บทที่ 580

“ข้าไม่ชอบคำพูดนี้เลยจริงๆ”

“ตงอิ๋งเป็นรัฐเล็ก แต่รัฐเล็กก็ยังเป็นรัฐ อีกทั้งตงอิ๋งยังเป็นรัฐที่ชั่วช้าที่สุด การกระทำของพวกเขาล้วนทำให้ฟ้าดินโกรธแค้น ราชสำนักชนะในครั้งนี้ถือเป็นเรื่องดี หากพูดตามเจ้า เช่นนี้นอกจากซงหนูที่อยู่ทางเหนือแล้ว ราชสำนักก็คงไม่อาจจัดการใครได้อีกเลยกระมัง?”

“ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น...”

เมื่อเห็นว่าเริ่มมีบรรยากาศตึงเครียด คนที่เปิดประเด็นจึงรีบกล่าวขึ้นว่า “ข้าหมายถึง ราชสำนักจะจัดการกับแม่ทัพตงอิ๋งอย่างไร?”

“จะจัดการอย่างไรได้อีกเล่า? ก็แค่ใช้แลกผลประโยชน์ ให้ตงอิ๋งจ่ายค่าปรับจำนวนมหาศาล หรือมิฉะนั้นก็ฆ่าเพื่อเป็นเยี่ยงอย่าง”

หลี่เฉินนั่งดื่มชาใบหยาบ ฟังความคิดเห็นหลากหลายพลางยิ้มโดยไม่พูดสิ่งใด

ในช่วงแรก ความคิดเห็นบางอย่างยังดูน่าสนใจอยู่บ้าง แต่หลังจากนั้นล้วนเป็นเพียงคำพูดเลื่อนลอยของชาวบ้าน

ถึงขั้นมีคนเสนอให้ราชสำนักส่งกองทัพไปถล่มเกาะตงอิ๋งให้ราบสิ้น ซึ่งหลี่เฉินคิดว่า แม้ตนจะเสียสติ ก็ไม่มีวันทำเรื่องบ้าคลั่งถึงเพียงนี้

“เจ้าคิดจะจัดการแม่ทัพตงอิ๋งอย่างไร?” ซูจิ่นพ่ากระพริบตา มองอย่างสงสัย

“ในช่วงเริ่มสงคราม กษัตริย์ตงอิ๋ง