LOGINShare
ตอนที่ 18 ชื่อเสียง
Last Updated:
2025-03-03 21:36:34
Related chapters
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 19 เริ่มนับหนึ่ง
พลอยลลินณ์รู้สึกเป็นกังวลเพราะวันนี้เธอจะต้องเผชิญหน้ากับเพื่อนร่วมงานนับสิบซึ่งเธอไม่รู้เลยว่ามีใครได้เห็นคลิปของภาคินแล้วบ้างเมื่อวานหลังจากคุยกับบิดามารดาของภาคินแล้วเธอกับเขาก็ได้มีโอกาสคุยกันตามลำพังอีกครั้งบทสนทนานั้นยังก้องอยู่ในหู“ผมจริงจังนะมัดหมี่ ผมคิดว่าระหว่างเรามันอาจจะเป็นได้มากกว่าเจ้านายกับลูกน้อง” เขาพูดด้วยท่าทางจริงจัง“บอสอยากให้มัดหมี่สบายใจใช่ไหมล่ะถึงพูดแบบนี้”“เปล่าเลย ผมอยากให้เราสองคนลองเปิดใจเริ่มคบกันใหม่เริ่มนับหนึ่งไปด้วยกัน”“หมายความว่ายังไงคะ” พลอยลลินณ์พอจะเดาออกว่าสิ่งที่เขากำลังพูดนั้นหมายถึงอะไรแต่ที่ถามเพราะอยากจะฟังจากปากของเขาอีกครั้ง“ก็หมายความว่าเราสองคนจะลองหันหน้าคุยกันและคบกันแบบจริงจัง เรามาเริ่มกันใหม่นะ”“แต่มันยากนะคะบอส เราสองคนทำงานด้วยกันมาสามปีแล้วนะคะ จะให้เริ่มใหม่ได้ยังไง”“มันยากแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราสองคนจะทำไม่ได้นะมัดหมี่ ตอนอยู่ที่บริษัทเราก็ยังเป็นเจ้านายกับลูกน้องแต่พอเลิกงานคุณก็คือผู้หญิงคนหนึ่งผมก็คือผู้ชายคนหนึ่ง เราต่างคนต่างโสดทั้งคู่ทำไมคุณไม่ลองเปิดใจดูล่ะ”“บอกตามตรงนะคะบอสมัดหมี่กลัวค่ะ”“กลัวอะไร”“กลัวห
Last Updated : 2025-03-03วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 20 เลขาว่าที่แฟน
“ว่านขอโทษนะคะคิน คุณบอกนักข่าวใหม่ได้ไหมคะว่าผู้หญิงคนนั้นคือว่าน”“ถ้าผมบอกแล้วผมจะได้อะไร”“เราจะได้กลับมาคบกันอีกว่านจะยอมรับว่าตัวเองคือผู้หญิงในคลิป”“ผมว่ามันสายเกินไปที่คุณจะพูดคำว่าขอโทษ ระหว่างเรามันจบตั้งแต่ที่ญี่ปุ่นแล้วล่ะ” ภาคินพูดกับวาริสาอย่างไร้เยื่อใย“ว่านจะบอกทุคนว่าว่านคือผู้หญิงในคลิป”“ตามสบายเลยครับ ถ้าคุณไม่กลัวเสียชื่อเสียงและเสียหน้าถ้าผมจะบอกทุกคนว่าที่ญี่ปุ่นคุณทำอะไรบ้าง แล้วที่ผมกับคุณเลิกคุยกันเพราะอะไร ใครก็ได้ช่วยตามรปภ.พอมาพาผู้หญิงคนนี้ออกไปจากบริษัทหน่อยและจากนี้ผมขอสั่งเลยว่าห้ามเธอเข้ามาในบริษัทอีกเด็ดขาด”“อย่าทำแบบนี้กับว่านนะ ว่านไม่ยอมจริงด้วยๆ” หญิงสาวตะโกนลั่นเมื่อรปภ.เดินเข้ามาแล้วเชิญเธอออกไปจากบริษัท“เอาละทุกคนคงอยากรู้มากใช่ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้น” ภาคินถามลูกน้องที่ตอนนี้กำลังทำตัวเป็นไทยมุง“เรื่องที่คุณว่านพูดมันเป็นความจริงใช่ไหม ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่คุณมัดหมี่ใช่ไหม”“พวกคุณคงได้ดูคลิปกันหมดแล้วสินะ แล้วคิดว่าใช่ไหมล่ะ”“พวกเราไม่เชื่อหรอกค่ะ ดูยังไงก็ไม่ใช่คุณมัดหมี่เลย”“มันก็เป็นอย่างที่เธอพูดนั่นแหละมัดหมี่ไม่ใช่ผู้หญิงใ
Last Updated : 2025-03-03วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 21 เดทแรก
ภาคินใช้เวลาจากบริษัทมาถึงร้านอาหารชั่วโมงกว่าเพราะวันนี้รถค่อนข้างติดมากกว่าทุกวัน พอมาถึงอาหารก็เสร็จเรียบร้อยพร้อมรับประทาน ระหว่างนั่งทานอาหารอยู่นั้นก็มีเด็กอายุประมาณ 10 ขวบเดินมาขายดอกกุหลาบภาคินมองด้วยความสนใจจนกระทั่งเด็กหญิงคนนั้นเดินมาที่โต๊ะของตนเอง“พี่สุดหล่อค่ะซื้อให้พี่คนสวยไหมคะ”“ก็ได้ขายยังไงครับ”“ดอกละ 20 บาทค่ะ”“ตอนนี้เหลือกี่ดอกครับ”“21 ดอกค่ะ ถ้าพี่ซื้อหมดนี่หนูลดให้เหลือ 400 ค่ะ”“หมดจากตรงนี้แล้วจะไปเอามาขายเพิ่มไหม” ภาคินถามอย่างรู้ทัน“ไม่เพิ่มแล้วค่ะพรุ่งนี้หนูมีสอบแม่บอกว่าวันนี้ให้ขายแค่รอบเดียวก็พอ”“หนูเรียนอยู่ชั้นไหนแล้ว”“อยู่ชั้น ป.4 ค่ะ”“พี่จะเหมาดอกกุหลาบของทั้งหมด แต่หนูต้องสัญญากับพี่ว่าหนูจะกลับไปนอนได้ค่ะ” เด็กสาวดีใจที่จะมีคนเหมาดอกกุหลาบเพราะถ้าขายหมดเธอก็จะได้กลับบ้านไปอ่านหนังสือเนื่องจากพรุ่งนี้มีสอบซึ่งปกติแล้วเธอจะต้องขายจนถึงห้าทุ่มถึงจะได้กลับบ้านภาคินหยิบธนบัตรใบละ 500 ให้กับเด็กสองใบ“ใบนี้พี่ให้ค่าดอกไม้ครับ ส่วนใบนี้ให้หนูเก็บไว้เผื่ออยากจะซื้ออะไรที่อยากซื้อเช่นพวกอุปกรณ์การเรียนหรือซื้อของเล่น” เขามองด้ว
Last Updated : 2025-03-04วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 22 เลขาหรือปาท่องโก๋
วันนี้ภาคินมารับพลอยลลินณ์ไปทำวีซ่าตั้งแต่เช้าจากนั้นก็พาเธอมายังศูนย์การค้าขนาดใหญ่ เพื่อเลือกซื้อเสื้อผ้าสำหรับไปเที่ยวโดยภาคินเป็นคนจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมด เพื่อเป็นการขอโทษกับเรื่องเมื่อวาน“บอสจะขอโทษมัดหมี่บ่อยเกินไปแล้วนะคะ”“แล้วไม่ดีเหรอ มัดหมี่ได้ไปเที่ยวฟรีแถมยังได้ชุดสวยๆ ถ่ายใส่รูปด้วยนะ”“มัดหมี่อยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆ จังค่ะ”ก่อนหน้านี้พลอยลลินณ์ก็เคยเดินทางไปต่างประเทศกับภาคินมาแล้วแต่ตอนนั้นเป็นการเดินทางไปทำงานและก็ไปแค่เวียดนามเท่านั้น มันต่างจากครั้งนี้ที่เดินทางไปไกลถึงทวีปยุโรป“อย่าลืมลางานเพิ่มด้วยนะ”“บอสจะไปกี่วันค่ะ”“เดินทางก่อนวันแต่งสองวันเราจะได้มีเวลาพักสักวันจากนั้นก็เที่ยวอีกสัก 10 วันพอไหม”“นานไปแล้วค่ะ มัดหมี่ยังไม่อยากตกงาน”“ก็เราไปทำงานนะ”“ใครเขาจะเชื่อ”“แล้วมัดหมี่ลางานได้กี่วัน”“คิดว่าจะแบ่งวันลาพักร้อนมาสัก 4 วันค่ะ”“4 วันมันไม่พอหรอกนะ”“บอสฟังก่อนสิคะ คือสัปดาห์นั้นมีวันหยุดสองวันค่ะคือวันจันทร์กับวันศุกร์ค่ะ หมัดหมี่ว่าจะลาวันอังคารถึงวันพฤหัสค่ะ แล้วก็อาจจะลางานวันจันทร์ ถ้าเราเดินทางคืนวันศุกร์ก็จะมีเวลาอยู่ที่นั้นเยอะหน่อย บอสไหวไหม
Last Updated : 2025-03-04วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 23 ความแตกต่าง
เสียงไลน์ดังขึ้นขณะที่เจ้าของโทรศัพท์อย่างพลอยลลินณ์นั่งเช็ดผมอยู่หน้ากระจกหลังจากเพิ่งอาบน้ำเสร็จ“มัดหมี่บอกมานะว่าวันนี้ไปเดินห้างกับใคร ใช่คนที่เป็นข่าวใช่ไหม” มะปรางเพื่อนสนิทของพลอยลลินณ์ส่งข้อความไลน์มาถาม“ใครบอกปรางล่ะ”“ไม่มีใครบอกหรอกแต่ปรางเห็นมัดหมี่กับเขาอยู่ในร้านโทรศัพท์ด้วยกัน ปรางว่าจะเข้าไปทักแต่ก็ไม่กล้า ตกลงว่ามัดหมี่กับเขาคบกันจริงๆ ใช่ไหม”“ก็ประมาณนั้นแหละ”“ฟังเหมือนไม่แน่ใจเลย มีอะไรหรือเปล่า”“ปรางคิดว่าเขาเป็นยังไงล่ะ”“ไม่รู้สิ ปรางไม่เคยคุยกับเขาแต่เท่าที่เห็นเขาก็หล่อดีนะ แถมยังรวยอีกด้วย”“ก็เพราะเขาทั้งหล่อทั้งรวยเลยทำให้มัดหมี่กลัว”“กลัวอะไรล่ะ”“ความแตกต่างไงล่ะปราง”“ความแต่งต่างเหรอ ปรางว่าถ้าเขาคิดถึงเรื่องความแตกต่างก็คงไม่บอกคนอื่นไปแบบนั้นหรอกมั้ง มัดหมี่อย่าคิดมากสิ”“มันอดคิดไม่ได้นะปรางเรากับเขามันต่างกันราวฟ้ากับเหวเลยปราง” พลอยลลินณ์เป็นกังวลเรื่องนี้เป็นอย่างมาก“บางครั้งความแตกต่างมันก็ทำให้ทุกอย่างลงตัวนะมัดหมี่ลองดูจากจิ๊กซอว์สิ แต่ละชิ้นมันไม่เหมือนกันเลยแต่เพราะความแตกแต่พอเอามาต่อกันมันก็กลายเป็นภาพที่สวยงาม ปรางว่าอย่าคิดมากเลยปล่
Last Updated : 2025-03-04วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 24 คุณไม่มีสิทธิ์
งานแต่งงานของคุณมิเชลลูกสาวคนเดียวคุณอังเดรและคุณผกามาศภรรยาชาวไทยถูกจัดขึ้นที่โบสถ์แห่งหนึ่งในช่วงเช้าซึ่งส่วนใหญ่จะมีแต่แขกผู้ใหญ่และญาติสนิทที่ไปร่วมงาน ส่วนงานเลี้ยงฉลองในตอนเย็นนั้นจัดที่โรงแรมแห่งหนึ่งซึ่งนอกจากภาคินและพลอยลลินณ์แล้วก็ยังมีแขกชาวไทยอีกหลายคนที่มาร่วมงานด้วยระหว่างที่ภาคินกำลังคุยกับแขกคนอื่นอยู่นั้นพลอยลลินณ์เลยได้มีโอกาสคุยกับคุณมาเอลลูกครึ่งไทยฝรั่งเศสที่มาตั้งรกรากและทำธุรกิจอยู่ที่นี่นานนับสิบปี“ผมไม่ได้กลับเมืองไทยนานมากแล้ว ไม่รู้ว่าที่เยาวราชอาหารยังอร่อยเหมือนเดิมไหม”“อร่อยเหมือนเดิมค่ะ คุณเคยไปทานเหรอคะ”“ครับผมชอบไปกับแม่ แต่พอแม่เสียผมก็ไม่ได้ไปอีกเลย”“เสียใจด้วยนะคะ”“ขอบคุณครับ ผมเคยคิดนะครับว่าจะพาแม่กลับไปใช้ชีวิตบั้นปลายที่เมืองไทยเพราะจะได้อยู่ใกล้ญาติๆ แต่ก็ไม่คิดเลยว่าท่านจะจากไปเพราะอุบัติเหตุ”“แล้วตัวคุณล่ะ ไม่คิดกลับไปอยู่เมืองไทยเหรอคะ”“ผมไม่ค่อยสนิทกับญาติทางนั้นครับ”“ถ้าไม่อยากกลับไปอยู่ก็ไปเที่ยวได้นี่คะ”“แล้วถ้าผมไปคุณจะพาผมเที่ยวไหมล่ะ”“ก็ต้องดูก่อนว่าฉันว่างไหม”“ถ้าผมไปเมืองไทยผมจะโทรหาคุณนะ ผมขอเบอร์โทรของคุณหน่อยได้ไหมล่ะ
Last Updated : 2025-03-04วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 25 สาแกใจแล้วใช่ไหม nc
“คุณสวยมากนะมัดหมี่ สวยกว่าที่ผมคิดไว้”ปลายนิ้วลูบไล้ไปบนนวลเนียนอย่างหลงใหลก่อนจะก้มลงมอบจุมพิตที่แสนหวานให้กับเธออีกครั้งร่างกายบดเบียดแบนชิดก่อให้เกิดประกายไฟสวาทลุกลามอย่างรวดเร็วเลือดในกายสาวพลุ่งพล่านเมื่อเขาจูบราวกับจะดูดเอาวิญญาณออกจากร่าง เมื่อเห็นว่าพลอยลลินณ์ไม่ขัดขืนหรือร้องโวยวายเขาก็มั่นใจในระดับหนึ่งแล้วว่าตอนนี้เธอกับเขาก็กำลังมีความต้องการไม่ต่างกัน“มัดหมี่ให้ผมมอบความสุขให้คุณนะ”“แต่....”“หรือคุณรังเกียจผม”“เปล่าค่ะ มัดหมี่แค่กลัว”“อย่ากลัวไปเลยนะ เชื่อผมว่าเราจะมีความสุข”“ไม่ใช่เรื่องนั้น”“แล้วกลัวอะไร”“กลัวคุณจะได้มัดหมี่แล้วทิ้ง”“ผมไม่มีทางทำแบบนั้นหรอกนะมัดหมี่ เชื่อใจผมสิ”เมื่อเห็นเธอนิ่งเขาก็ถือว่านั้นคือคำตอบรับ ชายหนุ่มดึงเนกไทออกจากมือของหญิงสาวเพื่อปล่อยเธอเป็นอิสระ ขณะที่ปากร้อนก็กดจุมพิตลงมาอีกครั้ง เขาใช้ความมีประสบการณ์หลอกล่อให้เธอยอมเปิดปากให้ปลายลิ้นหนาเข้าไปหยอกล้อกับปลายลิ้นเล็กสร้างความรัญจวนจนหญิงสาวเบียดกายเข้าหาและคล้องเรียวแขนไปบนลำคออย่างลืมตัวพลอยลลินณ์รู้สึกสับสนกับความรู้สึกของตนเองในตอนนี้เป็นอย่างมาก ปลายลิ้นที่เกี่ยวกระหวัด
Last Updated : 2025-03-04วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 26 แค่ความใคร nc
ภาคินให้คำมั่นก่อนจะจูบปลอบประโลมเธออีกครั้งอย่างอ่อนหวาน เขานิ่งค้างในกายสาวรอให้เธอปรับตัวสักพักจากนั้นสะโพกก็ค่อยๆ ขยับช้าๆ เพื่อให้ช่องทางรักของเธอคุ้นเคยกับความแข็งร้อนความเจ็บค่อยจางหายแต่ความรู้สึกปั่นป่วนก็เข้ามาแทนที่พลอยลลินณ์ทั้งเจ็บทั้งเสียวปะปนกันไปหมด เมื่อเขากดย้ำหมุนวนสะโพกความเสียวซ่านก็เข้ามาแทนที่ความเจ็บปวด“อื้อ...บอส.. อ่าห์..”เสียงครางแว่วทำให้ภาคินรู้ดีว่าตอนนี้หญิงสาวคงจะหายเจ็บแล้ว เขาสอบสะโพกเข้าหาความคับแน่นเป็นจังหวะตื้นๆ ตอกย้ำให้เธอปรับสภาพได้ก่อนจะเน้นจังหวะหนักหน่วงเมื่ออารมณ์พุ่งขึ้นสูงด้วยกันทั้งคู่“อื้อบอส แรงไปแล้ว”พลอยลลินณ์ครางประท้วงเมื่อรู้สึกว่าท่อนเอ็นของเขามันเสียดสีกับช่องสวาทของเธอจนราวกับไฟ“ตอดดีแบบนี้จะเบาได้ยังไง เด็ดมากมัดหมี่คุณเด็ดมากทั้งคับทั้งแน่นทั้งตอดแบบนี้ถูกใจผมที่สุด”เสียงเขาเอ่ยชมกระท่อนกระแท่นเพราะถูกความเป็นสาวตอดรัดแก่นกายขยับ ภาคินไม่เคยรู้สึกเสียวซ่านมากมายจนแทบปริแตกทั้งที่เพิ่งเริ่มแบบนี้มาก่อน ความสดใหม่และความคับแน่นของพลอยลลินณ์ทำให้เขาแทบคลั่งยิ่งรู้ว่าตนเองเป็นคนแรกก็ยิ่งเพิ่มอารมณ์ปรารถนาให้สูงขึ้น ใจหนึ่
Last Updated : 2025-03-05
Latest chapter
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 41 ก็แค่วิวาห์ขัดดอก (ตอนจบ)
งานแต่งงานของพลอยลลินณ์และภาคินผ่านไปได้ด้วยดีตอนนี้หญิงสาวย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังใหญ่ของภาคินเนื่องจากเรือนหอยังสร้างไม่เสร็จ แต่พลอยลลินณ์ก็ไม่ได้รู้สึกอึดอัดอะไรเลยเพราะบิดามารดาของเขาก็ดีกับเธอทุกอย่างเธอคิดเคยว่าการแต่งงานกับเขามันคือการแต่งงานเพื่อขัดดอกแต่พอถึงเวลาจริงๆ แล้วมันกลับเต็มไปด้วยความรักและความอบอุ่นอย่างที่ไม่เคยคิดมาก่อนภาคินบอกให้หญิงสาวอย่าคิดมากเรื่องที่เธอเป็นหนี้เขาเพราะชายหนุ่มตั้งใจแล้วว่าจะให้พลอยลลินณ์ขัดดอกไปจนกว่าจะไม่มีลมหายใจ“ไม่มีวิธีไหนที่จะทำให้มัดหมี่ขัดดอกหมดเลยเหรอคะพี่คิน” สรรพนามที่หญิงสาวใช้เรียกชายหนุ่มเปลี่ยนไปหลังจากแต่งงานเพราะขอร้องแหละเธอก็รู้สึกว่าการเรียกแบบนี้มันดูเป็นครอบครัวมากกว่าเรียกว่าบอสอย่างเคย“ไม่มีทางหรอกยังไงมัดหมี่ก็ต้องอยู่กับพี่แบบนี้ไปตลอด”“แล้วถ้าสมมุติว่าวันหนึ่งมัดหมี่ถูกล็อตเตอร์รี่แล้วเอาเงินมาใช้หนี้พี่คินได้หมดล่ะคะ”“เงินที่เอามาใช้กับเงินที่เอาไปมันคนละส่วนกัน”“พี่คินขี้โกงแบบนี้มัดหมี่ฟ้องเอาได้นะคะ”“จะไปฟ้องที่ไหนล่ะ เราเป็นสามีภรรยากันแบบนี้พี่ว่าศาลก็ต้องยกฟ้อง”“แบบนี้มัดหมี่คงต้องขัดดอกไ
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 40 ผู้ชายไม่รู้จักพอ nc
เมื่อออกจากโรงพยาบาลแล้วภาคินและพลอยลลินณ์ก็ไปหาซื้อของใช้ที่จำเป็นและเสื้อผ้าอีกคนละนิดหน่อยจากนั้นก็เข้าพักที่วิลลาที่แห่งหนึ่ง ก่อนที่จะพากันออกไปไหว้พระและนั่งชมวิวทะเลระหว่างทานอาหารที่ร้านริมทะเล “มัดหมี่เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมถึงเงียบไป” “เปล่าค่ะ มัดหมี่แค่คิดอะไรเพลินๆ” “ยังคิดมากเรื่องเมื่อวานอีกเหรอ” “ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอกค่ะ มัดหมี่แค่กำลังคิดว่าเรามากินข้าวร้านนี้หลายครั้งแล้วแต่ไม่เคยได้นั่งมองทะเลแบบนี้เลย” “นั่นสินะ แต่ก่อนเราสองคนแต่ทำงานจนลืมมองสิ่งรอบตัวว่ามันสวยงามมากแค่ไหน แล้วมัดหมี่ชอบที่นี่ไหม” “ชอบค่ะ” พลอยลลินณ์ชอบทะเลมากแต่ก็ไม่ค่อยมีโอกาสได้นั่งมองแบบนี้บ่อยนัก “เราไปเที่ยวมัลดีฟส์กันดีไหม” “มัดหมี่ก็อยากไปนะคะ แต่ตอนนี้ตารางงานของบอสแน่นมากจนถึงวันแต่งงานเลยค่ะ” “เราไปฮันนีมูนที่มัลดีฟส์กันไหมส่วนญี่ปุ่นก็ค่อยไปช่วงที่หิมะตก” เดิมทีทั้งสองคนวางแผนกันเอาไว้แล้วว่าจะไปฮันนีมูนที่ญี่ปุ่นแต่พอเขารู้ว่าพลอยลลินณ์ชอบทะเลก็เลยลองถามเธอดูเผื่อว่าหญิงสาวจะเปลี
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 39 มันก็แค่ฝันร้าย
ภาคินขับรถไปส่งเพื่อนที่ผับแห่งหนึ่งจากนั้นเขารีบมาที่โรงพยาบาลซึ่งตอนนี้พลอยลลินณ์ยังนอนหลับอยู่บนเตียง “ขอบคุณมากครับคุณพยาบาล” ภาคินกล่าวขอบคุณพยาบาลที่อยู่เป็นเพื่อนพลอยลลินณ์ขณะที่เขาออกไปจัดการกับคนที่ทำร้ายเธอ “ไม่เป็นไรค่ะเป็นหน้าที่ของฉันอยู่แล้วล่ะค่ะ เดี๋ยวฉันจะออกไปรอข้างนอกถ้าคนไข้ตื่นหรือคุณต้องการความช่วยเหลือก็กดปุ่มฉุกเฉินตรงนี้นะคะ”“ได้ครับขอบคุณครับ”เมื่อพยาบาลเดินออกจากห้องไปแล้วภาคินก็ขยับเก้าอี้มานั่งข้างๆ พลอยลลินณ์“มัดหมี่ผมขอโทษนะ ถ้าวันนี้ผมอยู่กับคุณเรื่องก็คงไม่เกิด”เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าคุณสุวิจักขณ์ร่วมมือกับวาริสาแล้ววางแผนทำร้ายพลอยลลินณ์แบบนี้ แต่ก็นับว่าโชคดีที่ที่เขาตามมาช่วยได้ทันภาคินรู้ดีว่าสาเหตุมันน่าจะมาจากที่เขาและพลอยลลินณ์จับได้ว่าคุณสุวิจักขณ์ลักลอบเปลี่ยนสเปกสินค้าและต้องหาเงินมาชดใช้บริษัทหลายล้าน แต่ภาคินไม่คิดเลยว่าวาริสาจะร่วมมือกับเขาด้วยชายหนุ่มจับมือหญิงสาวแน่นและสัญญากับตัวเองว่าจากนี้จะไม่ยอมปล่อยให้พลอยลลินณ์คลาดสายตาอีกเป็นอันขาด เขารู้แล้วว่าตัวเองรักผู้หญิงคนนี้มากแค่ไหน รักจนยอมแลกได้ทุกอย่า
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 38 สายเกินไป
ขับรถมาได้สักระยะภาคินก็ได้รับสายจากตำรวจท้องที่ซึ่งแจ้งว่าตอนนี้พวกเขามารออยู่บ้านพักของคุณสุวิจักขณ์แล้วแต่รถตู้สีดำที่ชายหนุ่มแจ้งยังมาไม่ถึงเมื่อได้ยินแบบนั้นภาคินก็อุ่นใจขึ้นแต่เขาก็ยังรีบร้อนที่จะไปที่นั่นอยู่ดี ระยะเวลาชั่วโมงกว่าบนรถเป็นช่วงเวลาที่อึดอัดและทรมานใจเป็นอย่างมากภาคินไม่รู้เลยว่าพลอยลลินณ์จะเป็นยังไงบ้างและคนร้ายจะพาเธอไปยังบ้านพักที่ตามตนเองคิดไว้หรือเปล่าแต่เท่าที่เคยรู้มาคุณสุวิจักขณ์มีบ้านพักอยู่ที่หัวหินเพียงแค่หลังเดียวเท่านั้นเมื่อไปถึงบ้านพักของคุณสุวิจักขณ์ภาคินก็ต้องแปลกใจเพราะรถของคนร้ายน่าจะมาถึงที่นี่แล้วแต่ทั้งบ้านกับว่างเปล่ามีเพียงรถของตำรวจที่จอดซุ่มอยู่ไกลๆ เท่านั้น“คุณภาคินใช่ไหมครับ” ตำรวจรายหนึ่งเดินมาถามเมื่อเห็นเขาจอดรถลงที่หน้าบ้าน“ใช่ครับคุณตำรวจ นี่พวกมันยังมาไม่ถึงอีกเหรอ”“ผมว่าไม่น่าจะใช่ที่นี่แล้วนะ คุณลองดูพิกัดในมือถืออีกทีสิ”ภาคินรีบร้อนและคิดว่าจะต้องเป็นบ้านหลังนี้เขาจึงลืมเรื่องพิกัดมือถือไปจนสนิท และตอนนี้พิกัดหายไปแล้วแต่จุดสุดท้ายที่จับสัญญาณได้ก็ไม่ห่างจากที่นี่เท่าไหร่“สัญญาณหายไปแล้วหรือพวกมันจะรู้แล้วว่าพ
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 37 ข้อแลกเปลี่ยน
“แล้วพวกเราจะเอายังไงกันดีล่ะปราง” น้ำฝนถามหลังจากที่ได้ฟังมะปรางเล่าเรื่องของพลอยลลินณ์“นั่นสิฝน นิวว่าเราไปขอดูกล้องจากร้านดีไหม”“หรือเราจะแจ้งตำรวจ” เพื่อนอีกคนก็เสนอขึ้น“ปรางสับสนไปหมดแล้ว ไม่รู้จะทำยังไงก่อนดี”“แต่เราว่าต้องบอกแฟนของมัดหมี่ก่อนดีไหม มีใครในนี้ติดต่อแฟนของมันมีบ้างได้ไหมเราต้องบอกเขาให้รู้เรื่อง”“เดี๋ยวปรางจะไปขอดูกล้องวงจรปิดนะ คนที่เหลือลองหาทางติดต่อคุณภาคินดูนะ เขาเป็นคนมีชื่อเสียงแบบนั้นน่าจะติดต่อได้ไม่ยาก”“เดี๋ยวนิวจะลองถามเพื่อนคนหนึ่งที่ทำงานเป็นเลขาผู้บริหารดูเผื่อเขาจะมีคอนแทคของคุณภาคินบ้างมะปรางรีบไปดูกล้องวงจรปิดเถอะ” นิวรีบบอกจากนั้นตัวเองก็พยายามติดต่อกับเพื่อนอีกคนที่ทำงานเป็นเลขาเหมือนกับพลอยลลินณ์มะปรางกับน้ำฝนไปขอทางร้านดูกล้องวงจรแต่โดยให้เหตุผลที่ว่าเพื่อนของเธอถูกจับตัวไป ทางร้านก็รีบอำนวยความสะดวกเพราะกลัวว่าจะเกิดปัญหาใหญ่ขึ้นแล้วทางร้านจะมีความผิดไปด้วยภาพจากกล้องวงจรปิดเห็นชัดว่าพลอยลลินณ์เดินไปกับวาริสาและเธอก็ขึ้นไปบนรถตู้จากนั้นวาริสาก็ปิดประตูรถก่อนที่รถจะถูกขับออกไปจากบริเวณลานจอดรถ มะปรางถ่ายรูปทะเบียนรถพร้อมทั้งข
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 36 ลงตัว
ภาคินและพลอยลลินณ์กลับมาถึงเมืองไทยได้หนึ่งสัปดาห์แล้ว ทั้งสองคนยังทำตัวเป็นเจ้านายและลูกน้องที่ดีเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นแต่พอได้อยู่กันตามลำพังแล้วภาคินก็จะกลายร่างเป็นผู้ชายอบอุ่นขณะที่พลอยลลินณ์ก็จะกลายเป็นคนช่างอ้อน “อีกตั้งสองเดือนเลยนะมัดหมี่ที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน ผมว่าเราไม่ต้องรอฤกษ์ดีไหม” ภาคินบ่นหลังจากที่มารดาของเขาเป็นคนไปหาฤกษ์แต่งงานมาให้ “มัดหมี่ว่าเร็วไปด้วยซ้ำนะคะ เรายังไม่รู้จักกันดีเลย” “เรารู้จักกันมาสามปีกว่าแล้วนะมัดหมี่ ผมว่าเวลามันนานมาก” “บอสจะนับตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกันไม่ได้นะคะ เราต้องนับวันที่เราตกลงคบกันสิคะถึงจะถูก” “ก็ผมจะนับแบบนี้” “เฮ้อ...มัดหมี่อยากให้ลูกน้องในบริษัทเห็นบอสเวลาที่งอแงเป็นเด็กแบบนี้จัง” “อยู่ต่อหน้าลูกน้องผมต้องวางมาดกันหน่อยสิ แต่เวลาอยู่กับมัดหมี่ผมเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด” ภาคินพูดขณะที่กอดเธอไว้อย่างหลวมๆ แล้วเกยปลายคงบนไหล่มน “แล้วจะกอดแบบนี้อีกนานไหมคะ” “ก็กอดจนกว่าจะหมดเวลาพัก” ตั้งแต่ประกาศเรื่องแต่งงานออกไปเวลาทานอาหารกลางวันพล
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 35 อยากจะย้อนเวลา
วันนี้พลอยลลินณ์ไม่ได้วางแผนไปเที่ยวที่ไหนเธอจึงยังซุกตัวอยู่ในอ้อมกอดของเจ้านายหนุ่มผู้ที่มอบความสุขให้กับเธอนับครั้งไม่ถ้วน จะว่าไปแล้วเมื่อคืนทุกอย่างมันเกิดจากการดื่มแชมเปญเข้าไปมากเกินลิมิตหญิงสาวเลยคุมสติของตัวเองแทบไม่อยู่ แต่ก็พอรับรู้ว่าตนเองเร่าร้อนมากแค่ไหน คิดแล้วพลอยลลินณ์ก็รู้สึกอายกับสิ่งที่เกิดขึ้นจนไม่รู้ว่าวันนี้จะกล้ามองหน้าภาคินหรือเปล่าเมื่อคนที่นอนอยู่เริ่มดิ้นภาคินก็ลืมตาขึ้น เขามองหัวไหล่และแผ่นหลังขาวเนียนที่เต็มไปด้วยรอยแดงแล้วก็รู้สึกผิด เมื่อคืนเขารุนแรงกับเธอมากกว่าทุกครั้ง แต่นั่นก็เพราะเธอเองก็เร่าร้อนกว่าทุกครั้งเช่นกัน“อรุณสวัสดิ์มัดหมี่” คำทักทายแสนเชยทำให้คนที่เพิ่งจะตื่นเงยหน้าขึ้นมอง“อรุณสวัสดิ์ค่ะบอส กี่โมงแล้วคะ” พลอยลลินณ์ขยับตัวช้าๆ เพราะรู้สึกว่าร่างกายปวดร้าวไปหมด“เกือบเที่ยงแล้วล่ะ หิวหรือยัง”“ยังไม่หิวค่ะ บอสล่ะคะ หิวหรือยังเที่ยงนี้จะกินอะไรเดี๋ยวมัดหมี่สั่งให้“เลิกดูแลผมได้แล้วนะมัดหมี่”“ทำไมคะ” พลอยลลินณ์มองหน้าเขาอย่างสงสัยก่อนจะขยับตัวลุกนั่งพิงหัวเตียงแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมถึงคอทำให้ภาคินลุกมานั่งด้วยอีกคน“อย่ามองแบบนั้นสิ ที
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 34 ถึงพริกถึงขิง nc
พลอยลลินณ์ยังคงหอบเหนื่อยไม่หาย ความสุขที่ได้รับการเติมเต็มมันช่างอิ่มเอมและมีความสุขและเมื่อคิดว่าจากนี่เขาและเธอจะได้แต่งงานกันอย่างถูกต้องความสุขนั้นมันก็เพิ่มมากขึ้นไปอีกหลายเท่าตัวภาคินมองใบหน้าแดงระเรื่อของพลอยลลินณ์แล้วก็รู้สึกหลงใหล แม้จะเห็นว่าเธอหอบเหนื่อยแต่เขาก็ไม่อาจให้หญิงสาวได้หยุดพักได้นาน เพราะตอนนี้โพรงอ่อนนุ่มของเธอกำลังบีบรัดความเป็นชายของเขาอย่างรุนแรง ช่องทางรักของพลอยลลินณ์ทำให้ภาคินแทบคลั่ง ชายหนุ่มรีบถอนแก่นกายออกก่อนที่ทุกอย่างจะระเบิดออกจากนั้นก็จับร่างเธอให้พลิกหันหน้าเข้าหาโซฟาในท่าคุกเข่าสะโพกกลมกลึงลอยเด่นอย่างยั่วยวน พลอยลลินณ์จับพนักโซฟาแน่นในขณะที่เขากำลังลากไล้ความแข็งร้อนขึ้นลงกลางกลีบอย่างปลุกเร้า “พร้อมนะคนเก่ง” เสียงแหบพร่าก้มลงมากระซิบข้างหู มือใหญ่ดึงเธอเข้ามาชิดจนแผ่นหลังขาวเนียนแนบกับอกแกร่ง ความร้อนจากกายของเขากระตุ้นให้เธอขยับสะโพกเข้าหาอย่างเชื้อเชิญ หญิงสาวลืมสิ้นความอายรู้แค่ร่างกายกำลังรอให้เขาเข้ามาเติมเต็ม “อ๊ะ! ….” พลอยลลินณ์รู้สึกจุกแน่นเพราะเขากระแทกความใหญ่โตเข้ามาทีเดียวลึกสุดควา
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 33 ยั่วเก่ง nc
ภาคินประคองพลอยลลินณ์มาบนห้องและกำลังจะพาเธอเดินไปยังห้องนอน แต่หญิงสาวกลับยืนนิ่งไปขยับไปไหน ตาคู่สวยฉ่ำปรือเพราะพิษแอลกอฮอล์ที่อยู่ในกายกำลังแล่นพล่าน“ขอบคุณนะคะบอสวันนี้มัดหมี่มีความสุขที่สุด” หญิงสาวสวมกอดเขาอย่างไม่ทันตั้งตัวท่อนแขนเรียวคล้องไปบนลำคอแกร่ง ก่อนยืดตัวขึ้นมาจูบเขาแทนการของคุณสำหรับวันที่แสนพิเศษริมฝีปากเล็กแทะเล็มลงบนริมฝีปากของชายหนุ่มอย่างยั่วยวน ภาคินจับท้ายทอยของเธอไว้แน่นก่อนจะขยี้จูบไปบนริมฝีปากสวยอย่างหนักหน่วง ลิ้นสอดแทรกเขาโพรงปากเล็กกลิ่นแชมเปญที่คละคลุ้งส่งให้อารมณ์ของทั้งสองพุ่งขึ้นได้อย่างง่ายดายฤทธิ์ของแอลกอฮอล์บวกกับความต้องการในส่วนลึกทำให้หญิงสาวร้อนแรงขึ้น เธอขยับร่างบดเบียดเขาหาร่างแข็งแกร่งอย่างลุ่มหลงภาคินนวดคลึงสะโพกกลมกลึงปลุกเร้าอารมณ์ของหญิงสาวขณะที่ปากยังคงจูบบดเบียดไม่ยอมห่าง มือที่คล้องอยู่บนลำคอเปลี่ยนมาลูบไปตามกล้ามหน้าท้อง แล้วเลื้อยต่ำลงไปยังเป้ากางเกงที่ตอนนี้มันตุงทนแทบจะปริ“เมาแล้วยั่วเก่งนะมัดหมี่”“ยั่วที่ไหนกัน”“ก็เห็นอยู่ว่ายั่ว”“ไม่ชอบเหรอคะ” เธอถามพลางเบียดกายเข้าหาจนไม่มีช่องว่าง“ชอบมากต่างหาล่ะ แต่คุณต้องทำแบบนี้กับ
