ลูกเสือขาว

นอกถ้ำฝนเริ่มลงเม็ดแล้ว ทุกคนกำลังพักผ่อนจ้าวเฟยหย่งปรึกษาหารือกับเหล่าองครักษ์ จ้าวเทียนเฟยนอนหลับเพราะอาการบาดเจ็บ แม้ว่าไห่เมิ่งหยวนจะนิสัยแย่ไปสักหน่อยแต่ฝีมือแพทย์กลับเก่งกาจยิ่งนัก ส่วนจ้าวเทียนหยางพูดคุยเบาๆกลัวว่าจะรบกวนพี่ชายตนเอง

"หากอ๋องเฉิงยังไม่ตายและซ่อนตัวอยู่เป่ยเหลียงจริงๆ แปลว่าเรื่องชายแดนอาจเป็นเขาที่ปล่อยข่าวลือจนทำให้เกิดสงคราม"จ้าวเฟยหย่งเอ่ยขึ้น

"ท่านอ๋องความเชื่อมโยงของหลิวต่งกับอ๋องเฉิงกระหม่อมหาเหตุผลมาเชื่อมโยงไม่ได้เลยพะย่ะค่ะ" เกาฟ่านเองก็พยายามหาข่าวแล้วแต่ก็ไม่ได้อะไร

"ท่านอ๋อง ลองซื้อข่าวดูไหมพะย่ะค่ะ ได้ยินว่าหอฮวาเซียงไม่มีข่าวใดที่ไม่สามารถหาได้ เพียงแต่....."

"เพียงแต่อะไรเกาหม่า แล้วเจ้ามั่นใจแค่ไหนว่าพวกเขาจะสืบได้จริงๆ"

" เพียงแต่ประมุขหอฮวาเซียง เป็นพวกหน้าเงินอีกทั้งใจคอคับแคบพะย่ะค่ะ ยังไม่ทันลงมือสืบว่าจะได้ข่าวหรือไม่ หรือใช้เวลานาเท่าเพียงใดก็เรียกเก็บเงินครึ่งนึงแล้ว ช่างเป็นคนที่หน้าเงินเสียจริง"

เกาฟ่านเอ่ยมาตรงๆทำเอาคนที่กำลังกินน้ำถึงกับสำลัก

พรวด แค่กๆๆๆๆๆๆ จ้าวเทียนหยางสำลักน้ำที่กำลังดื่ม จิงอี้มองหน้าองครักษ์ทั้งสองแล้วก็หดคอ รู้ส