LOGINShare
บทที่ 334
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 335
มือของลูน่าแข็งทื่อ หลังจากนั้น เธอก็หัวเราะออกมาเบา ๆ “ฉันได้ยินไม่ผิดใช่ไหมคะคุณกิบสัน คุณจ้างคนมาลักพาตัวลูกชายและลูกสาวของฉัน ตอนนี้พวกเขากำลังนั่งอยู่ตรงหน้าฉันและใส่ยาอยู่ แล้วคุณมาบอกว่าอยากตกลงกับฉันงั้นเหรอ? ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ”ขณะเอนตัวพิงเตียงโรงพยาบาลอลิซก็หลับตาลง “ถ้าเรื่องที่ฉันอยากจะคุยกับคุณคือเรื่องการหย่าระหว่างฉันกับโจชัวล่ะ?”ลูน่าขมวดคิ้ว “คุณหมายความว่ายังไง?”“ที่ฉันพูดหมายถึง…” อลิซตอบ เธอสูดลมหายใจเข้าลึกและพยายามแสดงเจตนาของตัวเองอย่างชัดเจนที่สุดเท่าที่จะทำได้ “ฉันไม่ใช่คนที่จ้างคนไปลักพาตัวนีลกับเนลลี่ ตอนนี้คุณน่าจะรู้แล้วว่าฉันไม่ได้โง่ขนาดนั้น ถ้าฉันอยากจะลงโทษนีลกับเนลลี่ ฉันมีวิธีอีกตั้งหลายวิธี ฉันไม่จำเป็นต้องเลือกวิธีที่โง่ที่สุดเลย”ลูน่าชะงักไป “คุณพยายามจะบอกอะไร?”“ฉันแน่ใจว่าตอนนี้คุณรู้แล้วว่าโจชัวกำลังวางแผนที่จะหย่ากับฉัน” อลิซพูดขณะที่เธอคลี่ริมฝีปากเป็นรอยยิ้ม น้ำเสียงฟังดูค่อนข้างท้อแท้ “ฉันจะทำข้อตกลงกับคุณตอนนี้ ถ้าคุณตามโจชัวไปและขอให้เขาปล่อยอีวอนน์ ฉันจะไม่ฟ้องร้องสิทธิ์การเลี้ยงดูนีลและเนลลี่”ลูน่าหัวเราะเบา ๆ เมื่อได้ยิ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 336
แต่อย่างไรนาตาชาก็เป็นแม่แท้ ๆ ของเธอเธอโดนโจเซฟหลอกมาตลอดหลายปีให้เลี้ยงดูออร่าเสมือนเป็นลูกตนเองถ้าอลิซเป็นลูกสาวคนเล็กของนาตาชาจริง ๆ ...ขณะสูดลมหายใจเข้าลึก ลูน่าก็กัดริมฝีปาก “ฉันช่วยเธอก็ได้ แต่มีเงื่อนไข อย่างแรก อีวอนน์ วอลเตอร์จะต้องไม่โผล่มาที่เมืองบันยันอีก อย่างที่สอง เธอต้องดูแลพ่อกับแม่ให้เหมือนเป็นพ่อแม่แท้ ๆ ของเธอ โดยเฉพาะแม่”“ฉันสัญญา!”ทันทีที่คำพูดหลุดจากปากลูน่าไป อลิซก็ตกลงทันทีทั้งหมดที่คนหัวสูงอย่างนาตาชาและโจเซฟต้องการมีเพียงเงินไม่ว่าตระกูลวอลเตอร์หรือตระกูลลินช์ต่างก็รวยไม่แพ้กัน!“งั้นก็ตกลง”ลูน่าเงียบไป “แต่ฉันสัญญาได้แค่ว่าฉันจะขอให้โจชัวยกโทษให้เธอนะ และไม่ว่าเขาจะยกโทษให้หรือไม่...ฉันให้สัญญาไม่ได้หรอก”“ไม่เป็นไร เธอแค่ต้องบอกเขา!”เสียงของอลิซฟังดูเครียด “ตอนนี้ผ่านไปสิบนาทีแล้วตั้งแต่ที่อีวอนน์โดนโจชัวจับตัวไว้”ลูน่าตอบรับในลำคอก่อนจะวางสายเธอถามคำถามสุดท้าย “ตอนเด็กคุณอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าหรือเปล่า?”ที่ปลายสายอลิซเงียบไปครู่หนึ่ง “ใช่ ทำไมเหรอ?”“ไม่มีอะไร”เมื่อกดวางสายผู้หญิงคนนั้นก็สูดลมหายใจเข้าลึกแล้วหันหลังเด็ก
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 337
นีลยังคงอยู่ในห้องนอนต่อไปอีกครึ่งชั่วโมง30 นาทีต่อมา เด็กชายตัวน้อยก็เดินออกมาจากห้องนอน และส่งโทรศัพท์มือถือคืนให้แม่ของเขา “เอาล่ะ แม่บอกอลิซให้ส่งคนไปรับผู้หญิงคนนั้นตอนนี้ได้เลยครับ”ลูน่าขมวดคิ้วรับมือถือคืนมาและมองนีลอย่างสงสัย “โจชัวตกลงว่าจะปล่อยเธอไปง่าย ๆ เลยเหรอ?”นีลยิ้มขี้เล่นและเดินไปที่โซฟาแล้วนอนบนนั้น ขาสั้น ๆ ของเขายกค้างกลางอากาศ “เขาจะปฏิเสธลูกชายสุดน่ารักของตัวเองที่ขอความช่วยเหลือได้ยังไงกันล่ะครับ?”ลูน่าถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ เธอหันหลังแล้วไปยังระเบียงเพื่อโทรหาอลิซหลังจากสายถูกกดรับ นีลก็หลับตาถอนหายใจ เขาถามเนลลี่ “เธอว่าสายไปไหมถ้าฉันจะเรียนแฮ็คเกอร์ตอนนี้?”เนลลี่ที่กำลังก้มหน้าจดจ่ออยู่กับการวาดรูปออกแบบสร้อยคอเงยหน้าขึ้นมองนีลราวกับว่าเขาเป็นคนบ้า “ทักษะการแฮ็คของไนเจลและทักษะการออกแบบของหนูต่างก็เป็นพรสวรรค์ที่พระเจ้ามอบให้นะ พี่ไม่ได้มีพรสวรรค์ด้านนี้ นีลอย่าทำให้ตัวเองให้ลำบากเลยนะ”นีลลืมตา เขากลอกตามองไปที่เธอแล้วพูด “แต่คนโง่ลินช์นั่นเริ่มสงสัยแล้ว เมื่อกี้ในโทรศัพท์ เขาถามฉันว่าฉันเรียนเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์บ้างหรือเปล่า ฉันถามเขาว่าทำไม
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 338
ชายคนนี้หาทางแก้แค้นแม้แต่เรื่องไม่พอใจเล็กน้อย“อลิซ นี่มันเจ็บมากเลย”ใบหน้าของเธอโดนห่อด้วยผ้าพันแผลเหมือนมัมมี่ อีวอนน์อ้าปากพูดเสียงฟังดูราวกับกำลังร้องไห้ “เบื้องหน้าโจชัวดูดี แต่เขาเลวร้ายขนาดนี้ได้ยังไง! อลิซเธอต้องแก้แค้นให้ฉันนะ...”อลิซกลอกตามองเธออย่างเย็นชา “แก้แค้น...กับผีน่ะสิ”ถ้าเธอไม่กลัวว่าอีวอนน์จะตายจากการทรมานของโจชัวและโดนตั้งคำถาม เธอก็ไม่มีทางเอามือลงมาเปื้อนหรอก!คำพูดของเธอทำให้น้ำตาเอ่อล้นอยู่ที่หางตาของอีวอนน์ “ทุกอย่างที่ฉันทำ ฉันก็ทำเพื่อเธอนะ! ตอนนี้โจชัว ลินช์ทำแบบนี้กับฉันและสั่งให้ฉันออกจากเมืองบันยันภายในวันนี้ ไม่เช่นนั้นเขาจะโทรแจ้งตำรวจและจับฉัน...อลิซ เราโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก ฉันเป็นแบบนี้ก็เพราะเธอ เธอจะปล่อยให้ฉันตายไม่ได้ ใช่ไหม…”อลิซกลอกตามองเธอ “เพื่อฉันเหรอ? ฉันขอให้เธอทำหรือไง ยัยโง่!”เมื่อวานนี้ อีวอนน์ขวางโจชัวและลูน่าที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตลับหลังเธอ แล้วแสดงตัวว่าเธอเป็นเพื่อนสนิทของอลิซเธอยังไม่ได้ตำหนิเรื่องนั้นด้วยซ้ำ และตอนนี้อีวอนน์ก็มาทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายมากยิ่งขึ้นไปอีก!“คุณวอลเตอร์ตามใจจนเกินไป การขอให้เธอมาช่วยฉันท
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 339
คฤหาสน์ตระกูลลินช์สว่างไสวด้วยแสงไฟโจชัวนั่งบนโซฟา ฟังคุณย่าและคุณพ่อตำหนิเขาอย่างเงียบ ๆ“ทำไมจู่ ๆ ถึงได้ประกาศว่าจะหย่าขึ้นมาล่ะ!”“อลิซเป็นแม่ของลูกสองคนของแก พวกเรายอมรับก่อนนายจะประกาศว่าจะหย่าแล้วไม่ใช่เหรอ?”“แต่แกก็กำลังจะหย่ากับอลิซเพื่อลูน่าเนี่ยนะ!”คุณย่าลินช์นั่งอยู่บนโซฟา เคาะไม้เท้าในมือรัว ๆ เป็นเสียงดังต่อเนื่อง “ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่ายัยลูน่าเป็นนางมารร้าย! ตอนแรกเธอไล่ออร่าออกไปแล้วตอนนี้แกก็จะหย่ากับอลิซอีก! เธอไล่ผู้หญิงไปทีละคน เธอมันตัวคนอื่นทำบ้านแตก!”คำพูดของหญิงแก่ทำให้เอเดรียนขมวดคิ้ว “โจชัว แกกำลังคิดอะไรอยู่ ถึงจะเพื่อลูก แต่แกก็ไม่ควรหย่าง่าย ๆ แบบนี้นะ”โจชัวก้มหน้าเล่นโทรศัพท์มือถือในมือสักพักใหญ่หลังจากนั้น เขาก็เงยหน้ากวาดสายตาผ่านใบหน้าของพ่อตัวเองเบา ๆ “คุณพ่อ เมื่อไม่นานมานี้ คุณขอให้ผมแต่งงานกับเฮลีย์ วอลเตอร์ไม่ใช่เหรอ?”สีหน้าเอเดรียนเปลี่ยนไปเขาขมวดคิ้ว แต่ก่อนที่จะได้พูดอะไร โทรศัพท์ของโจชัวกลับดังขึ้นรูปที่เนลลี่ส่งให้เขาเป็นรูปที่แอบถ่ายมาในรูป ธีโอนั่งอยู่ที่โต๊ะกินข้าวในอพาร์ตเมนต์ของลูน่าข้าง ๆ นีลและกำลังกินไปด้วยรอยยิ้ม
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 340
เสียงโปร่งผสมลมของหญิงสาวคนนั้นตรงเข้าหูของโจชัว คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันแน่นภายในบ้าน เนลลี่แอบชำเลืองมองนาฬิกาเงียบ ๆ20 นาทีผ่านไปแล้วตั้งแต่ที่เธอส่งรูปให้พ่อของเธอไม่ว่าเขาอยู่ไกลแค่ไหน แต่ตอนนี้เขาควรมาอยู่ที่นี่ด่วน!ดังนั้นเด็กหญิงตัวน้อยจึงเม้มปากและหยิบมือถือมาส่งข้อความหาโจชัวอีกครั้งอย่างระมัดระวัง“คุณพ่อ อยู่ไหนคะ?”เสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ของเขาดังขึ้นที่ทางเดินข้างนอกคนที่กำลังทานอาหารกันอยู่ตัวแข็งทื่อไปในทันทีเสียงนี้...มาจากหน้าประตูบ้านพวกเขา!นีลเป็นคนแรกที่ตอบสนอง เขากระโดดลงจากเก้าอี้และเดินไปที่ประตูแล้วเปิดมัน“คุณลินช์”เด็กชายตัวน้อยมองชายที่อยู่หน้าประตูด้วยสายตาสับสน จากนั้นจู่ ๆ เขาก็หันไปมองเนลลี่ราวกับนึกบางอย่างขึ้นมาได้ เด็กหญิงตัวน้อยตระหนักได้ว่าการกระทำของเธอโดนมองออกแล้ว เธอจึงก้มหน้าลงด้วยความอับอายธีโอหันไปมองชายที่ยืนอยู่ตรงทางเข้า ดวงตาของเขาแสดงความตกใจ แต่ส่วนใหญ่กลับดูถูกเหยียดหยามมากกว่าผนังอาคารอพาร์ตเมนต์ค่อนข้างบางโจชัวยืนอยู่ข้างนอก และพวกเขาก็ได้ยินเสียงริงโทนจากโทรศัพท์ของเขาชัดเจนงั้นบทสนทนาระหว่างพวกเขาก็.
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 341
บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเงียบลงในทันทีโจชัวชำเลืองมองธีโอด้วยดวงตาเย็นชา จากนั้นก็เลื่อนสายตาไปมองลูน่าสุดท้ายเขาก็ยิ้มเยาะอย่างเย็นชา “มีใครในที่นี่เห็นด้วยกับการที่คุณเป็นแฟนกับลูน่าไหม?”ธีโอหรี่ตา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรลูน่าขมวดคิ้ว เธอเงยหน้ามองสีหน้าโจชัวที่เต็มไปด้วยความดูถูกหลังจากนั้นเธอก็ยิ้มบาง ๆ “อันที่จริงธีโอเป็นแฟนของฉันค่ะ ถ้าคุณลินช์ยืนยันว่าจะไปกับพวกเราตอนที่พาเด็ก ๆ ออกไปเที่ยวเล่น งั้นฉันก็จะพาแฟนไปด้วย ยังไงไปเที่ยวด้วยกันห้าคนก็ไม่ได้แย่สักเท่าไหร่”ลูน่าอยากจะใช้วิธีนี้บีบให้เขาล่าถอยไปเองเพราะเธอรู้ดีว่าโจชัวเกลียดธีโอ เขาคงไม่อยากไปเที่ยวกับอีกฝ่ายแน่ ๆแต่คาดไม่ถึงเลยว่า...ในตอนที่คำพูดนั้นหลุดจากปากเธอไป ชายทั้งสองก็พูดพร้อมกันว่า“ได้สิ”“ไม่มีปัญหา”ลูน่าตกตะลึงไปลูน่ามองธีโอที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอโดยไม่รู้ตัว จากนั้นเธอก็เลื่อนสายตาไปมองโจชัวที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามคนหนึ่งกำลังยิ้ม ในขณะที่ดวงตาของอีกคนดุดันและไม่พอใจเธออ้าปากอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็ไม่มีสักคำหลุดออกมาหลังจากนั้นพักใหญ่เธอก็ก้มหน้าและเริ่มตักอาหารเข้าปาก“ค่อย ๆ กินนะ”ธ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 342
ธีโอพยายามโน้มน้าวตัวเองให้เชื่อว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างพวกเขาแต่ตอนนี้...เขาวางแก้วที่ว่างเปล่าลงบนโต๊ะแล้วหันไปยิ้มให้ลูน่าเบา ๆ“จู่ ๆ ผมก็อยากกินไก่ทอดขึ้นมา ผมว่าจะไปกินกับนีลและเนลลี่สักหน่อย”จากนั้นเขาก็ยิ้มแหยและหันหลังออกไปประตูปิดลงอีกครั้งด้วยเสียงดังปังลูน่าหลับตาลงอย่างสิ้นหวังธีโอต้องคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงง่าย ๆ และคนโกหกก่อนหน้านี้เธอพูดไปตั้งหลายครั้งว่าเธอไม่ได้สนใจโจชัวเลยไม่สนใจเขามันก็อย่างหนึ่งแต่การช่วยไนเจลก็เป็นเรื่องที่ต่างไปอย่างสิ้นเชิงถึงอย่างนั้น เธอก็ไม่สามารถบอกความจริงกับทุกคนที่เข้าใจเธอผิดได้“รู้สึกไม่ดีเหรอ?”ทันใดนั้นเอง เสียงของโจชัวก็ดังขึ้นข้างหูเธออย่างดูแคลนลูน่าขมวดคิ้วในตอนที่เธอลืมตาขึ้น โจชัวก็ผลักเธอชิดเก้าอี้ในทันทีพลางเอนตัวเข้าหาเธอ สายตาของเขาราวกับนักล่าเช่นเดียวกับการกระทำของเขา “รู้จักกันไม่เท่าไหร่ ตอนนี้มาเจ็บปวดเพราะเขาจากไปแล้วเหรอ?”น้ำเสียงของเขาเจือความโกรธเคืองลูน่าขมวดคิ้วและหันหน้าหนีเพราะไม่ต้องการมองหน้าเขาเขาจับหน้าของเธอหันมาหาตัวเองเขาจับกรามของเธอไว้ “เธอรู้สึกว่าฉันทำให้เธอพอใจไม่ไ
Latest chapter
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 450
“งั้นคุณพ่อก็ควรรู้นะครับว่าลูน่าเลี้ยงพวกเขามาหกปี ผมแนะนำว่าคุณพ่อควรดีกับลูน่าให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ อาจจะไม่ยอมรับคุณเป็นคุณปู่ของพวกเขาอีกต่อไปได้”ใบหน้าของเอเดรียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงจากมุมนี้ ลูน่าเหลือบมองสีหน้าของเขาด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่ไร้อารมณ์ พร้อมกับยกยิ้มไม่ใส่ใจบนริมฝีปากของเธอ “คุณท่านลินช์ คุณบอกว่าฉันฆ่าเฮลีย์ คุณมีหลักฐานไหม? การตัดสินใจว่ามีคนฆ่าคนอื่นหรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดตามหลักฐานที่มีอยู่หรอกเหรอคะ?” เธอวางข้อเท้าบนเข่า น้ำเสียงของเธอเย็นชาและห่างไกล “เฮลีย์ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากตึก ฉันไปชี้มีดใส่เธอแล้วบังคับให้เธอกระโดดหรือว่าฉันผลักเธอเหรอ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่เฮลีย์ฆ่าตัวตาย ฉันไปเยี่ยมสามีเก่าของเพื่อนที่โรงพยาบาลกับเพื่อนนะ มีกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดินและลิฟต์ในโรงพยาบาลอยู่ ฉันมีหลักฐานชัดเจนสมบูรณ์”เอเดรียนเปล่งเสียงในจมูก “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ก่อนที่เฮลีย์จะกระโดดก็เป็นเพราะเธอ เฮลีย์ถูกบังคับให้ออกจากเมืองซีและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ! เฮลีย์เติบโตมากับความมั่งคั่งและความฟุ่มเฟือยด้วยความกรุณาของพระเจ้า และเพราะผู้หญิงเช่นเธอ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 449
“เพียะ!”ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ เสียงตบก็ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นศีรษะของลูน่าหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก รสหวานราวกับเหล็กของเลือดเต็มปาก และเลือดก็หยดลงมาตามมุมปากของเธอ“คุณแม่!”“คุณแม่…!”เด็กสองคนที่นั่งอยู่ทั้งสองด้านของหญิงชรา กระโดดขึ้นจากโซฟาตามสัญชาตญาณแล้วพุ่งไปหาลูน่าทันทีหนึ่งในนั้นจับมือเธออย่างระมัดระวัง เขาก้าวไปข้างหน้าพยายามปกป้องเธอ ในขณะที่อีกคนหยิบกระดาษทิชชูจากโต๊ะข้าง ๆ อย่างใจเย็น แล้วยื่นให้ลูน่าการเห็นเด็กสองคนปกป้องเธอทำให้โจชัวขมวดคิ้ว ข้าง ๆ เขา อลิซส่งเสียงเย้ยหยันอยู่ในอก แต่ภายนอกนั้นเธอกำลังทำสีหน้ากังวล “นีล รีบพาน้องสาวของหนูมานี่เร็วเข้า” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองสุภาพบุรุษตัวน้อยที่กำลังยื่นทิชชู่ให้ลูน่า“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณปู่ของหนูกับน้าลูน่านะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่ายื่นจมูกเข้าไปในที่ที่ไม่เกี่ยวกับเราสิ”นีลจ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นก็หันกลับมาดูแลแม่ของพวกเขาพร้อมกับเนลลี่ในทันทีจากนั้น อลิซก็แสดงท่าทีสงบนิ่งอย่างคนมีอารมณ์มั่นคงและพูดว่า “เอเดรียน คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ คุณกำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวนะ”เอเดรียนส่งเสียงเย
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 448
ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงพวกเขามาก ผ่านไปนานแล้วเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งสุดท้าย จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเสนอให้พาทุกคนมารวมตัวกันที่บลูเบย์วิลล่าแต่ดูเหมือนว่า...เขาทำให้ทั้งเด็ก ๆ และลูน่าโกรธเขาได้สำเร็จเท่านั้นหรอกเหรอ?รถขับต่อไปไม่นานรถก็มาจอดหน้าบลูเบย์วิลล่า เมื่อลูน่าก้าวลงจากรถที่ยูริและแซคขนสัมภาระมา อลิซก็ก้าวลงมาเช่นกันขณะยืนอยู่นอกรถของโจชัว รอยยิ้มปลอม ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ เนลลี่มานี่เร็ว แม่จะอุ้มหนูเข้าบ้าน!”เนลลี่กลอกตา เดินผ่านเธอ และมุ่งหน้าไปที่ประตูด้วยขาที่สั้นและแข็งแรงของเธอในทางกลับกัน นีลกลับรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ถ้าเนลลี่ไม่ต้องการให้คุณอุ้ม ก็อุ้มผมแทนสิครับ! ผมก็ไม่ได้หนักมากเหมือนกัน แค่หนักกว่าเนลลี่นิดหน่อยเอง”อลิซอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด และก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามสุด ๆ นีลเอาแขนของเขาคล้องคอเธอตามสะดวก “คุณอลิซ เร็วสิครับ ผมเป็นเด็กน้อยสุดที่รักของคุณไงครับ มันคงจะแย่ถ้าเราล้มกันทั้งคู่แล้วได้รับบาดเจ็บนะ!”สีหน้าของอลิซดูน่าเกลียดและยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 447
โจชัวเลิกคิ้วเขาไม่คาดคิดเลยว่านี่จะเป็นคำถามแรกที่ลูกชายของเขาถามหลังจากที่แยกจากกันหลายวันเขามองลูกชายของเขาจากหางตา “นายดูไม่เต็มใจที่จะเห็นแม่นายกับฉันคืนดีกันนะ”นีลหยุดนิ่งไป เขาหันไปมองโจชัวอย่างเคร่งขรึมแล้วยกสองนิ้ว“อย่างแรกนะครับ ผมไม่เคยยอมรับคุณอลิซ กิบสันเลย สำหรับผมแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ของผมเลย แม่ของผมคือลูน่า อย่างที่สอง ความชอบหรือไม่ชอบของผม มันสำคัญสำหรับคุณหรือเปล่าครับ คุณลินช์ ถ้าคุณพิจารณาถึงความคิดและความรู้สึกของเราจริง ๆ คุณก็คงไม่บังคับน้องสาวของผมและผมให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เช่น การพาเรากลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ สุดท้ายนะครับ ผมไม่สนใจคุณและอลิซเลย ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมท่าทีของคุณที่มีต่อเธอถึงเปลี่ยนไปแบบ 180 องศา หลังจากกลับมาจากเมืองซีก็เท่านั้น”ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว และยังประกาศว่าพวกเขาจะกำหนดวันเซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาไปถึงเมืองซี พวกเขาก็กลับมาคืนดีและรักกันเหมือนเดิม และเมื่อดูจากภายนอกแล้ว พวกเขาดูยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย อะไรทำให้ท่าทีของเขาที่มีต่ออลิซเปลี
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 446
“คุณแม่คะ! หนูคิดถึงคุณแม่มากเลย!” เนลลี่กล่าวเธอหยิบกุญแจออกมาและทันทีที่เธอเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ เด็กทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาราวกับพายุทอร์นาโดลูกเล็กสองลูกนีลและเนลลี่ต่างกอดขาข้างหนึ่งของเธอไว้ และพูดด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาในเวลานี้ แต่นีลเอาแต่ยืนกรานว่าแม่จะกลับมาทีหลัง!”“คุณแม่ครับ เมื่อหลายวันที่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน ผมขอให้ลิลลี่สอนวิธีชงกาแฟด้วยล่ะ! ผมทำกาแฟอาราบิก้าแก้วโปรดของคุณแม่ด้วย!”“คุณแม่คะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว บ่ายวันนี้คุณแม่จะไปไหนไม่ได้เลยนะ คุณแม่ต้องอยู่บ้าน อ่านนิทานให้หนูฟังและต่อเลโก้กับนีลด้วย!”“แม่…”ลูน่าลดสายตาลงมองดูหัวเล็ก ๆ สีดำสองหัวที่อยู่ตรงหน้าเธอ คำพูดติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถคายมันออกมาได้ข้างหลังเธอ ลิลลี่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณ ลูน่า พวกเขาตั้งใจหยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อรอคุณเลยนะคะ ตั้งแต่เช้านี้พวกเขาตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วก็ตกแต่งบ้านราวกับว่าเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดด้วย”ตอนนั้นเองที่ลูน่าสังเกตเห็นของประดับตกแต่งที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ป้ายหลากสีสันแขวนอยู่ตามผนัง ความค
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 445
บรรยากาศในรถเปลี่ยนเป็นเงียบเชียบร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปหมดเธอไม่ได้เจอทั้งนีลและเนลลี่มาหลายวันแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เธอเคยห่างจากพวกเขานับตั้งแต่ที่เธอให้กำเนิดพวกเขามาเมื่อหกปีที่แล้วเธอคิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้งจากการโทรหาและคุยกับพวกเขาเมื่อเช้านี้และเมื่อวานตอนบ่าย เธอก็รู้ว่าเด็ก ๆ เองก็คิดถึงเธออย่างสุดซึ้งเช่นกันไฟในใจเธอที่ลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการพบปะกับลูก ๆ ของเธอถูกดับลงอย่างโหดร้ายด้วยคำพูดเย็นชาของอลิซ และได้กลับกลายเป็นความหนาวเย็นจนจับไปถึงขั้วหัวใจอลิซจงใจทำแบบนี้ เธอไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนีลและเนลลี่ เธอแค่พยายามจะก่อกวนเธอและลูก ๆ ให้อารมณ์เสีย“โจชัวคะ” เมื่อสังเกตเห็นความเงียบอย่างต่อเนื่องของโจชัว อลิซถึงกับร้องเรียกเขาเบา ๆจากนั้นเขาก็กะพริบตาและฟื้นคืนสติของตัวเอง เขากระแอมไอเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมองลูน่าจากด้านหลังขณะที่เธอนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร “เราจะทำตามที่อลิซบอก”ไม่ว่ายังไงก็ตาม อลิซยังคงเป็นแม่ของพวกเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อาศัยอยู่กับเด็กๆ ตลอดหกปีของชีวิต แต่ท้ายที่สุดแล้วเลือดก็ข้นกว่าน้ำ นอกจากนี้ อล
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 444
วิทยุยังคงเล่นซ้ำข่าวเรื่องที่เกิดกับตระกูลวอลเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา “ก่อนที่การกล่าวหาคุณเดนนิส วอลเตอร์จะถูกหยิบยกมาพูดถึง ทายาทคนเดียวของวอลเตอร์กรุ๊ป เฮลีย์ วอลเตอร์ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้ว ตอนนี้วอลเตอร์กรุ๊ปกลายเป็นอาณาจักรที่กำลังขาดกษัตริย์และกำลังจะล่มสลาย...”ลูน่าหลับตาลง เธอสงสัยว่าเกว็นจะได้ยินข่าวนี้หรือยัง ถ้าเธอได้ยิน อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกสบายใจเล็กน้อยใช่ไหม?เมื่อคิดเช่นนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะตรวจสอบว่าเกว็นส่งข้อความใหม่ให้เธอหรือไม่ แต่กลับเห็นการอัปเดตสถานะใหม่ที่โพสต์โดยเบ็นแทน'ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฉันที่สถานีตำรวจ ตระกูลลาร์สัน ระวังตัวไว้! ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหาย!'รูปภาพประกอบเป็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บและแก้มบวมฉึ่งอันเป็นผลมาจากการทะเลาะกันเมื่อวันก่อนลูน่ารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาต้องเป็นฝีมือของแซคและยูริ เธอจ้องโทรศัพท์อยู่นาน ในที่สุดเธอก็กดไลค์สองภาพที่เบ็นโพสต์“ลูคัส ปิดวิทยุที” ทันใดนั้นเสียงอันแผ่วเบาอ่อนแอของอลิซก็ดังมาจากเบาะหลัง “ฉันอยากนอนพัก”จากนั้น โจชัวก็มีสีหน้ากังวลขณะพูดว่า “ทำไมหน้าคุณดูซีดจัง ไม่สบายเหรอ?”ลูน
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 443
มือของโจชัวที่กำช้อนและส้อมไว้หยุดชะงักไปเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็หัวเราะเบา ๆ “เพราะว่าเธอเคยหย่าและสามีเก่าเธอมันนิสัยไม่ดี เธอก็เลยแอบลักพาตัวนีลกับเนลลี่ไปแล้วเลี้ยงเหมือนเป็นลูกตัวเองเหรอ?”ลูน่ายกแก้วขึ้นแล้วกลืนน้ำอุ่นในปากลงคออย่างแรง จากนั้นเธอจึงมองไปทางโจชัว “คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”โจชัวยกแก้วของเขาขึ้นเช่นกัน “ทำไมเธอถึงไม่มีลูกกับสามีเก่าล่ะ?”“เขาไม่สมควรมีลูก” ลูน่าวางแก้วลงแล้วยกช้อนส้อมเพื่อกินต่อ “เขามีชู้ในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด และถึงกับอยากจะฆ่าฉันเพื่อเอาใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ คุณคิดว่าเขาสมควรมีลูกไหม?”ถ้าตอนนั้นเธอยังไม่ท้อง เธอก็ไม่อยากมีลูกของเขาจริง ๆเขาไม่สมควรได้รับพวกเขาแม้ว่าเธอจะให้กำเนิดพวกเขาแล้ว แต่ลูน่าก็ยังเชื่อเช่นเดิมว่าเด็กทั้งสามคนเป็นของเธอและเป็นของเธอเพียงคนเดียวพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโจชัวเมื่อพูดคำเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่โจชัวการจ้องมองของเธอทำให้เขารู้สึกสับสน ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ทิ้งและทำร้ายเธอเองเขาขมวดคิ้วและหันหน้าหนีจากเธอ “แล้ว เธอก็ปล่อยเขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ?”ลูน่าคลี่ยิ้มเย็นชา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 442
“คุณหย่ากับฉันเมื่อเช้านี้ พอตอนบ่าย คุณก็หาแฟนได้ แล้วตอนนี้พอตกกลางคืนคุณก็พาแฟนใหม่ของคุณมาบ้านเก่าของคุณ เบ็น เซลเลอร์ คุณมันไม่คู่ควรกับเวลาที่ฉันตกหลุมรักไปเลย”จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก และหันกลับไปมองลุคที่กำลังถือไฟแช็กไว้สำหรับเตรียมจุดบุหรี่ให้ตัวเองขณะดูการแสดง “ฉันขอยืมไฟแช็กหน่อยได้ไหม?”ลุคยักไหล่ เขาเดินเข้ามาและก้มลงขณะถือไฟแช็คของเขา เขาฉีกภาพเดี่ยวที่สวยที่สุดของเกว็นออกมา จากนั้นก็จุดไฟเผาภาพถ่ายที่เหลือไปสุดท้ายเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เขาฉีกออกมาให้เกว็น “เอาไว้นึกถึง”เกว็นส่ายหน้า “เผาไปเถอะค่ะ”เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอะไรแบบนี้ลุคยกยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่เกว็นด้วยความสนใจเล็กน้อยที่ปรากฏในดวงตาแล้วสอดรูปถ่ายใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อของตัวเองภาพถ่ายทั้งหมดถูกจุดไฟเผาท่ามกลางแสงไฟโหมกระหน่ำ เบ็นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เผามัน ผมก็จะเป็นคนเผาอยู่ดี”เกว็นหลับตาแน่น แต่ยังคงเงียบเมื่อรูปถ่ายไม่เหลืออะไรนอกจากกลายเป็นกองขี้เถ้า เธอก็จับมือของลูน่าไว้ “ไปกันเถอะ”ลูน่าพยักหน้าและช่วยพยุงเธอนั่งบนที่นั่งโดยมีลุคช่วยอีกแรง ส่วนข้าง ๆ พวกเขา เบ็นพ่นเสียงฮึ เ
