"ห้ามแรด!"เฮียคาร์บอกฉันด้วยนำ้เสียงจริงจัง ฉันจึงหันกลับมามองเฮียคาร์แล้วเอาหน้าซบลงไปบนอกเฮียคาร์ต่อ 15นาทีต่อมา บ้านเอคาร์ประเทศญี่ปุ่น "ไอสัสปอน กูให้เวลามึง5นาที แต่นี้มึงเลยมา10นาที มึงตายแน่!!!!"เฮียคาร์ลงจากรถแล้ววิ่งไล่เอาปืนไปยิงเฮียปอนที่วิ่งหนีเฮียคาร์ทันทีที่เขาจอดรถ มันใช่ใกล้ๆที่ไหนกันล่ะคาสิโนกับบ้านเฮียคาร์อ่ะ ไกลจะตายนี้เฮียปอนก็เหยียบมิดแล้วน่ะ ฉันเลิกสนใจสองคนนั้นแล้วเดินไปเข้าคฤหาสน์เฮียคาร์ "โฮ้"ฉันร้องขึ้นเมื่อเข้าผ่านบ้านหลังแรกมาเจอสระนำ้อยู่ใจกลางบ้านหลายหลัง ฉันเดินไปนั่งข้างๆสระนำ้แล้วเอามือไปกวักนำ้เล่น "อยากว่ายนำ้จัง^_^"ฉันพูดขึ้นแล้วรีบเดินไปหาป้านม ที่อยู่บ้านอีกหลังหนึ่ง ทำไมมันมีหลายหลังจังว่ะ "ป้านมค่ะ"ฉันเรียกป้านมที่ตอนนี้เขากำลังยืนรถนำ้ต้นไม้อยู่ ป้านมเงยหน้าขึ้นมามองฉัน "ค่ะ? คุณหนู"ป้านมถามฉัน "พวกกระเป๋าเสื้อผ้าของหนูอยู่ไหนหรอค่ะ?"ฉันเอ่ยถามแม่นมไป แม่นมก็พยักหน้ารับรู้ "ในบ้านนี้ค่ะคุณหนู ขึ้นบันไดไปเลี้ยวซ้ายห้องที่2ค่ะ"แม่นมบอกฉัน ฉันจึงยกมือไหว้ขอบคุณแม่นม แล้วรีบวิ่งขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าไปเล่นนำ้ดีกว่า ฉันขึ้นไปถึงห้องนอนแล้วเปล
ประเทศญี่ปุ่น บ้านเอคาร์08:00น. ซนซน"เฮียคาร์คิดยังไงกับหนูหรอค่ะ?"ฉันเอ่ยถามเฮียคาร์ที่นอนหันหน้ามาหาฉันและเฮียกอดฉันแน่นมาก แต่ว่าเฮียหลับอยู่ ฉันเอื้อมมือขึ้นไปลูบใบหน้าขาวๆของเฮียคาร์ เขาเพิ่งจะได้นอนเมื่อตอนที่พระอาทิตย์ขึ้น เพราะเฮียทำรักกับฉันทั้งคืนเลย ฉันเลยสงสัยว่าเฮียคิดยังไงกับฉัน ฉันไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองว่าเฮียมีใจให้ฉัน เพราะฉันอาจจะหลงรักเฮียคาร์ไปแล้วก็ได้ "หนูรู้ว่าเฮียคงจะไม่ได้คิดอะไรกับหนู เฮียแค่อยากจะมีลูกให้ม๊าเฮียใช่ไหมค่ะ?"ฉันยังถามเฮียคาร์ แต่เขาคงจะไม่ได้ยินหรอก เพราะลมหายใจเข้าออกของเฮียยังสมำ่เสมอ"หนูรู้สึก ว่าตัวเองไม่มีค่าเลยเฮีย"ฉันบอกเฮีย แล้วจับมือเฮียที่กอดเอวฉันอยู่ออก ฉันหยิบไอโฟนขึ้นมาแล้วซื้อตั๋วเครื่องบินบินกลับประเทศไทยทันที ฉันเข้าไปอาบนำ้แต่งตัว แล้วเก็บเสื้อผ้าแล้วลากกระเป๋า มาหยุดปลายเตียงที่มีเฮียคาร์นอนหลับอยู่"เฮียไม่ได้อยากได้หัวใจของหนูหรอ เฮียคงจะอยากได้แค่ตัวของหนู หนูคงจะให้เฮียไม่ได้หรอกค่ะ เพราะหนูไม่ได้ต้องการแบบนั้น"ฉันพูดขึ้น แล้วหันหลังเดินออกจากห้อง ลงไปที่ชั้นล่าง "ป้านมค่ะ โทรตามรถแท็กซี่ให้หนูหน่อยสิค่ะ หนูมีเรี
"สมนำ้หน้า ถ้าเฮียไม่รักหนู แล้วมาเอาหนูทำไมว่ะ!"ฉันตะโกนใส่หน้าเฮียคาร์ แล้วเดินเข้าไปเตะเสยครางเฮียคาร์"โอ้ยยย"เฮียคาร์ร้องขึ้น "ปล่อย!"ฉันบอกเฮียคาร์เมื่อฉันกำลังหันหลังเดินออกมาจากเขา แต่โดนเฮียคาร์จับข้อขาไว้ ฉันจึงหันกลับไปบอกเฮีย แต่เฮียคาร์ก็ไม่ปล่อย ฉันจึงก้มลงไปมองหน้าเฮีย"ถ้าเฮียยังตอบหนูไม่ได้ว่าเฮียรักหนูไหม ก็ไม่ต้องมาจับหนู ปล่อย!"ฉันตะโกนใส่เฮียคาร์ เฮียคาร์กลับดึงขาฉันไว้แน่น"อย่าไปเลยนะซนซน ขอเวลาให้เฮียคิดหน่อยสิ"เฮียคาร์เงยหน้าขึ้นมามองฉัน แล้วพูดด้วยนำ้เสียงอ่อนๆ ฉันก็ยิ้มเยาะๆไปใส่เฮีย"ทำไมตอนเวลาที่เฮียเอาหนูทำไมเฮียไม่คิดบ้างอ่ะ"ฉันพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงเย็นชา จนเฮียคาร์มองฉันด้วยสีหน้าเศร้าๆ"เฮียคิดจะเล่นๆกับหนูงั้นหรอ แต่หลอกมีอะไรกับหนู พอหนูท้อง หนูมีลูกให้ม๊าเฮีย เฮียก็ทิ้งหนูใช่ไหม แล้วเฮียก็ไปรักคนอื่น เฮียไม่รักหนู ฮืฮๆๆ"ฉันระบายสิ่งที่อัดอั้นตันใจให้เฮียคาร์ฟังด้วยนำ้ตา "ซนซน มันไม่ใช่อย่างที่หนูคิด"เฮียคาร์มองหน้าฉันด้วยแววตาสั่นไหว ฉันจึงนั่งยองๆลงไปตรงหน้าเฮียคาร์"ไม่ใช่อย่างที่หนูคิด แล้วมันเป็นแบบไหนล่ะค่ะ เฮียคาร์ก็ตอบหนูไม่ได้"ฉันบอกเฮียคาร
เสียงน้องๆที่เดินผ่านตรงที่ฉันกับอตินนั่งอยู่ อตินมันเอามือมาตบไหล่ฉันเบาๆ ฉันจึงหันไปมองหน้ามันแล้วยิ้ม"กูไม่เป็นไร"ฉันบอก อตินก็จับหัวฉันไปซบไหล่มัน"อืม ก็ดีแล้วชะนี แล้วกับคู่หมั้นมึงล่ะ มึงคิดยังไงกับเขา"อตินเอ่ยถามฉัน"ไม่รู้ดิ ใจเต้นแรงเวลาอยู่ใกล้ๆเขา ใจหายทุกครั้งที่ไม่ได้เจอเขา อยากเห็นหน้า อยากอยู่ใกล้ๆเขา อยากให้เขามาสนใจ อยากให้เขารักกูฮืฮๆๆๆ"ฉันบอกอติน แล้วนำ้ตาฉันก็ไหลออกมา อตินก็คว้าตัวฉันเข้าไปกอด"ชะนีน้อย มึงรักเขาเต็มๆๆแล้วล่ะ"อตินบอกฉัน จริงหรอ ฉันรักเฮียคาร์หรอ"ไม่จริง กูแค่ชอบ ที่เฮียคาร์หล่อ กูไม่ได้รักเขา"ฉันเงยหน้าขึ้นไปเถียงอติน โป๊กอตินเอามือมันมาเขกหัวฉัน"ฮืฮๆๆกูเจ็บ มึงเขกกูทำไม"ฉันเริ่มงอแงใส่อติน อตินมันก็โอ๋ฉัน เฮียจะทำให้ฉันเจ็บอีกไหม ไม่เห็นมันมาง้อเลยว่ะ หรือสลบยังไม่ตื่นตาระตาระตาต้าตา(เสียงโทรศัพท์เข้า)"แปป กูรับโทรศัพท์แปป"อตินบอกฉัน พลางดันตัวฉันออกแล้วมันก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับสาย"อ้อ ได้ครับแม่ เดี๋ยวผมจะรีบกลับ ครับๆไม่มีเรียนแล้วครับ ครับ สวัสดีครับ"อตินคุยโทรศัพท์กับแม่มัน เสียงแมนมาก "คุ๊ณแม๊ กูโทรมาให้รีบกลับ มึงจะให้กูไปส่งไหม?"
ตึกๆๆๆๆฉันรีบวิ่งออกมาให้เร็วที่สุด แต่สายตาของฉันกำลังจะดับลง ฉันพยายามฝืนตัวเองจนวิ่งออกมาพ้นหน้าบ้านหลังนั้น แล้วฉันรีบมองหาที่ซ้อนตัวเพราะฉันสูดดมควันยาสลบไปมาก ร่างกายของฉันกำลังจะไม่ไหว ใครกันที่เป็นคนทำ ฉันเจอกับพุ่มไม้ใหญ่ ฉันจึงเอาตัวเองเข้าไปนั่งในนั้น แล้วนอนลงให้พุ่มไม้ปิดบังตัว ฉันควานหาโทรศัพท์ของฉัน"หายไปไหน?"ฉันคำหาโทรศัพท์ที่อยู่ในเสื้อช็อปแต่ก็ไม่เจอ สงสัยจะตกตอนที่ฉันวิ่งหนีลงมาจากบันได ร่างกายของฉันไม่ไหวแล้ว "เห้ย คนนี้แน่นะคู่หมั้นไอสัสคาร์อ่ะ""ใช่ครับนาย คนของเราบอกว่าไอคาร์รักเธอมาก""นายใหญ่สั่งมาให้ฆ่าเธอทิ้งซ่ะ"เสียงผู้ชายหลายเสียงกำลังคุยกัน ฉันค่อยๆลืมตามองก็เห็นมีกลุ่มชายในชุดสูทสีดำ ชุดสูทสีดำอีกแล้วทำไมช่วงนี้ชีวิตของอีซนซนถึงเจอแต่มาเฟียว่ะ ฉันขยับขากับขยับแขนแจ่เหมือนจะขยับไม่ได้ ฉันก้มมองลงไปที่ขาก็เห็นมีเชือกมันขาฉันอยู่ ส่วนที่แขนรู้สึกเจ็บปวดหมดสงสัยว่าจะโดนมัดแขนแน่ๆๆพวกมันจับฉันนั่งอยู่บนเก้าอี้แล้วมันก็มัดแขนฉันติดกับเก้าอี้ แค่นั้นยังไม่พอ มันยังรัดตัวฉันผูกติดกับเก้าอี้ด้วย อีซนจะบ้าตาย"เห้อออออ"ฉันถอนหายใจขึ้นอย่างเสียงดัง จนกลุ่มชายชุ
ซนซน.. "ไหนมึงบอกว่าไอคาร์ทั้งรักทั้งหลงยัยนี้ไง!"ผู้ชายคนนั้นวางโทรศัพท์จากเฮียคาร์ไปแล้ว แต่ฉันยังไม่เลิกร้องไห้เลย "ก็ไอแม็กบอกนายใหญ่มาอ่ะนาย ว่าไอคาร์รักยัยนี้"ชายชุดดำเอ่ยบอกคนเป็นนายมัน แล้วชี้นิ้วมาที่ฉัน คนเป็นนายเดินเข้ามาหาฉัน ฉันจึงเช็ดนำ้ตาไปกับหัวไหล่"กูก็แปลกใจอยู่ที่มึงมาบอกกูว่าไอคาร์รักคู่หมั้นมัน คนอย่างไอคาร์มันรักใครเป็นที่ไหน!"คนเป็นนาย ตะโกนใส่หน้าฉัน แล้วมันกฺ็มองไปที่ขาอ่อนฉันเพราะฉันใส่กระโปรงนักศึกษาสั้นมาก มันเลื่อนสายตาขึ้นมาเรื่อยๆจนมาถึงหน้าอกฉัน แล้วมันก็กระตุกยิ้ม"ไอคาร์มันจะรู้ไหม ว่ามีของดีกว่าอาวุธสงครามของมันอยู่ตรงหน้า"ผู้ชายคนนั้นยื่นมือเข้ามาลูบไปตามขาฉัน มันเป็นสัมผัสที่ฉันขยะแขยงมากที่สุด"เฮียคาร์เขาไม่เคยรักหนูเลยนะคะพี่ขา หนูเหงาจัง"ฉันพูดขึ้น ตอนนี้นำ้ตาของฉันได้แห้งหายไปหมดแล้ว เรามาสนุกกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าดีกว่าหึหึ"หรอจ๊ะ สาวน้อย ในชุดนักศึกษาซ่ะด้วย หุ่นดีอีกตั้งหาก"ผู้ชายคนนั้นเอ่ยชมฉัน ฉันก็สะบัดผมที่ยาวๆของฉันไปข้างหลัง ขยับตัวขึ้นนิดนึงเพื่อโชว์ขาอ่อนขาวๆ"พี่อยากจะกินหนูรึป่าวล่ะคะสุดหล่อ"ฉันเอ่ยเชื้อเชิญเข้าด้วยนำ้เสียงอ่อน
"โอ้ยย เธอทำอะไร!"มันถามฉัน ฉันไม่รอช้ายกเก้าอี้ขึ้นมาแล้วฟาดลงไปที่หน้าของมันหลายทีมาก"พาพี่ไปท่องนรกยังไงล่ะค่ะ^_^"ฉันพูดขึ้นแล้วมองไปตามหน้าของมันที่ตอนนี้มันนอนสลบเลือดอาบหน้าอยู่ ฉันเดินเข้ายืนตรงหน้ามัน"กล้ามากที่ตบหน้าฉันจนปากฉันแตก!"ฉันพูดขึ้น แล้วถอยหลังออกมานิดนึงปลัก ปลัก ปลัก ปลักฉันเตะเข้าไปที่เบ้าหน้ามันหลายทีมากจนตอนนี้ฟันของมันหลุดออกมาจากปากแล้ว ฉันกระตุกยิ้มแล้วรีบวิ่งเข้าไปค้นหาปืน ก็เจอกับปืนสั้นสองกระบอก ฉันหยิบมันขึ้นมาเหน็บไว้ที่หลังแล้วเดินไปหลบข้างๆประตู"คนต่อไปเข้ามาได้เลยค่ะ"ฉันตะโกนขึ้นให้คนข้างนอกได้ยิน เสียงชายชุดดำหลายคนกำลังถกเถียงกันว่าใครจะเข้ามาหาฉัน ไม่ต้องเถียงกันตายหมดทุกคนโมโหอีเฮียเว้ยย"เร็วๆๆสิค่าาพี่ๆๆ"ฉันเอ่ยเร่ง แล้วหยิบปืนสั้นสองกระบอกออกมา พวกมันต้องเข้ามาพร้อมกันแน่ๆๆฉันออกห่างจากประตู ไปยืนอยู่ข้างหน้ารอส่งลูกกระสุนใส่พวกมันทุกคนแกร๊ก(เสียงชักปืนพร้อมยิง)"ลูกกระสุนเต็ม อีซนซนชอบ^_^"ฉันพูดขึ้น แล้วเล็งปืนไปที่ประตูบ้านที่ตอนนี้ถูกปิดอยู่ พร้อมเหนี่ยวไกปืนแอ็ดดดด(เสียงเปิดประตู)เมื่อพวกชายชุดสูทสีดำพากันเปิดประตูเข้ามาทั้งหมดฉัน
"หนูจะไปบอกป๊ากับม๊า จะขอถอนหมั้นกับเฮีย!"ฉันตะโกนใส่เฮีย แล้วเดินเข้าไปผลักไหล่เฮียคาร์ เฮียเซถอยหลังไปเขาตกใจกับคำพูดของฉัน หนูเอาจริงค่ะเฮีย ฉันจะไปขอม๊าถอนหมั้นเฮียคาร์เพราะเฮียคาร์ไม่ต้องการฉัน"ไม่น่ะซนซน!"เฮียคาร์ตะโกนบอกฉันมา แล้วเขาก็จะเข้ามาหาฉันอีก แต่ฉันก็ถอยหลังหนีเขา"งั้นเฮียก็บอกหนูสิ ว่าเฮียคิดยังไงกับหนู เฮียแค่หลอกเอาหนู แค่นั้น พูดสิ พูดสิว่ะ!"ฉันตะโกนออกไปอย่างสุดเสียง เฮียคาร์มองหน้าฉัน แล้วเขาก็หลับตาลง ถอนหายใจออกมาแรงๆแล้วเฮียก็ลืมตากลับมามองฉัน เขายิ้มให้ฉัน "เฮียร........."เฮียคาร์พูดอะไรสักอย่างนี้แหละ แต่ฉันไม่ได้ยินเพราะมีเสียงคนอีกคนพูดขึ้นมาก่อน"เห้ย!ไอคาร์ เจอหมวยเล็กยัง เมื่อกี้กูได้ยินเสียง"เสียงนี้มันฉันหันไปมองทางที่มาของเสียง ที่กำลังวิ่งมาจากทางข้างหลังของเฮียคาร์ เฮียคาร์ไม่ละสายตาไปจากหน้าฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้มองหน้าเขา "เฮียแซน!"ฉันเรียกเฮียแซนเสียงดัง"หมวยเล็ก!"เฮียแซนก็เรียกฉันกลับ ฉันลดปืนลงมาจากหน้าอกเฮียคาร์ เฮียแซนรีบวิ่งเข้ามาจับตัวฉันหันหลังสำรวจดูตัวฉัน "หนูเจ็บตรงไหนไหม พวกมันทำอะไรหนูรึป่าวหมวยเล็ก?"เฮียแซนเอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงเป
ห้องเรียน สาขาเครื่องกล"เฮ้อออ เกือบไม่ทัน"ฉันพูดขึ้นแล้วนั่งลงข้างๆอติน อตินมันก็หันมามองฉัน"แหม่ ชะนีติดผัว มาสาย"อตินแขวะฉัน ฉันจึงยื่นมือไปหยิกแก้มมัน "ก็ผัวกูน่ารักอ่ะ"ฉันเอนหัวซบลงไปไหล่อติน แล้วนึกถึงหน้าเฮียคาร์เวลาอ้อนฉัน"งื้อออ หลงรักผัวตัวเองว่ะ"ฉันพูดบอกอติน "อ้วกกก "อตินมันทำเสียงอ้วก ฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปหามัน"อาจารย์ เช็กชื่อยัง?"ฉันถามอติน อตินมันก็ส่ายหน้าแล้วอาจารย์ก็เช็กชื่อนักศึกษา "นางสาว นภัสดา เมธีวัชรกุล"อาจารย์เรียกชื่อฉันฉันยกมือแล้วยืนขึ้นเพื่อโชว์หน้าให้อาจารย์ดู อาจารย์คนนี้ท่านดุมากกก ขานแทนไม่ได้น่ะจ๊ะ แกรู้หมดเลย"หน้าสวย เหมือนเดิมเลยน่ะเธอ"อาจารย์เอ่ยชมฉัน ฉันจึงยกมือไหว้ขอบคุณอาจารย์ แล้วฉันก็นั่งลง แล้วอาจารย์ก็เริ่มสอน วันนี้ฉันมีเรียนกับอาจารย์แค่คนเดียว แต่เรียน4ชั่วโมง13:00น. หน้าตึกคณะวิศวะ "กรี๊ดดดด หล่ออ รถก็เท่กรี๊ดดดดด""กรี๊ดดด พี่สุดหล่อมีแฟนรึยังค่ะ?"เสียงๆสาวๆจากคณะเดียวกับฉันมั่ง คนล่ะคณะมั่ง ต่างพากันยืนล้อมรอบรถสปอร์ตเปิดประทุนคันสีเหลืงแล้วเจ้าของรถก็เท่บาดใจ เขาสวมแว่นกันแดดสีดำ กำลังยืนทำหน้าหงุดหงิดพร้อมจะระเบิดอยู่แล้ว
"เฮีย พูดอะไรน่าอายที่สุดเลย"ฉันพูดกับเฮีย ฉันยังหน้าแดงเลย "อึ๊บ ตัวเบ๊าเบา หมากระเป๋าชัดๆ"เฮียคาร์ปล่อยฉันลงตรงข้างๆรถสปอร์ตคันสีเหลืองของเขา อีเฮียมันมีรถกี่คันของมันว่ะเนี่ย "ขึ้นรถสิครับ หนู"เฮียคาร์เปิดประตูให้ฉัน ฉันจึงเดินขึ้นไปนั่งบนรถ"อ่ะ!"เฮียคาร์ยื่นโทรศัพท์เครื่องหรูของเขามาให้ฉัน เมื่อเฮียขึ้นมานั่งบนรถแล้ว"อะไรค่ะเฮีย?"ฉันหันไปเอ่ยถามเฮียคาร์ พลางทำหน้าสงสัย อยู่ดีๆมาส่งโทรศัพท์ให้ฉันก็งงอ่ะดิ เฮียคาร์ก็มองหน้าฉัน "เอาเบอร์หนูใส่เครื่องเฮียสิ เฮียยังไม่มีเบอร์โทรหาหนูเลย"เฮียคาร์บอกฉัน แล้วเขาก็หันกลับไปขับรถ ออกจากลานจอดรถคอนโดที่ชั้น20"เฮีย เดี๋ยวนี้ใครเขาขอเบอร์ เชยตายเลย"ฉันบอกเฮีย แล้วก็เปิดโทรศัพท์ของเฮียคาร์ดู รหัสล็อคหน้าจอก็ไม่มี ไลน์ก็ไม่มี ไอจีก็ไม่มี ทวิตเตอร์ก็ไม่มี เฟสบุ๊คก็ไม่มี สรุปโทรศัพท์อีเฮียไม่มีแอพพลิเคชั่นอะไรที่สามารถคุยแชทได้เลย ฉันหันไปมองหน้าเฮียคาร์ทันที เฮียมันเพิ่งมาจากยุคไหนว่ะเนี่ย เชยมากกกกแต่ก็น่ารักอ่ะ"อ้าวหรอ แล้วเขาต้องขออะไรกันอ่ะ?"เฮียคาร์หันมาถามฉันแปปหนึ่งแล้วเขาก็หันกลับไปมองถนนต่อ"ไอจี ไลน์ เฟสบุ๊คอะไรพวกนี้อ่ะเฮีย ซึ
คอนโด เอคาร์8:00น. "เสร็จยังหนู เดี๋ยวเฮียไปส่ง!"เสียงเฮียคาร์ตะโกนถามฉันมาจากในห้องนอน เพราะตอนนี้ฉันยืนแต่งตัวอยู่ในห้องแต่งตัวที่อยู่ภายในห้องนอนนี้แหละ "เสร็จแล้วค่ะเฮียยย^_^"ฉันขานรับเฮีย พร้อมกับเปิดประตูมายืนเท้าเอวโพสต์ท่า มือข้างหนึ่งเกาะขอบประตู อีกข้างเท้าเอว เฮียคาร์ก็มองฉันตั้งแต่ หัวจรดท้าว แล้วเฮียก็มองหน้าฉันด้วยแววตาดุดัน"ไปเปลี่ยนกระโปรงกับเสื้อเดี๋ยวนี้เลย!"เฮียก็เท้าเอวใส่ฉันพร้อมออกคำสั่งด้วยนำ้เสียงหน้ากลัว ฉันจึงเบะปากส่งไปให้เฮียคาร์ แล้วยื่นนิ้วชี้ไปจิ้มๆที่หน้าอกเฮียคาร์"เฮียขา หนูซนซนมีแต่เสื้อกับกระโปรงแบบนี้ เฮียจะให้หนูไปเปลี่ยนอะไรล่ะค่ะ ตัวนี้ยาวสุดแล้ว"ฉันบอกเฮียคาร์ เฮียคาร์ก็มองไปที่กระโปรงนักศึกษาทรงเอเอวสูงที่สั้นมากๆของฉัน "งั้นไปซื้อเดี๋ยวนี้ ไปเลยเร็ว!"เฮียคาร์จับมือฉันแล้วจูงฉัน ออกมาจากห้องนอน"เดี๋ยวเฮียเดี๋ยว เดี๋ยวหยุดก่อน!"ฉันจับขอบประตูห้องนอนไว้ เฮียคาร์ก็หันมาทำหน้าหงุดหงิดใส่ฉัน"อะไร!"เฮียคาร์ทำเสียงดุๆใส่ฉัน อีเฮียเปลี่ยนไป๊"คือว่าหนูมีเรียนตอน9โมงแล้วอาจารย์คนนี้เช็กหน้าเช็กชื่อ ถ้าหนูไปช้าหนูโดนหักคะแนนแน่ๆๆเฮีย หนูขอใส่วันน
"หนูขอโทษจริงๆนะเฮีย หนูหมั่นไส้เฮียอ่ะฮืฮๆๆๆ"ฉันพูดด้วยนำ้เสียงงอแง เฮียคาร์ก็คว้าตัวฉันไปกอดแนบอกเขาทันที "เป็นหนูจริงๆๆใช่ไหมซนซน หนูกลับมาหาเฮียแล้ว"เฮียคาร์พูดบอกฉัน แล้วเฮียกฺ็กระชับกอดฉันให้แน่นขึ้น "เฮียโกธรหนูไหม?"ฉันเอ่ยถามเฮียคาร์ไป เฮียคาร์ส่ายหัว "ไม่เลย เฮียเองที่ไม่ชัดเจน เฮียก็ขอโทษหนูน่ะ ที่เฮียไม่ได้บอกหนูว่าเฮียรู้สึกยังไง"เฮียคาร์จับไหล่ทั้งสองข้างของฉัน ออกมาให้เรามองเห็นหน้ากันและกัน "หนูฟังที่เฮียจะพูดนะ เฮียไม่เคยรักใคร เฮียไม่รู้ว่าความรักคืออะไร ทำไมคนสองคนที่อยากจะอยู่ด้วยกันต้องรักกัน ซึ่งเฮียก็ไม่เข้าใจอยู่ดี แต่เอาเป็นว่า"เฮียคาร์หยุดพูด แล้วเขาก็หลับตาลงพร้อมสูดหายใจเข้าไปลึกๆแล้วผ่อนลมหายใจออกมาเหมือนเฮียกำลังทำสมาธิอยู่อย่างงั้นแหละ "เฮียคาร์ รัก หนูน่ะ ซนซน"เฮียคาร์บอกรักฉัน หน้าเฮียแกแดงมากเลยอ่ะ หูแกก็แดงฉันก็เขิน ตึกๆๆๆตักๆๆ "เห้ย!ทำไมเงียบอ่ะนี่เฮียบอกรักหนูอยู่น่ะ!"เฮียคาร์โวยขึ้นมา "เฮีย หนูเขินอยู่≧﹏≦"ฉันบอกเฮียคาร์แล้วเอาหน้าซุกลงไปกับหน้าอกเฮียคาร์ทันที "คำนี้แหละเฮีย ที่หนูอยากได้ยิน ออกมาจากผู้ชายที่หนูรัก"ฉันบอกเฮียคาร์ แล้วเงยหน
"ม๊ายังไม่กลับอีกหรอ?"เฮียคาร์เอ่ยถามฉันหลังจากที่ฉันให้เขาดื่มนำ้แล้ว ฉันหันหลังเอาแก้วไปวางไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียง"ม๊า?"ฉันทวนคำที่เฮียคาร์เรียกฉัน ม๊า เฮียคาร์ก็เอาแต่มองหน้าฉันไม่เลิก หน้าฉันเหมือนม๊าเฮียขนาดนั้นเลยหรอ"ก็ม๊าไง ผมหลับไปหรอ?"เฮียคาร์ถามฉันแล้วมองไปรอบๆตัวเขาที่นอนอยู่บนเตียงแล้วมีสายนำ้เกลือห้อยอยู่ เฮียชูแขนข้างที่มีสายนำ้เกลือเจาะอยู่"ผมเป็นอะไรหรอ ทำไมต้องให้นำ้เกลือ?"เฮียคาร์หันมาถามฉันที่นั้งอยู่บนเตียงข้างๆเขา ไหนๆเฮียเขานึกว่าฉันเป็นม๊าแล้วก็ขอเป็นม๊าเฮียซ่ะหน่อย"แก ไม่ยอมกินข้าว กินแต่เหล้า จนแกหมดสติไปจนต้องให้นำ้เกลือ!"ฉันพูดเลียนแบบม๊าเฮีย ม๊าเฮียชอบดุเฮีย"ผมอ่อนแอขนาดนั้นเลยหรอ?"เฮียคาร์ถามฉัน แล้วเฮียก็ก้มมองตัวเอง"ใช่ แกเป็นอะไรของแกห๊ะ ไปกินข้าวไป ไหนๆก็ฟื้นแล้ว เดี๋ยวแกเกิดหมดสติไปอีก"ฉันยังคง เล่นละครเป็นม๊าเฮียคาร์อยู่ เฮียคาร์เขาก็หันมามองฉัน เขายื่นมือมาจับหน้าฉัน จับปาก จับจมูก จับแก้ม"เดี๋ยวนี้ พัฒนาเว้ย เห็นเป็นแค่หน้าไม่พอ ได้ยินเป็นเสียงเหมือนอีก?"เฮียคาร์พูดขึ้น เฮียแกพูดอะไรของเเกว่ะ ฉันไม่รู้เรื่อง พรึบเฮียคาร์คว้าตัวฉันเข้าไปกอด
"ผมไปหาเธอทุกวันเลยม๊า เธอก็ทำเป็นมองไม่เห็นผม อึกก อึกก"ผมบอกม๊า แล้วยกขวดเหล้ามากระดกต่อ ม๊าก็มองผมอย่างเหนื่อยๆ ผมเป็นแบบนี้มาอาทิตย์หนึ่งแล้วล่ะครับ เมาไม่ยอมกินข้าวกินแต่เหล้า"ไปกินข้าวซ่ะ ฉันทำมาให้"ม๊าบอกผม แล้วม๊าก็ลูบผมผม "ผมไม่ไหวแล้วครับม๊าอึกกก อึกก"ผมบอกม๊าแล้วยกขวดเหล้ากระดกรวดเดียวหมดขวด ถ้าอาการที่ผมเป็นอยู่เรียกว่า'รัก' ผมคงจะ'รัก'ซนซนหมดใจแล้วล่ะ ขอแค่เธอกลับมาหาผม ผมจะบอกว่าผมรักเธอทุกๆวันเลย ผมก็ยอมไม่ได้เหมือนกันถ้าเธอจะไปเป็นของคนอื่นที่ไม่ใช่ผม แล้วผมก็หมดสติไป...คอนโดเอคาร์ วันต่อมาซนซน.."เฮียคาร์"ฉันกำลังเช็ดตัวในเฮียคาร์อยู่ ตอนนี้เฮียคาร์กำลังนอนอยู่บนเตียงในห้องนอนเขาที่คอนโด เฮียคาร์โดนให้นำ้เกลืออยู่ไปหลายขวดแล้ว ตอนนี้เขายังไม่ฟื้น ม๊าของเฮียโทรไปบอกฉันว่าเฮียคาร์กินเหล้าทุกวันแล้วไม่ได้กินข้าวเลยเป็นแบบนี้ทุกวันจนอาทิตย์หนึ่ง ฉันรีบมาหาเฮียคาร์ทันทีที่ม๊าเฮียบอกฉัน "หนูขอโทษนะคะเฮีย หนูขอโทษจริงๆ หนูจะไม่เล่นแบบนี้อีกแล้วน่ะ"ฉันพูดกับร่างที่ไม่ได้สติของเฮียคาร์ หน้าของเฮียมองคลำ้ๆหมองๆลงไปแล้วเนื้อตัวของเฮียก็มองซูบผอมลงไปเยอะมาก ฉันยกแขนเฮียขึ้นม
"มึงยังอยากมีชีวิตอยู่ไหมไอ้สัส!"เฮียคาร์สบทขึ้นมา เออใช่ฉันลืมเฮียไปเลยว่าเขายืนอยู่ข้างหลังฉันกับคิน "นิสัยไม่ดี!"ฉันก็ตะโกนกลับไปหาเฮียคาร์ "เออ เฮียมันนิสัยไม่ดี หนูเลยขอถอนหมั้นเฮีย!"เฮียคาร์ก็ตะโกนกลับมา "เสียงหมาเสียงแมวแถวนี้น่าเบื่อจังเนอะคิน ซนว่าเราไปกันเถอะ บ๊ายยจ๊ะ น้องหมาาาา!"ฉันพูดขึ้นแล้วหันไปบ๊ายบายเฮียคาร์ "ซนซน!"เฮียคาร์ก็เรียกฉันเสียงดัง แต่ฉันไม่สนใจขึ้นนั่งข้างบนรถคินเลย ฉันนั่งข้างแล้วกอดเอวคินแน่นเอาหน้าซบไปกับหลังคิน แล้วยักคิ้วให้เฮียคาร์ "ซนซน หึ้ยยยย!"เฮียคาร์ยืนกำหมัดแน่นมองฉันที่กอดคิน เฮียกำลังจะเดินเข้ามา ครึ้นนน ครึ้นน แต่คินบิดรถออกมาจากเฮียซ่ะก่อน "บ๊ายยบายนะคะอดีตคู่หมั้น^_^"ฉันยกมือบ๊ายบายเฮียคาร์ที่ตอนนี้มองมาที่ฉันด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่าโกธรจัด สนุกจังยั่วโมโหอีเฮียฮ่าาาา จำไว้นะเฮียเรื่องทุกอย่างที่ซ้อซนซนทำเกิดจากความหมั่นไส้อีเฮียคาร์ผู้ชายปาก🐕🐕🐕จ้าาา1อาทิตย์ต่อมาคอนโดเอคาร์เอคาร์ อัครวินท์ เกร๊ง เกร๊ง เกร๊ง(เสียงขวดเหล้ากระทบกัน)"เฮียคิดถึงหนูจัง ทำไมหนูทำแบบนี้ล่ะซนซน อึก อึก"ผมพูดพร้อมกระดกขวดเหล้าเข้าปาก ผมก็ไม่รู้ว่าตัวเองเ
'ถ้าเฮียไม่รักหนู ก็ปล่อยหนูไปเถอะน่ะ ผู้ชายดีๆที่รักหนูยังมีอีกเยอะ เพราะตอนนี้เฮียหมดสิทธิ์แล้วค่ะ'ฉันบอกเฮียคาร์ แล้วออกแรงผลักตัวเขาออกจากตัวฉัน'เฮียกลับไปเถอะน่ะ'ฉันบอกเฮียคาร์แต่เขาก็ยังไม่กลับไป จนตอนนี้ตัวฉันเปียกหมดแล้ว'ไอคาร์ หมวยเล็ก!'เสียงเฮียแซนเรียกฉันและเฮียคาร์ขึ้น ฉันหันไปตามเสียงของเฮียแซน 'ทำไมมึงยังไม่กลับไปอีกว่ะ เดี๋ยวก็ตายห่าหรอกไอคาร์!'เฮียแซนเดินมายืนข้างฉัน แล้วบอกเฮียคาร์แต่เฮียคาร์ก็ยังเอาแต่มองหน้าฉันอยู่ ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าเฮียแซน เฮียแซนก็มองหน้าฉัน แล้วเราทั้งคู่ก็ถอนหายใจออกมา'มึงเกิดบ้าอะไรของมึงว่ะแม่ง!'เฮียแซนสบทขึ้นมา แล้วเขาก็เดินไปจับแขนเฮียคาร์ให้เดินตามเขาไป'เดี๋ยวกูไปส่ง หมวยเล็กเข้าบ้านน่ะ'เฮียแซนบอกเฮียคาร์แล้วหันกลับมาบอกฉัน'ไม่กูไม่กลับ ปล่อยกู!!'เฮียคาร์หันไปบอกเฮียแซน แล้วเฮียคาร์ก็แกะมือเฮียแซนออก พอเฮียคาร์หลุดจากการจับของเฮียแซนเขาก็จะวิ่งเข้ามาหาฉัน 'ปล่อยย อื้อออออ'เฮียคาร์ตะโกนบอกเฮียแซนที่ตอนนี้เฮียแซนกอดคอเฮียคาร์อยู่แล้วเฮียแซนก็เอาผ้าผืนสีขาวๆปิดจมูกเฮียคาร์'เฮียแซนทำอะไรเฮียคาร์หรอค่ะ?'ฉันเอ่ยถามเฮียแซนไปด้วยความสง
แอ๊ดดด(เสียงเปิดประตู)'มีอะไร หมวยเล็ก เรียกเฮียกลางดึกเนี่ย'เฮียแซนเปิดประตูมาหาฉันพร้อมกับนำ้เสียงงัวเงีย และเฮียก็ขยี้ตามองฉัน'เฮีย ไปบอกเพื่อนเฮียให้กลับบ้านไปได้แล้ว เดี๋ยวไม่สบายตายหน้าบ้านเราน่ะ'ฉันบอกเฮียแซน พลางกึ่งลากกึ่งดึงแขนเฮียแซนเดินลงบันไดบ้าน'เพื่อนเฮีย ใครว่ะ?หมวยเล็ก'เฮียแซนที่เดินตามฉันมาก็เอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงสงสัย ฉันจึงหยุดเดินแล้วหันกลับไปมองหน้าเฮียแซน'เฮียคาร์ไงเล่า อ่ะนี่ เอาร่มกางออกไปบอกเขาให้กลับไปได้แล้ว 'ฉันบอกเฮียแซนแล้วส่งร่มที่ฉันถือลงมาจากห้องของฉันส่งไปยังมือเฮียแซน ที่ตอนนี้ยังคงทำหน้าสงสัยป่นงงๆอยู่นั้นแหละ'ไอคาร์เนี่ยน่ะ มันเป็นบ้าอะไรของมัน มายืนหน้าบ้านคนอื่นเวลานี้'เฮียแซนเกาหัวตัวเองแกรกๆก็นั้นน่ะสิ เฮียคาร์มันบ้าไปแล้วไง'ไปถามเขาเอง รีบๆๆไปสิเฮีย เดี๋ยวเฮียคาร์มาตายหน้าบ้านเราน่ะ'ฉันบอกเฮียแซน แต่เฮียแซนก็ยังคงยืนอยู่กับที่ไม่ยอมไป เฮียหันหน้าลงมามองหน้าฉัน'แล้วทำไมหนูไม่ไปบอกมันเองอ่ะ หนูเป็นคู่หมั้นมันน่ะ'เฮียแซนเอ่ยถามฉัน ฉันก็เข้าไปกอดเฮียเเซน'หนูเป็นคู่หมั้นของเฮียคาร์ก็จริง แต่เฮียคาร์เขาไม่ได้ต้องการหนู'ฉันบอกเฮียแซนไปพลางทำ