บทที่ 789

เซียวเทียนหนานและสือเซวียนเหว่ยไม่ใช่คนโง่

แต่พวกเขาก็ไม่มีทางเลือก

ตั้งแต่เหอคุนใช้เงินห้าพันตำลึงซื้อหยกและมอบให้พวกเขา พวกเขาก็เริ่มถลำลึกทีละก้าว

ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่มีความเด็ดเดี่ยว แต่สิ่งที่เหอคุนมอบให้นั้นมากเกินกว่าจะปฏิเสธ

ตอนนี้ ทั้งสองคิดว่า เหอคุนผู้ใจกว้างขนาดนี้ย่อมมีเป้าหมาย และเป็นผู้มีอำนาจอย่างแท้จริง

ของเหล่านี้พวกเขาปฏิเสธไม่ได้ เช่นนั้นก็รับไว้

รอดูว่าเหอคุนจะขออะไร หากทำได้ก็ทำ

หากทำไม่ได้ ก็แค่ปลีกตัวกลับไปพร้อมคณะทูต เหอคุนคงไม่สามารถตามไปถึงแคว้นเหลียวได้

เมื่อคิดเช่นนี้ ทั้งสองก็ยิ่งรู้สึกสบายใจ

เมื่อเห็นทั้งสองกอดสาวงามออกไปด้วยรอยยิ้ม เหอคุนเองก็ยิ้มอย่างพึงพอใจมากขึ้น

ทันทีที่เซียวเทียนหนานและสือเซวียนเหว่ยจากไป ชายคนหนึ่งก็เดินเข้ามาในห้องคุกเข่าลงต่อหน้าเหอคุน

“ใต้เท้าเหอ ของขวัญทั้งหมดได้จัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้วขอรับ”

เหอคุนพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ หยิบถั่วลิสงหนึ่งเม็ดใส่ปากแล้วกล่าว “ทุกคนตั้งใจทำงาน อย่าให้พลาดแม้แต่นิดเดียว สองคนนั้นสำคัญมาก หากเกิดความผิดพลาด หัวของพวกเจ้าก็ไม่เพียงพอที่จะถูกตัด”

ชายที่คุกเข่าอยู่ก้มหน้าลงทันที “ใต้เท้าเ