Share

ตอนที่107

last update Last Updated: 2025-01-22 21:33:26

งานจัดเลี้ยงต้อนรับ นามิ…..

คฤหาสน์นามิ

20:30น.

แชะ แชะ แชะ แชะ

แสงแฟลชและเสียงกดรัวชัตเตอร์ของบรรดานักข่าวจากหลายสำนักพิมพ์กำลังตั้งอกตั้งใจรุมกันถ่ายภาพของชายหญิงที่ดูเด่นที่สุดในงานนี้ นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงอย่างขุนณรงค์และคู่ควงของเขาในค่ำคืนนี้นามิกาสาวสวยดีกรีเด็กนักเรียนนอกลูกหลานตระกูลเก่าแก่และตระกูลดัง

“คุณขุนณรงค์แนบชิดอีกนิดครับ….”เสียงของนักข่าวผู้ชายเอ่ยขึ้นด้วยถ้อยคำสุภาพพลางยิ้มกว้างอย่างดีใจและชื่นชมชายหญิงสองคนนี้ที่มีเคมีเข้ากันสุดๆผู้ชายก็หล่อดูดีผู้หญิงก็สวยสง่า

พรึบ

“ได้ครับ….”ขุนณรงค์ตอบรับคำเสียงอ่อนโยนพร้อมกับหันมายิ้มให้นามิกาและเขาก็โอบเอวเธอให้แน่นกว่าเดิมพร้อมกับขยับร่างหนาที่อยู่ในชุดสูทสีน้ำเงินปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวด้านในสามเม็ดเพื่อแหวกโชว์แผงอกสุดล่ำบึกและขาวเนียน ทรงผมถูกเซตตั้งขึ้นเปิดเผยให้เห็นใบหน้าเรียวจมูกโด่งรับกันเป็นสันริมฝีปากสีชมพูอวบอิ่มหล่อเข้าขั้นเทพอย่างกับเบ้าหน้าฟ้าประทาน

พรึบ พรึบ

ฮืฮฮาๆๆๆ

“โอ้โฮ้….?”

ทันใดนั้นทางประตูทางเข้าของหน้างานก็มีเสียงดังเอะอะโวยวายเกิดขึ้นของผู้คนที่พากันยืนถือเครื่องดื่มมึนเมาหลากหลายในมือคนละแก้ว ทำให้นั
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • รักสำรอง   ตอนที่108

    “ครับ….”พรึบขุนณรงค์ว่าเสียงอ่อนพร้อมกับคลี่ยิ้มบางๆให้แม่ของเขาและเอื้อมมือไปโอบเอวของคุณหญิงนฤมิตรเเละทั้งคู่ก็จับจ้องไปยังชายหญิงที่โดนนักข่าวรุมสัมภาษณ์และถ่ายรูปจนคนทั้งงานดูไร้ตัวตนไปหมด ขุนณรงค์รู้สึกโกรธและไม่พอใจขจรกิตเป็นอย่างมากแต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้…เพราะเขาไม่มีสิทธิ์หวงและทวงความเป็นเจ้าของผู้หญิงที่ขจรกิตควงมาในค่ำคืนนี้“คุณจอมพล…กำลังจะสละโสดเหรอคะ…?”“คำถามตรงไปหรือเปล่าครับ…^//^”ขจรกิตเอ่ยถามนักข่าวสาวที่เอ่ยถามเขามาด้วยสีหน้าเขินอายพวงแก้มเริ่มเเดงขึ้นเรื่อยๆทำให้เรียกเสียงแซวจากนักข่าวเป็นอย่างมาก “ผม…คงต้องให้เอริเป็นคนตอบนะครับ…”ขจรกิตเอ่ยขึ้นพร้อมกับหันไปมองโครงหน้าหวานของฐิติมนที่ยืนเคียงข้างเขาในค่ำคืนนี้ด้วยท่าทางสง่างามและชวนสะดุดตานักธุรกิจมากมายที่อยู่ในงานนี้เป็นอย่างมาก เพราะชื่อเสียงและความสามารถร่วมไปถึงหน้าตาของเธอเป็นที่รู้จักกันดีในแวดวงนักธุรกิจ“เป็นเกียรติของดิฉันมากค่ะ…ที่ได้ยืนอยู่ตรงนี้ในค่ำคืนนี้…”ฐิติมนตอบไปอย่างสงบเสงี่ยมและวางตัวดีเธอยิ้มหวานจนนักข่าวทั้งชายและหญิงต่างเคลิบเคลิ้มตามๆกันไป“ผมคงต้องขอตัวก่อนนะครับ…”ขจรกิตเอ่ยขอตัวนักข่าวเ

    Last Updated : 2025-01-22
  • รักสำรอง   ตอนที่109

    21:00น.เอริ ฐิติมน….พรึบ“ค็อกเทลครับ….”คุณจอมพลว่าพร้อมกับยื่นแก้วค็อกเทลสีฟ้าสวยใสส่งมาตรงหน้าของฉัน “ขอบคุณค่ะ^_^”ฉันเอ่ยขอบคุณคุณจอมพลพร้อมกับยื่นมือไปรับแก้วค็อกเทลที่นำมาเป็นเครื่องดื่มในงานนี้มาจากมือเขา “เชียร์ครับ…”“เชียร์ค่ะ…”ฉันยิ้มรับให้คุณจอมพลและค่อยๆยกแก้วค็อกเทลสีสวยขึ้นดื่ม ปกติฉันไม่ชอบดื่มพวกเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์แบบนี้ แต่นี้เป็นงานฉันต้องทำ ดีนะแก้วนี้ที่ฉันดื่มไม่ผสมวอดก้าไม่งั้นปวดหัวแน่“อยากทานอะไรไหมคะ…เดี๋ยวพี่ไปเอามาให้…”คุณจอมพลเอ่ยกระซิบถามฉันด้วยน้ำเสียงสุภาพอ่อนโยน ฉันก็ลดแก้วค็อกเทลลงและหันไปมองหน้าคุณจอมพลแทบจะทันทีเพราะน้ำเสียงของเขาที่เอ่ยถามฉันเนี่ย ละมุนมากค่ะ“เอ่อ…ไม่ดีกว่าค่ะ…”ฉันตอบคุณจอมพลไปพลางยิ้มแห้งๆให้เขา เขาก็พยักหน้าและยิ้มละมุนให้ฉันก่อนที่เราทั้งคู่จะหันไปมองบนเวทีที่มีพิธีกรกำลังกล่าวเปิดงานและเรียนเชิญให้แขกผู้ใหญ่พวกบรรดาคุณหญิงคุณนายตระกูลเก่าแก่ได้ขึ้นไปอวยพรให้นามิตามแบบฉบับพวกคนรวย ฉันกับคุณจอมพลเลือกที่จะยืนอยู่ด้านหลังของงานไม่เข้าไปหน้าเวที แต่ตลอดเวลาที่ข้างกายของฉันมีคุณจอมพลยืนอยู่ด้วย ฉันก็รับรู้ได้ถึงสายตาคู่หนึ

    Last Updated : 2025-01-23
  • รักสำรอง   ตอนที่110

    ฉันรีบคว้าเเขนของคุณจอมพลอย่างไวในขณะที่เขากำลังจะเดินไปหาเรื่องพนักงานเสิร์ฟคนนั้น ที่มองหน้าตาเหมือนน้องเขาน่าจะกำลังเรียนอยู่และมาทำงานพาร์ทไทม์ที่โรงแรมแห่งนี้เป็นแน่“ไม่เป็นไรค่ะ…ริยืนขวางทางน้องเขาเอง…พี่จอมอย่าโกรธน้องเขาเลยนะคะ…ถือว่าริขอ…”ฉันเอ่ยเสียงอ่อนอย่างจริงจังเป็นเชิงขอร้องคุณจอมพลไปในตัว เขาก็จ้องมองหน้าฉันก่อนจะพยักหน้าเบาๆเป็นการรับคำของฉัน“ขอบคุณค่ะ…..”ฉันเอ่ยขอบคุณคุณจอมพลไปและปล่อยข้อมือเขาก่อนจะหันไปหาน้องผู้ชายพนักงานเสิร์ฟคนนั้น ที่ทำหน้าเสียมองหน้าฉันอยู่ ใบหน้าของน้องเขาซีดเผือกแววตาสั่นไหวตัวของเขาสั่นเทาจนน่าเห็นใจ“ไม่เป็นไรนะคะ…พี่ไม่ได้โกรธน้อง…”“น้องไปทำงานต่อเถอะค่ะ…”“แต่…”น้องเขามองมาที่หน้าฉันพร้อมกับมองต่ำลงไปที่เสื้อผ้าของฉันที่เลอะคราบของค็อกเทลจนเป็นดวงๆฉันก็คลี่ยิ้มบางๆให้เขา“ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ…เดี๋ยวพี่จัดการเอง…น้องไปทำงานต่อเถอะ…”“ไปเถอะจ๊ะ…”“ครับ….ขอบคุณนะครับ..พี่…”“จ้า…ตั้งใจทำงานนะ^_^”ฉันเอ่ยให้กำลังใจน้องพร้อมกับยิ้มหวานให้เขาไป เขาก็ยิ้มให้ฉันก่อนจะยกมือไหว้ฉันกับคุณจอมพลและเดินออกไปจากที่ตรงนี้“ริว่า…ริไปล้างตัวก่อนดีกว่าค่ะ…เห

    Last Updated : 2025-01-23
  • รักสำรอง   ตอนที่111

    ย้อนกลับไปเมื่อแปดปีก่อนมหาลัย Eสนามกีฬาของมหาลัยพรึบ“วี๊ดดดดวิ๊ว….น้องแก้มหวานคนสวยของพี่^_^”เสียงเอ่ยแซวพร้อมกับแววตาเป็นประกายเอ่ยแซวผู้หญิงสวยสง่ารูปร่างสูงโปร่งอย่างกับนางแบบเธอมีผิวขาวเนียนผมยาวสีน้ำตาลอ่อนสยายไปตามแรงเดินของเธอ ริมฝีปากหยักสีชมพูพริ้มกรีดยิ้มให้บรรดารุ่นพี่จากต่างคณะอย่างเขินอาย “ยัยแก้มหวาน….แกนี่เด่นอยู่คนเดียว….”เสียงของเมลหญิงสาวผมสั้นหุ่นแซ่บเอ่ยแซวเพื่อนสาวจากคณะเดียวกัน ทำให้แก้มหวานที่เขินหน้าแดงถึงกับมองค้อนเมลอย่างน่ารักโดยที่ทั้งคู่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่คมสวยกำลังมองทั้งสองอยู่อย่างพึงพอใจ“คนผมสั้นชื่อน้องเมลคนผมยาวชื่อน้องแก้มหวาน…จากคณะนิเทศ…”หนุ่มรุ่นพี่หน้าตาตี๋ขาวสูงโปร่งชื่อทีภพเอ่ยบอกขุนณรงค์เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาดวงตาคมเข้มจมูกโด่งเป็นสันผิวขาวละเอียดเนียนยิ่งกว่าผู้หญิงริมฝีปากของเขาสีชมพูระเรื่อค่อยๆกระตุกยิ้มมุมปากขึ้นแววตาคู่คมเป็นประกายเมื่อมองเรือนร่างเล็กที่ค่อยๆเดินผ่านหน้าเขาไปยังสนามของมหาลัยที่เป็นสถานฝึกซ้อมของคณะเชียร์ลีดเดอร์“น้องแก้มหวานเป็นดาวดวงใหม่ของมหาลัยเรา…”ฟิวหนุ่มหล่อนักกีฬาเอ่ยต่อจากเพื่อนของเขา ทำให้ขุนณรงค์มอง

    Last Updated : 2025-01-23
  • รักสำรอง   ตอนที่112

    2ชั่วโมงต่อมา…พรึบ“น้องแก้มหวานหรือเปล่าครับ…?”เสียงทุ้มนุ่มละมุนเอ่ยขึ้นตรงหน้าของแก้มหวานทำให้เธอค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมอง ก็พบกับเจ้าของใบหน้าหล่อละมุนเข้มแบบที่ตรงสเปคเธอ และเธอเองก็คิดว่าเขาคนนี้เหมาะสมกับเธอที่สุดแล้ว“ค่ะ…ใช่ค่ะ..มีอะไรหรือเปล่าคะ?”แก้มหวานเอ่ยถามหนุ่มรุ่นพี่คนนี้ไปอย่างสงสัยพร้อมกับมองหน้าหล่อของเขาไปด้วย “รถเป็นอะไรเหรอครับ?”เสียงทุ้มหวานละมุนเอ่ยต่ออย่างสงสัยพลางมองไปที่รถคันเก่าของแก้มหวานที่เธอใช้ขับมาเรียน“ไม่รู้เหมือนกันค่ะ…ขับมาดีๆรถก็กระตุกและดับไป…”แก้มหวานตอบขุนณรงค์ไปแต่เธอก็แอบชำเลืองมองไปยังด้านหลังของเขาที่มีรถสปอร์ตรุ่นใหม่ล่าสุดที่เพิ่งจะเปิดตัวในประเทศไทยเมื่อสองวันก่อนจอดเปิดไฟของทางอยู่ด้านหลังรถของเธอ ขุนณรงค์ที่พยักหน้ารับรู้ถึงเหตุผลว่าทำไมเธอถึงจอดรถข้างทางเปลี่ยวแบบนี้อย่างเข้าใจเรื่องทุกอย่างแล้ว“อ้อ….สงสัยหม้อน้ำแห้งหรือไม่ก็ขัดข้องเสียตรงไหนสักที่…”“งั้นเอาแบบนี้ดีกว่าครับ…”“คะ?”แก้มหวานเลิกคิ้วหนาเรียงตัวสวยที่ถูกแต่งเติมมามองหน้าขุนณรงค์อย่างสงสัยและงุนงง“เดี๋ยวผมไปส่ง^_^”“จะดีเหรอคะ?”“แล้วน้องแก้มหวานคิดว่ายังไงอ่ะครับ?”“ก็

    Last Updated : 2025-01-23
  • รักสำรอง   ตอนที่113

    8ปีก่อนมหาลัย Eตึกคณะ บริหารธุรกิจม้าหินอ่อน ใต้อาคารเรียน14:30น.พรึบ“เห้อ….”เสียงหวานใสผ่อนลมหายใจออกมาด้วยท่าทางอิดโรยจากการอ่านหนังสือของตัวเองและไหนจะต้องติวหนังสือให้กับแฟนหนุ่มหล่อของเธออีกด้วย ตอนนี้ทั้งสองได้นั่งอยู่ใต้ต้นไม้บนโต๊ะม้าหินอ่อนที่อยู่ติดกับอาคารเรียนเพื่อติวหนังสือสอบปลายภาคกัน“เหนื่อยไหมครับ?”เสียงทุ้มเอ่ยกระซิบถามฐิติมนที่กำลังหลับตาพริ้มคู่สวยของเธอเพื่อพักสายตาอย่างเอ็นดูเธอ “มาก…”ฐิติมนตอบขุนณรงค์แฟนคนแรกของเธอไปด้วยน้ำเสียงเหนื่อยล้าและอ่อนเพลียแต่เธอยังไม่ได้ลืมตา ทำให้ขุนณรงค์ยิ้มกว้างก่อนจะขยับตัวเข้าไปใกล้ชิดเธอและค่อยๆเอนศีรษะก้มเอาใบหน้าด้านซ้ายซบลงไปบนหนังสือเล่มหนาที่อยู่เทียบเท่าเธอและเขาก็นอนมองใบหน้าหวานของฐิติมนพลางอมยิ้มออกมาหัวใจของเขาเต้นโครมครามรัวเร็วเมื่อเขาค่อยๆขยับริมฝีปากของเขาเข้าไปใกล้ๆคนตัวเล็กที่นอนหลับตาอยู่เรื่อยๆจนในที่สุด ริมฝีปากหนาก็แตะลงบนริมฝีปากนุ่มนิ่มอวบอิ่มสีชมพูระเรื่อของฐิติมนอย่างแผ่วเบาจุ๊ฟ“อื้ออ!”ฐิติมนครวญครางขึ้นอย่างตกใจพร้อมกับดีดตัวสปริงลุกขึ้นนั่งตัวตรงอย่างไวพร้อมกับยกมือขึ้นมาแตะที่ริมฝีปากของตัวเอ

    Last Updated : 2025-01-23
  • รักสำรอง   ตอนที่114

    วันเดียวกัน…16:30น.ห้องน้ำหญิง คณะบริหารธุรกิจ….พรึบซ่าาาาาาาาา“พวกคุณเป็นใครกันคะเนี่ย?”เสียงหวานใสที่แอบสั่นเครือในน้ำเสียงเอ่ยถามผู้หญิงในชุดนักศึกษามหาลัยที่ติดเข็มกลัดสัญลักณษ์มหาลัยเดียวกันกับเธอที่พากันยืนอยู่ด้านหลังของเธอจำนวนห้าคนโดยคนทั้งหมดมีหน้าตาที่เอาเรื่อง“พี่….ชื่อเอริหรือเปล่าคะ?”ผู้หญิงหนึ่งในห้าเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเเข็งทำให้ฐิติมนถึงกับแอบกลัวนิดๆว่าพวกเธอไม่ได้มีเจตนาดีกับเธอแน่ๆ“ค่ะ…ฉันชื่อเอริค่ะ…ไม่ทราบว่าพวกคุณมีอะไรกับฉันหรือเปล่าคะ?”“ซ่าให้มันน้อยๆหน่อยพี่….”เสียงห้วนเอ่ยออกมาพร้อมกับร่างกายระหงที่เดินเข้ามาหาฐิติมนอย่างช้าๆทำให้ฐิติมนถอยหลังด้วยความกลัวจนหลังของเธอไปแนบติดกับขอบอ่างล่างหน้าจนทำให้เธอรับรู้ได้ว่าหมดทางหนีแล้ว“มันเรื่องอะไรกันคะ…?”ฐิติมนเอ่ยถามคนพวกนั้นไปอย่างใจดีสู้เสือ“ก็ไม่มีเรื่องอะไรหรอกคะ….บังเอิญว่า…พวกเราหมั่นไส้พี่!!”และพอสิ้นเสียงของหัวหน้าเด็กปีหนึ่งที่โดนจ้างวานให้มาทำร้ายฐิติมนพวกเธอก็พากันเข้ามารุมทำร้ายฐิติมน เธอขัดขืนและดิ้นรนต่อสู้จนสุดชีวิต แต่เธอก็ไม่สามารถสู้แรงมือตบของทั้งห้าคนได้ เนื้อตัวของฐิติมนเปียกชุ่มไปด้ว

    Last Updated : 2025-01-23
  • รักสำรอง   ตอนที่115

    “เธอ…รู้จักเอริเหรอ?”ขุนณรงค์มองหน้าแก้มหวานด้วยแววตาสั่นไหวและดูเป็นกังวล เขากลัวว่าแก้มหวานจะไปวุ่นวายกับฐิติมน“ไม่รู้จักหรอกค่ะ….แต่พอจะรู้เรื่องของพี่ขุนกับเธอ…”“ถ้าไม่มีพี่เอริ…พี่ขุนจะรักแก้มหวานไหมคะ?”แก้มหวานพูดเสียงแข็งแววตาของเธอดูดุดันและแข็งกร้าวทำให้ขุนณรงค์รู้เหตุการณ์ได้ทันทีว่าใครเป็นต้นตอในการทำร้ายฐิติมนในห้องน้ำเมื่อตอนเย็นที่ผ่านมาแน่นอน เพราะเรื่องที่เขาคบกับฐิติมน น้อยคนนักที่จะรู้ เพราะฐิติมนขอให้เก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ เพราะแฟนคลับของขุนณรงค์เยอะเธอไม่อยากเป็นจุดสนใจและมีปัญหากับใคร เธออยากตั้งใจเรียนให้จบเร็วๆ“หึ….ฉันรักแค่เอริคนเดียว….”ขุนณรงค์ว่าเสร็จก็เดินออกมาจากห้องนอนของเขาเลย ปล่อยให้แก้มหวานสตั้นตกใจและรู้สึกเจ็บปวดกับความรักครั้งแรกของเธอ เธอนอนร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่บนเตียงนอนโดยที่เธอไม่รู้ชะตากรรมของเธอต่อจากนี้เลยสักนิด ว่า ขุนณรงค์ได้โทรหาเพื่อนของเขาให้มาหาเขาที่ห้อง เพราะเขายกแก้มหวานให้เพื่อนของเขาแล้วและเขาก็จะเปลี่ยนเสื้อผ้าและไปดูแลแฟนของเขาที่กำลังนอนรักษาตัวจากการโดนรุมทำร้ายอยู่ที่โรงพยาบาลพรึบ“พวกพี่…มาทำอะไรกันคะ?”เสียงหวานใสข

    Last Updated : 2025-01-23

Latest chapter

  • รักสำรอง   ตอนที่229

    "ผมเกลียดคุณเข้าใจไหม""ไม่จริงคุณไม่ได้เกลียดแก้มหวานคุณรักแก้มหวาน""ไม่งั้นคุณจะมาทำดีกับแก้มหวานทำไม""ที่ผมทำดีกับคุณเพราะผมติดใจในเซ็กส์ของคุณไง....คุณรู้ไหมว่าคุณเป็นผู้หญิงที่เร้าร้อนและร้อนแรงเรื่องบนเตียงมากแค่ไหน"เควินพูดพร้อมกับเดินตรงมาหาแก้มหวาน"ผมไม่เคยมีอะไรกับใครแล้วมีความสุขเท่าคุณ"เควินว่าพร้อมกับใช้ปลายนิ้วเรียวไล้เกี่ยไปตามแขนของแก้มหวานอย่างแผ่วเบา พร้อมกับมองแก้มหวานด้วยแววตาหวานเยิ้ม"ผมก็เลยเล่นตามน้ำคุณถึงแม้ในใจผมมันจะสนแค่ร่างกายคุณแต่นิสัยและสันดานของคุณผมรังเกียจมันเสียด้วยซ้ำ"เควินพูดไปพลางมองไปที่ร่างของแก้มหวานด้วยสายตาดูถูกและเหยียดหยาม"ผมก็นึกว่าคุณจะเล่นๆกับผมแต่ที่ไหนได้คุณคิดจริงจัง"เควินว่าพลางยิ้มหัวเราะออกมาอย่างเรื่องที่เป็นประเด็นสนทนาอยู่ในตอนนี้เป็นเรื่องตลก ทำให้แก้มหวานมองผู้ชายตรงหน้าอย่างไม่พอใจและน้อยใจไปในตัวเธอคิดว่าเขาจะสนใจและมีความรู้สึกดีๆให้เธอเสียอีก แต่ที่ไหนได้เขากลับไม่ได้มีใจให้เธอเลย "ไม่ต้องมองผมแบบนั้นหรอก.....ผมพูดความจริง""และต่อไปคุณก็ช่วยกรุณารู้จุดยืนของตัวเองด้วยนะ"เควินเอ่ยออกมาปิดท้ายแววตาที่เขามองเธอเวลาพูด

  • รักสำรอง   ตอนที่228

    "ไม่ใช่ว่าริเป็นซิงเกิ้ลมัมไม่ได้แต่ริไม่อยากเป็นไม่อยากให้ลูกมีแค่ริที่ทำหน้าที่ทั้งพ่อและแม่ในเวลาเดียวกันแต่อยากให้ลูกได้รับความรักจากพ่อแท้ๆของเขาและความเอาใจใส่จากพ่อของเขาจริงๆ" "คนที่ไม่เคยขาดพ่อขาดแม่ไม่มีวันเข้าใจหรอกไม่ว่าแม่จะดูแลดีแค่ไหนแต่มันก็ไม่เหมือนความรักที่มีทั้งพ่อและแม่อยู่ครบ" "ริหวังว่าขุนจะเข้าใจนะ....ขุนแค่ทำหน้าที่พ่อของลูกเท่านั้นพอ....." "ริ....." "หรือขุนอยากจะเลือกก็ได้นะระหว่างทำหน้าที่พ่อของลูกหรือจะไม่รับหน้าที่อะไรเลยก็ได้" "ก็ได้ขุนจะเอาแบบที่ริว่าก็ได้"ขุนศึกที่ได้ยินคำขาดจากฉัน เขาก็พูกเสียงเข้มแทรกขึ้นมาทันที "แต่ขุนจะทำให้ริเห็นว่าขุนพร้อมที่จะหยุดและมีแค่ริคนเดียวแล้วจริงๆ"ขุนศึกว่าพร้อมกับทำหน้ามั่นใจว่าเขาจะสามารถทำอย่างที่เขาพูดได้จริงๆ แต่เขาก็พูดแบบนี้ทุกครั้งที่ฉันจับเขาได้ว่าเขาแอบไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นและฉันก็ไว้ใจและเชื่อใจเขามาตลอดและเป็นยังไงล่ะ สุดท้าย ฉันก็เป็นอีโง่เหมือนเดิม เคยยอมเสียศักดิ์ศรีตัวเองแก้ผ้าให้ขุนศึกเอาเพื่อให้เขาเลิกไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น นั่นมันเป็นความคิดเด็กน้อยชะมัด "ทำให้ได้ก่อนค่อยมาว่ากันอีกที..

  • รักสำรอง   ตอนที่227

    วันเดียวกัน23:30น.เอริ ฐิติมน......จึกๆๆ"ริ......""หื้ออออ"ฉันครางรับเสียงทุ้มที่เอ่ยเรียกฉันพร้อมกับแรงสะกิดที่ไหล่ฉันเบาๆฉันที่นั่งขดตัวหลับอยู่บนโซฟาภายในห้องโถงใหญ่ก็ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาดูเจ้าของเสียงที่ฉันเฝ้ารอเขาจนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้"ขุน......กี่โมงแล้วเนี่ย?"ฉันขยี้ตาเพื่อไล่ความสะลึมสะลือความงัวเงียให้หายไปพร้อมกับเอ่ยถามขุนศึกไป"เที่ยงคืนกว่าแล้ว....ริมานอนทำไมตรงนี้?"ขุนศึกตอบฉัรพร้อมกับเอ่ยถามฉันกลับ ฉันที่หายจากอาการสะลึมสะลือแล้วแล้วก็ขยับตัวนั่งดีๆและหันไปมองหน้าขุนศึกที่เขานั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับฉันและนั่งข้างๆฉันด้วย"ริมารอขุนนั้นแหละ.....ทำไม่มาซะดึกเลย....หาไม่เจอเหรอ?""เปล่า.....พอดีขุนไปทำธุระมาน่ะ""อ้อ"ฉันพยักหน้าพลางร้องตอบขุนศึกไป แม้ในใจอยากจะถามเขาว่าธุระที่เขาว่าคืออะไร แต่สีหน้าและแววตาของขุนศึกเหมือนไม่อยากบอกให้ฉันรู้ว่าธุระที่เขาพูดถึงคืออะไรถ้าเขาไม่อยากบอก ฉันก็ไม่ควรที่จะถามต่อสินะ เพราะฐานะของฉันกับเขาไม่มีสิทธิ์ซักไซ้จนได้รู้เรื่องส่วนตัวของเขามากไปกว่านี้"ว่าแต่ริมารอขุน......มีเรื่องด่วนอะไรหรือเปล่า"ขุนศึกถามฉันพร้อมกับจ้องมองฉั

  • รักสำรอง   ตอนที่226

    จะปล่อยห้องว่างไวโดยไร้คนอยู่ก็เสียดาย ฉันก็เลยใจอ่อนและยอมมาอยู่ที่นี่ซึ่งฉันคิดว่ามันสะดวกสบายดี บ้านที่ฉันหาในเน็ตก็มองทรุดโทรมและค่าเช่าก็แพง อะไรที่ประหยัดได้ในตอนนี้ฉันก็ควรจะประหยัดและตอนนี้ฉันก็ท้องด้วย ฉันควรจะมีเงินสำรองไว้เลี้ยงลูกของฉันให้เขาอยู่อย่างสุขสบายให้เยอะๆดีกว่าฉันควรจะบอกเรื่องนี้กับขุนศึก......ว่าฉันท้องกับเขา....."ป้าบัวคะ""จ๊ะว่าไงจ๊ะเอริ?"ป้าบัวที่กำลังยกชามกะละมังที่เช็ดตัวคุณหญิงเพิ่งเสร็จหันมาขานรับฉันเงินก้อนใหญ่ฉันก็ให้ขุนศึกไปหมดแล้ว รถก็ขายทิ้ง บ้านก็มาไฟไหม้อีก ค่ารักษาพยาบาลคุณหญิงค่าใช้จ่ายรายเดือนก็สูง โดยเฉพาะค่ากายภาพบำบัดที่ฉันว่าจ้างให้นางพยาบาลที่เป็นคนทำกายภาพบำบัดและศึกษาด้านนี้มาโดยเฉพาะให้มาดูแลคุณหญิงทุกวันโดยทำกายภาพบำบัดให้คุณหญิงเดินได้อีกครั้งและฉันจะทำทุกวิถีทางให้ชีวิตของลูกฉันมีความสุขและสุขสบายที่สุดไม่ให้ลำบากและรู้สึกขาดแบบที่ชีวิตฉันเคยเป็นมา ฉันจะเลี้ยงเขาให้ดีที่สุดเท่าที่สุดของความสามารถของฉัน"ป้าบัวส่งโลเคชั่นให้ขุนหรือยังคะว่าเราอยู่ที่ไหนกัน?"ฉันเอ่ยถามป้าบัวไป ท่านก็ยิ้มบางๆให้ฉัน"ป้ากำลังจะไปส่งโลเคชั่นให้คุณข

  • รักสำรอง   ตอนที่225

    "ไม่ว่าฉันจะให้แกทำอะไรแกก็ยอมใช่ไหม?"แก้มหวานเอ่ยถามผมด้วยแววตามีเลศนัยพร้อมยกยิ้มที่มุมปากขึ้น ผมก็จ้องมองเธอนิ่ง และผมก็อยากทำให้เรื่องทุกอย่างมันจบลง วันนี้คุณแม่ผมเกือบจะไม่รอด เพราะผมเป็นตัวต้นเหตุ วันนี้อาจจะโชคดี แต่มันก็คงตะไม่โชคดีทุกครั้งไป "ใช่" "ถ้าฉันให้แกไปตายล่ะ" "มันไม่มากไปเหรอ?"ผมถามเธอไปเสียงเข้ม เรื่องที่ผมและเพื่อนๆทำกับเธอ เธอก็ยังมีชีวิตอยู่และดีด้วยจนถึงทุกวันนี้ไม่ใช่เหรอ "หึ.....ฉันรู้ว่าแกคงไม่กล้าตายหรอก" "งั้น......ฉันขอแลกศักดิ์ศรีลูกผู้ชายของแกก็ล่ะกันนะ" "ศักดิ์ศรีลูกผู้ชายของฉัน?" "กราบตีนฉันสิ.....แล้วฉันจะเลิกยุ่งกับแม่แกและก็เอริผู้หญิงที่แกบอกว่ารักนักรักหนาด้วย" "ไม่รู้ว่าแกรักเธอยังไงนะถึงได้นอกกายนอกใจเธอนอนกับผู้หญิงคนอื่นอยู่ตลอดเวลา" "ถ้าฉันเป็นเอริฉันคงไม่เอาผู้ชายเลวๆที่ทำตัวเหมือนหมาตัวผู้ที่ต้องผสมพันธุ์ไปทั่วโดยไม่สนว่าใครเป็นใคร" "แบบแกหรอกนะขุนศึก" "แค่ฉันกราบตีนเธอ.....แค่นี้ก็พอแล้วใช่ไหม?"ผมไม่สนใจคำพูดที่ถากถางของแก้มหวานแต่เอ่ยถามในสิ่งที่จะเป็นตัวหยุดเรื่องนี้กับเธอไป เธอก็ทำหน้าบึ้งตึงนิดหน่อยก่อนจะแสยะยิ้มให้ผม

  • รักสำรอง   ตอนที่224

    เมื่อมาถึงหน้าประตูห้องผมก็ยื่นมือไปกดออดเพื่อเรียกคนในห้องให้รู้ว่ามีคนมาขอพบเธอผมรออยู่ไม่นานและกดออดซ้ำไปแค่ครั้งเดียว ประตูห้องหรูบานตรงหน้าผมก็ค่อยๆถูกเปิดออกจากคนที่อยู่ด้านในของห้องนี้ผมก็ค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองบุคคลที่เป็นคนมาเปิดประตูเธอเป็นผู้หญิงผอมสวยหุ่นดี เธออยู่ในชุดเดรสสั้นสายเดี่ยวสีแดงผมของเธอถูกดัดเป็นลอนใหญ่แล้วปล่อยสยายไปด้านหลังสีหน้าที่เธอจ้องมองมาที่ผมด้วยแววตาสงสัย และเพ่งมองพินิจพิจารณาอย่างสงสัยว่าผมคือใครผมจึงค่อยๆใช้มือดึงฮู้ดที่ปิดหน้าของผมอยู่ให้ออกเพื่อเผยใบหน้าของผมให้เธอคนนี้ได้เห็นอย่างชัดเจนขึ้นและในเมื่อใบหน้าของผมที่ไร้เสื้อฮู้ดปกผิดเปิดเผยแก่คนตรงหน้าเธอก็จ้องมองผมด้วยแววตาตกใจและแปลกใจ ผมก็จ้องมองเธอกลับไปด้วยแววตาเรียบเฉยเมื่อแปดปีก่อน เธอกับผมเราคงจะคุ้นตากันเพราะเราสองเคยมีอะไรกันและแอบเป็นแฟนกันมาก่อนทั้งๆที่ผมเองก็มีแฟนอยู่แล้วผมไม่ได้ตั้งใจจะหลอกเธอ แต่ผมคิดว่าผู้หญิงทั้งมหาลัยก็น่าจะรู้ดีว่าผมมีเจ้าของอยู่แล้ว แต่กลับผิดคาดที่เธอคนนี้ไม่รู้ เธอจึงปล่อยใจรักผมแต่ผมกลับไม่เคยรักเธอ ไม่ว่าเธอจะแสนดีและน่ารักแค่ไหน ผมก็ไม่เคยคิดที่จะรั

  • รักสำรอง   ตอนที่223

    ช่วงเย็นวันเดียวกันคอนโด TYขุนศึก ขุนณรงค์......"ขอบคุณสำหรับข้อมูลตอนนี้ฉันอยู่ที่หน้าคอนโดที่แกบอกแล้ว""คอนโดTYชั้นที่สามสิบห้องสามสามสี่ห้าฉันจำได้ล่ะขอบใจแกมากฟิว"ผมเอ่ยบอกฟิวไปในขณะที่สายตาก็ทอดมองเงยหน้าไปยังชั้นบนสุดชั้นที่สามสิบของตึกสูงตระหง่านใจกลางเมืองตรงหน้าของผมในขณะนี้(แกคิดที่จะทำอะไร?)(ตอนนี้เขามีอิทธิพลมากกว่าแกเขาสามารถทำให้แกหายไปโดยไม่มีใครสงสัยได้เลยนะขนาดทำให้ชีวิตของแกพังเขาก็ยังทำได้)(ฉันว่าแกไม่สมควรที่จะประมาทผู้หญิงคนนี้)เสียงปลายสายของฟิวเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงห่วงใย ผมจึงละใบหน้าจากตึกสูงตรงหน้าและเอ่ยคุยกับฟิวต่อ"ฉันรู้ขอบใจและขอโทษที่ทำให้ชีวิตของแกต้องมาติดร่างแหพลอยซวยไปกับฉันด้วย"ผมเอ่ยบอกหิวไปอย่างคนที่รู้สึกผิดที่ออกมาจากใจจริงไปของผม(แกไม่ได้ทำอะไรผิดถ้ามันจะผิดก็ผิดกันหมดนี่แหละ)(มันคงจะเป็นเพราะตอนนั้นพวกเรายังเด็กเลยไม่ได้คิดอะไรให้มากกว่านี้เลยทำเรื่องแบบนั้นลงไป)(ฉันไม่มีสิทธิ์โกรธแกหรือแก้มหวานเลยด้วยซ้ำ)"นั่นสิเนอะ....ฉันก็ไม่สมควรที่จะโกรธแก้มหวานด้วยเหมือนกัน"ผมเอ่ยออกมาอย่างคิดนึกตริตรองอย่างที่ฟิวว่าที่จริงถ้าตอนนั้นผมไม่คึกค

  • รักสำรอง   ตอนที่222

    "ผมขอโทษครับ""คุณจะมาขอโทษฉันทำไมล่ะค่ะ....ฉันเองต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณสิถึงจะถูก""เดี๋ยวฉันจะโอนจ่ายค่ารักษาให้คุณทีหลังนะคะ....เพราะวันนี้ฉันไม่มรเงินติดตัวเลย"ฉันเอ่ยบอกคุณเควินไปตามความจริง เขาก็มีสีหน้าตกใจและสลดปะปนกันไป"อย่าโอนจ่ายค่ารักษาให้ผมเลยครับ...ขอให้ผมได้ดูแลคุณสักครั้ง""ในฐานะเพื่อนได้ไหมครับ"คุณเควินว่าต่อในเสียงและสีหน้าเชิงขอร้อง ฉันก็มองหน้าเขาอย่างคนคิดหนัก เขาขอช่วยในฐานะเพื่อนถ้าฉันปฏิเสธเพื่อนคนนี้ ก็ควจะเสียมารยาท"ก็ได้ค่ะ....แต่ริขอแค่ความช่วยเหลือจากคุณเควินแค่ครั้วนี้ครั้งเดียวนะคะ....ครั้งต่อไปไม่ต้องแล้วนะคะ....ริเกรงใจ"สิ้นคำพูดฉันคุณเควินก็มีสีหน้าดีใจขึ้นมา"ครับ....ขอบคุณนะครับที่ยอมรับความช่วยเหลือจากผมในครั้งนี้""มีอะไรหรือคะ?"ฉันเอ่ยถามคุณเควินต่อหลังจากที่เขาพูดจบประโยคเขาก็นิ่งไปและมองหน้สฉันอย่างคนอึดอัดใจเหมือนเขาอยากจะพูดอะไรสักอย่างแต่เขาก็เลือกที่จะไม่ยอมพูดมันออกมาฉันจึงเลือกที่จะเป็นฝ่ายถามเอง"ผมดูข่าวเกี่ยวกับไฟไหม้ที่บ้านของคุณและผมก็ได้รับแจ้งจากโรงพยาบาลว่าคุณเข้ามารับการรักษาที่นี่""ผมจึงรีบมา....และก็พบคุณแต่ทางโรงพยาบาลแจ

  • รักสำรอง   ตอนที่221

    "แต่คงจะยาก.....เพราะเขามีหลักฐานขนาดนั้น" "และที่สำคัญเขาไม่รับฟังหรอกว่าแม่นายเองก็โดนหลอกเหมือนกัน" "เธอพูดแบบนี้หมายความว่ายังไงเอริ?" "ก็อย่างที่บอกว่าตอนนี้.....นายกำลังโดนโจมตรีจากคนที่นายเรยไปทำลายชีวิตเขายังไงล่ะ" "นายเกือบทำให้แม่นายต้องมาตายเพราะความเจ้าชู้ของนาย.....ขุนศึก" "และคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยอย่างแม่นายต้องมาซวยต้องมาหมดตัวต้อยมาเสียทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านสร้างมาก็เพราะนาย" "เพราะความเจ้าชู้ของนาย"ฉันพูดเสียงแข็งตะโกนใส่ขุนศึกไปเป็นชุดด้วยแววตาสั่นไหวน้ำตาเอ่อคลอ ขุนศึกก็ทำสีหน้ายอมรับความผิด สีหน้าของเขาซีดลงแววตาของเขาสั่นไหว "ขุนรู้ว่าทุกอย่างมันเป็นเพราะขุน....." "ที่มาทำให้แม่และก็ริเดือดร้อน" "ขุนจะจบเรื่องนี้เอง"ขุนศึกพูดเสียงเข้มแววตาจริงจังและวูบไหว "ผมฝากแม่ด้วยนะครับ" "เดี๋ยวผมมาได้ที่อยู่ใหม่ที่ไหนรบกวนป้าบัวโทรบอกผมด้วยนะครับ"ขุนศึกผละจากรถวีลแชร์เดินไปหยุดตรงหน้าของป้สบัวพร้อมกับเอ่ยบอกป้าบัว "ค่ะได้ค่ะว่าแต่คุณขุนศึกจะไปไหนคะ?"ป้าบัวรับคำขุนศึกและเอ่ยถามเขาต่อ ขุนศึกกฺ็หันกลับมามองหน้าฉัน ด้วยสายตานิ่งเฉย "ไปทำให้เรื่องทุกอย่างมันจบคร

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status