ล่ามรัก : EP 15 เอานอกระเบียงคอนโด NC+

              บทที่ 15 

มือทั้งสองถูกมัดค่อยไปทางด้านหลัง ติดอยู่กับระเบียงขอบเหล็กด้านบน ส่วนลำตัวถูกยกลอยขึ้น ถูกขาอ้าออกขึ้นเป็นรูปตัวเอ็มแท่งเอ็นร้อนอันใหญ่เสียบเข้าโดยที่ไม่ต้องใช้มือจับมาจ่อหน้ากลับบาย ทั้งจุกและเสียวเอวสวนกระแทกเข้ามาแรงๆหลายครั้ง ใบหน้าก้มต่ำลงมาจูบปากและแรกลิ้นหวาน    

"อ๊ะๆเสียว" เอ็นร้อนแท่งใหญ่ยักถูกระแทกเข้ามาที่รูสวาทของเธอจนเริ่มรู้สึกจุก ด้วยความที่เปลี่ยนท่าและไม่สามารถขยับหนีเขาได้ ต้องปล่อยลำตัวได้แตเกรง

"นมกระเพื่อมอะฮื้มม สวยมากเมียร้องดังๆ" สายตาจ้องมองที่หน้าอกของเธอ นมทั้งสองข้างกระเพื่อมเข้าหากันที่เหมือนกับลูกโป่งทั้ง 2 ลูกที่ใส่น้ำแล้วโอนเองยิ่งเขากระแทกสวนเอ็นร้อนเข้ามาในช่องสวาทแรงๆ นมทั้งสองข้างก็ยิ่งกับเพื่อนตบเข้าหากันจนเสียงดังพรึ่บๆ

"พะผัว เสียวจะไม่ไหว" อารมณ์ปลดปล่อยที่เริ่มเกิดขึ้นกับเธอร้อนวูบวาบทั่วผิวหนังจรดใบหน้า เขายิ้มกริ่มก้มต่ำลงมาจูบปากของเธอกระแทกเอ็นร้อนเข้ามารัวๆ รู้ว่าเธอจะถึงฝั่งเขายิ่งทำให้ไม่ขาดตอนเพื่อให้เราเสร็จ

"อู๊ยส์ผัว" มือทั้งสองข้างยังจับขาของเธอไว้เพื่อที่ไม่ให้ร่วงหลุด แต่หยุดการกระทำเมื่อเธอเสร็จในครั้งนี้ เขาไม่แกล้งแค่มองและอมยิ้ม ก้นของเรากระตุกเล็กน้อยปล่อยความรู้สึกอัดอั้นออกมาแล้ว

" - ีตอดตั๊บๆเลย" รู้ถึงความรู้สึกในช่องสวาทของเธอนั้น มันโอบรัดแน่นแท่งเอ็นร้อนของเขาหลังจากที่เธอเสร็จ 

"ขอเสร็จท่านี้บ้างนะ" เมื่อเธอพยักหน้าให้กับเขา ใบหน้ากลมต่ำลงมางับที่หัวนมสลับข้างซ้ายและข้างขวาสวนกระแทกรัวจนแสบช่องสวาท 

"มะไม่ไหวแล้วเมีย ซี๊ดส์อื้ม" คนตัวโตเกร็งกระตุกอยู่สองสามครั้ง ไม่ได้ดึงท่อนเอ็นออกมาจากช่องสวาทของเธอ แต่ปล่อยน้ำกรามให้พุ่งเข้ามา สัมผัสเหมือนกับว่าน้ำกระชอกอุ่นๆเข้าไปยังโพรงสวาท 

"แตกในไปแล้วด้วย" ต้องไปหายาคุมกำเนิดแล้วแหละในครั้งนี้ และเธอจะพลาดในเรื่องคุมกำเนิดอย่างแน่นอน เพราะเรื่องระหว่างเธอกับเขามันไม่สามารถเป็นไปได้ทั้งสองรักกันไม่ได้ เขาเองก็ไม่ได้รักเธอแค่ต้องการเรื่องอย่างว่าส่วนเธออยากมีเขาอยู่ในชีวิต ถึงแม้ว่าจะอยู่ในที่ลับๆก็ตาม ความรู้สึกของเธอตอนนี้บอกได้เต็มปากว่ารักคุณเพลิงไปแล้ว ถ้าวันหนึ่งคุณพ่อรู้เรื่องเธอกับคุณเพลิง คุณพ่อต้องรับไม่ได้แน่นอน เขาเคยขอเธอไว้แค่เรื่องเดียวและเธอไม่อยากทำให้ท่านเสียใจ 

"ทำไมถึงแตกในล่ะคะ" เมื่อแท่งเอ็นร้อนถูกถอดออกมาจากกลีบบาน ความรู้สึกที่มีน้ำไหลเยิ้มออกมาจากช่องสวาทนั้น เขาปล่อยเธอลงยืนและใช้มือแกะเชือกที่ระเบียงให้กับเราใบหน้ายิ้มหวาน ก้มต่ำลงมาหอมแก้มซ้ายเธอเบาๆ ในการกระทำของคุณเพลิงครั้งนี้ทำให้เรารู้สึกแปลกๆ 

"คุณเพลิง ยิ้มอะไรหรอคะ" 

"ผู้ชายที่ตั้งใจแตกใน จุดประสงค์มีอะไรบ้างเธอรู้ไหม" ส่ายหน้าให้กับคุณเพลิงเขาหยิบกระดาษเช็ดชู่มาเช็ดน้ำกรามที่ขาให้กับเธอในขณะที่ยืนอยู่ด้วยกัน และเอ่ยถามถึงเรื่องนี้ เธอส่ายหน้าให้กับเขา

"ไม่รู้ค่ะ" 

"ฉันคิดจริงจังกับเธอนะพราวมุก แต่ฉันขอเวลาหน่อยที่จะบอกกับน้องสาวของฉัน ซึ่งคนอื่นฉันไม่สนใจอยู่แล้ว แต่เพลงมีนาเธออ่อนไหวและฉันไม่อยากให้น้องเสียใจ" ในขณะที่มองหน้าของคุณเพลิงอยู่นั้น เธอเลื่อนสายตาต่ำเมื่อได้ประโยคที่เขาบอกว่าจริงจังกับเธอ ทำไมถึงไม่ดีใจเพราะว่าเธอไม่สามารถจริงจังกับเขาได้เธออยากอยู่ในที่ลับๆแบบนี้

"เป็นอะไร หรือว่าน้อยใจที่ยังไม่ได้เปิดตัวตอนนี้" เธอเงยหน้ามองคุณเพลิงอีกครั้งฝืนยิ้มให้กับเขา และส่ายหน้าซึ่งไม่ใช่ความหมายแบบนั้น

"ไม่ใช่ค่ะ คือพราวเจ็บมากเหมือนว่ามันจะฉีกพอแค่นี้ก่อนได้ไหมคะ" น้ำกรามที่กระดาษทิชชูในมือของคุณเพลิงนั้นมีเลือดปนด้วย ซึ่งเขาเองก็ก้มมองก่อนที่จะยกมือขวาจับเข้ามาที่หัวของเรา ดึงเอนหัวเธอเข้าไปหอมหน้าผาก 

"ขอโทษนะที่ทำให้เจ็บ ไปอาบน้ำเถอะแล้วเข้าไปพักผ่อน" ในการกระทำของเขาเปลี่ยนไปมากๆ ก่อนหน้านี้เขาไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บหรือเปล่า เอาแค่สนองความต้องการของตัวเอง แต่ในครั้งนี้เขากลับเป็นห่วงเรา 

เมื่อเข้ามาในห้องอาบน้ำแต่งตัวและมองตัวเองที่กระจก เธอกำลังทำอะไรอยู่กันแน่เรากำลังเอาหัวใจของเขามาล้อเล่นหรือว่าเอาหัวใจของตัวเองไปล้อเล่น ถ้าวันหนึ่งเขาคุยกับเพลงมีนาเรื่องระหว่างเธอและเพลงมีนายอมให้เขาคบกันเพลงทำอย่างไง

"อย่าเพิ่งเครียดเลยพราวมุก เพลงมีนาไม่มีวันยอมให้พี่ชายสุดที่รักคบกับเราหรอก ต่อให้เป็นเพื่อนรักกันก็เถอะ" เธอบอกกับตัวเองว่าเพื่อนสนิทของเธอนั้นไม่ยอมให้พี่ชายสุดที่รักของเขามาคบกับเธออย่างแน่นอน เพลงมีนาห่วงพี่ชายมาก ก่อนที่เธอจะมารู้จักกับพี่ชายของเพลง เธอยังเคยเล่าให้ฟังเลยว่าห่วงพี่ชายขนาดไหน 

ก๊อกๆ!! ลำตัวของเธอจนสะดุ้ง จู่ๆประตูห้องน้ำดังขึ้นเพราะว่ามีคนเคาะ

"ยังไม่เสร็จอีกหรอ เป็นอะไรมากหรือเปล่าพราวมุก" คุณเพลิงเขาเปลี่ยนไปเขาแคร์ไม่อยากให้เขาเป็นแบบนี้เธอกลัวว่าวันหนึ่งถ้าเธอสองคนต้องจากกัน

"ไม่ได้เป็นอะไรค่ะเสร็จแล้ว" ครั้งนี้เดินเข้ามาในห้องน้ำเอาผ้าขนหนูแล้วชุดนอนเข้ามาด้วยจึงปรับเปลี่ยนใส่ชุดนอนของเธอนั้นเป็นเสื้อเชิ้ตขาวยาทถึงเข่าส่วนชุดชั้นในเธอไม่ใส่อยู่แล้วเพราะเป็นคนที่ถอดชุดชั้นในนอนตลอด 

"ตกใจหมดคิดว่าแย่ ไปนอนพักผ่อนนะส่วนรายงานไม่ต้องไปส่งหรอกถ้าติดศูนย์เดี๋ยวฉันเคลียร์เอง" เธอยิ้มให้กับคุณเพลิงและเดินไปที่เตียง เขามองเธอด้วยสายตาแปลกๆมองเหมือนคนที่สงสัยอะไรสักอย่าง

"พราวมุก เป็นอะไรหรือเปล่า" คุณเพลิงยังไม่ยอมเข้าห้องน้ำ เขาเอียงหน้าและหันมาถามว่าเธอเป็นอะไรหรือเปล่า อาการเธอคงออกจนทำให้เขามองออกว่าเราเป็นอะไร

"ไม่ได้เป็นอะไรค่ะคุณเข้าไปอาบน้ำเถอะ" 

คลืดๆ !!! มือถือของเธอวางอยู่บนหัวเตียงและสายที่เข้านั้นเป็นเบอร์ของเฮียธารามพี่ชายของเธอ คุณเพลิงรีบเดินมาจากประตูห้องน้ำตรงมาถึงเราทันที สายตาของเขาก้มมองที่หน้าจอมือถือ สลับมามองหน้าเรา

"ยังติดต่อกับมันอีกหรอ" 

"ตั้งแต่วันนั้นยังไม่ได้คุย" จริงๆเธอคุยกับเฮียธารามตลอดว่าเธอคุยอยู่กับคุณเพลิง แล้วยังบอกให้เฮียธาราทำท่าทีเหมือนไม่รู้จักเราถ้ามาประเทศไทย

"บล็อคมันสิพราว รู้ไหมว่าสิ่งที่กูเกลียดที่สุดคือการหักหลังคือการนอกใจ กูไม่รู้หรอกนะว่ามันจะเป็นเพื่อนรักกูหรือว่าเป็นคนในครอบครัวแต่ถ้ามันมาคุยอยู่กับของๆกู กูก็ไม่ปล่อยมันไว้หรอก กูพยายามที่จะไม่พูดไม่ด่าในตอนที่อยู่ด้วยกันแล้วนะ แต่แม่งนี่อะไรเอาอยู่กับกูแต่ผู้ชายคนโทรมาหา ความรู้สึกกูมันต้องยังไงหรอ" คำพูดของคุณเพลิงนั้นคือคำพูดที่น้อยใจและทำให้เธอรู้สึกผิดมากๆ เขาพยายามที่จะไม่พูดกูมึงกับเธอทำในสิ่งที่เราขอ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เขาเป็นผู้ชายที่ปากร้าย

"ขอโทษค่ะ" 

"ขอโทษแล้วมันได้อะไร บอกให้บล็อคมัน ขนาดเปลี่ยนมือถือใหม่ ยังบันทึกชื่อและใส่รูปมันไว้ หึ! กูเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าเพิ่งคุยกันหรือป่าว" 

"คุณเพลิง มันไม่ใช่อย่างนั้น" 

"มันไม่ใช่ยังไงวะ! โถ่เว้ยขนาดกูบอกให้บล็อคมันยังไม่ทำแม่ง" ปึก! เธอหลับตาลง เขากำหมัดต่อยเข้าที่หัวเตียง ซึ่งตรงผนังของห้องพอดีเสียงดังลั่นทั่วห้อง เขาไม่ได้ทำเธอทั้งโมโหและโกรธแต่เขากลับทำตัวเอง เธอค่อยๆลืมตาขึ้นมามองใบหน้าของเขานั้นแดงจนถึงหู แววตาไม่มองหน้าไม่สบตาเธอคุณเพลิงเขาเป็นคนอารมณ์ร้อนมากและคนขี้โมโหพอโมโหเขาจะกลายเป็นคนน่ากลัว เธอยอมรับว่าเธอกลัวเขาจนมือสั่นทั้งๆที่เขาไม่ได้ทำอะไรเธอเลย