ตอนที่ 50

แคทเธอรีนระบายยิ้มด้วยความพึงพอใจ เมื่อเห็นสายตาของลูกชายจับจ้องไปยังร่างอรชรที่กำลังเดินเข้ามาภายในห้องอาหาร

หล่อนไม่เคยเห็นลูกชายมองผู้หญิงด้วยสายตาลุ่มหลงแบบนี้มาก่อน แม้กระทั่งกับไลลาเอง หล่อนก็ไม่เคยเห็นชาร์ลีมองด้วยแววตาแบบนี้สักครั้ง

“เอ่อ... สวัสดีค่ะท่านแม่...”

ช้องนางพูดเสียงสั่นเทาเล็กน้อย ขณะหย่อนกายลงนั่งข้างร่างกำยำของชาร์ลี ซึ่งเขามองหล่อนไม่วางตาเลยทีเดียว หัวใจของหล่อนเต้นคร่อมจังหวะ เพราะแววตาที่เขาทอดมองมา มันย้ำเตือนให้อดคิดถึงเรื่องราวร้อนฉ่ายามค่ำคืนไม่ได้

พวงแก้มนวลเป็นสีแดงระเรื่อน่ามอง ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความเขินอายและประหม่า ชาร์ลีมองด้วยความพึงพอใจ ช้องนางเป็นสาวขี้อายมาก แต่กระนั้นหล่อนก็ตามใจเขาเสมอไม่เคยเกี่ยงงอน แม้จะชอบพูดว่า ‘อย่า’ บ่อยๆ ก็ตาม

“จ้องยังกับจะกินเข้าไปทั้งตัวแบบนี้ หนูช้องนางก็เขินแย่สิพ่อชาร์ล”

เสียงกระแอมของมารดาดังขึ้นพร้อมๆ กับคำพูดหยอกเย้าที่มันคือความจริงทุกอย่าง

ชาร์ลีรู้สึกตัวละสายตาจากช้องนาง และก็กลบเกลื่อนความลืมตัวของตนเองด้วยการพูดปด

“ผมก็แค่รู้สึกว่าช้องนางแต่งตัวไม่เรียบร้อยสักเท่าไหร่น่ะครับ”

“แม่ก็เห็นหนูช้องนางแต่งตัวปก