Share

37.เลือก!!เมียกับบอล

last update Terakhir Diperbarui: 2025-01-03 19:18:13

37

หลังจากปรับความเข้าใจกันแล้วฉันก็ได้มานั่งดูบอลกับไบรอันต์ที่ตั้งหน้าตั้งตาดูบอลอย่างจริงจังยิ่งกว่าการทำงานซะอีก ถ้าฉันบอกว่าฉันหลงไหลในตัวผู้ชายคนนี้ได้มั้ย ยิ่งอยู่ด้วยมันยิ่งรู้สึกว่ารักมากขึ้น ฉันไม่อยากให้ใครมองผู้ชายของฉันสักวินาทีเดียว แต่มันก็เป็นไปไม่ได้เมื่อเราอยู่ร่วมกับคนอื่นในโลกใบนี้ ออกไปก็ต้องเจอผู้คนเหมือนเดิม มีสิ่งเดียวที่ฉันทำได้คือแสดงความเป็นเจ้าของ ฉันไม่ชอบที่ไบรอันต์มองผู้หญิงสวยๆไม่ชอบเอามากๆๆถึงที่สุด ฉันอยากให้ไบรอันต์สนใจแค่ฉันคนเดียว!!!!

จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ 

"รักนะคะ" มันนั่งอยู่เฉยไม่ได้ มันต้องกอดต้องหอมไบรอันต์อยู่ตลอด ก็คนมันรักนี้น่า

"ครับรู้แล้ว จุ๊บ" ไบรอันต์ตอบเสียงทุ้ม ก้มลงหอมผมฉันทีนึงแต่ตาไม่ได้มองฉัน มันไม่ยอมละออกจากทีวีแม้แต่วินาทีเดียว เชื่อเขาเลย

"ทำไมถึงชอบดูบอล"ฉันกอดแขนคนต

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    38.ง้ออีกนิดไม่ได้หรอ

    38"อะไร" ไอ้จอหยิ่งมองหน้าตอบเสียงเรียบ"ง้ออีกนิดไม่ได้หรอ" ฉันมองตาแป๋ว"พี่ง้อแล้ว เราชอบงอแง" ไบรอันต์ยกมือขึ้นลูบหัวฉัน เกลี่ยปอยผมที่ปรกหน้าออกให้เบาๆพลางพูด"ก็ตัวเองไม่สนใจเค้าอะ" อารมณ์มันค้างหน้างอก็มา"สนใจอยู่นี้ไงครับ ไม่สนจะเข้ามาง้อมั้ยถามจริง" "ก็ได้ จุ๊บปากหน่อย" ฉันยื่นหน้าเข้าไปใกล้ให้ไบรอันต์ผงกหัวขึ้นมาจุ๊บจุ๊บบ"คนอะไรขี้อ้อนจัง หึ" ไบรอัรต์ดึงฉันขึ้นมากอด เอาหน้าผากชนกับหน้าผากฉันแล้วพูด"คริ คริ " หัวเราะะได้ใจ เขาน่ารัก แต่ฉันไม่บอกหรอกเขาจะหลงตัวเอง"ทำไมชอบดูทีวีข้างนอกอะ ในห้องก็มี" ฉันอดสงสัยไม่ได้ ก็จริงฉันไม่เคยเห็นเขาเปิดทีวีในห้องนอนเลยทั้งที่มันก็มี"ถ้าดูในห้องจะให้ดูบอลต่อหรอ" เขาตอบไม่ตรงคำถามอะ ฉันมองหน้าคนเจ้าเล่ห์ที่อยากดูบอลต่อ"อืมมมม... ก็ได้แต่ต้องสนใจเค้านะ" ฉันแกล้งคิดนานดูปฏิกิริยาของคนอยากดูบอลที่ลุ้นจนตัวโกง พอได้ยินคำตอบเขาก็ยิ้มแป้นดีใจสุดๆ"ครับ...น่ารักที่สูดดดด" ไบรอันต์บีบแก้มฉันสองข้างอย่าหมั่นเขี้ยว แล้วรีบเอือมมือไปหยิบรีโมทมาเปิดดูบอลต่อทันที"ไหนบอกว่าอีกครึ่งชั่วโมงจบไง นี้มันเลยมาแล้วนะ" ฉันเหลียวมองนาฬิกาแล้วถาม"คู่ก่อ

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-03
  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    39.เลขาคนใหม่เป็นเหตุ หึง!!NC++++

    39ก๊อก ก๊อก"กาแฟครับท่านประธาน" คุณศรเดินเข้ามาพร้อมกับแก้วกาแฟ บริการเจ้านาย"อืม ขอบใจ" ตอบรับทั้งที่ไม่เงยหน้าขึ้นจากเอกสาร"คุณนินิวจะรับอะไรมั้ยครับ" คุณเลขาวางแก้วกาแฟให้เจ้านายแล้วหันมาถามฉันที่นั่งอยู่บนโซฟา"ไม่เป็นไรคะ เรียกนิวเฉยๆก็ได้ ขอบคุณนะคะคุณศร" ฉันบอกคุณศรก็อายุเราน่าจะห่างกันเยอะพอควรได้ แต่เขายังดูหล่อสมาร์ทอยู่เลย"ครับ งั้นเรียกผมว่าพี่ศรนะครับ" พี่ศรยิ้มให้ฉันอย่างเป็นมิตร"คะ พี่ศร""นิว!" หลังจากที่พี่ศรออกจากห้องไปเสียงทรงอำนาจก็ร้องเรียก ฉันหันไปตามเสียงก็เห็นคนหน้ายักษ์นั่งมองอยู่ ฉันลืมอะไรไปใช่มั้ยเห็นลางไม่มีเลยฉัน"มานี้" ไบรอันต์เรียกเสียง

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-03
  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    40.NC++++ยาว

    40"ค่อยๆนั่งลง" ไบรอันต์ประคองสะโพกฉันให้นั่งลงทับแกนกายที่ตั้งผงาด"อ่ะ ซี๊ดดดด" ฉันจับบ่าไบรอันต์ไว้สองข้างแล้วค่อยๆนั่งลงช้าๆอย่างที่เขาบอกพรึบ!"อ่าาาา""ซี๊ดดด"ไบรอันต์แหงนหน้าขึ้นคำรามระบายอารมณ์เสียวเช่นฉันที่ซี๊ดปากกอดคอไบรอันต์แน่นเมื่อแกนกายเขาถูกน้องน้อยฉันกินเข้าไปจนหมดตับ ตับเมื่อทุกอย่างเข้าที่ไบรอันต์ก็เป็นคนกระแทกสะโพกขึ้นอัดใส่ฉันที่กำลังดูดคอเขา"อื้ออ อ่ะ อ่ะ" ฉันครางร้องท้วง"ขยับเอง" ไบรอันต์สั่งแล้วปล่อยมือออกจากสะโพกให้ฉันเป็นคนคุมเกมส์เองตับ! ตับ! ตับ!"อ

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-03
  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    41.เด็กดื้ออย่าร้อง

    41"อิ่มจัง" ฉันวางช้อนลงแล้วลูบท้องตัวเองปอยๆ"ไม่อิ่มก็ไม่รู้จะว่าไงแล้วเด็กดื้อ" ไบรอันต์ยกมือขึ้นมาลูบหัวให็แล้วยิ้มเอ็นดูหลังจากที่กินอิ่มแล้วไบรอันต์ก็เรียกพนักงานมาเช็คบิล"ป่ะไปเดินเล่นกันดีกว่า " ฉันดึงมือคนตัวโตให้ลุกขึ้นไปเดินเล่นสะพานที่เขาบอกว่าจะพาไป(ได้ยินข่าวว่าเธออ้อน)อ่าวไม่ใช่หรอ(ตลก!) ฉันใช่มั้ยที่อ้อนจะไปเองฮ่าฮ่าฮ่า ฉันกับไบรอันต์เดินกอดคอกันมาที่สะพานไม้ที่มีไฟติดตลอดทางอย่างสวยงาม ลมพัดเอื่อยๆอากาศเย็นสดชื่นที่สุด"ที่นี่สวยจัง" ฉันปล่อยแขนไบรอันต์วิ่งกางแขนไปกลางสะพานรับลมเย็นๆ อากาศสดชื่นๆ"เดียวรอพี่ด้วย" เสียงไบรอันต์ที่วิ่งตามหลังฉันมา"ฮ่าฮ่าฮ่าแน่จริงก็ตามมาให้ทันสิ" ฉันวิ่งหนีไบรอันต์ออกมาไกลกวักมือเรียก"อย่าหนีนะเด็กดื้อ" เขาพยายามวิ่งมาหาฉันแต่ใครจะยอมให้จับได้ล่ะฮ่าฮ่าฮ่า วันนี้มันช่างเป็นอะไรที่มีความสุขที่สุด^^"มาดิเร็วๆเลยฮ่าฮ่าฮ่า" "นิวมันอันตราย กลับมาก่อน!" ฉันหันหลังกลับไปมองไบรอันต์ที่เริ่มเรียกเสียงดุ"อ่ะ ขอโทษคะ " ฉันก้มหัวลงขอโทษบุคลที่ฉันเดินชนเมื่อกี้"มีความสุขกันจริงเลยนะ" เสียงนี้! ฉันเงยหน้าขึ้นมองทันทีที่ได้ยินเสียงนั้นแล้วต้อ

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-05
  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    42.คิดถึงใจจะขาด

    421 ปีผ่านไปหนึ่งปีสำหรับบางคนมันแค่เวลาไม่นานแต่สำหรับฉันตอนนี้มันช่างยาวนานเหลือเกินกว่าจะผ่านไปในแต่ละวันๆ แต่ละชั่วโมง แต่ละนาที แต่ละวินาที มันช่างยาวนานอะไรอย่างนี้ ตอนนี้ฉันเรียนจบแล้วมีงานทำแล้วด้วย ฉันเลือกที่จะเปิดกิจการเกี่ยวกับเพชรพลอยที่เมืองไทย จะเรียกว่าฉันมาเปิดสาขาที่ไทยก็ว่าได้แม่กับพ่อก็ดีใจที่ฉันรู้จักทำงานและสืบทอดกิจการถึงจะเริ่มต้นด้วยการเปิดสาขาที่ไทยก็เถอะมีบางคนถามฉันว่า ทำไมไม่กลับไปหาพ่อแม่ทั้งที่เรียนจบแล้ว อยู่นี้ก็ไม่มีใคร ฉันก็อยากกลับไปนะแต่ฉันทิ้งบ้านหลังนี้ไม่ได้ ถึงฉันจะมาอยู่เวลาไม่นานแต่มันกลับผูกพันธ์ มีเรื่องราวต่างๆมากมายที่ฉันไม่อยากลืมมัน ฉันจดจำทุกเหตุการณ์ภาพทุกภาพมุมทุกมุมในห้องนี้ไว้ในความทรงจำฉันมักจะไปทีที่หนึ่งหลบหลีกจากโลกภายนอกที่โหดร้ายได้ ฉันขับรถออกชานเมืองมาเรื่อยๆจนถึงแปลงกุหลาบมากมายหลายสี ฉันเลี้ยวรถเข้าจอด หอบช่อดอกไม้สีขาวเดินลงจากรถ เดินตรงไปที่สุสานเอามือปัดฝุ่นที่ติดเพียงเล็กน้อยออก ที่นี่มีคนดูแลอย่างดีเลยล่ะ ฉันนั่งลงกับพื้นวางช่อกุหลาบลง"เป็นไงบ้างคะ สบายดีใช่มั้ย อยู่นี้คงไม่เหงาเท่าหนูหรอกใช่มั้ยคะย่า ย่าอยู่ได

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-05
  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    43.มีอะไรที่ทะเล

    43ทะเลแสนงามฉันมาถึงที่พักที่ทะเลตั้งแต่เมื่อวานแล้วพร้อมกับยัยซอล แจกัน ยังจำได้มั้ยที่ฉันบอกว่าสองคนนั้นหนีแฟนมาเที่ยว แต่ตอนที่ยัยพวกนั้นไปรับฉันที่คอนโดดันมีผู้ชายสองคนนั่งอยู่ในรถมาด้วย คือ? มันคืออะไร??? ถ้าจะพาแฟนไปแล้วจะเอาฉันมาด้วยเพื่อ!! นี้ไงและฉันก็ต้องโดดเดียวไม่มีคู่เดินออกมาเล่นที่ชายหาดคนเดียวทะเลที่นี่สวยมากน้ำทะเลสีฟ้าใสมองเห็นพื้นทรายขาวละเอียดสะอาดตา ที่นี่ไม่ค่อยมีคนพลุ่งพล่านสักเท่าไหร่เพราะเป็นหาดของพวกคนมีอันจะกินที่สามารถมาพักที่นี่ได้ มีเงินอย่างเดียวไม่ได้นะต้องโง่ด้วย!!ฉันเดินเล่นมาเรื่อยๆมาหยุดอยู่หน้าชิงช้าใต้ต้นไม้ที่ให้ร่มเงา ฉันนั่งลงชิงช้าแกว่งไปมาเบาๆ สายตาทอดมองออกไปท้องทะเลสวย เมื่ออยู่ในความสงบ ที่ไม่มีผู้คนที่รู้จัก ฉันก็มักจะแสดงความอ่นแอออกมาเสมอ"คิดถึงจัง...." ยิ้มบางๆ สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก้มมองเท้าตัวเอง"ถ้าตอนนี้ได้อยู่กับพี่นิวคงมีความสุขมากเลย " ฉันหันไปมองชิงช้าอีกอันที่อยู่ข้างๆกัน ฉันอยากให้เขามานั่งตรงนี้ พูดคุยหยอกล้อกับฉัน แต่มันก็คงเป็นได้แค่ความฝันรึเปล่า"นิวรออยู่ กลับมาหานิวนะ" น้ำตาที่คอยอยู่เป็นเพื่อนฉันยามเหงาไหลเทลงอาบ

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-06
  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    44.พบเจอ/ขอแต่งงาน

    44ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัวแต่งหน้านิดหน่อยแล้วรีบลงไปที่นัดหมายกับยัยพวกนั้นทันที เดียวมันทำอย่างที่ขู่จริงๆ ฉันกลับไม่เป็นทำไงหละ ชิ มีเพื่อนเพื่อนก็ทิ้ง มีแฟนแฟนก็ทิ้ง ชีวิติฉันมีอะไรดีบ้างว่ะ"อ่าว ไปไหนกันหมด" ฉันลงมาที่นัดหมายมองไปรอบๆก็ไม่เจอใครสักคน ยัยพวกนั้นนัดฉันมาตรงนี้นี้น่ารึว่าฉันมาเลยเวลาหว่า ฉันยกแขนขึ้นดูน่าฬิกา ก็ไม่เกินนี้"เอ๊ะ!!" ฉันเดินดูรอบๆก็เจอกระดาษแผ่นเล็กกับลูกศร➡'เด็กดื้อ เดินตามลูกศรมา' เด็กดื้อหรอ ใช่ฉันหรอ มีแต่ไบรอันต์ที่ชอบเรียกแบบนี้ ไม่จริงมั้ง ใครเล่นตลกอะไรอยู่เนี่ย ถึงจะคิดแบบนั้นฉันก็เดินตามลูกศรไป ทุกๆลูกศรก็จะมีประโยคคำพูดแปะอยู่➡'คิดถึง' ใครเล่นอะไรเนี่ย ฉันเก็บกระดาษที่แปะกับลูกสร➡'ขอโทษที่ให้รอนาน' ยิ่งอ่านฉันก็ยิ่งคิดว่าต้องเป็นเขาแน่ๆ เขากลับมาหาฉันแล้วจริงๆหรอ อยู่ๆสิ่งที่พี่หมอนิวเล่าให้ฉันฟังก็วิ่งเข้ามาในหัว หรือผู้ชายคนนั้นคือไบรอันต์ ใช่พี่ของไบรอันต์เอาเขาไปรักษาหนิ ทำไมฉันถึงไม่คิดถึงข้อนี้นะ แล้วที่ยัยซอลกับยัยแจกันพาฉันไปซื้อชุด แล้วที่บอกฉันที่ห้องให้ลงมา ใช่มันต้องใช่แน่ๆ➡'คิดถึงพี่มั้ยเด็กดื้อ' ยิ่งเดินมาอ่านประโยคนี้ฉันยิ่งแ

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-07
  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    45.คิดถึง หวานๆ

    45ไบรอันต์ผมรอวันนี้มานานมากวันนี้จะได้กลับมาหายัยเด็กดื้อ ยัยปีศาจของผม ผมฟื้นขึ้นมาเมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว ผมไม่คิดว่าตัวเองจะรอดจากวันนั้นมาได้ผมคิดว่าผมคงตายไปแล้ว แต่เมื่อหนึ่งเดือนที่แล้วผมฟื้นขึ้นมาเจอพี่โบ๊ทพี่ชายผมเอง มันเรียนอยู่ที่อังกฤษทำกิจการที่นู้นเลยพี่โบ๊ทมันบอกผมว่าผมหลับไปปีหนึ่งเต็มๆ หลังจากที่หมอบอกว่าผมเป็นเจ้าชายนิทรา มันก็เอาผมมารักษาที่นี่โดยไม่ให้ใครเข้ามาวุ่นวาย เพราะมันไม่อยากให้ใครหวังกับการฟื้นของผมมากนัก อยากให้ทุกคนชินกับการที่ไม่มีผมมันจะเป็นการดีกว่า ใช่ผมก็คิดแบบนั้นนะ ตอนที่ผมฟื้นขึ้นมาผมไม่สามารถที่จะเดินหรือทำอะไรได้เหมือนเดิมตามปกติเพราะไม่ได้ขยับตัวมาหนึ่งปีเต็ม ผมคิดถึงยัยปีศาจนั้นมากถึงมากที่สุด หมอที่รักษาผมก็ดันชื่อนิวอีก มันก็ยิ่งคิดถึงเมียสิครับ ผมตั้งใจทำกายภาพบำบัดให้กลับมาเดินได้เหมือนเดิมให้เร็วที่สุดเพื่อจะได้กลับไปหายัยปีศาจนั้น และผมก็ทำมันสำเร็จเพียงระยะเวลาแค่หนึ่งเดือน หมอบอกว่าผมฟื้นตัวเร็วมาก นี้สินะที่เขาบอกว่าความรักคือยาวิเศษฮ่าฮ่าฮ่าผมกลับไปหาพ่อแม่และเพื่อน ยกเว้นยัยปีศาจ ผมแค่อยากเซอร์ไพรส์และขอเธอแต่งงานเลยทีเดียวเลย

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-08

Bab terbaru

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    46.ตอนจบ NCหวานๆ

    46ไลน์ ไลน์ผมคว้าโทรสัพท์ของยัยปีศาจขึ้นมาดูทันทีที่มีเสียงไลน์เข้ามา ผัวไง ทำไรก็ไม่ผิดครับ ผมกดเข้าไปเปิดอ่านข้อความทันที'น้องนินิวทำไรอยู่ครับ''คิดถึง'อ่านจบปุ๊บผมแทบจะปาโทรศัพท์ทิ้งเลย แม่งใครว่ะ ไอ้เหี้ยเอ้ย!!!! เจอดีแน่ยัยปีศาจ ผมสงบสติอารมณ์ตัวเองนั่งจ้องดูทีวี ใจมันร้อนรนเหมือนโดนไฟเผาเลยตอนนี้แอด~~~มาแล้วยัยตัวดี ผมเหล่หางตามองคนที่เปิดประตูถือน้ำเข้ามา ทำหน้านิ่ง ไม่สนใจ"น้ำคะ" ยัยปีศาจยื่นแก้วน้ำมาให้ผม ยิ้มหวาน หึ ทำเป็นยิ้มเดียวเจอดี!!"นี้อะไร!!!" ผมโยนโทรศัพท์ลงที่นอนให้เธอได้ห็น"เอ่อ..." ยัยปีศาจจับโทรศัพท์ขึ้นไปดูแล้วทำตาโตตกใจ รีบวางแก้วไว้โต๊ะหัวเตียงแล้วขึ้นมาที่นอนจับแขนผมแน่น"เอ่อ อะไรพูดมาดิว่ะ" ตอนนี้ผมโมโหสุดๆ ยิ่งมาเห็นท่าทีที่เธอทำผมยิ่งโมโห"ฮืออ ทำไมต้องดุเสียงดังด้วย ฮือออ " อาว นี้ผมผิดหรอ??? ยัยปีศาจไม่ตอบแต่ร้องไห้เป็นเขื่อนแตกที่ผมพูดเสียงดัง "..." ผมไม่พูดอะไรแต่ยื่นมือไปเช็ดน้ำตาออกให้คนตัวเล็กเบาๆ"เขาเป็นผู้ชายที่ อึก นิวเคยกินข้าวด้วย" ผมรู้สึกผิดหวังขึ้นมาทันที เธอนอกใจผม?"...""ยัยซอล กับแจกันอ่ะ หลอกให้ไปกินข้าวกับผู้ชายคนนี้ นิวไม

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    45.คิดถึง หวานๆ

    45ไบรอันต์ผมรอวันนี้มานานมากวันนี้จะได้กลับมาหายัยเด็กดื้อ ยัยปีศาจของผม ผมฟื้นขึ้นมาเมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว ผมไม่คิดว่าตัวเองจะรอดจากวันนั้นมาได้ผมคิดว่าผมคงตายไปแล้ว แต่เมื่อหนึ่งเดือนที่แล้วผมฟื้นขึ้นมาเจอพี่โบ๊ทพี่ชายผมเอง มันเรียนอยู่ที่อังกฤษทำกิจการที่นู้นเลยพี่โบ๊ทมันบอกผมว่าผมหลับไปปีหนึ่งเต็มๆ หลังจากที่หมอบอกว่าผมเป็นเจ้าชายนิทรา มันก็เอาผมมารักษาที่นี่โดยไม่ให้ใครเข้ามาวุ่นวาย เพราะมันไม่อยากให้ใครหวังกับการฟื้นของผมมากนัก อยากให้ทุกคนชินกับการที่ไม่มีผมมันจะเป็นการดีกว่า ใช่ผมก็คิดแบบนั้นนะ ตอนที่ผมฟื้นขึ้นมาผมไม่สามารถที่จะเดินหรือทำอะไรได้เหมือนเดิมตามปกติเพราะไม่ได้ขยับตัวมาหนึ่งปีเต็ม ผมคิดถึงยัยปีศาจนั้นมากถึงมากที่สุด หมอที่รักษาผมก็ดันชื่อนิวอีก มันก็ยิ่งคิดถึงเมียสิครับ ผมตั้งใจทำกายภาพบำบัดให้กลับมาเดินได้เหมือนเดิมให้เร็วที่สุดเพื่อจะได้กลับไปหายัยปีศาจนั้น และผมก็ทำมันสำเร็จเพียงระยะเวลาแค่หนึ่งเดือน หมอบอกว่าผมฟื้นตัวเร็วมาก นี้สินะที่เขาบอกว่าความรักคือยาวิเศษฮ่าฮ่าฮ่าผมกลับไปหาพ่อแม่และเพื่อน ยกเว้นยัยปีศาจ ผมแค่อยากเซอร์ไพรส์และขอเธอแต่งงานเลยทีเดียวเลย

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    44.พบเจอ/ขอแต่งงาน

    44ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัวแต่งหน้านิดหน่อยแล้วรีบลงไปที่นัดหมายกับยัยพวกนั้นทันที เดียวมันทำอย่างที่ขู่จริงๆ ฉันกลับไม่เป็นทำไงหละ ชิ มีเพื่อนเพื่อนก็ทิ้ง มีแฟนแฟนก็ทิ้ง ชีวิติฉันมีอะไรดีบ้างว่ะ"อ่าว ไปไหนกันหมด" ฉันลงมาที่นัดหมายมองไปรอบๆก็ไม่เจอใครสักคน ยัยพวกนั้นนัดฉันมาตรงนี้นี้น่ารึว่าฉันมาเลยเวลาหว่า ฉันยกแขนขึ้นดูน่าฬิกา ก็ไม่เกินนี้"เอ๊ะ!!" ฉันเดินดูรอบๆก็เจอกระดาษแผ่นเล็กกับลูกศร➡'เด็กดื้อ เดินตามลูกศรมา' เด็กดื้อหรอ ใช่ฉันหรอ มีแต่ไบรอันต์ที่ชอบเรียกแบบนี้ ไม่จริงมั้ง ใครเล่นตลกอะไรอยู่เนี่ย ถึงจะคิดแบบนั้นฉันก็เดินตามลูกศรไป ทุกๆลูกศรก็จะมีประโยคคำพูดแปะอยู่➡'คิดถึง' ใครเล่นอะไรเนี่ย ฉันเก็บกระดาษที่แปะกับลูกสร➡'ขอโทษที่ให้รอนาน' ยิ่งอ่านฉันก็ยิ่งคิดว่าต้องเป็นเขาแน่ๆ เขากลับมาหาฉันแล้วจริงๆหรอ อยู่ๆสิ่งที่พี่หมอนิวเล่าให้ฉันฟังก็วิ่งเข้ามาในหัว หรือผู้ชายคนนั้นคือไบรอันต์ ใช่พี่ของไบรอันต์เอาเขาไปรักษาหนิ ทำไมฉันถึงไม่คิดถึงข้อนี้นะ แล้วที่ยัยซอลกับยัยแจกันพาฉันไปซื้อชุด แล้วที่บอกฉันที่ห้องให้ลงมา ใช่มันต้องใช่แน่ๆ➡'คิดถึงพี่มั้ยเด็กดื้อ' ยิ่งเดินมาอ่านประโยคนี้ฉันยิ่งแ

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    43.มีอะไรที่ทะเล

    43ทะเลแสนงามฉันมาถึงที่พักที่ทะเลตั้งแต่เมื่อวานแล้วพร้อมกับยัยซอล แจกัน ยังจำได้มั้ยที่ฉันบอกว่าสองคนนั้นหนีแฟนมาเที่ยว แต่ตอนที่ยัยพวกนั้นไปรับฉันที่คอนโดดันมีผู้ชายสองคนนั่งอยู่ในรถมาด้วย คือ? มันคืออะไร??? ถ้าจะพาแฟนไปแล้วจะเอาฉันมาด้วยเพื่อ!! นี้ไงและฉันก็ต้องโดดเดียวไม่มีคู่เดินออกมาเล่นที่ชายหาดคนเดียวทะเลที่นี่สวยมากน้ำทะเลสีฟ้าใสมองเห็นพื้นทรายขาวละเอียดสะอาดตา ที่นี่ไม่ค่อยมีคนพลุ่งพล่านสักเท่าไหร่เพราะเป็นหาดของพวกคนมีอันจะกินที่สามารถมาพักที่นี่ได้ มีเงินอย่างเดียวไม่ได้นะต้องโง่ด้วย!!ฉันเดินเล่นมาเรื่อยๆมาหยุดอยู่หน้าชิงช้าใต้ต้นไม้ที่ให้ร่มเงา ฉันนั่งลงชิงช้าแกว่งไปมาเบาๆ สายตาทอดมองออกไปท้องทะเลสวย เมื่ออยู่ในความสงบ ที่ไม่มีผู้คนที่รู้จัก ฉันก็มักจะแสดงความอ่นแอออกมาเสมอ"คิดถึงจัง...." ยิ้มบางๆ สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก้มมองเท้าตัวเอง"ถ้าตอนนี้ได้อยู่กับพี่นิวคงมีความสุขมากเลย " ฉันหันไปมองชิงช้าอีกอันที่อยู่ข้างๆกัน ฉันอยากให้เขามานั่งตรงนี้ พูดคุยหยอกล้อกับฉัน แต่มันก็คงเป็นได้แค่ความฝันรึเปล่า"นิวรออยู่ กลับมาหานิวนะ" น้ำตาที่คอยอยู่เป็นเพื่อนฉันยามเหงาไหลเทลงอาบ

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    42.คิดถึงใจจะขาด

    421 ปีผ่านไปหนึ่งปีสำหรับบางคนมันแค่เวลาไม่นานแต่สำหรับฉันตอนนี้มันช่างยาวนานเหลือเกินกว่าจะผ่านไปในแต่ละวันๆ แต่ละชั่วโมง แต่ละนาที แต่ละวินาที มันช่างยาวนานอะไรอย่างนี้ ตอนนี้ฉันเรียนจบแล้วมีงานทำแล้วด้วย ฉันเลือกที่จะเปิดกิจการเกี่ยวกับเพชรพลอยที่เมืองไทย จะเรียกว่าฉันมาเปิดสาขาที่ไทยก็ว่าได้แม่กับพ่อก็ดีใจที่ฉันรู้จักทำงานและสืบทอดกิจการถึงจะเริ่มต้นด้วยการเปิดสาขาที่ไทยก็เถอะมีบางคนถามฉันว่า ทำไมไม่กลับไปหาพ่อแม่ทั้งที่เรียนจบแล้ว อยู่นี้ก็ไม่มีใคร ฉันก็อยากกลับไปนะแต่ฉันทิ้งบ้านหลังนี้ไม่ได้ ถึงฉันจะมาอยู่เวลาไม่นานแต่มันกลับผูกพันธ์ มีเรื่องราวต่างๆมากมายที่ฉันไม่อยากลืมมัน ฉันจดจำทุกเหตุการณ์ภาพทุกภาพมุมทุกมุมในห้องนี้ไว้ในความทรงจำฉันมักจะไปทีที่หนึ่งหลบหลีกจากโลกภายนอกที่โหดร้ายได้ ฉันขับรถออกชานเมืองมาเรื่อยๆจนถึงแปลงกุหลาบมากมายหลายสี ฉันเลี้ยวรถเข้าจอด หอบช่อดอกไม้สีขาวเดินลงจากรถ เดินตรงไปที่สุสานเอามือปัดฝุ่นที่ติดเพียงเล็กน้อยออก ที่นี่มีคนดูแลอย่างดีเลยล่ะ ฉันนั่งลงกับพื้นวางช่อกุหลาบลง"เป็นไงบ้างคะ สบายดีใช่มั้ย อยู่นี้คงไม่เหงาเท่าหนูหรอกใช่มั้ยคะย่า ย่าอยู่ได

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    41.เด็กดื้ออย่าร้อง

    41"อิ่มจัง" ฉันวางช้อนลงแล้วลูบท้องตัวเองปอยๆ"ไม่อิ่มก็ไม่รู้จะว่าไงแล้วเด็กดื้อ" ไบรอันต์ยกมือขึ้นมาลูบหัวให็แล้วยิ้มเอ็นดูหลังจากที่กินอิ่มแล้วไบรอันต์ก็เรียกพนักงานมาเช็คบิล"ป่ะไปเดินเล่นกันดีกว่า " ฉันดึงมือคนตัวโตให้ลุกขึ้นไปเดินเล่นสะพานที่เขาบอกว่าจะพาไป(ได้ยินข่าวว่าเธออ้อน)อ่าวไม่ใช่หรอ(ตลก!) ฉันใช่มั้ยที่อ้อนจะไปเองฮ่าฮ่าฮ่า ฉันกับไบรอันต์เดินกอดคอกันมาที่สะพานไม้ที่มีไฟติดตลอดทางอย่างสวยงาม ลมพัดเอื่อยๆอากาศเย็นสดชื่นที่สุด"ที่นี่สวยจัง" ฉันปล่อยแขนไบรอันต์วิ่งกางแขนไปกลางสะพานรับลมเย็นๆ อากาศสดชื่นๆ"เดียวรอพี่ด้วย" เสียงไบรอันต์ที่วิ่งตามหลังฉันมา"ฮ่าฮ่าฮ่าแน่จริงก็ตามมาให้ทันสิ" ฉันวิ่งหนีไบรอันต์ออกมาไกลกวักมือเรียก"อย่าหนีนะเด็กดื้อ" เขาพยายามวิ่งมาหาฉันแต่ใครจะยอมให้จับได้ล่ะฮ่าฮ่าฮ่า วันนี้มันช่างเป็นอะไรที่มีความสุขที่สุด^^"มาดิเร็วๆเลยฮ่าฮ่าฮ่า" "นิวมันอันตราย กลับมาก่อน!" ฉันหันหลังกลับไปมองไบรอันต์ที่เริ่มเรียกเสียงดุ"อ่ะ ขอโทษคะ " ฉันก้มหัวลงขอโทษบุคลที่ฉันเดินชนเมื่อกี้"มีความสุขกันจริงเลยนะ" เสียงนี้! ฉันเงยหน้าขึ้นมองทันทีที่ได้ยินเสียงนั้นแล้วต้อ

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    40.NC++++ยาว

    40"ค่อยๆนั่งลง" ไบรอันต์ประคองสะโพกฉันให้นั่งลงทับแกนกายที่ตั้งผงาด"อ่ะ ซี๊ดดดด" ฉันจับบ่าไบรอันต์ไว้สองข้างแล้วค่อยๆนั่งลงช้าๆอย่างที่เขาบอกพรึบ!"อ่าาาา""ซี๊ดดด"ไบรอันต์แหงนหน้าขึ้นคำรามระบายอารมณ์เสียวเช่นฉันที่ซี๊ดปากกอดคอไบรอันต์แน่นเมื่อแกนกายเขาถูกน้องน้อยฉันกินเข้าไปจนหมดตับ ตับเมื่อทุกอย่างเข้าที่ไบรอันต์ก็เป็นคนกระแทกสะโพกขึ้นอัดใส่ฉันที่กำลังดูดคอเขา"อื้ออ อ่ะ อ่ะ" ฉันครางร้องท้วง"ขยับเอง" ไบรอันต์สั่งแล้วปล่อยมือออกจากสะโพกให้ฉันเป็นคนคุมเกมส์เองตับ! ตับ! ตับ!"อ

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    39.เลขาคนใหม่เป็นเหตุ หึง!!NC++++

    39ก๊อก ก๊อก"กาแฟครับท่านประธาน" คุณศรเดินเข้ามาพร้อมกับแก้วกาแฟ บริการเจ้านาย"อืม ขอบใจ" ตอบรับทั้งที่ไม่เงยหน้าขึ้นจากเอกสาร"คุณนินิวจะรับอะไรมั้ยครับ" คุณเลขาวางแก้วกาแฟให้เจ้านายแล้วหันมาถามฉันที่นั่งอยู่บนโซฟา"ไม่เป็นไรคะ เรียกนิวเฉยๆก็ได้ ขอบคุณนะคะคุณศร" ฉันบอกคุณศรก็อายุเราน่าจะห่างกันเยอะพอควรได้ แต่เขายังดูหล่อสมาร์ทอยู่เลย"ครับ งั้นเรียกผมว่าพี่ศรนะครับ" พี่ศรยิ้มให้ฉันอย่างเป็นมิตร"คะ พี่ศร""นิว!" หลังจากที่พี่ศรออกจากห้องไปเสียงทรงอำนาจก็ร้องเรียก ฉันหันไปตามเสียงก็เห็นคนหน้ายักษ์นั่งมองอยู่ ฉันลืมอะไรไปใช่มั้ยเห็นลางไม่มีเลยฉัน"มานี้" ไบรอันต์เรียกเสียง

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    38.ง้ออีกนิดไม่ได้หรอ

    38"อะไร" ไอ้จอหยิ่งมองหน้าตอบเสียงเรียบ"ง้ออีกนิดไม่ได้หรอ" ฉันมองตาแป๋ว"พี่ง้อแล้ว เราชอบงอแง" ไบรอันต์ยกมือขึ้นลูบหัวฉัน เกลี่ยปอยผมที่ปรกหน้าออกให้เบาๆพลางพูด"ก็ตัวเองไม่สนใจเค้าอะ" อารมณ์มันค้างหน้างอก็มา"สนใจอยู่นี้ไงครับ ไม่สนจะเข้ามาง้อมั้ยถามจริง" "ก็ได้ จุ๊บปากหน่อย" ฉันยื่นหน้าเข้าไปใกล้ให้ไบรอันต์ผงกหัวขึ้นมาจุ๊บจุ๊บบ"คนอะไรขี้อ้อนจัง หึ" ไบรอัรต์ดึงฉันขึ้นมากอด เอาหน้าผากชนกับหน้าผากฉันแล้วพูด"คริ คริ " หัวเราะะได้ใจ เขาน่ารัก แต่ฉันไม่บอกหรอกเขาจะหลงตัวเอง"ทำไมชอบดูทีวีข้างนอกอะ ในห้องก็มี" ฉันอดสงสัยไม่ได้ ก็จริงฉันไม่เคยเห็นเขาเปิดทีวีในห้องนอนเลยทั้งที่มันก็มี"ถ้าดูในห้องจะให้ดูบอลต่อหรอ" เขาตอบไม่ตรงคำถามอะ ฉันมองหน้าคนเจ้าเล่ห์ที่อยากดูบอลต่อ"อืมมมม... ก็ได้แต่ต้องสนใจเค้านะ" ฉันแกล้งคิดนานดูปฏิกิริยาของคนอยากดูบอลที่ลุ้นจนตัวโกง พอได้ยินคำตอบเขาก็ยิ้มแป้นดีใจสุดๆ"ครับ...น่ารักที่สูดดดด" ไบรอันต์บีบแก้มฉันสองข้างอย่าหมั่นเขี้ยว แล้วรีบเอือมมือไปหยิบรีโมทมาเปิดดูบอลต่อทันที"ไหนบอกว่าอีกครึ่งชั่วโมงจบไง นี้มันเลยมาแล้วนะ" ฉันเหลียวมองนาฬิกาแล้วถาม"คู่ก่อ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status