หากจะเปลี่ยน

“เจ้ายังคงออกโรงปกป้องมันยิ่งกว่าลูกของเจ้าเองเสียอีก ทั้งๆที่มันไอ้องค์ชายเลือดผสม เลือดของพวกนอกรีต แต่กลับได้รับทุกสิ่งทุกอย่างไป มันไม่เคยแม้แต่จะมองเจ้าเป็นแม่ของมัน เหมือนที่มันเรียกเจ้าว่าเสด็จแม่”

“เขาเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ทำให้องค์สุลต่านแวะเวียนมาหาน้องแทนที่จะใช้เวลาทั้งชีวิตอยู่ในฮาเร็ม”

“เพราะอย่างนั้นเจ้าถึงต้องรักแทนที่จะเกลียดมันนะเหรอ แม้กระทั่งบุตรสาวคนเดียวของเราเจ้ายังพยายามยัดเยียดให้มันแทนที่จะเป็น อัฟนันเชื้อสายของเจ้าโดยตรง พี่ไม่อยากให้เจ้าหลงผิดน้องรัก ตระกูลของเรายังสามารถกลับมายิ่งใหญ่ได้ถ้าหากไม่มีมัน ลำพังเจ้าพี่นึกว่าจะสามารถ ฟื้นฟูตระกูลของเราได้แต่เจ้ากลับยกตำแหน่งรัชทายาทของอัฟนันให้มัน เพียงแค่เจ้าไม่ยอมพี่เชื้อว่าองค์สุลต่านย่อมเห็นดีด้วยกับเลือดต่ำศักดิ์ของมันย่อมทำลายมันเองในที่สุด”

“น้องเลี้ยงดูองค์รัชทายาทมาตั้งแต่แบเบาะไม่รักก็ต้องมีความผูกพันกันบ้างเป็นธรรมดา ขอท่านพี่โปรดเห็นใจด้วยเถอะ”

“เจ้ายังคงดื้อรั้นพี่ก็จะทำตามความคิดเดิมๆของพี่ แล้วอย่ามาคอยขัดขว้างพี่เป็นอันขาด เสียดายเหลือเกินฆ่ามันไม่สำเร็จรอดไปเสียได้”

น้ำตาไหลอาบร่องแก้ม ภายใต้ผ้าค