คุณอาค่ะ อาบน้ำกัน (2)

ภูชิชย์ยื่นนิ่งอยู่ครู่ใหญ่ ภายใต้สายน้ำจากฝักบัวที่ไหลลงมา เขาไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อ เขาควรไปง้อแพรดีไหม ถ้าง้อเขาก็อาจจะต้องถูกเธอชวนทำเรื่องแปลก ๆ อีก แต่ถ้าเขาไม่ง้อความสัมพันธ์ของเธอกับเขาก็จะแย่ลง ซึ่งเขาไม่อยากให้เป็นแบบนั้น ตอนนี้เธอเสียใจและต้องการที่พักพิง หากไม่มีคนที่อยู่เคียงข้างเธอแล้ว เขาเกรงว่าเธออาจจะคิดทำอะไรไม่ดี

ภูชิชย์ใช้เวลาครุ่นคิดอยู่สักพัก ในที่สุดเขาก็เลือกที่จะไปง้อเธอ หลังจากเช็ดตัวและใส่ชุดเรียบร้อยแล้ว เขาก็ตรงขึ้นไปที่ห้องนอนชั้นบน เพราะแพรไม่ได้อยู่ที่โซฟาอีกต่อไปแล้ว

เมื่อเขามาถึงห้องนอน เสียงร่ำไห้ก็ดังแว่วออกมาผ่านช่องประตู แพรกำลังร้องไห้อยู่ น้ำเสียงฟังดูทรมานและเจ็บปวด ภูชิชย์จับที่ลูกบิดประตู เขาเกิดความลังเลว่าควรเข้าไปดีไหม เขากลัวว่าถ้าเข้าไป เขาอาจจะต้องเกินเลยกับเธอ เพราะมันน่าจะเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว เตียงนอน หญิงสาวที่กำลังร้องไห้ และชายหนุ่มที่มาปลอบใจ องค์ประกอบนี้สามารถทำให้เกิดฉากที่วาบหวิวได้

แต่สุดท้ายเขาก็เลือกที่จะเปิดประตูเข้าไป เขาไม่อาจทนฟังเสียงครวญที่แสนเจ็บปวดนี้ได้ แม้มันอาจจะเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น แต่เขาทั้งสองคนก็รู้ดีถึงเส้นท