ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! เสียงเคาะประตูที่หน้าบ้านดังรัว มะปรางขยับตัวอย่างเมื่อยขบ หันมองเสือที่นอนกอดก่ายเธอทั้งแขนทั้งขาราวกับกลัวว่าเธอจะหายไป เมื่อเธอทำท่าเหมือนจะลุกขึ้นก็รบกวนคนนอนหลับให้ลืมตาตื่นขึ้นมา "จะไปไหนแต่เช้า"เสียงงัวเงียถามขึ้น แต่แขนขาก็ยิ่งรัดเธอแน่นขึ้นไปอีก "ปล่อยก่อน ไม่รู้คุณแม่มาเคาะประตูหรือเปล่า เราจะไปดู" "แทนตัวเองว่าปรางก่อน ถึงจะให้ไป"ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่น นี่เขาจำเรื่องเมื่อคืนได้หมดสินะ ถึงยังมาบังคับให้เธอแทนตัวเองด้วยชื่อ "เร็วสิเมีย ไม่งั้นจัดอีกยกนะ" "อย่าพูดผัวๆเมียๆให้คนอื่นได้ยินนะเสือ มันไม่ดี เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน" ร่างสูงผุดลุกขึ้นนั่ง ตื่นเต็มตาทันทีที่ได้ยินสิ่งที่เธอพูด"พูดใหม่อีกที" "ก็จริง สถานะเราเป็นแค่พ่อกับแม่ของลูกแค่นั้น" "ปรางจะเป็นแค่นั้นก็เป็นไป แต่สำหรับเสือ ปรางคือเมีย คือแม่ของลูกเข้าใจไหม" "....." "เราจะไม่พูดเรื่องนี้กันอีกนะปราง เราสองคนมันเลยคำว่าเพื่อน คำว่าคู่นอนกันมานานแล้วนะ เสือไม่เคยคิดกับปรางแค่เพื่อนมาตั้งนานแล้ว" เสียงทุ้มบ่นอุบเสียงเบา น้อยใจที่จนป่านนี้เธอก็ยังไม่ให้สถานะกับเขา คนที่นอนกกก
มะปรางพาพ่อแม่เสือมาหาพ่อกับแม่ที่บ้าน ก่อนจะมาเธอได้โทรหาพ่อก่อนแล้ว เล่าเรื่องแบบผ่านๆให้ฟังไปก่อน ซึ่งพ่อก็ไม่ได้ตกใจอะไร ยินดีด้วยซ้ำที่เธอมีคนดูแล ท่านบอกจะได้หมดห่วง ส่วนแม่ให้เข้ามาหาที่บ้านได้ แต่ขอเป็นตอนบ่าย ท่านจะเกริ่นให้แม่เตรียมตัว จะได้ไม่ต้องออกไปบ่อนหรือกลับบ้านมาเมาในวันนี้ "ที่นี่เหรอลูก"หลังรถเข้าจอดบ้านรั้วสีขาวที่มีรถแท็กซี่ของพ่อจอดอยู่ สักพักก็เห็นพ่อเดินออกมาเปิดประตูรั้วให้พร้อมกล่าวคำทักทายกับพ่อแม่ของเสือ "ปรางพาพ่อแม่แฟนแกไปนั่งก่อนนะ เดี๋ยวพ่อไปตามแม่มาให้"พ่อเดินหายเข้าไปหลังบ้าน มะปรางให้พ่อกับแม่เสือนั่งที่เก้าอี้ไม้ตัวยาว ก่อนไปยกน้ำมาเสิร์ฟ ซึ่งพอดีกับที่แม่เดินสวนกำลังจะออกไป "สุดท้ายแกก็ทำให้ฉันขายหน้า ท้องก่อนแต่ง" "นี่ฉันบอกให้พอได้แล้ว ตอนนี้มันสมัยไหนแล้ว คนท้องก่อนไม่ได้แต่งเยอะแยะไปเขายังไม่อายเลย นี่ลูกท้องแล้วจะได้แต่งงาน แถมแต่งกับคนที่ดูแลลูกได้ แกน่าจะดีใจ มากกว่ามาซ้ำเติมลูก ถ้าพูดดีๆไม่ได้ ก็เงียบปากแกไว้นะ ฉันพูดเอง" บุญศักดิ์เอ่ยเตือนอย่างเหลืออด ขนาดตกลงกันแล้วว่าจะไม่ซ้ำเติมลูก ยังไม่พ้นพูดให้ลูกเสียใจ คนแบบนี้ควรหมดความเป็นแม
อดีต ณ ห้องเรียนมัธยมชั้นม.5/1 วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ นักเรียนส่วนใหญ่เดินถือดอกไม้กันแทบทุกคน ไม่เว้นแม้แต่เสือ คิณและเพลิง ที่มีสาวๆ นำดอกไม้และช็อคโกแลตมาให้จนถือแทบไม่ไหว "ไอ้เสือ วันนี้โอกาสดี มึงไปสารภาพรักมะปรางดิว่ะ"คิณที่เห็นเพื่อนแอบชอบมะปรางที่เรียนห้องเดียวกันตั้งแต่มอหนึ่งมาตั้งนานยุขึ้น "กูไม่กล้า วันนี้กูเห็นคนเอาดอกไม้มาให้ เธอไม่รับของใครสักคน" "ก็เขาอาจจะรับของมึงไง ถ้าเขารับนี่มึงพิเศษเลยนะโว้ยย"เพลิงยุด้วยอีกคน "งั้นมึงให้ไอ้เคนเอาไปให้ก่อนไหม ดูท่าทีก่อนไง แล้วถ้าเขารับมึงก็ไปสารภาพรักกับเขาเลย เป็นไงแผนกูใช้ได้ไหม" "เออ...เอาตามไอ้คิณว่าเลย นู่นไอ้เคนมาพอดี ไหนดอกไม้ที่มึงซื้อ"เพลิงแอบเห็นเพื่อนซื้อดอกกุหลาบตั้งแต่เช้า เดินถือไปถือมาไม่กล้าให้สักที เป็นแบบนี้มาสองปีแล้ว "เดี๋ยวกูกับไอ้คิณไปรอในห้อง"เพลิงพาคิณเดินเข้าห้องเรียน ส่วนเสือเรียกเคนที่เดินผ่านมาพอดีแล้วพามายืนหลบมุมพูดคุยอยู่ที่เสา เพราะคิดว่าไม่มีใครเห็น แต่ทว่ามะปรางเดินมาทางนั้นพอดี มะปรางหยุดยืนดูเสือคุยอยู่กับเคน เธอมักจะเห็นเขาอยู่ในสายตาตลอดเวลา ไม่รู้เพราะเรามักหันไปสบตากัน หรือเพราะว่าเ
ใบหน้าสวยเชิดขึ้นส่งเสียงครางหวานอย่างเสียวซ่าน ร่างกายแทบจะยืนทรงตัวไม่อยู่ เมื่อถูกคนเอาแต่ใจ ดูดดึงเต้าอวบจนแทบหลุดติดปากไปด้วย เสือที่รู้ว่ามะปรางยืนไม่ไหว ก็อุ้มเธอขึ้นนั่งบนอ่างล้างหน้า แต่ริมฝีปากยังคงสะกิดยอดถันไปมา "อื้ออ~ปรางเสียว" "อย่าเพิ่งเสร็จสิเมีย เสืออยากชิมข้างล่างก่อน" มะปรางอ้าขาออกกว้างอย่างเชิญชวน เปิดเผยเนินเนื้ออวบอิ่มอันชุ่มฉ่ำ กลีบกุหลาบสีหวานที่อ้าออกเล็กน้อย เสือใช้นิ้วแหวกออกจากกัน น้ำหวานสีใสไหลออกมาเต็มพื้นที่ บ่งบอกอารมณ์ของเจ้าตัวที่คงพุ่งสูง "น้ำเยอะขนาดนี้ ผัวจะจัดการให้หมดเลยเมีย"ลิ้นสากแลบออกมากระดกโชว์ เล่นเอามะปรางใจเต้นแรงกับภาพตรงหน้า "อื้อออ~อ๊าสสส" ร่างเล็กครางสั่นทันที ที่ลิ้นร้อนปาดเลียกลีบอวบอูมขึ้นลงแรงราวกับแกล้ง นิ้วเรียวก็บีบบี้ติ่งเสียวสีสดไปมา สะโพกสวยกระดกขึ้นลงอย่างทนไม่ไหว มันเสียววูบวาบไปทั้งร่างกายจนต้องใช้มือเล็กขยุ้มกลุ่มผมของเขาไว้ เพื่อพยุงร่างกายที่ทนไม่ได้กับความเสียวนี้ "อ๊ะ อ่ะ อ่ะ อ๊าสสส"ลิ้นร้อนที่แทงเข้าออกร่องคับแคบไม่หยุด เสือทรมานร่องรักเธอจนแทบคลั่ง ความรู้สึกเหมือนเธอกำลังจะหมดลมหายใจ "อร้ายยยย"ในที่สุดก
วันต่อมาเสือพามะปรางมาสำนักงานเขตแห่งหนึ่งเพื่อมาจดทะเบียนสมรสอย่างถูกต้องตามกฎหมายของเขากับมะปราง ซึ่งใช้เวลาไม่นานก็เสร็จเรียบร้อย ออกจากสำนักงานเขต เสือก็โพสต์ภาพทะเบียนสมรสลงไอจี เพื่อให้เพื่อนสองคนอิจฉาเล่น ถึงตอนนั้นคิณจะจดทะเบียนกับขวัญตาไปก่อน แต่ตอนจดกัน ทั้งคู่ก็ไม่ได้เต็มใจ ไม่เหมือนเขาที่พร้อมทุกอย่าง ซึ่งก็เป็นไปตามคาด คอมเม้นท์ส่วนใหญ่คืออิจฉามะปรางที่ได้แต่งงานกับอดีตหนุ่มฮอตวิศวะ ถึงจะเรียนจบมาสักพัก แต่ชื่อเสียงความหล่อและฮอตของเขาสามคน ยังเป็นที่พูดต่อกันอยู่ "ยิ้มอะไรคะ ปรางเห็นนั่งดูโทรศัพท์แล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มาตั้งนานแล้ว ไม่ใช้แอบดูรูปสาวๆใช่ไหม" "ไอ้คิณกับไอ้เพลิงชวนไปฉลองที่ผับเฮียพายุ บอกว่าจะพาเมียไปด้วย ปรางไปด้วยกันนะ" "ปรางถามว่าเสือยิ้มอะไร เรื่องไปผับไว้ก่อนค่ะ ส่งมือถือมาให้ปรางดูหน่อย"มือบางแบไปตรงหน้าชายหนุ่ม พร้อมหน้าตาหาเรื่องเต็มที่ "ไม่มีอะไรเลย เอ้า อยากดูก็ให้ดู มือถือเสือไม่มีความลับอยู่แล้ว ปรางจะดูตรงไหนก็ได้"แสดงความบริสุทธิ์ใจเต็มที่ คนเป็นแม่บอกมาว่าเวลาเมียท้องห้ามขัดใจเด็ดขาด ฮอร์โมนคนท้องกับคนเป็นประจำเดือนอาการจะคล้ายกัน ยิ่งม
กลุ่มเพื่อนที่นานๆ นัดเจอกันที ่ตั้งแต่เรียนจบก็น้อยครั้งจะได้เจอ แต่วันนี้รวมตัวกันเพราะเพื่อนคนหนึ่งจะแต่งงาน ซึ่งงานนี้เพลิงกับคิณอิจฉาเสืออย่างหนัก นอกจากจะมีลูกนำหน้าไปก่อน ยังได้แต่งงานก่อนอีก "มึงอิจฉาไรมันว่ะ มึงก็ได้แต่งกับขวัญตาแล้ว กูนี่สิ ไม่รู้ต้องรอถึงเมื่อไหร่ เมียกูมีแพลนเรียนจบเต็มหัว ไม่เห็นได้ยินแพลนแต่งงานกับกู"เพลิงพูดอย่างน้อยใจ หันมองปิ่นมุกที่นั่งคุยกันอย่างออกรสกับขวัญตา มะปรางแล้วก็ลินดา "แพลนแต่งงานมันต้องเป็นมึงเป็นคนวางเว้ย!!!ไม่ใช่ให้ผู้หญิงพูดก่อน มึงต้องขอเขา"คิณชี้ทางสว่างให้เพื่อน "แล้วมึงขอมะปรางแล้วเหรอไอ้เสือ หรือแต่งกันเลย" "บอกแล้วว่าจะแต่งงานกัน กูต้องขอทำไมมะปรางท้องแล้วนะเว้ย งานก็จัดไปเกือบเสร็จแล้วด้วย เหลือรอการ์ดอาทิตย์หน้านี่แหละ" "อิจฉาว่ะ รวดเร็วไปหมด ถ้าไม่ติดว่าปิ่นเรียนยังไม่จบ กูจะจัดให้ท้องบ้าง แม่งไม่เคยห่างจากยาคุมเลย ตั้งนาฬิกาปลุกกินเลยด้วยซ้ำ" เพื่อนสองคนหัวเราะกับคำพูดช่างเปรียบเทียบของเพลิง ถ้าจะบอกว่าในกลุ่มเขาสามคนใครฉลาดในการพูดสุดต้องเป็นเพลิงแน่นอน "มึงก็ช่างสังเกตุนะ เขายังเรียนไม่จบมึงต้องเข้าใจสิ จะมาเลียนแบบ
มะปรางเข้ามาทำงานในแผนกบัญชี เหมือนตอนที่เธอฝึกงาน แต่ทว่าที่นี่พี่ในแผนกใจดีกับเธอมาก ได้รับการต้อนรับอย่างดี ทำให้เธอรู้สึกไม่อึดอัดและเป็นกันเองกับพี่ทุกคน "น้องปราง เที่ยงนี้กินข้าวที่ไหนจ๊ะ ไปกับพวกพี่ไหม แคนทีนของบริษัทกับข้าวเลิศมาก" รัศมีพี่ที่แผนก เป็นหัวหน้าโดยตรงของเธอเอ่ยชวน ซึ่งพี่คนอื่นก็พยักหน้าอยากให้เธอไปทานข้าวด้วยกัน มะปรางเองอยากมีโมเม้นต์แบบนี้อยู่แล้วก็รับปากไปทันที โดยลืมนัดกินข้าวกับเสือไปเสียสนิท ถึงตอนเที่ยงก็เดินรวมกลุ่มกับพวกพี่ในแผนกลงไปกินข้าวที่แคนทีนทันที โทรศัพท์ก็ไม่ได้พกมาด้วย ขณะอยู่ในลิฟท์ก็เจอกับเสือที่ลงมาจากห้องทำงานพอดี "สวัสดีค่ะท่านรองฯ ไปทานข้าวเที่ยงเหรอค่ะ"รัสมีเอ่ยทักรองประธานหนุ่มหล่อ ลูกชายเจ้าของบริษัท ที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้สามเดือนแต่ทำผลงานล้ำหน้าคนเก่าแก่ในบริษัทไปมาก จนเป็นที่เอ่ยถึงไปทั่ว โดยเฉพาะบรรดาสาวน้อยสาวใหญ่ ที่อยากมีท่านรองฯเป็นของตัวเอง "ครับ จะไปทานข้าวที่ไหนกันเหรอครับ"เสือพูดโดยสายตาจับจ้องไปที่เมียตัวเอง ดูก็รู้ว่าเธอลืมนัดเขา แถมเขาโทรไปก็ไม่รับ คงไม่ได้พกโทรศัพท์นะสิ จนถึงตอนนี้ยังไม่รู้เธอจำได้หรือยังว่านัดกิ
หลังจากอยู่ออดอ้อนกันพักใหญ่ มะปรางก็ต้องกลับไปทำงาน เธอขึ้นมาเกือบสองชั่วโมงแล้ว โดยไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากให้รองประธานหนุ่มกอดจูบลูบคลำ "เดี๋ยวแฟ้มพวกนี้ พี่ช่วยถือลงไปเองค่ะ"นลินีขันอาสาช่วยเหลือเต็มที่ แต่ทว่ามีสาวสวยคนหนึ่งเดินตรงมายังห้องทำงานของเสือ ลักษณะท่าทางเป็นคนคล่องแคล่ว และที่สำคัญหน้าตาสวยราวกับออกมาจากนิตยสารดารา "รองประธานอยู่ไหมคะ พอดีท่านประธานให้ดิฉันมาพบค่ะ" อ๋อ...ที่แท้ก็เรื่องงาน เมื่อเห็นไม่มีอะไรสำคัญ มะปรางก็เตรียมจะเดินลงไปทำงานตามปกติ ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้อีก "ไม่โทรหาพี่ล่ะ จะได้เดินไปเอาแฟ้มที่เหลือ" รัศมีรีบเดินไปรับแฟ้มที่มะปรางหอบหิ้วมาจนเต็มมือ "ไม่เป็นไรค่ะ พี่นลินีจะเอาลงมาให้ แต่น่าจะติดธุระอยู่ รอสักแปบนะคะ"รัศมีพยักหน้าอย่างเข้าใจก็ไปทำงานต่อ ผ่านไปสักพักนลินีก็หอบแฟ้มที่เหลือลงมาให้ตามสัญญา "ช้านิดหนึ่งนะ พอดีแขกมาหาท่านรองฯ เลยอยู่บริการนิดหน่อย" "ไม่เป็นไร ว่าแต่ใช่ผู้หญิงสวยๆหรือเปล่า" ตอนเดินไปเข้าห้องน้ำรัศมีเห็นผู้หญิงหน้าไม่คุ้นยืนรอลิฟท์อยู่ คิดไปมาน่าจะเป็นแขกของรองประธานที่นลินีว่า "ใช่ คุณซินเป็นลูกค้าคนสำคัญนะ ตอนนี้กำลังจะ
1ปีผ่านไป ตอนนี้มะปรางคลอดลูกสาวคนแรกแล้ว โดยเสือเป็นคนตั้งชื่อว่าเรนเดียร์ เด็กน้อยหน้าตาน่ารักน่าชัง ถอดแบบคนเป็นพ่อมาเป๊ะ ถึงว่าแพ้ท้องแทนเมียเพราะลูกเหมือนตัวเองนี่เอง ตอนนี้เรนเดียร์อายุได้ห้าเดือนแล้ว เป็นที่รักของปู่กับย่าและคุณตาที่แวะมาหาหลานเกือบทุกวัน รวมถึงบรรดาเพื่อนของเสือ เสียงรถเข้ามาจอดในโรงรถ มะปรางหันไปมองเพราะวันนี้นัดกับน้องทั้งสามคนที่อยากจะมาเล่นกับหลาน ทั้งที่หลานอายุแค่ห้าเดือน แวะมาทุกวันจนบ้านเธอกลายเป็นที่นัดพบของบรรดาเพื่อนฝูงทั้งหลาย "ไหนเรนเดียร์ของน้าค่ะ"เสียงขวัญตาที่รับเดินเข้ามาเอาตัวเล็กไปอุ้ม กอดจูบไม่หยุด "มึงไม่เอาสักคนว่ะ"ลินดาถามอย่างสงสัย เพราะในบรรดาเธอทั้งสามคน ขวัญตาคือคนที่เห่อหลานสุดๆ "พี่คิณทำงานหนักช่วงนี้ อีกอย่างกูเพิ่งเรียนจบเองนะ รอให้แต่งงานก่อนดิ กูถึงจะปล่อย" ขวัญตาจะจัดงานแต่งอีกสองเดือนข้างหน้า ส่วนปิ่นมุกที่ถูกขอแต่งงานในงานรับปริญญา ก็ท้องนำเพื่อนไปก่อนแล้ว "มึงแน่ใจว่ายังไม่ปล่อย ดูอีปิ่นดิ กินยาคุมอยู่ดีๆท้องเฉย" "เชื้อผัวมันแรงไง ทะลุยาคุมมาเลย ฮ่า ฮ่า" เสียงหัวเราะดังก้องไปทั้งบ้าน รวมถึงมะปรางเองก็พลอยหัวเราะไป
"ถ้าคลอดลูกแล้ว อยากจะพาลูกไปหาแม่ไหม" เสือถามขึ้นขณะกำลังแต่งตัวไปทำงาน ใจจริงเขาอยากพาเธอไปเที่ยวพักผ่อนก่อน แต่เธอคิดว่ารอให้ลูกคลอดก่อน เพราะตอนนี้ท้องก็เริ่มโตขึ้นการเดินทางไกลยังไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ "ขนาดปรางแม่ยังเกลียดเลย แล้วลูกปรางแม่จะรักได้ยังไง ปรางทำใจได้สักพักแล้วเรื่องแม่ ถึงใครจะว่าหรือคิดยังไงก็ช่าง ปรางไม่สนใจอีกแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมา ปรางว่าปรางทำหน้าที่ลูกจนสุดความสามารถแล้ว ไม่มีอะไรต้องเสียใจอีก" "เมียเสือเก่งที่สุดเลย" "เสือเกลียดปรางไหม หากปรางจะตัดขาดกับแม่จริงๆ เรื่องนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อนปรางรู้ แต่เสือก็เห็นแม่ไม่เคยสนใจปรางเลย" "ไม่เกลียด บอกแล้วว่าเสือไม่มีวันเกลียดปราง มีแต่จะรักขึ้นทุกวัน หากวันหนึ่งแม่ปรางอยากมาหา เสือก็ไม่ว่าอะไรนะ หากปรางจะให้อภัยแม่ ยังไงก็แม่ลูกกัน"มะปรางเข้าใจข้อนี้ดี แต่กลับคิดว่าแม่คงไม่มีวันมาหาเธอแน่ ต่อให้ท่านไม่เหลืออะไรในชีวิต จนตอนนี้เธอก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ถึงเกลียดเธอนัก เคยได้ยินด่าเธอเรื่องพ่อที่แท้จริงตอนที่เธอเด็กๆ หาว่าเธอทำให้พ่อหายไป แต่พอโตมา ก็ไม่เคยได้ยินแม่พูดถึงพ่อที่แท้จริงอีกเลย มะปรางมาทำงานท
"ไหนว่าจะให้นอน"มะปรางออกมาจากห้องน้ำเห็นสามีที่นอนรอบนเตียงโดยใส่แค่ผ้าขนหนูผืนเดิมที่ออกจากห้องน้ำ "หึ หึ คืนเข้าหอบ่าวสาวที่ไหนเขานอนกัน มันเป็นประเพณีนะ" "มันสำหรับคนที่ไม่เคยมีอะไรกันมาก่อนต่างหาก ไม่ใช่คนทำเช้าเย็นแบบเสือ" "ฮ่า ฮ่า ช่างพูดนะเดี๋ยวนี้ ว่าจะเอาคาชุดแต่งงานซะหน่อย แต่เมียท้องอยู่ ชุดก็หนักกลัวจะรับไม่ไหว" "เหอะ...ควรกลัวเจ้าบ่าวมากกว่าที่จะทำเจ้าสาวไม่ไหวนะ กระแทกทีดันถึงมดลูก"จากอารมณ์วาบหวาม ที่เห็นเมียออกจากห้องน้ำด้วยชุดคลุม ต้องมานอนหัวเราะเพราะเมียเป็นคนตลก "โทษที ที่ของผัวมันใหญ่ แต่เมียก็ดูจะชอบนะ เห็นร้องขออีกทั้งคืน" "เหอะ!!!" "อย่าช้าอยู่เลยเมีย แก้ผ้าแล้วขึ้นมาซะดีๆ ขอผััวเข้าไปทักทายลูกหน่อยนะ" "ลูกเป็นผู้หญิงนะเสือ สมควรแล้วเหรอที่เสือจะเอาอันนั้นของเสือเข้าไปหาลูก" พรืดดด!!! "ฮ่า ฮ่า ฮ่า ปรางไม่เอาแล้ว เสือจะตายแล้วนะ หัวเราะจนกรามค้างแล้วนะ ลูกยังไม่รู้เรื่องเลยปราง เสือเคยอ่านเขาบอกให้เรียกว่าพ่อเข้าไปตามลูก" "เขาให้ไปตามตอนใกล้คลอดค่ะ ไม่ใช่ลูกเพิ่งได้ห้าเดือนแบบนี้" หน้านิ่งๆของมะปรางทำเขาขำไม่หยุด ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะเป็นคนอารมณ์ขันได
ฤกษ์งามยามดี วันนี้เป็นวันแต่งงานของเสือและมะปราง ที่ถูกจัดขึ้นในโรงแรงหรูระดับห้าดาว เป็นโรงแรมใหญ่ติดอันดับของประเทศเพื่อให้สมฐานะลูกชายคนเดียวของตระกูลอัศวรักษ์โกศล ช่วงเช้าเป็นพิธีหมั้นที่จัดขึ้นเฉพาะญาติสนิทฝั่งเจ้าบ่าวและเจ้าสาว แต่ก็มีบรรดาเพื่อนสนิทมาด้วย ซึ่งพ่อของมะปรางก็มาเป็นผู้ใหญ่ฝั่งเจ้าสาว พิธีดำเนินมาจนถึงการเข้าไปขอพรคนเป็นพ่อแม่ของทั้งสองฝั่ง หลังจากสวมแหวนให้กันและกันแล้ว "ขอให้ลูกทั้งสองอยู่กันไปนานๆ มีลูกด้วยกันแล้วก็ขอให้อภัยกันในทุกๆเรื่อง คิดถึงลูกให้มากๆ"เป็นคำอวยพรจากชัยวัฒน์พ่อของเสือ "แม่ดีใจที่สุดที่หนูปรางมาเป็นครอบครัวเดียวกับแม่ ต่อไปหนูคือลูกสาวของแม่นะลูก เสือทำอะไรให้ไม่พอใจ แม่จะจัดการให้เอง"มะปรางน้ำตาซึมกับคำพูดของแม่สามี ตลอดเวลาที่มาอยู่บ้านท่าน มะปรางก็สัมผัสได้ว่าท่านรักและหวังดีกับเธอจริงๆ "ส่วนลูกต้องเอาใจเมียให้มากๆรู้ไหม" "ครับ"เสือรับคำคนเป็นแม่ ก่อนที่ทั้งสองจะก้มกราบผู้ใหญ่ทั้งสอง "ถึงพ่อจะไม่ใช่พ่อแท้ๆของปราง แต่รู้ใช่ไหมลูกว่าพ่อรักและหวังดีกับปรางมาตลอด" "รู้ค่ะ ปรางเองก็รักพ่อมากเหมือนกัน"น้ำตาไหลหยดลงอย่างสุดกลั้น "ขอให้
พอกลับถึงบ้านมะปรางก็รีบเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกายทันที วันนี้เธอจะไม่ให้เสือแตะต้องเธอแม้แต่ปลายเล็บเลยคอยดู คิดแล้วก็โมโหที่มาท้าทายคนอย่างเธอ เสือที่นอนรอเมียอาบน้ำเสร็จ ก็ยังนอนผิวปากอย่างอารมณ์ดี เขามีแผนแกล้งเธอไว้ในหัวแล้ว คนหัวอ่อนอย่างมะปรางไม่มีชั้นเชิงแบบเขาหรอก เขาจะทำให้เธออ้อนวอนขอนอนกับเขาให้ได้ เมื่อมะปรางออกจากห้องน้ำ ก็เห็นสามีหนุ่มนอนเล่นอยู่บนเตียง โดยเปิดซีรีย์ดูอย่างสบายใจ เธอเองก็ไม่ได้สนใจ หยิบหนังสือคู่มือเด็กในครรภ์มานอนอ่านบนเตียงข้างกัน โดยเว้นระยะห่างกันประมาณหนึ่ง แต่ทว่าอ่านไปได้สักพักก็มีเสียงแปลกๆจากในทีวี "อื้อ อ๊าสส อ่ะ อ่ะ ซี้ดด fuck!!! โอ้วว" ไม่ต้องเงยหน้าไปดูก็รู้มันคือเสียงอะไร และดูเหมือนจะยิ่งเพิ่มระดับความดังขึ้นเรื่อยๆ "อ๊าสสส อ่ะ อ่า โอ้ววว" "เสือบ้าไปแล้วเหรอ มานอนดูหนังโป๊ทำไม ทำอย่างกับคนอดอยาก ทั้งๆที่ทำอยู่ทุกวันเช้าเย็น" "ก็เมียบอกคืนนี้ไม่ให้ ผัวก็เลยต้องมาดูหนังผู้ใหญ่แก้เบื่อ ว่าจะช่วยตัวเองสักสองยกด้วย"เสียงทุ้มบอกอย่างเรียบเฉย ราวกับเรื่องที่พูดเป็นเรื่องดินฟ้าอากาศทั่วๆไป เล่นเอามะปรางชะงักไปทันที ในความใจกล้าของเขา "พูดจา
ผ่านมาเกือบเดือนที่มะปรางทำงานในบริษัท เป็นการทำงานที่มีความสุขมาก อาทิตย์หน้าก็จะถึงงานแต่งของเธอแล้ว ทุกอย่างถูกจัดเตรียมไว้พร้อมหมดแล้ว เหลือเพียงเธอกับเสือเข้าพิธีก็เท่านั้น ความสัมพันธ์ของเธอทั้งคู่ก็ยังไม่มีใครในบริษัทรู้ ถึงเสือจะชอบหาเรื่องให้เธอขึ้นไปที่ห้องทำงาน แต่มักจะมีเรื่องงานมาอ้างเสมอ จนรัศมีไม่ชอบใจ คิดว่าท่านรองฯแกล้งลูกน้องของเธอ "ท่านรองฯเรียกน้องปรางอีกแล้ว นี่พี่ว่าจะต้องหาเวลาไปหาท่านประธานสักหน่อยแล้ว ลูกชายท่านกำลังกลั่นแกล้งลูกน้องของพี่ แบบนี้พี่ไม่ปลื้ม" "อย่าให้เป็นเรื่องใหญ่เลยค่ะ ปรางทำได้"ขนาดเธอบอกแล้วว่าอย่าทำแบบนี้อีก ก็ยังทำ เห็นทีต้องจัดการซะบ้าง "แล้วเวลาขึ้นไป กว่าน้องปรางจะลงมาเป็นวันเลยนะ พี่นี่ใจคอไม่ค่อยดีเลย"รัศมีเป็นหัวหน้าที่ดี ถึงจะชอบเม้าส์มอยตามประสาผู้หญิง แต่ทว่ามะปรางรู้สึกเคารพมาก "งั้นปรางไปนะคะ เดี๋ยวจะรีบลงมาค่ะ" เดินขึ้นลิฟท์กดชั้นที่เสืออยู่ หมายมาดว่าวันนี้เธอต้องพูดกับเขาให้รู้เรื่องก่อนที่รัศมีจะทนไม่ไหว ไปฟ้องคุณพ่อเขาเสียก่อน ติ้ง!!!ลิฟท์เปิดเมื่อถึงชั้นที่กด มะปรางเดินมุ่งออกจากลิฟท์เข้าห้องเสือไปทันที โดยไม่ได้ท
หลังจากอยู่ออดอ้อนกันพักใหญ่ มะปรางก็ต้องกลับไปทำงาน เธอขึ้นมาเกือบสองชั่วโมงแล้ว โดยไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากให้รองประธานหนุ่มกอดจูบลูบคลำ "เดี๋ยวแฟ้มพวกนี้ พี่ช่วยถือลงไปเองค่ะ"นลินีขันอาสาช่วยเหลือเต็มที่ แต่ทว่ามีสาวสวยคนหนึ่งเดินตรงมายังห้องทำงานของเสือ ลักษณะท่าทางเป็นคนคล่องแคล่ว และที่สำคัญหน้าตาสวยราวกับออกมาจากนิตยสารดารา "รองประธานอยู่ไหมคะ พอดีท่านประธานให้ดิฉันมาพบค่ะ" อ๋อ...ที่แท้ก็เรื่องงาน เมื่อเห็นไม่มีอะไรสำคัญ มะปรางก็เตรียมจะเดินลงไปทำงานตามปกติ ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้อีก "ไม่โทรหาพี่ล่ะ จะได้เดินไปเอาแฟ้มที่เหลือ" รัศมีรีบเดินไปรับแฟ้มที่มะปรางหอบหิ้วมาจนเต็มมือ "ไม่เป็นไรค่ะ พี่นลินีจะเอาลงมาให้ แต่น่าจะติดธุระอยู่ รอสักแปบนะคะ"รัศมีพยักหน้าอย่างเข้าใจก็ไปทำงานต่อ ผ่านไปสักพักนลินีก็หอบแฟ้มที่เหลือลงมาให้ตามสัญญา "ช้านิดหนึ่งนะ พอดีแขกมาหาท่านรองฯ เลยอยู่บริการนิดหน่อย" "ไม่เป็นไร ว่าแต่ใช่ผู้หญิงสวยๆหรือเปล่า" ตอนเดินไปเข้าห้องน้ำรัศมีเห็นผู้หญิงหน้าไม่คุ้นยืนรอลิฟท์อยู่ คิดไปมาน่าจะเป็นแขกของรองประธานที่นลินีว่า "ใช่ คุณซินเป็นลูกค้าคนสำคัญนะ ตอนนี้กำลังจะ
มะปรางเข้ามาทำงานในแผนกบัญชี เหมือนตอนที่เธอฝึกงาน แต่ทว่าที่นี่พี่ในแผนกใจดีกับเธอมาก ได้รับการต้อนรับอย่างดี ทำให้เธอรู้สึกไม่อึดอัดและเป็นกันเองกับพี่ทุกคน "น้องปราง เที่ยงนี้กินข้าวที่ไหนจ๊ะ ไปกับพวกพี่ไหม แคนทีนของบริษัทกับข้าวเลิศมาก" รัศมีพี่ที่แผนก เป็นหัวหน้าโดยตรงของเธอเอ่ยชวน ซึ่งพี่คนอื่นก็พยักหน้าอยากให้เธอไปทานข้าวด้วยกัน มะปรางเองอยากมีโมเม้นต์แบบนี้อยู่แล้วก็รับปากไปทันที โดยลืมนัดกินข้าวกับเสือไปเสียสนิท ถึงตอนเที่ยงก็เดินรวมกลุ่มกับพวกพี่ในแผนกลงไปกินข้าวที่แคนทีนทันที โทรศัพท์ก็ไม่ได้พกมาด้วย ขณะอยู่ในลิฟท์ก็เจอกับเสือที่ลงมาจากห้องทำงานพอดี "สวัสดีค่ะท่านรองฯ ไปทานข้าวเที่ยงเหรอค่ะ"รัสมีเอ่ยทักรองประธานหนุ่มหล่อ ลูกชายเจ้าของบริษัท ที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้สามเดือนแต่ทำผลงานล้ำหน้าคนเก่าแก่ในบริษัทไปมาก จนเป็นที่เอ่ยถึงไปทั่ว โดยเฉพาะบรรดาสาวน้อยสาวใหญ่ ที่อยากมีท่านรองฯเป็นของตัวเอง "ครับ จะไปทานข้าวที่ไหนกันเหรอครับ"เสือพูดโดยสายตาจับจ้องไปที่เมียตัวเอง ดูก็รู้ว่าเธอลืมนัดเขา แถมเขาโทรไปก็ไม่รับ คงไม่ได้พกโทรศัพท์นะสิ จนถึงตอนนี้ยังไม่รู้เธอจำได้หรือยังว่านัดกิ
กลุ่มเพื่อนที่นานๆ นัดเจอกันที ่ตั้งแต่เรียนจบก็น้อยครั้งจะได้เจอ แต่วันนี้รวมตัวกันเพราะเพื่อนคนหนึ่งจะแต่งงาน ซึ่งงานนี้เพลิงกับคิณอิจฉาเสืออย่างหนัก นอกจากจะมีลูกนำหน้าไปก่อน ยังได้แต่งงานก่อนอีก "มึงอิจฉาไรมันว่ะ มึงก็ได้แต่งกับขวัญตาแล้ว กูนี่สิ ไม่รู้ต้องรอถึงเมื่อไหร่ เมียกูมีแพลนเรียนจบเต็มหัว ไม่เห็นได้ยินแพลนแต่งงานกับกู"เพลิงพูดอย่างน้อยใจ หันมองปิ่นมุกที่นั่งคุยกันอย่างออกรสกับขวัญตา มะปรางแล้วก็ลินดา "แพลนแต่งงานมันต้องเป็นมึงเป็นคนวางเว้ย!!!ไม่ใช่ให้ผู้หญิงพูดก่อน มึงต้องขอเขา"คิณชี้ทางสว่างให้เพื่อน "แล้วมึงขอมะปรางแล้วเหรอไอ้เสือ หรือแต่งกันเลย" "บอกแล้วว่าจะแต่งงานกัน กูต้องขอทำไมมะปรางท้องแล้วนะเว้ย งานก็จัดไปเกือบเสร็จแล้วด้วย เหลือรอการ์ดอาทิตย์หน้านี่แหละ" "อิจฉาว่ะ รวดเร็วไปหมด ถ้าไม่ติดว่าปิ่นเรียนยังไม่จบ กูจะจัดให้ท้องบ้าง แม่งไม่เคยห่างจากยาคุมเลย ตั้งนาฬิกาปลุกกินเลยด้วยซ้ำ" เพื่อนสองคนหัวเราะกับคำพูดช่างเปรียบเทียบของเพลิง ถ้าจะบอกว่าในกลุ่มเขาสามคนใครฉลาดในการพูดสุดต้องเป็นเพลิงแน่นอน "มึงก็ช่างสังเกตุนะ เขายังเรียนไม่จบมึงต้องเข้าใจสิ จะมาเลียนแบบ