Share

บทที่ 30

Author: น้ำหมึกหิมะ
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56
นีลกลอกตามองขึ้นและเดาว่าที่โจชัวถามเขาแบบนี้คงหมายถึงเนลลี่

หรือพ่อไม่เอาถ่านนี่อยากจะชดใช้ให้กับเธอ?

หนุ่มน้อยขมวดคิ้วยุ่งและนึกถึงสิ่งที่เนลลี่ได้เคยพูดไว้กับเขา

“นีล ถ้าพี่กลับไปหาคุณพ่อ พี่อยากให้เขาทำอะไรให้เหรอ? ส่วนหนูอยากให้คุณพ่อเป็นเหมือนกับคุณแม่แบบว่าทำอาหารอร่อย ๆ ให้ทาน หวีผมให้ เลือกชุดตัวโปรด และเล่านิทานก่อนนอนด้วย!”

นีลชะงักไปชั่วครู่ก่อนจะลบความคิดในสิ่งที่ผู้หญิงทำอย่างเช่น ‘หวีผมให้’ ออกไปจากหัวก่อนจะตอบว่า “ผมอยากให้พ่อทำอาหารให้ทาน เลือกชุดตัวเก่งให้แล้วก็เล่านิทานก่อนนอนด้วย”

โจชัวเลิกคิ้ว “หนูยังอยากให้ใครสักคนเล่านิทานก่อนนอนให้ฟังอยู่อีกเหรอ?”

เด็กชายคนนี้ดูโตพอที่จะเป็นฝ่ายเล่านิทานให้คนอื่นฟังเสียมากกว่า

“แหงละสิ ผมอยากฟังนิทานก่อนนอน!” นีลเริ่มไม่สบอารมณ์ “ผมยังเป็นเด็กอยู่นะ! คุณไม่สามารถหนีความจริงที่ว่าผมเป็นเด็กหกขวบเพราะแค่ผมทั้งเท่ ฉลาด น่ารัก แล้วก็รูปหล่อหรอกนะ!”

โจชัวไม่รู้จะพูดอะไรต่อ

“ก็ได้”

ชายหนุ่มจดบันทึกสิ่งที่นีลต้องการลงในโทรศัพท์มือถือและสั่งให้ลูคัสจัดการ

เมื่อเหลือบมองท้องฟ้าที่เปลี่ยนสีจนมืดสนิท โจชัวก็ลุกขึ้นยืน “ดึกมาก
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 31

    แกร๊ก!ร่างสูงโปร่งปรากฏที่ประตูห้องทันทีที่โจชัวเปิดเข้ามา เขาก็เห็นผู้หญิงนั่งอยู่บนบันไดปีนห้องใต้หลังคาเธอนั่งอยู่ตรงพื้นในขณะที่ตรงหน้าตักมีอัลบั้มรูปวางอยู่ หญิงสาวกำลังจ้องมองคนในรูปโดยไม่สนใจสิ่งรอบตัวเธอสวมชุดนอนกระโปรงพริ้วสีเหลืองอ่อน ลอนผมยาวหยักโศกแผ่สยายลงมาถึงช่วงเอวที่โค้งเว้าทำให้ร่างของเธอดูอ้อนแอ้นและบอบบางภายใต้แสงไฟอันมืดสลัว ท่อนขาเรียวเปลือยเปล่าดูเย้ายวนและมีเสน่ห์ ในขณะที่เท้าขาวซีดเล็ก ๆ ของเธอกำลังสวมใส่รองเท้าสำหรับใส่ในบ้านรูปตัวการ์ตูนนุ่มฟูแบบเดียวกันกับของเนลลี่สายตาของชายหนุ่มที่กวาดมองภาพตรงหน้าหยุดลงผู้หญิงคนนี้ ดึกดื่นแล้วเธอยังคงไม่นอน มิหนำซ้ำมาโผล่อยู่กลางห้องทำงานเขาราวกับนางไม้จำแลงเช่นนี้ เธอกำลังจงใจยั่วยวนเขาอยู่หรือยังไง?เมื่อกลางวันเธอเกือบตายไปแล้ว และตอนนี้ค่ำคืนกำลังจะผ่านพ้นไป เธอตั้งใจจะทำอะไรกันแน่!คิดได้อย่างนั้นชายหนุ่มพลันเปลี่ยนสีหน้าเป็นเย็นชาลงทันที เขาเดินเข้าไปและถามเธอ “เธอกำลังทำอะไร?”ลูน่ากำลังตกอยู่ในภวังค์ขณะที่กำลังดูรูปภาพอยู่ตรงบันได เธอจึงตกใจกับการมาถึงของชายหนุ่ม ลูน่าชักมือกระตุกด้วยความตกใจจนทำใ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 32

    เนลลี่กะพริบตาปริบ ๆ จากนั้นถึงตระหนักได้ว่าเธอพูดอะไรผิดไปเธอไม่กล้ามองหน้าพ่อจึงหันหน้าหนีไปอีกทาง “คุณแม่ตอนนี้เหรอคะ…”ก่อนที่จะพูดจบประโยค เธอก็เห็นลูน่ากำลังยืนอยู่ตรงทางเข้าห้องทำงานเสียงของเด็กน้อยกลืนหายไปในลำคอทันทีโจชัวหันไปมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงทางเข้า น้ำเสียงเขาไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด “เธอมีอะไรจะพูดหรือเปล่า?”“ค่ะ”สีหน้าของลูน่ายังคงไม่แสดงอารมณ์ “สาวใช้ข้างล่างบอกว่าอาหารเช้าพร้อมแล้ว และอยากทราบว่าคุณหนูจะลงไปทานเมื่อไหร่คะ”“ถ้าหิวก็ทานก่อนได้เลย”เขาเหลือบมองเธอเคือง ๆ “เนลลี่กับฉันเสร็จธุระเมื่อไหร่จะลงไปทานเอง”“ได้ค่ะ”เธอยิ้มและพยักหน้ารับ จากนั้นก็หันหลังเดินออกไปโดยไม่ลังเลหลังจากที่ลูน่าออกไป โจชัวจึงปิดประตูห้องทำงานลงและหันกลับมาถามเนลลี่ต่อ “เมื่อกี้หนูพูดว่าตอนนี้แม่เป็นยังไงนะ?” เนลลี่ชะงัก ก่อนจะแหงนหน้ามองผู้เป็นพ่อ “คุณแม่… ตอนนี้เธอน่าเกลียดค่ะ”เธอพยายามอย่างถึงที่สุดที่จะหวนนึกถึงสภาพลูน่าแต่เดิม “ใบหน้าเธอเลวร้ายมาก มีรอยแผลเป็นเต็มไปหมด อีกทั้งยังต้องพันผ้าพันแผลไว้รอบหัวตลอดเวลาด้วย พ่อเห็นได้แต่ลูกกะตาเธอเท่านั้นแหละค่ะ”“บา

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 33

    เมื่อมองเห็นภาพตรงหน้า คิ้วของโจชัวก็ขมวดเข้าหากันเล็กน้อยหลังมื้อเช้าเสร็จสิ้น เนลลี่กระโดดลงจากเก้าอี้ตัวเล็กของเธอ “หนูกลับห้องก่อนนะคะ!”สิ้นเสียงเล็ก ๆ เด็กน้อยก็ขึ้นบันไดไปลูน่านั่งอยู่บนเก้าอี้จ้องมองผมหางม้าของเด็กน้อยที่กวัดแกว่งไปมาขณะจ้ำอ้าวขึ้นบันไดพลางส่ายหัวไปมาเบา ๆ อย่างอดไม่ได้เด็กอย่างไรก็คือเด็กที่อารมณ์เปลี่ยนไปมารวดเร็วราวกับพายุจากท่าทีของเธอตอนนี้ ดูเหมือนจะลืมเรื่องราวเมื่อวานนี้ไปเสียแล้วสักพักเธอก็ลุกขึ้นยืนและเตรียมที่จะขึ้นไปข้างบน“เดี๋ยวก่อน”ทันทีที่เธอลุกขึ้น โจชัวก็เรียกเธอลูน่ามองชายหนุ่ม “มีอะไรจะพูดกับฉันหรือเปล่าคะ คุณลินช์?”“มีสิ”โจชัวกระแอมไอเล็กน้อยก่อนจะเอ่ย “ฉันอยากทำอาหารให้เนลลี่”เขายังจำคำพูดของเด็กชายตัวน้อยเมื่อคืนนี้ได้“ถ้าพ่อแท้ ๆ ของผมมาอยู่ตรงหน้าล่ะก็ ผมหวังว่าเขาจะทำอาหารอร่อย ๆ ให้ผมทาน เลือกชุดตัวเก่งให้และเล่านิทานก่อนนอนให้ฟังสักเรื่องครับ”ถึงแม้ว่าเด็กผู้หญิงและเด็กผู้ชายอาจจะมีความต้องการที่แตกต่าง แต่เพื่อเนลลี่ อย่างน้อยเขาก็ต้องลองดูเกือบหนึ่งสัปดาห์แล้วที่เนลลี่กลับมาหาและเขาไม่เคยให้ของขวัญสักชิ้

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 34

    “คุณซิมเมอร์”ลูน่าขยิบตาให้แอนน์ จงใจทักทายเธอเหมือนกับว่าเป็นเพียงแค่คนรู้จักกัน “ออกมาซื้อของเหมือนกันเหรอคะ?”แอนน์ขมวดคิ้วกำลังจะเอ่ยปากตอบ ในตอนที่โจชัวซึ่งยืนอยู่ตรงข้ามเธอเหลือบมองนีลเล็กน้อย “เราเจอกันอีกแล้วนะ”ต่อหน้าลูน่า นีลไม่กล้าพูดอะไร และทำได้แค่เพียงยิ้มให้เขาอย่างเขินอาย “... ครับ เจอกันอีกแล้ว”แอนน์ช็อคจนพูดไม่ออกเกิดอะไรขึ้น?ลูน่าดูสนิทสนมกับคนที่ดูเหมือนจะเป็นโจชัว ลินช์?แถมนีลยังรู้จักกับโจชัวอีก?เธอยิ้มเจื่อน “แหม ดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันหมดเลยนะคะ...”“สวัสดีครับ”โจชัวเพิ่งสังเกตเห็นผู้หญิงที่กำลังเข็นนีลอยู่ “คุณคือแม่ของเด็กคนนี้เหรอ?”แอนน์ “???”แม่ของเด็กก็อยู่ข้าง ๆ เขาไง!“นี่ไม่ใช่แม่แท้ ๆ ของผม น้าแอนน์เป็นแม่ทูนหัว”นีลพูดแทรกขึ้น “แม่ของผมเธอยุ่งอยู่กับการทำงานพาร์ตไทม์และไม่มีเวลามาดูแล ผมเลยต้องมาอยู่กับแม่ทูนหัวนี่แหละครับ”คำพูดของเด็กน้อยทำให้แอนน์กลืนคำพูดที่จะเอ่ยกลับเข้าไปจนหมดเธอกระแอมไอเล็กน้อย พูดคุยเล่นกับลูน่าอีกนิดหน่อยและรีบเข็นนีลออกไปโจชัวคอยมองแอนน์และนีลจนกระทั่งพวกเขาเดินไปจนลับสายตาก่อนที่จะหันหลังกลับ“

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 35

    โจชัวแปลกใจเล็กน้อยหากจำไม่ผิดผู้หญิงคนนี้ดูแลเนลลี่ยังไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์เลยด้วยซ้ำเธอรู้เกี่ยวกับเนลลี่มากมายขนาดนั้นได้อย่างไร?เขานั่งลงบนโซฟาและมองดูเธอพลิกเลือกเสื้อผ้าเด็ก พลันใบหน้าของลูน่ากิบสันก็ลอยขึ้นมาในภวังค์หากเธออยู่ข้าง ๆ เขา เธอคงเหมือนกับลูน่าที่มีพลังและกระฉับกระเฉงราวกับผึ้งงานตัวน้อยที่ขยันขันแข็ง เธอคงจะยุ่งอยู่กับการดูแลลูกสาวตัวน้อยของเธอหรือจะพูดอีกอย่างก็คือ ความห่วงใยของลูน่าที่มีต่อเนลลี่ และการอ่านใจเนลลี่ว่าต้องการอะไร มันดูมากเกินกว่าความสัมพันธ์เพียงแค่พี่เลี้ยงกับลูกสาวของเจ้านายเขายังจำได้ว่า เหตุการณ์บนชิงช้าสวรรค์เมื่อวานนี้เป็นอย่างไร เธอตัดสินใจปกป้องเนลลี่แม้ว่าชีวิตของเธอจะเสี่ยงตายทันใดนั้นเขาก็รู้สึกได้ว่า แม้เธอจะเข้าหาเขาด้วยความไม่หวังดี แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลยอย่างน้อย เธอก็พยายามดูแลเนลลี่อย่างดีที่สุดเนลลี่มีรสนิยมดีไม่เบา ตั้งแต่ที่กลับมา เธอก็หาคนดูแลที่มีความสามารถขนาดนี้มาได้“คุณลูกค้าครับ”อาจเป็นเพราะว่าเขานั่งบนโซฟานี่อยู่นานแล้ว พนักงานขายจึงเข้ามาทักทายเขาอย่างสุภาพ “ไม่ทราบว่าทางด้านนั้นคือภรรยาของคุณ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 36

    หลังจากที่วางสายจากแอนน์ ลูน่าก็เข้าทวิตเตอร์ทันทีเป็นไปอย่างที่คิด หัวข้อที่ได้รับความนิยมสูงสุดในตอนนี้คือ ‘ออร่า กิบสัน ร้องไห้กลางไลฟ์’เธอกดเข้าไป มันคือการถ่ายทอดสดของออร่า กิบสันในขณะนั้น ออร่ากำลังนั่งร้องไห้อยู่บนเก้าอี้ เธอแสร้งทำเป็นเสียใจและอธิบายว่า “ได้โปรดอย่าเชื่อข่าวลือนะคะ ฉันและโจชัวรักกันมาก ฉันเชื่อใจเขา ความจริงไม่ใช่อย่างที่พวกคุณเห็น ได้โปรดหยุดเผยแพร่ข่าวลือเถอะค่ะ โจชัวอาจจะต้องประสบกับคำครหามากมาย เขาไม่ใช่คนเจ้าชู้เลยจริง ๆ นะคะ”เมื่อเห็นน้ำตาปลอม ๆ ของออร่า หัวใจของลูน่าก็เย็นชา ไม่แปลกใจที่ผู้หญิงคนนี้จะเป็นนักแสดง ทักษะการแสดงของเธอช่างยอดเยี่ยมนักโจชัวไม่ใช่คนเจ้าชู้เหรอ? ถ้าอย่างนั้นก่อนหน้านี้เขาไปคบกับออร่าได้อย่างไร?“คุณแม่คะ ดูอะไรอยู่เหรอคะ?” เมื่อเนลลี่ลองสวมเสื้อผ้าชุดสุดท้ายเสร็จ เธอก็เห็นลูน่ายิ้มเยาะใส่โทรศัพท์ เนลลี่จึงเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ ด้วยความสงสัยลูน่าล็อคหน้าจอโทรศัพท์ของเธออย่างรวดเร็ว “ไม่มีอะไรหรอกลูก”จากนั้นเธอก็ก้มหน้าลงและมองไปที่เนลลี่ในชุดเอี๊ยมการ์ตูนกับเสื้อสีเหลือง “ชุดนี้น่ารักดีนะ”คำพูดของลูน่าเบี่ยงเบนความส

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 37

    ลูน่ายิ้มให้โจชัวอย่างอ่อนโยนและส่งชามกระเบื้องให้เขา“ตีไข่ค่ะ”โจชัวเม้มริมฝีปากเบา ๆ และรับไข่มาจากเธอในขณะที่เขากำลังรับไข่เหล่านั้นมา นิ้วของเขาก็โดนเข้าที่หลังมือของเธอ ลูน่ารีบดึงมือตัวเองออกทันที“คุณลินช์ ฉันคิดว่าฉันควรจะวางส่วนผสมไว้บนเคาน์เตอร์นี้ดีกว่า คุณจะได้หยิบพวกมันได้สะดวกหน่อย”ลูน่ายิ้ม “ยังไงคุณก็มีคู่หมั้นแล้ว มันคงไม่เหมาะสมที่เราจะโดนตัวกันมากเกินไป”โจชัวขมวดคิ้วและมองมาที่เธอ วันนี้ผู้หญิงคนนี้เป็นอะไรของเธอ?โดนตัวกันเหรอ? พวกเขาแทบจะไม่เคยโดนตัวกันสักหน่อย?เมื่อเผชิญหน้ากับการจ้องมองที่เต็มไปด้วยความงุนงงของเขา ลูน่าก็เพียงแต่ยิ้มให้ จากนั้นเธอก็สอนขั้นตอนอื่น ๆ ให้เขาต่อ ทว่าเธอยังคงตั้งใจรักษาระยะห่างจากเขาหนึ่งชั่วโมงต่อมา เนลลี่ก็ลงมาที่ชั้นล่างและประหลาดใจ “ว้าว! คุณพ่อทำอาหารให้หนูด้วย! หนูจะทานเยอะ ๆ เลยค่ะ!”รอยยิ้มไร้เดียงสาของเนลลี่ทำให้โจชัวรู้สึกอัศจรรย์มาก เมื่อเขาตักอาหารให้เนลลี่ เขาก็ทำแบบเดียวกันให้ลูน่าด้วย “ลองชิมดูสิ”ลูน่ายิ้มเล็กน้อย เธอตักอาหารที่โจชัวนำมาให้เธอใส่ชามของเนลลี่ จากนั้นเธอก็ตักบางส่วนกลับมาให้ตัวเองอีกครั้

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 38

    “แต่เธอไม่ได้ทำอะไรผิดนะครับ”“เธอสร้างปัญหาให้เจ้านาย นั่นเป็นความผิดพลาดที่ร้ายแรงที่สุด!”“เธอไม่ได้สร้างปัญหาอะไรให้ผมเลย” โจชัวพูดเรียบ ๆ และขมวดคิ้วคุณย่าลินช์กระแทกไม้เท้าลงด้วยความโมโห “แต่เธอสร้างปัญหาให้กับออร่ายังไงล่ะ! ในอนาคตออร่าจะเป็นนายหญิงของบลูเบย์วิลล่าและจะเป็นเจ้านายของเธอด้วย!”โจชัวหันไปมองออร่าด้วยสายตาเย็นชาอย่างสงบ “เธอก็เห็นด้วยกับคุณย่าเหรอ?” ใบหน้าของออร่าถอดสีเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของเขาเธอเม้มปากและแสร้งทำเป็นเสียใจก่อนที่จะก้าวถอยหลังและก้มหน้าลง “ฉันได้อธิบายให้คุณย่าฟังหลายครั้งแล้ว นี่เป็นเพียงการคาดเดาจากผู้คนบนโลกโซเชียล เราไม่จำเป็นต้องทำอะไรเพียงเพราะความคาดเดาของพวกเขา…”“ความคาดเดาอย่างนั้นเหรอ?” คุณย่าลินช์จ้องไปที่ออร่าด้วยความโกรธเคือง "ยังไง? ฉันต้องรอจนกว่าสาวใช้คนนั้นจะได้ในสิ่งที่หล่อนต้องการ ต้องรอจนกว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นระหว่างหล่อนกับโจชัวก่อน เธอถึงจะยอมกำจัดหล่อนอย่างนั้นเหรอ? แล้วถ้าหล่อนเกิดท้องขึ้นมาล่ะ?”จากนั้นคุณย่าลินช์ก็จ้องไปที่โจชัวอย่างเย็นชา “ฉันจะถามแกอีกครั้ง แกจะไล่สาวใช้คนนี้ออกไหม?”“ไม่ครับ”“หึ” คุณย่าลิ

Latest chapter

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 450

    “งั้นคุณพ่อก็ควรรู้นะครับว่าลูน่าเลี้ยงพวกเขามาหกปี ผมแนะนำว่าคุณพ่อควรดีกับลูน่าให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ อาจจะไม่ยอมรับคุณเป็นคุณปู่ของพวกเขาอีกต่อไปได้”ใบหน้าของเอเดรียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงจากมุมนี้ ลูน่าเหลือบมองสีหน้าของเขาด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่ไร้อารมณ์ พร้อมกับยกยิ้มไม่ใส่ใจบนริมฝีปากของเธอ “คุณท่านลินช์ คุณบอกว่าฉันฆ่าเฮลีย์ คุณมีหลักฐานไหม? การตัดสินใจว่ามีคนฆ่าคนอื่นหรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดตามหลักฐานที่มีอยู่หรอกเหรอคะ?” เธอวางข้อเท้าบนเข่า น้ำเสียงของเธอเย็นชาและห่างไกล “เฮลีย์ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากตึก ฉันไปชี้มีดใส่เธอแล้วบังคับให้เธอกระโดดหรือว่าฉันผลักเธอเหรอ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่เฮลีย์ฆ่าตัวตาย ฉันไปเยี่ยมสามีเก่าของเพื่อนที่โรงพยาบาลกับเพื่อนนะ มีกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดินและลิฟต์ในโรงพยาบาลอยู่ ฉันมีหลักฐานชัดเจนสมบูรณ์”เอเดรียนเปล่งเสียงในจมูก “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ก่อนที่เฮลีย์จะกระโดดก็เป็นเพราะเธอ เฮลีย์ถูกบังคับให้ออกจากเมืองซีและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ! เฮลีย์เติบโตมากับความมั่งคั่งและความฟุ่มเฟือยด้วยความกรุณาของพระเจ้า และเพราะผู้หญิงเช่นเธอ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 449

    “เพียะ!”ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ เสียงตบก็ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นศีรษะของลูน่าหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก รสหวานราวกับเหล็กของเลือดเต็มปาก และเลือดก็หยดลงมาตามมุมปากของเธอ“คุณแม่!”“คุณแม่…!”เด็กสองคนที่นั่งอยู่ทั้งสองด้านของหญิงชรา กระโดดขึ้นจากโซฟาตามสัญชาตญาณแล้วพุ่งไปหาลูน่าทันทีหนึ่งในนั้นจับมือเธออย่างระมัดระวัง เขาก้าวไปข้างหน้าพยายามปกป้องเธอ ในขณะที่อีกคนหยิบกระดาษทิชชูจากโต๊ะข้าง ๆ อย่างใจเย็น แล้วยื่นให้ลูน่าการเห็นเด็กสองคนปกป้องเธอทำให้โจชัวขมวดคิ้ว ข้าง ๆ เขา อลิซส่งเสียงเย้ยหยันอยู่ในอก แต่ภายนอกนั้นเธอกำลังทำสีหน้ากังวล “นีล รีบพาน้องสาวของหนูมานี่เร็วเข้า” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองสุภาพบุรุษตัวน้อยที่กำลังยื่นทิชชู่ให้ลูน่า“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณปู่ของหนูกับน้าลูน่านะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่ายื่นจมูกเข้าไปในที่ที่ไม่เกี่ยวกับเราสิ”นีลจ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นก็หันกลับมาดูแลแม่ของพวกเขาพร้อมกับเนลลี่ในทันทีจากนั้น อลิซก็แสดงท่าทีสงบนิ่งอย่างคนมีอารมณ์มั่นคงและพูดว่า “เอเดรียน คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ คุณกำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวนะ”เอเดรียนส่งเสียงเย

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 448

    ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงพวกเขามาก ผ่านไปนานแล้วเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งสุดท้าย จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเสนอให้พาทุกคนมารวมตัวกันที่บลูเบย์วิลล่าแต่ดูเหมือนว่า...เขาทำให้ทั้งเด็ก ๆ และลูน่าโกรธเขาได้สำเร็จเท่านั้นหรอกเหรอ?รถขับต่อไปไม่นานรถก็มาจอดหน้าบลูเบย์วิลล่า เมื่อลูน่าก้าวลงจากรถที่ยูริและแซคขนสัมภาระมา อลิซก็ก้าวลงมาเช่นกันขณะยืนอยู่นอกรถของโจชัว รอยยิ้มปลอม ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ เนลลี่มานี่เร็ว แม่จะอุ้มหนูเข้าบ้าน!”เนลลี่กลอกตา เดินผ่านเธอ และมุ่งหน้าไปที่ประตูด้วยขาที่สั้นและแข็งแรงของเธอในทางกลับกัน นีลกลับรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ถ้าเนลลี่ไม่ต้องการให้คุณอุ้ม ก็อุ้มผมแทนสิครับ! ผมก็ไม่ได้หนักมากเหมือนกัน แค่หนักกว่าเนลลี่นิดหน่อยเอง”อลิซอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด และก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามสุด ๆ นีลเอาแขนของเขาคล้องคอเธอตามสะดวก “คุณอลิซ เร็วสิครับ ผมเป็นเด็กน้อยสุดที่รักของคุณไงครับ มันคงจะแย่ถ้าเราล้มกันทั้งคู่แล้วได้รับบาดเจ็บนะ!”สีหน้าของอลิซดูน่าเกลียดและยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 447

    โจชัวเลิกคิ้วเขาไม่คาดคิดเลยว่านี่จะเป็นคำถามแรกที่ลูกชายของเขาถามหลังจากที่แยกจากกันหลายวันเขามองลูกชายของเขาจากหางตา “นายดูไม่เต็มใจที่จะเห็นแม่นายกับฉันคืนดีกันนะ”นีลหยุดนิ่งไป เขาหันไปมองโจชัวอย่างเคร่งขรึมแล้วยกสองนิ้ว“อย่างแรกนะครับ ผมไม่เคยยอมรับคุณอลิซ กิบสันเลย สำหรับผมแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ของผมเลย แม่ของผมคือลูน่า อย่างที่สอง ความชอบหรือไม่ชอบของผม มันสำคัญสำหรับคุณหรือเปล่าครับ คุณลินช์ ถ้าคุณพิจารณาถึงความคิดและความรู้สึกของเราจริง ๆ คุณก็คงไม่บังคับน้องสาวของผมและผมให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เช่น การพาเรากลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ สุดท้ายนะครับ ผมไม่สนใจคุณและอลิซเลย ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมท่าทีของคุณที่มีต่อเธอถึงเปลี่ยนไปแบบ 180 องศา หลังจากกลับมาจากเมืองซีก็เท่านั้น”ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว และยังประกาศว่าพวกเขาจะกำหนดวันเซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาไปถึงเมืองซี พวกเขาก็กลับมาคืนดีและรักกันเหมือนเดิม และเมื่อดูจากภายนอกแล้ว พวกเขาดูยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย อะไรทำให้ท่าทีของเขาที่มีต่ออลิซเปลี

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 446

    “คุณแม่คะ! หนูคิดถึงคุณแม่มากเลย!” เนลลี่กล่าวเธอหยิบกุญแจออกมาและทันทีที่เธอเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ เด็กทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาราวกับพายุทอร์นาโดลูกเล็กสองลูกนีลและเนลลี่ต่างกอดขาข้างหนึ่งของเธอไว้ และพูดด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาในเวลานี้ แต่นีลเอาแต่ยืนกรานว่าแม่จะกลับมาทีหลัง!”“คุณแม่ครับ เมื่อหลายวันที่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน ผมขอให้ลิลลี่สอนวิธีชงกาแฟด้วยล่ะ! ผมทำกาแฟอาราบิก้าแก้วโปรดของคุณแม่ด้วย!”“คุณแม่คะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว บ่ายวันนี้คุณแม่จะไปไหนไม่ได้เลยนะ คุณแม่ต้องอยู่บ้าน อ่านนิทานให้หนูฟังและต่อเลโก้กับนีลด้วย!”“แม่…”ลูน่าลดสายตาลงมองดูหัวเล็ก ๆ สีดำสองหัวที่อยู่ตรงหน้าเธอ คำพูดติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถคายมันออกมาได้ข้างหลังเธอ ลิลลี่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณ ลูน่า พวกเขาตั้งใจหยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อรอคุณเลยนะคะ ตั้งแต่เช้านี้พวกเขาตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วก็ตกแต่งบ้านราวกับว่าเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดด้วย”ตอนนั้นเองที่ลูน่าสังเกตเห็นของประดับตกแต่งที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ป้ายหลากสีสันแขวนอยู่ตามผนัง ความค

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 445

    บรรยากาศในรถเปลี่ยนเป็นเงียบเชียบร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปหมดเธอไม่ได้เจอทั้งนีลและเนลลี่มาหลายวันแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เธอเคยห่างจากพวกเขานับตั้งแต่ที่เธอให้กำเนิดพวกเขามาเมื่อหกปีที่แล้วเธอคิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้งจากการโทรหาและคุยกับพวกเขาเมื่อเช้านี้และเมื่อวานตอนบ่าย เธอก็รู้ว่าเด็ก ๆ เองก็คิดถึงเธออย่างสุดซึ้งเช่นกันไฟในใจเธอที่ลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการพบปะกับลูก ๆ ของเธอถูกดับลงอย่างโหดร้ายด้วยคำพูดเย็นชาของอลิซ และได้กลับกลายเป็นความหนาวเย็นจนจับไปถึงขั้วหัวใจอลิซจงใจทำแบบนี้ เธอไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนีลและเนลลี่ เธอแค่พยายามจะก่อกวนเธอและลูก ๆ ให้อารมณ์เสีย“โจชัวคะ” เมื่อสังเกตเห็นความเงียบอย่างต่อเนื่องของโจชัว อลิซถึงกับร้องเรียกเขาเบา ๆจากนั้นเขาก็กะพริบตาและฟื้นคืนสติของตัวเอง เขากระแอมไอเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมองลูน่าจากด้านหลังขณะที่เธอนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร “เราจะทำตามที่อลิซบอก”ไม่ว่ายังไงก็ตาม อลิซยังคงเป็นแม่ของพวกเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อาศัยอยู่กับเด็กๆ ตลอดหกปีของชีวิต แต่ท้ายที่สุดแล้วเลือดก็ข้นกว่าน้ำ นอกจากนี้ อล

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 444

    วิทยุยังคงเล่นซ้ำข่าวเรื่องที่เกิดกับตระกูลวอลเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา “ก่อนที่การกล่าวหาคุณเดนนิส วอลเตอร์จะถูกหยิบยกมาพูดถึง ทายาทคนเดียวของวอลเตอร์กรุ๊ป เฮลีย์ วอลเตอร์ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้ว ตอนนี้วอลเตอร์กรุ๊ปกลายเป็นอาณาจักรที่กำลังขาดกษัตริย์และกำลังจะล่มสลาย...”ลูน่าหลับตาลง เธอสงสัยว่าเกว็นจะได้ยินข่าวนี้หรือยัง ถ้าเธอได้ยิน อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกสบายใจเล็กน้อยใช่ไหม?เมื่อคิดเช่นนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะตรวจสอบว่าเกว็นส่งข้อความใหม่ให้เธอหรือไม่ แต่กลับเห็นการอัปเดตสถานะใหม่ที่โพสต์โดยเบ็นแทน'ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฉันที่สถานีตำรวจ ตระกูลลาร์สัน ระวังตัวไว้! ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหาย!'รูปภาพประกอบเป็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บและแก้มบวมฉึ่งอันเป็นผลมาจากการทะเลาะกันเมื่อวันก่อนลูน่ารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาต้องเป็นฝีมือของแซคและยูริ เธอจ้องโทรศัพท์อยู่นาน ในที่สุดเธอก็กดไลค์สองภาพที่เบ็นโพสต์“ลูคัส ปิดวิทยุที” ทันใดนั้นเสียงอันแผ่วเบาอ่อนแอของอลิซก็ดังมาจากเบาะหลัง “ฉันอยากนอนพัก”จากนั้น โจชัวก็มีสีหน้ากังวลขณะพูดว่า “ทำไมหน้าคุณดูซีดจัง ไม่สบายเหรอ?”ลูน

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 443

    มือของโจชัวที่กำช้อนและส้อมไว้หยุดชะงักไปเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็หัวเราะเบา ๆ “เพราะว่าเธอเคยหย่าและสามีเก่าเธอมันนิสัยไม่ดี เธอก็เลยแอบลักพาตัวนีลกับเนลลี่ไปแล้วเลี้ยงเหมือนเป็นลูกตัวเองเหรอ?”ลูน่ายกแก้วขึ้นแล้วกลืนน้ำอุ่นในปากลงคออย่างแรง จากนั้นเธอจึงมองไปทางโจชัว “คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”โจชัวยกแก้วของเขาขึ้นเช่นกัน “ทำไมเธอถึงไม่มีลูกกับสามีเก่าล่ะ?”“เขาไม่สมควรมีลูก” ลูน่าวางแก้วลงแล้วยกช้อนส้อมเพื่อกินต่อ “เขามีชู้ในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด และถึงกับอยากจะฆ่าฉันเพื่อเอาใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ คุณคิดว่าเขาสมควรมีลูกไหม?”ถ้าตอนนั้นเธอยังไม่ท้อง เธอก็ไม่อยากมีลูกของเขาจริง ๆเขาไม่สมควรได้รับพวกเขาแม้ว่าเธอจะให้กำเนิดพวกเขาแล้ว แต่ลูน่าก็ยังเชื่อเช่นเดิมว่าเด็กทั้งสามคนเป็นของเธอและเป็นของเธอเพียงคนเดียวพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโจชัวเมื่อพูดคำเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่โจชัวการจ้องมองของเธอทำให้เขารู้สึกสับสน ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ทิ้งและทำร้ายเธอเองเขาขมวดคิ้วและหันหน้าหนีจากเธอ “แล้ว เธอก็ปล่อยเขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ?”ลูน่าคลี่ยิ้มเย็นชา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 442

    “คุณหย่ากับฉันเมื่อเช้านี้ พอตอนบ่าย คุณก็หาแฟนได้ แล้วตอนนี้พอตกกลางคืนคุณก็พาแฟนใหม่ของคุณมาบ้านเก่าของคุณ เบ็น เซลเลอร์ คุณมันไม่คู่ควรกับเวลาที่ฉันตกหลุมรักไปเลย”จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก และหันกลับไปมองลุคที่กำลังถือไฟแช็กไว้สำหรับเตรียมจุดบุหรี่ให้ตัวเองขณะดูการแสดง “ฉันขอยืมไฟแช็กหน่อยได้ไหม?”ลุคยักไหล่ เขาเดินเข้ามาและก้มลงขณะถือไฟแช็คของเขา เขาฉีกภาพเดี่ยวที่สวยที่สุดของเกว็นออกมา จากนั้นก็จุดไฟเผาภาพถ่ายที่เหลือไปสุดท้ายเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เขาฉีกออกมาให้เกว็น “เอาไว้นึกถึง”เกว็นส่ายหน้า “เผาไปเถอะค่ะ”เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอะไรแบบนี้ลุคยกยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่เกว็นด้วยความสนใจเล็กน้อยที่ปรากฏในดวงตาแล้วสอดรูปถ่ายใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อของตัวเองภาพถ่ายทั้งหมดถูกจุดไฟเผาท่ามกลางแสงไฟโหมกระหน่ำ เบ็นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เผามัน ผมก็จะเป็นคนเผาอยู่ดี”เกว็นหลับตาแน่น แต่ยังคงเงียบเมื่อรูปถ่ายไม่เหลืออะไรนอกจากกลายเป็นกองขี้เถ้า เธอก็จับมือของลูน่าไว้ “ไปกันเถอะ”ลูน่าพยักหน้าและช่วยพยุงเธอนั่งบนที่นั่งโดยมีลุคช่วยอีกแรง ส่วนข้าง ๆ พวกเขา เบ็นพ่นเสียงฮึ เ

DMCA.com Protection Status