22.ในยามค่ำคืน

ช่วงเย็นถึงค่ำมีคนเข้าออกคอนโดจำนวนมาก ทั้งคนที่ทำงาน เลิกเรียน เลิกงานกลับมา จึงทำให้มีคนเดินสวนกันเป็นระยะ

มือบางที่ถูกจับเอาไว้ แอบคิดหนักเผื่อมีใครเห็นว่า ทีเอกับนักศึกษามาด้วยกันแบบนี้

“จะเจอใครไหมคะ “ พราวรุ้งถามเค้าด้วยความไม่สบายใจ แต่คนข้างๆยิ้มแล้วปล่อยมือที่จับเอาไว้แล้วเลื่อนมาโอบที่ไหล่แทน

“ผมห่วงคุณมากกว่าอย่างอื่น แต่ถ้าคุณไม่สบายใจ คุณจะได้สบายใจว่า ไม่ว่าใครจะมาเจอ ผมก็ไม่สนอีกต่อไปแล้ว “

เค้ากระซิบเสียงเบา แล้วพาเธอเดินเข้าไปในลิฟต์ยืนบังไม่ให้คนอื่นเข้ามาใกล้ผู้หญิงของตัวเอง

“วันนี้นอนดึกได้ไหม” เค้าชวนคุยระหว่างเปิดประตูห้องเข้ามา กลิ่นข้าวที่หุงเอาไว้ หอมอบอวลภายในบ้าน บ้านที่มีกลิ่นข้าวที่สุกใหม่ มันให้ความรู้สึกดีจริงๆ

“กลับบ้านเรานะครับ “ เค้ารั้งตัวเธอมากอดเอาไว้ วางกระเป๋าที่ถือมาลงบนพื้น

“ไม่ให้กลับนะ เอาชุดทำงานมาแล้วใช่ไหม “ คนที่ตั้งใจจะอยู่กับเธอตามลำพัง ถามขึ้นมา แล้วหยิบน้ำในตู้เย็นส่งให้

พราวรุ้งเตรียมจะรับน้ำแต่เค้ากลับยกขึ้นดื่มเอง แล้วดึงเธอไปรับน้ำเย็นจากปากของเค้า น้ำไหลออกด้านข้างนิดหน่อย แต่เค้ากลับไม่ปล่อยผ่าน ปลายลิ้นเลียน้ำที่แก้ม และคอขาว

”