แชร์

บทที่ 199

ผู้เขียน: เงียบสงัด
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-01-08 18:14:18
ฟู่เย่เฉิน “อันอัน! คุณว่าผมแย่กว่าสุนัขเหรอ!?”

ฉินอันอัน “ก็ใช่น่ะสิ! จากที่ฉันรู้จักฉินเขอเข่อมา เธอคงไม่กล้าจ้างวานฆ่า แต่ฉันไม่สนใจคุณสองคน ดังนั้นไม่ว่าคุณจะอยู่หรือตายมันก็ไม่เกี่ยวกับฉัน แต่ถ้าคุณยังมาวุ่นวายกับฉันอีก ฉันคงต้องจ้างนักสืบเอกชนมาตรวจสอบเรื่องนี้”

ฟู่เย่เฉินหน้าเปลี่ยนสี “อันอัน! ผมไม่ได้มาที่นี่เพื่อพบคุณโดยเฉพาะ ผมแค่แวะมา...ต่อไปผมจะไม่รบกวนคุณอีก!”

ฉินอันอันคิดไม่ถึงว่าคำพูดพลั้งปากของตัวเองจะเผยให้เห็นตัวตนที่แท้จริงของเขา

เขามีเจตนาไม่ดีต่อฟู่สือถิง แต่กลับไม่กล้าจ้างวานฆ่าในนามของตัวเอง ดังนั้นเขาจึงทำให้ฉินเขอเข่อเป็นแพะรับบาป

หน้าจอโทรศัพท์สว่างขึ้นและมีข้อความเข้ามา

ฉินอันอันกดที่ข้อความ มันมาจากหลีเสี่ยวเถียน : ทำไมฟู่สือถึงสุนัขแบบนี้ล่ะ! เขาโทรหาเธอเรื่องผู้หญิงคนนั้นเนี่ยนะ! เขาเสียสติไปแล้วเหรอ? ! เขาไม่รู้เหรอว่าเธอเป็นคนแบบไหน? !

ฟู่เย่เฉินเห็นเธอเล่นโทรศัพท์มือถือ เขาจึงลุกขึ้นและกำลังจะออกไป

จากหางตา เขาบังเอิญเห็นภาพพื้นหลังแชทของเธอโดยบังเอิญ

ภาพพื้นหลังของการแชทของเธอคือรูปหน้าของเด็กสองคน

คนหนึ่งเป็นเด็กผู้ชาย อีกคนหนึ่งเป
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 200

    หกโมงเย็น ฉินอันอันขับรถกลับไปที่คฤหาสน์สตาร์ริเวอร์ ประตูเปิดอยู่ รถบีเอ็มดับบิวสีแดงจอดอยู่ในลานบ้าน ฉินอันอันจำรถได้ มันเป็นรถของหลีเสี่ยวเถียน ‘ทำไมจู่ ๆ หลีเสี่ยวเถียนถึงมาที่นี่?’ “ฉินอันอัน!” หลีเสี่ยวเถียนเห็นฉินอันอันกลับมาจึงรีบวิ่งไปหาทันที “ฉันเห็นเด็กที่เธอรับเลี้ยงทั้งสองคนแล้ว! ถ้าฉันไม่ได้ยินว่าเธอรับเลี้ยงเด็ก เธอคงจะเก็บเป็นความลับไปตลอดชีวิตเลยใช่ไหม?” เมื่อได้ยินหลีเสี่ยวเถียนพูด ฉินอันอันก็ไม่กล้าลงจากรถ เธอพบว่าเมื่อไหร่ที่ฟู่สือถิงรู้เรื่องของเธอ ทุกคนก็จะรู้ ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าหลีเสี่ยวเถียนรู้ความลับของเธอ เธอก็จะต้องบอกเรื่องนี้กับฟู่สือถิงวันใดวันหนึ่งแน่นอน สิ่งเดียวที่จะโทษคือต้องโทษที่เฮ่อจุ่นจือกับหลีเสี่ยวเถียนคบหากัน เธอไม่สามารถเลิกคบกับหลีเสี่ยวเถียนเพียงเพราะเธอคบกับเฮ่อจุ่นจือได้ “เธอนี่มันน่าเบื่อจริง ๆ!” หลีเสี่ยวเถียนเดินไปหาฉินอันอันแล้วดึงเธอออกจากรถ “เธอรับเลี้ยงเด็กสองคนแน่เหรอ? คงจะไม่ใช่ลูกของฟู่สือถิงกับเธอหรอกนะ เธอกำลังปิดบังอะไรอยู่?!” ฉินอันอันเงียบ “...” “จะว่าไป เด็กสองคนที่เธอรับเลี้ยงมาเหมือนเธอกับฟู่สือถ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-08
  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 201

    หลีเสี่ยวเถียนรู้แล้ว “อันอัน ทำไมเธอไม่บอกฟู่สือถิงล่ะ? ถ้าเขารู้เรื่องเด็กสองคนนี้…” “เขาไม่อยากมีลูก หลีเสี่ยวเถียน ถ้าเธอบอกเรื่องนี้กับเฮ่อจุ่นจือหรือฟู่สือถิง เราขาดกัน” สีหน้าและน้ำเสียงของฉินอันอันเย็นชาเหมือนเป็นคนละคน “ถ้ามันร้ายแรงจริง ๆ ฉันไม่มีทางบอกแน่! นี่คือเรื่องส่วนตัวของเธอ ฉันจะเก็บมันเป็นความลับอย่างดี!” หลีเสี่ยวเถียนพูดอย่างกังวล “ฉันไม่เข้าใจฟู่สือถิงเลยจริง ๆ เสือถึงร้ายก็ไม่กินลูกตัวเอง นี่เขายังสติดีอยู่ไหม?” “ก็คงแบบนั้น” ฉินอันอันนั่งลงบนเตียงแล้วพูดทีละประโยค “ฉันแค่อยากจะเลี้ยงลูกสองคนเงียบ ๆ” “อันอัน ไม่ต้องกังวล ฉันสัญญาว่าจะไม่บอกใคร” ...... บ้านเดิมตระกูลฟู่ เวลาทุ่มครึ่ง ฟู่สือถิงมาถึงช้ากว่าเวลา “สือถิง เสิ่นอวี๋ไม่ได้เป็นอะไรมากใช่ไหม? ทำไมถึงไม่ระวังเลย? สิ่งล้ำค่าที่สุดของหมอคือมือทั้งสองข้าง!” แม่เฒาฟู่กังวลมากเมื่อได้ยินว่าเสิ่นอวี๋ถูกน้ำร้อนลวก “ไม่มีอะไรร้ายแรงครับ” ฟู่สือถิงไม่อยากให้แม่ของเขากังวล เขาพาเสิ่นอวี๋ไปที่โรงพยาบาลและเห็นรอยลวกบนมือของเสิ่นอวี๋ ค่อนข้างอาการหนัก ผิวหนังชั้นนอกทั้งหมดเป็นแผล “งั้นก็ดีแ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-08
  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 202

    ในร่างกายของเขา มีสองเสียง หนึ่งเสียงเตือนเขาว่าอย่าเข้าไปพัวพันกับฉินอันอัน อีกเสียงกระตุ้นให้เขาไปเจอลูกสาวของฉินอันอัน แม้ว่าลูกสาวของฉินอันอันจะไม่ใช่ลูกของเขา แต่เขาก็ยังอยากเห็นว่าลูกสาวของเธอจะเหมือนเธอมากแค่ไหน และชายผมบลอนด์คนนั้นก็ยังติดอยู่ในใจเขาด้วย!……คฤหาสน์สตาร์ริเวอร์ หลีเสี่ยวเถียนมาพร้อมกับจิ๊กซอว์ที่เพิ่งซื้อมาใหม่ ผลก็คือไมค์ หนุ่มหล่อหน้ามนของฉินอันอันเป็นผู้เปิดประตูให้เธอ “ทำไมคุณไม่สวมเสื้อผ้าเลยล่ะ?” หลีเสี่ยวเถียนมองดูร่างกายส่วนบนที่เปลือยเปล่าของไมค์แล้ว “คุณไม่ได้อยู่บ้านคนเดียว ที่บ้านยังมีคุณป้าและรุ่ยลาด้วย! คุณช่วยสำรวมกว่านี้หน่อยได้ไหมคะ!” ไมค์พูดน้ำเสียงงัวเงีย “ทำไมคุณไม่ซื้ออาหารเช้ามาด้วยล่ะ? เสี่ยวหลงเปาที่คุณซื้อมาครั้งก่อนอร่อยดีนะ!” หลีเสี่ยวเถียน “...” เมื่อวางจิ๊กซอว์ลง หลีเสี่ยวเถียนก็เดินไปที่ห้องนอนใหญ่ แต่ฉินอันอันไม่อยู่ “ฉินอันอันไปทำงานแล้วเหรอคะ?” หลีเสี่ยวเถียนส่งเสียงถามมาจากห้องนอนใหญ่ ไมค์หาว “ถ้าเธอไม่อยู่ก็แสดงว่าเธอไปทำงานแล้ว!” “แล้วทำไมคุณป้าก็ไม่อยู่คะ? ส่งหลาน ๆ ไปโรงเรียนเหรอ?” “ถ้าไม่อยู่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-08
  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 203

    จู่ ๆ เสี่ยวหานเดินเข้ามาหาพวกเขา หลีเสี่ยวเถียนรู้สึกประหลาดใจมาก ทำไมเสี่ยวหานไม่ไปโรงเรียน? ไมค์ก็แปลกใจเหมือนกัน “พี่หาน วันนี้พี่ไม่ไปโรงเรียนเหรอ? งั้นฉันพาออกไปเล่นข้างนอก!” หลีเสี่ยวเถียน “...” ไมค์เรียกเสี่ยวหานว่าพี่หาน เสี่ยวหานคว้าแขนของไมค์แล้วจูงไมค์ออกไป หลี่เสี่ยวเถียนพูดไม่ออก “...” ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ไม่น่าแปลกใจเลยที่ไมค์สามารถเอาชนะใจฉินอันอันได้! เพราะไมค์เข้าทางลูก ๆ ของเธอ ……เอสทีกรุ๊ป หลังจากที่ฟู่สือถิงมาถึงบริษัทแล้ว โจวจื่ออี้ก็เข้ามาและรายงานเรื่องงานให้เขาฟัง หลังจากรายงานงานเสร็จสิ้น โจวจื่ออี้ก็ดันแว่นตาขึ้นที่ดั้งจมูก “บอส ที่อยู่ปัจจุบันของคุณฉินคือคฤหาสน์สตาร์ริเวอร์ครับ คุณจะไปหาเธอเหรอ? คุณหย่ากับเธอแล้ว ผมเกรงว่าเธอจะไม่ให้คุณเข้าไป” โจวจื่ออี้กังวลว่าเขาจะเป็นเหมือนเมื่อก่อน ฟู่สือถิง “จื่ออี้ นายช่วยฉันหาหมอที่สามารถรักษาอิ๋นอิ๋นได้ต่อไป ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเสนอราคาสูงแค่ไหน ตราบใดที่เขาสามารถรักษาอิ๋นอิ๋นได้ ก็คุยได้ทุกเรื่อง” โจวจื่อรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “คุณเสิ่นจะไม่รักษาอิ๋นอิ๋นแล้วเหรอคร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-08
  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 204

    จางหยุนก้าวไปทางฟู่สือถิง ฟู่สือถิงเห็นจางหยุนเข้ามาใกล้จึงเริ่มพูดว่า “สวัสดีครับคุณป้า” ใบหน้าของจางหยุนเย็นชามาก “อันอันเชิญคุณมาที่นี่หรือเปล่า?” “เปล่าครับ” “แล้วทำไมคุณถึงมาที่นี่? คุณกับอันอันหย่ากันแล้ว อย่าเข้ามายุ่งกับชีวิตของเราเลย” จางหยุนแน่วแน่มาก ที่นี่คือบ้านของพวกเธอ ฟู่สือถิงมาโดยไม่ได้รับเชิญและกระทันหันมาก ฟู่สือถิงเหลือบมองไปที่ประตูที่ปิดอยู่ของคฤหาสน์ จากนั้นจึงมองไปที่ใบหน้าของจางหยุน เหมือนมีก้อนเนื้อติดอยู่ในลำคอ “ผมขอโทษครับ” เขาไม่มีทางบุกรุกเข้าไปในบ้านของฉินอันอัน ขณะที่เขากำลังจะกลับ เขาก็เหลือบไปเห็นอะไรสีขาวเล็ก ๆ เคลื่อนตัวอยู่หลังพุ่มไม้ ไม่แปลกใจเลยที่เด็กตัวน้อยนี้คือลูกสาวของฉินอันอัน เขาอยากเห็นลูกสาวของฉินอันอันจริง ๆ แต่ไม่ใช่ด้วยวิธีนี้ เขารีบเดินออกไป หลังจากที่เขาจากไป รุ่ยลาก็ออกมาจากพุ่มไม้ด้วยอาการหอบหืด “คุณยาย! พ่อของหนูมาทำอะไรที่นี่เหรอคะ?” จางหยุนจับมือเล็ก ๆ ของรุ่ยลาแล้วเดินไปที่ประตูคฤหาสน์ “หนูรู้ได้ยังไงว่าเขาคือพ่อของหนู?” “เพราะเขาเป็นสามีเก่าของแม่ไงคะ!” รุ่ยลาถอนหายใจด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย “เสียดายที

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-09
  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 205

    “พวกเขาหลบฉันเหมือนฉันเป็นสัตว์ร้าย คงไม่อยากทักทายฉันหรอก” ฝีเท้าของฟู่สือถิงหยุดนิ่ง น้ำเสียงของเขาก็ดูสิ้นหวังเล็กน้อย “บอส ให้ผมไปทักทายเธอ แล้วดูว่าลูกสาวของเธอหน้าตาเป็นยังไงไหมครับ?” โจวจื่ออี้ต้องการช่วยเขา “ไม่ต้อง ภารกิจของนายคืนนี้คือการเข้าใกล้ไมค์” “ครับ” หลังจากงานเลี้ยงอาหารค่ำของฉินกรุ๊ป ก็จะมีกิจกรรมสันทนาการมากมาย เพื่อนของโจวจื่ออี้สัญญาว่าจะพาเขาเข้าไปร่วมงานด้วย ด้วยวิธีนี้โจวจื่ออี้จึงมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับไมค์ หลังจากที่ครอบครัวทั้งสี่คนของฉินอันอันขึ้นรถ โจวจื่ออี้ก็พูดกับฟู่สือถิงว่า “ประธานครับ คุณกลับไปก่อนเถอะ! มือของคุณเสิ่นได้รับบาดเจ็บ วันนี้คุณยังไม่ได้ไปเยี่ยมเธอใช่ไหม? ถ้าคุณไม่ไป ผมเกรงว่าเธอจะเสียใจนะครับ” วันนี้ฟู่สือถิงงานยุ่งทั้งวัน โจวจื่ออี้มองออกว่าเขาเสียใจมาก เขาจึงใช้งานเพื่อทำให้ตัวเองเฉยชา แต่อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ตอนนี้อิ๋นอิ๋นยังต้องการการรักษาจากเสิ่นอวี๋ ดังนั้นฟู่สือถิงในฐานะแฟนจึงไม่สามารถใจร้ายเกินไปได้ หลังจากที่ฟู่สือถิงออกไป ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา เพื่อนของโจวจื่ออี้ก็ออกมาจากร้านอาหาร มีชายกลุ่มหนึ่งเดินออก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-10
  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 206

    วันรุ่งขึ้น เวลาตีห้า หน้าจอโทรศัพท์มือถือของฟู่สือถิงสว่างขึ้น มีข้อความใหม่เข้ามา สองชั่วโมงต่อมา ฟู่สือถิงตื่นขึ้นมาเปิดโทรศัพท์และเห็นข้อความจากโจวจื่ออี้ : บอสครับ ไมค์บอกว่าตัวเองเป็นแฮกเกอร์ที่เก่งมาก : เขาเป็นเกย์ : บอสครับ ผมอยากขอลางาน เมื่ออ่านข้อความทั้งสาม ฟู่สือถิงก็ขมวดคิ้วทันที ‘จื่ออี้จะได้ข้อมูลสำคัญมากมายในคืนเดียวได้ยังไง?’ ไมค์ไม่น่าใช่คนเปิดเผยแบบนั้น เป็นไปไม่ได้ที่เขาที่จะเปิดเผยข้อมูลของตัวเองกับคนแปลกหน้าโดยไม่มีเหตุผลใด ๆ เมื่อคิดแบบนี้ ฟู่สือถิงจึงโทรหาโจวจื่ออี้ “จื่ออี้ นายได้ข้อมูลจากไมค์ได้ยังไง?” โจวจื่ออี้เงียบไปสองวินาที น้ำเสียงของเขาเหนื่อยเล็กน้อย “เมื่อคืนเขาเมา เขาก็เลยพูดออกมาหมดเลยครับ” “ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?” “ครับ ผมก็ดื่มหนักเหมือนกัน ผมปวดหัวเลยอยากพัก” “ได้ งั้นนายพักผ่อนให้เต็มที่”……คฤหาสน์สตาร์ริเวอร์ แปดโมงเช้า ฉินอันอันกำลังเตรียมตัวจะส่งลูกสองคนไปโรงเรียน “แม่คะ เมื่อคืนลุงไมค์ไม่ได้กลับมานอนที่บ้านเหรอคะ? หนูไปดูที่ห้องเขาแล้วไม่มีใครอยู่เลย!” รุ่ยลาถือกระเป๋านักเรียนด้วยสีหน้าสงสัย เมื่อคืน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-11
  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 207

    ฟู่สือถิงเห็นใบหน้าเล็ก ๆ ของรุ่ยลา รุ่ยลาหน้าตาคล้ายฉินอันอันมาก ขณะที่เธอเดินผ่านเขา รุ่ยลาก็จ้องมองเขาด้วยดวงตาโตที่ดุร้ายเล็กน้อย ไม่รู้ว่าเด็ก ๆ มีความคิดแบบไหนถึงได้เกลียดเขามากขนาดนั้น ไม่นานหลังจากนั้น ฉินอันอันก็เดินเข้าไปหาเขา “มาเช้าขนาดนี้ คุณมีธุระอะไรเหรอ?” ฟู่สือถิงมองใบหน้าที่เย็นชาของเธอและถามด้วยสีหน้าสงสัย “ฉินอันอัน เด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกแท้ ๆของคุณหรือเปล่า? เธอเหมือนคุณมาก” “คุณมาที่นี่เพื่อมาเจอลูกสาวของฉันโดยเฉพาะเลยเหรอ?” “พ่อของเธอคือใคร?” เสียงของฟู่สือถิงเริ่มทุ้มขึ้นเล็กน้อย “เธออยู่ชั้นอนุบาลแล้ว อายุน่าจะเกินสามขวบแน่ ๆ” เหมือนว่าเรื่องโกหกที่เธอรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมจะไม่สามารถปิดบังต่อไปได้ รุ่ยลาหน้าคล้ายฉินอันอันตอนที่เธอยังเป็นเด็กมาก แทบจะแกะสลักจากพิมพ์เดียวกัน “ใช่ เธอเป็นลูกสาวแท้ ๆ ของฉัน แต่คุณไม่ใช่พ่อของเธอ” ฉินอันอันยิ้ม “ฉันบังเอิญพบสเปิร์มของผู้ชายคนหนึ่งในธนาคารสเปิร์มต่างประเทศเพื่อเติมเต็มความปรารถนาที่อยากจะเป็นแม่ของฉัน” ความปรารถนาที่อยากจะเป็นแม่! ประโยคนี้ทำให้ฟู่สือถิงพูดอะไรไม่ออก “ถ้าคุณมาที่นี่เพีย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-12

บทล่าสุด

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 960

    ฉินอันอันที่นอนหลับเต็มอิ่มรู้สึกสดชื่น กระปรี้กระเปร่า แต่เพราะสายเรียกเข้านี้ทำให้ใจของเธอร้อนรนอีกครั้งหลังจากวางสายแล้ว เธอก็ได้รับที่อยู่ของมหาวิทยาลัยชิงซานที่รองประธานส่งมาต่อจากนี้เธอต้องจองตั๋วเครื่องบินแล้วรีบไปให้ทันขณะที่เธอกำลังเปิดแอปจองตั๋วเครื่องบินอยู่ จู่ ๆ หน้าจอโทรศัพท์ก็เด้งขึ้นมาเป็นโปรแกรมนาฬิกาปลุก ทำให้เธอเกือบจะปาโทรศัพท์ทิ้งเธอเอามือปิดหน้าอก หายใจเข้าลึก ๆทำไมต้องรีบร้อนขนาดนี้ด้วย?แค่การฝึกอบรมครั้งเดียว ถึงจะไปสายหน่อยก็ไม่เห็นเป็นไรสมัยเรียนเธอก็ไปสายตั้งบ่อย นี่เธอไม่ได้เป็นนักศึกษาแล้วนี่นาแถมนี่ก็ไม่ใช่การฝึกอบรมที่เธอสมัครเอง แค่ตอบตกลงว่าจะไปก็ถือว่าทำดีที่สุดแล้ว ทำไมต้องทำให้ตัวเองเครียดขนาดนี้ด้วย?คิดได้ดังนั้น เธอก็ล้มตัวนอนลงบนเตียง ตั้งใจจะนอนต่อสักหน่อยเธอเปิดโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความหาหลีเสี่ยวเถียน : เสี่ยวเถียน ฉันต้องออกไปธุระไกล ๆ ประมาณหนึ่งสัปดาห์ถึงจะกลับ สองวันนี้หลังจากที่ไปพบจิตแพทย์แล้ว อย่าลืมมาบอกฉันด้วยนะตอนนี้ยังเช้ามาก เธอคิดว่าหลีเสี่ยวเถียนคงยังนอนอยู่ ดังนั้นหลังจากส่งข้อความเสร็จแล้ว เธอก็วางโทรศัพท์ลง

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 959

    “อันอัน คุณคงเหนื่อยมากเลย!” ป้าจางพูดกับเธอ “ฉันมาบอกคุณว่า ของขวัญที่เสี่ยวหานและรุ่ยลาได้รับวันนี้ ฉันเอาไปเก็บไว้ที่โกดังชั้นหนึ่งแล้วนะคะ”“ค่ะ พรุ่งนี้ฉันค่อยไปจัดการ” ฉินอันอันลูบศีรษะทุยของจื่อชิวเบา ๆ “ลูกรัก วันนี้สนุกไหมจ๊ะ? พอครบหนึ่งขวบเมื่อไหร่ แม่จะจัดงานวันเกิดให้ลูกนะ”ป้าจางพูดด้วยรอยยิ้ม “เวลาผ่านไปเร็วจริง ๆ แป๊บเดียวจื่อชิวก็ครึ่งขวบแล้ว!”“ค่ะ”“อันอัน รีบกลับห้องไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะค่ะ! พรุ่งนี้ต้องกลับไปทำงานแล้ว!” ป้าจางเตือนฉินอันอันพยักหน้าแล้วเดินไปที่ห้อง เธอตั้งใจจะอาบน้ำก่อนนอน แต่พอเข้าไปในห้อง เตียงนอนขนาดใหญ่ดูเหมือนจะมีเวทมนตร์ดึงดูดเธอเธอมองไปที่เตียงแล้วล้มตัวนอนลง ตั้งใจจะพักสักหน่อย พอมีแรงแล้วค่อยลุกไปอาบน้ำ แต่หลังจากนอนลงไม่นาน เธอก็นอนหลับสนิทปกติแล้วเธอมีนิสัยชอบฝันร้าย ไม่ว่าจะพยายามปรับยังไงก็ปรับไม่ได้ ภาพที่เธอฝันถึงบ่อยที่สุดก็มีอยู่ไม่กี่อย่างอย่างแรกคือตอนที่พ่อเสียชีวิต พ่อจับมือเธออยู่ในห้อง ขอโทษเธอและขอให้เธอให้อภัย ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไร พ่อก็สิ้นใจไปเสียก่อน กลายเป็นความเสียใจตลอดชีวิตของเธออย่างที่สองคือแม่ประสบอุบั

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 958

    ตลอดชีวิตที่ผ่านมา อวิ๋นซื่อเจี๋ยไม่เคยกลัวอะไรเลยแต่ตอนนี้ เมื่อเขาเห็นใบหน้าเย็นชาและดุร้ายของฟู่สือถิง เขากลับรู้สึกกลัวเป็นครั้งแรก!รู้สึกว่าถ้าเขาทำให้ฟู่สือถิงโกรธมากขึ้นไปอีก เขาคงถูกทุบตีจนตายอยู่ที่นี่แน่ ๆคำพูดที่กำลังจะหลุดออกมาจากปากถูกกลืนลงไปอย่างยากลำบากเขาทำพลาดไป! ประเมินอารมณ์ของฟู่สือถิงผิดถนัด! เขาไม่ควรมาที่นี่อย่างประมาทเช่นนี้ตอนนี้เขาอยากแค่หนีรอดออกไปให้ได้“ป้าหง! กระดูกซี่โครงผมหัก! รีบโทรเรียกรถพยาบาลให้ผมหน่อย!” เขาไม่กล้าพูดกับฟู่สือถิง จึงตะโกนเรียกป้าหงเสียงดังป้าหงเห็นเขาเลือดอาบ นอนอยู่บนพื้นและกระตุกเกร็งอย่างควบคุมไม่ได้ ด้วยความตกใจ เธอรีบคว้าโทรศัพท์เพื่อโทรแจ้งเหตุฉุกเฉิน“ป้าหง อย่าใจอ่อนกับพวกกากเดนประเภทนี้!” ฟู่สือถิงตะโกนห้ามป้าหงได้สติกลับคืนมาทันที “คุณผู้ชาย สั่งให้บอดี้การ์ดจับเขาโยนออกไปเถอะค่ะ! ต่อไปนี้ฉันจะไม่ให้เขาก้าวเข้ามาในบ้านอีกเด็ดขาด!”ฟู่สือถิงส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ด บอดี้การ์ดจึงคว้าแขนอวิ๋นซื่อเจี๋ยแล้วลากเขาออกไปฟู่สือถิงมองดูสภาพที่ยับเยินของอวิ๋นซื่อเจี๋ย สั่งบอดี้การ์ดเสียงเย็นเยียบว่า “เอาตัวไปทิ้งให้ไ

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 957

    เพื่อนร่วมงานได้รับข้อความแล้วตอบกลับทันทีว่า “ทราบแล้วเปลี่ยน! ลงมือเลย!”ประมาณห้านาทีต่อมา เสียงต่อยตีและเสียงร้องโหยหวนของผู้ชายดังมาจากนอกบ้าน!ป้าหงได้ยินเสียงดังนั้นจึงรีบวิ่งออกมาดูเห็นบอดี้การ์ดสองคนกำลังทำร้ายร่างกายผู้ชายคนหนึ่ง จึงถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? คนคนนี้เป็นใคร?”“ป้าหง คนคนนี้แหละคือนักถ้ำมองเมื่อคืน! เขาทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ อยู่แถวกำแพง ถึงแม้เขาไม่ได้คิดจะทำเรื่องไม่ดี แต่ก็ต้องจัดการเขาซะ!” บอดี้การ์ดคนหนึ่งหยุดมือ แล้วอธิบายให้ป้าหงฟัง “ไม่งั้นเขาจะมาทุกวัน เจ้านายต้องไม่พอใจแน่ ๆ”“อ้อ…” ป้าหงมองดูชายวัยกลางคนคนนั้นที่กำลังนอนอยู่บนพื้นอย่างระมัดระวัง“ป้าหง จำผมได้ไหม?” ชายวัยกลางคนคนนั้นเงยหน้าขึ้น สะบัดผมที่หน้าผากออก ดวงตาที่เฉียบคมและแดงก่ำจ้องมองป้าหงอย่างตรงไปตรงมาบอดี้การ์ดได้ยินชายวัยกลางคนคนนั้นพูดกับป้าหง จึงหยุดทำร้ายเขาทันทีคนคนนี้รู้จักกับป้าหงงั้นเหรอ? ถ้ารู้จักป้าหงทำไมไม่บอกตั้งแต่แรก?“คุณคือ…” แสงสลัวทำให้ป้าหงมองใบหน้าของเขาไม่ชัด จึงจำไม่ได้เลยแม้แต่น้อย“คุณอาจจะจำผมไม่ได้ ผมเคยทำงานที่บ้านเดิมกับคุณ” อวิ๋นซื่อเจี๋ยยิ้มแล้วลุกขึ้นจ

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 956

    ฟู่สือถิงจ้องมองภาพถ่ายของชายวัยกลางคนอีกครั้ง แต่จนแล้วจนเล่าก็ยังไม่เข้าใจเขาไม่เคยเห็นคนคนนี้มาก่อนอาจเป็นไปได้ว่าชายคนนี้มีปัญหาทางจิต จึงมาปรากฏตัวอยู่ใกล้บ้านเขาเมื่อคืนแล้วฉีกยิ้มใส่ฟู่สือถิงขยำกระดาษทิ้งลงถังขยะ เดินเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็วแล้วปิดประตูในครัว ป้าหงเห็นฟู่สือถิงขึ้นไปชั้นบนแล้ว จึงรีบโทรหาป้าจาง“ได้ยินว่าคุณผู้ชายกับจิ้นซือเหนียนทะเลาะกัน” ป้าจางกล่าว “แต่ไม่ใช่เขาที่เริ่มก่อน ทะเลาะกันเสร็จแล้วทั้งคู่ก็แยกย้ายกันไป”ป้าหง “อ๋อ มิน่าล่ะถึงได้กลับมาเร็วขนาดนี้”“คุณผู้ชายอารมณ์เป็นยังไงบ้าง?” ป้าจางถามด้วยความเป็นห่วง“ไม่ค่อยดี แต่ก็ยังพอถูไถ” ป้าหงถามต่อ “วันนี้เขาอยู่กับลูก ๆ แล้วเป็นยังไงบ้าง?”ป้าจางหัวเราะทางโทรศัพท์ “วันนี้เขาไม่ได้อยู่คลุกคลีกับเด็ก ๆ หรอก เขาคอยต้อนรับแขกในงานทั้งวัน อันอันเป็นคนกำชับให้เขาคอยอยู่กับแขก”ป้าหงหน้าแดง “ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะดูใกล้ชิดกันมากขึ้นนะ”“ใช่! ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะดีขึ้นกว่าเดิมมากแล้ว หวังว่าต่อไปจะไม่ทะเลาะกันอีก” ป้าจางพูดด้วยความเป็นห่วง “ไม่งั้นลูก ๆ ทั้งสามคนคงน่าสงสารมาก”“อืม ฉั

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 955

    ฉินอันอันรู้ดีว่าฟู่สือถิงและจิ้นซือเหนียนมีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีนัก ดังนั้นเมื่อเห็นทั้งสองคนยืนอยู่ด้วยกัน เธอจึงรู้สึกแปลก ๆ“ไม่ได้คุยอะไรกันหรอก” ฟู่สือถิงมองจิ้นซือเหนียนอย่างเย็นชา ตอบฉินอันอัน “จิ้นซือเหนียนแค่เป็นห่วงความสุขของคุณ เลยเตือนผมให้ออกกำลังกายมากขึ้นหน่อย”“พวกคุณนี่ลามกกันจริง ๆ!” ฉินอันอันหน้าแดง เดินหนีไปด้วยความโกรธจิ้นซือเหนียนเห็นฉินอันอันโกรธ ความสงบสุขบนใบหน้าของเขาก็หายไป “ฟู่สือถิง คุณนี่มันไร้ยางอายจริงๆ!”ฟู่สือถิงพูดอย่างไม่รีบร้อน “ผมว่าคุณนั่นแหละที่ไร้ยางอาย ผู้ชายจะไหวหรือไม่ไหว ไม่ได้อยู่ที่ปาก ไม่ต้องทำมาเป็นห่วงหรอกว่าผมจะไหวหรือไม่ไหว รีบไปหาผู้หญิงสักคนมาพิสูจน์ว่าคุณไม่ได้ด้อยเรื่องนี้ให้ได้ก่อนเถอะ”จิ้นซือเหนียนโกรธจนเดินหนีไปดื้อ ๆ!“คุณตายแน่” ไมค์พูดกับฟู่สือถิง “เดี๋ยวถ้ารุ่ยลารู้ว่าคุณทำให้จิ้นซือเหนียนโกรธ เธอก็จะพาลมาโกรธคุณอีก!”ฟู่สือถิงปวดหัวทันทีเขาไม่สามารถตามจิ้นซือเหนียนกลับมาได้แต่เขาก็ไม่อยากทำให้รุ่ยลาโกรธ“ผมมีวิธีหนึ่ง” ไมค์คิดแผนขึ้นมาทันที “คุณกลับไปก่อน แบบนี้รุ่ยลาก็จะไม่โกรธคุณ”ฟู่สือถิงขมวดคิ้วเข

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 954

    “คุยอะไร ตอนนี้ไม่สะดวกคุยเหรอ?” เธอโพล่งถามออกไป ทั้งที่ในใจรู้ดีอยู่แล้วความเข้าใจผิดระหว่างเธอกับเขานั้นได้คลี่คลายไปแล้ว สิ่งที่เขาต้องการคุยก็คือการขอโอกาสอีกครั้งจากเธอครั้งก่อนเธอปฏิเสธเขาไปอย่างสุภาพ ตอนนี้เธอก็ยังไม่สามารถตอบตกลงได้ไม่ใช่ว่าเธอเกลียดเขา แต่เธอรู้สึกว่าตัวเองยังไม่หนักแน่นพออีกทั้งตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาก็ดีอยู่แล้ว ต่างคนต่างให้เกียรติซึ่งกันและกัน ไม่ได้สนิทสนมหรือห่างเหินเกินไป แบบนี้ก็ดีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?“คุยตอนนี้คงไม่ได้ผลหรอก” เพียงแค่ดูสีหน้าของเธอก็เดาได้แล้วว่าเธอคิดอะไรอยู่“คุณคิดว่าพอกลับมาจากต่างเมือง พอคุยกันแล้วจะได้ผลเหรอ?” ฉินอันอันถามอย่างไม่เข้าใจ “คุณจะไปนานแค่ไหน?”“หนึ่งอาทิตย์”“อ๋อ งั้นอีกหนึ่งอาทิตย์ค่อยว่ากันใหม่!” เธอก้มหน้าลง มองไปที่มือของเขาที่กำลังจับแขนเธออยู่ “คุณเพิ่งเล่นไพ่เสร็จ ยังไม่รีบไปล้างมืออีก?”เธอรู้สึกว่ามือเขาสกปรกเขาอึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะดึงเธอไปที่ห้องน้ำ “งั้นเราไปล้างมือด้วยกัน!”ทั้งสองคนเดินผ่านห้องจัดเลี้ยงไปท่ามกลางสายตาของผู้คนมากมาย“คุณสังเกตไหมว่าวันนี้ความสัมพันธ์ของพวกเขาสองค

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 953

    เสี่ยวตง “พ่อเธอยังไม่มาอีกเหรอ?”รุ่ยลา “มาแล้ว! ตอนนี้ก็ยังอยู่ในห้องจัดเลี้ยง!”เสี่ยวตงขมวดคิ้ว มองไปรอบ ๆ“พ่อเธอคนไหนล่ะ? ทำไมเขาไม่เห็นมาเล่นกับพวกเธอเลย? เขาขี้เกียจทำงานใช่ไหม? เลยทำให้แม่เธอไม่ยอมคบกับเขา และทำให้พวกเธอไม่ชอบเขาด้วยใช่ไหม?” เสี่ยวตงคิดไปเรื่อยเปื่อยรุ่ยลาตกใจ แต่เธอก็ไม่ยอมบอกความจริงกับเสี่ยวตง “พ่อฉันเปล่าขี้เกียจทำงานซะหน่อย! ฉันไม่บอกหรอกว่าพ่อเป็นใคร พี่บอกว่าพี่เก่งกว่าพี่ชาย งั้นพี่ก็ไปหาเองสิ!”ไมค์หัวเราะ “เสี่ยวตง ทำไมเธอดูอยากรู้จังเลยล่ะว่าพ่อของเสี่ยวหานกับรุ่ยลาเป็นใคร?”เสี่ยวตง “ผมก็แค่อยากรู้! แม่ผมบอกว่าพ่อของเสี่ยวหานก็คือฟู่สือถิง แต่พ่อผมบอกว่าไม่ใช่ พวกเขาทะเลาะกันเรื่องนี้หลายครั้งแล้ว”ไมค์หัวเราะจนท้องคัดท้องแข็ง “งั้นเธอเชื่อแม่หรือว่าเชื่อพ่อล่ะ?”“ผมเชื่อพ่อ เพราะพ่อผมดีกับผมมากกว่า” เสี่ยวตงพูดอย่างมั่นใจ “ถ้าพ่อของเสี่ยวหานเป็นฟู่สือถิงจริง ๆ เสี่ยวหานคงไม่เมินพ่อของเขาแบบนั้นแน่! ฟู่สือถิงน่ะเก่งมากเลย! เขาเป็นไอดอลของผม!”เสี่ยวหานได้ยินที่เสี่ยวตงพูดก็ไม่สนใจที่จะโต้เถียง เดินออกไปเงียบ ๆไม่นาน เสียงเปียโนอันไพเราะ

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 952

    เสียงหัวเราะดังขึ้นจากกลุ่มคนรอบข้าง “ผู้ช่วยของคุณฟู่ไปเอาเงินสดมาแล้วล่ะครับ ดูเหมือนวันนี้คุณฟู่จะตั้งใจจะทุ่มสุดตัวเลยนะ!” ทุกคนหัวเราะคิกคักใบหน้าของฉินอันอันขึ้นสีเล็กน้อย ไม่คิดว่าฟู่สือถิงจะพยายามขนาดนี้เพื่อสร้างความบันเทิงกับแขก“พวกคุณอย่าเล่นกันจริงจังเกินไปนะคะ” เธอเตือน“อันอัน เพิ่งเริ่มเองนะ คุณก็เริ่มห่วงกระเป๋าเงินของคุณฟู่แล้วเหรอ?” เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้งฟู่สือถิงมองเธอด้วยแววตาสนใจ แล้วถามว่า “หรือว่าคุณจะมานั่งข้าง ๆ คอยเป็นที่ปรึกษาให้ผมดีล่ะ?”ฉินอันอันหลบสายตาที่ลึกซึ้งของเขา แล้วพูดกับคนอื่น ๆ ว่า “พวกคุณเล่นกันเต็มที่เลยค่ะ ไม่ต้องไว้หน้าเขาหรอก”พูดจบเธอก็อุ้มลูกเดินออกไปเฮ่อจุ่นจือถือจานอาหารเดินมาจากโซนบุฟเฟ่ต์“อันอัน อย่าห่วงพี่สือถิงเลย เขาไม่ล้มละลายหรอก”ฉินอันอันแก้ตัวเสียงแข็ง “ฉันไม่ได้ห่วงเขา”“แล้วทำไมเมื่อกี้พวกเขาถึงหัวเราะกันเสียงดังขนาดนั้นล่ะ?” เฮ่อจุ่นจือพูดแทงใจดำเธออย่างไม่ไว้หน้า “เมื่อกี้หลีเสี่ยวเถียนพูดอะไรกับคุณตอนอยู่ข้างนอกบ้างเหรอ? หรือว่าพูดถึงเรื่องเมื่อคืนของพวกเรา?”เฮ่อจุ่นจือรู้สึกอายเล็กน้อยเกี่ยวกับเรื่อง

DMCA.com Protection Status