LOGINShare
ตอนที่ 12
Last Updated:
2025-02-10 16:54:20“อ๊ะ”
ไอ้บ้านี่ มันดูดคอฉัน เจ็บฉิบ
“เป็นอะไรยัยลิน” เสียงยัยปรางค์ถามขึ้น
“เอ่อ เปล่าไม่มีไร มดกันเฉย ๆ” ฉันตอบ
“สงสัยตัวใหญ่มากร้องซะดังเลย”
เสียงแบบนี้มีคนเดียวคนที่ทำฉันเมื่อกี้ไงล่ะ ฉันไม่ตอบแต่หันหน้าไปมองเขาอย่างเอาเรื่อง แต่เขานี่สิกลับไม่รู้สึกผิดเลยมองฉันกลับเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก
โว้ยหงุดหงิด แล้วพวกที่เหลือก็มองมาที่เราสองคนอย่างสงสัย ฉันจึงหันกลับไปเปิดประเด็นทันที
“แพรว เจาะข้อมูลประวัติคนเมื่อกี้ให้พี่หน่อยนะ ขอแบบละเอียดที่สุดเท่าที่จะทำได้” ฉันสั่งแพรว
“ค่ะพี่ลิน เดี๋ยวลินจัดการให้เดี๋ยวนี้เลยค่ะ” น้องแพรวรับปากจบก็หยิบโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ล่าสุดออกมาทันที
“ได้แล้วค่ะพี่ลิน ชื่อนายดนัยค่ะ ทำงานตำแหน่งผู้จัดการที่บริษัทพี่ลินนะคะ แต่ดูเหมือนว่าจะติดการพนันค่ะ เพราะในประวัติบอกว่าชอบเข้าบ่อนและเป็นหนี้มากมาย เอ๊ะแต่เดี๋ยวนะคะ นายดนัยอะไรนี่น่าสงสัยอยู่อย่างเขาติดต่อกับใครคนนึงผ่านทางอีเมลด้วยค่ะพี่ลิน แต่แพรวเจาะเข้าไปไม่ได้งั้นเดี๋ยวแพรวจะกลับไปดึงข้อมูลแล้วเจาะอีกครั้งในคอมแล้วกันนะคะ” น้องแพรวบอกมันติดต่อใคร
“ดี พยายามเจาะมาให้ได้ พี่อยากรู้ว่ามันติดต่อใคร” ฉันพูด
“เอ่อ แล้วแกจะให้น้องเจาะทำไมวะ เมื่อมันทำงานอยู่บริษัทแก แล้วทำไมแกถึงอยากรู้ข้อมูลมันนักหนา”
“เออ นั่นสิฉันเห็นด้วย แถมให้ฉันทำตัวสนิทสนมกับมันอีก อี๋” เสียงยัยปรางค์กับยัยมีนถามขึ้นด้วยความสงสัย รวมถึงทุกคนที่นั่งอยู่ที่นี่ที่มองฉันอย่างรอคำตอบ
“หึ ฉันรู้ว่ามันทำงานที่บริษัท มันยักยอกเงินบริษัทนะ แต่มันไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร” ฉันพูด
“อ้าวถ้างั้น ทำไมเราไม่หาหลักฐาน แล้วจัดการไล่มันออกเลยล่ะ”เสียงนี้เป็นเสียงของคุณคิมเสนอ
“หึ ไม่หรอกค่ะ เพราะมันมีบางอย่างที่น่าสงสัย นายดนัยอะไรเนี่ยลินมีโอกาสเจอหลายครั้งแต่มันไม่เคยเจอลิน ส่วนที่ให้แก! ยัยมีนตีสนิทก็เพราะว่านายนี่สนใจแก เพราะฉะนั้นแกต้องสืบให้ได้ว่ามันพยายามติดต่อใคร ทำยังไงก็ได้ให้มันไว้ใจแก” ฉันอธิบายให้พวกนั้นฟังแต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยเข้าใจนะ
“ถึงยังไงผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดี เมื่อเรารู้ว่าเรายักยอกเงิน เราไล่เขาออกก็จบ” เสียงคุณตินว่า
“ไม่หรอกค่ะ ถ้าคิดจะจัดการศัตรูเราต้องถอนรากถอนโคน และขยี้อย่างมีชั้นเชิง ที่ถามว่าทำไมไม่ไล่ออกเพราะว่าเราควรเก็บศัตรูไว้ใกล้ตัว เพราะมันจะไม่รู้ตัว และทำการโกงอีกครั้ง นั่นหมายความว่ามันชะล่าใจ และการโกงนี้จะไม่สำเร็จเลย หากขาดคนบงการอยู่เบื้องหลัง เพราะนายดนัยไม่มีทางทำเรื่องนี้สำเร็จคนเดียวแน่ เนื่องจากเป็นคนขี้กลัว ฉะนั้นแล้วคนที่มันติดต่อทางอีเมลนั่นแหละคือคนที่บงการมัน ที่เราควรกำจัดทิ้งไม่ให้เหลือซาก” ฉันพูดยิ้ม ๆ อย่างสบาย ๆ ไม่เดือดร้อน
“พูดง่าย ๆ ก็คือ ปล่อยให้เหยื่อมีความสุขแล้วค่อยเชือดทีเดียวให้สิ้นซากอย่างงั้นเหรอ” พี่มาร์ทอ่านเกมฉันออกใช้ได้เลยหนิ ฉันหันหน้าไปยิ้มให้เขา และหันกลับมายิ้มให้ทุกคนอีกครั้ง
“โห พี่ลินนี่เป็นคนที่คิดอะไรซับซ้อนนะครับ ผมเริ่มกลัวพี่ลินแล้วสิ” มาร์คัสพูด
“หึ พี่ลินน่ากลัวกว่านี้เยอะ ไม่เชื่อก็ลองกระตุกต่อมดูสิ” เสียงยัยแพรวว่า จากนั้นก็ไม่มีใครพูดอะไรอีก
จนเมื่อเวลาล่วงเลยมาถึงตีสอง ทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับ โดยที่แต่ละคนจะมีคนไปส่ง ซึ่งตอนแรกฉันไม่ยอมแต่ทุกคนก็อ้างว่าเป็นห่วงเพราะมีแต่ผู้หญิง เนื่องด้วยไม่อยากเถียงก็เลยยอม ๆ ให้มาส่ง ตอนนี้รถของพี่มาร์ทก็จอดหน้าบ้านฉันแล้วล่ะ
“ขอบคุณนะคะ” ฉันหันไปขอบคุณ และทำท่าว่าจะลงจากลง
“เดี๋ยวก่อน” ฉันจึงหันกลับไปตามเสียงเรียก แต่ไม่ทันตั้งตัวเขาก็กระชากฉันไปจูบ
อื้อ อีม
จ๊วบ
ริมฝีปากหนาของเขาแทะเล็มริมฝีปากบางของฉันอย่างอ่อนโยน แต่ฉันไม่ยอมเปิดปาก ทำให้เขาขบปากล่างฉันแรง ๆ
อ๊ะ ฉันเผลอร้องออกมาทำให้เขาแทรกเรียวลิ้นเขามากระหวัดกับเรียวลิ้นเล็กได้สำเร็จ ลิ้นหนากับลิ้นบางต่างกระหวัดโรมรันกันอย่างไม่มีใครยอมใคร จนฉันรู้สึกหายใจไม่ออก
ตุบ ตุบ
อื้อ
ตุบ ตุบ
ฉันทุบไปที่หน้าอกของเขา เขาจึงผละปากออกจากปากฉัน พร้อมมองหน้าฉันยิ้ม ๆ แต่ฉันนี่สิเขินตัวจะแตกอยู่แล้ว
“นี่คือบทลงโทษที่กล้าขัดคำสั่งของพี่ ทีหลังบอกอะไรก็ฟังบ้าง แล้วไอ้ชุดบ้า ๆ นี่ไม่ไต้องใส่อีกนะ พี่หวงเข้าใจไหม” เขาพูดกับฉันอย่างเร็ว ๆ ฉันเงียบไม่ตอบ
ฟอด
“เข้าใจไหมครับ”
“...”
ฟอด เขาหอมแก้มฉันอีกแล้ว
“ขะ เข้าใจค่ะ” ฉันรีบตอบเขาไปอย่างรวดเร็ว
“หึ ฝันดีนะครับที่รัก อย่าลืมฝันถึงพี่ล่ะ” เขาบอกฉันอีกครั้ง
ใจฉันนี่เต้นตุบ ตุบ เลย
โอ๊ย ผู้ชายคนนี้ทำไมทำให้ใจฉันเต้นแรงได้ขนาดนี้นะ ฉันรีบลงจากรถเข้าบ้าน อาบน้ำแล้วนอนทันที ไม่อยากคิดถึงรอยจูบบ้า ๆ นั่นเลย แต่มันกลับมาวนเวียนอยู่ในหัวอย่างเด่นชัดซะนี่ โอ๊ยตายแน่ แกยัยลิน อย่าเพิ่งใจอ่อนนะโว้ย
เฮ้อ แล้วในที่สุดฉันก็เผลอหลับไป
หึ ตอนนี้ผมนั่งอยู่บนรถ รอจนแน่ใจว่าคนตัวเล็กเข้าบ้านแล้วผมจึงขับรถออกมา เอาตรง ๆ ไหม ผมแม่งไม่อยากหยุดแค่จูบเลยว่ะ ตอนแรกก็กะแค่จะแกล้งลงโทษเฉย ๆ แต่ไป ๆ มา ๆ ผมก็ไม่อยากหยุดซะอย่างนั้น เชื่อเลยถ้าอยู่ในห้องหรือคอนโดนะ ยัยตัวแสบเสร็จผมแน่ โดนผมจับกดไปนานแล้ว คนอะไรน่ารักชะมัด
แล้วทำไมใจเต้นแรงแบบนี้ล่ะ หรือฉันจะรักเธอไปแล้วนะลลิน ยัยแสบของพี่ อาบน้ำดีกว่า
หลังจากอาบน้ำเสร็จก็เดินมาทีเตียงเพื่อพักผ่อน แต่ก่อนที่ผมจะหลับในหัวของผมมีแต่เรื่องของลลินเต็มไปหมด เธอเป็นใครทำไมดูโหดและเลือดเย็นแถมยังคิดอะไรได้ลึกซึ้งขนาดนั้น ทั้งยังพวกของเธออีกที่ดูท่าแต่ละคนจะเก่งกันคนละด้านเท่านั้น ดูอย่างน้องแพรวสิแค่ยัยแสบบอกว่าอยากได้ข้อมูลใช่เวลาไม่นานก็ได้ข้อมูลสำคัญมาเกือบทั้งหมด อุปกรณ์ที่ใช้เจาะหรือแฮกก็คือโทรศัพท์มือถือนี่เอง
ผมว่าพวกเธอต้องมีอะไรปิดบังอยู่แน่ ๆ เลย ยิ่งคิดก็ยิ่งสงสัย แต่เอาเถอะผมว่าผมควรนอนได้แล้ว เพราะพรุ่งนี้ผมต้องเข้าบริษัทพร้อมทั้งถามเรื่องที่ให้มือขวาคนสนิทไปสืบมาอีกไม่รู้ว่าได้เรื่องไปถึงไหนแล้ว คิดได้ดังนั้นไม่นานผมก็หลับไปทันที
Related chapters
ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด ตอนที่ 13
“ว่าไง ไอ้วินเรื่องที่ฉันให้แกไปสืบ มีอะไรคืบหน้าไหม”หลังจากที่มาถึงบริษัทผมก็ถามไอ้วินเรื่องงาน“ขอโทษครับนาย ผมยังหาหลักฐานไปถึงตัวคนทำไม่ได้เลยครับ”มันตอบผมแล้วก้มหน้าลง“........”ผมเลือกที่จะเงียบเพื่อใช้ความคิดว่าทำไม เพราะอะไรลูกน้องคนเก่งของผมถึงทำงานพลาด ปกติผมสั่งให้มันทำอะไรคนระดับมันไม่เคยพลาดเลยนะครับ ผมว่าศัตรูของผม มันคงเริ่มสงครามกับผมแล้วล่ะ“งั้น ก็ไม่เป็นไร สืบต่อไปเงียบ ๆ อย่าให้มันรู้ตัว” ผมพูด“ครับ เอ่อ” มันรับปากผม แล้วเหมือนจะพูดหรือถามอะไรแต่ก็ไม่กล้าถาม“มีอะไร จะพูดก็รีบพูดมาสักที เอ่อ ๆ อ่า ๆ อยู่ได้ มันน่ารำคาญ” ผมพูดเสียงเข้มแต่ไม่จริงจังนัก“คือ คนงานของเราที่เกาะทางใต้ เอ่อ เกาะไข่มุกน่ะครับ โทรมาบอกว่ามีคนแอบเทสารใส่บริเวณรอบเกาะทำให้ไข่มุกของเราได้รับความเสียหาย แต่ก็สามารถแก้ไขได้ทันที่จะลุกลามครับ”ปัง!เสียงผมทุบโต๊ะเองแหละครับ หลังจากที่ฟังไอ้วินมันรายงาน คงไม่มีใครหรอกนอกจากไอ้เสี่ยบรรจง เพราะเกาะนี้มันอยากได้มากแต่เผอิญผมประมูลได้ หลังจากนั้นผมก็เข้ามาสำรวจและพบว่าเกาะนี้เป็นเกาะไข่มุกทางธรรมชาติ ดังนั้นผมจึงเข้ามาดัดแปลงและส่งคนงานบางส่วนเข้า
Last Updated : 2025-02-10ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด ตอนที่ 14
K ผับบริเวณชั้นวีไอพีของผับ มีร่างอวบอัดกำลังนั่งเบียดเสียดกับร่างสูงใหญ่ของคุณาวุฒิ ซึ่งชายหนุ่มก็ไม่คิดจะปฏิเสธมัน เขายังคงนั่งเฉย ๆ ด้วยท่วงท่าสบาย ๆ โดยมีแม่สาวทรงโตคอยปรนนิบัติไม่ห่างและมันไม่ได้มีแค่ชายหนุ่มคนเดียวเท่านั้นที่มีสาวข้างกาย เพื่อนเขาทั้งสองรวมถึงน้องชายเพื่อนของเขาก็มี แต่เขาคงยังไม่รู้กระมังว่าการกระทำนั้นตกอยู่ในสายตาของฉันทั้งหมด เพราะวันนี้ฉันตั้งใจพาเพื่อน ๆ ของฉันมาเลี้ยงฉลองให้กับความสุขของตัวเอง แต่ดูเหมือนความสุขของฉันจะหายไปเมื่อเห็นการกระทำบ้า ๆ ของสาวทรงโตนั่นยังดีที่มุมที่ฉันกับเพื่อนนั่งนั้นเป็นมุมที่เห็นพวกหนุ่ม ๆ ได้ถนัด กลับกันหนุ่ม ๆกลับไม่เห็นพวกฉันหึ ทันใดนั้นเองฉันก็คิดอะไรสนุก ๆ ขึ้นมาได้ เมื่อเห็นชายหนุ่มศัตรูของฉันเดินเข้ามาภายในผับ และมองมาที่ฉันอย่างชัดเจนว่าเขาสนใจ“เจ๊ นั่นมันพวกหนุ่ม ๆ หนิ ดูสิแต่ละคนสาวรอบกายทั้งนั้น” แพรวพูดขึ้น“ผู้ชายสมัยนี้กะล่อนชะมัด” มีนาพูดพร้อมทำหน้ากระเง้ากระงอดจนฉันสงสัย“ผู้ชายมักมากไม่รู้จักพอ” ปรางค์พูดขึ้นบ้างอย่างโกรธพร้อมมองไปที่มาร์ตินเขม็ง แต่ฉันกลับนิ่งและเงียบ ฉันดูออกนะว่าแพรว ปรางค์ มีน คงจะชอบ
Last Updated : 2025-02-10ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด ตอนที่ 15
“นี่ปล่อยนะ จะมากอดทำไม” ยัยตัวแสบทั้งดิ้นทั้งหยิกผมแล้วตอนนี้ แต่ผมเลือกที่จะเงียบไม่ตอบเธอ“...........”“นี่กอดทำไม ปล่อย เจ็บนะ” เมื่อเธอไม่เห็นผมตอบเธอก็ยิ่งดิ้นจนผมอดใจไม่ไหวแล้ว ผมจับหน้าเธอหันมาหาผม แล้วบดจูบขยี้ริมฝีปากเล็กนั่นทันที ผลใช้ลิ้นของผมเกี่ยวกระหวัดกับปลายลิ้นเล็กของเธอ ทันทีที่ผมได้สัมผัสกับความหวานล้ำในโพรงปากของเธออย่างไม่เคยได้รับจากที่ไหนมาก่อน มันเหมือนเชื้อเพลิงชั้นดีที่ทำให้ผมต้องการและต้องการเธอคนนี้ จากตอนแรกที่ผมบดจูบเธออย่างต้องการจะลงโทษก็แปรเปลี่ยนเป็นเรียกร้องทันที ริมฝีปากร้อนระอุของผม บดย้ำ ดึงดูดเก็บเกี่ยวเอาความหอมหวานจากริมฝีปากของคนตัวเล็กเข้ามาในอุ้งปากของผมทันทีอย่างหลงใหลลินตัวแข็งท่อทำอะไรไม่ถูก เหมือนจะตกใจทั้ง ๆ ที่นี่ก็ไม่ใช่จูบแรกที่โดนผมจูบสักหน่อย แต่ก็ดีแล้วล่ะที่เธอไม่ได้สติ มันทำให้ผมไม่อยากถอนริมฝีปากออกจากริมฝีปากเธอเลย ผมคงหลงเสน่ห์เธอจริง ๆ เข้าแล้วล่ะ เพราะผมแทบจะลืมไปด้วยซ้ำว่าไม่ได้อยู่กันสองคน ผมได้สติก็ตอนเธอครางปฏิเสธผมนั่นล่ะ“อื้อ อื้อ” ผมผละปากออกจากปากเธอแล้วมองหน้าเธอนิ่ง ใช่ถึงผมจะจูบเธอด้วยการลงโทษไปแล้วแต่มันก็ย
Last Updated : 2025-02-10ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด ตอนที่ 16
ตุ้บ ว้ายยยย ชายหนุ่มโดนร่างเล็กลงบนเตียงนุ่ม ก่อนที่ชายหนุ่มจะขึ้นคร่อมร่างบางไว้ใต้ร่าง“ปล่อยลินนะคะพี่มาร์ท” หญิงสาวบอกชายหนุ่มอย่างใจเย็น“ไม่ ทำไมรังเกียจพี่มากเหรอ” ชายหนุ่มพูดออกไปอย่างโกรธ ๆ พร้อมสายตาที่จะแผดเผาร่างบาง“มันไม่ถูกต้องนะคะพี่มาร์ท”หญิงสาวเอ่ยเสียงสั่น แต่ถ้อยคำปฏิเสธของเธอนั้นมันยิ่งเหมือนเอาน้ำมันไปราดบนกองไฟให้อารมณ์ขุ่นมัวในตัวชายหนุ่มเพิ่มอีกเท่าทวี“ไม่ถูกต้อง แล้วแบบไหนมันจะถูกต้องกันฮะ! ลิน แบบไหน!”ชายหนุ่มตะคอกใส่หญิงสาวก่อนจะก้มลงไปสูดดมซอกคอหอมกรุ่นของหญิงสาวทันที“ไม่นะ อย่าทำแบบนี้” หญิงสาวปฏิเสธมันก็ยิ่งทำให้ชายหนุ่มโกรธ ชายหนุ่มไซ้ซอกคอขาวขบเม้มจนเป็นรอยแดงสีกุหลาบ หญิงสาวร้องขอก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด เมื่อขบเม้มจนพอใจแล้ว ชายหนุ่มก็เงยหน้ามองหญิงสาวตอนนี้ที่มีน้ำตาคลออยู่“คนเลว” หญิงสาวว่าชายหนุ่มเบา ๆ แต่เขาหาได้สนใจไม่ ชายหนุ่มเงียบ“พี่ไม่รู้ว่าพี่รักเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ต่อให้พี่เลวแค่ไหนพี่จะไม่ยอมเสียเธอ ลิน”ชายหนุ่มคิดในใจแล้วมองร่างบางที่ตอนนี้น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มใสนั่นแล้ว หญิงสาวมองชายหนุ่มอันเป็นที่ร่างอย่างตัดพ้อ“ต่อให้พี่เลวแค่
Last Updated : 2025-02-10ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด ตอนที่ 17
“อ๊ะ อืม อย่ากัด อ๊ะ เจ็บ”เสียงหญิงสาวครางประท้วงเมื่อชายหนุ่มกัดเข้าไปที่ยอดถันอย่างแรง แต่มิวายแอ่นทรวงอกสาวป้อนเข้าปากร้อนผ่าวที่เผยอรอรับอย่างรู้ใจฝ่ามือใหญ่เลื่อนลงไปสัมผัสสะโพกมนของหญิงสาวก่อนจะบีบขยำมันอย่างแรง ก่อนจะยกสะโพกมนขึ้นสูงแล้วกดความแข็งแกร่งลงบนเนินเนื้องามเพื่อให้เธอรู้ว่ามันต้องการเธอชายหนุ่มยังดูดดึงทรวงอกนั้นไม่หยุด ขบเม้มจนเป็นรอยหลายแห่ง นิ้วเรียวยาวของฝ่ามือข้างขวาก็ทำงานอย่างรู้ใจ ดันปลายนิ้วเข้าไปในกลีบผกาขาวอย่างว่องไว“อ๊ะ เจ็บ” นิ้วใหญ่ยังคงสาละวนแทงนิ้วเข้ากลีบผกาสาวอย่างเมามัน“แจ๊ะ แจ๊ะ”เสียงน้ำหวานที่ออกมาจากกลีบผกาสาวเพราะโดนนิ้วทะลวงนั้นทำให้คนที่ได้ยินเสียงอดความต้องการไว้ไม่ไหวต้องก้มไปลิ้มลองความหวานนั้นราวกับมันเป็นน้ำหวานโอชารสก็ไม่ปาน“อ๊ะ นี่คุณจะทำอะไร” หญิงสาวครางประท้วง“เดี๋ยวก็รู้เองแหละน่า นอนเฉย ๆ พออย่าขัด โอย ซี๊ดด”ชายหนุ่มพูดจบก็ก้มลงหาความสาวตรงหน้าอย่างหิวโหย คุณาวุฒิลงลิ้นละเลงกับกลีบดอกกุหลาบของร่างงามทันที“อ๊ะ อ๊ะ สะ เสียว”ร่างบางร้องครางอย่างอดกลั้นไว้ไม่อยู่ ที่โดนชายหนุ่มกระทำกับตนอย่างหมดเรี่ยวแรง ยามที่โดนนิ้วของเขาแ
Last Updated : 2025-02-10ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด ตอนที่ 18
หลังจากที่เสร็จสิ้นภารกิจสัมพันธ์สวาทคนตัวโตก็ดึงฉันเข้าไปกอด ตอนนี้ฉันรู้สึกตึงไปหมด ตึงทั้งร่างกายและอารมณ์ ฉันโกรธที่เขาข่มเหงฉัน แต่ฉันก็โกรธตัวเองด้วยที่ไม่ขัดขืน ไม่สู้ ทั้ง ๆ ที่ฉันสู้ได้แต่ฉันกลับไม่สู้ นี่แหละที่ทำให้ฉันโกรธ อย่างน้อยฉันก็ดีใจที่เขาเป็นคนแรกของฉัน แต่มันต้องไม่ใช่อย่างนี้ปะวะ เขาไม่ให้เกียรติฉันเลยอะฟอด“มีความสุขไหมคะน้องลิน” เขาหอมหัวฉันก่อนจะพูดออกมา“ปล่อย” ฉันบอกเขานิ่ง ๆ ไม่แสดงความรู้สึก พร้อมดิ้นออกมา“เฮ้ ไม่ปล่อยหรอก ลินเป็นเมียพี่ พี่หวง”“หึ หวงเหรอ คุณหวงคนร่าน ๆ อย่างฉันด้วยเหรอ”ฉันบอกเขากลับอย่างโกรธ ๆ“โอเค พี่ขอโทษ ลินจะให้พี่ทำอะไรพี่ยอมหมดเลย ขออย่างเดียวหายโกรธพี่เถอะนะ”“ปล่อยฉัน ก่อนที่ฉันจะฆ่าคุณ” ฉันบอกให้เขาปล่อย แต่เขากลับกอดฉันแน่นมากกว่าเก่าอีกอึก ฉันออกแรงดิ้นผลักเขาออกจากตัว ฉันมองหน้าเขาด้วยสายตาตัดพ้อ ใช่ฉันโกรธแต่ไม่ได้เกลียดหนิ โดนคนที่เรารักข่มเหงใครมันจะไม่เสียใจบ้างวะตอนนี้เราสองคนมองหน้ากันเงียบ ๆ ต่างฝ่ายต่างจ้องกันด้วยสายตาหลากหลายอารมณ์ ก่อนที่ฉันจะตัดสินใจลุกขึ้นใส่เสื้อผ้า แล้วรีบออกมาจากห้องของเขาทันที ฉันได้ยิน
Last Updated : 2025-02-10ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด ตอนที่ 19
“หึ มีความสุขกันไปเถอะ ก่อนที่แกจะไม่มีเสียงหัวเราะอีก” สงสัยล่ะสิว่าฉันคือใคร ฉันก็ใบเตยไงล่ะ ตอนแรกก็กะว่าจะมาหาอะไรทำในโรงแรมกับคู่ขาสักหน่อย กะว่าจะเอาให้สนุกสุดเหวี่ยงไปเลย แต่พอฉันก้าวขาเข้ามาในประตูโรงแรมแล้วกลับไปสะดุดตากับกลุ่มของยัยลินพอดี ฉันก็เลยแอบอยู่มุมหนึ่ง มุมที่คิดว่าพวกมันไม่น่าจะเห็นฉันน่ะนะ ฉันรอไม่นานนักก็เห็นยัยลินเดินเข้ามาพอดี ฉันจึงรีบหลบ จากนั้นฉันก็เห็นมันกอดกับผู้ชายคนหนึ่ง หน้าตาหล่อซะด้วยสิหึ ฉันก็หยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วกดถ่ายรูปภาพตรงหน้าทันที นอกจากนี้ฉันยังถ่ายรูปตอนยัยลินหัวเราะอย่างมีความสุขมาด้วย สรุปแล้วฉันได้รูปเยอะเหมือนกัน ฉันนั่งมองดูรูปในโทรศัพท์ที่ถ่ายได้อย่างมีความสุข“คราวนี้แหละ แกจะได้ออกไปจากชีวิตพี่มาร์ทจริง ๆ สักทีนังลิน หึ”ทุกคนว่าไงคะ ความคิดของฉันดีใช่ไหมล่ะ ฉันจะเอารูปพวกนี้ไปให้พี่มาร์ทดู ดูสิว่าเขาจะทำยังไงกับอีนังลินแสนดีของเขากันเฮ้อ สงสัยฉันต้องสวมบทบาทของผู้หวังดีสินะ คิดแล้วมีความสุขชะมัด ว่าแล้วก็เริ่มทำหน้าที่เลยแล้วกันเฮ้อ รอบที่ร้อยแล้วมั้งครับที่ผมนั่งถอนหายใจอยู่อย่างนี้ ก็ลินน่ะสิหลังจากที่เรามีอะไรกันเสร็จเธอก็
Last Updated : 2025-02-10ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด ตอนที่ 20
นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้ว หลังจากวันนั้นที่เขาโทรหาฉันเป็นร้อย ๆ สายแต่ฉันไม่ได้รับ เราก็ไม่ได้เจอหรือคุยกันอีกเลย ทำไมหลังจากวันนั้นมาสามวันเขาถึงไม่โทรหาฉันเลยนะ หรือว่าโกรธที่ฉันไม่รับโทรศัพท์ บ้าสิ ต้องเป็นฉันหรือเปล่าที่โกรธที่เขาทำบ้า ๆ นั่นกับฉัน แล้ววันนี้ก็ยังไม่โทรมา คอยดูนะจะงอนให้หนักเลย หงุดหงิดตื้อดึง!“นี่! จะไปบริษัทผัวเธอกับฉันหรือเปล่า ยัยโหด” ปีเตอร์ไลน์มา“เออ ไป ๆ รอเดี๋ยว”“เออ เร็ว ๆ ล่ะ ฉันไม่อยากสาย เข้าใจ”“เออ” ฉันตอบมันทางไลน์ไป ก่อนจะรีบอาบน้ำขัดสีฉวีวรรณและออกมาแต่งตัววันนี้ฉันเลือกใส่ชุดเปิดไหล่กระโปรงสั้นเหนือเข่าเล็กน้อย สีชุดเป็นสีไข่อมชมพูพร้อมสร้อยคอ เกล้าผมตึงเผยให้เห็นรำคอระหงที่ตอนนี้รอยคิสมาร์กที่เขาฝากไว้ได้หายไปหมดแล้ว แต่งหน้าบาง ๆ ฉันมองตัวเองในกระจกน่ารักชะมัดรอหน่อยนะคะพี่มาร์ท รับรองตะลึงแน่ จะทำให้หึงจนไม่เป็นอันประชุมเลยล่ะ หึเมื่อเช็กความเรียบร้อยของตัวเองเสร็จฉันก็ลงมาข้างล่างเพื่อมาขึ้นรถของไอ้ปีเตอร์ที่ขับออกมารับทันทีณ บริษัท M กรุ๊ปบริษัทพี่มาร์ทน่ะ ไอ้ปีเตอร์เลี้ยวรถเข้าไปจอดที่โรงจอดรถ พอดับเครื่องฉันก็ทำท่าจะลงจากรถหมับ! ฉ
Last Updated : 2025-02-10
Latest chapter
ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด ตอนที่ 82 จบ
ตอนนี้ฉันกับพี่มาร์ทก็มาถึงที่ห้างพี่ตินแล้ว แต่ทำไมคนมองฉันกับพี่มาร์ทแปลก ๆ อะ ก่อนเราจะเข้าไปในห้าง“ลินครับ ลินเข้าไปก่อนเลยนะครับ พี่ลืมของพี่ขอกลับไปเอาของก่อน”“เดี๋ยวลินรอก็ได้ค่ะ” เขายิ้มแต่ส่ายหน้า“เข้าไปก่อนเลยครับ เดี๋ยวพี่ตามเข้าไปนะ” ถึงเขาจะพูดอย่างนั้นแต่หน้าเขาก็ยังคงเครียดอยู่ฉันจึงพยักหน้าเศร้า ๆ ก่อนที่จะเดินเข้าไปหลังจากที่เดินเข้ามาในห้างคนก็ยิ่งมองฉันและที่สำคัญทุกคนอมยิ้มให้ฉันจนฉันรู้สึกเก้อเขินไปหมด ฉันเดินไปตามทางเรื่อย ๆ จนเจอรูปตัวเองห้อยลงมามันเป็นรูปตอนที่ฉันอยู่ในช่วงอายุมอสี่มอห้าฉันจำได้ดีเพราะช่วงเวลานั้นทำให้ฉันต้องหนีไปอเมริกาฉันเดินมองรูปทีละรูปตามทาง ตามลูกศรไปเรื่อย ๆ รูปตอนเด็กค่อย ๆ เปลี่ยนไปเปลี่ยนเป็นรูปที่มาที่ประเทศไทยวันแรกในรอบสี่ปีในหลาย ๆ อิริยาบถฉันเริ่มตกใจ ฉันหยิบรูปนั้นมาดู“ลินครับ” ลายมือพี่มาร์ทหนิ ฉันเดินดูไปเรื่อย ๆ พลิกทีละรูปและแต่ละรูปจะมีข้อความเสมอ“พี่ขอโทษในทุกเรื่อง”“ขอโทษที่ทำให้ร้องไห้”“ขอโทษที่ทำให้เสียใจ”“ขอโทษที่เคยทำร้าย”“ทำร้ายคนที่พี่รักสุดหัวใจ” ฉันเดินอ่านจนมาถึงรูปนี้น้ำตาฉันก็ยิ่งคลอในหน่วยตา“ลินพอจะ
ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด ตอนที่ 81
“อะอื้อ ฮื่ออ”“ตื่นได้แล้วครับสายแล้ว”“อื้อจะนอน อย่ามายุ่ง”“ถ้าไม่ตื่นพี่ปล้ำนะ”จุ๊บจุ๊บ“โอ๊ย ๆ ตื่นแล้ว ๆ ไม่ต้องมามองอย่างนั้นเลยนะ เมื่อคืนเล่นลินซะหนักเลยกว่าจะได้นอนก็ตีสี่เข้าไปแล้วไม่รู้เอาแรงมาจากไหนไม่เหนื่อยบ้างหรือไง”ฉันโวยคนตัวโตทันทีที่ตื่นขึ้นมาด้วยฝีมือของเขานั่นแหละ เอะอะปล้ำเอะอะปล้ำบ้าหรือเปล่า เมื่อคืนก็กว่าจะได้นอนเหนื่อยก็เหนื่อยเพลียก็เพลียแถมยังปลุกให้ลุกแต่เช้าอีก ฮือ อยากจะฆ่าพี่มันนัก“ลุกไปอาบน้ำเลยครับ ผู้ใหญ่มารอนานแล้วนะ ไม่น่ารักเลย”เดี๋ยวนะผู้ใหญ่เหรอหมายความว่าไงอะ“เมื่อกี้พี่มาร์ทว่าไงนะคะ ผู้ใหญ่มารอคือ ?” พี่มาร์ทยิ้ม“ไปอาบน้ำก่อนนะครับเดี๋ยวเสียฤกษ์” ฉันก็พยักหน้าอย่างงง ๆ ฤกษ์อะไรวะไม่เห็นรู้เรื่องเลยงงไปสิตุ้บ“โอ๊ย”ทันทีที่ลุกลงจากเตียงร่างของฉันก็หล่นตุ้บอยู่ข้างเตียง ฉันหันไปมองตัวต้นเหตุตาเขียวปั๊ด“หึหึ เจ็บเหรอครับมาพี่ช่วย”“ก็เพราะใครล่ะ บอกให้พอ ๆ ๆ เคยฟังปะ” ฉันมองเขาตาเขียวพร้อมกับบ่นไปด้วย“อ้าว พี่อาจจะผิดที่ไม่ฟังแต่พอพี่จะหยุดลินบอกเองนี่ครับอย่าหยุด อ๊ะ อื้อ เร็ว ๆ เร็วกว่านี้”เพี้ยะ“โอ๊ย ตีพี่ทำไมพี่พูดความจริงนะ ฮ่
ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด ตอนที่ 80
“เฮ้ย!!!”O_O“ขะ เข้า เข้ามาได้ยังไง”ไม่ต้องตกใจครับ จะใครซะอีกล่ะนอกจากน้องลินยัยโหดของผมไงครับ ดูหน้าตาสิคืออะไร ตาจะโตไปไหน แล้วไอ้อาการอ้าปากค้างอีกนั่น อย่างกับว่าไม่เคยอยู่ด้วยกันยังไงยังงั้นอะ จะตกใจอะไรกันนักกันหนา“ถามว่าเข้ามาได้ยังไงคะพี่มาร์ท ออกไป ลินจะอาบน้ำ”“แหนะ ถามไม่ตอบ บอกให้ออกไปไง พี่มาร์ท ออกไปสิ”ผมยังยืนนิ่งอยู่ไม่ขยับไปไหน มองหน้ายัยตัวแสบนิ่ง ไม่มีทางยอมออกไปเด็ดขาดเอาสิ วันนี้มีเรื่องให้เคลียร์ เยอะแยะเต็มไปหมดเลย ยังไงก็ไม่ออกเด็ดขาด“ไป ออกไปค่ะ” ยัยตัวแสบเดินมาผลักผม เอามือดันหลังผมออกไป พอใกล้ถึงประตูหมับ“อ๊ะ พี่มาร์ท ทำอะไรคะ ปล่อยสิ เดี๋ยวพ่อกับแม่มาเห็น”“ไม่เห็นหรอกน่า อยู่ในห้องขนาดนี้ แถมยังล็อกประตูแล้วด้วย ใครจะมาเห็นครับ หื้ม”ฟอดผมพูดพร้อมหอมแก้มเธอไปด้วยแรง ๆ หนึ่งที“ไม่ได้ค่ะ ยังไงก็ต้องออกไป”“ไม่ออก ยังไงก็ไม่ออก เพราะอะไรรู้ไหม เรามีเรื่องต้องเคลียร์กันยาวเลย”ผมพูดจบก็พาเธอมานั่งที่โซฟาโดยให้เธอนั่งตักและกอดเอวเธอไว้ เธอขมวดคิ้วมุ่น“เรื่องอะไรคะ ก็เมื่อข้างล่างบอกไปหมดแล้วนี่คะ” ลินพูด“ก็ลิน กอดนายอะไรนะ ไอ้ตำรวจ FBI นั่นอ่ะ” ผม
ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด ตอนที่ 79
โอ๊ย ให้ตายเถอะไม่เคยกดดันขนาดนี้มาก่อนเลย ทั้งคุณพ่อคุณแม่ ของฉัน ของพี่มาร์ท ป๊าแด๊ดและเพื่อน ๆ ของฉันมองมาที่ฉันทุกคนเลยอะงืออออ เอาไงดีวะ ฉันกดดัน เอาวะยิ้มสู้"ไม่ต้องมายิ้มเลยไอ้ตัวแสบ" คุณพ่อ"ใช่ไม่ต้องยิ้ม" คุณแม่"เล่ามา" ปรางค์"อย่าหมกนะ" มีนเอาไงดีวะหาตัวช่วย พี่มาร์ท พอหันไปเท่านั้นแหละ ฮือ ลินอยากร้องไห้ สายตาดุกว่าคนอื่นอีก"ไง จะเล่าได้หรือยังจะเงียบอีกนานไหมผู้ใหญ่เขารอ""โธ่แด๊ดดด""ไม่ต้องโธ่ เล่ามาให้หมดนะครับคุณลลิน""ป๊าอะชิ" แต่ก็เท่านั้นแหละสุดท้ายก็ต้องเล่าอยู่ดี"คือว่ายังไงดี โอ๊ยงง" ฉันเอง"ก็ไม่เอายังไงเล่ามาทีละเรื่อง เรื่องแรกเลยไปเป็นหัวหน้าองค์กรได้ยังไง" คุณพ่อพูด ฉันยิ้มก่อนจะบอกว่า"อ๋อ ไม่มีอะไรมากค่ะ แค่ลินชอบการต่อสู้แล้วบังเอิ๊ญบังเอิญได้เข้าไปช่วยคนที่อ่อนแอทำให้คนที่ลินช่วยเนี่ยน่าจะเคารพลินมั้งคะ จากหนึ่งก็เป็นสองจากสองก็เป็นร้อยเป็นพันจนกลายมาเป็นองค์กรและมีผู้ร่วมขบวนการอย่างปีเตอร์ มะนาว น้องแพรว ยัยมีน และยัยปรางค์นี่แหละค่ะ อิอิ" ฉันพูดด้วยความสุข"ยังจะมาหัวเราะ โอ๊ยแม่จะเป็นลม" คุณแม่พูดพลางดมยาดมกับคุณป้าแม่ของพี่มาร์ทพร้อม ๆ กัน"
ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด ตอนที่ 78
หลังจากที่พวกผมสั่งงานทางนั้นเสร็จแล้ว พวกผมก็รีบเดินทางกลับไปหาลลินทันทีพร้อมกับมิสเตอร์สมิธ แต่เราไม่ได้กลับกรุงเทพกันนะครับเพราะมิสเตอร์สมิธบอกว่าเสียเวลา ไปเจอตัวลินเลยดีกว่า พูดอย่างอารมณ์ดีพร้อมบอกทางคนขับรถของผมให้ไปที่โกดังร้างนอกเมืองแทน"อะไร มองหน้าฉันทำไม"มิสเตอร์สมิธพูดออกมาหลังจากที่เราขึ้นรถคันเดียวกันพวกผมทั้งหมดก็นั่งมองหน้าเขามาตลอดทาง"คือพวกผมสะ..”"ถึงแล้ว ไม่ต้องสงสัยหรอกรีบไปกันเถอะ" ผมยังพูดไม่ทันจบประโยคท่านก็พูดออกมาซะก่อนตอนนี้เราอยู่ที่โกดังล้างนอกเมืองเรารีบเดินเข้าไปอย่างระมัดระวังก่อนที่จะตกใจกับสภาพคนที่นอนเจ็บและตายเกลื่อนกลาดเต็มไปหมด จากสภาพที่เห็นทำให้ผมยิ่งเป็นห่วงคนตัวเล็กมากยิ่งขึ้น เธอจะเป็นอย่างไรบ้าง เธอจะเป็นอะไรไหม เธอจะเจ็บตัวหรือเปล่า แต่ที่ไวกว่าความคิดผมก็คงเป็นขาของผมนี่แหละมันวิ่งเข้าไปโดยไม่สนใจเสียงเรียกของเพื่อน ๆ เลยด้วยซ้ำอ๊ากกกกกกกกกกกกกกแต่แล้วก็ต้องสะดุดลงเพราะได้ยินเสียงร้องโหยหวน ด้วยความกลัวจะเป็นยัยตัวเล็กอยู่ในอันตรายผมก็วิ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว แต่ภาพที่ผมเห็นคือนายโทมัสนอนดิ้นอย่างทุรนทุราย สภาพร่างกายนี่ดูไม่ได้เลย รอ
ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด ตอนที่ 77
“หึหึ ทำไมโกรธเหรอนังลิน แกมันนังงูพิษ ฉันน่าจะฆ่าแกตั้งนานแล้ว แต่ก็เอาเถอะยังไงวันนี้ฉันก็ต้องฆ่าแกให้ได้ เพราะอะไรรู้ไหม เพราะแกทำธุรกิจของฉันต้องพังไง” มันพูดและมองฉันด้วยแววตาเคียดแค้น“งั้นเหรอ งั้นก็เข้ามาสิ”อ๊ากกกกกกกฟิ้ว นายโทมัสพุ่งเข้ามาใส่ฉันแต่ฉันหลบได้ ฉันยังไม่ทันจะตั้งตัวนายโทมัสก็ซัดหน้าท้องของฉันเต็มแรงอุกจุกชะมัด ฉันมองมันด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป มันตกใจนิด ๆ ก่อนจะยิ้มออกมา“หึ เป็นไงฉันบอกแกแล้วว่าวันนี้ฉันจะฆ่าแก ตายซะเถอะ” พูดจบมันก็หยิบมีดมาเพื่อที่จะแทงฉันที่ยังไม่ทันได้ทรงตัวดีนัก ฉันพลิกตัวหลบมีดของมันได้ทันก่อนที่จะปังไอ้บ้านี่มันรอบกัดมันหยิบปืนยิงมาที่ฉันแต่ฉันม้วนตัวหลบได้ซะก่อน หึ ลอบกัดแบบนี้จะมาโทษฉันไม่ได้แล้วนะ ฉันหยิบมีดบิ่นที่ให้ยัยมะนาวทำเป็นพิเศษออกมา“ได้เวลาลองของเล่นใหม่แล้วลลิน” ฉันมองมีดบิ่นด้วยดวงตาเป็นประกายพร้อมด้วยรอยยิ้มความชั่วร้ายปัง ปัง ปัง เสียงปืนของนายโทมัสยิงใส่ฉันไม่หยุดปัง ปังฟิ้ว ปัก ฉึกเสียงปืนกับมีดบิ่นของฉันสองเล่มดังขึ้นพร้อมกันแต่มันพลาดกระสุนปืนของมันไม่โดนฉันสักนิดเดียว แต่มีดของฉันปักลงบนมือที่จับปืนและต้นขาขวา
ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด ตอนที่ 76
"จะหนีไปไหน""นั่นสิอย่าหนีให้เหนื่อยเลยเพราะยังไงก็ไม่มีทางรอด""อย่าพยายามให้เหนื่อยเปล่า""ยอมไปกับพวกเราดี ๆ ดีกว่าจะได้ไม่เจ็บตัว"เสียงชายที่ล้อมรอบต่างพากันพูดด้วยรอยยิ้มของนักฆ่า"หึ พวกแกเป็นใคร กล้าดียังไงมาทำร้ายฉัน" นายริชาร์ดพูด"เป็นใครไม่สำคัญ รู้แค่ว่าแกต้องไปกับพวกเราก็พอ" หนึ่งในสิบพูดขึ้น"ไม่มีวัน" นายริชาร์ดพูดก่อนจะเข้าไปต่อยหนึ่งในสิบตุบ ผละ ผัวะทั้งหมัดเข่าศอกถูกกระแทกจนเกิดเสียงดังเป็นการปะทะที่รุนแรงในสายตาคนธรรมดา แต่มันไม่ใช่สำหรับพวกเขาเพราะพวกเขาถูกฝึกมาจากแดนนรก!อ๊ากกกกกกเสียงของนายริชาร์ดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อถูกจับแขนไพล่หลังตุบเพล้งมือขวาคนสนิทกระโดดถีบชายที่ทำร้ายเจ้านายของตนก่อนที่จะพุ่งเข้าใส่อย่างบ้าคลั่งตุบ ผละ ผัวะหมัดแลกหมัด ต่างฝ่ายต่างแลกการปล่อยหมัดใส่กันและกัน รวมถึงชั้นเชิงในการหลบหลีกตุบ ผัวะ"หนีไปครับนายเดี๋ยวผมถ่วงเวลาไว้ให้"ตุบ ผัวะ อ๊ากกกก"แต่ว่า""ไม่มีแต่ครับนายไปสิครับ"ตุบ ผละ ผัวะอ๊ากกกถึงแม้นายริชาร์ดไม่อยากทิ้งลูกน้องคนสนิทไว้ที่นี่ แต่เขาจำเป็นต้องออกไป"หึ นายแกหนีเอาตัวรอดไปแล้ว คิดว่าแกจะรอดเหรอ" ชายหน
ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด ตอนที่ 75
"ฮัลโหลแพรว ฉันเอาเกมให้พวกนั้นเล่นแล้ว""หึ เห็นแล้วค่ะไวจริง ๆ" ยัยแพรว"รีบเจาะเอาฐานข้อมูลมาซะ""รับทราบค่ะนายใหญ่" แพรวพูด"เปิดระบบตัวสัญญาณการติดต่อติดตัวไว้ตลอดเลยนะคะ หลังจากนี้แพรวจะพูดผ่านสายเดียวแต่รับรู้ร่วมกันและเราสามารถติดต่อกันได้ทุกคน""อืม" พูดจบฉันก็วางสายทันทีฉันตัดสินใจขับรถมาแถว ๆ เขตปลอดคนเพราะฉันสังเกตได้ว่ามีคนตามมา แต่พอมองดี ๆ ฉันก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรถ้าคนพวกนี้เป็นคนของทอมสันติ๊ดติ๊ดติ๊ด"ทดสอบ ๆ ได้ยินกันไหมคะ" แพรว"ได้ยิน" ฉันปรางค์มีนและปีเตอร์"เย่ นายใหญ่คะ เจาะฐานข้อมูลได้แล้วค่ะ ถล่มได้เลย" ยัยแพรว"บอกพิกัดมา" ฉัน"ไปที่โกดังร้างเขตชานเมืองนะคะ นายโทมัสอยู่ที่นั่นระวังตัวด้วยนะคะ มันเอาคนไปเยอะเหมือนกัน" แพรวพูด"อืม" ฉัน"ฉันกำลังไปสมทบนะ" ยัยมีน"แกจัดการเรื่องของแกเสร็จแล้วเหรอ""ค่ะนายใหญ่ พอดีมีคนเก็บกวาดไว้แล้วน่ะค่ะ ฉันไปก็ปิดบัญชีกับมันเลย" ยัยมีนพูด"ส่วนฉันก็กำลังไปเหมือนกัน คาดว่าไม่เกินสิบนาทีถึงตัวนายใหญ่แน่นอนค่ะ" ยัยปรางค์"ฉันกำลังไปไม่เกินหนึ่งชั่วโมงถึงพิกัดแน่นอน" ปีเตอร์"แกสองคนแพรวนาวหลังจากเจาะฐานข้อมูลและทำลายข้อมูลของมันเรี
ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด ตอนที่ 74
"จบสิ้นกันสักทีนะเสี่ยบรรจง" ผมมองตามเสี่ยบรรจงที่เดินออกไปจากเกาะของผมอย่างช้า ๆ ภาพการตายของนายสินยังติดตาของผมอยู่ว่าแล้วผมว่าเสี่ยบรรจงก็น่าสงสารเช่นกัน แต่ทำไงได้อะ เรื่องก็ต้องดำเนินต่อไป ต่อให้ศัตรูที่อยู่ตรงหน้าจะน่าสงสารแค่ไหนก็ตาม"ไอ้มาร์ทครับ กระผมเรียนเชิญไปให้ปากคำที่โรงพักด้วยนะครับรวมถึงพวกคุณมึงและเอ่อคุณลุงด้วยนะครับ" ไอ้ภูมินทร์พูดผมมองหน้ามันอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะตอบมันไป"เออ""ผมว่าพี่มาร์ทคงได้ปฏิวัติเกาะครั้งใหญ่เลยล่ะครับ สภาพเกาะตอนนี้นึกว่าเขตชายแดนไทยพม่าซะอีก" ไอ้มาร์คัสพูด"คงงั้น" ผมพูดยิ้ม ๆ ก่อนที่สายตาผมจะมองหาคุณลุงคนนั้นผมคิดว่าท่านคงไม่ธรรมดา"เฮ้ยไอ้มาร์ท ลุงคนนั้นอยู่ไหนวะ" ไอ้คิมถามผมมองตามันก่อนจะส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนที่สายตาจะไปสะดุดกับร่างที่ดูสมบูรณ์ยืนหันหลังคุยกับผู้ชายอีกคนอยู่ ผมไม่รอช้ารีบเดินเข้าหาทันที"เอ่อขอโทษนะครับ""อ้าวมาพอดีเลย หึ" ชายตรงหน้าพูดยิ้ม ๆ ทำให้พวกผมหันมองหน้ากันอย่างสงสัย"เป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ แล้วก็ขอบคุณมาก ๆ นะครับที่ช่วย" ผมพูด"ใช่ครับ การยิงนี่เด็ดขาดและก็แม่นสุด ๆ เลย" ไอ้คิมพูด"นั่นสิครับ คุณลุงดูเหมือนพ
