LOGINShare
จากเป็นเสือพี่กลายเป็นบาร์บี้เลย (2)
Last Updated:
2025-04-12 23:19:37
Related chapters
รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits) อิจฉา (1)
ร้านอาหารชื่อดังกลางใจเมืองปรากฏบุคคลสองคนกำลังนั่งอยู่คนละฝั่งของโต๊ะที่ถูกตกแต่งอย่างหรูหรา เบื้องหน้าบุคคลทั้งสองมีไวน์แดงชั้นเลิศถูกรินใส่ไว้ในแก้วทรงสูง แสงเทียนนวลตาตกกระทบใบหน้าหวานละมุนซึ่งตอนนี้กำลังจ้องมองใบหน้าของบุคคลอีกฟากฝั่งของโต๊ะอาหารมาร์คซึ่งอยู่ในช่วงพักงานจากการทำงานหนักในช่วงที่ผ่านมาถูกชายตรงหน้านัดให้ออกมาพบ นานแค่ไหนแล้วที่เขาสองคนไม่ได้อยู่ด้วยกันตามลำพังแบบนี้ อาจจะปีหรือสองปีได้มั้ง เพราะหลังจากตกลงเป็นแฟนกันตนกับฮิลล์แทบไม่ได้ใช้ชีวิตคู่รักด้วยกันเลย พอตนว่างฮิลล์ก็ไม่ว่าง พอฮิลล์ว่างตนก็ไม่ว่าง มันคล้ายเหมือนอีกฝ่ายพยายามหลบหน้าเขาอย่างไงอย่างนั้น"มาร์คสบายดีนะครับ" ฮิลล์เอ่ยทำลายความเงียบ"อื้ม...ฮิลล์ล่ะ" มาร์คหยิบไวน์ขึ้นมาจิบ นี่เป็นครั้งแรกในรอบเกือบปีนับตั้งแต่เลิกกันไปที่เขาสองคนได้พูดคุยกัน"ฮิลล์สบายดีครับ" ชายหนุ่มยิ้มตอบ"แล้วฮิลล์นัดมาร์คมามีอะไรหรือเปล่า" ชายหนุ่มถามข้อสงสัยที่อีกฝ่ายนัดตนออกมา"เอ่ออ...ฮิลล์อยากขอโทษมาร์คในเรื่องที่ผ่านมา ที่ฮิลล์ทำตัวไม่น่ารักตอนคบกัน" ฮิลล์อึกอักสักพักก่อนเอ่ยความในใจของตนออกมา เมื่อคิดว่าในช่วงที่คบกันตน
Last Updated : 2025-04-12รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits) อิจฉา (2)
ตฤณ ขุนเขา และอาโปยืนมองภาพนั้นนิ่งๆ ร้านนี้เป็นร้านประจำที่ขุนเขามักจะพาครอบครัวมาทาน จนกลายเป็นร้านประจำของเขาและเจ้าลูกชายตัวดี เรื่องนี้กูช่วยมึงไม่ได้แล้วนะไอ้ลูกชาย มึงทำตัวเองทั้งนั้น ขุนเขาคิดในใจระหว่างลอบมองอาโปที่กำลังจ้องเขม็งมองไปยังคนทั้งคู่นิ่ง"เอาไงโป บุกเลยไหม" ตฤณถามคนน้องพร้อมกำหมัดข้างหนึ่งแล้วชกเข้าหามืออีกข้างของตนเอง สายตาจ้องเขม็งไม่พอใจไปยังคนพ่อ ขุนเขาที่ถูกสายตาของอีกฝ่ายจ้องด้วยแววตาอาฆาตถึงขั้นต้องเดินมาโอบไหล่ปลอบคนรักของตนเองให้ใจเย็นๆ "ให้อาโปเขาตัดสินใจเองดีกว่าครับ เราเปลี่ยนร้านกันไหม" ขุนเขาหันมาถามคนที่ยืนนิ่ง"แล้วแต่คุณลุงเลยครับ โปยังไงก็ได้" อาโปเรียกสติของตนกลับมา ชายหนุ่มฝืนยิ้มให้ขุนเขา"แล้วตฤณล่ะเอายังไง" ขุนเขาถามคนรัก คนถูกถามนิ่งคิดสักครู่"ไม่ต้องเปลี่ยน!" ตฤณจูงมือคนน้องเดินเข้าไปยังโต๊ะที่พวกตนจองไว้ ซึ่งต้องผ่านโต๊ะของไอ้คนสองคนที่กำลังกอดกันกลมอาโปเดินผ่านคนสองคนไปโดยไม่แม้แต่จะปรายสายตามองร่างที่กำลังกอดกันกลม เขาพยายามบังคับไม่ให้ตนเองยกเท้าขึ้นช้อนไอ้คนที่บอกว่ามีเขาแค่คนเดียว ความจริงก็ไม่ได้เชื่อคำพูดของมันที่บอกตนในคืนนั้น
Last Updated : 2025-04-12รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits) แค้น
ฮิลล์เร่งจังหวะฝีเท้าไปตามทางเดินซึ่งมุ่งหน้าไปสู้เป้าหมายคือห้องคนรักของพ่อตนเอง ชายหนุ่มยืนรอพ่อของตนที่กำลังเดินเอ้อระเหยคล้ายจะแกล้งตนเอง"เร็วสิตาลุงเมียเด็ก" ฮิลล์เอ่ยเร่งพอของตนที่กำลังค่อยๆ เดินมา ลีลาอยู่ได้"เออ...แก่แล้วแข้งขาไม่ดี ลูกก็เอาแต่สนใจเมีย" ขุนเขาแกล้งบ่น เขารู้ว่าลูกตนเองร้อนใจเพียงใด"....""เขยิบไป เขาเห็นแกเขาคงจะเปิดให้แกหรอก" ชายสูงวัยบอกลูกชายตนเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายอยู่ในรัศมีของกล้องตาแมวตื๊ด~ชายสูงวัยกดกริ่งสักพักประตูห้องจึงถูกเปิดออกโดยคนรักของตน ความจริงเขารู้รหัสเข้าแต่ไม่อยากถือวิสาสะเข้าไปพลการ เพราะในห้องนั้นตฤณไม่ได้อยู่ตามลำพังและอีกอย่างตนเองก็ไม่ได้มาเพียงคนเดียวเสียด้วย"พามันมาทำไม!" ตฤณถามตาเขียว"ออกมาคุยกันก่อน" ขุนเขาดึงคนรักให้ออกพ้นกรอบประตูก่อนดันประตูปิด"มีอะไร" ตฤณยืนกอดอกรอคำตอบ"ผมอยากคุยกับอาโป" ฮิลล์เอ่ย"มีอะไรต้องคุยอีก ถ้ายังไม่ไปกูกระทืบมึงแน่!" ตฤณไม่ได้ขู่หากแต่จะเอาจริงจนขุนเขาต้องปรามอีกฝ่าย"ปล่อยให้เขาได้คุยกันเถอะ ผมขอล่ะ เรายุ่งมามากพอแล้ว ต่อไปให้เขาสองคนจัดการเอง" ขุนเขากล่าวอย่างผู้ที่มีประสบการณ์ชีวิตมากที่สุดใ
Last Updated : 2025-04-12รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits) เป็นเด็กดีของผม (1)
'เอาลูกเขาไปคืนพ่อแม่เขาด้วยนะ'ขุนเขาส่งข้อความหาลูกชายตนเองเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเงียบหายไปนาน ป่านนี้เจ้าลูกชายตัวดีคงพาอาโปไปขลุกอยู่ที่ไหนสักที่ "ลุงช่วยบอกให้ลูกของลุงพาอาโปมาส่งเดี๋ยวนี้นะ" ตฤณโวยวายเมื่อกลับมาคอนโดแล้วไม่เจอคนน้อง เขาโทรตามก็แล้วส่งข้อความก็แล้ว สองคนนั้นก็ยังไม่ติดต่อกลับมา"ใจเย็นๆ ก่อน หยุดเดินแล้วมานั่งนี่" ชายสูงอายุคว้าร่างที่เดินเป็นหนูติดจั่นให้นั่งลงบนตักตนเอง"ดูลูกชายลุงสิลักพาตัวอาโปไปไหนก็ไม่รู้ ติดต่อก็ไม่ได้" ชายคนรักพูดด้วยน้ำเสียงกังวล"มันไม่ทำอะไรอาโปหรอกน่า" ชายสูงวัยกอดร่างบนหน้าตักของตน มือหนานั้นค่อยๆ ลูบสะโพกแน่นบนหว่างขาตนเล่น พ่อช่วยแกได้เท่านี้ล่ะนะฮิลล์ ...คอนโดของฮิลล์...อาโปนั่งชมวิวริมระเบียงกว้างไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้ว่ามีคนเป็นห่วง ในห้องนี้ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปแม้แต่นิดเดียว ทุกสิ่งยังถูกจัดวางไว้อย่างเดิม แม้กระทั่งของที่แตกไป ยังถูกหาอันใหม่ที่เหมือนกันมาวางไว้ โซฟาสีเดิมมุมเดิม แจกันเหมือนเดิมที่เดิม โต๊ะเก้าอี้ทุกอย่างในห้องนี้ยังคงเหมือนเดิมทุกอย่าง ผิดกับตึกรามบ้านช่องเมื่อมองจากมุมนี้ดูจะเยอะขึ้นผิดหูผิดตา อาโปนั่งทอดสายตาไปเ
Last Updated : 2025-04-12รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits) เป็นเด็กดีของผม (2)
"ซี้ดดดส์ อ๊าาาาส์" ปากได้รูปสีชมพูสดห่อปากสูดเมื่อถูกคมเขี้ยวของอีกฝ่ายขบเม้มเบาๆ มืออีกข้างที่เขี่ยเม็ดกลางหน้าอกอีกข้างเล่นบัดนี้ได้เคลื่อนย้ายไปยังแก่นกายใต้ร่มผ้าที่กำลังชูชันรอถูกปลดปล่อยออกมาผงาดนอกร่มผ้า มือแกร่งลูบผ่านเจ้าตัวที่กำลังพองโตไปมาช้าๆ จิ๊~ ฟึ่บ!ร่างบางที่อยู่ใต้ร่างแกร่งเห็นว่าอีกฝ่ายตั้งใจแกล้งตน จึงลุกพรวดขึ้นผลักร่างหนากว่าให้เป็นฝ่ายนอนลงบ้าง ร่างบางกว่าขึ้นนั่งคร่อมหน้าขาแกร่งก่อนจะโน้มตัวลงใช้ปากและลิ้นอุ่นร้อนของตนชิมร่างของอีกฝ่ายบ้าง ใบหน้าขาวค่อยๆ เคลื่อนต่ำลงมาเรื่อยๆ จนเจอบางอยากที่กำลังพองโตคับแน่นอยู่บริเวณเป้ากางเกงของอีกฝ่าย ริมฝีปากได้รูปเพียงแค่จูบซับผ่านกางเกงผ้าเนื้อดีลงไปเท่านั้น ก่อนดวงตาคู่สวยจะช้อนขึ้นมามองด้วยความทะเล้น"จะแกล้งคืนเหรอครับ" มุมปากบนหน้าคมยกยิ้มขึ้น ในแววตาปรากฏริ้วของความอิ่มเอม น่าแปลกที่ถึงแม้อีกฝ่ายไม่ได้ทำให้ตนเสร็จแต่กลับทำให้ตนรู้สึกราวกับได้ขึ้นสวรรค์เพียงแค่ได้เห็นรอยยิ้มจากมันอีกครั้ง มือแกร่งเอื้อมไปประคองลูบใบหน้าหวานที่กำลังเกยอยู่กลางหว่างขาของตน นิ้วแกร่งลูบไปยังคิ้ว จมูก ปากและตาคู่ที่ถูกแต้มด้วยขี้แมลงวั
Last Updated : 2025-04-12รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits) รอยฝากรัก (1)
ฮิลล์นอนเท้าแขนมองใบหน้าหวานที่กำลังหลับใหลข้างกาย ชายหนุ่มไม่คาดฝันมาก่อนว่าตนจะมีโอกาสนี้อีกครั้ง สามปีที่ผ่านมาเขาสะดุ้งตื่นจากฝันร้ายของตนเองที่ในความฝันขอกำลังกอดร่างของอาโปอยู่แต่จู่ๆ ร่างนั้นก็ค่อยๆ รางเลือนหายออกไปจากอ้อมแขนเขาดื้อๆ เขาพยายามไขว่คว้าเท่าไหร่ก็ไม่สามารถสัมผัสร่างนั้นได้อีก แต่ในตอนนี้อีกฝ่ายนอนอยู่ข้างๆ เขาแล้ว อาโปตัวเป็นๆ อาโปคนที่เขาไม่ต้องหลับตาฝันเพื่อจะได้กอด ได้สัมผัสอีก ชายหนุ่มใช้นิ้วเกลี่ยผมที่กำลังลู่ปรกหน้าผากของอีกฝ่าย "จะเขี่ยเล่นอีกนานไหม" ดวงตาคู่สวยลืมขึ้นก่อนจะพลิกตัวหันหลังหนี "ตื่นแล้วเหรอ หิวไหมจะทำกินเองหรือสั่งดี" ฮิลล์วาดแขนตนเองไปวางบนร่างของอีกฝ่าย"หิว แต่จะอาบน้ำก่อน" อาโปดันแขนของฮิลล์ออกจากร่างของตน ชายหนุ่มชันตัวลุกขึ้นกวาดตามองหาสิ่งที่พอจะสวมปิดร่างเปลือยของตนไว้ได้ ไอ้บ้าฮิลล์เสือกบ้าขึ้นมาจริงๆ มันเล่นงานเขาทั้งคืนจนระบมไปหมด แล้วดูมันสิไม่เห็นจะเป็นอะไร ผิดกับเขาที่แค่ลุกมานั่งก็ระบมข้างหลังไปหมด ตาคู่สวยมองค้อนอีกฝ่ายที่นั่งยิ้มเหมือนคนบ้าอยู่ข้างๆ "มึงหยุดยิ้มแบบนั้นได้ป่ะ กูขนลูก" อาโปลูบแขนของตนที่ รูขุมขนกำลังชูชั
Last Updated : 2025-04-12รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits) รอยฝากรัก (2)
ฮิลล์นั่งมองอีกฝ่ายทานอาหารเงียบๆ แค่เห็นคนตรงหน้าทานอย่างเอร็ดอร่อยเขาก็อิ่มอกอิ่มใจจนความอยากอาหารหายไปหมดสิ้น"แล้วมึงไม่กินไง๊" อาโปที่เห็นอีกฝ่ายไม่เตะอาหารในจานตัวเองทานเลยถามขึ้น เอ๊ะ! หรือมันใส่ยาอะไรให้กูกินหรือเปล่า"ฮึ๊ เห็นมึงกินได้กูก็มีความสุขแล้ว" ชายหนุ่มยิ้มตอบ"แหวะ! จะอ้วก ได้โปรดกลับมาเป็นฮิลล์คนเดิมเถอะกูขอร้อง" อาโปวางมีดและส้อมที่กำลังหันสเต๊กลงทันที ชายหนุ่มคว้าแก้วน้ำขึ้นมาดื่มล้างปาก "ก็บอกแล้วไงถ้าเป็นเด็กดี กูก็จำดีกับมึงแค่คนเดียวตลอดไป" ชายหนุ่มส่งสายตาจริงจังให้อีกฝ่าย เมื่อคืนเขาไม่ได้พูดไปงั้นๆ เขาหมายความตามที่พูดจริงๆ "…" อาโปจ้องลึกเข้าไปยังสายตาอีกฝ่าย นี่เขาเชื่อมันได้จริงๆ ใช่ไหม ถ้าเชื่อแล้วมันจะไม่ทรยศความรู้สึกที่เขาให้ไปใช่หรือไม่"มึงไม่ต้องเชื่อกูตอนนี้หรอกนะ ขอแค่อย่าปิดกั้นกูก็พอ" ฮิลล์เอื้อมมือของตนไปกุมมืออีกฝ่ายไว้เมื่อเห็นแววแห่งความลังเลที่ปรากฏในดวงตาคู่สวย"มือมึงไปโดนอะไรมา" อาโปสังเกตเห็นรอยแผลเป็นกลางฝ่ามือที่ลากเฉียงผ่านตั้งแต่ฝ่ามืออีกด้านยาวจนถึงโคนนิ้วชี้ของอีกฝ่าย เขาจำได้เมื่อก่อนมันไม่เคยมีแผลนี้"อุบัติเหตุน่ะ" ชายหนุ่
Last Updated : 2025-04-12รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits) ไม่ให้เธอไป ต้องเสียอะไรแค่ไหนก็ยอม (1)
....Apo's talk....ผมกำลังนั่งหน้ามุ่ยในรถรอไอ้คนที่ไปลากผมออกมาจากบริษัทที่กำลังเดินผิวปากมาอย่างอารมณ์ดี ตั้งแต่วันนั้นไอ้ฮิลล์ก็ก้อร่อก้อติกผมไม่ห่างจนบางทีผมเองก็รำคาญ'มึงไม่มีงานทำหรือไง''มี...แต่กูใช้เงินทำงาน' ผู้มีใบหน้ากวนอวัยวะเบื้องล่างไหวไหล่ขึ้นนั่นแหละครับความน่าหมั่นไส้ของมัน ตอนนี้จะว่าไปผมเองก็เริ่มชินกับนิสัยแบบนี้ของมันเสียแล้ว เมื่อก่อนมันไม่ได้เป็นคนแบบนี้นะ ฮิลล์คนก่อนประหยัดถ้อยประหยัดคำเสียเหลือเกิน แต่ตอนนี้เนี่ยสิมันพูดกวนจนผมต้องบอกให้มันหยุดบ้าง แรกๆ มันมานั่งเฝ้าชวนผมช่วงเที่ยงแต่ผมก็ยังไม่ยอมไปไหนกับมัน หลังๆ มันเลยเริ่มมาปักหลักนานขึ้นแล้วก่อกวนทุกคนไปหมดจนพี่ตฤณต้อฃขอร้องให้ผมเอามันออกจากออฟฟิศ'เฮ้ย! ใกล้ไป หน้าอ่ะออกห่างๆ หน่อย' ฮิลล์ที่ขยับกรอบแว่นสายตาของมันแล้วหรี่ตามอง บอกน้องนักศึกษาฝึกงานชายที่ผมกำลังสอนงานอยู่หน้าคอมพิวเตอร์'เฮ้ยๆ มืออ่ะ ไม่ต้องขนาดนั้นเว้ย' ฮิลล์ที่บอกตั้มที่กำลังช่วยผมจัดพร็อพถ่ายงาน'ไม่ได้ๆ มึงอ่ะไปถ่ายแทน' ฮิลล์ที่จัดแจงลากผมออกมา แล้วจับน้องนักศึกษาฝึกงานชายเข้าไปในเซ็ตเพื่อเป็นหุ่นถ่ายเครื่องประดับร่วมกับนายแบบอีกคนแ
Last Updated : 2025-04-12
Latest chapter
รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits) ตอนพิเศษ 3 ไซโคลน & สไนเปอร์
ผมยืนมองสารวัตรสไนเปอร์ที่ยังทำหน้านิ่ง ไม่แสดงออกอะไรทั้งนั้นวันนี้เขามาตรวจตราร้านของผม แต่พอเข้ามาก็ทำหน้านิ่ง ขรึม ชีวิตนี้เขารู้จักหาความสนุกให้ตัวเองบ้างหรือเปล่าวะ?“หึ…” ผมกระตุกยิ้ม ก่อนจะยกแก้วเหล้าในมือขึ้นกระดก รสขมปร่าของแอลกอฮอล์ไหลลงคอ แต่มันกลับไม่ช่วยให้ความร้อนในอกผมหายไปเลยสักนิดท่าทางของเขามันเหมือนท่านหิงสาจริงๆ น่าจับกระแทกลงเตียงให้รู้แล้วรู้รอด!ผมเม้มริมฝีปากแน่น ความคิดชั่วร้ายเริ่มแล่นเข้ามาในหัว เล่นตัวนักใช่ไหม? คอยดูเถอะ! จะกำราบให้ครางเหมือนหมาเลยเชียว! ไม่อยากยอมรับดีๆ งั้นเหรอ? ได้! เดี๋ยวจะทำให้ยอมเอง!สายตาของผมยังคงจับจ้องไปที่ร่างของคุณสารวัตร เขายังคงวางมาดเข้ม หน้านิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เหอะ! ผมดูออกนะว่าตั้งแต่ที่เราได้อยู่ใกล้กันมากขึ้น เขาเริ่มเสียอาการไปหลายรอบแล้วไม่เป็นไร…จะเล่นให้สุดแล้วหยุดที่เตียงเลยคอยดู!แต่ก่อนไปพ่อจะ ‘กิน’ ให้เบื่อก่อน ไม่งั้นถ้าพวกไอ้ฮิลล์ ไอ้ไต้ฝุ่น ไอ้รุยรู้ คงโดนล้อตายห่า!แค่คิดภาพพวกมันเอามาล้อก็อยากจะจับเขาลากเข้าห้องเดี๋ยวนี้เลย!…สไนเปอร์ Talk…ผมรับรู้ได้ถึงสายตาที่มองมาอย่างจงใจจากอีกฝั่งของห้อ
รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits) ตอนพิเศษ 2 ตฤณ & ขุนเขา
"ขอโทษครับ ผมไม่ชอบโคแก่" ตฤณบอกชายมีอายุในชุดภูมิฐาน จริงๆ อีกฝ่ายไม่ได้ดูมีอายุขนาดนั้น กลับกันหากไม่ทราบอายุที่แท้จริงอาจคิดได้ว่าบุคคลนี้แก่กว่าตนเพียงไม่กี่ปีขุนเขาหรี่ตามองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างพินิจ จากประสบการณ์ชีวิตที่สั่งสมมาทำให้ตนคาดเดาได้ว่าอีกฝ่ายน่าใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศมาก่อนแน่นอน เพราะท่าทางมั่นใจและนิสัยที่เถรตรงแบบนี้คงไม่อาจพบได้ทั่วไปในนิสัยคนไทย'หน้าตาก็ดี แต่ไม่น่าเป็นคนไร้มารยาทเสียเลย' ชายผู้ผ่านช่วงวัยกลางคนมาแล้วคิดในใจ เขาเพียงแค่พยายามใกล้ชิดไอ้หนุ่มนี่เพื่อจะดัดนิสัยอวดดีของลูกตนเอง ไม่วายอีกฝ่ายกลับคิดว่าเขาจริงจังกับมันเสียเหลือเกินได้นี่"เข้าใจนะครับลุง ผมขอตัว!" ตฤณยกร่างของตนเองขึ้นจากเก้าอี้กลางร้านอาหารสุดหรูที่อีกฝ่ายนัดมาดินเนอร์ เขาไม่อยากโดนมองว่าเป็นเด็กเสี่ยน่ะสิ ถึงได้ปฏิเสธความรู้สึกที่คุณขุนเขา อัศวเทวกุล ประธานบริษัทยายักษ์ใหญ่ของประเทศหยิบยื่นให้ ใครจะมองว่าตนโง่ก็ช่างเถอะ ของเล่นไฮโซใครจะเป็นก็เป็นไม่ใช่ผมแน่นอน"สองล้านต่อเดือนพอไหมครับ" ชายมีอายุยื่นเช็กที่เพิ่งเขียนตัวเลขลงไปมาหน้าตนเองตฤณหรี่มองไปยังเช็กใบนั้นพลางคิดในใจ นี่สินะ
รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits) ตอนพิเศษ 1 Hill & Apo (2)
ใบหน้าคมมีสีหน้าซีดเผือดเมื่อเห็นว่าคนรักของตนหยิบของที่ตนเองก็ลืมไปแล้วว่ายังมีอยู่ออกมา ไอ้นั่นมันเหมือนหนามสะกิดใจเขาทุกครั้งที่ได้เห็น ให้ตายสิ! พยายามจะลืมมันแล้วเชียว"ฮิลล์มึงเป็นอะไร" อาโปเอ่ยถามเมื่อเห็นอีกฝ่ายสีหน้าไม่ค่อยดีคนถูกถามไม่ตอบคำถามเพียงแต่ดึงถามเข้าไปสวมกอดแน่นราวกับกลัวอีกฝ่ายหายไป อาโปยกแขนขึ้นลูบหลังคนตัวโตกว่า ความอบอุ่นจากฝ่ามือถูกส่งไปปลอบประโลมหัวใจที่กำลังเต้นหวีดหวิวให้กลับมาเต้นปกติดังเดิม"บอกกูได้หรือยัง ว่ามึงเป็นอะไร" อาโปเอ่ยถามอีกครั้งหลังเห็นว่าฮิลล์สงบลงบ้างแล้ว ตอนนี้เขากำลังนอนเกยอีกฝ่ายอยู่บนเตียงกว้าง ยืนนานๆ มันก็เมื่อยไหมล่ะ ตนจึงพาฮิลล์มานอนสบายๆ บนเตียงดีกว่า คงต้องปล่อยให้พี่ตฤณกับลุงขุนเขารอกันไปก่อน นี่เขาติดนิสัยไม่ดีแบบนี้มาจากฮิลล์เมื่อไหร่กันไม่เพียงอีกฝ่ายไม่ตอบคำถาม ชายหนุ่มยังเอื้อมมือดึงต้นคอของคนถามลงมาดูใกล้ตัวเอง ก่อนนิ้วแกร่งจะลูบไล้รอยจางของแผลเป็นที่แทบจะมองไม่เห็นบนต้นคอขาวเนียนของอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา"กูไม่เป็นอะไรแล้ว" อาโปยกมือของตนขึ้นกุมมือที่กำลังลูบไล้คอของตน เขาพอจะเดาได้ลางๆ ว่าที่อีกฝ่ายมีอาการแบบนี้เพราะเหตุ
รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits) ตอนพิเศษ 1 Hill & Apo (1)
ร่างหนายืนมองรอยสักบนอกข้างซ้ายในกระจกด้วยความภูมิใจ ใต้รอยสักรูปรอยฟันนั้นมีตัวอักษรซึ่งอ่านได้ว่า 'Hill belong to Apo ' สลักสักลงบนผิวหน้างอย่างวิจิตร มันต้องสวยอยู่แล้วสิ ช่างสักคนนี้ไอ้รุยแนะนำมาด้วยตัวเอง 'คนอย่างรุยทุกอย่างต้องดีที่สุด' เขาเลยเชื่อใจในฝีมือช่างคนนี้"มึงจะยืนเก๊กอีกนานไหม เร็วๆ กูหิว" อาโปที่ยืนรออีกฝ่ายแต่งตัวส่ายหัวทำหน้าระอา มันยืนเลือกเสื้อถอดและใส่ใส่และถอดอยู่แบบนี้มานับสิบตัวจนตอนนี้พื้นห้องเต็มไปด้วยเสื้อที่ถูกมันถอด"กินกูรองท้องก่อนไหม" ร่างสูงหน้ากระจกมองอีกฝ่ายผ่านกระจกด้วยดวงตากะลิ้มกะเหลี่ย"กินตีนกูนี่" อาโปใช้เท้าถีบตูดแน่นของอีกฝ่ายแล้วเดินหนีไปอีกห้อง ตอนนี้พวกตนย้ายมาอยู่ด้วยกันได้เกือบจะครบปีแล้ว โดยอาโปเป็นฝ่ายย้ายมาอยู่กับอีกฝ่าย กะแหงล่ะ คนรักสบายแบบมันคงไม่ยอมย้ายไปอยู่ห้องเล็กเท่ารูหนูของตนเป็นแน่หมั่บ!"มาโดนทำโทษซะดีๆ ใครสอนให้ใช้เท้ากับผัว" ฮิลล์ตามมาบังคับกอดอีกฝ่ายจากทางด้านหลัง"อื้อ~ ไปแต่งตัวให้เสร็จก่อนกูหิว" อาโปพยายามแกะแขนล่ำที่พันธนาการร่างของตนเองไว้ ชายหนุ่มพยายามเบี่ยงหลบใบหน้าที่กำลังวุ่นวายกับลำคอของตน"กินของคาวกูก่อน
รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits) รักที่(เคย)อันตราย (End of friends) (2)
คนในรถที่กดข้อความหาเพื่อนตนเองเห็นร่างคุ้นตากึ่งเดินกึ่งวิ่งมาทางตน ชายหนุ่มจึงรีบเปิดประตูรถออกไปด้วยความเป็นห่วง ร่างสูงของฮิลล์รีบวิ่งไปหาร่างที่กำลังมุ่งหน้ามาทางตนเอง ร่างบางกว่าโผเข้ากอดร่างหนาทันทีเมื่อทั้งคนมาบรรจบกัน ในระหว่างที่วิ่งมาอาโปมั่นใจแล้วว่าตนเองไม่อยากเสียฮิลล์ไปมากแค่ไหน ต่อจากนี้ตนจะวางอคติลงแล้วลองเริ่มใหม่กับไอ้หมอนี่สักครั้งวะ ถ้าจะเจ็บอีกก็ให้มันรู้ไป"เป็นอะไร! เกิดอะไรขึ้น! ใครทำอะไรมึง!" ฮิลล์เอ่ยถามพลางลูบหลังคนในอ้อมแขนด้วยความเป็นห่วง ไอ้สองคนนั่นทำอะไรที่รักของเขากันแน่ หรือว่าเป็นคนอื่นที่ทำ ไหนใครหน้าไหนมันกล้ากูจะกระทืบให้จมตีนคอยดู! กล้าทำได้ไงอาโปออกจะน่าทนุถนอมขนาดนี้ (ขออนุญาติมองบน =..=)"ไม่มีใครทำทั้งนั้น กูขอโทษที่งี่เง่าใส่มึง" อาโปกระชับแขนที่กอดอีกฝ่ายแน่น"ใครพูดอะไรให้มึงฟัง" คนตัวโตกว่าถามขณะลูบหลังปลอบอีกฝ่าย"..." ร่างในอ้อมกอดส่ายหัวไปมาแทนคำตอบ"ไอ้พวกนั้นพูดอะไรไม่ต้องไปฟังมันหรอกไร้สาระ" น่าตับไอ้สองนั่นมากระทืบจริงเชียว ดูสิอาโปของเขาเสียขวัญหมดแล้ว"อื้อ กลับกันเถอะ" อาโปดันตัวออกจากอีกฝ่าย"กลับไปไหนคอนโดมึงหรือคอยโดกู" ฮิลล
รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits) รักที่(เคย)อันตราย (End of friends) (1)
อาโปมานั่งกร่อยกินเหล้าฟังเพลงอยู่ที่ร้านของเพื่อน เขากับฮิลล์ไม่ได้ติดต่อกันมาเกือบอาทิตย์ มีแต่ไอ้ฮิลล์ที่ข้อความมาเตือนให้เขากินข้าว แต่เขาทำเพียวแค่เปิดข้อความอ่านไม่ตอบกลับไป"พวกมึงทะเลาะอะไรกัน" ไต้ฝุ่นถามอาโปที่วันนี้มันมานั่งกินเหล้าที่ร้านของตน"เปล่า" อาโปบอกขณะยกแก้วกระดกวิสกี้เข้าปาก"หึ...เชื่อได้มาก" ไซโคลนแค่นหัวเราะกับคำตอบของอีกฝ่าย"มึงก็เพลาๆ ลงบ้าง ไอ้ฮิลล์มันยอมมึงขนาดนี้แล้ว" ไต้ฝุ่นเอ่ย ขนาดเขาเองยังแปลกใจที่เพื่อนของตนยอมอีกฝ่ายมากขนาดนี้ ไอ้อาโปบอกว่าไม่อยากให้มันมาเจอ ไอ้ฮิลล์ก็ไม่มาแต่เลือกที่จะส่งข้อความมาถามตนทุกห้านาที ไอ้อาโปคงไม่รู้ว่าช่วงอาทิตย์ที่ผ่ามาพวกตนต้องลำบากแค่ไหน ไอ้ฮิลล์มันเอาแต่โทรจิกให้พวกตนสับเปลี่ยนกันไปเฝ้าไอ้คนที่กำลังนั่งกระดกเหล้าอยู่นี่ ได้โปรดดีกันเถอะกูขอร้อง กูเหนื่อย!"แล้วมึงจะพูดถึงคนตายทำไม!" อาโปกระแทกแก้วลงบนโต๊ะ"ถ้ามันตายขึ้นมามึงนั่นแหละที่จะเสียใจ" ไซโคลนเอ่ย ชายหนุ่มเอนตัวพิงพนักโซฟายกเท้าขึ้นมาไขว่ห้างก่อนจะพูดต่อ"มึงเห็นแผลที่มือมันไหม รู้ไหมมันได้มายังไง" อาโปขมวดคิ้วกับคำถามที่ส่งมาจากไซโคลน"ก็อุบัติเหตุไม่ใช่เห
รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits) ไม่ให้เธอไป ต้องเสียอะไรแค่ไหนก็ยอม (2)
ฮิลล์ขับรถตรงมายังโรงพยาบาลที่มาร์คถํกส่งตัวมาหลังจสกได้รับสายจากผู้จัดการของอ่กฝ่าย พ่อแม่ของมาร์คที่อยู่อเมริกาคงยังไม่รู้เรื่อง รอให้ตนไปถึงก่อนแล้วกันค่อยโทรบอก มาร์คทำงานอยู่ที่นี่คนเดียวไม่มีญานิพี่น้องที่ไหน นั่นจึงเป็นเหตุที่เขาไมาสามารถปฏิเสธคำขอพี่จูดี้ได้ หากจะนับตอนนี้ที่เมืองไทยคงมีเขาเพียงแค่คนเดียวที่จะเรียกว่าญาติได้หลังจากจอดรถเสร็จผมรีบเดินมองหาห้องฉุกเฉินทันที เพราะก่อนหน้านี้จูดี้บอกว่ามาร์คถูกส่งเข้าห้องฉุกเฉินในสภาพไม่มีสติ ผมเองก็ร้อนใจเป็นห่วงอีกฝ่ายเช่นกัน"มาร์คเป็นไงบ้างครับพี่หวาน" ผมถามผู้ช่วยของพี่จู้ดี้ที่กำลังเดินไปมาหน้าห้องฉุกเฉิน"พี่ไม่รู้เหมือนกัน หมอเอาน้องมาร์คเข้าไปนานแล้วยังไม่ออกมาเลย" อีกฝ่ายตอบด้วยสีหน้ากังวล"มาร์คตกลงมาสูงเลยเหรอครับ""ประมาณตึกสองชั้นค่ะน้องฮิลล์ นั่งร้านมันต่อไม่ดีน้องมาร์คเลยเสียหลักตกลงมาโดนเบาะลมแล้วก็สลบไปเลย" คนชื่อหวานเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ฟังฮิลล์อยู่ทำธุระที่โรงพยาบาลจนมาร์คถูกย้ายเข้าห้องพิเศษ โชคดีที่อีกฝ่ายตกลงบนเบาะลมนิรภัยคอเลยได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย หมอเลยใส่เฝือกอ่อนช่วยพยุงคอไว้ แต่ที่หนักคงเป็นแขนที
รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits) ไม่ให้เธอไป ต้องเสียอะไรแค่ไหนก็ยอม (1)
....Apo's talk....ผมกำลังนั่งหน้ามุ่ยในรถรอไอ้คนที่ไปลากผมออกมาจากบริษัทที่กำลังเดินผิวปากมาอย่างอารมณ์ดี ตั้งแต่วันนั้นไอ้ฮิลล์ก็ก้อร่อก้อติกผมไม่ห่างจนบางทีผมเองก็รำคาญ'มึงไม่มีงานทำหรือไง''มี...แต่กูใช้เงินทำงาน' ผู้มีใบหน้ากวนอวัยวะเบื้องล่างไหวไหล่ขึ้นนั่นแหละครับความน่าหมั่นไส้ของมัน ตอนนี้จะว่าไปผมเองก็เริ่มชินกับนิสัยแบบนี้ของมันเสียแล้ว เมื่อก่อนมันไม่ได้เป็นคนแบบนี้นะ ฮิลล์คนก่อนประหยัดถ้อยประหยัดคำเสียเหลือเกิน แต่ตอนนี้เนี่ยสิมันพูดกวนจนผมต้องบอกให้มันหยุดบ้าง แรกๆ มันมานั่งเฝ้าชวนผมช่วงเที่ยงแต่ผมก็ยังไม่ยอมไปไหนกับมัน หลังๆ มันเลยเริ่มมาปักหลักนานขึ้นแล้วก่อกวนทุกคนไปหมดจนพี่ตฤณต้อฃขอร้องให้ผมเอามันออกจากออฟฟิศ'เฮ้ย! ใกล้ไป หน้าอ่ะออกห่างๆ หน่อย' ฮิลล์ที่ขยับกรอบแว่นสายตาของมันแล้วหรี่ตามอง บอกน้องนักศึกษาฝึกงานชายที่ผมกำลังสอนงานอยู่หน้าคอมพิวเตอร์'เฮ้ยๆ มืออ่ะ ไม่ต้องขนาดนั้นเว้ย' ฮิลล์ที่บอกตั้มที่กำลังช่วยผมจัดพร็อพถ่ายงาน'ไม่ได้ๆ มึงอ่ะไปถ่ายแทน' ฮิลล์ที่จัดแจงลากผมออกมา แล้วจับน้องนักศึกษาฝึกงานชายเข้าไปในเซ็ตเพื่อเป็นหุ่นถ่ายเครื่องประดับร่วมกับนายแบบอีกคนแ
รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits) รอยฝากรัก (2)
ฮิลล์นั่งมองอีกฝ่ายทานอาหารเงียบๆ แค่เห็นคนตรงหน้าทานอย่างเอร็ดอร่อยเขาก็อิ่มอกอิ่มใจจนความอยากอาหารหายไปหมดสิ้น"แล้วมึงไม่กินไง๊" อาโปที่เห็นอีกฝ่ายไม่เตะอาหารในจานตัวเองทานเลยถามขึ้น เอ๊ะ! หรือมันใส่ยาอะไรให้กูกินหรือเปล่า"ฮึ๊ เห็นมึงกินได้กูก็มีความสุขแล้ว" ชายหนุ่มยิ้มตอบ"แหวะ! จะอ้วก ได้โปรดกลับมาเป็นฮิลล์คนเดิมเถอะกูขอร้อง" อาโปวางมีดและส้อมที่กำลังหันสเต๊กลงทันที ชายหนุ่มคว้าแก้วน้ำขึ้นมาดื่มล้างปาก "ก็บอกแล้วไงถ้าเป็นเด็กดี กูก็จำดีกับมึงแค่คนเดียวตลอดไป" ชายหนุ่มส่งสายตาจริงจังให้อีกฝ่าย เมื่อคืนเขาไม่ได้พูดไปงั้นๆ เขาหมายความตามที่พูดจริงๆ "…" อาโปจ้องลึกเข้าไปยังสายตาอีกฝ่าย นี่เขาเชื่อมันได้จริงๆ ใช่ไหม ถ้าเชื่อแล้วมันจะไม่ทรยศความรู้สึกที่เขาให้ไปใช่หรือไม่"มึงไม่ต้องเชื่อกูตอนนี้หรอกนะ ขอแค่อย่าปิดกั้นกูก็พอ" ฮิลล์เอื้อมมือของตนไปกุมมืออีกฝ่ายไว้เมื่อเห็นแววแห่งความลังเลที่ปรากฏในดวงตาคู่สวย"มือมึงไปโดนอะไรมา" อาโปสังเกตเห็นรอยแผลเป็นกลางฝ่ามือที่ลากเฉียงผ่านตั้งแต่ฝ่ามืออีกด้านยาวจนถึงโคนนิ้วชี้ของอีกฝ่าย เขาจำได้เมื่อก่อนมันไม่เคยมีแผลนี้"อุบัติเหตุน่ะ" ชายหนุ่
