ตอนที่ 21 ใจร้าย คิมหันต์ขับรถออกจากบ้านด้วยความโมโหอย่างที่สุด ภาพหญิงคนรักที่ยืนกอดจูบชายชู้ยิ่งทำให้เขาหงุดหงิด ยิ่งเขาพยายามสลัดมันออกจากหัว ภาพดังกล่าวยิ่งปรากฏชัดเป็นเท่าทวีคูณ สันกรามขบกัดกันแน่น จนใบหน้าปูดโปนเป็นเส้นเลือดออกมา เขาแทบอยากจะฆ่าคนทั้งสองให้ตายคามือเขาเสียให้ได้ชายหนุ่มขับรถด้วยความเร็ว ตรงไปยังเล้าจ์หรูย่านใจกลางเมือง ที่ประจำที่เขามักมาสังสรรค์ดื่มกินก่อนที่จะแต่งงานกับกุลนารี ตั้งแต่แต่งงานกับเธอ ชายหนุ่มแทบไม่ได้ย่างกรายมาสถานที่แห่งนี้เลยด้วยซ้ำ เขาทั้งรักทั้งเอ็นดูหญิงสาวจนไม่อยากทำอะไรให้เธอต้องไม่สบายใจ แต่สิ่งที่เธอตอบแทนเขานั้น ยิ่งคิดชายหนุ่มก็ยิ่งหัวเสีย มือหนาทุบไปที่พวงมาลัยอย่างแรงเพื่อระบายโทสะที่มี “สวัสดีครับคุณคิม ไม่ค่อยแวะมาเลยนะครับ เชิญนั่งทางนี้ครับ” ผู้จัดการร้านรีบกุลีกุจอออกมาต้อนรับชายหนุ่มอย่างดี เขาเป็นลูกค้ามือเติมสายเปย์ ที่พร้อมควักเงินจ่ายไม่อั้นเมื่อได้รับความพึงพอใจ เขาจัดแจงเครื่องดื่มและอาหารให้ทันทีอย่างรูใจ คิมหันต์กระดกเหล้าเข้าปากรวดเดียวหมดแก้วเพื่อดับความคุกรุ่นที่มีในใจ
ตอนที่ 22 กลั่นแกล้ง “คุณคิมขา นาดเพลียจังเลยค่ะ เมื่อคืนคุณคิมจัดชุดใหญ่เลยนะคะ” นาดฤดีควงแขนคิมหันต์เดินมายังโต๊ะทานข้าว เสียงฉอเลาะทำให้กุลนารีรู้สึกตัวตื่นขึ้น ร่างกายเมื่อยขบไปทั้งตัวจากการนอนที่ไม่สบายตัวทั้งคืน หญิงสาวถึงกับเบือนหน้าหนี ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึก ลุกขึ้นไปจัดการตัวเอง เธอพยายามเลี่ยงที่จะไม่พบเจอกับคนทั้งสองให้มากที่สุด “จะไปไหน เอาอาหารเช้ามาเสิร์ฟให้คุณนาดสิ” เสียงคิมหันต์ดังขึ้นเป็นเชิงคำสั่ง “เดี๋ยวป้าจัดการให้ค่ะ คุณคิม” แม่บ้านรีบกุลีกุจอจัดแจง “ไม่ต้อง ฉันสั่งกุลนารี ไม่ใช่ป้า” คิมหันต์หันไปดุเสียงเข้ม แม่บ้านต่างลนลานรีบปลีกตัวออกไปในทันที “ฉันสั่ง หูหนวกหรือไง” ชายหนุ่มยังคงตะโกนออกคำสั่ง “ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวนาดดูแลคุณคิมเองนะคะ” นาดฤดีลุกขึ้นพยายามประจบเอาใจ ทว่าสายตาคมดุที่มองมายังเธอทำให้เธอถึงกับต้องชะงักพร้อมนั่งลงไปในทันที “พี่คิมต้องการอะไรคะ” กุลนารีถอนหายใจก่อนจะหันกลับมาถาม แววตาตัดพ้อที่มองมายังชายหนุ่ม หากแต่เขากลับไม่แม้จะปรายตามองเ
ตอนที่ 23 แค่เมียบำเรอ คิมหันต์นั่งดื่มเหล้าอย่างหนัก เหล้าหรูราคาแพงถูกรินกระดกแก้วแล้วแก้วเล่า ความสับสนในใจที่มียิ่งทำให้เขากลัดกลุ้ม ใจหนึ่งก็อยากเข้าไปดูแลกุลนารีที่ล้มป่วยเพราะเขา แต่อีกใจหนึ่งก็คิดแค้น ภาพหญิงสาวกอดจูบกับชายชู้ยังคงเวียนวนอยู่ในหัวไม่ขาดหายไป “แอ้เป็นยังไงบ้าง” คิมหันต์เอ่ยถามแม่บ้านที่ยกถาดอาหารเดินลงไป “คุณผู้หญิงทานข้าวเสร็จ ตอนนี้หลับไปแล้วค่ะ” แม่บ้านรายงาน “อืม..ไปได้แล้ว” ชายหนุ่มสั่ง มือหมุนวนแก้วเหล้าสีเหลืองอร่าม ก่อนจะยกกระดกจนหมดแก้วอีกครั้ง เวลาผ่านไปจนเกือบเที่ยงคืน เหล้าราคาแพงพร่องไปจนเกือบหมดขวด ชายหนุ่มเริ่มโซเซจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ได้รับ เขายกขวดเหล้าขึ้นดื่มอีกครั้งจนหมดขวด ก่อนจะปาขวดเหล้าลงไปกับพื้นที่ระบายโทสะ “โธ่เว้ย...” ชายหนุ่มสบถออกมาอย่างหัวเสีย คิมหันต์เดินโซเซไปตามทางเดิน เพื่อกลับไปยังห้องนอน ประตูเปิดออกก่อนจะปิดลงเสียงดังโครม กุลนารีสะดุ้งตื่นขึ้น เธอยันกายขึ้นมองชายหนุ่มด้วยสายตาตัดพ้อ หญิงสาวได้นอนเต็มอิ่มทำให้เธอมีเ
ตอนที่ 24 สามเศร้า"คุณเป็นบ้าอะไรเนี่ย" เข็มทิศสะดุ้งตื่นเขาโวยวายลั่นเมื่อหมอนถูกรัวลงมาที่เขาเต็มแรง"คุณต่างหากเป็นบ้าอะไร คุณนอนกับฉันแต่กลับเพ้อหาผู้หญิงอื่น คุณเห็นฉันเป็นอะไรกันแน่" แพรวพราวแหวใส่อย่างหัวเสียเมื่อเธอตื่นขึ้นมา กลับได้ยินชายหนุ่มเพ้อหาผู้หญิงที่ชื่อ "แอ้" อีกครั้ง"คุณบอกมาเดี๋ยวนี้นะ มันเป็นใคร ทำไมคุณถึงไม่เลิกคิดถึงมันเสียที" หญิงสาวหึงหวงอย่างแรง เธอตัดพ้อออกมาทั้งน้ำตาคลอเบ้า"พราว ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ" เข็มทิศขอโทษอย่างรู้สึกผิด คงเป็นเพราะเขาเป็นห่วงกุลนารีมาก นับแต่การเจอกันวันนั้น เขาก็ไม่ได้ข่าวคราวหญิงสาวอีกเลยแพรวพราวสะบัดตัวลุกขึ้น เธอหงุดหงิดใจเสียเหลือเกิน ทั้งที่เธอและเขาค่อนข้างเข้ากันได้เป็นอย่างดี แต่เธอมักรู้สึกว่าชายหนุ่มกลับเว้นที่ว่างไว้ให้ใครคนหนึ่งตลอดเวลาเข็มทิศลุกขึ้นเข้าไปสวมกอดหญิงสาวแน่น เขาไม่ใช่คนใจไม้ไส้ระกำ ช่วงเวลาที่อยู่กับแพรวพราว ทำให้เขาเองก็รู้สึกซาบซึ้งใจในตัวหญิงสาวและมีความสุขมากเช่นกัน"ผมผิดไปแล้ว ยกโทษให้ผมนะ" เข็มทิศจุมพิตใบหน้าเธอไปมาอย่างออดอ้อน"เฮ้อ..." หญิงสาวถอนใจทั้งที่อมยิ้มกริ่ม อ่อนใจกับชายหนุ่มยิ่งนั
ตอนที่ 25 พยายามง้อ คิมหันต์ดึงตัวกุลนารีออกมาจากงานเลี้ยง ก่อนจะดันร่างหญิงสาวเข้าไปในรถหรู พร้อมปิดประตูเสียงดังลั่น ชายหนุ่มเดินอ้อมไปยังที่นังคนขับพร้อมเหยียบคันเร่งอย่างแรง จนร่างบางด้านข้างนั่งแข็งเกร็งอย่างตกตะลึง เธอทำได้เพียงนั่งนิ่ง และเงียบตลอดทาง รถหรูเร่งความเร็วบนท้องถนนจนคนนั่งข้าง ๆ เสียวสันหลังวาบ ด้วยกลัวจะเกิดอุบัติเหตุร้ายแรง “พี่คิม ขับช้า ๆ หน่อยเถอะค่ะ” หญิงสาวเอ่ยออกมาอย่างแผ่วเบา ชายหนุ่มยังคงไม่สนใจ มือสองข้างกุมพวงมาลัยแน่น ฝ่าเท้าเหยียบคันเร่งแรงอย่างไม่สนใจอารมณ์คนด้านข้าง อกเขาแทบจะระเบิดออกมาให้ได้ ความหึงหวง ความน้อยใจถาโถมเข้าใส่ หญิงสาวที่เขารักและทะนุถนอมคล้อยหลังเพียงไม่นาน กลับไปพลอดรักกับชายชู้ทุกครั้งที่มีโอกาส ภาพกุลนารีกับเข็มทิศจับมือถือแขนกันแน่น ทั้งสองต่างอาลัยอาวรณ์ต่อกันมากยิ่งนัก นั่นยิ่งทำให้อารมณ์เขาคุกรุ่น “พี่คิม อันตราย...” หญิงสาวกรีดร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่อชายหนุ่มขับแซงปาดหน้ารถบรรทุกอย่างไม่สะทกสะท้าน หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าออกอย่างหนัก เธอหวาดกลัวจ
ตอนที่ 26 ยื้อรัก แพรวพราววิ่งตามเข็มทิศออกมาในทันที เธอถลาเข้าไปยื้อแขนชายหนุ่มอย่างแรงด้วยความโกรธเคือง เหนี่ยวรั้งให้เขาหันกลับมาพูดคุยกับเธอให้รู้เรื่องก่อน“หยุดนะ เข็มทิศ เราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง” แพรวพราวยังคงโวยวายไม่หยุด เข็มทิศได้แต่ทำหน้าเอือมระอา ชายหนุ่มพยายามสะบัดแขนของหญิงสาวออกไป ก่อนจะเดินตรงไปขึ้นรถ แต่เขาเพียงเปิดประตูรถได้เท่านั้น แพรวพราวที่ยังคงไม่ยอมแพ้ เธอเข้าไปกระชากแขนเสื้อชายหนุ่มอีกครั้ง“เข็มทิศ บอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะ คุณกับมันเป็นอะไรกันแน่ นั่นมันเมียพี่คิมนะ นางนั่นมันยั่วยวนคุณใช่ไหม นางสารเลวนั่นกล้าดียังไงมาให้ท่าคุณแบบนี้ เข็มทิศ...บอกมาเดี๋ยวนี้” แพรวพราวตะโกนร้องอย่างบ้าคลั่ง เธอมองเข็มทิศด้วยสายตาโกรธแค้นและสับสนเข็มทิศหันไปมองแพรวพราวด้วยสายตาเย็นชา ชายหนุ่มพูดด้วยเสียงเย็นเยือกผสมกับความโกรธแค้นที่มีในใจ “คุณหยุดว่าร้ายแอ้ได้แล้ว ฟังให้ดีนะพราว ผมกับแอ้...เรารักกัน คนสารเลวที่พรากพวกเราออกจากกันคือพี่ชายของคุณต่างหากเล่า”แพรวพราวมองหน้าเข็มทิศอย่างตื่นตะลึง หญิงสาวไม่อาจยอมรับความจริงได้อีก หญิงสาวกำมือแน่นด้วยความผิดหวัง เธอรัวกำ
ตอนที่ 27 ลักพาตัว เข็มทิศนั่งอยู่ในห้องพักของเขา เมื่อคืนเขาแทบไม่ได้นอนเลยสักนิด ความรู้สึกสับสนและผิดหวังที่เคยมีมาก่อนหน้านี้ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวใจ สุดท้ายเขาตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกดเบอร์ของกุลนารี เขาหวังว่าเสียงของเธอจะช่วยให้เขามีความมั่นใจและรู้สึกดีขึ้น"ฮัลโหล เข็มทิศ" เสียงของกุลนารีดังขึ้นที่ปลายสาย เธอมีน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความกังวล เดิมทีหญิงสาวก็มีความลังเลที่จะรับโทรศัพท์ดังกล่าว เพราะเธอไม่ต้องการมีปัญหากับคิมหันต์อีก แต่คงเป็นเพราะเธอยากเคลียร์ปัญหาที่มีให้จบลงเสียที เพื่อให้ทุกคนจะสามารถเดินไปข้างหน้าได้อีกครั้ง เธอจึงตัดสินใจรับสายดังกล่าว"แอ้ คุณเป็นอย่างไรบ้าง คิมหันต์ทำร้ายคุณหรือไม่” เข็มทิศถามไปด้วยความกังวล“แอ้สบายดี เข็มทิศไม่ต้องเป็นห่วง แล้วเข็มทิศกับคุณแพรวเล่า เป็นอย่างไรบ้าง”“ ผมอยากเจอคุณ เรามีเรื่องต้องคุยกัน" เข็มทิศพูดออกไปด้วยเสียงที่มั่นคงกุลนารีนิ่งเงียบไปชั่วครู่ ก่อนจะตอบกลับมา "เข็มทิศ ฉันไม่แน่ใจว่ามันจะดีหรือเปล่า ฉันไม่อยากให้เรื่องมันยุ่งเหยิงไปมากกว่านี้"เข็มทิศถอนหายใจ "แอ้ ได้โปรดเถอะ ผมอยากคุยกับคุณอีกสักครั
ตอนที่ 28 ตามทวงคืนคิมหันต์ที่กำลังร้อนใจอย่างถึงที่สุด เขาขับรถด้วยความเร็วตามเส้นทางที่ปรากฏในมือถือ “เข็มทิศ ฉันไม่เอานายไว้แน่” “แอ้ คุณอย่าเป็นอะไรนะ” ความคิดวนเวียนในหัวไม่หยุดยิ่งทำให้ชายหนุ่มแทบคลั่งจนจะเป็นบ้าขณะนั้นเอง เข็มทิศที่จอดรถอยู่ข้างทาง ชายหนุ่มมองกุลนารีด้วยหัวใจที่แตกสลาย เขาไม่เคยคิดว่าหญิงสาวจะเปลี่ยนใจจากเขาได้ แต่เมื่อเห็นท่าทางร้องไห้เจ็บปวดเช่นนี้ เขาก็ไม่อาจตัดใจทำร้ายเธอไปมากกว่านี้ ความเงียบงันบังเกิดในรถแคบ ๆ คงมีเพียงเสียงสะอื้นไห้ของกุลนารีที่ดังออกมาเป็นพัก ๆคิมหันต์ที่ขับรถตามมาถึง เขามองเห็นรถของเข็มทิศที่จอดอยู่ข้างถนน เขารีบลงจากรถและวิ่งเข้ามาหาพร้อมเปิดประตูแล้วดึงมือกุลนารีลงจากรถทันที"แอ้ คุณเป็นอย่างไรบ้าง" คิมหันต์พูดด้วยเสียงที่เป็นกังวล คราบน้ำตาที่เปอะเปื้อนใบหน้าทำเอาชายหนุ่มรู้สึกโกรธเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว “เข็มทิศ นายกล้ามานะ” คิมหันต์กล่าวด้วยเสียงขู่อาฆาตพร้อมจ้องมองเข็มทิศตาเขม็ง ถ้าไม่เป็นเพราะหญิงสาวในอ้อมกอด ชายหนุ่มคงจะเดินเข้าไปตะบันหน้าชายตรงหน้าเสียแล้วเข็มทิศหันมามองคิมหันต์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเคืองแค้นเช่นกัน "ถ้าผ
ตอนที่ 36 ดีใจที่มีเธอหลังจากงานแต่งงานของแพรวพราวและเข็มทิศเสร็จสิ้น คิมหันต์และกุลนารีก็กลับมาถึงห้องพักของพวกเขา ห้องพักที่จัดไว้สวยงามและเรียบร้อย มีแสงไฟอ่อน ๆ ที่ทำให้บรรยากาศดูอบอุ่นและผ่อนคลาย ผ้าม่านสีครีมปิดลงครึ่งหนึ่ง ทิ้งให้แสงจันทร์ส่องเข้ามาอย่างนุ่มนวลคิมหันต์นั่งลงบนเตียงพร้อมดึงกุลนารีมานั่งข้าง ๆ เขา สายตาของเขาเต็มไปด้วยความรักและความห่วงใย "แอ้...แอ้เสียใจไหมที่คนข้าง ๆ แอ้เป็นพี่" เขาถามออกมาอย่างนึกหวั่นใจ น้ำเสียงที่อ่อนโยนปนด้วยความประหม่าที่ยังคงติดอยู่ในใจของเขากุลนารีหันมองหน้าคิมหันต์อย่างอ่อนโยนก่อนจะยิ้มและส่ายหน้าไปมา "แอ้ไม่เสียใจค่ะ" สายตาของหญิงสาวที่ดูจริงจังและหนักแน่น ทำเอาคิมหันต์ถึงกับยิ้มกว้างออกมากับคำตอบที่ได้รับ"งั้นแปลว่าดีใจใช่ไหม" คิมหันต์ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ใบหน้าของกุลนารี ก่อนจะจ้องมองหน้าของหญิงสาวด้วยสายตากรุ้มกริ่มและความออดอ้อนกุลนารียิ้มอย่างนึกขำ "แน่นอน แอ้ต้องดีใจสิคะ" หญิงสาวพูดพร้อมยกมือบางลูบไล้ไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มอย่างหลงใหล สายตาหญิงสาวจ้องมองชายหนุ่มด้วยแววตาที่หวานซึ้ง กุลนารีอยากให้คิมหันต์รับรู้ถึงความรู้สึกที่เธอ
ตอนที่ 35 รักลงตัวบรรยากาศในวันแต่งงานของแพรวพราวและเข็มทิศอบอวลไปด้วยรอยยิ้มและความสุข สวนสวยกลางแจ้งที่จัดงานเต็มไปด้วยดอกไม้หลากสีสันและไฟประดับระยิบระยับ แขกเหรื่อที่มาร่วมงานต่างยิ้มแย้มและแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาว แพรวพราวในชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์ เดินเคียงข้างเข็มทิศผู้สวมชุดสูทสีเทาเข้ม ทั้งคู่ต่างมองหน้ากันไปมาด้วยความรักลึกซึ้ง มือใหญ่ของเข็มทิศกอบกุมมือบางไว้ไม่หยุดเมื่อเข็มทิศและแพรวพราวเดินเข้ามาในพิธีแต่งงาน เข็มทิศกล่าวขอบคุณแขกที่มาร่วมงานด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลและมั่นคง "ผมขอขอบคุณทุกคนที่มาร่วมแสดงความยินดีกับเราในวันนี้ ผมเคยทำผิดพลาดจนเกือบจะต้องเสียแพรวไปจากชีวิตของผม วันนี้ผมได้หัวใจของผมคืนมาแล้ว ผมสัญญาว่าจะรักและดูแลพราวอย่างดีที่สุด จะทำให้เธอมีความสุขในทุกๆ วันครับ"คำพูดของเข็มทิศทำให้แขกทั้งหลายต่างปรบมือและส่งเสียงแสดงความยินดี แพรวพราวยิ้มอย่างเขินอาย รอยยิ้มกว้างใบหน้าเปี่ยมไปด้วยความสุขฉายออกมาอย่างชัดเจน หญิงสาวกอดแขนของเข็มทิศแน่น ดวงตาของเธอเปล่งประกายด้วยความรักและความซาบซึ้งคิมหันต์กับกุลนารีที่มาร่วมงานในชุดสูทสีดำที่ตัดเย็บอย่างประณีต ดูหล่อเหล
ตอนที่ 34 ข่าวดี ในช่วงบ่ายวันหนึ่ง แพรวพราวและเข็มทิศขับรถมุ่งหน้าไปยังบ้านของคิมหันต์ เมื่อมาถึงบ้านของชายหนุ่ม ทั้งสองคนก้าวลงจากรถและเดินเข้าไปในบ้าน บรรยากาศยามบ่ายที่บ้านของคิมหันต์และกุลนารีเต็มไปด้วยความเงียบสงบ เมื่อมาถึงคิมหันต์และกุลนารีนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น คิมหันต์เงยหน้าขึ้นมองทั้งสองคนที่เข้ามาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย “ทำไมวันนี้ถึงมาที่นี่ได้เล่า” คิมหันต์ทักทายแพรวพราว พร้อมปรายตามองเข็มทิศที่ยืนอยู่ด้านข้างอย่างไม่สบอารมณ์แพรวพราวทำเป็นไม่สนใจสีหน้าของคิมหันต์ หญิงสาวจูงมือเข็มทิศมานั่งด้านข้างคนทั้งสอง ก่อนจะยิ้มกว้างให้กับคิมหันต์และกุลนารี “พี่คิม คุณแอ้ พราวมีเรื่องสำคัญจะบอกค่ะ” คิมหันต์เลิกคิ้วมองน้องสาวด้วยความสงสัย “พราวมีเรื่องอะไรเหรอ” แพรวพราวสูดหายใจลึกๆ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงมั่นคง “พี่คิมคะ พราวกับเข็มทิศตัดสินใจจะแต่งงานกันเร็ว ๆ นี้ค่ะ” คำพูดนี้ทำให้ทุกคนในห้องเงียบลงไปชั่วขณะ กุลนารีมีสีหน้ายิ้มแย้ม เธอรู้สึกตื่นเต้นและดีใจกับข่าวที่ได้รับ หญิงสาวรีบแสดงความยินดีกับทั้งสอง
ตอนที่ 33 เรื่องของเราคิมหันต์และกุลนารีกลับออกมาจากห้องของแพรวพราว ความเงียบสงบในคอนโดตัดกับความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในใจของคิมหันต์ เมื่อถึงพวกเขาถึงที่รถ คิมหันต์เองที่ยังคงรู้สึกหงุดหงิดใจอยู่ไม่หาย เขายืนอยู่ข้างรถ เอามือเท้าสะเอว พลางมองไปรอบๆ ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจกุลนารีมองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วง “พี่คิม คิดอะไรอยู่คะ”คิมหันต์หันมามองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหงุดหงิด “พี่ไม่ชอบหน้าไอ้เข็มทิศเอาเสียเลย เชอะ...จะให้พี่ยอมรับงั้นเหรอ เข็มทิศทำให้พราวเกือบต้องตาย แล้วจะให้พี่วางใจง่ายๆ ได้ยังไง”กุลนารีมองค้อนคิมหันต์ ก่อนจะพูดประชดออกมา “พี่คิม อันที่จริงจะโทษเข็มทิศฝ่ายเดียวก็ไม่ถูกนะ เพราะจริง ๆ แล้วเรื่องทั้งหมดก็เริ่มมาจากพี่คิมไม่ใช่เหรอ”คิมหันต์ได้ยินถึงกับสะอึกไปทันที ชายหนุ่มมองหญิงสาวตาละห้อย ก่อนจะรีบโอบร่างบางเข้าหา “แอ้กำลังโทษพี่เหรอ” เสียงออดอ้อนทำเอากุลนารีถึงกับอ่อนใจ หญิงสาวได้แต่เบนหน้าหนี “แล้วแอ้พูดผิดตรงไหนกัน” เสียงหญิงสาวยังคงกล่าวออกมาด้วยความงอน ชายหนุ่มถึงกับไปไม่เป็น รีบแก้ตัว “เพราะพี่รักแอ้หรอกนะ ถ้าพี่ไม่ทำอย่างนั้น วันน
ตอนที่ 32 เผชิญหน้าในเช้าวันต่อมา แสงแดดยามเช้าส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้องของแพรวพราว บรรยากาศอบอุ่นและสงบ เข็มทิศลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกเบิกบาน ชายหนุ่มหันมองหน้าหญิงสาวในอ้อมกอด เขาเผลอยิ้มขึ้นมาในทันใด มือหน้าลูบไล้เส้นผมที่ปรกลงบนใบหน้าอย่างรู้สึกเอ็นดู เขาเหม่อมองใบหน้านวลเนิ่นนานอย่างรู้สึกโล่งใจ บัดนี้เขารับรู้ความรู้สึกที่ตนมีต่อหญิงสาวถึงความเสน่หาอย่างแท้จริงทันใดนั้นเสียงกริ่งประตูดังขึ้นทำให้เข็มทิศชะงักมือลง แพรวพราวยังคงงัวเงียด้วยความอ่อนเพลียอยู่อย่างนั้น ชายหนุ่มได้แต่นึกเอ็นดู เขาค่อย ๆ ขยับตัวลงจากเตียงอย่างเงียบ ๆ เพื่อไม่ให้รบกวนหญิงสาวตรงหน้า เข็มทิศที่ยังสวมเสื้อผ้าไม่เรียบร้อยเดินมาเปิดประตู ทันทีที่เห็นแขกมาเยือนเขาก็ได้แต่ชะงักงันลงไปคิมหันต์ที่ถือข้าวของมาอย่างพะรุงพะรังนิ่งอึ้งไป เขาเกือบโยนข้าวของดังกล่าวแล้วกระโจนเข้าใส่ชายหนุ่มตรงหน้า คิมหันต์มองเข็มทิศด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ “นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”เข็มทิศมองคิมหันต์อย่างไม่เกรงกลัว “ผมค้างที่นี่” คำตอบของเขาทำเอาคิมหันต์ถึงกับบันดาลโทสะ ชายหนุ่มโยนของลงกับพื้นพร้อมปรี่เข้าหาเข็มทิศ “
ตอนที่ 31 ตามง้อเข็มทิศยังคงมาหาแพรวพราวที่โรงพยาบาลทุกวัน ชายหนุ่มรู้สึกถึงความเจ็บปวดในใจทุกครั้งที่เห็นแพรวพราวที่นอนอยู่บนเตียง ใบหน้าของเธอดูสดใสขึ้นแม้จะยังซีดเซียวอยู่ แต่แพรวพราวก็ยังคงปากแข็งไม่ยอมคืนดีด้วย ทุกครั้งที่เข็มทิศเอ่ยปากขอโทษและพยายามอธิบายความรู้สึกของตัวเอง แพรวพราวก็เพียงแค่เบือนหน้าหนีและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา“เข็มทิศ คุณกลับไปเถอะ ฉันไม่ต้องการเห็นหน้าคุณอีกแล้ว” แพรวพราวพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและแววตาแสดงถึงความงอนง้อคิมหันต์ยืนอยู่ข้างๆ เตียงผู้ป่วย เอาแต่มองเข็มทิศด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหมั่นไส้ “คุณควรจะเลิกมาที่นี่ได้แล้ว แพรวพราวต้องการคนที่ดีกว่าคุณ”เข็มทิศถอนหายใจหนัก ความรู้สึกท้อแท้เข้ามาท่วมท้นในใจเขา แต่เขาก็ยังไม่ยอมแพ้ “ผมรู้ว่าผมทำผิดพลาดมาก แต่ผมอยากให้พราวให้โอกาสผมอีกครั้ง”คิมหันต์ส่ายหน้าอย่างไม่พอใจ “โอกาส คุณเคยมีโอกาสแล้วแต่คุณก็ทำมันพัง คุณคิดว่าคุณสมควรได้รับโอกาสอีกครั้งหรือ”ในขณะที่สถานการณ์ดูเหมือนจะไม่ดีขึ้นเลย กุลนารีมองค้อนคิมหันต์อย่างไม่พอใจ หญิงสาวกระทุ้งแขนเข้าที่เอวชายหนุ่มอย่างแรง คิมหันต์ได้แต่มองกุลนารีตาละห้อย พร
ตอนที่ 30 ตามหาหัวใจ ในขณะเดียวกัน กุลนารีและคิมหันต์เดินกลับมาที่ห้องพักผู้ป่วยของแพรวพราว กุลนารีมองหญิงสาวที่นอนบนเตียงด้วยความสงสารและเห็นใจ เธอรับรู้ถึงความรู้สึกที่เจ็บปวดที่แพรวพราวต้องเผชิญและหวังว่าเธอจะกลับมามีชีวิตที่มีความสุขได้อีกครั้ง คิมหันต์ที่ยืนอยู่ข้างๆ กุลนารี เขามองดูน้องสาวด้วยความเห็นใจ ชายหนุ่มรู้สึกผิดที่เขามีส่วนทำให้แพรวพราวต้องเผชิญกับเรื่องร้ายๆ เช่นนี้“คุณพราว คุณพักผ่อนเสียก่อนเถอะ แอ้เชื่อว่าเข็มทิศต้องคิดได้ในเร็ว ๆ นี้แน่” กุลนารีปลอบใจแพรวพราวที่ยังคงนอนหันหลังให้กับพวกเขา"พราว พี่ไม่คิดว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างนี้ พี่ขอโทษ" คิมหันต์พูดเสียงเบา น้ำเสียงเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด “พราวอยากอยู่คนเดียว พี่คิมพาคุณแอ้กลับไปก่อนเถอะ” เสียงแผ่วเบาที่ส่งผ่านมา สะท้อนความรู้สึกว่างเปล่าและเลื่อนลอยของแพรวพราว คิมหันต์และกุลนารีต่างมองหน้ากันและกัน ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินไปลูบศีรษะของแพรวพราวอีกครั้งอย่างปลอบโยน “งั้นพรุ่งนี้พวกเราจะมาใหม่ พราวอย่าได้คิดมากอีก พักผ่อนให้เยอะ ๆ นะ” แพรวพราวยังคงนิ่งเงียบไม่ได้ตอบสิ่งใดออกมา
ตอนที่ 29 ร่องรอยของความเจ็บปวดเข็มทิศยังคงนั่งนิ่งอยู่ในรถด้วยความรู้สึกสับสน ชายหนุ่มหายใจเข้าลึก ๆ พยายามสงบสติอารมณ์และทำใจให้สงบ แต่หัวใจที่เต้นรัวและความรู้สึกสับสนที่ไม่สามารถควบคุมได้กลับทำให้เขารู้สึกอึดอัดมากขึ้นเรื่อย ๆ ในหัวของเขามีภาพของกุลนารีและแพรวพราวสลับกันไปมา ชายหนุ่มไม่แน่ใจในความรู้สึกของตัวเองมากนัก เขารักกุลนารีอย่างเต็มหัวใจ แต่เมื่อได้รู้ว่าแพรวพราวอยู่โรงพยาบาล หัวใจเขาก็เหมือนถูกเข็มนับร้อยทิ่มแทงจนเขารู้สึกเจ็บปวดอย่างยากจะบรรยายเข็มทิศตัดสินใจเผชิญหน้ากับสิ่งที่เขาทำลงไป ชายหนุ่มตัดสินใจขับรถตรงไปยังโรงพยาบาล แม้จะยังไม่แน่ชัดในความรู้สึกของตัวเองก็ตาม เขาขับรถผ่านถนนที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย แต่กลับรู้สึกเหมือนทุกสิ่งรอบตัวกลายเป็นภาพเบลอ เสียงเพลงที่เคยทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายกลับทำให้เขารู้สึกหงุดหงิด เข็มทิศปิดเพลงลงและตั้งใจขับรถไปยังจุดหมายเดียวคือโรงพยาบาลเมื่อมาถึงโรงพยาบาล เข็มทิศจอดรถและเดินเข้าไปในอาคารด้วยความรู้สึกหนักอึ้ง หัวใจของเขาเต้นแรงและมือของเขาสั่นเล็กน้อยเมื่อเปิดประตูห้องผู้ป่วย ภาพที่ชายหนุ่มได้เห็นทำให้เขารู้สึกเหมือนหัวใจถูกบีบค
ตอนที่ 28 ตามทวงคืนคิมหันต์ที่กำลังร้อนใจอย่างถึงที่สุด เขาขับรถด้วยความเร็วตามเส้นทางที่ปรากฏในมือถือ “เข็มทิศ ฉันไม่เอานายไว้แน่” “แอ้ คุณอย่าเป็นอะไรนะ” ความคิดวนเวียนในหัวไม่หยุดยิ่งทำให้ชายหนุ่มแทบคลั่งจนจะเป็นบ้าขณะนั้นเอง เข็มทิศที่จอดรถอยู่ข้างทาง ชายหนุ่มมองกุลนารีด้วยหัวใจที่แตกสลาย เขาไม่เคยคิดว่าหญิงสาวจะเปลี่ยนใจจากเขาได้ แต่เมื่อเห็นท่าทางร้องไห้เจ็บปวดเช่นนี้ เขาก็ไม่อาจตัดใจทำร้ายเธอไปมากกว่านี้ ความเงียบงันบังเกิดในรถแคบ ๆ คงมีเพียงเสียงสะอื้นไห้ของกุลนารีที่ดังออกมาเป็นพัก ๆคิมหันต์ที่ขับรถตามมาถึง เขามองเห็นรถของเข็มทิศที่จอดอยู่ข้างถนน เขารีบลงจากรถและวิ่งเข้ามาหาพร้อมเปิดประตูแล้วดึงมือกุลนารีลงจากรถทันที"แอ้ คุณเป็นอย่างไรบ้าง" คิมหันต์พูดด้วยเสียงที่เป็นกังวล คราบน้ำตาที่เปอะเปื้อนใบหน้าทำเอาชายหนุ่มรู้สึกโกรธเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว “เข็มทิศ นายกล้ามานะ” คิมหันต์กล่าวด้วยเสียงขู่อาฆาตพร้อมจ้องมองเข็มทิศตาเขม็ง ถ้าไม่เป็นเพราะหญิงสาวในอ้อมกอด ชายหนุ่มคงจะเดินเข้าไปตะบันหน้าชายตรงหน้าเสียแล้วเข็มทิศหันมามองคิมหันต์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเคืองแค้นเช่นกัน "ถ้าผ