ตามหา

ติ๊งต่อง ติ๊งต่อง 

เช้าวันต่อมา 

“ เดี่ยวหนูนิดไปดูเองคะคุณอา คุณแม่ “ วันนี้เป็นเช้าวันเสาร์ หนูนิดที่ไม่ได้ไปเรียนเธอที่แพ็คของเพื่อเอาไปส่งลูกค้า ด้วยความที่เธอคิดว่าเคอร์รี่มารับพัสดุเธอก็เลยจะออกไปดูเอง นวลและก็แจง ที่ช่วยหนูนิดแพ๊คสบู่ผิวขาวและก็คอลลาเจนส่งให้ลูกค้า ทั้งสองก็ส่งยิ้มให้หนูนิดอย่างคนไม่ได้คิดอะไร 

แก๊กๆ 

“ สวัสดีคะ “ หนูนิดที่ไม่ได้สังเกตุว่าคนที่มากดออดเป็นใคร ด้วยความที่เธอคิดว่าเป็นพนักงานส่งของเธอก็เปิดประตูออกโดยที่เธอไม่ได้ดู พร้อมกับกล่าวสวัสดีด้วยรอยยิ้มอย่างทุกครั้งที่พนักงานส่งของมารับของ แต่เมื่อประตูบ้านเปิดออก หนูนิดก็ต้องขมวดคิ้วเรียวมองด้วยความแปลกใจเพราะคนที่มากดเป็นชายแปลกหน้าอยู่ในชุดสูทสีดำ ใส่แว่นตาดำ พร้อมกับรถเบนท์สุดหรูที่จอดติดฟิมต์ดำ

“ เอ้อ…สวัสดีคะไม่ทราบว่ามาหาใครเหรอคะ “ หนูนิดที่เปิดประตูออกมา เมื่อเธอเห็นแล้วว่าคนที่มากดออดไม่ใช่พนักงานขนส่งเธอก็เลบยแปลกใจพร้อมกับถามคนที่อยู่ตรงหน้านี้ว่าเขามาหาใคร ภายในใจของเธอก็คิดว่าคงมากดออดผิดบ้าน ชายชุดดำที่มากดออดแทนที่เขาจะตอบแต่กลับกันเขากับหันไปมองทางด้านรถ หนูนิดที่เห็นแบบนั้นเธอก็หันมองตามด้วยความแปลกใจว่าเธอถามแล้วทำไมเขาหันไปมองที่รถ 

ปึง 

เสียงประตูรถที่อยู่ๆก็ค่อยๆเปิดออกมาพร้อมกับขาของใครบางคนที่ค่อยๆก้าวลงมา หนูนิดที่เห็นผู้ชายที่อยู่ในชุดสูทสีน้ำเงิน ท่าทางของเขาดูสง่าอย่างกับดาราฮอลลิวูดที่มาเดินพรมแดง เขาใส่แว่นดำเพื่อปกปิดสายตาของเขา หนูนิดที่เห็นแบบนั้นเธอก็ขมวดคิ้วเรียวด้วยความสงสัยและก็รู้สึกคุ้นหน้าคนที่ลงมาจากรถเป็นอย่างมาก แต่เมื่อชายคนที่ก้าวขาลงมาจากรถถอดแว่นเท่านั้นแหละ หนูนิดถึงกับอ้าปากค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อเลยว่า ผู้ชายที่เธอตบเมื่อคืนนี้จะตามมาเอาเรื่องเธอถึงบ้านได้ 

“ นี้คุณไอ้โรคจิตคนนั้นนี้ นี้คุณจะมาเอาเรื่องฉันที่ฉันตบคุณเมื่อคืนนี้เหรอเนี่ย “ หนูนิด เมื่อเห็นคนที่มายืนอยู่หน้าบ้านเป็นผู้ชายที่เธอตบหน้าเมื่อคืนเธอจำเขาได้อย่างดี พอเธอเห็นแบบนั้นหนูนิดก็ตกใจเป็นอย่างมาก ก่อนจะพูดโวยวาย นวลกับ แจง เมื่อได้ยินเสียงโวยวายของลูกสาวและก็หลานสาวทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาจากในบ้านทันที เพื่อดูว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นทำไมหนูนิดถึงได้โวยวาย 

“ หนูนิด เกิดอะไรขึ้นลูก “ 

“หนูนิดเป็นอะไรไปลูก “  แจงกับนวลวิ่งออกมาด้วยความตกใจที่อยู่ๆหนุนิดก็โวยวายเสียงดัง แต่แจงก็ต้องตกใจเมื่อสายตาของเธอประเข้าไปกับคนที่เธอคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างดี แจงถึงกับอ้าปากค้างด้วยความตกใจเป็นอย่างมากเธอไม่คิดว่ามาเฟียใหญ่อย่างอาเธอร์จะตามมาเอาเรื่องหลานสาวสของเธอจริงๆเพียงแค่หลานสาวเธอพูดแค่นั้นเอง อาเธอร์เมื่อเห็นหน้าของแจงเขาก็แสยะยิ้มมุมปากออกมาพร้อมกับมองหน้าเธอด้วยสายตาเรียบนิ่งทันที 

“ นี้คุณมาคุยกับฉันหน่อยสิ “ หนูนิดที่กลัวว่าแม่กับอาจะรู้เรื่องเมื่อคืนเธอก็เดินเข้ามาหาชายหนุ่มที่เธอตบหน้าเมื่อคืน พร้อมกับจูงแขนเขามาคุยกันอีกด้าน แจงเมื่อเห็นการกระทำของหลานสาวที่ทำแบบนั้นเธอก็ถึงกับตกใจอ้าปากค้างขนในกายของเธอแทบทุกเส้นลุกโชนขึ้นมา เพราะคนที่หลานสาวเธอเข้าไปจูงแขนนั้นเป็นมาเฟียใหญ่น่ากลัวอย่างกับยมทูต 

“ นี้คุณฉันขอโทษเรื่องเมื่อคืนก็แล้วกัน ก็คุณเองไม่ใช่เหรอที่มารวนรามฉันก่อน แต่คุณเป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอคะ มันจะไม่มากไปหน่อยเหรอคะ ที่คุณตามมาเอาเรื่องหนูถึงบ้าน “ หนูนิดที่ลากชายหนุ่มมาคุยกันสองคนเงียบๆอย่างคนไม่รู้ว่าคนที่มาวันนี้เป็นใครเธอคิดว่าเขามาเอาเรื่องเธอ ที่เธอตบหน้าเขา นั้นเลยทำให้หนูนิดเข้าใจผิดไปกันใหญ่กันโต 

“ หึหึหึ ทำไมถึงคิดว่าฉันมาเอาเรื่องที่เธอตบฉันละ “ อาเธอร์ กอดอกพร้อมกับยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจเมื่อเขาเห็นสีหน้าแล้วก็สายตาของเด็กสาวตรงหน้าที่ดูไร้เดียงสา เขาก็รู้สึกนึกสนุกขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่แต่ก่อนเขาไม่เคยมีความรู้สึกอยากเล่นอะไรโง่ๆแบบนี้มาก่อน แต่พอได้เห็นเด็กสาวคนนี้อยู่ๆเขาก็รู้สึกสนุกขึ้นมา การกระทำของเขาทำให้คนสนิททั้งสองคนของเขา ถึงกับมองหน้ากันเลิ่กลักด้วยความแปลกใจ 

“ หนูนิด หนูนิดออกมาให้ห่างผู้ชายคนนี้เดี๊ยวนี้นะ “ แจงที่ทนดูต่อไปไม่ได้ด้วยความร้อนใจเธอก็รีบวิ่งเข้ามาดึงหลานสาวของตยให้ออกห่างจากเจ้าหนี้ใจร้ายของเธอทันที หนูนิดที่โดนคุณอาของเธอดึงไปแบบนั้นหนูนิด ก็ทำท่างงว่าคุณอาทำไมถึงได้ดูหวาดกลัวขนาดนั้น 

“ คุณแจง หึหึหึ “ อาเธอร์ เมื่อเห็นลูกหนี้เดินเข้ามาดึงแขนหญิงสาวตัวน้อยให้ออกห่างจากเขา อาเธอร์ก็หันมามองลูกหนี้พร้อมกับแสยะยิ้มมองหญิงสาวด้วยท่าทางเรียบนิ่งอย่างกับคนที่กำลังไม่ได้รู้สึกอะไรเลยเอาง่ายๆเขาเหมือนคนไม่มีชีวิต เพราะสายตาของเขาเวลาที่มองมาที่คนตรงหน้าสายตาของเขาเหมือนกับคนไม่มีสิ่งมีชีวิตอะไรเลยอยู่ในนั้น 

“ คุณอาคะ คุณอารู้จักผู้ชายคนนั้ด้วยเหรอคะ “ หนูนิดเมื่อเห็นชายตรงหน้าเรียกชื่อของอาตัวเองเธอก็รุ้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก เธอมองทั้งอาสาวกับผู้ชายตรงหน้าสลับกันไปมองด้วยความสงสัย แจงเมื่อได้ยินหลาสวถามแบบนั้นหัวใจดวงน้อยของเธอที่บอบช้ำอยู่แล้วพอได้ยินหลานสาวถามบวกกับเจ้าหนี้ที่อยู่ตรงหน้า เธอถึงกับรู้สึกกลืนไม่เข้าคลายไม่ออกความรู้สึกหนักอึ้งอยู่เต็มหน้าอกข้างซ้าย เธอไม่รู้จะบอกหลานสาวว่ายังไงดี ว่าผู้ชายตรงหน้าเธอนี้จะมาพรากเธอไปจากแม่ของเธอ 

“ หึหึหึ ไม่บอกเธอไปละว่าฉันเป็นใคร “ อาเธอร์แสยะยิ้มมองแจงพร้อมกับมองหนูนิดมาด้วยสายตาเรียบนิ่งแต่มุมปากของเขากับแสยะยิ้มด้วยรอยยิ้มร้ายกาจ แจงเมื่อได้ยินแบบนั้นบวกกับสายตาของหลานสาวที่บีบเธออยู่ตอนนี้แจงก็เลยพูดออกมาอย่างห้ามไม่ได้ว่าผู้ชายที่หลานสงสัยคนนี้เป็นใคร 

“ หนูนิด คือว่า เอ้อ….คือว่า…นี้คือคุณอาเธอร์คนที่อาเล่าให้หนูกับแม่ฟังจ๊ะ “ แจงเธอตัดสินใจบอกหลานสาวออกไปว่าคนตรงหน้าเธอนั้นเป็นใคร หนูนิดแล้วก็นวลเมื่อได้ยินแบบนั้นทั้งสองคนแม่ลูกก็ตกใจอ้าปากค้างแทบล้มทั้งยื่นยิ่งหนูนิดเธอยิ่งตกใจมาก เพราะเธอเพิ่งไปตบหน้าเขาเมื่อคืนนี้หมาดๆด้วย เธออ้าปากค้างมองหน้าอาเธอร์ด้วยความตกใจ ผิดกับอาเธอร์เมื่อเขาได้เห็นสีหน้าท่าทางของเด็กสาวตรงหน้าเขากับรู้สึกพอใจอย่างบอกไม่ถูก