"พี่คงจะบอกเธอในตอนนี้ไม่ได้ว่าเขาเป็นใคร.....แต่สักวันเธอจะต้องได้รู้แน่"คุณจอมพลพูดเสียงเข้มหน้าตาจริงจัง ฉันมองหน้าเขาและเงียบไป และกลับมาตั้งคำถามกับตัวเอง ว่าที่คุณจอมพลพูดมันคืออะไร เขาสร้างบริษัทที่เป็นน้องใหม่ของวงการธุรกิจห้างสรรพสินค้าขึ้นมาได้หลังจากบริษัทฉันแค่สองปี แต่กลับกลายมาเป็นคู่แข่งอันดับหนึ่งของบริษัทAKได้ โดยที่ฉันและคนอื่นๆก็ไม่รู้เช่นกันว่าใครคือเจ้าของบริษัท OPจนมาวันนี้ที่ฉันมาได้ยินจากปากของคุณจอมพลทำให้ฉันตกใจเป็นอย่างมากขุนศึกจะรู้เรื่องนี้ไหมนะ และเขาจะทำยังไงต่อไป หรือว่าเขารู้เรื่องนี้ เลยหาวิธีไล่คุณจอมพลออก"และหุ้นที่บริษัทSMผู้หญิงคนนั้นก็บีบบังคับจะยึดของพี่ไปหมดแล้นะ.....ตอนนี้พี่ไม่เหลือและไม่มีความเกี่ยวข้องกับสองแม่ลูกนั้นอีกแล้ว"คุณจอมพลเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา แววตาของเขาสั่นไหวเล็กน้อยก่อนที่เขาจะก้มต่ำหลบสายตาสงสัยและจับผิดของฉันไป โดยการทำทีเป็นกินก๋วยเตี๋ยวเป็ดตรงหน้า ฉันก็ขมวดคิ้วงุนงงสงสัย แต่ก็ถามอะไรคุณจอมพลมากไม่ได้ เพราะดูจากสายตาของเขา เขาเองก็เสียใจอยู่พอสมควร ฉันเข้าใจดี การเป็นส่วนเกินในครอบครัว ถึงฉันจะไม่เคยมีครอบครัวแ
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา........11:30น.บริษัท เบสท์เวิลด์แอร์ไลน์.......ห้องสัมภาษณ์งาน......เอริ ฐิติมน........"ทางเราจะแจ้งผลประกาศในอีกสองวันข้างหน้านะคะ"เสียงหวานใสของพนักงานประชาสัมพันธ์เอ่ยขึ้น ฉันที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเธอก็ยิ้มให้เธอก่อนจะพยักหน้ารับรู้"ค่ะ....ขอบคุณมากค่ะ"ฉันเอ่ยขอบคุณเธอไปอย่างเป็นมิตร"ดิฉันเชื่อว่าคุณฐิติมนมีโอกาสที่จะได้ทำงานที่สายการบินของเรานะคะ......เพราะโปรไฟล์เลิศรวมถึงคุณฐิติมนที่พูดได้หลายภาษาแบบนี้แหละค่ะที่สายการบินเบสท์เวิลด์แอร์ไลน์ของเราต้องการ"พนักงานฝ่ายประชาสัมพันธ์เอ่ยออกมาด้วยสีหน้าชื่นชมฉันจากใจจริง ฉันก็ยิ้มแย้มให้เธอพร้อมกับก้มศีรษะให้เธอเล็กน้อยเพื่อน้อมรับคำชมของเธอ"ขอบคุณค่ะ.....ดิฉันก็หวังว่าจะได้ทำงานที่นี้เช่นกันค่ะ"ฉันเอ่ยบอกพนักงานไป ที่จริงในใจฉันก็เป็นกังวลนะ ฉันกลัวว่าชื่อของฉันจะถูกแบล็คลิสต์จนไม่สามารถที่จะหางานได้"ค่ะ....ขอให้โชคดีนะคะ""ค่ะ....ขอบคุณนะคะ ....ดิฉันต้องขอตัวก่อน"ฉันเอ่ยบอกพนักงานไป เธอก็ยิ้มกริ่มให้ฉัน ฉันก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงและเดินออกมทจากห้องสัมภาษณ์งานของฉันในวันนี้ ฉันยื่นสมัครออนไลน์และรอแค่ไม่
ฉันเลยเผลอหลับตาและกอดคอของชายคนนั้นแน่น ที่ฉันรู้ว่าเขาเป็นผู้ชายเพราะรูปร่างที่หนาแน่นอย่างชายอกสามศอกยังไงล่ะ"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ.....ต้องขอโทษด้วยที่ผมไม่ทันได้ดูทาง"เสียงนุ่มเอ่ยออกมาอย่างสุภาพ ทำให้ฉันรู้สึกผิดเลยกับนิสัยสุภาพบุรุษของเขา ที่เอ่ยปากเป็นฝ่ายผิดเองทั้งๆที่คนที่ผิดคือฉันเอง ฉันเป็นฝ่ายเดินไม่ดูทางจนไปชนเข้ากับเขามากกว่าพรึบ"คุณเควิน?"ฉันลืมตาขึ้นมาก็ต้องตกใจเมื่อมองเห็นใบหน้าหล่อใสของหนุ่มลูกครึ่งที่เซ็ตผมหน้าของเขาไปไว้ด้านข้างใบหน้าหล่อใสไร้ที่ติ จมูกโด่งเป็นสันริมฝีปากสีชมพูระเรื่อในตาคมสวยคิ้วดกดำกำลังจ้องมองฉันอย่างไม่วางตาเช่นกัน"คุณเอริ?"คุณเควินเอ่ยออกมาอย่างตกใจและแปลกใจไม่แพ้ฉัน ฉันก็ยิ้มแหยๆให้เขาก่อนที่เราทั้งคู่จะรู้ตัวว่าเราสองคนเหมือนคนที่กำลังกอดกันอยู่ฉันจึงรีบปล่อยแขนที่โอบรอบคอของคุณเควินให้ออกมาแทบจะทันทีด้วยความตกใจปนเขินอาย ที่ฉันไปแต๊ะอั๋งเขา"ขอโทษครับ"คุณเควินเอ่ยขอโทษฉันมาอีกครั้งเมื่อเขาปล่อยร่างของฉันให้ยืนทรงตัวเองได้และเป็นอิสระจากอ้อมกอดเขาพร้อมกับโค้งศีรษะเล็กน้อยเพื่อทำการขอโทษฉัน"ริก็ต้องขอโทษคุณเควินเช่นกันค่ะที่กอดคอคุณเคว
ภัตตาคารหรูระดับห้าดาวชั้นอาหารวีไอพีโต๊ะ5"อร่อยไหมครับ?"เสียงทุ้มนุ่มสุภาพเอ่ยออกมาจากผู้ชายหน้าหล่อสไตล์ไทยลูกครึ่งอเมริกาเอ่ยขึ้น ฉันก็ละสายตาจากอาหารอิตาเลียนตรงหน้าขึ้นไปมองหน้าเขา ก่อนจะยิ้มแหยๆให้เขาไป ที่ฉันเอาแต่กินจนเสียมารยาทที่ไม่ได้คุยกับเขาเลย"อร่อยค่ะริซอตโตที่ร้านนี้อร่อยมากค่ะ"ฉันตอบคุณเควินไปตามความจริง เขาก็ยิ้มกริ่มออกมาก่อนจะยื่นมือมาตักลาซัญญาลงในจานของฉัน"ผมเชื่อครับว่าริซอตโตอร่อยจริงๆเพราะทำให้คุณเอริลืมผมไปเลย""แต่ผมอยากให้คุณเอริชิมลาซัญญาของที่นี่ด้วยครับ....ว่าก็อร่อยไม่แพ้ริซอตโตเหมือนกัน"คุณเควินว่าพร้อมกับยิ้มละมุนให้ฉัน ฉันก็ยิ้มบางๆพลางพยักรับคำเขาก่อนจะใช้ส้อมกับช้อนช่วยกันหั่นแล้วตักเนื้อลาซัญญาขึ้นมาใส่ปากเพื่อลิ้มลองชิมรสชาติตามที่คุณเควินว่า มันจะอร่อยจริงไหมและแววตาของฉันก็เป็นประกายเมื่อลิ้นรับรู้รสของลาซัญญาจานเด็ดจานนี้ ว่ามันอร่อยอย่างที่คุณเควินพูดจริงๆ"อร่อยใช่ไหมล่ะครับ""ใช่ค่ะอร่อยมาก.....^_^""อร่อยก็ทานเยอะๆนะครับ""ค่ะ"ฉันยิ้มแหยๆตอบคุณเควินไปและเริ่มลงมือทานอาหารอิตาเลียนขึ้นชื่อของร้านสองสามอย่างต่อไป โดยมีคุณเควินนั่งทานด้
"โอกาสหน้าเชิญอีกนะครับ"พนักงานเอ่ยลาเราทั้งคู่พร้อมกับก้มศีรษะให้เราทั้งคู่อย่างเคารพ ฉันก็ยิ้มให้กับเขาและก้มศีรษะให้เขากลับคืนไปก่อนที่เราสองคนจะพากันเดินออกมาจากห้องอาหารแห่งนั้น ที่ถูกสร้างอยู่ภายในภัตตาคารหรูหราแห่งนี้ ที่มีอยู่หลายชั้นทำเป็นร้านอาหารอย่างเดียวโดยแบ่งเป็นอาหารประเทศต่างๆและมีอาหารทุกอย่าง"คุณเควินขนาดไม่ค่อยได้อยู่ที่เมืองไทยแต่กลับรู้จักร้านอาหารอร่อยๆแบบนี้ด้วยหรือคะ?"ฉันเอ่ยถามคุณเควินไปในขณะที่เราสองคนเดินมาตามทางเดินแล้วเพื่อจะไปยังโรงจอดรถของภัตตาคารแห่งนี้ที่มีไว้ให้ลูกค้าได้มาจอด"ผมก็แค่ตามมาจากที่เขารีวิวในโซเชียลนะครับ""ผมไม่ค่อยได้มาเมืองไทยสักเท่าไหร่....จะมาก็แค่มาประชุมประชุมเสร็จก็บินกลับฝรั่งเศสเลย"คุณเควินว่าพร้อมกับหันมายิ้มหวานให้ฉัน ฉันก็ยิ้มกับไปให้เขา"ว่าแต่คุณเอริจะไปไหนต่อหรือเปล่าครับ?""อ้อริว่าจะไปดูคอนโดนะคะ""คุณเอริจะไปดูคอนโดหรือครับ?"คุณเควินเอ่ยถามฉันพร้อมกับหยุดชะงักฝีเท้าลงอย่างคนที่ตกใจ"ใช่ค่ะ....คุณเควินมีอะไรหรือเปล่าคะ?"ฉันเองก็ต้องหยุดเดินตามคุณเควินและหันไปมองหน้าเขาอย่างสงสัย"พอดีผมมีคอนโดอยู่นะครับ....ผมใช้เป็นที่
สองชั่วโมงต่อมาคอนโด Zชั้นที่29คอนโด เควินเอริ ฐิติมน......."ชอบไหมครับ?"คุณเควินเอ่ยถามฉันขึ้นหลังจากที่เราทั้งคู่เดินชมวิวภายในห้องของคอนโดนี่มาได้เกือบชั่วโมงกว่าๆแล้ว โดยสำรวจทุกซอกทุกมุม ซึ่งมันถูกใจฉันมาก ทั้งการตกแต่งและสีโทนห้องน่าอยู่มาก มีสองห้องนอนสามห้องน้ำ หนึ่งห้องนั่งเล่นหนึ่งห้องครัวพร้อมเฟอร์นิเจอร์ครบครันรวมไปถึงห้องทำงานด้วยฉันละสายตาจากห้องโถงเบื้องหน้ากลับไปมองหน้าคุณเควินที่เดินตามหลังฉันมา ฉันก็ยิ้มให้เขาที่ยิ้มให้ฉันอยู่ก่อนแล้ว"ชอบมากค่ะ.....สวยมากค่ะถูกใจริมากด้วยค่ะ"ฉันตอบคุณเควินไปเสียงใสตามความจริงก่อนจะเดินไปทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาที่ตั้งอยู่ใจกลางของห้องโถงที่ฉันกับคุณเควินมาหยุดยืนคุยกัน"แล้วตกลงคุณเอริสนใจจะรับไปดูแลต่อไหมครับ?"คุณเควินเดินไปรินน้ำจากเหยือกใส่แก้วให้ฉันพร้อมกับเอ่ยถามฉันขึ้น ฉันก็ยิ้มแหยๆให้เขาก่อนจะยื่นมือไปรับแก้วน้ำเปล่าที่คุณเควินยื่นมาให้ฉัน"สนใจค่ะแต่ว่าราคาน่าจะ......"ฉันเอ่ยออกไปอย่างติดขัด คุณเควินก็ยิ้มกริ่มออกมาก่อนจะเดินไปทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาที่เป็นที่นั่วเดียวอีกตัวที่อยู่ข้างๆตัวที่ฉันนั่งก่อนจะยกแก้วน้ำในมือเขาขึ้นดื
เขารู้ได้ยังไงว่าฉันเก่งเรื่องงานบริหาร "แหะๆๆผมขอโทษด้วยนะครับที่เสียมารยาทสืบเรื่องของคุณ" "แต่ผมไม่ได้มีเจตนาร้ายแอบแฝงนะครับ"คุณเควินว่าพลางยกมือขึ้นมาตรงหน้าฉันอย่างร้อนรนใจ ฉันก็ยิ้มขำกับท่าทางของเขา "ค่ะไม่เป็นไรค่ะ.....ก็อย่างที่คุณเควินรู้มา.....ริเบื่องานบริษัทมากแล้วค่ะ.....อยากจะลองโบยบินบนท้องฟ้าดูบ้าง" "อ้อครับ.....งั้นผมก็ภาวนาให้คุณได้งานอย่างที่ใจคุณต้องการนะครับ" "ค่ะ.....ขอบคุณค่ะ....ริว่าริคงต้องขอตัวกลับก่อนค่ะ" "งั้นเดี๋ยวผมขับรถไปส่งครับ" "ไม่เป็นไรหรอกค่ะ.....เชิญคุณเควินตามสบายเถอะค่ะ" "แต่......" "คุณจะขับรถของคุณเองไปส่งริทั้งที่ริก็ขับรถของตัวเองกลับอย่างงั้นหรือคะ.....ริว่ามันแปลกๆนะ"ฉันพูดอธิบายต่อ คุณเควินก็ยิ้มบางๆออกมาเมื่อเขาคิดตามที่ฉันพูด เพราะมันแปลกมากไปจริงๆนั้นแหละ "เอาอย่างงั้นก็ได้ครับว่าแต่ผมขอเบอร์ติดต่อคุณเอริไว้หน่อยได้ไหมครับ"คุณเควินว่าพร้อมกับยื่นสมาร์ทโฟนเครื่องหรูสีดำของเขาส่งมาให้ฉัน ฉันก็ยิ้มกริ่มให้เขาก่อนจะยื่นมือไปรับสมาร์ทโฟนมาจากมือเขาและจัดการพิมพ์ไอดีไลน์ของฉันให้เขาไป "และพบกันค่ะ" "แล้วพบกันเช่นกันครับ"ฉันเอ่ยลา
20:30น.บ้านเอริห้องนอนเอริเอริ ฐิติมน.....พรึ่บตุ๊บฉันโยนกระเป๋าสะพายลงบนที่นอนติดสปริงขนาดใหญ่พร้อมกับทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนตามอย่างเหนื่อยล้ามาทั้งวันพร้อมกับปิดเปลือกตาลงเพื่อพักผ่อนสายตาและปล่อยความคิดให้ว่างเปล่า ไม่นึกถึงเรื่องอะไรอีกอีกสองวัน ขุนศึกก็จะหมั้นแล้วสินะ ฉันคงจะไม่ไปล่ะ เพราะเขาไม่ได้ชวนฉันหนิ ฉันจะไปทำไมล่ะจริงไหม"เห้อ........."ฉันผ่อนลมหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะผุดลุกขึ้นจากที่นอนเพื่อจะนำพาร่างกายของตัวเองไปชำระร่างกายอาบน้ำให้สบายตัว วันนี้ฉันตะลอนไปตั้งหลายที่กว่าจะได้กลับบ้านก็มืดค่ำอีกแล้ว จะว่าไป บ้านหลังใหญ่โตขนาดนี้แต่มีฉันอยู่แค่คนเดียวมันก็เหงาๆเหมือนกันนะฉันใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวไม่นานก็เสร็จ พร้อมกับเดินออกมาทาครีมบำรุงผิวกายและผิวหน้าที่หน้าโต๊ะกระจกขนาดใหญ่ และสายตาของฉันก็มองไปเห็นไดร์เป่าผม ก็อดที่จะนึกถึงขุนศึกไม่ได้ที่เขาเคยยืนเป่าผมให้ฉันจนแห้งแทบจะทุกครั้งที่เราอยู่ด้วยกัน เขาคอยเอาใจใส่ฉันอยู่เป็นประจำ "คิดถึงเขาอีกแล้วสินะ"ฉันเอ่ยพึมพำออกมาพร้อมกับยิ้มบางๆให้ตัวเองในกระจกก่อนจะเลิกสนใจไดร์เป่าผมและลุกขึ้นยืนเพื่อจะลงไปด้านล่างของบ้านเพื่
"ยังมีอีกคน"แก้มหวานว่าพร้อมกับตบมือขึ้นสามครั้ง ฉันก็เงยหน้าไปมองเธอและก็มีผู้ชายผมเผ้ารกรุงรังหัวฟูสวมใส่เสื้อผ้าขาดๆเนื้อตัวเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบอะไรไม่รู้สีดำฟันของมันดำทุกซี่ หน้าตาเป็นขี้กลากขี้เกลื้อนมันกำลังเดินมาหาฉันด้วยท่าทางที่เหมือนคนไม่เต็มเต็งอย่าบอกนะว่าเป็นคนสติไม่ดีเป็นคนบ้า"ผัวแกก็มีคนบ้าด้วย..ลูกแกต้องเกิดมาเป็นบ้าแน่เลยฮ่าๆๆๆๆๆ"แก้มหวานเอ่ยออกมาพร้อมกับหัวเราะออกมาอย่างสะใจฉันก็กำหมัดแน่นด้วยความคับแค้นใจ และโกรธเธอคนนี้คนที่ฉันไม่เคยคิดที่จะโกรธ แต่ครั้งนี้ฉันโกรธเธอและจะไม่มีวันให้อภัยเธอเด็ดขากเพราะเธอคิดไม่ดีกับลูกของฉัน ฉันไม่ยอม!!!!!"เจ๊ให้พวกผมก่อน.....ผมไม่อยากใช้ของต่อจากไอ้บ้านี้!!"ชายคนหนึ่งที่จับขาฉันยึดไว้หันไปบอกแก้มหวาน"ได้....ไอ้บ้าแกออกมาก่อน!!"แก้มหวานรับคำชายชุดดำก่อนจะหันไปเอ่ยบอกคนบ้า คนบ้าก็เหมือนจะพูดรู้เรื่องและมันก็หยุดอยู่กับที่"ให้พวกกูก่อน....เสร็จแล้วค่อยคิวมึง"ชายคนที่ถือเข็มฉีดยาเอ่ยขึ้น ตอนนี้มันนำยาไปไว้ในเข็มแล้วและมันก็ดันก้นสปริงออกมานิดหน่อยทำให้ตัวยาที่อยู่ด้านบนพุ่งออกมาเล็กน้อยก่อนที่มันจะเดินมาหาฉันพร้อมกับทำส
"เปล่าหรอก......ที่ผู้ชายเขาไม่เลือกเธอมันเป็นเพราะนิสัยของเธอมากกว่าล่ะแก้มหวาน""นิสัยของเธอ.....ลองมองย้อนดูกลับไปว่าอะไรที่เราสองคนไม่เหมือนกัน""นี่แกจะบอกว่านิสัยแกดีกว่าฉันเหรอ?"แก้มหวานกดเสียงต่ำจ้องฉันด้วยแววตาแข็งกร้าวกว่าเดิม เธอพร้อมที่จะประทุอารมณ์ใส่ฉันได้ทุกเมื่อ"ไม่ใช่.....ฉันแค่อยากจะบอกว่าบางทีทัศนคติหรือความชอบความคิดเห็นสองผู้ชายสองคนนั้นไม่ตรงกับเธอ""แต่มาตรงกับฉันมากกว่า"ฉันเอ่ยออกไปอย่างในความคิดฉันจริงๆแต่ดูเหมือนคำพูดของฉันจะทำให้แก้มหวานไม่พอใจฉันเพิ่มขึ้นไปอีกดูจากการจับเส้นผมของฉันดึงก็รู้ได้เพราะว่าเธอดึงมันแรงขึ้นจนฉันรู้สึกเจ็บจี๊ดไปที่ศีรษะนาทีนี้ฉันไม่ควรจะยั่วโมโหแก้มหวาน เพื่อความปลอดภัยของตัวฉันเองและลูกในท้องของฉัน"หึ.....เข้าข้างตัวเองจริงๆนะ.....ถ้าแกไม่ให้ท่าเควินเขาก็ไม่มีวันสนใจแกหรอก""เขาเชื่อฟังฉันและเอาใจฉันมาตลอดแต่พอมีเเกเข้ามายุ่มย่ามในชีวิตของเขา.....เขาก็เปลี่ยนไป""เขาทำตัวห่างเหินกับฉันไม่เหมือนเมื่อก่อน.....เควินชีวิตของเขาไม่เคยได้รู้จักผู้หญิงคนไหนเป็นพิเศษ....เขาเลยไม่รู้ว่าผู้หญิงน่ะมันตอแหล!!!""เหมือนเธอไงเอริ.....ทำตัวใ
ฉันก็มองจ้องเธอเขม่น แววตาสั่นไหวอย่างไม่ไว้ใจเธอ"แกมีผัวอยู่แล้วและยังจะมายุ่งกับผัวคนอื่นอีกทำไม!!"แก้มหวานตะโกนใส่หน้าฉันสีหน้าและแววตาของเธอที่จ้องมองมาที่ฉันเเปรเปลี่ยนไปเป็นแข็งกร้าวและไม่พอใจและเธอก็เอื้อมมือมาจับผมของฉันพร้อมกับออกแรงกระชากจนหน้าฉันหงายไปข้าง"โอ้ย!""เธอพูดเรื่องอะไรแก้มหวาน.....ฉันไม่เคยไปยุ่งกับสามีของใคร"ฉันเอ่ยบอกแก้มหวานไปพร้อมกับน้ำตาแอบเล็ดไปด้วยเพราะฉันรู้สีกเจ็บที่หนังศีรษะมาก เพราะแก้มหวานเธอดึงผมฉันแรงมากแรงเหมือนอยากจะดึงมันให้ขาดออกไปจากหนังศีรษะฉันฉันก็ใช้มือของตัวเองมั้งสองข้างมาจับมือของแก้มหวานที่จับผมฉันไว้ให้เธอปล่อยผมฉันแต่เธอก็ยิ่งกำมันและออกแรงดึงมันให้แรงขึ้นแรงขึ้นและแรงขึ้น"ยังจะมาตีหน้าซื่ออีกเหรอแกนี่มันมารยาสาไถยจริงๆ""ไม่เข้าใจว่าพวกผู้ชายชอบผู้หญิงแบบแกลงไปได้ยังไง"แก้มหวานเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงและแววตาดูถูกฉัน ฉันก็จ้องมองเธอด้วยความงุนงงว่าเธอพูดถึงใครกันและใครกันที่ฉันไปแย่งสามีเขามาเท่าที่ฉันจำได้ ฉันไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายคนไหนเลยนะ ไม่ว่าจะที่ทำงานหรือที่ไหน"แกแย่งผู้ชายที่ฉันรักไปทั้งสองคน......""และก็เป็นแกที่ท
"ไอ้จอม?"ผมหันไปทันทีที่ได้ยินเสียงที่ผมโคตรจะไม่อยากได้ยิน แต่ก็ต้องได้ยินเพราะพี่ชายต่างแม่ของผมกำลังยืนมองหน้าผมอยู่ด้วยสีหน้าแปลกใจ หน้าตามันโคตรกวนตีน ยิ่งเห็นหน้ามันยิ่งหงุดหงิด ยิ่งหงุดหงิดก็ยิ่งเกลียดมัน "มึงมาทำไม?"ผมถามมันไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบอย่างชัดเจนว่าผมไม่อยากเจอมัน "กูมาหาเอริ..."มันตอบผมมาด้วยน้ำเสียงเรียบๆเช่นกันแต่หน้าตาโคตรกวนประสาท ผมเกลียดชี้หน้ามันชิบหาย เพราะมันพ่อถึงไม่เคยรักผม "แล้วมึงมาทำอะไรที่นี่หรือว่า....มึงอยู่กับริเหรอ?"มันถามผมมาพลางชี้มาที่ผมด้วยหน้าตาเหมือนหมาสงสัย "เอ่อกูกับริกำลังมีลูกด้วยกัน.....แค่นี้มึงก็ควรจะรู้ได้แล้วนะว่าเลิกยุ่งกับเมียกูสักที"ผมอ่ยบอกไอ้จอมไปเสียงเเข็ง มันก็มองมาที่ผมด้วยสายตาตกใจแต่แวบหนึ่งผมก็เห็นเหมือนสายตาเป็นประกายในดวงตาคู่สวยของมันแต่ผมไม่มั่นใจเพราะเห็นแค่กระพริบตาเดียวเท่านั้น ที่ผมพูดกันท่าแบบนี่ทั้งที่ผมเองก็รู้ตัวดีว่าผมไม่มีสิทธิ์แต่ผมไม่อยากให้เอริคบกับไอ้จอม เพราะไอ้จอมมันก็เจ้าชู้ไม่ต่างจากผม มันน่ะ......เปลี่ยนผู้หญิงบ่อยยิ่งกว่าผมเสียอีก ผมไม่อยากให้ริต้องกลับไปเจ็บแบบที่เคยเจ็บมาอีกแล้ว.....ผ
เธอก็บอกว่าจะไม่แก้แค้นอะไรผมอีกแล้ว แต่ขอสู้คดีให้ถึงที่สุด ถ้าผมแพ้ ผมก็ต้องยอมรับชะตากรรม เธอบอกว่าถือเสียว่าผมชดใช้กรรมให้เธอ ผมก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะผมมั่นใจว่าผมจะไม่แพ้คดีนี้แน่ ผมรีบเดินออกมาจากห้องและเดินไปยังห้องฝั่งตรงข้ามที่เป็นห้องของเควิน ที่ผมเองก็เพิ่งจะรู้ว่าคอนโดนี้เควินเป็นเจ้าของ โดยมันให้เอริอยู่ห้องมันฟรีๆดูก็รู้ว่ามันชอบเอริ และจ้องจะเคลมเธอและที่ผมรู้ไปกว่านั่นอีกคือเควินเป็นลูกชายของผู้ชายที่แก้มหวานแต่งงานด้วยออดดดดดดดดดดดดผมกดออดห้องของเควินอยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่มีใครมาเปิดประตูให้ผมสักที สงสัยมันจะไม่อยู่จริงๆหรือมันจะออกไปกับเอริ"ขอให้แน่ใจหน่อยจะได้หมดห่วง"ผมพูดออกมาอย่างยอมรับชะตากรรมถ้าเอริจะชอบผู้ชายคนนี้ผมก็คงจะไม่มีสิทธิ์ไปขัดขวางอะไรเธอ เพราะผมกับเธอมีหน้าที่เป็นพ่อแม่ของลูกเท่านั้น ส่วนสถานะอย่างอื่นเราก็เป็นเพื่อนกันผมเดินเข้าลิฟต์ไปยังชั้นล่างและเดินมุ่งตรงไปยังเคาน์เตอร์ของประชาสัมพันธ์ที่มีไว้ต้อนรับลูกค้าและดูแลคนที่อยู่ในคอนโคนี้"ผมขอเบอร์คุณเควินหน่อยได้ไหมครับ""พอดีผมมีเรื่องจะคุยกับเขาน่ะครับ"ผมเอ่ยบอกพนักงานผู้หญิงที่ทำหน้าที่ประ
คอนโดเควินห้องของเอริ19:00น.ขุนศึก ขุนณรงค์...."ริไปไหนเหรอครับป้าบัว....มืดแล้วยังไม่เห็นกลับมาเลย?"ผมเอ่ยถามป้าบัวไปในขณะที่ท่านกำลังเก็บจานข้าวที่ผมเพิ่งกินเสร็จอยู่ที่จริงผมนั่งชะเง้อคอมองเอริมาตั้งแต่ที่เห็นเธอแต่งตัวออกไปตั้งแต่ตอนห้าโมงเย็นแล้ว กะว่าเธอไปแค่แปปเดียวก็คงจะกลับเพราะไม่เห็นเธอบอกผมว่าเธอจะไปไหน"เห็นว่าออกไปหาเพื่อนนะคะ....คุณขุนศึกมีอะไรหรือเปล่าคะ?""อ้อเปล่าครับ.....ผมเห็นว่ามันเริ่มมืดแล้ว....."ผมเอ่ยบอกป้าบัวไปอย่างเป็นห่วงสีหน้าเป็นกังวลขึ้นมาเพราะเอริเป็นผู้หญิงและกำลังท้องอยู่ด้วยไม่น่าจะออกไปข้างนอกคนเดียวแบบนี้นะหรือว่าเธอจะออกไปหาเพลงขวัญ"ลองโทรหาดูไหมคะ.....""เดี๋ยวผมโทรเองครับป้า....ขอบคุณมากนะครับ""โอเคค่ะงั้นป้าขอตัวไปดูคุณหญิงก่อนนะคะ""ครับป้า.....เดี๋ยวผมรอริสักพักก็จะเข้าไปดูคุณแม่นะครับ""ค่ะ.....เดี๋ยวป้านอนเฝ้าคุณหญิงเองค่ะ....คุณขุนศึกไปนอนพักผ่อนเถอะค่ะ""ครับ....ขอบคุณมากนะครับ"ผมเอ่ยบอกป้าบัวไปอย่างซาบซึ้งใจที่ท่านดีกับผมและคุณแม่ของผมจากใจจริงท่านไม่คิดที่จะทอดทิ้งผมและคุณแม่......ในความโชคร้ายของผมก็ถือว่ายังมีโชคดีอยู่บ้างที
"กะจะเผาทั้งเป็นแม่ของขุนศึกเลยนะ""เธอร้ายกาจมากมากจนฉันอยากรู้ว่าแก้มหวานแค้นอะไรขุนศึกมากมายขนาดที่จะฆ่าจะแกงกันได้"นามิเอ่ยออกมาอย่างไม่เข้าใจและอยากรู้มากๆ"ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเราทั้งสามคนในเมื่อก่อนมันจะเป็นต้นเรื่องที่ทำให้แก้มหวานแค้นฉันขนาดนี้ไหม"ฉันเอ่ยออกไปเสียงแผ่วเบามันถึงเวลาแล้ว ที่ฉันจะต้องไปเผชิญหน้าและถามแก้มหวานตรงๆว่าสิ่งที่เธอทำงไปในตอนนี้ เพราะอยากจะเอาคืนขุนศึกที่เขาทำกับเธอตอนที่เธอเรียนอยู่มหาลัยใช่ไหมเพราะสิ่งที่ขุนศึกไม่ตั้งใจในคราวนั้นแต่กลับทำให้คนที่ถูกกระทำเครียดแค้นเอาเป็นเอาตายขนาดนี้"ฉันขอตัวก่อน"ฉันเอ่ยขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นยืนเต็มความสูงนามิก็ลุกขึ้นพรวดพราดตามฉันมาทันทีด้วยความตื่นตกใจ"เธอจะไปไหนไม่เอาหลักฐานแล้วหรือไง""ไม่แล้วล่ะ....ฉันไม่ต้องการมันแล้ว"ฉันเอ่ยบอกนามิไปก่อนจะหยิบกระเป๋าเงินและจำ้อ้าวเดินออกมาจากร้านอาหารนี้อย่างไวตอลดทางเดินฉันหยิบโทรศัพท์ไอโฟนเครื่องแพงของตัวเองขึ้นมากดดูบันทึกรายการบันทึกเสียงฉึก"โอ้ย!!"ฉันร้องออกมาด้วยความตกใจและความเจ็บปวดที่แล่นแวบเข้ามาที่ก้านคอของฉันฉันจึงรีบเอามือไปคลำดูก็พ
"ฉันเลยเตรียมของมาให้เธอได้พิสูจน์....ว่าฉันไม่โกงเธออย่างแน่นอน"ฉันก็มองหน้านามิอย่างจ้องเขม็งและสงสัยในสิ่งที่เธอพูด เธอเตรียมอะไรมาให้ฉันพิสูจน์"ในรถฉันมีโน้ตบุ๊กอยู่....เธอจะไปดูมันกับฉันไหมล่ะ?"นามิเอ่ยถามฉันมา ฉันก็จ้องเธออย่างไม่วางใจ"ฉันเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆจะไปทำอะไรเธอได้.....?"เธอก็เอ่ยออกมาเสียงใสอย่างรู้ทันความคิดของฉัน"ในนั้นมีหลักฐานทั้งหมดจริงๆใช่ไหม?"ฉันเอ่ยถามนามิไป เธอก็ยกยิ้มที่มุมปากขึ้นอย่างคนที่เหนือกว่าก่อนจะพยักหน้าเป็นคำตอบให้ฉัน"หลักฐานที่แก้มหวานโกงบริษัทของคุณหญิงนฤมิตรจนทำให้ทั้งคุณหญิงและขุนศึกต้องถูกกล่าวหาว่าเป็นคนคดโกง""ใช่...."นามิตอบมาเสียงดังฟังชัด ฉันก็ทำหน้านิ่งเฉยและเอ่ยถามเธอต่อไป"แก้มหวานเป็นคนอยู่เบื้องหลังแผนการทั้งหมด......ทั้งเรื่องที่โยนความผิดว่าคุณหญิงนฤมิตรฟอกเงินที่ผิดกฎหมายจากประเทศเพื่อนบ้าน""เป็นคนต้นคิดการเทรดเงิน....โดยใช้การเทรดเงินเป็นเบื้องหน้าให้คุณหญิงนฤมิตรตายใจและให้คุณหญิงเปิดบัญชีเป็นชื่อของท่านเพียงคนเดียวและนำเงินที่ฟอกมาทั้งหมดโอนใส่ไปในบัญชีของคุณหญิง"นามิเอ่ยออกมา ฉันก็จ้องมองหน้าเธอด้วยท่าทางนิ่งเฉย ฉันต้องทำ
"เธอเป็นใคร"ฉันเอ่ยถามปลายสายที่เป็นเสียงผู้หญิงออกไปน้ำเสียงของปลายสายฟังดูคุ้นหูฉันมาก (นามิเอง....) "นามิ....เธอมีอะไรกับฉัน" (ฉันมีเรื่องเกี่ยวกับขุนศึกอยากปรึกษาเธอ) "เรื่องอะไร?" (หลักฐานทั้งหมดเกี่ยวกับคดีที่ขุนศึกเจออยู่ในตอนนี้.....ถ้าได้หลักฐานอันนี้ไปเขาพ้นคดีแน่) "แล้วเธอไปเอามาจากไหน?"ฉันเอ่ยถามนามิไป ในใจฉันสงสัยและไม่เข้าใจเธอว่าเธอจะช่วยขุนศึกทำไม ในเมื่อก่อนหน้านี้เรื่องของสองคนนี้จบกันไม่ดีเท่าไหร่ อาจจะมองหน้ากันไม่ติดถึงขั้นเกลียดขี้หน้ากันเลยก็ได้ (ฉันโดนนังแก้มหวานหักหลัง....มันเป็นคนต้นเรื่องทั้งหมด) (ฉันพูดจริงๆเอริ....ตอนนี้ฉันกับแม่กำลังเดือดร้อน....ฉันขอขายหลักฐานของขุนศึกให้เธอในราคาสิบล้านก็ได้) (ฉันกับแม่จะใช้เงินก้อนนี้เป็นก้อนหลบหนีนังแก้มหวาน) (มันราวีชีวิตของฉันกับแม่ไม่เลิกนะเอรินะ) (นังแก้มหวานมันสั่งให้ฉันเข้าไปตีสนิทก้บขุนศึกมันอยู่เบื้องหลังทุกอย่างทั้งเรื่องที่คุณหญิงโดนฟ้องว่าฟอกเงิน....การเทรดหุ้นที่ไม่เอาเงินไปเทรดแต่เอาไปใช้เอง....ตลาดหุ้นที่ผิดกฏหมาย) (นังแก้มหวานมันเป็นคนวางแผน....ฉันมีคลิปวิดีโอในการคุยของฉันกับมันในตอนที่มัน