คุณอาค่ะ ดื่มกับหนูหน่อย (2)

“ไม่อาว…หนูยังเล่าไม่จบเลย นี่พึ่งเป็นการจับได้คาหนังคาเขาครั้งที่ 6 ยังเหลืออีกตั้ง 4 ครั้ง” หญิงสาวที่ท่าทางเมาหนักยังคงส่ายหน้าปฏิเสธ

“อาว่าหนูควรเลิกกับมัน ตั้งแต่จับได้ครั้งที่ 2 แล้ว หนูให้โอกาสบ้าอะไรถึง 10 ครั้ง” ชายหนุ่มตอบกลับก่อนจิ้มเนื้อทอดชิ้นเล็กเข้าปาก แล้วจิบไวน์ที่เหลือก้นแก้วตาม ตอนนี้เขาได้หยุดวาดรูป และมานั่งดื่มปลอบใจเป็นเพื่อนแทน

“ก็มันตั้ง 4 ปี หนูคบกับมันมาตั้ง 4 ปี จะให้เลิกเลยมันก็ยังไงอยู่”

“ขนาดอาอยู่ข้างหนูมาตั้ง 18 ปี หนูยังทิ้งอาได้เลย นับภาษาอะไรกับ 4 ปี”

“คุณอา..!” คำพูดตัดพ้อเชิงขบขันที่อีกฝ่ายพูดออกมา มันเสียดลึกในใจของแพรมาก “ฮื้อ..คุณอาหนูขอโทษ หนูขอโทษที่เห็นผู้ชายดีกว่าอา”

“อาแค่ล้อเล่นนะแพร อย่าคิดมาก อารู้ดีว่าหนูต้องมีเพื่อนมีสังคมของหนู แล้วก็นั่งมันให้ดี ๆ หน่อย” ชายหนุ่มเอ่ยเตือน เพราะการบิดไปมาของหญิงสาวมันทำให้เสียงของเธอดึงรั้งและเห็นเนินเนื้อขาว ๆ ที่แกว่งไปมา

“อาเตือนหนูหลายรอบแล้ว หนูว่าหนูควรถอดมันให้จบ ๆ ไปไหม นมจะได้ไม่โผล่อีก แต่เห็นทั้งหมดเลย” เธอเอ่ยพลางดึงชาเสื้อของเธอขึ้นจนเห็นครึ่งหนึ่งของสิ่งที่กลมกลึง

“ทำบ้าอะไรของหนูนิแพร” ชายหนุ่มรีบเอื้อมมือไปจับมือของหญิงสาวเอาไว้ ไม่ให้ดึงมันขึ้นไปมากกว่านั้น

“ก็ถอดให้มันจบ ๆ ไปไงค่ะ ยังไงอาก็ไม่คิดกับหนูเหมือนผู้หญิงอยู่แล้วนะ ก็เหมือนเพื่อนผู้ชายถอดเสื้อกินเหล้าด้วยกัน”

“เหมือนกันที่ไหน! ของผู้ชายเห็นแล้วมันไม่ทำให้แข็ง เอ่อ! หมายถึง..” ชายหนุ่มหลุดปากพูดออกไป เขาพยายามแก้ตัว แต่แอกอฮอล์ที่ทำให้สมองของเขาตอบสนองอย่างเชื่องช้า

“อาแข็ง เพราะเห็นนมของหนูโผล่เหรอคะ ฮ่า ๆ จริงเหรอคะ หนูควรดีใจใช่ไหมเนี่ย” หญิงสาวระเบิดเสียงหัวเราะออกมา

“มันก็แค่การตอบสนองของร่างกายไหม ยังไงอาก็เป็นผู้ชาย แล้วขนาดกับรูปทรงของหนูมันก็สวย เอ๊ย! อาไม่ได้หมายถึงในทางไม่ดีแบบนั้น”

“เข้าใจค่ะอา หนูเข้าใจ หนูเข้าใจว่ามันสวย” หญิงสาวพยักหน้าแล้วส่งเสียงหัวเราะ “หลายคนบอกว่าหนูเหมาะกับไปเป็นนางแบบชุดชั้นใน ไอ้ธันวาก็เคยคะยั้นคะยอให้หนูถ่ายด้วย ถ้าหนูตอบรับงานตอนนั้นคงได้เงินเป็นแสน เพราะเป็นของแบรนด์ดัง”

“พอ ๆ เดี๋ยวอาไปหยิบไวน์ให้อีกขวด จะเอาแบบแรง ๆ มาให้หนูดื่มแล้วสลบไปเลย จะได้หยุดบ้าสักที” เขาเอ่ยดุกลบเกลื่อนขณะลุกขึ้นไป แพรยังคงขำ เพราะเห็นสองแก้มที่แดงดูเขิน ๆ ของเขา พร้อมกับการเดินแบบหงอตัว ราวกับว่าอยากไม่ให้เธอเห็นสิ่งที่ตั้งแข็งภายในกางเกง

ทั้งสองคนดื่มไวน์กันอีกขวด ใบหน้าทั้งสองคนเริ่มแดงมากขึ้นเรื่อย ๆ ภูชิชย์เริ่มพูดอ้อแอบ้างแล้ว เพราะเขาเป็นคนดื่มไม่เก่ง เพราะเหตุนั้นเขาจึงเลือกดื่มไวน์ เขาชอบอาการเมา แต่ไม่ได้มากขนาดนั้น เขาต้องการความรู้สึกเคลิบเคลิ้มที่เหมาะใช้ในการรังสรรค์งานศิลปะ

“คุณอาค่ะ หนูขออะไรคุณอาสักอย่างได้ไหม”

“ถ้าเป็นเรื่องไวน์นะพอแล้ว อาดื่มด้วยไม่ไหวแล้วนะ” ชายหนุ่มส่ายหัวรัว ๆ หัวของเขาเริ่มรู้สึกหนักและมึน ๆ

“เปล่าค่ะ หนูอยากให้อาวาดรูปให้หนู”

“ได้สิ อยากให้วาดภาพอะไร” เขาพยักหน้าตอบรับ ถ้าเป็นเรื่องการวาดภาพ เขาค่อนข้างเชี่ยวชาญและทำให้สาวน้อยคนนี้ได้อยู่แล้ว ไม่ว่าเธออยากจะให้วาดอะไร เขาวาดได้หมดแน่

“อยากให้วาดตัวหนูค่ะ”

“ภาพเหมือนสินะ ได้สิ จัดท่าทางได้เลย เดี๋ยวอาไปเอาผ้าใบใหม่มาก่อน” ชายหนุ่มพยักหน้าอย่างกระตือรือร้น และเดินไปหามุมที่เก็บอุปกรณ์ ก่อนจะหยิบผ้าใบสีขาวผืนใหม่มา แต่เมื่อเขากลับมาที่โซฟาอีกครั้งดวงตาของเขาก็ขยายกว้างอย่างสุดขีด

“แพร!… หนู หนูถอดเสื้อผ้าทำไม” เขาเอ่ยด้วยปากที่สั่น เพราะความตกตะลึง เนื่องจากลูกสาวเพื่อนของเขาตอนนี้อยู่ในสภาพเปลือยเปล่า กำลังเอนตัวนอนลงไปกับโซฟา เขาเห็นหน้าอกอันแสนงดงามของเธอชัดเจน แต่ส่วนด้านล่างเธอใช้สองขาหนีบและปิดเอาไว้อยู่

“หนูอยากลองเป็นนางแบบภาพนู้ดดูสักครั้งค่ะ ภาพนู้ดก็เป็นอีกหนึ่งในงานที่ถนัดของคุณอาไม่ใช่เหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยตอบ ถึงแม้น้ำเสียงจะดูปกติ แต่ดวงตากับใบหน้าของเธอกลับแสดงตรงกันข้าม เธอดูเขินอายมากที่เปลือยกายต่อหน้าคุณอาแบบนี้ ถึงอย่างนั้น ถ้าให้เลือกได้อีกครั้ง เธอก็อยากถอดอยู่ดี เธอเป็นผลงานสวย ๆ ของคุณอา เธออยากเป็นหญิงสาวอันงดงามที่ถูกหยุดเวลาเอาไว้เหมือนกับภาพวาดที่เธอเคยตลอดมาตั้งแต่วัยเด็ก

“มันก็ใช่ แต่ว่า..” เขาปฏิเสธเธอไม่ได้ เพราะหลายผลงานของเขาที่ได้รางวัลก็เป็นงานภาพนู้ด ผู้หญิงที่เขาพามาบางคนก็เป็นนางแบบที่ใช้วาด ไม่ได้มาเพื่อมีอะไรกันก็มี

“นะคะคุณอา ไหน ๆ หนูก็ถอดแล้ว คุณอาก็เตรียมอุปกรณ์แล้ว”

“เฮ้อ..” ชายหนุ่มถอนหายใจหนัก ๆ ออกมาหนึ่งครั้ง ก่อนจะยกเฟรมภาพที่ตก เพราะตกตะลึงขึ้นมาใหม่

“ได้ วาดก็วาด ยังไงมันก็คือศิลปะ” เขาเอ่ยพลางถือเฟรมภาพใหม่เข้าไปใกล้โซฟาตัวนั้น ก่อนจะจัดติดตั้งมัน รวมถึงจัดเตรียมจานสีใหม่

“คุณอาคะ”

“อะไร! จะขออะไรแปลก ๆ อีก บอกแล้วนะว่าเราเกินเลยกันไม่ได้” เขายังคงทำเสียงเข้มเพื่อประคองสถานการณ์สุดแสนจะวาบหวิวนี้

“เข้าใจค่ะ ไม่ได้ขออะไรแปลก ๆ แล้ว แต่แค่อยากถามว่าอาแข็งไหมคะ”

“แพร!” เขาตวาดเสียงดุใส่