อิงรักเดินเข้าไปในงานด้วยความรู้สึกผิดหวัง เมื่อคนที่เธอแอบรักมองเธอผิดไปทุกอย่าง ทั้งคำพูดและการกระทำของเขามันทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดอยู่ภายในใจลึกๆ และเธอจะไม่รู้สึกอะไรเลยถ้าหากคนพูดไม่ใช่ฟินนิคซ์“มาเป่าเค้กกับน้องเฟิร์สเร็วค่ะพี่อิง” เด็กตัวเล็กโบกมือเรียกพี่เลี้ยงด้วยรอยยิ้มพี่เลี้ยงจำเป็นเดินเข้าไปหาพร้อมรอยยิ้ม อิงรักพยายามทำตัวให้ปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ จะได้ไม่ทำให้ใครเป็นห่วงหรือหมดสนุกไปกับความรู้สึกแย่ๆ ที่เธอกำลังรู้สึกอยู่ทุกคนต่างปรบมือและร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ให้กับน้องเฟิร์สและทุกคนก็จะมาพร้อมหน้าพร้อมตากันแบบนี้ทุกปี เด็กตัวเล็กหลับตาขอพรก่อนจะเป่าเค้กเจ้าหญิงที่อยู่ตรงหน้าเมื่อเทียนดับลงไฟในห้องก็ถูกเปิดให้สว่างอีกครั้ง ทุกคนต่างก็อวยพรวันเกิดให้กับน้องเฟิร์ส รอยยิ้มและเสียงหัวเราะจากทุกคนทำให้งานสนุกมากขึ้น หลังจากนั้นก็ร่วมทานอาหารด้วยกันเหมือนกับทุกปีและปีนี้น้องเฟิร์สก็อายุครบสี่ขวบพอดีปาร์ตี้ยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ แต่ไม่นานก็ถึงเวลานอนของน้องเฟิร์ส ซึ่งตอนนี้เด็กตัวเล็กก็เริ่มง่วงนอนแล้ว“พี่อิงคะ” น้องเฟิร์สเดินเข้าไปหาพี่เลี้ยง“ค่ะน้องเฟิร์ส” อิงรักมอ
หนึ่งอาทิตย์ต่อมาวันนี้เป็นวันที่ทุกคนในครอบครัวนั่งทานอาหารอยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตา บรรยากาศบนโต๊ะอาหารก็เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยกันตามประสาพี่น้อง“แล้วจะไปกันยังไง” ฟินนิคซ์เอ่ยถามเข้าประเด็นทันที เพราะพรุ่งนี้ทุกคนมีนัดจะพาน้องเฟิร์สไปเที่ยวทะเลตามคำสัญญาที่เคยให้เอาไว้ หลังจากที่เลื่อนกันมาหลายวันเพราะติดงานกันหมด“ก็ขับรถไปไง” ฟาร์ริกซ์ตอบไปแบบไม่ต้องคิดอะไร เพราะเขาเคลียร์งานทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยเพื่อที่จะมาอยู่กับลูกสาวโดยเฉพาะ“เพื่อนเล่นเหรอ” ใบหน้านิ่งเรียบหันไปมองน้องชายตามสไตล์ของคนเป็นพี่ชายที่เงียบขรึมและไม่ได้ติดเล่นติดตลกเหมือนกับฟาร์ริกซ์“เปล่าครับ ก็พี่ถามว่าจะไปยังไง ขับรถไปก็ถูกแล้วหนิ” ฟาร์ริกซ์ยังคงตอบกวนๆ ตามสไตล์“แล้วจะให้คนขับรถไปให้หรือจะขับรถไปเองละ” ฟินนิคซ์พยายามสงบสติอารมณ์ตัวเองให้นิ่ง ก่อนจะเปลี่ยนคำถามให้ชัดเจนยิ่งขึ้น ถ้าหากน้องเฟิร์สไม่ได้นั่งอยู่ด้วยฟาร์ริกซ์คงโดนเขาด่ายับไปแล้ว“ผมขับไปเองครับ”ฟาร์ริกซ์ตอบออกมาอย่างชัดเจน นานๆ จะได้ไปเที่ยวทะเลเขาก็อยากจะเปลี่ยนบรรยากาศขับรถไปเองบ้างจะได้มีเวลาส่วนตัวด้วย อีกอย่างทะเลก็อยู่ไม่ไ
ฟินนิคซ์เข้าไปเคลียร์งานที่บริษัทโดยที่มีอิงรักคอยเดินตามเข้าห้องทำงานใหญ่ไปด้วย ทำเอาพนักงานทุกคนที่เห็นต่างมองตามด้วยความสงสัยและแปลกใจในเวลาเดียวกัน เพราะไม่เคยเห็นเจ้านายพาผู้หญิงคนไหนมาเปิดตัวที่บริษัทแบบนี้เลยสักครั้งอิงรักทำตามคำสั่งของฟินนิคซ์ทุกอย่าง ไม่ว่าเขาจะบอกเธอนั่ง หรือจะบอกให้เธอเดินตาม เธอก็ทำตามทุกอย่างไม่มีปฏิเสธ“เรียบร้อยครับ” ลูกน้องคนสนิทก้มหัวบอกผู้เป็นเจ้านาย เมื่องานทุกอย่างเสร็จสิ้น“ตามมา!” น้ำเสียงนิ่งเรียบหันไปสั่งหญิงสาวที่นั่งริอยู่ไม่ไกลอิงรักพยักหน้าตอบเป็นเชิงเข้าใจ ก่อนจะเดินตามร่างสูงสง่าออกจากห้องทำงานใหญ่ พร้อมกับมีลูกน้องอีกสองคนเดินตามมาด้วยรถยนต์คันหรูถูกขับมาจอดรอที่หน้าทางเข้า ทันทีที่ฟินนิคซ์ขึ้นรถ ลูกน้องทุกคนต่างก้มหัวให้เขาด้วยความเคารพ เมื่อเขาขับรถออกไปทุกคนก็แยกย้ายกันไปทำงานตามปกติฟินนิคซ์ขับรถมุ่งตรงไปยังทะเลซึ่งเป็นสถานที่นัดหมาย โดยที่มีหญิงสาวอีกคนนั่งเกร็งอยู่ข้างๆ เธอไม่ชอบเวลาที่ได้อยู่กับเขาเพียงลำพัง เพราะมันทำให้เธอรู้สึกอึดอัดจนไม่มีความเป็นตัวเองหลงเหลืออยู่เลยบรรยากาศบนรถยนต์คันหรูถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบ ไร้เสียงพ
ฟินนิคซ์นั่งดื่มอยู่คนเดียวจนถึงเย็น ทุกคนที่อยู่ด้านนอกก็ย้ายเข้ามาอยู่ที่ริมสระน้ำ มีปาร์ตี้ปิ้งย่างทำอาหารทะเลกินด้วยกันแบบเรียบง่ายสายตาเฉี่ยวคมจ้องมองไปที่พี่เลี้ยงของหลานสาว พร้อมกับคิดหาวิธีที่จะทำให้เธอเลิกยุ่งกับน้องชายของเขา ในหัวก็พยายามคิดวางแผนถ้าทำให้อิงรักเลิกยุ่งกับฟาร์ริกซ์ได้เขาก็คงจะรู้สึกดีและสบายใจมากกว่านี้“พี่ฟินน์ ไปนั่งฝั่งนู้นด้วยกันไหมคะ” เฟญ่าเดินเข้ามาชวนพี่ชาย หลังจากสังเกตเห็นว่าพี่ชายเอาแต่นั่งเงียบอยู่คนเดียว มาเที่ยวทั้งทีก็ต้องสนุกด้วยกันไม่ใช่มานั่งเหงาอยู่คนเดียวแบบนี้“เดี๋ยวพี่ตามไป” น้ำเสียงนิ่งเรียบตอบน้องสาว“เร็วๆ นะคะ” เฟญ่าเดินกลับไปนั่งที่เดิมเพื่อเตรียมอาหารเอาไว้รอพี่ชายอย่างฟินนิคซ์นอกจากจะมีแม่บ้านคอยดูแลเรื่องอาหารแล้ว อิงรักก็คอยช่วยแกะกุ้งให้กับทุกคน โดยเฉพาะน้องเฟิร์สที่ชอบกินกุ้งมากกว่าใคร“พี่ฟินน์มานั่งตรงนี้เร็วค่ะ” เฟญ่าบอกพี่ชายที่เดินเข้ามาหา พร้อมกับหาที่ว่างให้นั่งซึ่งก็ได้ที่นั่งอยู่ข้างอิงรักพอดี“อิงช่วยแกะกุ้งให้พี่ฟินน์ด้วยนะ” เฟญ่าหันไปบอกอิงรักที่กำลังนั่งแกะกุ้งอยู่อิงรักนั่งก้มหน้าก้มตาแกะกุ้งโดยที่ไม่ได้สนใจห
“ทำอะไร” น้ำเสียงทุ้มต่ำเอ่ยถามเมื่อเขาเดินตามมาแล้วเห็นเธอทำตัวลับๆ ล่อๆ อยู่ในห้องครัวท่ามกลางแสงไฟสลัว“เปล่าค่ะ” อิงรักสะดุ้งตกใจก่อนจะหันมามองชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้า มือบางปาดเหงื่อเม็ดเล็กตามกรอบหน้าออกด้วยท่าทางเร่งรีบ“อิงขอตัวก่อนนะคะ” ร่างบางรีบขอตัวทันทีเมื่อได้อยู่ใกล้ฟินนิคซ์แล้วร่างกายก็ยิ่งแสดงอาการแปลกๆ ออกมา“ให้ฉันเดินไปส่งไหม” ใบหน้าหล่อแสยะยิ้มออกมาด้วยความพอใจเมื่อเห็นท่าทางของอีกฝ่าย“ไม่เป็นไรค่ะ” หญิงสาวปฏิเสธแล้วรีบเดินออกไปทันที“รอฉันด้วยสิ”เมื่อเห็นอีกฝ่ายเดินตามมาอิงรักก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งตรงไปยังห้องของตัวเองทันที เพราะร่างกายของเธอในตอนนี้มันอันตรายจนเธอไม่อาจไว้ใจตัวเองได้“เธอเป็นอะไร” ฟินนิคซ์คว้าแขนหญิงสาวเอาไว้ทันพร้อมกับตีหน้าซื่อถามกลับทำตัวเหมือนคนไม่รู้เรื่อง“เปล่าค่ะ อิงง่วงแล้วขอตัวก่อนนะคะ” หญิงสาวตอบก่อนจะหันหลังให้แต่ฟินนิคซ์กลับไม่ยอมปล่อยให้เธอเดินจากไปง่ายๆหมับ!มือหนาเปลี่ยนมาจับที่ท้ายทอยของคนตัวเล็กพร้อมกับใช้ริมฝีปากหนาบดขยี้ริมฝีปากบางมอบจูบอันดูดดื่มให้เธออย่างลืมตัวความหอมหวานและจูบที่ไร้เดียงสาทำเอาร่างสูงถึงกับทำตัวไม่ถูก เด
พั่บ! พั่บ! พั่บ!ร่างสูงสอบสะโพกหนาเข้าออกตามจังหวะอารมณ์ยิ่งทำร่องรักก็ยิ่งบีบรัดแน่นและรู้สึกดี คิดไม่ผิดเลยจริงๆ ที่เขาใส่ยาลงไปในไวน์ให้เธอดื่มริมฝีปากหนาครอบงำจุกสีหวานอย่างลืมตัว เห็นเธอตัวเล็กแต่ข้างในไม่ได้เล็กด้วยเลยสักนิด หน้าอกอวบอิ่มบีบเค้นเต็มไม้เต็มมือไปหมด“อะ! อื้อ!” ร่างเล็กบิดเร้าไปตามอารมณ์ ความเจ็บเริ่มเลือนหายและแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่เป็นความรู้สึกที่แปลกใหม่แต่ทำให้อิงรักรู้สึกดีไม่น้อย ไม่ว่าวันพรุ่งนี้หรือวันต่อไปจะเป็นยังไงเธอก็ไม่สน ขอแค่มีความสุขในตอนนี้ก็เพียงพอแล้วเรือนร่างและความบริสุทธิ์ที่เสียไปเธอไม่รู้สึกเสียดายเลยสักนิด เพราะเธอได้มอบสิ่งที่มีค่าสุดที่สุดให้กับผู้ชายที่เธอรักแล้ว หากไม่ให้เขาเธอก็ไม่รู้ว่าจะมอบความบริสุทธิ์นี้ให้กับใครมือหนาจับล็อกสะโพกเล็กเอาไว้แน่นก่อนจะอัดกระแทกอย่างถี่รัวและถึงใจ โดยที่ไม่สนเลยว่าคนใต้ร่างจะเอ่ยห้ามอะไร“อึก! เบาหน่อยค่ะ!” ถึงร่างกายจะเต็มไปด้วยฤทธิ์ของยาวิเศษ แต่ร่างกายเธอก็ทนไม่ไหวกับความรุนแรงที่เขามอบให้ เธอได้แต่ร้องบอกโดยที่เขาไม่ได้สนใจในสิ่งที่เธอพูดเลยสักนิดแท่งเอ็นใหญ่ผุดเข้าผุดออ
เช้าวันต่อมาอิงรักตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดหัว ก่อนจะนอนทบทวนเหตุการณ์เมื่อคืนว่าเกิดอะไรกับเธอบ้าง แต่คิดยังไงเธอก็คิดไม่ออกสมองขาวโพลนไปหมดหญิงสาวทั้งท่าจะลุกขึ้นนั่งแต่ขยับร่างกายได้เพียงนิดเดียวก็รับรู้ได้ถึงความเจ็บแสบตรงกลางหว่างขา เป็นความรู้สึกเจ็บที่พอทนได้เธอก็ทำให้เธอสงสัยไม่น้อยร่างบางก้มมองร่างกายตัวเองที่ไร้สิ่งปกปิด เธอรีบดึงผ้าห่มกระชับร่างกายเอาไว้แน่นด้วยความตกใจ แต่เธอก็พยายามสูดลมหลายใจเข้าออกลึกๆ เพื่อตั้งสติ แล้วมองไปยังพื้นที่อีกฝั่งของเตียงนอนกว้าง“คุณฟินน์!”มือบางยกขึ้นป้องปากตัวเองด้วยความตกใจเมื่อเห็นฟินนิคซ์นอนอยู่ข้างๆ พื้นห้องเต็มไปด้วยเสื้อผ้าของเธอและเขา ซึ่งวางกระจัดกระจายไปทั่วห้อง ผ้าปูที่นอนบนเตียงก็ยับยู่ยี่ไปหมด พร้อมกับมีคราบต่างๆ ที่เธอพอจะเดาได้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นอิงรักถึงกับกุมขมับด้วยท่าทางคิดหนักและคิดไม่ออกเลยว่าต่อจากนี้เธอจะได้ทำตัวยังไง หรือเธอจะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะถึงยังไงเรื่องระหว่างเธอกับเขาก็ไม่มีทางเป็นไปได้เมื่อคิดได้เช่นนั้นอิงรักก็ค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นจากเตียงนอนเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายรู้สึกตัวและตื่นขึ้นมาเจอเธอในต
ช่วงดึกของวันวันนี้ทั้งวันทุกคนต่างเอาใจน้องเฟิร์สเป็นพิเศษ พาน้องเฟิร์สเล่นน้ำ เล่นทราย เล่นทุกอย่างตามที่น้องเฟิร์สอยากจะเล่นตั้งแต่เช้าจนถึงเย็นหลักจากที่ทุกคนทานอาหารเย็นเสร็จก็ได้แยกย้ายกันพักผ่อน เพราะพรุ่งนี้จะต้องเดินทางกลับบ้านกันแล้ว และวันนี้น้องเฟิร์สก็นอนกับคุณพ่อคุณแม่เช่นเคย ทำให้พี่เลี้ยงอย่างอิงรักสบายไปอีกวันผ้าปูที่นอนชุดเดิมเต็มไปด้วยคราบเลือดและน้ำกามจากบทรักเมื่อคืน แต่โชคดีที่ในห้องมีชุดผ้าปูที่นอนสำรองอยู่ เธอจัดการเปลี่ยนเองโดยที่ไม่ต้องไปรบกวนแม่บ้านร่างบางอยู่ในชุดนอนเตรียมพร้อมที่จะนอน หลังจากที่เหนื่อยจากการเล่นน้ำมาทั้งวัน อิงรักตั้งใจว่าจะนอนพักผ่อนเอาแรงสู้ต่อในวันพรุ่งนี้ความเหนื่อยล้าทำให้อิงรักเผลอหลับไปทันทีที่ทิ้งตัวนอนลงบนเตียงกว้างและเธอก็ไม่รู้เลยว่าตัวเองหลับไปนานแค่ไหนจนกระทั่ง…ก๊อก! ก๊อก!เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้นทำให้ร่างสวยงัวเงียตื่นขึ้นมา แต่ทว่าเสียงเคาะประตูก็เงียบไป อิงรักไม่มั่นใจเลยว่ามีคนมาเคาะประตูหน้าห้องเธอ หรือว่าเธอหูฝาดคิดไปเองเมื่อไม่ได้ยินเสียงอะไรอีกอิงรักก็หลับตานอนอีกครั้ง ในขณะที่เธอกำลังจะหลับก็ได้ยินเสียงเปิ
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงหลังจากที่ถ่ายรูปกับแขกที่มาร่วมงานเพื่อเก็บเอาไว้เป็นที่ระลึกเสร็จก็ถึงเวลาที่จะต้องส่งตัวเจ้าบ่าวและเจ้าสาวเข้าห้องหอ ซึ่งเป็นเวลาที่ฟินนิคซ์รอคอยมากที่สุดมีญาติผู้ใหญ่และแขกเพียงไม่กี่คนที่ได้เข้ามาอวยพรในช่วงพิธีการที่สำคัญในครั้งนี้ เพราะการส่งตัวถือเป็นพิธีที่สำคัญมาก“ขอให้ทั้งสองความรักยืดยาว ถือไม้เท้ายอดทอง กระบองยอดเพชรนะ” แขกผู้ใหญ่คนสำคัญที่มาร่วมงานก็อวยพรให้บ่าวสาวในห้องหอ“ขอบคุณครับ / ขอบคุณค่ะ” เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวต่างก็ยกมือไหว้ขอบคุณญาติผู้ใหญ่ที่สละเวลาที่มีค่ามาร่วมงานและร่วมอวยพรในงานแต่งของเขาและเธอเมื่ออวยพรเสร็จญาติผู้ใหญ่ก็เริ่มทยอยออกไป เหลือเพียงแค่คนในครอบครัวที่ยืนรออวยพรให้ทั้งสองคนอยู่“ขอให้พี่ฟินน์กับอิงรักมีความสุขมากๆ ในชีวิตคู่นะคะ” โรสรินยิ้มกว้างด้วยความดีใจที่วันนี้ทั้งสองคนได้แต่งงานกันและทั้งสองยังมีส่วนร่วมที่ทำให้เธอกับฟาร์ริกซ์ได้กลับมาใช้ชีวิตคู่ร่วมกันอีกครั้ง“ดีใจด้วยนะ ถ้าหากมีเรื่องหรือมีปัญหาอะไรเข้ามาก็ขอให้ทั้งสองคนหันหน้าคุยกันให้เข้าใจนะ” ฟาร์ริกซ์ยินดีและดีใจกับพี่ชาย“รีบมีน้องไวๆ นะคะเดี๋ยวน้องเฟิร์สจะช่ว
ห้าวันต่อมาและแล้ววันที่ใครหลายๆ คนรอคอยก็มาถึง งานแต่งถูกจัดขึ้นที่โรงแรมหรูชื่อดังอยู่ใจกลางเมืองอย่างยิ่งใหญ่และสมฐานะ แขกในงานที่มาร่วมแสดงความยินดีต่างก็เป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงกันทั้งนั้นบรรยากาศในงานเต็มไปด้วยเสียงเพลงช้าๆ ที่เปิดคลอเอาไว้เบาๆ เพื่อที่จะไม่ทำให้บรรยากาศในงานนั้นดูเงียบจนเกินไป แต่ก็ไม่ได้เปิดเสียงดังจนรู้สึกว่าดังรบกวนแขกในงานที่พูดคุยกัน“ขอบคุณที่มาร่วมงานนะครับ” ฟินนิคซ์เดินขอบคุณแขกที่มาร่วมงานด้วยตัวเองระหว่างที่รอเวลาเข้าสู่พิธีการของงาน“ยินดีด้วยนะครับ” หุ้นส่วนของบริษัทที่มาร่วมงานก็แสดงความยินดีกับเจ้าบ่าว“ไม่ทราบว่าจ้างบริษัทไหนมาจัดงานให้คะ สวยมากเลย” ภรรยาสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็เอ่ยถามด้วยความสนใจ“น้องสาวผมเป็นคนจัดการทุกอย่างให้หมดเลยครับ” ฟินนิคซ์ตอบด้วยความภูมิใจ เพราะนี่ไม่ใช่คนแรกที่ถามเขา ทุกคนที่มาร่วมงานต่างเอ่ยชมและพูดเป็นเสียงเดียวกัน“เก่งมากเลยนะครับ แขกในงานก็ชมใหญ่เลยว่าจัดงานได้สวยมาก” แขกในงานชมไม่หยุด ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ดูสวยงามไปหมด“ขอบคุณนะครับ”“ไม่ทราบว่าน้องสาวคุณฟินน์มีแพลนจะเปิดร้านออร์แกไนซ์ไหมคะ” แขกที่มาร่วมงานถึงกั
หนึ่งเดือนต่อมางานแต่งถูกจัดขึ้นอย่างรวดเร็วตามสไตล์ของคนใจร้อนที่ไม่อยากเสียเวลารออะไรนานๆ ทำเอาน้องสาวอย่างเฟญ่าวุ่นวายไปหมด เพราะนอกจากเธอจะต้องเตรียมชุดของตัวเองที่จะใส่วันงานแต่งของพี่ชายแล้วเธอยังต้องเป็นคนจัดการและเตรียมงานในครั้งนี้ด้วย“เลื่อนออกไปอีกสักเดือนไม่ได้เหรอคะพี่ฟินน์” เฟญ่านั่งทำหน้าเซ็งหลังจากที่ไปผสานงานกับทีมต่างๆ มาตลอดทั้งวัน บทจะช้าก็ช้าแต่พอถึงบทจะรีบก็รีบแบบไม่รอใครเลยจริงๆ“ไม่ได้ ก็บอกทุกคนไปหมดแล้วจะให้เลื่อนอะไรอีก” ฟินนิคซ์มองหน้าน้องสาวด้วยความไม่เข้าใจ หลังจากที่คุยเรื่องนี้ไปหลายรอบแล้ว แต่เฟญ่าก็ยังคงบ่นไม่หยุด“แต่เหลือเวลาอีกแค่ไม่กี่วันเองนะคะ” เฟญ่ายังคงทำหน้าเซ็งไม่หาย ถ้าไม่ติดว่าเป็นงานแต่งของพี่ชายกับเพื่อนสนิทของเธอ เธอคงไม่ต้องมานั่งวุ่นวายทำทุกอย่างคนเดียวแบบนี้“เฟย์ก็เตรียมงานใกล้เสร็จแล้วไม่ใช่เหรอ” ชายหนุ่มเชื่อมั่นในฝีมือของน้องสาว เพราะรู้ว่าน้องสาวเก่งเรื่องนี้ ถ้าหากว่างานนี้เฟญ่าทำออกมาได้ดี หลังเสร็จงานเขาคงต้องเปิดร้านออร์แกไนซ์ให้น้องสาวอย่างแน่นอน“ใกล้เสร็จอะไรกันคะ เฟย์เพิ่งจะคอนเฟิร์มแบบไปเอง” เฟญ่ายกมือกุมขมับด้วยท่าทา
เมื่อดอกไม้ที่สั่งมาถึงเฟญ่า น้องเฟิร์สและแม่บ้านต่างก็ช่วยกันจัดตกแต่งมุมปาร์ตี้ที่สวนหลังบ้านให้สวยงามและเหมาะกับการขอแต่งงานมากที่สุดน้องเฟิร์สทั้งดีใจและตื่นเต้นช่วยแถมยังช่วยคุณน้าคนสวยจัดดอกไม้ด้วยถึงจะทำไม่เป็นก็ตาม แต่เด็กตัวเล็กก็อยากจะช่วยส่วนฟินนิคซ์กับฟาร์ริกซ์ก็นั่งดูอยู่ไม่ห่าง ด้วยความที่เป็นผู้ชายก็เลยไม่มีความสามารถที่จะช่วยจัดดอกไม้ได้ จึงทำได้เพียงแค่นั่งดูและให้กำลังใจทุกคน“มีของมาส่งค่ะ” พี่นิดหน่อยเดินเข้ามาบอกผู้เป็นเจ้านาย“พี่ฟินน์พี่เขามาส่งแหวนแล้วค่ะ” เฟญ่าที่เห็นพนักงานที่ร้านเดินเข้ามาก็รีบตะโกนบอกทันทีเพราะเธอจำหน้าพนักงานที่ร้านเพชรได้“มาส่งแหวนใช่ไหมครับ” ฟินนิคซ์เอ่ยถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง“ใช่ค่ะ” พนักงานตอบก่อนจะหยิบกล่องแหวนพร้อมใบเสร็จขึ้นมาให้ชายหนุ่มดู“เฟย์มาดูก่อน ใช่แบบที่สั่งไว้ไหม” ฟินนิคซ์ตะโกนเรียกน้องสาวให้มาดู เพราะเขาไม่รู้ว่าเธอสั่งแบบไหนและถูกต้องตามที่สั่งหรือเปล่าเฟญ่าวางงานจัดดอกไม้ตรงหน้าแล้วรีบมาตรวจดูแหวนเพชรเม็ดโตที่เธอสั่งทำพิเศษเพื่อพี่ชายกับเพื่อนรักของเธอโดยเฉพาะ“สวยมากเลยค่ะ พี่ฟินน์จ่ายเงินด้วยนะ” เฟญ่าเปิดกล่องแ
เช้าวันต่อมาวันนี้เป็นวันหยุดบ้านหลังใหญ่ก็เต็มไปด้วยความสดใสและเสียงหัวเราะจากสมาชิกในบ้านที่นานๆ ทีจะได้กลับมาอยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตา“น้องเฟิร์สอยากให้เป็นแบบนี้ทุกวันเลยค่ะ” เด็กตัวเล็กพูดออกมาด้วยท่าทางสดใสชีวิตของน้องเฟิร์สตอนนี้กลับมาสดใสและมีความสุขอีกครั้งเมื่อคุณแม่กลับมาอยู่ที่บ้านด้วย ส่วนคุณพ่อก็กำลังจัดการเรื่องบริษัทที่กำลังจะย้ายกลับมาทำที่ประเทศไทยอย่างถาวร จะได้มีเวลาอยู่กับลูกสาวและภรรยามากขึ้นหลังจากที่น้องเฟิร์สเศร้าเรื่องที่พี่เลี้ยงอย่างอิงรักลาออก แต่ไม่นานคุณลุงฟินนิคซ์ก็ไปตามตื้อพี่เลี้ยงให้กลับมาอยู่บ้านด้วยกันเหมือนเดิมจากวันนั้นจนถึงวันนี้ก็เป็นเวลาหนึ่งปีเต็มและสมาชิกในบ้านก็ค่อยๆ เพิ่มมากขึ้น ฟาร์ริกซ์ก็มีโรสรินมาอยู่ด้วย ส่วนพี่ชายคนโตอย่างฟินนิคซ์ก็มีอิงรักมาอยู่ด้วยเช่นกัน จะเหลือก็แต่เฟญ่าที่ยังไม่มีคู่ทำให้ต้องมานั่งเหงาอยู่คนเดียว“งั้นเย็นนี้เราจัดปาร์ตี้กันดีไหมคะ” เฟญ่าถามอย่างเอาใจหลานสาว“ดีค่ะ” น้องเฟิร์สดีใจและเห็นด้วยก็รีบปรบมือรัวๆ ทันที“เมนูอะไรดีนะ” เฟญ่าถามหลานสาว“บาร์บีคิวกับไก่ทอดดีไหมคะน้าเฟย์” เด็กตัวเล็กเสนอเมนูโปรดของตัว
หนึ่งปีต่อมา“อิงขอรายชื่อลูกค้าทั้งหมดที่จะมาร่วมงานภายในวันนี้ด้วยนะคะ” หญิงสาวในชุดทำงานสุดเนี๊ยบสั่งพนักงานด้วยท่าทางและน้ำเสียงที่จริงจัง“วันนี้!” หญิงสาวในตำแหน่งผู้ช่วยพูดขึ้นมาด้วยความตกใจ เมื่อเจ้านายสั่งให้ทำงานสำคัญให้เสร็จภายในวันนี้“ใช่ค่ะ” อิงรักพยักหน้าตอบด้วยความมั่นใจ“แต่อีกไม่กี่ชั่วโมงก็ถึงเวลาเลิกงานแล้วนะคะ” พนักงานที่ทำหน้าที่ผู้ช่วยก็ถึงกับคิดหนักขึ้นมาทันที เมื่อเหลือเวลาทำอีกไม่นาน“แล้วยังไงคะ” ใบหน้าสวยขมวดคิ้วถาม ถึงรายชื่อทั้งหมดจะมีเยอะก็จริง แต่ก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร แค่รวบรวมรายชื่อทั้งหมดมาให้เธอ“ได้ค่ะ” ผู้ช่วยก้มหน้าตอบเพราะไม่มีทางที่จะปฏิเสธอะไรได้ คำสั่งของเจ้านายยังไงก็ต้องทำ“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวเอ่ยขอบคุณก่อนจะก้มหน้าอ่านเอกสารที่อยู่ตรงหน้า เพื่อที่จะทำหน้าที่ของตัวเองให้ออกมาดีที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้อิงรักเข้ามาทำงานในตำแหน่งเลขาและผู้ช่วยของฟินนิคซ์ซึ่งมีตำแหน่งเป็นถึงประธานบริษัทและเธอก็ทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเต็มที่และออกมาดีที่สุดนี่ก็ครบหนึ่งปีแล้วที่เธอมาทำงานที่บริษัทและย้ายเข้าไปอยู่ที่บ้านของฟินนิคซ์ในฐานะแฟนอย่างเป็นทางการ นอกจาก
ฟินนิคซ์กลับบ้านมาด้วยท่าทางอารมณ์ดี เขาตั้งใจที่จะกลับมาเตรียมความพร้อมและเตรียมคำพูดที่จะพูดกับอิงรักในค่ำคืนนี้ชายหนุ่มซ้อมคำพูดกับตัวเองอยู่ในห้องเพื่อที่จะไม่ให้ใครเห็น ฟินนิคซ์พยายามหาคำพูดต่างๆ มาปรับและรวมกันให้เป็นตัวเขามากที่สุด เพื่อที่จะไม่ให้ดูเป็นทางการและกดดันอีกฝ่ายมากเกินไปเมื่อใกล้ถึงเวลาฟินนิคซ์ก็รีบอาบน้ำแต่งตัว จะได้ออกไปรับอิงรักที่คอนโด ส่วนเรื่องร้านอาหารเขาได้ให้เลขาจองโต๊ะและให้ทางร้านจัดเตรียมทุกอย่างเอาไว้ให้เรียบร้อยแล้ว คืนนี้ทุกอย่างจะต้องเป็นไปตามแผนและออกมาดีที่สุด“พี่ฟินน์!” เฟญ่าที่นั่งอยู่ที่ห้องรับแขกเมื่อเห็นพี่ชายเดินมาเธอจึงเอ่ยเรียก“มีอะไร” ชายหนุ่มก้มหน้าจัดเน็กไทอยู่รีบหันไปมองตามเสียงเรียก“จะออกไปไหนคะ” การแต่งตัวของพี่ชายเรียกความสงสัยจากเธอได้ไม่น้อย“ไปทานข้าว”“ทำไมต้องแต่งตัวเต็มขนาดนี้ด้วยคะ”“ก็แต่งตัวปกติหนิ” ฟินนิคซ์สำรวจชุดที่ตัวใส่ด้วยความมั่นใจ เพราะเขาแต่งตัวแบบนี้เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว“เฟย์ก็นึกว่าจะไปประชุมที่ไหนซะอีก”“มันดูทางการเกินไปเหรอ” เมื่อโดนน้องสาวทักความมั่นใจที่มีก็เริ่มลดน้อยลงทันที“จะไปทานข้าวกับใครคะ”เฟญ
หนึ่งอาทิตย์ต่อมาอิงรักย้ายออกจากบ้านหลังใหญ่เข้าไปอยู่ที่คอนโดขนาดกลาง มีห้องต่างๆ แยกเป็นสัดส่วนและมีระบบรักษาความปลอดภัยพร้อมทั้งกล้องวงจรปิด ซึ่งถือว่ามีความปลอดภัยเป็นอย่างมาและการจัดตกแต่งห้องก็น่ารักตามสไตล์ที่เธอชอบซึ่งราคาห้องพักค่อนข้างแพงถ้าให้เธอเช่าอยู่ เงินทั้งหมดที่มีของเธอคงอยู่ได้ไม่ถึงครึ่งปีแน่นอน แต่โชคดีที่ฟาร์ริกซ์ซื้อพร้อมทั้งจัดตกแต่งห้องตามแบบที่เธอชอบ แถมยังให้เธอจ่ายค่าเช่าในราคาที่ถูกมากจนเธอรู้สึกเกรงใจ แต่เขาก็บอกว่าถือเป็นค่าตอบแทนที่เธอช่วยเลี้ยงและดูแลน้องเฟิร์สมาเป็นอย่างดีอิงรักรู้สึกโล่งและสบายใจมากที่ได้ย้ายออกมาอยู่คนเดียว โชคดีที่ฟินนิคซ์ไม่อยู่เธอจึงย้ายออกมาทันที ถึงจะคิดถึงและยังรักแต่วิธีนี้ก็เป็นวิธีที่ดีที่สุดสำหรับเธอแล้วร่างบางเก็บของในห้องให้เป็นระเบียบเรียบร้อย ห้องนอน ห้องน้ำ ห้องครัว ห้องนั่งเล่นถูกจัดเป็นสัดส่วน ไม่ว่าจะมองไปมุมไหนก็ดูดสวยงามถูกใจอิงรักไปหมดตอนนี้อิงรักมีเงินเก็บเยอะพอสมควร แต่ถึงจะมีเงินเยอะแค่ไหนอิงรักก็ยังไม่สบายเมื่อความจริงแล้วเธอยังไม่ได้งานทำ ทุกอย่างเป็นเพียงแค่คำพูดโกหกเพื่อให้ทุกคนไม่ต้องเป็นห่วงเธอเท่
ตลอดทั้งวันจากเช้าจนถึงเย็นฟาร์ริกซ์พาอิงรักไปหาห้องพัก กว่าจะได้ห้องที่ปลอดภัยและราคาถูกก็ใช้เวลานานพอสมควรสุดท้ายเพื่อความปลอดภัยของอิงรัก ฟาร์ริกซ์ก็ได้ทำการเซ็นสัญญาซื้อห้องที่ปลอดภัยและเป็นห้องที่อิงรักชอบ เพื่อที่จะให้อิงรักได้ผ่อนกับเขาในราคาที่ถูกลง“ขอบคุณพี่ฟาร์มากเลยนะคะ”เมื่อกลับมาถึงบ้านอิงรักก็ไม่ลืมที่จะขอบคุณชายหนุ่มใจดีที่พาเธอไปดูห้องแถมยังซื้อเอาไว้ให้เธอเช่าในราคาที่ถูกลง ซึ่งเป็นราคาที่ถูกมากๆ และเธอคงหาราคานี้ที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว“ไม่เป็นไร อย่าลืมไปบอกเฟญ่าด้วยล่ะ ห้องสวยแถมยังปลอดภัยด้วย”วันนี้ทั้งวันฟาร์ริกซ์เอาชื่อเฟญ่ามาอ้างตลอด และพูดย้ำกับอิงรักทุกครั้งว่าเฟญ่าบอกให้เอาเรื่องความปลอดภัยเป็นหลัก จนอิงรักต้องยอมเมื่อเป็นคำสั่งของเฟญ่า“ค่ะ” อิงรักพยักหน้าตอบ“อิงไปพักได้เลยนะ วันนี้โรสจะมานอนกับน้องเฟิร์ส” ฟาร์ริกซ์หันไปบอกหญิงสาวเมื่อวันนี้โรสรินโทรบอกเขาล่วงหน้าแล้ว“ค่ะ อิงขอตัวก่อนนะคะ” หญิงสาวก้มหัวให้ชายหนุ่มก่อนจะเดินแยกออกไปส่วนฟาร์ริกซ์ก็ตัดสินใจไปนั่งรอพี่ชายที่ห้องทำงาน เพราะถ้ากลับมาบ้านพี่ชายจะเข้าห้องทำงานก่อนเป็นอันดับแรก ซึ่งวันนี้เขามีเรื