เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 934
บทที่เกี่ยวข้อง
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 935
“ฮะ?! เรื่อง เรื่องนี้ต้องจบ?!”ทันทีที่สวีเชียนเติงได้ยินว่า ‘หลี่โก่วตั้น’ สามคำนี้ ทั้งคนก็ไม่ดีแล้ว เดิมเขานึกว่าพวกเขาทำงานอาภรณ์สวรรค์ไร้ตะเข็บ ไม่นึกว่าเรื่องนี้ผ่านไปตั้งนานกลับถูกฉินอวิ๋นฟานขุดคุ้ยขึ้นมาได้อีก?ตุบ...สวีเชียนเติงตระหนักถึงความร้ายแรงของเรื่องในที่สุด คุกเข่าลงเสียงดับตุบ ความโอหังใหญ่โตเมื่อก่อนหน้านี้มลายหายไปสิ้น และสิ่งที่เข้ามาแทนที่กลับเป็นใบหน้าตื่นตระหนัก“รัช รัชทายาท ข้าน้อยผิดไปแล้ว ข้าน้อยผิดไปแล้วจริง ๆ ขอรับ!”สวีเชียนเติงประหวั่นพรั่นพรึงไม่หยุด รีบร้องขอชีวิต “ทั้งหมดล้วนแต่เป็นลูกพี่หยางเจินสั่งให้พวกเราทำ เขานั่นแหละที่ให้เราใส่ความเสิ่นวั่นซาน แล้วยังให้เงินข้าน้อยสามหมื่นตำลึง รายละเอียดอะไรยังไงข้าน้อยก็ไม่ทราบเหมือนกันขอรับ!”สวีเชียนเติงอยู่ในแวดวงขุนนางต้าเฉียนมานานหลายปี เขารู้ดีกว่าใครว่าความผิดฐานขุนสุสานหนักหนาแค่ไหน อีกทั้งสุสานนี้ยังเป็นสุสานของขุนนางผู้มีคุณูปการอีก ทันทีที่ถูกจับ จะต้องถูกประหารทั้งครอบครัว!แรกเริ่มเขายังปากแข็ง แต่ฉินอวิ๋นฟานรู้หมดแล้ว ยังจะปากแข็งทำอะไร เอาชีวิตรอดไว้ก่อน จึงสารภาพคนที่บงการอยู่เบื้องห
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 936
ในตอนนี้เอง ชายสวมชุดผาวคนหนึ่งวิ่งออกมาจากหน้าประตูพร้อมตะคอกด้วยความโกรธ “ข้าเคยให้เงินเจ้าตั้งแต่เมื่อไร? เคยให้เจ้าเล่นงานเสิ่นวั่นซานเมื่อไร? จะพูดจาเลื่อนเปื้อนไม่ได้นะ!”“ฮะ? เจ้า! หยางเจิน เจ้าหน้าเนื้อใจเสือจริง ๆ พอเรื่องแดงแล้วก็ไม่ยอมรับหรือ?!”หยางเจินปัดสวะให้พ้นตัว ทำเอาสวีเชียนเติงโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง ทั้งที่เขาฟังคำสั่งจากหยางเจินถึงได้ทำไปอย่างนี้ ตอนนี้กลับดี เจ้าบัดซบนี่โยนความผิดมาให้เขาเสียอย่างนั้น?“ข้าต้องยอมรับเรื่องอะไร? เจ้าอย่าใส่ร้ายป้ายสีนะ ตัวเองโลภในทรัพย์สินเงินทองชอบเล่นพนัน พอเสียเงินเยอะก็คิดทำเรื่องเหลวไหล จะตายอยู่รอมร่อยังดึงข้าไปเป็นเบาะรองหลังอีก? ไม่มีทางเสียหรอก!” หยางเจินยืดอกแล้วพูด “หนึ่งเดือนก่อนพ่อข้าเสีย ข้าเฝ้าศพอยู่ที่บ้านตลอด เพิ่งจะกลับถึงเมืองหลวงเมื่อตอนกลางวันของวันนี้เอง ทุกคนรู้เรื่องนี้ดี แล้วข้าจะเอาเวลาที่ไหนให้เจ้าไปใส่ความเสิ่นวั่นซาน? หรือว่าข้าพยากรณ์ได้?”ในฐานะที่เป็นคนของถังเจิ้นไห่ แต่ไหนมาหยางเจินทำงานระมัดระวังรอบคอบเสมอ ทั้งยังไม่ทำตัวโดดเด่น พวกเขาเตรียมตัวกับเรื่องในครั้งนี้มานานแล้ว เพียงแต่ประจวบเหมาะใช้
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 937
“ข้าน้อยได้จัดหมอหลวงแล้ว ขอเพียงผ่านคืนนี้ไปได้ก็น่าจะไม่เป็นอะไรแล้วขอรับ”หานซิ่นมีสีหน้าเศร้าสร้อยเหมือนกัน ช่วงเวลาเกือบครึ่งปีนี้ เขาทำงานกับเสิ่นวั่นซานบ่อยครั้ง อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดก็เพื่องานใหญ่ของรัชทายาท พวกเขาร่วมแรงร่วมใจ ร่วมงานกันอย่างรู้ใจเป็นพิเศษเพื่อนร่วมงานดีเช่นนี้กลับถูกคนทรมานถึงเพียงนั้น เพลิงโทสะรวมตัวเป็นกลุ่มก้อนอยู่ในใจของเขา“จับตัวทุกคนเอาไว้ ถ้าเสิ่นวั่นซานเป็นอะไรไป ข้าจะให้พวกเจ้าตายตามเขาไปด้วย!”ฉินอวิ๋นฟานตวาดด้วยอารมณ์โกรธ ไม่สนคนพวกนี้อีก แต่ปรี่ไปทางเสิ่นวั่นซานเลย ยังดีที่เขามีวิชาแพทย์พื้นฐานอยู่บ้าง หลังจากตรวจชีพจรให้เสิ่นวั่นซานแล้วก็พบว่าเขาอ่อนแอมาก “เอาน้ำหวานมาถ้วยหนึ่งเร็ว!”จากการตรวจสอบของฉินอวิ๋นฟาน เสิ่นวั่นซานน่าจะไม่ได้กินดื่มมาสามวันแล้ว ทั้งยังถูกทรมาทรกรรมอย่างหนัก ดังนั้นจึงอ่อนแอแบบนี้ การเติมน้ำตาลและน้ำอย่างทันท่วงทีจะสำคัญต่อการฟื้นฟูของเสิ่นวั่นซานมากผู้ใต้บังคับบัญชานำน้ำหวานมาส่งให้กับฉินอวิ๋นฟานหนึ่งถ้วย ฉินอวิ๋นฟานจึงนั่งยองลงตรงข้างตัวเสิ่นวั่นซานทันที ไม่มีมาดรัชทายาทหยิ่งผยองสูงส่งสักนิด เขาประคองเสิ่นวั่น
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 938
“ดูท่านใจร้อนเข้าสิ!”หลู่เซียงหลิงพูดด้วยใบหน้าแค้นใจ “พี่อวิ๋นฟาน ท่านไม่ได้อยู่กินข้าวเป็นเพื่อนพวกเราพี่น้องมานานแค่ไหนแล้ว คืนนี้กว่าจะได้อยู่ด้วยกัน มิสู้ให้พวกเราพี่น้องดื่มเป็นเพื่อนท่านสักหน่อยเถอะ”“ไม่เลว เซี่ยงหลิงมีใจแล้ว สุราเลิศรสเสริมอารมณ์ ความสุขเพิ่มเป็นเท่าตัว!”ฉินอวิ๋นฟานเข้าใจในทันที มีภรรยาสวย ๆ สามคนอยู่เป็นเพื่อน ดื่มสุราดี หยอกล้อกับภรรยา ช่างสุขีสโมสร มีความสุขยิ่งนัก! หลังจากอิ่มเอมกับอาหารและสุราแล้ว ทั้งสี่ก็ปล่อยตัวตามอารมณ์ ฉินอวิ๋นฟานระงับอารมณ์พลุ่งพล่านไม่อยู่อีก เปิดโหมดคลั่งทันทีตามเสียงลมหายใจหอบหนักสูงต่ำเป็นระยะ ภายใต้แสงเทียนมืดสลัว ทิวทัศน์ทั้งตำหนักรัชทายาทงดงามหาใดเปรียบ...เช้าวันต่อมา ฉินอวิ๋นฟานตื่นขึ้นจากการปลุกของนางกำนัล เวลานี้อู่จ้านยืนรออยู่หน้าห้องแล้ว!“เสี่ยวฟาน เตรียมงานที่ลานกลางเมืองเรียบร้อยแล้ว รอแต่เจ้านี่แหละ!”อู่จ้านเอ่ย“ได้ พวกเราออกเดินทางเดี๋ยวนี้ วันนี้ข้าจะเชือดไก่ให้ลิงดู สร้างบารมี สร้างความน่าเกรงขาม ให้ทุกคนรู้ว่าการละเมิดกฎ รังแกผู้อ่อนแอต้องชดใช้กรรมหนักหนาสาหัสสากรรจ์แค่ไหน!”ฉินอวิ๋นฟานกล่าวเสีย
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 939
“เสี่ยวฟาน เฮ่อชินอ๋องกำลังมาแรง เราต้องระวังเอาไว้นะ!”ในฐานะที่เป็นคนในเกม อู่จ้านรู้ว่าตัวเองมีความสามารถจำกัด เสี่ยวฟานย่อมต้องมีเหตุผลในการทำเช่นนี้ และที่ผ่านมาเสี่ยวฟานก็รอบคอบเสมอ ทั้งยังวางแผนอยู่ในกระโจม ในเมื่อเขากล้าแข็งข้อกับเฮ่อชินอ๋อง นั่นแสดงว่าเขาต้องมั่นใจพอตัว ดังนั้นเขาจึงเลือกเตือนเพียงเล็กน้อย“อื่ม อาจ้านวางใจเถอะ ข้ารู้จักพอเหมาะพอควร!”ฉินอวิ๋นฟานยิ้มจาง ๆ “ไปกัน เรื่องที่ลานกลางเมืองยังรอให้เราไปสะสางอยู่!”เกี่ยวกับเรื่องของเฮ่อชินอ๋อง ฉินอวิ๋นฟานตรวจสอบอย่างลับ ๆ มานานแล้ว ทั้งยังได้ข้อมูลที่มีประโยชน์ไม่น้อย ที่เขากล้าตั้งตัวเป็นปรปักษ์กับเฮ่อชินอ๋อง ก็เพราะว่าต่างคนต่างกำลังเดิมพันอยู่ในใจลานกลางเมืองมีผู้คนล้นหลาม ฉินอวิ๋นฟานกวาดมองสถานที่แล้วก็พาลรู้สึกอึ้ง ความกระตือรือร้นของชาวบ้านต่างจากในอดีตบนใบหน้าของพวกเขาเปื้อนไปด้วยสีสันแห่งความสุข ซึ่งนี่คือสิ่งที่ฉินอวิ๋นฟานพึงพอใจมาก ทุกคนแต่งตัวดีขึ้นมาก นี่ก็คือการเปลี่ยนแปลง ฉินอวิ๋นฟานรู้สึกยินดีกับพวกเขาจากใจจริงทหารของค่ายทานหลางกำลังควบคุมการดำเนินงานอยู่ ส่วนคนของหน่วยลาดตระเวนสวมแผ่นไม้กระด
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 940
“เงียบ!!!”เมื่อเห็นเจ้าหน้าที่หน่วยลาดตระเวนเจ้าทีหนึ่งข้าทีหนึ่งทำลายกันเองได้พอประมาณแล้ว ฉินอวิ๋นฟานขี้เกียจจะฟังพวกเขาไร้สาระกันอีก เพราะเรื่องนี้เป็นที่กระจ่างชัดเรียบร้อย“คาดว่าทุกคนคงได้ยินแล้ว ข้าจะสาธยายรายละเอียดกับทุกคนรอบหนึ่ง หวังว่าทุกคนจะจดจำใส่ใจ”ฉินอวิ๋นฟานพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “หน่วยลาดตระเวนลักของในการดูแลของตัวเอง ร่วมกันวางแผนขโมยของในสุสาน ใส่ความพ่อค้าของต้าเฉียนเรา โยนความผิดให้กับเสิ่นวั่นซาน นอกจากนี้ยังกุมขังเขาโดยปราศจากเหตุผล ก่อนจะตรวจสอบเรื่องให้แน่ชัดก็ลงทัณฑ์ทรมานอย่างหนักด้วยความคิดมาดร้าย ละเมิดกฎหมายของต้าเฉียน”เมื่อชาวบ้านได้ยินการรายงานอย่างชัดเจนของฉินอวิ๋นฟานพลันตกตะลึงพรึงเพริด พวกเขารู้ดีที่สุดว่าเสิ่นวั่นซานคือใคร เนื่องจากธุรกิจของเสิ่นวั่นซานกำลังขยายเป็นวงกว้าง ดังนั้นทุกคนจึงมีงานที่ดีกว่าเดิม ได้รายรับสูงกว่าเดิม ที่สำคัญไปกว่านั้นคือ เสิ่นวั่นซานเป็นคนที่มีหัวการค้ามาก เขานอกจากจะกำหนดระเบียบการค้าใหม่ ยังทำให้พ่อค้าเล็ก ๆ ที่ถูกบีบและกดดันได้รับการปฏิบัติอย่างเป็นธรรม มีชีวิตที่ดีมากขึ้นเรื่อย ๆทว่าพวกเขาก็รู้เหมือนกัน เสิ่น
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 941
การทำความสะอาดหน่วยลาดตระเวนขนานใหญ่ของฉินอวิ๋นฟาน พริบตาก็ทำให้เกิดคลื่นยักษ์ในเมืองหลวง บรรดาขั้วอิทธิพลใหญ่ต่างรู้สึกถึงอันตราย ถามเซียนชี้ทางเอาตัวรอดกันสารพัดรูปแบบบิดารวมไปถึงตระกูลของพวกเหลียงจ่านพากันวิ่งโร่มาเมืองหลวงด้วยต้องได้คำอธิบาย ทว่าต้องมาเจอกับฉากเด็ดขาดของฉินอวิ๋นฟาน คนหน่วยลาดตระเวนมากมายระเหิดหายไปทันควัน พวกเขาจึงจำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากบรรดาตระกูลใหญ่“ท่านผู้เฒ่าเริ่น ข้าขอร้องละ ช่วยลูกชายผู้น่าสงสารของข้าด้วยเถอะ เขาตายอนาถนัก ท่านต้องคืนความเป็นธรรมให้ลูกของข้านะ”หลี่จินซานบิดาของหลี่มู่จากตระกูลหลี่แห่งเมืองจางคุกเข่าอยู่ตรงหน้าท่านผู้เฒ่าเริ่น ร้องห่มร้องไห้จะเป็นจะตายหัวใจจะสลาย“ใช่แล้ว ท่านผู้เฒ่าเริ่น รัชทายาททำเกินไปนัก รวมอำนาจและสิทธิพิเศษมากมายในเมืองหลวง ฆ่าคนดังผักปลา ไม่มีขอบเขตให้กล่าวถึง ขืนปล่อยให้เขาทำแบบนี้ต่อไป ราชวงศ์ต้าเฉียนเราได้วุ่นแน่!”“ถูกต้อง มีคนเถรตรงเป็นไม้บรรทัดแบบนี้ที่ไหน? นี่มันไม่ไว้หน้ากันเลย มนุษยสัมพันธ์เล็กน้อยก็ไม่มี เหลวไหลจริง ๆ!”“ท่านผู้เฒ่า ท่านเป็นที่เคารพนับถือของต้าเฉียน เพื่อชะตาในอนาคตของต้าเฉียน โ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 942
“หา ท่านตา นี่ นี่...”ท่าทีปุบปับของท่านผู้เฒ่าเริ่นทำเอาฉินอวิ๋นคังไปไม่เป็น ปกติท่านตาไม่ได้เป็นแบบนี้นี่ วันนี้เป็นอะไรไป? กลับรังเกียจตระกูลพวกนี้?“คังเอ๋อร์ วันนี้ข้าต้องมอบบทเรียนหนึ่งกับเจ้าอย่างจริงจัง มิเช่นนั้นถึงเวลาเจ้าตายยังไม่รู้ว่าตายได้ยังไง!”ท่านผู้เฒ่าเริ่นเอ่ยเสียงหนัก “ตอนนี้ข้าจะถามเจ้า เจ้ารู้หรือไม่ว่าทำไมคนพวกนี้ถึงมาหาข้า?”ฉินอวิ๋นคังถูกท่านตาถามอย่างเอาจริงเอาจังเช่นนี้ จึงตอบอย่างละอายใจอยู่บ้าง “น้องเจ็ดเฉียบขาดนัด ทำให้พวกเขารู้สึกถึงอันตราย ดังนั้นจึงมาขอให้พวกเราคุ้มครอง อย่างไรเสีย ตระกูลเริ่นก็คือตระกูลเหนือระดับของต้าเฉียน” “เจ้าพูดถูกแค่ครึ่งเดียว ไม่ได้พูดถึงประเด็นสำคัญของเรื่อง”ท่านผู้เฒ่าเริ่นกล่าวเสียงหนัก “พวกเขามาเพื่อต้องการการคุ้มครองจริง แต่ที่มากกว่าเกรงจะเป็นผลประโยชน์ตลอดจนสิทธิพิเศษในมือที่เสียไป ทันทีที่ฉินอวิ๋นฟานเรืองอำนาจ พวกเขาต้องการหลายเป้าโจมตีแน่ ดังนั้นพวกเขากลัวฉินอวิ๋นฟานจะได้ขึ้นครองราชย์ อยากให้เราสกัดฉินอวิ๋นฟานเอาไว้”“จะสกัดน้องเจ็ดก็ไม่มีอะไรผิดกระมัง? เจ้านี่ทำงานเด็ดขาดเกินไป ไม่ไว้หน้าใครเลย”ฉินอวิ๋นคั
บทล่าสุด
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1062
ในที่สุดเหมิงฉาก็รับไม่ไหว ร้องตะโกนคำที่แทบจะเป็นความอัปยศนั้นการแข่งขันทางบู๊นี้ก็ปิดฉากลงท่ามกลางความตกตะลึงพรึงเพริดของทุกคน...เรื่องหักเหจากการคาดหมายของทุกคนเหลียงจ้านอิงและเหลียงเทียนจื้อต่างคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้จะล้วงปืนสั้นออกมาพลิกสถานการณ์ในการแข่งขันด้านบู๊นี้กระทั่งว่าเหลียงเทียนจื้อไม่มีโอกาสจะได้ออกโรงเลย...เช่นละครอย่างไรอย่างนั้น เนื่องจากเหมิงฉากลัวสุดขีดจึงยกมือยอมแพ้ดังนั้นเหลียงเทียนอี้จึงคว้าชัยชนะการแข่งขันรอบนี้ได้อย่างง่ายดายโดยไม่เปลืองแรงภาพมหัศจรรย์เกิดให้แบบไม่มีการเปลี่ยนแปลงลุ้นระทึกและไม่มีเลือดร้อนพลุ่งพล่านที่ใครคาดหวัง!ถึงขั้นว่าลวงตามากแต่ผลลัพธ์เป็นของจริงแท้แน่นอน เหลียงเทียนอี้ชนะแล้ว......“ดูท่าครั้งนี้ฟานเอ๋อร์จะช่วยข้าได้มากอีกแล้ว”เหลียงเทียนอี้กลับมาถึงด้านในก็คืนปืนสั้นให้ฉินอวิ๋นฟานและพรูลมหนัก ๆ“เหอะ ๆ เสด็จน้าชมเกินไปแล้ว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับกลยุทธ์ของท่านทั้งหมด ไม่เกี่ยวกับข้าสักหน่อย”ฉินอวิ๋นฟานยักไหล่ มิได้กล่าวอะไรอีกถ้าจะบอกว่าเขาทำอะไรเพื่อเหลียงเทียนอี้ นั่นก็แค่บอกเขาว่าความจริงการแข่งขันนี้สามาร
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1061
การกระทำของเหลียงเทียนอี้ทำให้ทุกคนในนั้นตกตะลึงแม้แต่เหลียงจ้านอิงที่อยู่บนปะรำก็ยังหยุดการดื่มน้ำชาไม่ได้ มองไปด้วยสีหน้าประหลาดใจ“เขาคิดจะทำอะไรกันแน่?”เหลียงเทียนจื้อมองเหลียงเทียนอี้ที่ปราศจากเครื่องป้องกันใด ๆ ด้านข้าง ใบหน้าแปลกใจนี่คือการแข่งขันบู๊นะ คือสถานที่ตีรันฟันแทง ถ้าไม่ระวังอาจต้องคมศาสตราได้จริง ๆ ศีรษะย้ายที่อยู่ หากไม่ใช่เพราะมั่นใจกับฝีมือของตัวเองมาก กอปรกับวางแผนร่วมกับทางซยงหนูดีแล้วเขาคงต้องสวมชุดเกราะหนักมารับมือกับการแข่งขันด้านบู๊วันนี้เหมือนกันทว่าการกระทำเช่นนี้ของเหลียงเทียนอี้ต่างจากการรนหาที่ตายอย่างไร?ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกแปลก เหลียงเทียนจื้อหน้าบิดเบี้ยวเล็กน้อย...ทั้งที่เขาควรดีใจกับเวลานี้ ถ้าเหลียงเทียนอี้เกิดอุบัติเหตุในการแข่งขันรอบนี้ เช่นนั้นบัลลังก์ต้องเป็นของเขาแน่แล้วแต่ใจกับกระวนกระวาย อย่างไรก็ไม่เป็นสุข“หรือว่าเขาแอบวางแผนอะไร?”ทันใดนั้นเหมิงฉาเริ่มบุกโจมตีก่อนแล้วร่างสูงใหญ่นั้นหวดขวานใหญ่หนักร้อยชั่งพลางเข้าใกล้เหลียงเทียนอี้อย่างต่อเนื่องภายใต้แสงสุริยา คมมีดนั้นน่ากลัวเช่นนี้ ราวกับแค่ถากเถือเบา ๆ ก็เฉือนศีรษ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1060
“ข้าเอง!”ทันใดนั้นเหลียงเทียนอี้ก็ก้าวออกมาช้า ๆโง่อย่างที่คิด...เหลียงเทียนจื้อยืนยิ้มเยาะอยู่ในใจข้างหลังเขารู้นิสัยของพี่ชายดี และรู้ว่าเหลียงเทียนอี้เป็นคนดื้อรั้นมากเมื่อเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ก็มักจะดาหน้าออกไปทันทีแม้เผชิญหน้ากับพันขุนศึกหมื่นอาชาก็ยังปราศจากความกลัวเกรง พลีตนจนตัวตาย...แต่พฤติกรรมวู่วามเช่นนี้ กลัวแต่ต้องจบอย่างอนาถในท้ายที่สุด“ฮ่า ๆ ๆ รัชทายาทกล้าหาญดังคาด!” เหมิงฉาหัวเราะเสียงดัง “ปกติยังนึกว่าท่านเป็นแต่สะบัดพู่กันขีดเขียน วันนี้ข้าอยากลองดูสิว่าฝีมือดาบกระบี่ของท่านจะล้ำลึกหรือไม่?”เพิ่งกล่าวจบ เหมิงฉาก็กวัดแกว่งขวานใหญ่พลางเดินประชิดไปทางเหลียงเทียนอี้ทีละก้าวรูปร่างใหญ่นั้น ร่างกายแข็งแรงนั้น แค่ยืนอยู่ก็สร้างแรงกดดันที่มองไม่เห็นแล้วทำให้หลาย ๆ คนเห็นแล้วอดเกิดใจกลัวอย่างหนึ่งขึ้นมาไม่ได้“อุ๊ย ท่านพี่จะเอาชนะสัตว์ประหลาดตัวนี้ยังไง?”เหลียงจื่อฝูที่อยู่บนปะรำหน้าทุกข์ร้อน สองมือบีบผ้าเช็ดหน้าแน่น สีหน้าซีดไปเล็กน้อยนางจ้องเหลียงเทียนอี้กลางลานฝึกซ้อม“ท่านพี่ไม่มีความสามารถด้านนี้เท่าไร ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเหมิงฉา!”ผู้เป็นน้องสาว
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1059
เหลียงเทียนอี้ขมวดคิ้วแน่น ใบหน้าราบเรียบ มองอารมณ์ไม่ออกแต่ในใจเขารู้ดี การต่อสู้ครั้งนี้ได้เปิดฉากอย่างเป็นทางการตั้งแต่เหมิงฉาเริ่มพูดแล้วนี่คือการหยามหน้า คือการหยามเหยียดอย่างชัดเจนไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลย“เป็นยังไง? องค์ชายสาม?”เหมิงฉาเมินเหลียงเทียนอี้ที่อยู่อีกทางหนึ่ง แล้วใช้สายตาท้าทายมองไปทางเหลียงเทียนจื้อ ก่อนจะเอ่ยเสียงเย็น “ได้ยินว่าฝีมือการใช้ดาบกระบี่ขององค์ชายสามค่อนข้างร้ายกาจ วันนี้ข้าขอท้าทายสักหน่อยเถิด”“มิเป็นไร” เหลียงเทียนจื้อฉีกยิ้ม ใบหน้าเปื้อนไปด้วยความกระหยิ่มใจจากนั้นก็ชักกระบี่ล้ำค่าคู่กายออกมาจากตรงเอวช้า ๆการต่อสู้ครั้งนี้ คือของเขาเท่านั้น!และเป็นเขาได้เท่านั้น!เขาต้องการให้ทุกคนรู้ว่าเขาเหลียงเทียนจื้อต่างหากที่เป็นผู้ชนะในท้ายที่สุดคนนั้น คือคนที่สามารถเอาชนะซยงหนูได้อย่างแท้จริง!......“ดูท่าทุกอย่างจะดำเนินไปตามแผนนะ”เหลียงจ้านอิงดื่มน้ำชาสบายใจเฉิบอยู่บนปะรำมองผลสะท้อนกลับอย่างอบอุ่นของเหล่าผู้ชม จิตใจยิ่งฮึกเหิมตื่นเต้นไม่พูดไม่ได้เลย ถ้อยคำนั้นของเหมิงฉาทำให้เกิดผลดีเยี่ยม สามารถชักจูงอารมณ์ของทุกคนได้ในพริบตาเขาเช
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1058
ตกลงไว้แต่แรกว่าเป็นการแข่งขันรูปแบบปิด และไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร นอกจากราชวงศ์จะมิมีผู้ใดล่วงรู้ทว่าตอนนี้กลับแข่งขันในลานกว้างต่อหน้าธารกำนัล?หากท่านพี่แพ้มิต้องเป็นที่หัวเราะไปทั่วหรือ?“นี่ก็คือผลลัพธ์ที่ทางเหลียงชินอ๋องต้องการกระมัง?”ฉินอวิ๋นฟานนั่งลงด้านข้าง ยิ้มพูดอย่างเฉยชา “ในฐานะที่เป็นละครฉายซ้ำของวันนี้ พวกเขาแค่ต้องการให้ทุกคนได้เห็นความประดักประเดิดของเสด็จน้าเท่านั้น”แต่แพ้จากการต่อสู้เช่นนั้นผลลัพธ์ต้องเทข้างแน่โอรสสวรรค์ของต้าเหลียงที่กล่าวขานกลับแพ้ให้กับคนป่าเถื่อน ทั้งความสามารถยังมิสู้องค์ชายสามเหลียงเทียนจื้อขอเพียงมีการพูดประเภทนี้ต่อไป ไม่นานอัตราการสนับสนุนเหลียงเทียนจื้อก็จะพุ่งสูงลูกไม้พรรค์นี้ช่างโหดเหี้ยมนัก“น่ารังเกียจจริง ๆ...” คิ้วงามเหลียงจื่อฝูย่นยู่เล็กน้อย อดกระตุกมุมปากไม่ได้ “ไม่เคยคิดเลยว่าพวกเขาจะใช้วิธีการต่ำช้าเช่นนี้”“เมื่อวานท่านพี่ชนะการแข่งขันด้านบุ๋นกับซยงหนูในท้องพระโรง พวกเขาไม่เห็นจะพูดกันเลย เลวทรามจริง ๆ!”ฉินอวิ๋นฟานหัวเราะอย่างไม่ออกความเห็นเขากลับไม่ใส่ใจว่าเมื่อวานจะชนะหรือแพ้ วันนี้ต่างหากที่เป็นส่วนสำค
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1057
สำหรับเหลียงเทียนอี้ การแข่งขันในวันนี้ค่อนข้างน่าตกใจแต่ยังดีที่สุดท้ายเขาสามารถคลี่คลายได้อย่างน่าอัศจรรย์ ทำให้พวกซยงหนูหน้าบึ้งตึง โจมตีจนพวกเขารับมือไม่ทันดูท่าปกติว่างเว้นจากการงานอ่านหนังสือให้มากจะมีประโยชน์...หลังประชุมเช้า เหลียงเทียนอี้ก็อดรนทนไม่ไหวบอกข่าวดีกับฉินอวิ๋นฟาน อยากแบ่งปันความสุขและความเปรมปรีดิ์ของตนแต่พอได้ยินฉินอวิ๋นฟานตอบกลับ เขาจึงตระหนักว่าเรื่องราวไม่ได้เรียบง่ายธรรมดาอย่างที่เขาคิดอย่างนั้น“การแข่งขันทางบู๊ในวันพรุ่งนี้จึงจะเป็นส่วนสำคัญอย่างแท้จริง”คำพูดราบเรียบประโยคหนึ่งของฉินอวิ๋นฟานทำให้ความยินดีปรีดาของเหลียงเทียนอี้ในแต่เดิมสูญสิ้น สีหน้าอึมครึมมากขึ้นเรื่อย ๆ“ข้าย่อมรู้ดี...แต่ปกติ คนที่จะชนะในการแข่งขันทางบู๊คงจะเป็นน้องสาม”เกี่ยวกับจุดนี้แทบไม่มีอะไรให้ลุ้นเพราะเหลียงเทียนจื้อร่ำเรียนกับเหลียงจ้านอิงแต่เล็ก อีกทั้งยังเคยเข้าสนามรบฟาดฟันกับศัตรู ด้านประสบการณ์การรบ จึงมีความคล่องมากกว่าเป็นธรรมดาเช่นนี้ หากคิดจะชิงคะแนนหนึ่งมาจากมือของเหลียงเทียนจื้อ คาดว่าต้องยากเป็นพิเศษเมื่อเห็นเหลียงเทียนอี้มีท่าทางปราศจากใจฮึดสู้ ฉินอวิ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1056
“พันทุบหมื่นเจาะจึงได้แผ่นดิน ไฟโหมเผาไหม้เป็นอาจิณ ร่างแหลกกายเหลวมิหวั่น คงไว้ซึ่งความบริสุทธิ์ในโลกา”ฝุ่นหินหนึ่งบททำให้หลิ่วเหวินเซี่ยมั่นใจมากขึ้นไม่น้อยครั้งนี้เขาไม่ออมมืออีก ทั้งยังท่องออกมาจนจบ ไม่เปิดโอกาสใด ๆ ให้กับเหลียงเทียนอี้เช่นเดียวกัน เขาทำนอกเหนือแผนเดิม ไม่คิดสนใจความรู้สึกของเหลียงเทียนจื้ออีก“นี่ นี่มันกลอนอะไร?”เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ด้านหลังเหงื่อตก ในหัวถึงขั้นว่าไม่มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับกลอนบทนี้แน่นอน ด้วยความทึ่มทื่อของเขาจะต่อกลอนได้อย่างไร ได้แต่เกาหลังศีรษะยิก ๆทว่าเหลียงเทียนอี้ยังใจเย็นเหมือนเดิม เพียงครู่เดียวก็ตอบ“หวงคะนึงความทุกข์เข็ญในการสอบ บัดนี้ไฟสงครามสงบผ่านพ้นสี่ปี”“บ้างเมืองไหวเอนดังกิ่งหลิว ใครเล่ามิใช่ผิวน้ำฝนซัดสาด”“หวงข่งทานปราชัยพรั่นพรึงถึงวันนี้ หลิงติงหยางอ้างว้างถอนหายใจ”“นับแต่โบราณใครบ้างมิดับสูญ เหลือใจรักชาติในพงศาวดาร”ครั้นกล่าวออกมาก็ได้รีบเสียงปรบมือดังสนั่นขุนนางบุ๋นบู๊ที่ชมละครฉากเด็ดในแต่เดิม ยามนี้ยอมสยบกับความสามารถทางวรรณกรรมของเหลียงเทียนอี้แล้วไม่ว่าจะเป็นกลอนในสมัยใด เหลียงเทียนอี้ก็เหมือน
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1055
ชั่วขณะ ท้องพระโรงเงียบกริบ สายตาของทุกคนรวมศูนย์อยู่กับตัวของเหลียงเทียนอี้แทบทั้งหมดในดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจและความยินดีหลังจากหลิ่วเหวินเซี่ยร่ายกลอนท่อนแรกออกมา เหลียงเทียนอี้กลับสามารถตอบสนองทันควันพร้อมต่อท่อนหลังความเร็วเช่นนี้เรียกว่าเร็วยิ่ง!“อวิ๋นเฉ่าสาทรฤดูมีเขียวแห่งวสันต์ของกวีราชวงศ์ซ่ง คือยอดบทกวีโดยแท้!”เหลียงเทียนอี้พยักหน้าอย่างสง่างาม ใบหน้าประดับรอยยิ้มมั่นใจงานนี้ทำให้เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ข้างล่างหน้าตึงฉับพลันเหลียงจ้านอิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ยิ่งหนักกว่า สายตาที่มองมาราวกับมีไฟพุ่งออกมาได้“บ้าเอ๊ย...ถูกชิงตัดหน้าไปก่อน!”เหลียงเทียนจื้อกัดฟันกรอด ในใจกรุ่นโกรธไม่หยุดทั้งที่เขาทำการบ้านมาล่วงหน้า ไม่ว่าหลิ่วเหวินเซี่ยจะท่องกลอนบทใดเขาก็เตรียมเอาไว้หมดแล้วแต่ในสถานการณ์เช่นนี้ เขากลับเร็วสู้เหลียงเทียนอี้ไม่ได้!และไม่รู้ว่าตัวเองโง่เขลาหรือเหลียงเทียนอี้เก่งจริงกันแน่!“รัชทายาททรงภูมิแท้ ข้าน้อยเลื่อมใส!”หลิ่วเหวินเซี่ยพยักหน้าด้วยสีหน้าคงเดิมทว่าในใจกลับไม่พอใจเล็กน้อยแล้วคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้ผู้นี้จะมีฝีมือ เขาจงใจเลือกบทกวี
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1054
การกระทำเช่นนี้คือการแสดงความยโสหยิ่งผยองของซยงหนูอย่างมิต้องสงสัย“เหมิงฉา คารวะรัชทายาท”“หลิ่วเหวินเซี่ย คารวะรัชทายาท”คนอื่น ๆ ก็ทักทายตามด้วยเหมือนกัน เมื่อนั้นเหลียงเทียนอี้จึงรู้ฐานะของพวกเขาดูแล้วหนึ่งคนในนั้นก็คือบุตรชายของเหมิงเก๋อเอ่อร์ หรือก็คือคนที่มาท้าทายเขาในครั้งนี้อย่างที่เหลียงจ้านอิงบอก การมาครั้งนี้ของเหมิงเก๋อเอ่อร์ก็เพื่อหยั่งเชิงเขาโดยอ้างเหตุผลเยี่ยมเยือนฮ่องเต้ต้าเหลียง ดังนั้นเรื่องที่เริ่มสนทนาในท้องพระโรงจึงเกี่ยวกับสุขภาพของฮ่องเต้ต้าเหลียงแทบจะทั้งหมดทว่าทุกคนในที่นั้นต่างรู้ดี จุดประสงค์ของผู้นิยมสุรามิได้อยู่ที่สุรานี่อย่างไร ครั้นเปลี่ยนเรื่อง เหมิงเก๋อเอ่อร์ก็กล่าวถึงการแข่งขันเลย“ได้ยินว่ารัชทายาทและองค์ชายสามเก่งทั้งบุ๋นแล้วบู๊มานาน คืออัจฉริยะของต้าเหลียง การมาเยือนต้าเหลียงครั้งนี้ นอกจากจะเยี่ยมฮ่องเต้ต้าเหลียงสหายเก่าท่านนี้ ก็อยากให้บุตรชายได้ประมือกับรัชทายาทและองค์ชายสักหน่อย”เหมิงเก๋อเอ่อร์สีหน้าขึงขัง ในที่สุดก็เข้าประเด็นชั่วขณะ ทุกคนในท้องพระโรงหัวใจจะหลุดออกมาอยู่แล้ว ต่างสังเกตสีหน้าเหลียงเทียนอี้อย่างแนบเนียนทว่าเ
