ตอนที่ 34
นิธาราขัดขืนและฝืนตัวเอาไว้ แต่แรงเท่ามดหรือจะสู้แรงเท่าช้างอย่างเขาได้ ในที่สุดก็ถูกพาขึ้นเรือแล้วก็ถูกพาไปอยู่ในห้อง
ตาคู่สวยกวาดมองไปรอบๆ ห้องอย่างระมัดระวัง แต่เมื่อไม่มีอะไรอย่างที่นึกกลัว เธอก็เดินไปหย่อนสะโพกนั่งริมหน้าต่าง มองออกไปเห็นน้ำทะเล แล้วก็ได้แต่นั่งเหม่ออยู่อย่างนั้นจนไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน แต่ก็มาสะดุ้ง ตอนประตูห้องถูกผลักเข้ามา
ร่างสูงยืนจังกาอยู่หน้าประตูในมือก็มีขวดน้ำ แล้วเดินเข้าไปหาร่างเล็กที่ลุกหนีอัตโนมัติ ปากหยักกดยิ้มเล็กน้อยแล้วเดินไล่ต้อนคนตัวเล็ก ที่คงไม่รู้ว่าหนีให้ตายก็หนีเขาไม่พ้น!
“ออกไปห่างๆ ฉันนะ” เธอร้องบอกเสียงเขียว หากแต่แววตาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก
“รังเกียจผมงั้นเหรอ” คลินท์เอ่ยถามเสียงยียวน
“ไม่ใช่แค่รังเกียจ แต่ฉันขยะแขยงคนอย่างคุณมาก” นิธาราตอบกลับเสียงดังฟังชัด พลางปัดมือหนาที่ยื่นมาลูบไล้แก้มของเธอออก
ตอนที่ 35 ภายหลังคุยกับผู้ย่าเรียบร้อยและยืนคิดอะไรเพลินๆ อยู่พักใหญ่คลินท์ก็เดินออกมาตามหาลูกชาย แต่เดินหาทั่วบ้านก็ไม่พบจนร้อนใจกลัวว่านิธาราจะพาลูกชายหนีขึ้นเรือ“บารอน! บารอน!” คลินท์เรียกหาบอดี้การ์ดเสียงดังลั่นบ้าน“คุณคลินท์มีอะไรครับ”“ลูกฉันอยู่ไหน”“ออกเดินไปเล่นกับคุณนิดข้าง...” บารอนยังพูดไม่จบ เจ้านายหนุ่มก็จำอ้าวไปแล้ว ไม่นานก็เดินมาถึงชายหาด เจอกับสองแม่ลูกกำลังเล่นก่อกองทรายกันอยู่อย่างสนุกสนาน ภาพนั้นทำให้เขาเผลอยิ้มอย่างมีความสุข ก่อนที่รอยยิ้มจะค่อยๆ จางหาย เมื่อนึกถึงสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นทำกับลูกชายของเขา“น้องฟลินท์! กลับเข้าบ้านกันนะครับ” คลินท์เดินเข้าไปแทรกกลางสองแม่ลูกแล้วพูดกับลูกชายที่กำลังเล่นทรายอย่างสนุกสนาน“ไม่กลับครับ ฟลินท์จะเล่นก
ตอนที่ 36นิธารานิ่งไปครู่ใหญ่ ก่อนจะยอมเล่าเรื่องวันนั้นให้เขาฟังว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมเธอต้องหอบเงินกลับเมืองไทย พอเล่าจบเธอก็เดินกลับเข้าบ้านพักไป ส่วนเขาจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่เขาคลินท์ยืนนิ่งอยู่ที่เดิม คิดวนไปวนมากับสิ่งที่ได้ฟังจากจากอดีตคนรัก‘ในวันที่ฉันคลอดลูกได้สามวัน คุณเซียล่าก็มาหาฉันพร้อมกับเงินยี่สิบล้าน แล้วสั่งให้ฉันกลับเมืองไทย แล้วบอกว่าคุณเป็นคนสั่ง คุณเซียล่าบอกว่าคุณคุณต้องการแค่ลูก ไม่ต้องการฉัน แต่ฉันไม่ยอมรับเงินและไม่ยอมทิ้งลูกไว้ที่นี่ ถ้ากลับฉันก็ต้องพาลูกไปด้วยแต่คุณเซียล่าไม่ยอม ฉันกับคุณเซียล่าจึงมีปากเสียงกัน กระทั่งคุณเซียล่าขู่ฉันว่า ถ้าฉันไม่กลับเมืองไทย ท่านจะทำร้ายลูกของฉัน และนั่นทำให้ฉันจำใจกลับเมืองไทย ทั้งที่ไม่อยากกลับ แล้วจากวันนั้น ฉันก็ไม่เคยติดต่อกับคุณอีกเลย เพราะเป็นห่วงลูก แต่เมื่อไม่นานคุณเซียล่าส่งคนมาจับฉัน แล้วข่มขู่ฉันว่าหากฉันกลับไปยุ่งกับคุณ ท่า
ตอนที่ 37ที่ผับแห่งหนึ่ง ได้เวลาปิดของผับแล้วแต่สาวผมทองยังคงนั่งดื่มอย่างไม่สนใจใคร แม้พนักงานหนุ่มจะบอกหลายครั้งแล้วก็ตาม แต่แม่สาวผมทองก็ไม่ยอมกลับจนต้องไปเรียกเพื่อนมาช่วยพูด “คุณครับ ผับจะปิดแล้วครับ”“อย่ามายุ่งกับฉัน” เสียงอ้อแอ้ตวาดกลับ ทั้งหงุดหงิด ทั้งเบื่อ เพราะตามหาว่าที่คู่หมั้นหนุ่มไม่เจอ แม้กระทั่ง คุณย่าเซียล่าก็ยังช่วยเธอไม่ได้ “คุณกลับเถอะครับ ผับจะเปลี่ยนแล้ว หรือจะให้ผมไปเรียกแท็กซี่มาให้” “ฉันไม่กลับ แล้วก็ไปเอาเหมือนเดิมมาอีก ฉันอยาก
ตอนที่ 38ที่บ้านพักบนเกาะ คลินท์เดินกลับเข้าบ้านกลางดึกหลังจากเขาออกไปนั่งคิดอะไรเพลินๆ แล้วปล่อยให้ลูกชายอยู่กับนิธารา ที่เวลานี้ทั้งสองคนกำลังนอนหลับอยู่บนเตียง ภาพสองแม่ลูกนอนด้วยกันทำให้เขายิ้มมีความสุข คลินท์เดินไปทิ้งตัวนั่งขอบเตียงแล้วยื่นไปลูบไล้แก้มนุ่ม “ผมต้องรู้ให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมคุณถึงยอมทิ้งลูกที่น่ารักของเรามา” คลินท์พึมพำแล้วลุกขึ้น จากนั้นเขาก็โน้มตัวลงไปช้อนอุ้มร่างเล็กแล้วเดินออกจากห้องนอนของลูกชาย ไม่นานก็วางร่างเล็กลงบนเตียงนอนขนาดใหญ่ แล้วถอยออกมาจัดการกับพันธนาการบนกายแล้วตามเข้าไปหาร่างเล็ก เขาแนบปากจูบจูบปากอิ่มอย่างโหยหา&n
ตอนที่ 39 ที่บ้านพักบนเกาะวันนี้นิธาราตื่นขึ้นมาอย่างมีความสุข เพราะคนบางคนใจดีเข้ามาสั่งให้เธอทำอาหารและสั่งให้เธอมาร่วมโต๊ะด้วย ทำให้เธอได้มีโอกาสป้อนข้าวลูกชายที่ดูจะติดใจไข่เจียวหอมๆ ฝีมือของเธอจนทานข้าวได้เยอะ แล้วจบอาหารกันแล้วเธอก็ได้รับอนุญาตให้พาลูกชายไปเดินเล่นด้วย สองแม่ลูกจึงออกมาเล่นทรายด้วยกัน โดยมีเจมี่คอยดูแลอย่างห่างๆ“น้องฟลินท์ครับ” “ครับ” หนุ่มน้อยขานรับด้วยเสียงน่ารัก ใบหน้ายิ้มแย้มจนคนเป็นแม่ยิ้มทั้งน้ำตา “กลางวันนี้น้องฟลินท์อยากทานอะไรครับ” “ไข่เจียวครับ”
ตอนที่ 40“อะไรว่ะเพื่อน”“แกเป็นอะไร จู่ๆ ก็เงียบ หรือคิดถึงสาว”“เปล่า!” ราชันปฏิเสธเสียงสูงดูมีพิรุธ“ฉันว่าแกรีบไปทำคะแนนกับคนที่แกนึกถึงซะ จะได้มีลูกเร็วๆ”“ไม่มี”“ไม่มีบ้าอะไรของแก”“ก็คนมันไม่มีจริงๆ”“แต่ฉันเห็นแกควงผู้หญิงหลายคน ยังไม่เจอคนที่ใช่อีกหรือไง”“ก็ยังไม่เจอไง ถึงได้โสดลอยไปลอยมาอยู่นี่ไง”“พูดเป็นเล่น” คลินท์พูดจบโทรศัพท์ที่นอนนิ่งในกระเป๋ากางเกงก็ส่งเสียงร้อง สองหนุ่มจึงยุติการสนทนากัน ก่อนที่คลินท์จะลุกเดินออกมารับโทรศัพท์จากผู้เป็นย่า“พรุ่งนี้เหรอครับ”“ก็ใช่น่ะสิ หรือแกไม่อยากมารับย่าไปอยู่ด้วย”“เปล่าครับ”“งั้นก็ดีแล้ว พรุ่งนี้มารับย่าด้วย คงถึงราวเที่ยงๆ พอเสร็จจากรับย่าที่สนามบินแล้วก็ไปรับหนูแซนด้าที่โรงแรมด้วย ย่ากับห
ตอนที่ 41“แซนด้า หนูทำอะไรอยู่ ถึงได้เปิดประตูให้ย่าช้า” คุณเซียล่าเอ่ยถามด้วยสงสัยพร้อมกับมองสำรวจว่าที่หลานสะใภ้ แล้วก็คงจะจริงอย่างที่อีกฝ่ายว่า เพราะตอนนี้แซนด้าอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำ“แซนด้าอยู่ในห้องน้ำค่ะคุณย่า เลย...เลย...”“มีอะไรหรือเปล่าหนูแซนด้า แต่ย่าว่าหนูรีบไปเก็บข้าวของเธอ จะได้ไปพักอยู่บ้านตาคลินท์ด้วยกัน”“คุณย่าขา แซนด้าขอไม่ไปนะคะ พอดีแซนด้าอยู่กับ...” แซนด้าพูดไม่ทันจบอีกคนก็เดินออกมา ทั้งคลินท์ทั้งสิริต่างตกใจเมื่อเจอหน้ากัน แต่ทั้งสองไม่ได้พูดอะไร หากแต่คนที่ตกใจมากที่สุดคือผู้อาวุโสและตอนนี้ก็กำลังซักไซ้แซนด้า“บอกย่ามาหนูแซนด้า ผู้ชายคนนี้เป็นใคร แล้วหนูอยู่กับเขาได้ยังไง”“คุณย่ากลับไปกับพี่คลินท์ก่อนนะคะ แซนด้าขออยู่ที่นี่กับเพื่อน”“หมายความว่ายังไงหนูแซนด้า”“ก็แซนด้าไม่อยากไปอยู่กับพี่คลินท์แล้ว แต่ถ้าแซนด้าเที่ยวเบื่อแล้ว แ
ตอนที่ 42“ผมขอโทษครับ”“ถ้าแกอยากขอโทษย่าจริงๆ ก็เลิกติดต่อกับแม่นั่นซะ แล้วกลับไปหมั้นแล้วก็แต่งงานกับหนูแซนด้า แล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือน เพราะตอนนี้หนูแซนด้ามีผู้ชายมาชอบหลายคน ระวังเถอะแก มัวแต่ชักช้าเดี๋ยวหนูแซนด้าจะไปแต่งงานกับคนอื่น” คุณเซียล่าปรับโทนเสียงลง หวังจะให้หลานชายเชื่อฟังเหมือนที่ผ่านๆ มา“ผมยินดีถ้าแซนด้าจะได้เจอกับผู้ชายคนใหม่”“ตาคลินท์! แกพูดแบบนี้ได้ยังไง แกตกลงกับย่าแล้วว่ากลับไปจะหมั้นกับหนูแซนด้า”“แต่คุณย่าก็เห็นว่าแซนด้ามีผู้ชายคนใหม่แล้ว แล้วก็อยู่ด้วยกัน หรือคุณย่ามองไม่เห็น”“แกไม่ต้องมายอกย้อนฉันหรอกตาคลินท์ แล้วแกก็บอกฉันมาว่าแกเอาแม่คนนั้นไปไว้ที่ไหน”“ทำไมคุณย่าถึงอยากเจอนิดครับ”“ก็ไหนแกว่าแม่คนนั้นยังรักแก แล้วทำไมไม่พามาให้ฉันพบหน้าบ้างล่ะ หรือเมียเก่าแกไม่กล้าสู้หน้าฉัน”“ถ้าคุณย่าอยากเจอ ผมก็จะให้เจอ แต่คุณย่าห้ามทำอะไ
ตอนอวสาน สามทุ่มตามเวลานัดหมาย คลินท์ก็เดินทางมาถึงตึกร้างตามเวลานัด จากนั้นเขาก็เดินถือกระเป๋าเงินเข้าไปในด้านใน เดินไปได้สักพักก็มีคนออกมารับพร้อมอาวุธในมือ “เงินอยู่ไหน!” หนึ่งในคนร้ายเอ่ยถามพร้อมกับมองไปที่กระเป๋า “นี่ไง” คลินท์โยนกระเป๋าเงินให้สองคนร้าย แล้วมองหาผู้เป็นย่าด้วยความเป็นห่วง ส่วนคนร้ายก็เปิดกระเป๋าดูเงิน เห็นแล้วพากันตาโต ไม่คิดว่าจะหาเงินได้ง่ายขนาดนี้ “ครบหรือเปล่าว่ะ” หนึ่งในคนร้ายเอ่ยถาม “ถ้าพวกแกกลัวฉันให้ไม่ครบ ก็นับดู แต่ปล่อยคุณย่าของฉันมาก่อน” คลิน
ก่อนอวสาน ช่วงเย็นของวันคลินท์เดินทางมาถึงบ้านของคุณหญิงฤทัยรัตน์และขอเข้าพบเจ้าของบ้าน ที่ตอนนี้คนในบ้านกำลังนั่งเล่นอยู่กับหนุ่มน้อยช่างพูด นิธาราเองก็มองลูกชายอย่างรักใคร่ แต่ดูเหมือนความสุขจะหยุดชะงัก เมื่อสาวใช้เข้ามาแจ้งว่ามีผู้ชายชื่อ คลินท์ อธิวัตน์ คาร์เตอร์ มาขอพบคุณหญิงฤทัยรัตน์ “ไปเรียกเข้ามาเลย” จบคำเจ้าของบ้าน คลินท์ก็เดินเข้ามาและทันทีที่น้องฟลินท์เห็นพ่อก็วางของเล่นแล้ววิ่งเข้าไปหา สองพ่อลูกกอดหอมกันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่คลินท์จะปล่อย หนุ่มน้อยลงแล้วเข้าไปทักทายเจ้าของบ้าน ที่นั่งอยู่กับแม่สาย “นี่แม่สาย แม่ของยัยนิด” คุณหญิงฤทัยรัตน์เอ่ยแนะนำ
ตอนที่ 51บ้านคุณหญิงฤทัยรัตน์ที่ห้องรับแขกเวลานี้เจ้าของบ้านและแม่บ้านคนสนิทกำลังพากันมองหนุ่มน้อยที่มากับนิธาราเป็นตาเดียว แล้วก็สงสัยว่าเด็กคนนี้เป็นใครมาจากไหน “นิด มีอะไรก็บอกคุณหญิงไปสิ จะมัวนั่งเงียบอยู่ทำไม แล้วเด็กคนนี้เป็นใครมาจากไหน เราไปเก็บมาได้หรือไง” คนเป็นแม่สะกิดบอกลูกสาวเสียงเครียด ใจก็ภาวนาขออย่าให้เป็นอย่างที่ใจกำลังคิดเลย นิธารามองหน้าลูกชายที่นั่งอยู่ข้างๆ ยกมือลูกศีรษะเล็กอย่างรักใคร่ ก่อนจะหันมาก้มลงกราบขอโทษมารดาและคุณหญิงฤทัยรัตน์ ที่ท่านเมตตาส่งเสียเงินทองให้เธอไปเรียนแต่เธอกลับทำให้ท่านผิดหวัง แล้วยังปิดบังเรื่องนี้มาหลายปี “ยัยนิด เป็นอะไรนะเรา จู่ๆ ก็มากราบแม่กับคุณหญิง” คนเป็นแม่เอ่ยถามลูกสาวเสียงสั่น
ตอนที่ 50 วันต่อมานิธาราขับรถไปยังบ้านของราชันแต่เช้าตรู่ หลังจากเมื่อคืนอีกคนกลับเข้ามาบอกว่าต้องอยู่เฝ้าผู้เป็นย่า เพราะท่านไม่ค่อยสบาย ที่เธอก็อยากจะเข้าไปเยี่ยมเหมือนกัน แต่กลัวไปแล้วจะยิ่งทำให้ท่านเครียด เธอจึงตัดสินใจไม่ไปและเช้ามืดวันนี้เธอก็ตั้งใจจะพาลูกชายไปกราบขอโทษผู้มีพระคุณและมารดา หลังจากเธอปิดบังเรื่องมีครอบครัวเอาไว้ เกือบสี่ปี ที่เธอเก็บเงียบ ไม่ยอมบอกใครแม้กระทั่งเพื่อน ที่วันนี้เธอตัดสินใจมาที่ร้านของเพื่อนก่อนไปบ้านผู้มีพระคุณ“นิด! ไปอุ้มลูกใครมาเนี่ย” ศุภิสราที่ไม่ได้เจอหน้าเพื่อนนานเอ่ยทัก และดีใจมากๆ ที่เพื่อนโทรมาหาว่าจะมาหาที่ร้าน แต่เมื่อเห็นหน้าเพื่อนแล้วก็ต้องแปลกใจเมื่อเพื่อนรักมาพร้อมเด็กฝรั่ง หน้าตาน่ารัก“เข้าไปคุยในร้านนะ แล้วในร้านมีคนเยอะหรือเปล่า”“ไม่มีเลย”“งั้นเข้าไปในร้านก่อนนะแล
ตอนที่ 49 “แล้วผู้หญิงคนนั้นก็จะมาอยู่กับตาคลินท์หลานของย่า” คนอยากชังหน้าเมียของหลานชายพึมพำออกมาเบาๆ แต่ก็พอให้แซนด้าได้ยิน “เอ่อ...” แซนด้าถึงกับพูดไม่ออก เพราะรู้ดีว่าผู้อาวุโสไม่ชอบเมียของหลานชายจนถึงกับเอาชีวิตเด็กตัวเล็กๆ มาข่มขู่ จนอีกฝ่ายต้องเผ่นกลับประเทศ “หนูไม่ต้องพูดหรอก เพราะถ้าย่ายังอยู่ ย่าไม่มีวันให้ตาคลินท์ได้อยู่กับผู้หญิงคนนั้น” “โธ่...คุณย่า” “นี่ก็ดึกแล้ว ย่าว่าหนูไปพักผ่อนเถอะ” 
ตอนที่ 48นิธาราเดินกลับห้องพักไปอย่างคนใจลอย หลังจากมาถึงบ้านพักแล้วเธอกับคุณคลินท์ก็พากันไปเดินเล่นรับลมสักครู่ก็พากันกลับเข้าบ้าน แล้วก็เจอกับแซนด้าที่เข้ามาขอคุยธุระกับคุณคลินท์แบบส่วนตัว เธอเลยเดินกลับห้องพักตามลำพัง แต่ขณะที่กำลังจะถึงห้องพักท่อนแขนก็ถูกกระชากอย่างแรง“นิด!”“พี่สิริ!”“ใช่! พี่เอง”“พี่...พี่มีธุระอะไรกับนิดเหรอคะ” ถามไปก็พยายามปลดมือของอีกคนไปด้วย“เธอแอบมีลูกมีผัวอยู่แล้วทำไมต้องปิดบังพี่”“พี่สิริ!”“ตกใจมากหรือไงที่พี่รู้ความจริง”“นิด...นิดขอโทษค่ะ”“คิดว่าขอโทษแล้วจะจบง่ายๆ หรือไง” สิริบีบแขนเล็กจนเจ้าของแขนหน้าเบ้ด้วยความเจ็บ“พี่สิริ นิดเจ็บ” นิธาราพยายามดึงแขนออกจากมือของคู่หมั้นหนุ่ม“แล้วทีเธอหลอกพี่ล่ะ แล้วไหนจะทำเป็นเล่นตัวกับ พี่อีก สะใจเธอมากใ
ตอนที่ 47 “ผมไม่ยอม ผมต้องการคุณกับลูก แล้วผมไม่มีวันให้เราสามคนต้องแยกกันอีกแล้ว” เขาให้คำมั่น แม้ยังมีอุปสรรคขวางอยู่ก็ตาม “แต่คุณย่าของคุณพรากน้องฟลินท์ไปจากฉันนานแล้ว คุณเห็นใจฉันบ้างเถอะ ขอให้น้องฟลินท์ไปอยู่กับฉัน แล้วฉันสัญญาว่าจะไม่พาน้องฟลินท์หนีไปไหน หากคุณอยากเจอ ก็มาเจอได้เลย” “ไม่ได้นิด” คลินท์ยืนกรานปฏิเสธ “คุณจะใจร้ายกับฉันไปถึงไหน คุณคลินท์” เธอถามอย่างตัดพ้อ “ผมไม่ได้ใจร้าย ทั้งที่ผมอยากใจร้ายกับคุณให้มากกว่านี้ตั้งแต่กลับมาหาคุณ แต่ผมก็ทำไม่ได้ เพราะผมยังรักคุณ ได้ยินไหมนิด ผ
ตอนที่ 46ช่วงเย็นของวัน“คลินท์!” ราชันที่เพิ่งกลับจากการทำงานแล้วแม่บอกว่าเพื่อนมาหา ตอนนี้นั่งอยู่ที่ศาลาหลังบ้านท่าทางเหมือนคนมีเรื่องไม่สบายใจ เขาเลยรีบเดินมาหาเพื่อน แต่เรียกเพื่อนไปแล้ว เพื่อนก็นิ่งราวกับโดนสาป “คลินท์!!” ราชันเรียกดังกว่าเดิมแล้วเดินเข้าไปนั่งกับเพื่อนรัก“ราชัน แกทำงานเสร็จแล้วเหรอ”“อืม แล้วแกเป็นอะไร นั่งเหม่อใจลอยคิดถึงใคร”“เปล่า” คนบอกเปล่าหน้าตาเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด“หน้าตาแกชัดขนาดนี้ อย่าปิดเลยเพื่อน บอกมาเถอะ เผื่อแกจะสบายใจขึ้น” ราชันคาดคั้น ส่วนอีกคนก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะให้เพื่อนได้ฟังเสียงสนทนาของผู้เป็นย่าและนิธารา ที่เขาได้บันทึกลงในโทรศัพท์ หลังจากเมื่อวานได้โทรสั่งให้ลูกน้องติดเครื่องดักฟังและกล้องจับภาพรอบบ้าน เพราะเขามั่นใจว่าเมื่อคุณย่าเจอกับนิธารา ทั้งสองคนจะต้องพูดอะไรกันแน่ๆ แล้วก็พูดจริงๆ“แล้วแกจะเอาไงต่อ” หลังจากได้ฟั
ตอนที่ 45 “แล้วหล่อนคิดว่าตาคลินท์จะยอมให้หล่อนพาลูกไปง่ายๆ งั้นเหรอ” “คุณคลินท์ต้องยอมค่ะ” “หลานฉันไม่มีวันยอม หล่อนอย่าฝันไปเลย” “แต่ถ้าคุณคลินท์รู้ความจริงว่าคุณเป็นคนยัดเยียดเงินให้นิด แล้วก็เอาชีวิตน้องฟลินท์มาขู่ให้นิดไปจากคุณคลินท์ คุณคลินท์ต้องยอมให้ลูกกับนิด” “ตาคลินท์จะไม่มีวันได้รู้ความจริงเรื่องนี้!” “ความลับไม่มีในโลกนี้ค่ะ คุณเซียล่า” นิธาราบอกอย