บทที่ 619

“องค์ชายใหญ่ หนนี้พวกเราลำบากแล้ว”

ในจวนองค์ชายใหญ่ หวังจื้อกล่าวด้วยใบหน้ากังวล

“นั่นสิ องค์ชายใหญ่ เรื่องเกลือหลวงครั้งนี้ถูกเราทำเละแล้ว เบื้องบนต้องพิโรธหนักมากแน่”

บรรดาคนสนิทขององค์ชายใหญ่ก็มีสีหน้ากังวลเหมือนกัน ต่างพูดสมทบ

องค์ชายใหญ่นั่งอยู่บนตำแหน่งหลัก ใบหน้าอึมครึมจนน่ากลัว การแก้ปัญหาจากต้นตอของฉินอวิ๋นฟานทำให้เขาไม่ทันตั้งตัว กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ทีแรกนึกว่าจำกัดเกลือหลวงจะทำให้พันธมิตรของสมาคมการค้าต้าเยียนกดฉินอวิ๋นฟานลงได้ ไม่นึกว่านอกจากจะโค่นฉินอวิ๋นฟานไม่ได้ ยังเสียสิทธิในการควบคุมเกลือหลวงอีก คราวนี้เป็นเรื่องใหญ่แล้วจริง ๆ

ฉินอวิ๋นคังพูดด้วยสีหน้าบูดบึ้ง “ท่านกุนซือ เรื่องนี้ท่านมีความเห็นว่ายังไง?”

หวังจื้อได้แต่ส่ายหน้าพูดด้วยความจนใจ “สุดท้ายกลายเป็นพวกเราตกหลุมพราง ที่ก้อนเกลือสีเหลืองขาดตลาดช่วงหนึ่ง เป็นไปได้มากว่าจะเป็นฝีมือของฉินอวิ๋นฟาน จงใจหลอกล่อให้พวกเราติดกับ”

“นี่ นี่เป็นไปไม่ได้กระมัง? สามเดือนมานี้ก้อนเกลือสีเหลืองขาดแคลนจริงอยู่ แต่เป็นไปไม่ได้ว่าฉินอวิ๋นฟานจะใช้เวลาสามเดือนเต็ม ๆ ในการวางแผนเพื่อให้เราติดกับ? เช่นนั้นถ้าเราไม่ติดกับ เขาม