LOGINShare
ตอนที่ 25 สาแกใจแล้วใช่ไหม nc
Last Updated:
2025-03-04 22:35:52
Related chapters
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 26 แค่ความใคร nc
ภาคินให้คำมั่นก่อนจะจูบปลอบประโลมเธออีกครั้งอย่างอ่อนหวาน เขานิ่งค้างในกายสาวรอให้เธอปรับตัวสักพักจากนั้นสะโพกก็ค่อยๆ ขยับช้าๆ เพื่อให้ช่องทางรักของเธอคุ้นเคยกับความแข็งร้อนความเจ็บค่อยจางหายแต่ความรู้สึกปั่นป่วนก็เข้ามาแทนที่พลอยลลินณ์ทั้งเจ็บทั้งเสียวปะปนกันไปหมด เมื่อเขากดย้ำหมุนวนสะโพกความเสียวซ่านก็เข้ามาแทนที่ความเจ็บปวด“อื้อ...บอส.. อ่าห์..”เสียงครางแว่วทำให้ภาคินรู้ดีว่าตอนนี้หญิงสาวคงจะหายเจ็บแล้ว เขาสอบสะโพกเข้าหาความคับแน่นเป็นจังหวะตื้นๆ ตอกย้ำให้เธอปรับสภาพได้ก่อนจะเน้นจังหวะหนักหน่วงเมื่ออารมณ์พุ่งขึ้นสูงด้วยกันทั้งคู่“อื้อบอส แรงไปแล้ว”พลอยลลินณ์ครางประท้วงเมื่อรู้สึกว่าท่อนเอ็นของเขามันเสียดสีกับช่องสวาทของเธอจนราวกับไฟ“ตอดดีแบบนี้จะเบาได้ยังไง เด็ดมากมัดหมี่คุณเด็ดมากทั้งคับทั้งแน่นทั้งตอดแบบนี้ถูกใจผมที่สุด”เสียงเขาเอ่ยชมกระท่อนกระแท่นเพราะถูกความเป็นสาวตอดรัดแก่นกายขยับ ภาคินไม่เคยรู้สึกเสียวซ่านมากมายจนแทบปริแตกทั้งที่เพิ่งเริ่มแบบนี้มาก่อน ความสดใหม่และความคับแน่นของพลอยลลินณ์ทำให้เขาแทบคลั่งยิ่งรู้ว่าตนเองเป็นคนแรกก็ยิ่งเพิ่มอารมณ์ปรารถนาให้สูงขึ้น ใจหนึ่
Last Updated : 2025-03-05วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 27 เก็บเกี่ยวความสุข
เช้าวันใหม่ภาคินตื่นนอนตั้งแต่เช้าและสั่งอาหารขึ้นมาให้กับพลอยลลินณ์ที่ตื่นนอนสายกว่าทุกวันเพราะกว่าเธอจะได้นอนก็เกือบจะตีสองหญิงสาวอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็นั่งทานอาหารเช้าโดยเอาแต่ก้มหน้าเพราะไม่รู้ว่าจะคุยอะไรกับภาคิน“มัดหมี่เอาแต่ก้มหน้าแบบนั้นเดี๋ยวก็ปวดคอกันพอดี”“ก็มัดหมี่หิวนี่คะ”“นั่นสินะ เมื่อคืนใช้พลังงานไปเยอะก็คงจะหิวเป็นเรื่องปกติ”พลอยลลินณ์นั่งทานไปเงียบๆ โดยไม่คิดจะตอบโต้บทสนทนาของเขาแต่ในหัวกำลังคิดถึงเรื่องเมื่อคืนซึ่งเมื่อทบทวนดูแล้วมันน่าอายมากเพราะเธอแทบไม่ได้ขัดขืนเข้าเลยสักนิด แต่กลับเต็มใจให้เขาย่ำยีครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยความเต็มใจภาคินเห็นท่าทางของพลอยลลินณ์ก็ต้องรีบหาเรื่องคุยเพราะรู้ว่าถ้าคุยเรื่องเมื่อคืนมันจะทำให้หญิงสาวอายและอาจจะพาลมาโกรธตนเองก็เป็นได้“วันนี้เราจะออกเที่ยวแคว้นนอร์มังดีกันนะที่นั่นมีวิหารมงแซงมิเชลเป็นวิหารบนเกาะกลางทะเลที่สวยมาก อังเดรบอกผมว่าที่นั่นได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกด้วยนะ”ภาคินสอบถามอังเดรมาแล้วว่าที่ไหนบ้างที่เหมาะสำหรับพาผู้หญิงของเขาไปเที่ยว เขาอยากให้พลอยลลินณ์ได้เที่ยวอย่างมีความสุขเพื่อเป็นการขอโทษที่รุนแรงกับเธอไปเมื่อ
Last Updated : 2025-03-05วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 28 บรรยากาศดีๆ
ตลอดสองข้างทางที่รถแล่นผ่านมีทิวทัศน์ที่สวยงามจนพลอยลลินณ์ลืมเรื่องราวกังวลใจไปจนหมด เธอบอกให้คนขับรถแวะถ่ายรูปอยู่หลายที่และแวะทานอาหารกลางวันระหว่างทางกว่าจะเดินทางถึงวิหารมงแซงมิเชลก็เป็นเวลาบ่ายวิหารมงแซงมิเชลเป็นวิหารที่ตั้งอยู่บนเกาะกลางทะเลในวิหารสร้างด้วยหินแกรนิตสูงขึ้นจากพื้นดิน“คนสมัยก่อนเขาเก่งนะคะสร้างออกมาได้สวยมากจริงๆ บอสว่าถ้าเราสร้างบ้านลักษณะนี้ขายจะมีคนซื้อไหมคะ”“ก็น่าจะมีนะ คุณชอบเหรอเราสร้างเรือนหอแบบนี้ก็ได้นะ”“มัดหมี่ก็แค่แต่งงานเพื่อขัดดอกไม่เห็นจะต้องมีเรือนหอให้วุ่นวาย”“ผมบอกแล้วว่าให้เลิกคิดเรื่องนั้น”“ก็มันอดคิดไม่ได้”“ถ้าเอาแต่คิดมากจะเที่ยวไม่สนุกเอานะ ผมว่าเราถ่ายรูปกันดีกว่าแสงกำลังสวยเลย ผมถ่ายให้นะ”พลอยลลินณ์มองไปรอบๆ ปราสาทที่มีแต่ความสวยงามแล้วก็ยิ้มกว้างเธอจะต้องลืมเรื่องทุกอย่างให้หมดแล้วเก็บเกี่ยวเอาความสุขมาให้มากที่สุด“เราไม่มีรูปคู่เลย มัดหมี่รอตรงนี้ก่อนนะเดี๋ยวผมไปขอให้เขาถ่ายให้” ภาคินมองหานักท่องเที่ยวก่อนจะให้เขาช่วยถ่ายรูปตนเองกับพลอยลลินณ์อีกหลายรูปทั้งสองเดินชมรอบๆ วิหารและหมูบ้านเล็กๆ โดยรอบก่อนจะนั่งทานอาหารว่างและดื่มกาแฟ
Last Updated : 2025-03-05วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 29 ถึงแล้ว nc
ภาคินช่วยยกตัวพลอยลลินณ์ขึ้นแล้วเปลี่ยนจากนั่งตะแคงข้างมานั่งคร่อมไปบนหน้าขาของเขาแทน“บอสคะมัดหมี่ว่าท่านี้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่”“ผมว่าดีออกเราได้ใกล้ชิดกันมากขึ้นนะ” เขารั้งสะโพกเธอเข้ามาใกล้จนร่างกายท่อนล่างเสียดสีกันอย่างจงใจพลอยลลินณ์ใจเต้นแรงและรู้สึกว่าสายตาของเขาที่มองเธอนั้นมันเป็นสายตาของหมาป่าที่กำลังหิวกระหาย“บอส มัดหมี่ขอกลับไปนั่งที่เดิม” หญิงสาวเอามือดันแผงอกเขาไว้ขณะที่เขาก็ใช้มือดันแผ่นหลังของเธอให้แนบชิด“รังเกียจผมเหรอถึงไม่อยากจะนั่งด้วย” ภาคินแกล้งทำสีหน้าสลดเพราะรู้ว่าพลอยลลินณ์เป็นคนใจอ่อนและขี้สงสาร“เปล่านะคะ”“แต่คุณก็ผลักไสผมตลอด”“บอสคิดมากเกินไปแล้ว”“ผมไม่บังคับคุณก็ได้ถ้าอยากกลับไปนั่งก็กลับไปเถอะ”“บอสขาอย่าทำหน้าบึ้งแบบนี้สิคะ ไหนว่าคนทำหน้าบึ้งจะแก่เร็วไงคะ” พลอยลลินณ์ไล้มือไปตามสันกรามของคนที่ทำหน้าบึ้งอย่างเอาใจ“ผมก็แก่อยู่แล้วนี่”“ใครบอกกันค่ะบอสของมัดหมี่ทั้งหล่อทั้งหนุ่มแต่ถ้ายิ้มอีกนิดจะหล่อมากๆ เลยค่ะ มัดหมี่ชอบเวลาที่บอสยิ้มที่สุดแต่ห้ามยิ้มให้คนอื่นนะคะบอสต้องยิ้มให้มัดหมี่คนเดียว” พลอยลลินณ์พูดอย่างเอาใจ“คุณก็ห้ามยิ้มแบบนี้ให้คนอื่นนะผมหึง
Last Updated : 2025-03-05วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 30 ขอรางวัล
เมื่อมาถึงโรงแรมแล้วพลอยลลินณ์ก็รีบแยกเข้าไปอาบน้ำยังห้องนอนของตนเองส่วนภาคินกำลังโทรศัพท์คุยกับอังเดรเรื่องร้านอาหารบนหอไอเฟล“ผมนึกว่าคุณจะไม่ถามเรื่องนี้เสียแล้วนะ” อังเดรหัวเราะเบาๆ เหมือนเขารอคำถามนี้จากภาคินอยู่แล้ว“คุณถามเหมือนรู้ว่าผมอยากไปที่นั่น”“ใครมาที่นี่ก็อยากจะไปทานอาหารบนนั้นและยิ่งมากับผู้หญิงด้วยแล้วก็ยิ่งอยากจะพาเธอไปดื่มด่ำกับบรรยากาศของปารีสยามค่ำคืน”“แล้วคุณพอจะจองให้ผมได้ไหมล่ะอังเดร”“คุณบอกผมกะทันหันไปหน่อยนะ ถือสายรอสักหน่อยได้ไหมผมจะลองถามลูกสาวให้”“ได้สิ แต่คุณไม่ต้องซีเรียสมากนะถ้าได้ผมก็ไม่ว่าอะไร”ระหว่างที่อังเดรไปถามลูกสาวภาคินก็แอบลุ้นอยู่ในใจ เขาไม่เคยทำเรื่องแบบนี้มาก่อน ที่ผ่านมาการหาร้านอาหารและจัดการจองโต๊ะเป็นหน้าที่ของพลอยลลินณ์มาตลอดแต่พอได้มาลองทำอะไรแบบนี้เองก็รู้สึกว่ามันยุ่งยากและเห็นใจหญิงสาวที่ทำหน้าที่นั้นมาหลายปีโดยไม่ขาดตกบกพร่องพลอยลลินณ์ไม่ใช่เลขาคนแรกที่มาทำงานกับเขาเพราะก่อนหน้านั้นภาคินก็มีเลขามาแล้วถึงสามคน แต่ไม่มีใครทำงานถูกใจเขาเท่ากับพลอยลลินณ์ซึ่งตอนแรกหญิงสาวเป็นเพียงผู้ช่วยเลขาคนก่อนที่ลาออกเพื่อนไปแต่งงานและย้ายไปอย
Last Updated : 2025-03-05วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 31 หลงใหล nc
ภาคินรีบล้างฟองสบู่ออกจากร่างกายเปลือยเปล่าของพลอยลลินณ์และเช็ดตัวให้ตนเอง ก่อนจะอุ้มหญิงสาวกลับไปวางบนเตียงกว้าง พลอยลลินณ์ไม่ขัดขืนเพราะเธอรู้ว่าต่อให้เธอปฏิเสธภาคินก็คงไม่มีทางยอมและหญิงสาวเองก็กำลังมีความต้องการอย่างห้ามไม่อยู่ เธอต้องการให้เขามาเติมเต็มกับสิ่งที่เกิดขึ้นในรถถึงแม้ตอนนั้นจะไปถึงจุดสุดยอดแล้วแต่พลอยลลินณ์รู้ว่ามันยังไม่ใช่ที่สุดเจ้านายหนุ่มคร่อมทับเหนือร่างแล้วจูบลงมาด้วยความเสน่หาเมื่อหญิงสาวเปิดปากเขาก็สอดลิ้นเข้าไปกวาดต้อนความหวานในโพรงปากเล็กอย่างเร่าร้อน แม้เครื่องปรับอากาศจะทำงานอย่างหนักแต่ร่างกายของทั้งสองก็ร้อนราวกับเปลวเพลิงที่กำลังปะทุเดือด ภาคินใช้ฝ่ามือร้อนเคล้นคลึงเต้าอวบทั้งสองข้างอย่างหลงใหล ปากร้อนถอนจูบออกอย่างเสียดาย แล้วเปลี่ยนเป้าหมายมายังความอวบอิ่มส่วนปลายยอดสีสวยและกำลังเบ่งบานสองมือใหญ่กอบกุมเนื้อนุ่มก่อนปลายลิ้นตวัดลากไล้ไปรอบๆ ฐานสีชมพูเข้มแล้วดูดกลืนเม็ดทับทิมสีสวยเข้าปาก ดูดดึงขบเม้มจนเปียกชุ่มไปทั้งสองข้าง พลอยลลินณ์แอ่นโค้งลำตัวเข้าหาปากร้อนอย่างหลงลืมตัวภาคินปรนเปรอความเสียวซ่านให้กับความอวบอิ่มทั้งสองข้างสลับไ
Last Updated : 2025-03-06วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 32 ไม่อยากตื่นจากฝัน
ภาพความสวยงามของเมืองปารีสในเวลากลางคืนทำให้พลอยลลินณ์รู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในความฝันมันสวยงามเกินกว่าที่เธอเคยจินตนาการไว้ หญิงสาวไม่คิดมาก่อนเลยว่าตนเองจะได้อยู่ท่ามกลางบรรยากาศที่สวยงามเช่นนี้ “ชอบที่นี่ไหม” “ชอบมากค่ะบอส มันส่วนมาก อาหารก็อร่อยมากด้วยค่ะ มัดหมี่ไม่รู้จะตอบแทนครอบครัวของคุณอังเดรยังไง ถ้าไม่มีเขามัดหมี่ก็คงไม่ได้มาอยู่ตรงนี้”“เราสองคนคงได้ตอบแทนเขาเร็วๆ นี้ เพราะพวกเขาจะเดินทางไปเมืองไทย” “พวกเขาเหรอคะ บอสหมายถึงจะไปกันหลายคนไม่ใช่แค่คุณอังเดรเหมือนทุกครั้งใช่ไหมคะ” “ใช่สิ” “เขาอยากไปเที่ยวที่ไหนเป็นพิเศษไหมคะมัดหมี่จะได้เตรียมทุกอย่างให้” “ผมยังไม่ได้ถามเลยว่าเขาอยากไปเที่ยวไหนแต่ที่แน่ๆ เขาคงพักที่กรุงเทพสักสองสามคืน” “เขาจะเดินทางเมื่อไหร่บอสอย่าลืมถามนะคะมัดหมี่จะได้จองที่พักให้” “ไม่ต้องถามเขาหรอกว่าจะเดินทางเมื่อไหร่เพราะคนที่กำหนดการเดินทางคือเราสองคน” “เราเหรอคะ บอสหมายความว่ายังไงมัดหมี่ไม่เข้าใจ อธิบายหน่อยได้ไหมคะ” พลอยลลินณ์ไม่รู้ว่าภาคินพูดถึงเรื่องอะไร
Last Updated : 2025-03-06วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 33 ยั่วเก่ง nc
ภาคินประคองพลอยลลินณ์มาบนห้องและกำลังจะพาเธอเดินไปยังห้องนอน แต่หญิงสาวกลับยืนนิ่งไปขยับไปไหน ตาคู่สวยฉ่ำปรือเพราะพิษแอลกอฮอล์ที่อยู่ในกายกำลังแล่นพล่าน“ขอบคุณนะคะบอสวันนี้มัดหมี่มีความสุขที่สุด” หญิงสาวสวมกอดเขาอย่างไม่ทันตั้งตัวท่อนแขนเรียวคล้องไปบนลำคอแกร่ง ก่อนยืดตัวขึ้นมาจูบเขาแทนการของคุณสำหรับวันที่แสนพิเศษริมฝีปากเล็กแทะเล็มลงบนริมฝีปากของชายหนุ่มอย่างยั่วยวน ภาคินจับท้ายทอยของเธอไว้แน่นก่อนจะขยี้จูบไปบนริมฝีปากสวยอย่างหนักหน่วง ลิ้นสอดแทรกเขาโพรงปากเล็กกลิ่นแชมเปญที่คละคลุ้งส่งให้อารมณ์ของทั้งสองพุ่งขึ้นได้อย่างง่ายดายฤทธิ์ของแอลกอฮอล์บวกกับความต้องการในส่วนลึกทำให้หญิงสาวร้อนแรงขึ้น เธอขยับร่างบดเบียดเขาหาร่างแข็งแกร่งอย่างลุ่มหลงภาคินนวดคลึงสะโพกกลมกลึงปลุกเร้าอารมณ์ของหญิงสาวขณะที่ปากยังคงจูบบดเบียดไม่ยอมห่าง มือที่คล้องอยู่บนลำคอเปลี่ยนมาลูบไปตามกล้ามหน้าท้อง แล้วเลื้อยต่ำลงไปยังเป้ากางเกงที่ตอนนี้มันตุงทนแทบจะปริ“เมาแล้วยั่วเก่งนะมัดหมี่”“ยั่วที่ไหนกัน”“ก็เห็นอยู่ว่ายั่ว”“ไม่ชอบเหรอคะ” เธอถามพลางเบียดกายเข้าหาจนไม่มีช่องว่าง“ชอบมากต่างหาล่ะ แต่คุณต้องทำแบบนี้กับ
Last Updated : 2025-03-06
Latest chapter
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 41 ก็แค่วิวาห์ขัดดอก (ตอนจบ)
งานแต่งงานของพลอยลลินณ์และภาคินผ่านไปได้ด้วยดีตอนนี้หญิงสาวย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังใหญ่ของภาคินเนื่องจากเรือนหอยังสร้างไม่เสร็จ แต่พลอยลลินณ์ก็ไม่ได้รู้สึกอึดอัดอะไรเลยเพราะบิดามารดาของเขาก็ดีกับเธอทุกอย่างเธอคิดเคยว่าการแต่งงานกับเขามันคือการแต่งงานเพื่อขัดดอกแต่พอถึงเวลาจริงๆ แล้วมันกลับเต็มไปด้วยความรักและความอบอุ่นอย่างที่ไม่เคยคิดมาก่อนภาคินบอกให้หญิงสาวอย่าคิดมากเรื่องที่เธอเป็นหนี้เขาเพราะชายหนุ่มตั้งใจแล้วว่าจะให้พลอยลลินณ์ขัดดอกไปจนกว่าจะไม่มีลมหายใจ“ไม่มีวิธีไหนที่จะทำให้มัดหมี่ขัดดอกหมดเลยเหรอคะพี่คิน” สรรพนามที่หญิงสาวใช้เรียกชายหนุ่มเปลี่ยนไปหลังจากแต่งงานเพราะขอร้องแหละเธอก็รู้สึกว่าการเรียกแบบนี้มันดูเป็นครอบครัวมากกว่าเรียกว่าบอสอย่างเคย“ไม่มีทางหรอกยังไงมัดหมี่ก็ต้องอยู่กับพี่แบบนี้ไปตลอด”“แล้วถ้าสมมุติว่าวันหนึ่งมัดหมี่ถูกล็อตเตอร์รี่แล้วเอาเงินมาใช้หนี้พี่คินได้หมดล่ะคะ”“เงินที่เอามาใช้กับเงินที่เอาไปมันคนละส่วนกัน”“พี่คินขี้โกงแบบนี้มัดหมี่ฟ้องเอาได้นะคะ”“จะไปฟ้องที่ไหนล่ะ เราเป็นสามีภรรยากันแบบนี้พี่ว่าศาลก็ต้องยกฟ้อง”“แบบนี้มัดหมี่คงต้องขัดดอกไ
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 40 ผู้ชายไม่รู้จักพอ nc
เมื่อออกจากโรงพยาบาลแล้วภาคินและพลอยลลินณ์ก็ไปหาซื้อของใช้ที่จำเป็นและเสื้อผ้าอีกคนละนิดหน่อยจากนั้นก็เข้าพักที่วิลลาที่แห่งหนึ่ง ก่อนที่จะพากันออกไปไหว้พระและนั่งชมวิวทะเลระหว่างทานอาหารที่ร้านริมทะเล “มัดหมี่เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมถึงเงียบไป” “เปล่าค่ะ มัดหมี่แค่คิดอะไรเพลินๆ” “ยังคิดมากเรื่องเมื่อวานอีกเหรอ” “ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอกค่ะ มัดหมี่แค่กำลังคิดว่าเรามากินข้าวร้านนี้หลายครั้งแล้วแต่ไม่เคยได้นั่งมองทะเลแบบนี้เลย” “นั่นสินะ แต่ก่อนเราสองคนแต่ทำงานจนลืมมองสิ่งรอบตัวว่ามันสวยงามมากแค่ไหน แล้วมัดหมี่ชอบที่นี่ไหม” “ชอบค่ะ” พลอยลลินณ์ชอบทะเลมากแต่ก็ไม่ค่อยมีโอกาสได้นั่งมองแบบนี้บ่อยนัก “เราไปเที่ยวมัลดีฟส์กันดีไหม” “มัดหมี่ก็อยากไปนะคะ แต่ตอนนี้ตารางงานของบอสแน่นมากจนถึงวันแต่งงานเลยค่ะ” “เราไปฮันนีมูนที่มัลดีฟส์กันไหมส่วนญี่ปุ่นก็ค่อยไปช่วงที่หิมะตก” เดิมทีทั้งสองคนวางแผนกันเอาไว้แล้วว่าจะไปฮันนีมูนที่ญี่ปุ่นแต่พอเขารู้ว่าพลอยลลินณ์ชอบทะเลก็เลยลองถามเธอดูเผื่อว่าหญิงสาวจะเปลี
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 39 มันก็แค่ฝันร้าย
ภาคินขับรถไปส่งเพื่อนที่ผับแห่งหนึ่งจากนั้นเขารีบมาที่โรงพยาบาลซึ่งตอนนี้พลอยลลินณ์ยังนอนหลับอยู่บนเตียง “ขอบคุณมากครับคุณพยาบาล” ภาคินกล่าวขอบคุณพยาบาลที่อยู่เป็นเพื่อนพลอยลลินณ์ขณะที่เขาออกไปจัดการกับคนที่ทำร้ายเธอ “ไม่เป็นไรค่ะเป็นหน้าที่ของฉันอยู่แล้วล่ะค่ะ เดี๋ยวฉันจะออกไปรอข้างนอกถ้าคนไข้ตื่นหรือคุณต้องการความช่วยเหลือก็กดปุ่มฉุกเฉินตรงนี้นะคะ”“ได้ครับขอบคุณครับ”เมื่อพยาบาลเดินออกจากห้องไปแล้วภาคินก็ขยับเก้าอี้มานั่งข้างๆ พลอยลลินณ์“มัดหมี่ผมขอโทษนะ ถ้าวันนี้ผมอยู่กับคุณเรื่องก็คงไม่เกิด”เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าคุณสุวิจักขณ์ร่วมมือกับวาริสาแล้ววางแผนทำร้ายพลอยลลินณ์แบบนี้ แต่ก็นับว่าโชคดีที่ที่เขาตามมาช่วยได้ทันภาคินรู้ดีว่าสาเหตุมันน่าจะมาจากที่เขาและพลอยลลินณ์จับได้ว่าคุณสุวิจักขณ์ลักลอบเปลี่ยนสเปกสินค้าและต้องหาเงินมาชดใช้บริษัทหลายล้าน แต่ภาคินไม่คิดเลยว่าวาริสาจะร่วมมือกับเขาด้วยชายหนุ่มจับมือหญิงสาวแน่นและสัญญากับตัวเองว่าจากนี้จะไม่ยอมปล่อยให้พลอยลลินณ์คลาดสายตาอีกเป็นอันขาด เขารู้แล้วว่าตัวเองรักผู้หญิงคนนี้มากแค่ไหน รักจนยอมแลกได้ทุกอย่า
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 38 สายเกินไป
ขับรถมาได้สักระยะภาคินก็ได้รับสายจากตำรวจท้องที่ซึ่งแจ้งว่าตอนนี้พวกเขามารออยู่บ้านพักของคุณสุวิจักขณ์แล้วแต่รถตู้สีดำที่ชายหนุ่มแจ้งยังมาไม่ถึงเมื่อได้ยินแบบนั้นภาคินก็อุ่นใจขึ้นแต่เขาก็ยังรีบร้อนที่จะไปที่นั่นอยู่ดี ระยะเวลาชั่วโมงกว่าบนรถเป็นช่วงเวลาที่อึดอัดและทรมานใจเป็นอย่างมากภาคินไม่รู้เลยว่าพลอยลลินณ์จะเป็นยังไงบ้างและคนร้ายจะพาเธอไปยังบ้านพักที่ตามตนเองคิดไว้หรือเปล่าแต่เท่าที่เคยรู้มาคุณสุวิจักขณ์มีบ้านพักอยู่ที่หัวหินเพียงแค่หลังเดียวเท่านั้นเมื่อไปถึงบ้านพักของคุณสุวิจักขณ์ภาคินก็ต้องแปลกใจเพราะรถของคนร้ายน่าจะมาถึงที่นี่แล้วแต่ทั้งบ้านกับว่างเปล่ามีเพียงรถของตำรวจที่จอดซุ่มอยู่ไกลๆ เท่านั้น“คุณภาคินใช่ไหมครับ” ตำรวจรายหนึ่งเดินมาถามเมื่อเห็นเขาจอดรถลงที่หน้าบ้าน“ใช่ครับคุณตำรวจ นี่พวกมันยังมาไม่ถึงอีกเหรอ”“ผมว่าไม่น่าจะใช่ที่นี่แล้วนะ คุณลองดูพิกัดในมือถืออีกทีสิ”ภาคินรีบร้อนและคิดว่าจะต้องเป็นบ้านหลังนี้เขาจึงลืมเรื่องพิกัดมือถือไปจนสนิท และตอนนี้พิกัดหายไปแล้วแต่จุดสุดท้ายที่จับสัญญาณได้ก็ไม่ห่างจากที่นี่เท่าไหร่“สัญญาณหายไปแล้วหรือพวกมันจะรู้แล้วว่าพ
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 37 ข้อแลกเปลี่ยน
“แล้วพวกเราจะเอายังไงกันดีล่ะปราง” น้ำฝนถามหลังจากที่ได้ฟังมะปรางเล่าเรื่องของพลอยลลินณ์“นั่นสิฝน นิวว่าเราไปขอดูกล้องจากร้านดีไหม”“หรือเราจะแจ้งตำรวจ” เพื่อนอีกคนก็เสนอขึ้น“ปรางสับสนไปหมดแล้ว ไม่รู้จะทำยังไงก่อนดี”“แต่เราว่าต้องบอกแฟนของมัดหมี่ก่อนดีไหม มีใครในนี้ติดต่อแฟนของมันมีบ้างได้ไหมเราต้องบอกเขาให้รู้เรื่อง”“เดี๋ยวปรางจะไปขอดูกล้องวงจรปิดนะ คนที่เหลือลองหาทางติดต่อคุณภาคินดูนะ เขาเป็นคนมีชื่อเสียงแบบนั้นน่าจะติดต่อได้ไม่ยาก”“เดี๋ยวนิวจะลองถามเพื่อนคนหนึ่งที่ทำงานเป็นเลขาผู้บริหารดูเผื่อเขาจะมีคอนแทคของคุณภาคินบ้างมะปรางรีบไปดูกล้องวงจรปิดเถอะ” นิวรีบบอกจากนั้นตัวเองก็พยายามติดต่อกับเพื่อนอีกคนที่ทำงานเป็นเลขาเหมือนกับพลอยลลินณ์มะปรางกับน้ำฝนไปขอทางร้านดูกล้องวงจรแต่โดยให้เหตุผลที่ว่าเพื่อนของเธอถูกจับตัวไป ทางร้านก็รีบอำนวยความสะดวกเพราะกลัวว่าจะเกิดปัญหาใหญ่ขึ้นแล้วทางร้านจะมีความผิดไปด้วยภาพจากกล้องวงจรปิดเห็นชัดว่าพลอยลลินณ์เดินไปกับวาริสาและเธอก็ขึ้นไปบนรถตู้จากนั้นวาริสาก็ปิดประตูรถก่อนที่รถจะถูกขับออกไปจากบริเวณลานจอดรถ มะปรางถ่ายรูปทะเบียนรถพร้อมทั้งข
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 36 ลงตัว
ภาคินและพลอยลลินณ์กลับมาถึงเมืองไทยได้หนึ่งสัปดาห์แล้ว ทั้งสองคนยังทำตัวเป็นเจ้านายและลูกน้องที่ดีเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นแต่พอได้อยู่กันตามลำพังแล้วภาคินก็จะกลายร่างเป็นผู้ชายอบอุ่นขณะที่พลอยลลินณ์ก็จะกลายเป็นคนช่างอ้อน “อีกตั้งสองเดือนเลยนะมัดหมี่ที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน ผมว่าเราไม่ต้องรอฤกษ์ดีไหม” ภาคินบ่นหลังจากที่มารดาของเขาเป็นคนไปหาฤกษ์แต่งงานมาให้ “มัดหมี่ว่าเร็วไปด้วยซ้ำนะคะ เรายังไม่รู้จักกันดีเลย” “เรารู้จักกันมาสามปีกว่าแล้วนะมัดหมี่ ผมว่าเวลามันนานมาก” “บอสจะนับตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกันไม่ได้นะคะ เราต้องนับวันที่เราตกลงคบกันสิคะถึงจะถูก” “ก็ผมจะนับแบบนี้” “เฮ้อ...มัดหมี่อยากให้ลูกน้องในบริษัทเห็นบอสเวลาที่งอแงเป็นเด็กแบบนี้จัง” “อยู่ต่อหน้าลูกน้องผมต้องวางมาดกันหน่อยสิ แต่เวลาอยู่กับมัดหมี่ผมเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด” ภาคินพูดขณะที่กอดเธอไว้อย่างหลวมๆ แล้วเกยปลายคงบนไหล่มน “แล้วจะกอดแบบนี้อีกนานไหมคะ” “ก็กอดจนกว่าจะหมดเวลาพัก” ตั้งแต่ประกาศเรื่องแต่งงานออกไปเวลาทานอาหารกลางวันพล
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 35 อยากจะย้อนเวลา
วันนี้พลอยลลินณ์ไม่ได้วางแผนไปเที่ยวที่ไหนเธอจึงยังซุกตัวอยู่ในอ้อมกอดของเจ้านายหนุ่มผู้ที่มอบความสุขให้กับเธอนับครั้งไม่ถ้วน จะว่าไปแล้วเมื่อคืนทุกอย่างมันเกิดจากการดื่มแชมเปญเข้าไปมากเกินลิมิตหญิงสาวเลยคุมสติของตัวเองแทบไม่อยู่ แต่ก็พอรับรู้ว่าตนเองเร่าร้อนมากแค่ไหน คิดแล้วพลอยลลินณ์ก็รู้สึกอายกับสิ่งที่เกิดขึ้นจนไม่รู้ว่าวันนี้จะกล้ามองหน้าภาคินหรือเปล่าเมื่อคนที่นอนอยู่เริ่มดิ้นภาคินก็ลืมตาขึ้น เขามองหัวไหล่และแผ่นหลังขาวเนียนที่เต็มไปด้วยรอยแดงแล้วก็รู้สึกผิด เมื่อคืนเขารุนแรงกับเธอมากกว่าทุกครั้ง แต่นั่นก็เพราะเธอเองก็เร่าร้อนกว่าทุกครั้งเช่นกัน“อรุณสวัสดิ์มัดหมี่” คำทักทายแสนเชยทำให้คนที่เพิ่งจะตื่นเงยหน้าขึ้นมอง“อรุณสวัสดิ์ค่ะบอส กี่โมงแล้วคะ” พลอยลลินณ์ขยับตัวช้าๆ เพราะรู้สึกว่าร่างกายปวดร้าวไปหมด“เกือบเที่ยงแล้วล่ะ หิวหรือยัง”“ยังไม่หิวค่ะ บอสล่ะคะ หิวหรือยังเที่ยงนี้จะกินอะไรเดี๋ยวมัดหมี่สั่งให้“เลิกดูแลผมได้แล้วนะมัดหมี่”“ทำไมคะ” พลอยลลินณ์มองหน้าเขาอย่างสงสัยก่อนจะขยับตัวลุกนั่งพิงหัวเตียงแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมถึงคอทำให้ภาคินลุกมานั่งด้วยอีกคน“อย่ามองแบบนั้นสิ ที
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 34 ถึงพริกถึงขิง nc
พลอยลลินณ์ยังคงหอบเหนื่อยไม่หาย ความสุขที่ได้รับการเติมเต็มมันช่างอิ่มเอมและมีความสุขและเมื่อคิดว่าจากนี่เขาและเธอจะได้แต่งงานกันอย่างถูกต้องความสุขนั้นมันก็เพิ่มมากขึ้นไปอีกหลายเท่าตัวภาคินมองใบหน้าแดงระเรื่อของพลอยลลินณ์แล้วก็รู้สึกหลงใหล แม้จะเห็นว่าเธอหอบเหนื่อยแต่เขาก็ไม่อาจให้หญิงสาวได้หยุดพักได้นาน เพราะตอนนี้โพรงอ่อนนุ่มของเธอกำลังบีบรัดความเป็นชายของเขาอย่างรุนแรง ช่องทางรักของพลอยลลินณ์ทำให้ภาคินแทบคลั่ง ชายหนุ่มรีบถอนแก่นกายออกก่อนที่ทุกอย่างจะระเบิดออกจากนั้นก็จับร่างเธอให้พลิกหันหน้าเข้าหาโซฟาในท่าคุกเข่าสะโพกกลมกลึงลอยเด่นอย่างยั่วยวน พลอยลลินณ์จับพนักโซฟาแน่นในขณะที่เขากำลังลากไล้ความแข็งร้อนขึ้นลงกลางกลีบอย่างปลุกเร้า “พร้อมนะคนเก่ง” เสียงแหบพร่าก้มลงมากระซิบข้างหู มือใหญ่ดึงเธอเข้ามาชิดจนแผ่นหลังขาวเนียนแนบกับอกแกร่ง ความร้อนจากกายของเขากระตุ้นให้เธอขยับสะโพกเข้าหาอย่างเชื้อเชิญ หญิงสาวลืมสิ้นความอายรู้แค่ร่างกายกำลังรอให้เขาเข้ามาเติมเต็ม “อ๊ะ! ….” พลอยลลินณ์รู้สึกจุกแน่นเพราะเขากระแทกความใหญ่โตเข้ามาทีเดียวลึกสุดควา
วิวาห์ขัดดอก ตอนที่ 33 ยั่วเก่ง nc
ภาคินประคองพลอยลลินณ์มาบนห้องและกำลังจะพาเธอเดินไปยังห้องนอน แต่หญิงสาวกลับยืนนิ่งไปขยับไปไหน ตาคู่สวยฉ่ำปรือเพราะพิษแอลกอฮอล์ที่อยู่ในกายกำลังแล่นพล่าน“ขอบคุณนะคะบอสวันนี้มัดหมี่มีความสุขที่สุด” หญิงสาวสวมกอดเขาอย่างไม่ทันตั้งตัวท่อนแขนเรียวคล้องไปบนลำคอแกร่ง ก่อนยืดตัวขึ้นมาจูบเขาแทนการของคุณสำหรับวันที่แสนพิเศษริมฝีปากเล็กแทะเล็มลงบนริมฝีปากของชายหนุ่มอย่างยั่วยวน ภาคินจับท้ายทอยของเธอไว้แน่นก่อนจะขยี้จูบไปบนริมฝีปากสวยอย่างหนักหน่วง ลิ้นสอดแทรกเขาโพรงปากเล็กกลิ่นแชมเปญที่คละคลุ้งส่งให้อารมณ์ของทั้งสองพุ่งขึ้นได้อย่างง่ายดายฤทธิ์ของแอลกอฮอล์บวกกับความต้องการในส่วนลึกทำให้หญิงสาวร้อนแรงขึ้น เธอขยับร่างบดเบียดเขาหาร่างแข็งแกร่งอย่างลุ่มหลงภาคินนวดคลึงสะโพกกลมกลึงปลุกเร้าอารมณ์ของหญิงสาวขณะที่ปากยังคงจูบบดเบียดไม่ยอมห่าง มือที่คล้องอยู่บนลำคอเปลี่ยนมาลูบไปตามกล้ามหน้าท้อง แล้วเลื้อยต่ำลงไปยังเป้ากางเกงที่ตอนนี้มันตุงทนแทบจะปริ“เมาแล้วยั่วเก่งนะมัดหมี่”“ยั่วที่ไหนกัน”“ก็เห็นอยู่ว่ายั่ว”“ไม่ชอบเหรอคะ” เธอถามพลางเบียดกายเข้าหาจนไม่มีช่องว่าง“ชอบมากต่างหาล่ะ แต่คุณต้องทำแบบนี้กับ
