“ต๊าย พายุจะเข้า ลูกชายคนเดียวของแม่กลับบ้าน” นวพรส่งเสียงแซวบุตรชายเมื่อเห็นเขาเดินตามหลังสามีเข้ามาในบ้าน“สวัสดีค่ะ” ชมพูแพรยกมือไหว้หลังจากที่นวพรพูดจบ“สวัสดีจ้ะ โดนตาหนึ่งหลอกมาเหรอลูก”“เอ่อ.....”“อย่าแกล้งเด็กๆสิคุณ” ชัชชาติที่เพิ่งเดินเข้ามาเอ่ยปรามด้วยรอยยิ้ม“ก็จริงนี่คะ ว่าแต่ทำไมวันนี้มาด้วยกันได้ล่ะคะ”“ชมพูไปหาเจ้าหนึ่งพอดี เจ้าหนึ่งเลยชวนมานอนที่บ้าน”“อ่อ ยินดีต้อนรับนะจ๊ะ”นวพรกอดหญิงสาวเบาๆพร้อมกับส่งยิ้มอบอุ่นให้ ก่อนที่จะชวนกันเข้าไปในบ้านเพื่อนั่งพักให้หายเหนื่อยก่อนที่จะลงมือจัดการกับมื้อเย็น“ชมพูเห็นตรงทางผ่านก่อนเลี้ยวเข้าบ้านไหม ตรงที่เปล่า”“ค่ะ”“ตรงนั้นแหละ ที่พี่บอกป๋าว่าจะปลูกบ้าน ตรงนั้นก็เป็นที่ดินของเรา แต่ว่าไม่มีแพลนจะทำอะไรก็เลยปล่อยทิ้งเอาไว้”“เอาจริงเหรอคะ”“ใช่ เดี๋ยวชมพูก็ลองดูแบบ ว่าอยากได้แบบไหนบ้างแล้วลิสต์รายการเอาไว้ เดี๋ยวเราค่อยให้อินทีเรียดีไซน์ออกแบบให้เราอีกที”“ให้ชมพูเลือกเหรอ”“ใช่ ถ้าไม่ให้คนอยู่เลือก แล้วจะให้ใครเลือกล่ะ”ชมพูแพรไม่ได้ตอบอะไร เธอนิ่งเงียบไปเพื่อประเมิณสถานการณ์ แต่เมื่อเห็นว่าเขามีแววตาและสีหน้าที่จริงจังจึงยอ
1 เดือนผ่านไป การรีโนเวทห้องของชมพูแพรก็เริ่มต้นขึ้น ซึ่งก็คงต้องใช้เวลาสักพักถึงจะเสร็จ ชมพูแพรจึงย้ายไปพักอยู่ห้องของชยกรเป็นการชั่วคราว แต่ถึงเธอไม่ได้ย้ายมาห้องนี้ ปกติเขาก็ไปอยู่กับเธออยู่แล้ว จึงไม่ได้มีปัญหาในการปรับตัวเท่าไหร่นัก“วันนี้ไปเล่นที่โรงพยาบาลหรือเปล่า” ชยกรถามชมพูแพรระหว่างที่เขากำลังใส่เสื้อเชิ้ตสีพื้นตามที่เขาชอบ“ว่าจะไม่นะคะ”“งั้นก็อย่าออกไปซนที่ไหนล่ะ หรือถ้าจะไปก็โทรไปบอกพี่ด้วย”“ค่าๆ ไปเถอะค่ะ เดี๋ยวสาย”ชายหนุ่มเดินกลับมายังฝั่งห้องนอน โน้มตัวจุมพิตแก้มนวลที่เจ้าของยังนอนเล่นอยู่บนเตียง ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องนอนไปหลังจากที่ชยกรออกจากห้องนอนไป ชมพูแพรยังนอนอุตุอยู่บนเตียงอีกพักใหญ่ ก่อนที่เธอจะลุกขึ้น แล้วอาบน้ำแต่งตัวเพื่อออกไปห้างสรรพสินค้า จนเมื่อออกจากคอนโดแล้วถึงโทรไปบอกชยกรเมื่อมาถึงห้างสรรพสินค้า หญิงสาวตั้งใจว่าจะซื้อของใช้ก่อนกลับคอนโดจึงเดินดูของตามร้านต่างๆ แต่พอเธอเดินเล่นไปเรื่อยๆ ก็บังเอิญได้เจอกับบิดาที่ออกมาพบกับลูกค้ารายใหญ่พอดี จึงเข้าไปทักทาย“พ่อ มาทำอะไรคะ” ชมพูแพรเดินเข้าไปทักทายบิดาที่กำลังเดินอยู่“อ้าว ไง เจ้าตัวแสบ พ่อมาพบก
“ชมพูไปอาบน้ำดีกว่า ง่วงนอนแล้วอะ” ชมพูแพรพูดเสียงอ่อย หลังจากที่เธอนั่งกินขนมหลังจากอาหารมื้อเย็น“ไปสิ เดี๋ยวพี่เก็บเคลียร์ของเอง”“ฝากหนึ่งวันนะคะ ขอบคุณค่ะ”หญิงสาวลุกจากโซฟาแล้วเดินกลับเข้าห้องนอน คว้าผ้าเช็ดตัวเดินตรงไปยังห้องน้ำ มือเล็กแขวนผ้าขนหนูเอาไว้ที่ราวแขวน ก่อนจะถอดเสื้อผ้าแล้วใส่ตะกร้า ก่อนจะเดินเข้าไปยังโซนอาบน้ำ เปิดฝักบัวให้สายน้ำไหลเพื่อชำระล้างร่างกายคนตัวเล็กที่กำลังเพลินๆอยู่ ไม่ทันรู้สึกตัวว่าประตูห้องน้ำถูกเปิดออกโดยไม่มีเสียง ร่างสูงเดินเข้ามาภายในห้องน้ำช้าๆ ในสภาพร่างกายเปล่าเปลือย เอวคอดเล็กถูกมือหนาจับเอาไว้พร้อมกับร่างบอบบางที่สะดุ้งโหยง“อาบให้พี่บ้างสิ” เสียงนุ่มนวลกระซิบข้างใบหูเล็กจนเจ้าของร่างขนลุกชัน“ทำไมวันนี้อ้อนล่ะคะ”“อ้อน.....อยากเอาเมีย”ชมพูแพรไม่ได้ตอบอะไร ร่างบอบบางหมุนตัวกลับมา ดวงตากลมโตมองสบกับดวงตาคมแล้วส่งยิ้มหวานให้“อาบน้ำก่อนนะคะ”คนตัวเล็กหันตัวกลับไปกดครีมอาบน้ำกลิ่นที่เขาใช้อยู่ใส่มือ ถูเบาๆ จนเกิดฟอง แล้วเริ่มลงมือลูบไล้ไปบนร่างกายกำยำ จากบ่า หน้าอก หน้าท้อง แล้วเดินอ้อมไปด้านหลังลูบไล้แผ่นหลังจนทั่ว ก่อนจะเดินกลับมาที่ด้านหน
เรือนร่างบอบบางขยับหันหน้าหาชายหนุ่ม ขาเรียวกางออกคร่อมหน้าตักแกร่ง มือเล็กที่จับแก่นเนื้อลำใหญ่อยู่ขยับรูดขึ้นลงเป็นจังหวะ เธอโน้มตัวไปข้างหน้า ใบหน้าหวานยื่นเข้าไปใกล้เขา ดวงตาสองคู่สบกัน ริมฝีปากนุ่มเป็นฝ่ายแนบลงไปก่อนจนชยกรที่เป็นฝ่ายรับคำรามพอใจลิ้นเรียวไล่ต้อนให้เขาเผยอริมฝีปากให้เธอเข้าไปทักทายลิ้นหนาเล่น เขาตอบกลับเธออย่างอ่อนหวานจนหญิงสาวรู้สึกได้มือหนาเคลื่อนมากอบกุมดอกบัวดอกใหญ่คู่สวย บีบเคล้นทักทายมันเล่น มืออีกข้างแตะกลีบดอกไม้อวบอูมด้านล่างแหวกมันให้แยกออกจากกัน ก่อนจะสอดนิ้วยาวเข้าไปทักทายข้างในหญิงสาวแยกเรียวขาออกจากกันอำนวยความสะดวกให้เขาโดยอัตโนมัติ เรียกเสียงครางในลำคอหนาด้วยความพอใจ ใบหน้าหวานซบลงกับบ่ากว้าง เมื่อเขาขยับนิ้วเข้าออกในร่องรักของเธอเนิบนาบ ปลายนิ้วโป้งบนคลึงเม็ดเกสรอย่างปลุกเร้าเมื่อเห็นว่าอารมณ์คนตัวเล็กเริ่มได้ที่ เขาก็จับเอวบางยกร่างเธอขึ้นแล้วกดลงครอบครองลำเอ็นใหญ่ลงจนสุดในคราวเดียว“อ๊ายยยยย”หญิงสาวหวีดร้องลั่นห้องน้ำ แม้แต่ตัวเขาเองยังต้องกัดฟันกรอดกับความแน่น จนตัวเองก็ทรมานไม่ต่างจากคนด้านบนฝ่ามือใหญ่โอบแผ่นหลังบางให้หงายตัวไปข้างหลัง ร่
หลายวันต่อมา‘ชมพู แกจะไปกี่โมง’“น่าจะไปก่อนเวลา”‘โอเค ไปถึงแล้วโทรหาฉันด้วยนะ’“ตามนั้น”วันนี้หญิงสาวมีไปงานเลี้ยงรุ่นโรงเรียนสมัยมัธยมที่โรงเรียนจัดงานคืนสู่เหย้า และนี่จะเป็นครั้งแรกที่เธอจะได้กลับไป นับตั้งแต่เรียนจบมัธยมมา หญิงสาวไม่เคยได้กลับไปที่โรงเรียนอีกเลยวันนี้หญิงสาวลางานครึ่งวันเพื่อกลับมาเตรียมตัวที่คอนโด ชยกรเองก็จะตามไปกับเธอด้วย แต่คงตามไปทีหลังเพราะเขามีผ่าตัดคนไข้ที่เขาเป็นหมอเจ้าของไข้อยู่“ชุดไหนดี”เสียงหวานใสพึมพำกับตัวเองเบาๆ Theme ในวันนี้คือราตรีแห่งเทพนิยาย ซึ่งเธอกับชยกรนัดกันใส่ชุดเจ้าหญิงเจ้าชาย ชมพูแพรเลือกใส่ชุดราตรีกระโปรงทรงสุ่มสีชมพูอ่อน และดูทรงผมไว้ว่าจะถักเปียแซมด้วยดอกไม้ดอกเล็ก ส่วนชยกรเลือกที่จะใส่สูทไป แต่ถึงแม้เขาจะไม่ได้แต่งอะไรมากมาย แค่เพียงหน้าตาบวกกับชุดสูทก็เพียงพอแล้วสำหรับเขาหญิงสาวกลับคอนโดมาอาบน้ำเตรียมตัว ก่อนที่จะหยิบเสื้อผ้าที่เตรียมเอาไว้แล้วไปที่รถ เธอนัดช่างแต่งหน้าเอาไว้ จึงต้องออกไปที่ร้านก่อนเวลาจนเมื่อแต่งหน้าแต่งตัวเสร็จก็บ่ายแก่ จึงต้องรีบออกไป เพราะกว่าจะไปถึงที่โรงเรียนเก่าก็ต้องฝ่าด่านรถติดอีกหลายชั่วโมง“ชมพูม
“วันนี้วันที่ 1 ต้นหอมมาเริ่มงานวันนี้วันแรกใช่ไหมคะ” ชมพูแพรถามขึ้นมาขณะที่กำลังนั่งอยู่บนรถที่ชยกรขับไปโรงพยาบาล“คงงั้นมั้งคะ พนักงานทุกคนที่เข้าใหม่เริ่มงานวันที่ 1 ทั้งหมด” ชายหนุ่มบอกโดยไม่ได้คิดอะไร เพราะเขากำลังใช้สมาธิในการขับรถ“ถ้าอย่างนั้นวันนี้ชมพูก็อาจจะได้เจอน่ะสิคะ”“ก็ถ้าชมพูลงไปชั้นล่างเพ่อไปหาซื้อขนมตามปกติก็คงเจอค่ะ”“น่าสนใจจัง”“หืม.....”ชายหนุ่มเลิกคิ้วแล้วหันไปมองคนตัวเล็กระหว่างที่รถกำลังติดไฟแดงที่สี่แยกก่อนถึงโรงพยาบาล เขาเดาไม่ออกว่าเธอคิดจะทำอะไร“ไม่มีอะไรค่ะ” ชมพูแพรยิ้มหวานแล้วทำหน้าเฉย“จะทำอะไรก็ระวังตัวด้วยนะคะ”“รับทราบค่ะ”ชยกรหันมาสนใจกับบนท้องถนนต่อเมื่อสัญญาณไฟจราจรเปลี่ยนเป็นสีเขียว จนเมื่อมาถึงโรงพยาบาลและรถถูกจอดเข้าที่เรียบร้อย ชมพูแพรก็แยกกับเขาเพื่อลงไปซื้อขนมกับเครื่องดื่มเหมือนเช่นทุกครั้งที่เธอมา แต่ต่างกันตรงที่ว่าตอนนี้เจ้าหน้าที่และบุคลากรในโรงพยาบาลทุกคนรู้กันหมดแล้วว่าเธอคือแฟนสาวที่กำลังจะแต่งงานของชยกร ลูกชายคนเดียวของเจ้าของโรงพยาบาลแห่งนี้ และเป็นคนที่ชัชชาติรักและยอมรับอีกด้วยคนตัวเล็กเดินออกไปซื้อขนมและเครื่องดื่มจนเต็มสองม
“พี่หนึ่ง นั่นพินนี่กับเบน”เมื่อมาถึงที่ผับ คนตัวเล็กก็กวาดตามองไปทั่วตามปกติวิสัย พลันเห็นร่างสองคนที่คุ้นตานั่งอยู่หน้าเคาน์เตอร์บาร์ก็สะกิดบอกคนข้างๆที่ไม่ได้สนใจรอบตัว“จะไปอยู่กับสองคนนั้นไหมล่ะ พี่ขึ้นไปทำงานไม่นาน เดี๋ยวลงมารวมตัว”“ได้ค่ะ”ชยกรพยักหน้ารับ เขาโอบเอวเล็กเดินไปส่งเธอที่หน้าเคาน์เตอร์บาร์ ก่อนที่จะพูดคุยกับเบนและพศินสักพักแล้วกลับขึ้นห้องทำงานไป ชมพูแพรยืนรอจนร่างสูงเดินลับสายตาไปก็เดินไปนั่งลงข้างพศินพร้อมกับแตะบ่าทักทาย“มาไม่เห็นบอกเลย” คนตัวเล็กทักเพื่อนอย่างหมั่นไส้“ฉันไม่ได้มาหาหล่อนย่ะ ฉันมาหาผัวฉัน” พศินตอบพร้อมกับควงแขนเบน“ย่ะ แม่คุณ” ชมพูแพรเบะปากใส่เบน ก่อนจะยิ้มทักทายบาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่อ ลูกน้องของชยกร“สวัสดีครับคุณชมพู”“สวัสดีค่ะคุณพัตเตอร์”“ดื่มอะไรดีครับวันนี้”“อะไรก็ได้ จัดมาเลยค่ะ”“จัดให้ครับผม”ชมพูแพรนั่งมองพัตเตอร์ชงเครื่องดื่มให้เธอด้วยความสนใจ พัตเตอร์เป็นบาร์เทนเดอร์ที่พ่วงตำแหน่งผู้ช่วยให้กับชยกรด้วย เขาคอยเป็นหูเป็นตาให้กับชายหนุ่มยามที่มีอะไรหเกิดขึ้นที่ผับในเวลาที่ชยกรไม่อยู่“ได้แล้วครับ วันนี้ผมชงสูตรใหม่ให้ ยังไม่ได้ลงขาย ลอง
“จะตี 1 แล้วค่ะคนสวย ไปนอนได้แล้วนะคะ”“ไม่ไปค่ะ”“ดึกแล้วนะ”“พรุ่งนี้วันหยุดนะคะ”“ตามใจค่ะ”ชมพูแพรนอนเล่นโดยไม่สนใจเขาอีก ส่วนชายหนุ่มเองก็พุ่งความสนใจไปที่หน้าจอของตัวเองเช่นกัน บรรยากาศในห้องจึงตกอยู่ท่ามกลางความเงียบสนิทเกือบชั่วโมง กว่าที่ร่างสูงจะวางแท็บเล็ตในมือลงบนโต๊ะ ดวงตาคมมองร่างกายบอบบางที่นอนหนุนตักเขาอยู่ พลันสิ่งที่ควรจะหลับก็ดันตื่นขึ้นมา“ชมพู”“คะ”“พี่ตื่นแล้วค่ะ”“คะ?.....อ๋อ” คนตัวเล็กขยับลุกขึ้นนั่งเมื่อรู้สึกว่าข้างแก้มของเธอกำลังถูกอะไรบางอย่างดันอยู่“จัดการให้หน่อยค่ะ”“แต่ชมพูไม่หิวนี่คะ”“ชมพูไม่หิว แต่พี่หิว จะไม่สงสารพี่หน่อยเหรอคะ มันตื่นแล้วนะคะ”“เอาแต่ใจจังเลยค่ะ”“นะคะ”หญิงสาวอมยิ้ม เธอไม่ได้ตอบอะไร แต่ขยับตัวลงไปนั่งคุกเข่าที่พื้นอยู่ตรงกลางหว่างขอของเขา โดยที่ร่างสูงก็ช่วยเธอด้วยกายขยับตัวลุกขึ้นแล้วถอดกางเกงนอนของตัวเองเหวี่ยงออกไปชมพูแพรรอจนเขานั่งลงบนโซฟาเรียบร้อย ดวงตากลมโตเหลือบมองใบหน้าหล่อเหลา มือเล็กกอบกุมลำเนื้อแข็งที่กำลังตั้งชันเอาไว้แล้วรูดมันขึ้นลงเป็นจังหวะ ก่อนจะขยับให้มันเข้าไปในปาก มันเข้าไปได้แค่เพียงส่วนหัวจนเธอต้องโน้มตัว
คนตัวเล็กถูกอุ้มมาวางที่พื้นใต้ฝักบัว มือหนาเปิดน้ำให้ไหลลงมาชำระล้างคราบเหงื่อไคล มือใหญ่ลูบไล้เรือนกายบอบบาง ปลายนิ้วเขี่ยปลายยอดดอกบัวตูมอวบเล่นจนมันเป็นไต“พอแล้วค่ะ หมดแรงแล้วนะคะ” เจ้าของร่างบางจับมือหนาของสามี พึมพำพูดเบาๆ ตาใกล้จะปิดลงเต็มทีชยกรก้มลงอ้าปากงับปลายยอดสีชมพูสวยเบาๆ ลิ้นหนาไล้วนรอบๆ มือบีบเคล้นดอกบัวตูมอวบใหญ่ล้นมือรุนแรงจนเป็นรอยมืออีกข้างที่ว่างอยู่เคลื่อนลงไปที่ช่องทางชื้นแฉะ สอดลึกเข้าไปข้างในทีเดียว 2 นิ้ว ทำให้สายธารขาวขุ่นที่ยังค้างอยู่ข้างในไหลออกมาตามเรียวขาสวย“อื้ออออ” ร่างบางหงายเอนศีรษะ หลับตาครางเสียงแผ่ว“อีกสักรอบนะคะ” ฝ่ามืออบอุ่นเอื้อมปิดน้ำ ช้อนอุ้มร่างเล็กขึ้นพิงหลังกับผนัง แขนแกร่งช้อนใต้ขาเรียว พร้อมกับดันแก่นกายร้อนเข้าไปทีเดียวสุดลำในท่าอุ้มแตง“อ๊ายยยย” ชมพูแพรหวีดร้องเสียงดัง แขนคล้องคอหนาช่วยพยุงตัวเองใบหน้าหล่อเหลาโน้มตัวก้มหน้าไปแนบจุมพิตเร่าร้อน ลิ้นหนาสำรวจโพรงปากนุ่มจนทั่ว กระหวัดเกี่ยวลิ้นเล็กปลุกเร้าอารมณ์ สะโพกสอบขยับโยกเบาๆหญิงสาวร้องครางในลำคอ ท่านี้ลำเนื้อของเขาเข้าไปลึก จนเธอเสียววูบวาบไปทั้งตัว ในช่องท้องแน่นจนอึดอัด“รว
“ออกัสล่ะคะ” ชมพูแพรเอ่ยถามขึ้นหลังจากที่เธอออกมาจากห้องน้ำ แล้วเจอสามีนั่งอยู่ในห้อง“หลับไปแล้วค่ะ” ชยกรบอกภรรยาสาวก่อนจะลุกไปโอบเอวบางเอาไว้หลวมๆหลังจากคลอดออกัสได้ไม่นาน รูปร่างของชมพูแพรก็เข้าที่อย่างรวดเร็ว อาจจะเพราะเธอดูแลลูกชายด้วยตัวเอง มีพี่เลี้ยงคอยช่วยหยิบจับบ้างเล็กน้อย กับนอนเป็นเพื่อนหนูน้อยยามค่ำคืนเท่านั้น“ชมพู ออกัส 3 ขวบแล้วนะ” มือหนาหมุนร่างคนตัวเล็กให้หันหน้ามาหาเขา ก่อนจะเอ่ยน้ำเสียงอ้อนๆ“ค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ”“พี่ว่ามีน้องให้ออกัสได้แล้วมั้งคะ ออกัสจะได้มีเพื่อนไง”“แต่ออกัสยังเด็กอยู่เลย ถ้ามีน้องให้ออกัส ชมพูก็ต้องแบ่งเวลาให้น้อง ชมพูกลัวออกัสจะน้อยใจค่ะ”“ไม่หรอก พี่ว่าชมพูคิดมากไปนะ”“แต่.....”“ไม่แต่แล้วครับ ออกัสอยากมีน้องแล้วนะ”ชยกรช้อนอุ้มร่างบางที่สัดส่วนเต็มล้นขึ้นเดินตรงไปที่เตียง วางหญิงสาวลงเบาๆ ก่อนจะกระตุกกระโปรงชุดนอนตัวบางขึ้นเล็กน้อย ปลายนิ้วเกี่ยวแพนตี้ตัวจิ๋วออกอย่างรวดเร็ว“พี่หนึ่ง” เสียงหวานใสเอ่ยเรียกตั้งใจจะปรามสามี แต่ขาเรียวแยกออกจากกัน“ว่ายังไงคะ” ชยกรซุกใบหน้าลงดอมดมดอกไม้งามตรงหน้าอย่างหลงใหลลิ้นหนาร้อนผ่าวไล้เลียเกสรสีสวย
พยาบาลหลายคนที่เห็นภาพตรงหน้าต่างปิดปากด้วยความปลื้ม พวกเขาไม่ได้คิดว่าหญิงสาวคนนี้คือภรรยาของชยกร บุตรชายเพียงคนเดียวของเจ้าของโรงพยาบาลแห่งนี้เมื่อถึงเวลาเข้าห้องคลอด หลังจากที่ทำการบล็อกหลังเรียบร้อย ชยกรก็ถูกตามเข้ามาในห้องคลอด เขามีอาการตื่นเต้นเมื่อเห็นภรรยาสาวกำลังนอนรอคลอดอยู่บนเตียงร่างสูงเดินเข้ามานั่งที่เก้าอี้ตรงเหนือศีรษะภรรยาสาวที่พยาบาลจัดเตรียมเอาไว้ให้ มือข้างที่ไม่ได้ติดที่วัดหัวใจกับที่วัดความดันสอดประสานจับมือใหญ่เอาไว้แน่น จนเมื่อหมอเข้ามาและทำการทดสอบว่ายาออกฤทธิ์เรียบร้อยแล้ว จึงเริ่มทำการผ่าคลอด“เป็นยังไงบ้างคะ”“คลื่นไส้ค่ะ”“อดทนอีกนิดเดียวนะ”“ค่ะ”ชมพูแพรเริ่มหน้าซีดเมื่ออยู่ๆ เธอก็มีอาการเวียนหัวรุนแรงและเริ่มหายใจไม่ออก“พี่หนึ่ง ชมพูหายใจไม่ออก”“แป๊บนะ คุณพยาบาลครับ คุณแม่หายใจไม่ออกครับ”“สักครู่นะคะ” พยาบาลหันไปมองหน้าจอแสดงผลของเครื่องต่างๆ ที่ติดตามตัวหญิงสาว ก่อนจะหยิบหน้ากากออกซิเจนมาและใส่ให้เธอ“คุณแม่ใส่หน้ากากออกซิเจนหน่อยนะคะ”หญิงสาวพยักหน้าและหลับตาลง เธอรับรู้แค่เพียงว่ามือของสามีกำลังบีบมือเธออยู่ ข้างใบหูของเธอมีเสียงกระซิบให้กำลังใจไ
เช้าวันต่อมา ชมพูแพรตื่นมาพร้อมกับอาการปวดเมื่อยตัวจากการรับศึกหนัก ยามที่เธอยังไม่ได้ตั้งครรภ์ก็ไม่ได้อ่อนเพลียขนาดนี้ อีกวันเธอยังสามารถลุกไปทำงานไหว แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอจะอ่อนล้าไปหมด“ตื่นแล้วเหรอคะ”“.....” ดวงตากลมโตมองค้อนสามีด้วยความหมั่นไส้ เพราะเขาเล่นงานจนเธอแทบจะหลับคาอกเขาด้วยซ้ำ“อย่าเพิ่งงอนพี่เลยนะคะ กินข้าวเช้าบำรุงตัวเล็กก่อนค่อยงอนต่อนะ”“มันน่างอนนานๆนะคะ”“เอาน่า มาฮันนีมูนนะคะ จะขาดได้ยังไง”“ก็เกินไปค่ะ”“พี่ไม่ได้มีเวลาพาชมพูไปเที่ยวบ่อยนี่คะ สงสารพี่เถอะนะ”“ไม่ค่ะ”“ใจร้ายจัง เอาล่ะ ลุกมากินข้าวก่อนค่อยงอนต่อนะคะคนสวย”หญิงสาวถอนหายใจกับความมึนของสามี แต่ก็ยอมลงจากเตียงแล้วไปกินข้าวเช้าตามที่เขาบอกแต่โดยดี โดยมีสามีหนุ่มใส่เสื้อผ้าให้เธอหลังจากที่ก้าวเท้ามายืนชยกรพาหญิงสาวลงมากินข้าวที่ชั้นล่าง นั่งดื่มกาแฟเป็นเพื่อนเธอจนกระทั่งกินข้าวเสร็จ จึงเก็บล้างจานแล้วพากันออกไปเดินเล่นสองหนุ่มสาวเดินไปริมชายหาด ที่ที่เขาและเธอคิดว่ามันสวยที่สุด ท้องฟ้าเป็นสีคราม สวยงามอย่างที่หาได้น้อยครั้งจากในเมืองมือใหญ่จับจูงมือเล็กเดินเคียงข้างกัน ชยกรกับชมพูแพรยิ้มให้กันด้
วงแขนเรียวคว้าคอหนาเอาไว้แน่น เมื่อร่างเธอถูกอุ้มขึ้นโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว ชยกรก้าวเท้าออกจากอ่างอาบน้ำมายืนหน้ากระจกบานใหญ่ตรงบริเวณพื้นที่อาบน้ำใต้ฝักบัวที่ส่องเห็นทั้งตัวภายในห้องน้ำ โดยที่ลำกายยังฝังอยู่ในช่องทางคับแน่นชมพูแพรหวีดเสียงแหลมเมื่อยามที่สามีก้าวเดิน มันเสียววูบจนเธอแหงนหน้ากัดปาก จิกเล็บลงบนท่อนแขนแน่น“ลองดูสิคะ สวยนะ ภาพที่มันกำลังอยู่ข้างใน” ดวงตากลมโตปรือขึ้นมองภาพในกระจกเป็นภาพที่ผู้หญิงคนหนึ่งโดนอุ้มกระเตงจากทางด้านหลัง ขาอ้าออกกว้างมีแขนสอดรับใต้ข้อพับขา โดยมีแท่งเนื้ออวบใหญ่สอดใส่คาอยู่ในร่างกาย กลีบดอกไม้คลี่ออกจากกันตามขนาดของลำเนื้อแข็งขึง ใบหน้าหวานแดงก่ำ ปรือตากัดปาก ราวกับเจนจัดเรื่องบนเตียง“ให้ตายเถอะ ยั่วเก่งจัง” เสียงนุ่มนวลครางกระเส่ากับภาพตรงหน้าเขาถอดถอนตัวเองออก ขยับร่างบางวางลงยืนกับพื้น จับสะโพกกลมให้แอ่นลอยขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะจับท่อนเนื้อลำใหญ่จ่อไปที่ปากทางคับแคบ หญิงสาวครางในลำคอ ก่อนจะร้องวี้ดออกมา เมื่อเขากดกระแทกท่อนเนื้อเข้าไปทีเดียวมิดลำ“อ๊ายยย เบาหน่อยค่ะ มันจุก”ร่างสูงย่อขาลง แอ่นสะโพกสอบในท่างัดขึ้นให้ปลายหัวหยักครูดกับข้างใน
หลายเดือนผ่านไป หลังจากที่เสร็จสิ้นพิธีหมั้นและงานเลี้ยงฉลองแต่งงาน บ้านที่ชมพูแพรกับชยกรปลูกเอาไว้ก็เสร็จพอดี ทั้งสองคนย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านใหม่ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงพยาบาลมากนัก ส่วนชมพูแพรก็ลาออกจากงานตามที่สามีและครอบครัวร้องขอหญิงสาวตามเขาไปโรงพยาบาลเกือบทุกวัน ส่วนใหญ่ก็ไปช่วยจัดการเรื่องเอกสารรวมถึงแปลงานจากหนังสือวิจัยที่อยู่ในงานที่ต้องทำของเขาด้วยชมพูแพรเป็นผู้หญิงรูปร่างบาง หน้าท้องของเธอจึงยังไม่นูนออกถึงแม้ว่าเธอจะตั้งครรภ์ได้ 16 สัปดาห์แล้วก็ตาม ยามที่เธอออกไปข้างนอกจะไม่มีใครมองออกเลยว่าเธอกำลังตั้งครรภ์ หญิงสาวจึงต้องติดเข็มกลัดเอาไว้เพื่อความปลอดภัย“ไปไหนคะ” ชมพูแพรถามเขาหลังจากที่รถยนต์คันหรูเคลื่อนออกมาจากลานจอดรถของโรงพยาบาล แต่ไม่ได้ตรงกลับบ้านเหมือนดังเช่นทุกวัน“ไปฮันนีมูนค่ะ” เขาบอกเธอพร้อมกับยิ้มอบอุ่น“หืม พี่หนึ่งทำงานเกือบทุกวัน จะไปทำไมคะ น่าจะพักเหนื่อย”“ไม่ได้สิคะ พี่ก็อยากพาเมียพี่ไปเที่ยวบ้าง อยู่แต่บ้านกับโรงพยาบาล เดี๋ยวจะพาลเบื่อพี่เสียก่อน”“.....”“ล้อเล่นจ้ะ พี่เห็นชมพูไม่ได้ไปไหนนานแล้ว เลยจะพาไปเที่ยว”“ค่ะ” คนตัวเล็กพยักหน้ารับ ก่อนจะปรับเบ
ฝ่ามือเล็กลูบไล้เรือนกายชายหนุ่มแผ่วเบา จากหน้าอกแกร่ง ไล่ลงมาจนถึงกางเกงนอนขายาวสีขาวที่เกาะอยู่กับสะโพกสอบ นิ้วเรียวเกี่ยวขอบมันดึงเล็กน้อย เขารู้หน้าที่ ขยับยกตัวเล็กน้อย ให้คนตัวเล็กได้ดึงมันออกจากตัวเขาได้สะดวกหญิงสาวขยับตัวลุกขึ้นตั้งเข่า แกะกระดุมชุดนอนไม่กี่เม็ด ก่อนจะนั่งคร่อมทับลงมาที่หน้าตักเขาอีกครั้ง เสียงนุ่มนวลคำรามในลำคอเมื่อสัมผัสได้ว่าสิ่งที่แนบอยู่กับเจ้าแท่งเนื้อลำใหญ่ มันไม่ใช่เนื้อผ้าแต่เป็นผิวกายของหญิงสาว ที่ขยับดอกไม้งามถูไถกับแท่งเนื้อจากด้านนอกแผ่วเบา“ทำไมวันนี้ร้อนจัง”“ก็มีสามีเป็นตัวเป็นตนแล้วนี่คะ”“งั้นถ้าเผลอแรงไปหน่อยก็อย่าว่ากันนะ”มือหนาตะปบลงที่ดอกบัวคู่ใหญ่ บีบเคล้นอย่างไม่ออมแรง เจ้าของมันแอ่นตัวรับสัมผัส มือเล็กจับท่อนเนื้อร้อนผ่าวที่ตอนนี้แข็งขึงเป็นลำใหญ่ จนแม้แต่มือของเธอยังกำได้ไม่รอบ“ใหญ่” เสียงหวานใสร้องออกมาเบาๆ มือเล็กรูดขึ้นลง“แล้วถึงใจไหม” เขาถามเธอเสียงแหบพร่าหญิงสาวไม่ตอบอะไร แต่ขยับตัวถอยหลังเล็กน้อย ก้มลงแล้วส่งมันเข้าปากตัวเอง ดวงตากลมโตเหลือบมองสามี มือเล็กกุมมันเอาไว้ทั้งสองมือ รูดมันขึ้นลงเป็นจังหวะ ก่อนจะขยับให้มันเข้าไปใ
“พี่ไปส่งแล้วพี่เข้าโรงพยาบาลเลยนะคะ แล้วตอนบ่ายเดี๋ยวพี่มารับ ไม่ต้องไปเบียดขึ้นรถให้อันตราย”“พี่หนึ่ง ชมพูท้องค่ะ ไม่ได้ป่วย”“ถ้าใครชนหรือกระแทกแรงๆก็อันตรายค่ะ”“.....”“ชมพูลาออกไปทำงานที่โรงพยาบาลดีไหมคะ หรืออยู่บ้านเฉยๆก็ได้”“ไม่เอา ชมพูเบื่อ อยากทำงานมากกว่า”“งั้นก็มาทำงานที่โรงพยาบาลไหมคะ”“เอาไว้ค่อยคุยเรื่องนี้กันนะคะ”“ก็ได้ค่ะ”หลังจากจดทะเบียนสมรสกันเสร็จ ชยกรก็ขับรถมาส่งชมพูแพรที่ทำงาน วันนี้หญิงสาวลางานได้แค่ครึ่งวันเช้าเพราะช่วงบ่ายมีประชุม จึงต้องรีบกลับมาทำงานต่อ ส่วนชยกรเมื่อส่งหญิงสาวเสร็จแล้วก็กลับเข้าโรงพยาบาลหญิงสาวยืนรอส่งจนรถยนต์คันหรูหายไปจากสายตา ก็พอดีกับที่ใกล้เวลาพักเที่ยง อีกทั้งเธอลาเอาไว้ครึ่งวัน จึงไม่ได้ขึ้นไปบนห้องทำงาน แต่นั่งรอพศินกับปรางค์วลัยที่หน้าอาคารแทน“ชมพู”“น้ายุ้ย สวัสดีค่ะ”“ไปไหนมา ไม่ทำงานเหรอ”“ชมพูลาครึ่งวันเช้าค่ะ น้ายุ้ย ชมพูมีข่าวจะแจ้งค่ะ”“ข่าวอะไรคะ”“ชมพูจะแต่งงานค่ะ ตอนนี้กำลังมีน้อง เพิ่งไปจดทะเบียนสมรสมาค่ะ”“อ้าวเหรอ ดีใจด้วยนะจ๊ะ แล้วนี่จัดงานเมื่อไหร่”“เดือนหน้าค่ะ คุณแม่พี่หนึ่งกับคุณแม่เป็นแม่งานให้ค่ะ”“ยินดีด
“ไปอาบน้ำก่อนเลยค่ะ”เมื่อกลับมาถึงที่คอนโด ชมพูแพรที่ยังมึนงงอยู่เดินหายเข้าไปในห้องนอนตามที่ได้รับคำสั่งอย่างว่าง่าย เธอยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นชยกรมองตามแผ่นหลังบอบบางไปก่อนจะเดินเข้าไปในห้องทำงาน ลิ้นชักโต๊ะทำงานชั้นล่างสุดถูกเปิดออก เผยให้เห็นกล่องที่เห็นชัดว่าเป็นที่ตรวจครรภ์ที่วางอยู่ เขาตั้งใจจะให้หญิงสาวตรวจ จึงซื้อมาเก็บเอาไว้เมื่อหลายวันก่อน แต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้บอกเพราะกลัวเธอตกใจเพราะชมพูแพรกินยาคุมกำเนิดอยู่หลังจากที่ชมพูแพรอาบน้ำแต่งตัวเสร็จขึ้นเตียงนอนโดยไม่ได้ออกมาข้างนอกเหมือนเช่นทุกวัน เธอตั้งสติแล้วส่งข้อความหามารดาว่าเธอตอบรับคำขอแต่งงานของคนตัวสูง และเขาคิดว่าเธอกำลังตั้งครรภ์ ก่อนที่จะกดปิดเสียงและดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมกายแล้วล้มตัวลงนอนพอชยกรเดินเข้ามาในห้องนอน หญิงสาวก็หลับไปเรียบร้อยแล้ว ดวงตาคมมองคนตัวเล็กแล้วยิ้มออกมา ก่อนจะหายเข้าห้องน้ำไปจัดการตัวเองแล้วออกมานอนเคียงข้างร่างบอบบางแล้วหลับไปด้วยกัน“กูใช้บัญชีสำรองไปโพสต์ข้อมูลของชมพูตามที่มึงส่งมาละ ลงในหน้าเว็บของโรงพยาบาล ในนั้นเป็นเรื่องราวประวัติของมึงกับของชมพู ไม่ว่าจะการศึกษา ฐานะครอบครัว เรื่อง