12:00น.ห้องครัว….ฉันที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วก็ค่อยๆพาร่างกายที่อ่อนแอและปวดร้าวของตัวเองเดินลงจากบันไดบ้านจากชั้นสองลงมายังชั้นล่าง เพราะฉันหิวข้าว และฉันก็รับรู้ได้ถึงความผิดปกติแปลกไปเพราะผ้าปูที่นอนที่เลอะไปด้วยคราบเลือดและคราบน้ำรักของฉันกับขุนศึก ได้หายออกไปจากที่นอนหลงเหลือไว้เพียงแค่เตียงนอนขนาดหกฟุตราคาแพงแค่นั้น ใครกันนะที่เอาออกไป ฉันก็รู้สึกอายเหมือนกันนะ“กลิ่นอะไรหอมจัง^_^”ฉันพึมพำขึ้นมาเมื่อทันทีที่ขาของฉันก้าวถึงพื้นของชั้นล่าง กลิ่นหอมฉุยที่ลอยออกมาจากที่ไหนสักแห่งในบ้านหลังนี้ทำให้น้ำย่อยในกระเพาะของฉันเริ่มทำงานขึ้นมาทันที“ขวัญไม่ได้ไปเที่ยวแล้วหรือไงกันนะ?”ฉันพึมพำขึ้นอย่างนึกสงสัยว่าขวัญหรือใครกันที่ทำอาหารหอมกรุ่นนี้ ฉันไม่รอช้ารีบใช้จมูกสูดดมหาที่มาของกลิ่นหอมๆของอาหารนี้ ก็พบว่าต้นตอของกลิ่นนี้อยู่ที่ห้องรับประทานอาหาร ฉันจึงเดินมุ่งไปที่ห้องอาหารทันทีก็พบกับจานอาหารที่ถูกจัดเตรียมไว้บนโต๊ะอาหารอยู่สามจาน นั้นคือของโปรดของฉันทั้งนั้นเลยพรึบ“อื้อออออร่อย^_^”ฉันที่เดินไปถึงยังอาหารก็ใช้ช่อนตักอาหารแกงส้มกุ้งตัวใหญ่ขึ้นมากินเลย พลางทำหน้าฟินเพลี๊ย“ป้าบัว?!”
พรึบ“อร่อยมากเลยหรือจ๊ะ?”ป้าบัวเอ่ยถามฉันในขณะที่ฉันเอาแต่ก้มหน้าก้มตากินข้าวในจานของฉันอย่างขะมักเขม้นด้วยความหิวโหย“แสดงว่าฝีมือคุณขุนศึกนี่ใช้ได้เลยนะคะ^_^”“ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ….ผมก็แค่เอาใจใส่ลงไป”“แค่กๆๆๆๆ”คำพูดของขุนศึกและป้าบัวทำให้ฉันสำลักข้าวจนหน้าดำหน้าแดง อย่าบอกนะไอ้แกงส้มกุ้งชะอมไข่ที่แสนอร่อยนี่ ขุนศึกเป็นคนทำน่ะ!พรึบ“น้ำจ๊ะ…”ป้าบัวว่าในขณะที่ท่านยื่นแก้วน้ำส่งมาให้ฉันแล้ว ฉันก็ก้มศีรษะเป็นเชิงขอบคุณป้าบัวและยื่นมือไปรับแก้วน้ำเปล่ามาดื่มเพื่อทำให้ข้าวที่ฉันสำลักและติดคอให้อาการมันคลายลงทันที“อึกๆๆๆๆๆๆ”“ค่อยๆกินสิเอริ….ขุนทำไว้เต็มหม้อเลยนะ^_^”ขุนศึกว่าเสียงแจ่มใสร่าเริง ฉันก็มองหน้าเขาพลางเบะปากใส่พรึบ“หนูอิ่มแล้วค่ะป้าบัว”ฉันบอกป้าบัวไปในขณะที่ดันจานข้าวออกห่างจากตัวฉันไปแล้ว โดยมีสายตาของผู้ร่วมโต๊ะมองอยู่ด้วย“พอดีหนูมีนัดนะคะ….และนี่ก็จะบ่ายแล้วด้วย..”ฉันเอ่ยบอกป้าบัวไปในขณะที่เห็ยสายตาดุๆและปนสงสัยของท่านว่าทำไมจากตอนแรกฉันกินข้าวเอากินข้าวเอาอย่างคนหิวโซแต่พอบอกว่าเป็นฝีมือของขุนศึก ฉันกลับอิ่มขึ้นมากระทันหันแบบนี้“นัดกับใครเหรอลูก?….”ป้าบัวเอ่ยถามฉันอย
“ทำไม….ฉันพูดผิดตรงไหน?”แต่ฉันก็ทำใจดีสู้เสือ เพราะคนอย่างขุนศึกไม่ชอบให้ใครมาท้าทายเขาแบบที่ฉันกำลังทำอยู่พรึบ“เราไม่อุ๊บ!”ฉันยังพูดไม่ทันจบก็โดนขุนศึกก้มหน้าลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างแรงทำให้ฉันพูดต่อไม่ได้ “อื้อออ”ฉันร้องท้วงแต่ดูเหมือนเขาจะเริ่มรุนแรงกับรสชาติจูบที่ร้อนแรงดังเปลวเพลิงริมฝีปากของฉันโดนครอบงำด้วยริมฝีปากหยักสีชมพูอย่างรุนแรง จนฉันได้ยินเสียงขุนศึกดูดริมฝีปากของฉัน“จ๊วฟฟฟ”“อื้ออ”ขาของฉันแทบจะหมดแรงยืนไม่ไหวเมื่อโดนขุนศึกลุกล้ำเข้าไปในโพรงปากของฉันเขาใช้ปลายลิ้นสากตวัดหยอกเย้ากับลิ้นเล็กของฉัน เขาดูดดึงลิ้นของฉัน ฉันก็พยายามจะเบือนหน้าหนีเขาแต่ก็ไม่เป็นผล“อื้อออ”ฉันพยายามบิดข้อมือที่โดนขุนศึกจับทั้งสองข้างให้แรงขึ้นเพื่อจะได้หลุดจากการจับกุมของเขา แต่ยิ่งฉันบิดมากเท่าไหร่ฉันก็ยิ่งเจ็บไปถึงกระดูกมากเท่านั้น ฉันจึงต้องยอมอยู่เฉยๆให้เขาจูบฉันอยู่อย่างนี้พรึบฟิ้วววววตุ๊บร่างของฉันถูกขุนศึกเหวี่ยงลงบนฟูกนุ่มๆที่ไร้ผ้าปูที่นอนอย่างแรง เขาไม่ได้ห่วงว่าฉันจะเจ็บรึเปล่า การกระทำของขุนศึกทำให้ฉันรู้สึกเจ็บปวดภายในหัวใจ ตอนนี้ฉันไม่รู้เลยด้วยซ้ำ ว่าขุนศึกที่เป็นแฟนข
พรึบร่างบางนอนกระสับกระส่ายดีดดิ้นร่างเล็กของเธอไปมาเมื่อโดนสัมผัสจากปลายลิ้นสากที่ร้อนของขุนณงค์ที่จัดการตวัดปลายลิ้นสากเลียไปตามซอกคอขาวที่หอมจนทำให้เขาแทบจะคลั่ง มือหนาก็เริ่มซุกซนลูบไล้ไปตามสีข้างของร่างบางที่มีองค์ประกอบไปทั้งเอวที่เล็กคอดหน้าท้องแบนราบและหน้าอกหน้าใจคับHที่ไร้ชุดชั้นในปกปิด “อื้อ!”ร่างบางที่กัดริมฝีปากของตัวเองเพื่อไม่ให้เสียงหวานครางกระเส่าของเธอดังไปถึงร่างสูงโปร่งของขุนณรงค์ที่ยังคงดูดดึงซุกไซ้ซอกคอของเธออย่างไม่ยอมผละออกไป“หึ….ถ้าเสียวเนี่ย…ก็ร้องออกมาเถอะ..”ขุนณรงค์ละใบหน้าหล่อขึ้นมามองใบหน้าหวานใสของฐิติมนที่แววตากลมโตของเธอกำลังจับจ้องใบหน้าหล่อของเขาอยู่อย่างไม่วางตา ทั้งคู่จับจ้องแววตาของกันและกันอย่างไม่มีใครยอมใคร พรึบ“หึ…..”ขุนณรงค์หัวเราะออกมาเมื่อเขาเลื่อนสายตาก้มต่ำลงมามองหน้าอกหน้าใจที่ตอนนี้มีตุ่มเล็กๆได้แข็งชูชันผ่านผ้าเสื้อสายเดี่ยวตัวบางของฐิติมนออกมาแล้ว ทำให้เขารู้ทันทีว่าคนใต้ร่างของเขาก็มีอารมณ์เหมือนกัน“อื้อ”ฐิติมนเเบือนหน้าหนีขุนณรงค์พลางกัดริมฝีปากล่างของตัวเองแน่นเมื่อขุนณรงค์ได้ก้มหน้าลงไปซุกไซ้เต้าอวบของเธอแทนอย่างรุนแรงและหื่
“และฉันก็ไม่ได้อยากให้ความสัมพันธ์วันไนท์สแตนด์กับเธอ….เพราะฉันอยากจะสานสัมพันธ์กับเธอไปนานๆ…ไม่ได้รู้จักเพียงแค่ชั่วข้ามคืนและพอเช้าก็ต่างคนต่างแยกย้ายกันไป…”“หรือให้เงินและจบ…”ขุนณรงค์เอ่ยจบและจ้องมองใบหน้าหวานที่เธอนอนฟังเขาพูดอยู่อย่างเงียบๆและกำลังสู้ทนกับความเจ็บปวดและความเสียวซ่านที่แก่นกายความเป็นสาวของเธอ“อย่าพูด…ว่านายรักฉัน…”“เพราะถ้านายรักฉันจริงๆ….นายไม่เที่ยวไปนอนกับผู้หญิงไม่เลือกหน้าแบบนั้นหรอก…”ฐิติมนเอ่ยบอกขุนณรงค์ไป แววตาของเธอนิ่งเฉยทำให้ขุนณรงค์หัวใจกระตุกวูบลงที่เธอเอ่ยพูดแบบนี้ออกมา เพราะนิยามความรักสำหรับเขาไม่ใช่แค่คนสองคนรักกันหรือมีอะไรกันโดยไม่นอกใจนอกกายคนรักและทำให้คนทั้งสองฝ่ายที่รักสบายใจแค่นั้น แต่นิยามความรักของเขามันเป็นการทำให้คนที่รักใช้ชีวิตอย่างสุขสบายมีเงินใช้โดยที่เขาไม่เคยรู้เลยว่า เธอฐิติมนคิดแบบนี้หรือทุกคนอาจจะคิดแต่เขาไม่ได้คิดแบบนี้ การที่เขาชอบนอนกับคู่นอนหลายคนแต่เขาไม่ได้คิดอะไรกับพวกเธอ เขาก็แค่คิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาของผู้ชายอย่างเขา เพราะนิยามความรักของแต่ละคนมันแตกต่างกัน“หึ….ฉันก็แค่พูดถึงเมื่อก่อน…ตอนที่ฉันรักเธอ…แต่ตอนนี้…
ขุนศึก ขุนณรงค์…..พรึบแจ๊ะ แจ๊ะ“อื้อออออ”เสียงหวานครวญครางกระเส่าของเอริทำให้ผมแทบคลั่งพร้อมกับน้ำหวานที่ไหลซึมออกมาจากตรงกลางร่องสวาทสวยอมชมพูของเธอที่ตอดขมิบนิ้วเรียวของผมที่สอดแทรกเข้าออกช่องทางรักของเธออยู่อย่างช้าๆเพื่อสร้างความเสียวซ่านให้แก่เธอ“อื้ออออ๊ะๆๆๆๆๆๆ”เธอครางถี่ขึ้นเมื่อผมสอดใส่นิ้วเรียวหนึ่งไปอีกนิ้วหนึ่งเพื่อแหวกภายในร่องสวาทของเธอให้กว้างขึ้นและก้มหน้าลงไปที่หว่างขาของเธอและค่อยๆยื่นปลายลิ้นสากเข้าไปหาเม็ดกระสันของเธอที่เป็นสีชมพูสดน่ารักน่าเอ็นดู“แผล๊บๆๆ”ผมใช้ปลายลิ้นตวัดขึ้นลงหยอกเย้าไปกับปุ่มกระสันที่เป็นจุดเสียวของผู้หญิงทุกคนรวมไปถึงเอริเองก็ด้วย“อื้อ…”เอริครางกระเส่าพลางยกความเป็นสาวขึ้นลงสู้กับปลายลิ้นสากของผมอย่างทั้งทุกข์และสุข ลมหายใจของเธอหอบถี่พร้อมกับมือน้อยๆของเธอที่ยื่นมือมาขยุ้มกลุ่มผมของผมอย่างเบาๆและเริ่มแรงขึ้นตามความเสียวซ่านที่ผมมอบให้เธอแจ๊ะๆๆๆๆๆๆ“แผล๊บๆๆๆๆ”“ซู๊ดดดดดดดด”ผมดูดดึงคลิตอริสสีชมพูสดใสของเธอจนร่างเล็กสั้นสะท้านยกสะโพกขึ้นสูงพลางใช้มือกดศีรษะของผมให้แนบชิดไปกับร่องสวาทของเธอ จนน้ำหวานไหลเลอะติดเต็มจมูกโด่งและแก้มของผมรวมไปถึง
“เอริ!”ผมเรียกเธอเสียงดัง เธอก็ผ่อนลมหายใจออกมาเสียงดังอย่างไม่พอใจก่อนที่เธอจะหันหลังของเธอมาหาผม ผมก็จัดการจับร่างของเธอให้ขึ้นคร่อมร่างผม โดยที่ด้านศีรษะของเธออยู่ตรงหว่างขาของผมและหว่างขาของเธออยู่ตรงหน้าผม ในท่าหกเก้าพรึบ“อื้อ….เบาๆสิ!”เธอว่าเสียงเข้มที่ผมจัดการใช้มือทั้งสองข้างแหวกร่องกลีบกุหลาบงามของเธอให้อ้าออกจากกันเพื่อผมจะมองดูเนื้อด้านในของร่องสวาทของเธอที่เป็นสีชมพูสดมันกำลังขมิบเข้าออกได้อย่างชัดเจนขึ้น“หึ..”ผมหัวเราะออกมาเบาๆก่อนจะใช้ปลายนิ้วชี้ค่อยๆแหวกกลีบกุหลาบชั้นนอกและชั้นในที่อวบอิ่มสีชมพูสดของเธอออกและค่อยๆยื่นหน้าขึ้นไปหาร่องสวาทของเธอพร้อมกับยื่นปลายลิ้นร้อนไปแตะตรงกลางของร่องสวาททำให้ร่างบางสั่นสะท้านเสียงหวานครวญครางออกมาพลางบิดเอวคอดแอ่นความเป็นสาวสู้กับปลายลิ้นของผม“ทำหน้าที่ของเธอต่อสิ….”ผมเอ่ยบอกเธอที่เห็นว่าเธอเอาแต่นิ่งไม่ยอมปรนเปรอลำกายใหญ่ให้ผมแบบที่ผมทำให้เธอบ้าง “อื้อ!”เธอกระแทกเสียงใส่ผมก่อนจะค่อยๆก้มหน้าลงไปลำกายใหญ่ของผมอย่างช้าๆและยื่นปลายลิ้นเล็กของเธอไปเลียทำความสะอาดส่วนหัวของลำกายใหญ่ให้ผมอย่างช้าๆความร้อนของปลายลิ้นเธอทำให้ผมเสียวซ่านเ
พั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ“อื้ออออออออ”“แผล๊บๆๆๆ”เราสองคนแตะลิ้นกันและกันพลางดูดดึงลิ้นสากของผมและลิ้นเล็กของเธอ ผมก็เร่งจังหวะสะโพกให้เร็วขึ้น ร่างของเอริก็สั่นสะท้านไปทั้งร่่างร่องสวาทของเธอตอดผมแน่นขึ้นเพิ่มขึ้นไปอีกพั่บๆๆๆๆๆๆๆ“อ๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”ผมจับเต้าอวบทั้งสองข้างที่มันกระเพื่อมขึ้นลงไปตามแรงกระแทกของผมจนในที่สุด ผมก็อัดอั้นมันต่อไปไม่ไหวพั่บๆๆๆๆๆๆๆ“อ๊าาาาาาาาห์ซี๊ดดดดดด”ผมเร่งจังหวะลำกายใหญ่เข้าออกร่องสวาทของเธอให้เร็วขึ้นและในที่สุด ผมก็ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นพุ่งฉีดเข้าไปด้านในของเธอ“อร๊ายยยย!”เอริเองก็ร้องครางกระเส่าออกมาพร้อมกับร่างกายที่ชักกระตุกเกร็งของเธอ และร่องสวาทที่ตอดรัดท่อนเอ็นยักษ์ของผมจนผมรู้สึกเสียวซ่านจนร่างของผมก็สั่นสะท้านและชักกระตุกเกร็งไปตามๆเธอ“อื้อออ”เอริเอนแผ่นหลังเปลือยของเธอทับลงมาบนแผงอกแกร่งที่ไร้ผ้าปกปิดของผมอย่างหมดแรง“ฟอดดดดดด”ผมซุกไซ้ปลายจมูกโด่งคลอเคลียไปที่โครงแก้มจากทางด้านข้างของเธอพลางกดปลายจมูกสูดดมกลิ่นเหยื่อและกลิ่นกายที่หอมของเธออย่างลุ่มหลง “อื้ออ….”“เจ็บไหมครับ…..”ผมเอ่ยกระซิบถามเธอที่ข้างหูของเธอด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ร่างเล็กของเอริก็พยักห
"ยังมีอีกคน"แก้มหวานว่าพร้อมกับตบมือขึ้นสามครั้ง ฉันก็เงยหน้าไปมองเธอและก็มีผู้ชายผมเผ้ารกรุงรังหัวฟูสวมใส่เสื้อผ้าขาดๆเนื้อตัวเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบอะไรไม่รู้สีดำฟันของมันดำทุกซี่ หน้าตาเป็นขี้กลากขี้เกลื้อนมันกำลังเดินมาหาฉันด้วยท่าทางที่เหมือนคนไม่เต็มเต็งอย่าบอกนะว่าเป็นคนสติไม่ดีเป็นคนบ้า"ผัวแกก็มีคนบ้าด้วย..ลูกแกต้องเกิดมาเป็นบ้าแน่เลยฮ่าๆๆๆๆๆ"แก้มหวานเอ่ยออกมาพร้อมกับหัวเราะออกมาอย่างสะใจฉันก็กำหมัดแน่นด้วยความคับแค้นใจ และโกรธเธอคนนี้คนที่ฉันไม่เคยคิดที่จะโกรธ แต่ครั้งนี้ฉันโกรธเธอและจะไม่มีวันให้อภัยเธอเด็ดขากเพราะเธอคิดไม่ดีกับลูกของฉัน ฉันไม่ยอม!!!!!"เจ๊ให้พวกผมก่อน.....ผมไม่อยากใช้ของต่อจากไอ้บ้านี้!!"ชายคนหนึ่งที่จับขาฉันยึดไว้หันไปบอกแก้มหวาน"ได้....ไอ้บ้าแกออกมาก่อน!!"แก้มหวานรับคำชายชุดดำก่อนจะหันไปเอ่ยบอกคนบ้า คนบ้าก็เหมือนจะพูดรู้เรื่องและมันก็หยุดอยู่กับที่"ให้พวกกูก่อน....เสร็จแล้วค่อยคิวมึง"ชายคนที่ถือเข็มฉีดยาเอ่ยขึ้น ตอนนี้มันนำยาไปไว้ในเข็มแล้วและมันก็ดันก้นสปริงออกมานิดหน่อยทำให้ตัวยาที่อยู่ด้านบนพุ่งออกมาเล็กน้อยก่อนที่มันจะเดินมาหาฉันพร้อมกับทำส
"เปล่าหรอก......ที่ผู้ชายเขาไม่เลือกเธอมันเป็นเพราะนิสัยของเธอมากกว่าล่ะแก้มหวาน""นิสัยของเธอ.....ลองมองย้อนดูกลับไปว่าอะไรที่เราสองคนไม่เหมือนกัน""นี่แกจะบอกว่านิสัยแกดีกว่าฉันเหรอ?"แก้มหวานกดเสียงต่ำจ้องฉันด้วยแววตาแข็งกร้าวกว่าเดิม เธอพร้อมที่จะประทุอารมณ์ใส่ฉันได้ทุกเมื่อ"ไม่ใช่.....ฉันแค่อยากจะบอกว่าบางทีทัศนคติหรือความชอบความคิดเห็นสองผู้ชายสองคนนั้นไม่ตรงกับเธอ""แต่มาตรงกับฉันมากกว่า"ฉันเอ่ยออกไปอย่างในความคิดฉันจริงๆแต่ดูเหมือนคำพูดของฉันจะทำให้แก้มหวานไม่พอใจฉันเพิ่มขึ้นไปอีกดูจากการจับเส้นผมของฉันดึงก็รู้ได้เพราะว่าเธอดึงมันแรงขึ้นจนฉันรู้สึกเจ็บจี๊ดไปที่ศีรษะนาทีนี้ฉันไม่ควรจะยั่วโมโหแก้มหวาน เพื่อความปลอดภัยของตัวฉันเองและลูกในท้องของฉัน"หึ.....เข้าข้างตัวเองจริงๆนะ.....ถ้าแกไม่ให้ท่าเควินเขาก็ไม่มีวันสนใจแกหรอก""เขาเชื่อฟังฉันและเอาใจฉันมาตลอดแต่พอมีเเกเข้ามายุ่มย่ามในชีวิตของเขา.....เขาก็เปลี่ยนไป""เขาทำตัวห่างเหินกับฉันไม่เหมือนเมื่อก่อน.....เควินชีวิตของเขาไม่เคยได้รู้จักผู้หญิงคนไหนเป็นพิเศษ....เขาเลยไม่รู้ว่าผู้หญิงน่ะมันตอแหล!!!""เหมือนเธอไงเอริ.....ทำตัวใ
ฉันก็มองจ้องเธอเขม่น แววตาสั่นไหวอย่างไม่ไว้ใจเธอ"แกมีผัวอยู่แล้วและยังจะมายุ่งกับผัวคนอื่นอีกทำไม!!"แก้มหวานตะโกนใส่หน้าฉันสีหน้าและแววตาของเธอที่จ้องมองมาที่ฉันเเปรเปลี่ยนไปเป็นแข็งกร้าวและไม่พอใจและเธอก็เอื้อมมือมาจับผมของฉันพร้อมกับออกแรงกระชากจนหน้าฉันหงายไปข้าง"โอ้ย!""เธอพูดเรื่องอะไรแก้มหวาน.....ฉันไม่เคยไปยุ่งกับสามีของใคร"ฉันเอ่ยบอกแก้มหวานไปพร้อมกับน้ำตาแอบเล็ดไปด้วยเพราะฉันรู้สีกเจ็บที่หนังศีรษะมาก เพราะแก้มหวานเธอดึงผมฉันแรงมากแรงเหมือนอยากจะดึงมันให้ขาดออกไปจากหนังศีรษะฉันฉันก็ใช้มือของตัวเองมั้งสองข้างมาจับมือของแก้มหวานที่จับผมฉันไว้ให้เธอปล่อยผมฉันแต่เธอก็ยิ่งกำมันและออกแรงดึงมันให้แรงขึ้นแรงขึ้นและแรงขึ้น"ยังจะมาตีหน้าซื่ออีกเหรอแกนี่มันมารยาสาไถยจริงๆ""ไม่เข้าใจว่าพวกผู้ชายชอบผู้หญิงแบบแกลงไปได้ยังไง"แก้มหวานเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงและแววตาดูถูกฉัน ฉันก็จ้องมองเธอด้วยความงุนงงว่าเธอพูดถึงใครกันและใครกันที่ฉันไปแย่งสามีเขามาเท่าที่ฉันจำได้ ฉันไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายคนไหนเลยนะ ไม่ว่าจะที่ทำงานหรือที่ไหน"แกแย่งผู้ชายที่ฉันรักไปทั้งสองคน......""และก็เป็นแกที่ท
"ไอ้จอม?"ผมหันไปทันทีที่ได้ยินเสียงที่ผมโคตรจะไม่อยากได้ยิน แต่ก็ต้องได้ยินเพราะพี่ชายต่างแม่ของผมกำลังยืนมองหน้าผมอยู่ด้วยสีหน้าแปลกใจ หน้าตามันโคตรกวนตีน ยิ่งเห็นหน้ามันยิ่งหงุดหงิด ยิ่งหงุดหงิดก็ยิ่งเกลียดมัน "มึงมาทำไม?"ผมถามมันไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบอย่างชัดเจนว่าผมไม่อยากเจอมัน "กูมาหาเอริ..."มันตอบผมมาด้วยน้ำเสียงเรียบๆเช่นกันแต่หน้าตาโคตรกวนประสาท ผมเกลียดชี้หน้ามันชิบหาย เพราะมันพ่อถึงไม่เคยรักผม "แล้วมึงมาทำอะไรที่นี่หรือว่า....มึงอยู่กับริเหรอ?"มันถามผมมาพลางชี้มาที่ผมด้วยหน้าตาเหมือนหมาสงสัย "เอ่อกูกับริกำลังมีลูกด้วยกัน.....แค่นี้มึงก็ควรจะรู้ได้แล้วนะว่าเลิกยุ่งกับเมียกูสักที"ผมอ่ยบอกไอ้จอมไปเสียงเเข็ง มันก็มองมาที่ผมด้วยสายตาตกใจแต่แวบหนึ่งผมก็เห็นเหมือนสายตาเป็นประกายในดวงตาคู่สวยของมันแต่ผมไม่มั่นใจเพราะเห็นแค่กระพริบตาเดียวเท่านั้น ที่ผมพูดกันท่าแบบนี่ทั้งที่ผมเองก็รู้ตัวดีว่าผมไม่มีสิทธิ์แต่ผมไม่อยากให้เอริคบกับไอ้จอม เพราะไอ้จอมมันก็เจ้าชู้ไม่ต่างจากผม มันน่ะ......เปลี่ยนผู้หญิงบ่อยยิ่งกว่าผมเสียอีก ผมไม่อยากให้ริต้องกลับไปเจ็บแบบที่เคยเจ็บมาอีกแล้ว.....ผ
เธอก็บอกว่าจะไม่แก้แค้นอะไรผมอีกแล้ว แต่ขอสู้คดีให้ถึงที่สุด ถ้าผมแพ้ ผมก็ต้องยอมรับชะตากรรม เธอบอกว่าถือเสียว่าผมชดใช้กรรมให้เธอ ผมก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะผมมั่นใจว่าผมจะไม่แพ้คดีนี้แน่ ผมรีบเดินออกมาจากห้องและเดินไปยังห้องฝั่งตรงข้ามที่เป็นห้องของเควิน ที่ผมเองก็เพิ่งจะรู้ว่าคอนโดนี้เควินเป็นเจ้าของ โดยมันให้เอริอยู่ห้องมันฟรีๆดูก็รู้ว่ามันชอบเอริ และจ้องจะเคลมเธอและที่ผมรู้ไปกว่านั่นอีกคือเควินเป็นลูกชายของผู้ชายที่แก้มหวานแต่งงานด้วยออดดดดดดดดดดดดผมกดออดห้องของเควินอยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่มีใครมาเปิดประตูให้ผมสักที สงสัยมันจะไม่อยู่จริงๆหรือมันจะออกไปกับเอริ"ขอให้แน่ใจหน่อยจะได้หมดห่วง"ผมพูดออกมาอย่างยอมรับชะตากรรมถ้าเอริจะชอบผู้ชายคนนี้ผมก็คงจะไม่มีสิทธิ์ไปขัดขวางอะไรเธอ เพราะผมกับเธอมีหน้าที่เป็นพ่อแม่ของลูกเท่านั้น ส่วนสถานะอย่างอื่นเราก็เป็นเพื่อนกันผมเดินเข้าลิฟต์ไปยังชั้นล่างและเดินมุ่งตรงไปยังเคาน์เตอร์ของประชาสัมพันธ์ที่มีไว้ต้อนรับลูกค้าและดูแลคนที่อยู่ในคอนโคนี้"ผมขอเบอร์คุณเควินหน่อยได้ไหมครับ""พอดีผมมีเรื่องจะคุยกับเขาน่ะครับ"ผมเอ่ยบอกพนักงานผู้หญิงที่ทำหน้าที่ประ
คอนโดเควินห้องของเอริ19:00น.ขุนศึก ขุนณรงค์...."ริไปไหนเหรอครับป้าบัว....มืดแล้วยังไม่เห็นกลับมาเลย?"ผมเอ่ยถามป้าบัวไปในขณะที่ท่านกำลังเก็บจานข้าวที่ผมเพิ่งกินเสร็จอยู่ที่จริงผมนั่งชะเง้อคอมองเอริมาตั้งแต่ที่เห็นเธอแต่งตัวออกไปตั้งแต่ตอนห้าโมงเย็นแล้ว กะว่าเธอไปแค่แปปเดียวก็คงจะกลับเพราะไม่เห็นเธอบอกผมว่าเธอจะไปไหน"เห็นว่าออกไปหาเพื่อนนะคะ....คุณขุนศึกมีอะไรหรือเปล่าคะ?""อ้อเปล่าครับ.....ผมเห็นว่ามันเริ่มมืดแล้ว....."ผมเอ่ยบอกป้าบัวไปอย่างเป็นห่วงสีหน้าเป็นกังวลขึ้นมาเพราะเอริเป็นผู้หญิงและกำลังท้องอยู่ด้วยไม่น่าจะออกไปข้างนอกคนเดียวแบบนี้นะหรือว่าเธอจะออกไปหาเพลงขวัญ"ลองโทรหาดูไหมคะ.....""เดี๋ยวผมโทรเองครับป้า....ขอบคุณมากนะครับ""โอเคค่ะงั้นป้าขอตัวไปดูคุณหญิงก่อนนะคะ""ครับป้า.....เดี๋ยวผมรอริสักพักก็จะเข้าไปดูคุณแม่นะครับ""ค่ะ.....เดี๋ยวป้านอนเฝ้าคุณหญิงเองค่ะ....คุณขุนศึกไปนอนพักผ่อนเถอะค่ะ""ครับ....ขอบคุณมากนะครับ"ผมเอ่ยบอกป้าบัวไปอย่างซาบซึ้งใจที่ท่านดีกับผมและคุณแม่ของผมจากใจจริงท่านไม่คิดที่จะทอดทิ้งผมและคุณแม่......ในความโชคร้ายของผมก็ถือว่ายังมีโชคดีอยู่บ้างที
"กะจะเผาทั้งเป็นแม่ของขุนศึกเลยนะ""เธอร้ายกาจมากมากจนฉันอยากรู้ว่าแก้มหวานแค้นอะไรขุนศึกมากมายขนาดที่จะฆ่าจะแกงกันได้"นามิเอ่ยออกมาอย่างไม่เข้าใจและอยากรู้มากๆ"ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเราทั้งสามคนในเมื่อก่อนมันจะเป็นต้นเรื่องที่ทำให้แก้มหวานแค้นฉันขนาดนี้ไหม"ฉันเอ่ยออกไปเสียงแผ่วเบามันถึงเวลาแล้ว ที่ฉันจะต้องไปเผชิญหน้าและถามแก้มหวานตรงๆว่าสิ่งที่เธอทำงไปในตอนนี้ เพราะอยากจะเอาคืนขุนศึกที่เขาทำกับเธอตอนที่เธอเรียนอยู่มหาลัยใช่ไหมเพราะสิ่งที่ขุนศึกไม่ตั้งใจในคราวนั้นแต่กลับทำให้คนที่ถูกกระทำเครียดแค้นเอาเป็นเอาตายขนาดนี้"ฉันขอตัวก่อน"ฉันเอ่ยขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นยืนเต็มความสูงนามิก็ลุกขึ้นพรวดพราดตามฉันมาทันทีด้วยความตื่นตกใจ"เธอจะไปไหนไม่เอาหลักฐานแล้วหรือไง""ไม่แล้วล่ะ....ฉันไม่ต้องการมันแล้ว"ฉันเอ่ยบอกนามิไปก่อนจะหยิบกระเป๋าเงินและจำ้อ้าวเดินออกมาจากร้านอาหารนี้อย่างไวตอลดทางเดินฉันหยิบโทรศัพท์ไอโฟนเครื่องแพงของตัวเองขึ้นมากดดูบันทึกรายการบันทึกเสียงฉึก"โอ้ย!!"ฉันร้องออกมาด้วยความตกใจและความเจ็บปวดที่แล่นแวบเข้ามาที่ก้านคอของฉันฉันจึงรีบเอามือไปคลำดูก็พ
"ฉันเลยเตรียมของมาให้เธอได้พิสูจน์....ว่าฉันไม่โกงเธออย่างแน่นอน"ฉันก็มองหน้านามิอย่างจ้องเขม็งและสงสัยในสิ่งที่เธอพูด เธอเตรียมอะไรมาให้ฉันพิสูจน์"ในรถฉันมีโน้ตบุ๊กอยู่....เธอจะไปดูมันกับฉันไหมล่ะ?"นามิเอ่ยถามฉันมา ฉันก็จ้องเธออย่างไม่วางใจ"ฉันเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆจะไปทำอะไรเธอได้.....?"เธอก็เอ่ยออกมาเสียงใสอย่างรู้ทันความคิดของฉัน"ในนั้นมีหลักฐานทั้งหมดจริงๆใช่ไหม?"ฉันเอ่ยถามนามิไป เธอก็ยกยิ้มที่มุมปากขึ้นอย่างคนที่เหนือกว่าก่อนจะพยักหน้าเป็นคำตอบให้ฉัน"หลักฐานที่แก้มหวานโกงบริษัทของคุณหญิงนฤมิตรจนทำให้ทั้งคุณหญิงและขุนศึกต้องถูกกล่าวหาว่าเป็นคนคดโกง""ใช่...."นามิตอบมาเสียงดังฟังชัด ฉันก็ทำหน้านิ่งเฉยและเอ่ยถามเธอต่อไป"แก้มหวานเป็นคนอยู่เบื้องหลังแผนการทั้งหมด......ทั้งเรื่องที่โยนความผิดว่าคุณหญิงนฤมิตรฟอกเงินที่ผิดกฎหมายจากประเทศเพื่อนบ้าน""เป็นคนต้นคิดการเทรดเงิน....โดยใช้การเทรดเงินเป็นเบื้องหน้าให้คุณหญิงนฤมิตรตายใจและให้คุณหญิงเปิดบัญชีเป็นชื่อของท่านเพียงคนเดียวและนำเงินที่ฟอกมาทั้งหมดโอนใส่ไปในบัญชีของคุณหญิง"นามิเอ่ยออกมา ฉันก็จ้องมองหน้าเธอด้วยท่าทางนิ่งเฉย ฉันต้องทำ
"เธอเป็นใคร"ฉันเอ่ยถามปลายสายที่เป็นเสียงผู้หญิงออกไปน้ำเสียงของปลายสายฟังดูคุ้นหูฉันมาก (นามิเอง....) "นามิ....เธอมีอะไรกับฉัน" (ฉันมีเรื่องเกี่ยวกับขุนศึกอยากปรึกษาเธอ) "เรื่องอะไร?" (หลักฐานทั้งหมดเกี่ยวกับคดีที่ขุนศึกเจออยู่ในตอนนี้.....ถ้าได้หลักฐานอันนี้ไปเขาพ้นคดีแน่) "แล้วเธอไปเอามาจากไหน?"ฉันเอ่ยถามนามิไป ในใจฉันสงสัยและไม่เข้าใจเธอว่าเธอจะช่วยขุนศึกทำไม ในเมื่อก่อนหน้านี้เรื่องของสองคนนี้จบกันไม่ดีเท่าไหร่ อาจจะมองหน้ากันไม่ติดถึงขั้นเกลียดขี้หน้ากันเลยก็ได้ (ฉันโดนนังแก้มหวานหักหลัง....มันเป็นคนต้นเรื่องทั้งหมด) (ฉันพูดจริงๆเอริ....ตอนนี้ฉันกับแม่กำลังเดือดร้อน....ฉันขอขายหลักฐานของขุนศึกให้เธอในราคาสิบล้านก็ได้) (ฉันกับแม่จะใช้เงินก้อนนี้เป็นก้อนหลบหนีนังแก้มหวาน) (มันราวีชีวิตของฉันกับแม่ไม่เลิกนะเอรินะ) (นังแก้มหวานมันสั่งให้ฉันเข้าไปตีสนิทก้บขุนศึกมันอยู่เบื้องหลังทุกอย่างทั้งเรื่องที่คุณหญิงโดนฟ้องว่าฟอกเงิน....การเทรดหุ้นที่ไม่เอาเงินไปเทรดแต่เอาไปใช้เอง....ตลาดหุ้นที่ผิดกฏหมาย) (นังแก้มหวานมันเป็นคนวางแผน....ฉันมีคลิปวิดีโอในการคุยของฉันกับมันในตอนที่มัน