บทที่ 17

เรื่องการปลูกผักจางเทียนไม่ได้เข้ามายุ่งเขาให้ซินหยานจัดการได้เลย ซินหยานจึงเลือก บ่าวมาสิบคนเพื่อทำสวนของนาง นางเลือกตั้งแต่ สืออี จนถึงเอ้อร์สือ มาคอยดูแลแปลงผัก

"พี่สืออี ข้ายกให้ท่านแบ่งหน้าที่ได้เลยเจ้าค่ะ แต่แปลงที่ปลูกกินภายในเรือนต้องแยกจากแปลงที่จะนำไปขายเพราะน้ำที่ใช้รดไม่เหมือนกัน" อาจจะเป็นเพราะสืออีเป็นชื่อเดิมของนาง และนางถูกชะตากับบุรุษที่ใช้ชื่อนี้จึงเลือกเขามาเป็นผู้จัดการ

น้ำที่ใช้รดแปลงที่ปลูกกินในเรือน ซินหยานนางก็พาบ่าวทั้งสิบคนไปที่หลังเรือนของนาง เพื่อบอกให้เขามานำน้ำในบ่อนี้ไปใช้รด แต่แปลงที่จะปลูกขาดก็ใช้น้ำในแม่น้ำที่ดึงเข้ามาใช้ภายในเรือน

เมล็ดผักที่ได้มา ซินหยานก็ให้บ่าวนำไปแช่น้ำเสียก่อน น้ำที่ใช้แช่ก็เป็นน้ำในบ่อที่นางพาไปดู แต่ซินหยานคงลืมไปเพราะนางก็นำเมล็ดผักที่จะนำไปขายแช่ลงไปในน้ำวิเศษเช่นกัน หากกินไม่มาก หรือไม่ได้กินทุกวันก็ไม่เห็นผล

จางเทียนก็นำบ่าวที่ถูกแบ่งมาไปที่โรงเรือนของเขา เขาสอนทุกขั้นตอนตั้งแต่เลือกไม้ และการไสไม้ แบบที่ซินหยานวาดให้ก็ทำให้ทุกคนที่ได้เห็นจ้องมองอย่างเหม่อลอย หากเสร็จออกมาไม่รู้ว่าจะสวยมากเพียงใด

แต่สิ่งที่ต้องลงมือทำก่อนอ