เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 813
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-25 18:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 814
จิ่งโม่เยี่ยพูดกับรองเจ้ากรมราชทัณฑ์ว่า “เอาล่ะ โจทก์มาแล้ว เริ่มพิจารณาคดีได้”รองเจ้ากรมราชทัณฑ์รับคำ แล้วเริ่มพิจารณาคดีแท้จริงแล้วคดีนี้ไม่มีอะไรต้องพิจารณามาก เพราะหลักฐานมัดแน่น มีทั้งพยานบุคคลและพยานวัตถุครบถ้วน ปฏิเสธไม่ได้เมื่อมหาราชครูเห็นคนเหล่านั้นพากันออกมา เขาก็รู้ว่าเรื่องคราวนี้จบสิ้นแล้วแต่มาถึงตอนนี้ เขาก็ไม่สามารถนั่งรอความตายได้ตอนที่คนเหล่านั้นกล่าวหาเขา เขาน้ำตาไหลพรากพูดว่า “ทั้งหมดเป็นความผิดของข้าที่ดูแลผู้ใต้บังคับบัญชาไม่ดี จึงทำให้พวกเขาสร้างเรื่องเลวร้ายเช่นนี้”เรื่องเหล่านี้ไม่ใช่เขาที่เป็นคนลงมือทำเอง แต่เป็นการสั่งให้คนสนิทไปทำในตอนนี้ เขาโยนความผิดให้ลูกชายหรือคนสนิท ฟังดูก็ไม่น่าสงสัยอะไรมากแต่การกระทำแบบนี้ ในสายตาของทุกคนมันช่างเสแสร้งและน่ารังเกียจทุกคนมองสีหน้าของมหาราชครูที่เปลี่ยนไปหลายครั้งมหาราชครูในตอนนี้ไม่เพียงแต่ตกจากแท่นบูชาเท่านั้น แต่ยังถูกคนถ่มน้ำลายรดหน้าอีกด้วยมหาราชครูเคยได้รับสายตาแบบนี้ที่ไหนกัน?ในใจเขารู้สึกอึดอัดมาก แต่พร่ำบอกกับตัวเองว่า ตราบใดที่เขายังมีชีวิตอยู่ ก็ยังมีโอกาสรักษาเกียรติยศของวงศ์ตระกูลไว้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-25ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 815
ซูโหย่วเหลียงชอบฟังคำพูดแบบนี้เขาถามว่า “คนของเราที่ส่งไปเฝ้าหน้าจวนอ๋องผู้สำเร็จราชการมีข่าวอะไรส่งกลับมาบ้างไหม”ผู้ดูแลส่ายหน้า “ยังไม่มีขอรับ แต่ดูจากสถานการณ์แล้ว พวกเขาน่าจะยังยุยงปลุกปั่นอยู่ที่นั่น”“ข้าน้อยคาดว่าที่นั่นคงวุ่นวายไปหมดแล้ว อ๋องผู้สำเร็จราชการถึงได้ลงมืออย่างเด็ดขาด”ซูโหย่วเหลียงรู้สึกว่าคำพูดของผู้ดูแลมีเหตุผลในสถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาสามารถเติมฟืนใสไฟได้อีกสักหน่อย แล้วจิ่งโม่เยี่ยก็จะกลายเป็นคนที่ใครๆ ต่างรุมประณาม ตำแหน่งอ๋องผู้สำเร็จราชการก็จะไม่มั่นคงซูโหย่วเหลียงครุ่นคิดสักพักแล้วพูดว่า “ข้าตัดสินใจจะไปที่นั่นด้วยตัวเอง”ผู้ดูแลเอ่ยด้วยความกังวล “นายท่านเดินทางไปเอง จะอันตรายหรือไม่ขอรับ”ซูโหย่วเหลียงพูดอย่างใจเย็น “เป็นแบบนี้แล้ว จะมีอันตรายอะไรได้”เขาพูดจบ ดวงตาก็ทอประกายเย็นชา “ยิ่งไปกว่านั้น ต้องเสี่ยงอันตรายจึงจะได้โชคลาภ”ผู้ดูแลได้ยินคำนี้ก็รู้สึกว่ามีเหตุผล จึงพูดว่า “ข้าน้อยจะไปกับนายท่านด้วยขอรับ”ซูโหย่วเหลียงพยักหน้าทั้งสองคนเตรียมตัวเสร็จแล้วก็ไปที่จวนอ๋องผู้สำเร็จราชการตอนที่พวกเขามาถึง ก็ได้ยินเสียงร้องไห้ดังระงมซูโหย่ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-25ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 816
ซูโหย่วเหลียงตะโกนเสียงดังว่า “ท่านมหาราชครูเป็นผู้ทรงคุณธรรมสูงส่ง เป็นที่ประจักษ์แก่สายตาของทุกคน”“อ๋องผู้สำเร็จราชการทรงถามเช่นนี้ ควรจะถามบัณฑิตทั่วหล้าว่าเห็นด้วยหรือไม่!”จิ่งโม่เยี่ยยิ้มแล้วหันไปถามขุนนางทั้งหลายที่ยืนอยู่ว่า “พวกท่านคิดว่าท่านมหาราชครูเป็นผู้ทรงคุณธรรมสูงส่งหรือไม่?”สีหน้าของทุกคนดูไม่สู้ดี ไม่มีใครพูดอะไรก่อนวันนี้ พวกเขาคิดว่าท่านมหาราชครูเป็นผู้ทรงคุณธรรมสูงส่งจริงๆแต่วันนี้ พวกเขารู้สึกว่าตัวเองถูกหลอกให้หลงเชื่ออย่างน่าอนาถอู่อิ้งเหวินเห็นดังนั้นจึงก้าวออกมาพูดว่า “ท่านมหาราชครูหลอกลวงผู้คนในใต้หล้า เป็นคนหน้าไหว้หลังหลอก”“เขาไม่คู่ควรเป็นพ่อคน และไม่คู่ควรเป็นอาจารย์ด้วย!”ซูโหย่วเหลียงได้ยินดังนั้นก็โกรธมาก “พูดจาเหลวไหล!”“ท่านมหาราชครูเป็นอาจารย์ของฮ่องเต้ พวกเจ้าเป็นแค่ชนชั้นต่ำ จะมาวิจารณ์ท่านได้อย่างไร?”อู่อิงเหวินหัวเราะเยาะ “พวกเราเป็นแค่ชาวบ้านธรรมดา ไม่มีอำนาจ ไม่มีวาสนา ใช้ชีวิตแบบคนทั่วไป”“แต่เพราะพวกเราชาวบ้านนี่แหละ ที่ทำนาเสียภาษีเลี้ยงดูขุนนางในราชสำนัก พวกท่านถึงได้กินดีอยู่ดี”“ดังนั้นพวกเราไม่ใช่ชนชั้นต่ำ พวกเราคือชา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-25ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 817
องครักษ์ของซูโหย่วเหลียงต้องการเข้ามาช่วย แต่พวกเขายังไม่ทันขยับ ก็ถูกคนของจิ่งโม่เยี่ยจับตัวไว้ก่อนซูโหย่วเหลียงตวาดลั่น “หยุดนะ!”หลางซานไม่สนใจคำพูดของเขา เตะเข้าที่ขาพับของซูโหย่วเหลียงจนล้มลงกับพื้นจิ่งโม่เยี่ยมองลงมาจากที่สูง “คนชั้นต่ำอย่างเจ้า พูดด้วยก็มีแต่จะทำให้ปากของข้าสกปรก”“ฉินจื๋อเจี้ยน เจ้ามาประกาศความผิดของซูโหย่วเหลียง”ฉินจื๋อเจี้ยนกล่าวเสียงดัง “ในเดือนเจ็ด รัชศกเจาหยวนที่ห้า ซูโหย่วเหลียงสมคบคิดกับศัตรูภายนอก ปล้นร้านปักผ้าที่เจียงหนาน ฆ่าช่างปักผ้าหนึ่งร้อยสามสิบหกคน”“ในเดือนสาม รัชศกเจาหยวนที่หก ซูโหย่วเหลียงนำคนไปเผาค่ายทหาร ฆ่าชาวบ้านธรรมดากว่าสองร้อยคน และปล้นยาสมุนไพรล้ำค่าไปกว่าหมื่นจิน”“ในเดือนเก้า รัชศกเจาหยวนที่เจ็ด ซูโหย่วเหลียงร่วมมือกับคนอื่นเปลี่ยนข้าวชั้นดีเป็นข้าวขึ้นรา ทำให้ทหารนับไม่ถ้วนท้องเสีย เป็นเหตุให้แพ้สงครามที่ด่านเฉิงเหลียง”“……”สีหน้าของซูโหย่วเหลียงดูน่าเกลียดมากเขาไม่คิดว่าจิ่งโม่เยี่ยจะสืบเรื่องทั้งหมดของเขาได้!เขาคิดว่าเรื่องพวกนี้เขาทำอย่างลับๆ ไม่มีใครรู้แต่เขาไม่รู้ว่าเรื่องพวกนี้ไม่สามารถปิดบังจิ่งโม่เยี่ยได้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 818
แน่นอนว่าซูโหย่วเหลียงไม่เต็มใจที่จะเชื่อคำพูดของจิ่งโม่เยี่ย แต่เขาก็ไม่อาจไม่เชื่อได้เพราะตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่เขาดื้อดึงจะลงมือเอง วังจิ้นอ๋องก็ปิดประตูไม่รับแขก จิ่งสือเยี่ยนก็ไม่มาพบเขาอีกตอนนั้นเขาคิดว่าจิ่งสือเยี่ยนแค่กำลังงอน เมื่อเขาสร้างผลงานได้ก็คงจะดีขึ้นแต่จนถึงตอนนี้ เขายังไม่ได้สร้างผลงานอะไร กลับต้องพ่ายแพ้ด้วยน้ำมือของจิ่งโม่เยี่ยนั่นหมายความว่าก่อนหน้านี้จิ่งสือเยี่ยนมองออกว่าแผนการมีปัญหา เตือนเขาไม่ให้ลงมือทำ แต่เขากลับไม่ฟังเองพอมากถึงตอนนี้ เขาก็เริ่มกลัวแล้วจิ่งสือเยี่ยนไม่มาช่วยเขา เขาก็ต้องหาทางช่วยตัวเองเขาพูดเสียงต่ำว่า “ถึงแม้ท่านจะพิสูจน์ได้ว่าข้ามีความผิด ท่านก็ลบความจริงที่ท่านทำร้ายขุนนางผู้ภักดีไม่ได้!”“เหล่าขุนนางที่คุกเข่าหน้าประตูวังเพื่อถวายฎีกา ล้วนตายด้วยน้ำมือของท่าน!”เมื่อทุกคนได้ยิน ต่างก็คิดว่าคำพูดนี้มีเหตุผลถึงแม้ว่าซูโหย่วเหลียงจะทำเรื่องเลวร้ายมากมาย แต่จิ่งโม่เยี่ยก็ทำร้ายขุนนางในราชสำนัก นี่ก็เป็นความจริงที่ไม่อาจโต้แย้งได้สายตาที่พวกเขามองจิ่งโม่เยี่ยก็เปลี่ยนไปเพียงแต่ก่อนหน้านี้มีเรื่องหน้าแตกยับเยินไปเยอะแล้ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 819
ตอนนี้ทุกคนมองนางด้วยความรู้สึกแปลกๆ เหมือนมีอะไรบางอย่างหากเป็นคนอื่นอาจจะเรียกวิญญาณไม่ได้ แต่พอเป็นนางแล้วกลับสามารถทำได้ทุกอย่างเมื่อนางมาถึง สีหน้าของท่านอ๋องฉู่จิ่งโม่เยี่ยก็อ่อนโยนลงเขากล่าวกับทุกคนว่า “ทุกคนคงสงสัยว่าใครคือผู้ที่อยู่เบื้องหลัง”“ชูอิ่งสามารถเรียกวิญญาณได้ วันนี้เราจะมาสอบสวนกันต่อหน้าทุกคนว่าใครคือผู้ร้ายที่อยู่เบื้องหลัง”สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปหลายครั้ง การเรียกวิญญาณกลางวันแสกๆ แบบนี้มันน่าตื่นเต้นจริงๆมนุษย์มักจะสนใจในสิ่งที่ไม่รู้ดังนั้นตอนนี้พวกเขาจึงทั้งตื่นเต้นและอยากรู้อยากเห็นอวี๋ฟางก้าวออกมาแล้วกล่าวว่า “หากพระชายาสามารถหาตัวคนร้ายได้ ข้าน้อยจะขอบพระคุณอย่างยิ่ง”“ข้าก็อยากรู้ว่าในเมืองหลวงนี้ ใครกันที่มีจิตใจโหดเหี้ยมถึงขนาดลงมือกับพวกเรา!”ไม่ใช่แค่อวี๋ฟางเท่านั้นที่อยากรู้ แต่คนอื่นๆ ก็เช่นกันถึงแม้ในใจพวกเขาจะพอเดาได้ แต่ตอนนี้ทุกคนต้องการคำตอบที่แน่ชัดเฟิ่งชูอิ่งยิ้มแล้วกล่าวว่า “ต่อไปนี้คือช่วงเวลาแห่งปาฏิหาริย์ โปรดยืนให้มั่นคงด้วย”ทุกคนไม่เข้าใจว่าทำไมนางถึงพูดแบบนี้ พวกเขายืนอยู่ตรงนี้ดีๆ พวกเขารู้สึกว่าตัวเองมั่นคงดี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 820
เขาโพล่งออกมาด้วยความร้อนรนว่า “อย่าเข้ามานะ!”แน่นอนว่าเฉี่ยวหลิงไม่ฟังคำพูดของเขา นางก้าวเดินเข้าไปหาเขาทีละก้าวเขาได้แต่ถอยหลังไปทีละก้าว จนในที่สุดก็ถอยหลังไปชนกำแพงด้านหลัง “อย่าเข้ามานะ!”เฉี่ยวหลิงกอดอกพร้อมกับพูดว่า “มองข้าให้ดีๆ สิ เราเคยเจอกันมาก่อน”เมื่อมหาราชครูได้ฟังคำพูดของนาง เขาก็ยิ่งขนลุก นางยืนอยู่ตรงหน้าเขาโดยไม่มีคางและไม่มีดวงตาแบบนี้ เขาจะกล้ามองได้อย่างไร?เขานั่งขดตัวลงกับพื้นแล้วพูดว่า “ข้าไม่เคยเจอเจ้ามาก่อนแน่ เจ้าจำคนผิดแล้ว!”เหล่าวิญญาณร้ายที่เหมยตงยวนพามาก่อกวนในจวนมหาราชครู ส่วนใหญ่เขาเคยเจอและรู้จักแต่สำหรับเฉี่ยวหลิง เขาไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับนางเลยแม้แต่น้อยเฉี่ยวหลิงมองดูท่าทางของเขาแล้วครุ่นคิด “ดูเหมือนว่าสิ่งที่คุณหนูพูดเป็นเรื่องจริง ชีวิตของข้าสำหรับท่านก็เหมือนเศษใบไม้ใบหญ้า ท่านคงจำไม่ได้ด้วยซ้ำ”“คนอย่างท่าน ก็แค่หลงคิดว่าตัวเองสูงส่ง”“พวกท่านเคยชินกับการกำหนดชะตาชีวิตของผู้อื่น มีเพียงตอนที่ชีวิตของพวกท่านตกอยู่ในกำมือของคนอื่น พวกท่านถึงจะรู้จักความกลัว”พูดจบนางก็มองไปที่มหาราชครู “งั้นข้าจะให้คำใบ้ท่านหน่อยแล้วกัน!”“ตอนท
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 821
พูดจบเขาก็กระโดดโลดเต้น ชี้ไปที่ทุกคนแล้วพูดว่า “พวกเจ้าเห็นเง็กเซียนฮ่องเต้แล้ว ไฉนยังไม่ยอมคุกเข่าคำนับ!”ทุกคน “……”ในใจพวกเขาต่างคาดเดากันว่าเขาคงจะบ้าไปแล้วเฟิ่งชูอิ่งเห็นท่าทางแบบนั้นของเขา ในดวงตาก็เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามไม่ว่ายุคสมัยไหน พอเจอเรื่องที่แก้ไขไม่ได้ก็จะแกล้งทำเป็นบ้า เหมือนกันหมดจริงๆแถมบทพูดก็ยังเหมือนกันอีกต่างหาก ต่างก็อวดอ้างว่าตัวเองเก่งกาจแค่ไหนท่าทางแบบนั้นของพวกเขา ทำให้นางนึกว่าพวกเขากำลังพูดความในใจของตนเอง เพียงแต่ดัดแปลงความในใจของตนเองเพิ่มเติมอีกเล็กน้อยเฟิ่งชูอิ่งพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ว่า “ท่านมหาราชครูบ้าไปแล้วหรือ”จิ่งโม่เยี่ยตอบว่า “ดูเหมือนแกล้งทำ”เฟิ่งชูอิ่งถามต่อว่า “จะพิสูจน์ได้อย่างไรว่าเขาแกล้งบ้าหรือบ้าจริง”จิ่งโม่เยี่ยพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่า “ข้าเคยได้ยินมาว่า คนบ้าชอบกินอุจจาระ พวกเขาคิดว่าอุจจาระเป็นของที่อร่อยที่สุดในโลก”“ดังนั้นเรื่องนี้จึงง่ายมาก แค่ให้คนไปเอาอุจจาระมา ลองดูว่าเขากินหรือไม่ ลองดูก็รู้ผลแล้ว”มุมปากของเฟิ่งชูอิ่งกระตุกอย่างรุนแรงนางไม่คิดจริงๆ ว่าจิ่งโม่เยี่ยจะมีด้านร้ายกาจแบบนี้ด้วย คำพูด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
บทล่าสุด
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 966
เจ้าอารามพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “พวกเราอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้แล้ว รีบหนีออกไปกันเถอะ!”มีผู้อาวุโสคนหนึ่งถามขึ้นว่า “แล้วพวกเราจะไปไหนกัน?”คำถามนี้ตรงประเด็นสำคัญ ตอนนี้ทั่วทั้งแผ่นดินกำลังจะตกเป็นของจิ่งโม่เยี่ย พวกเขาจะไปที่ไหนได้อีก?เจ้าอารามกัดฟันพูด “ลงจากเขาไปก่อน ใต้หล้านี้กว้างใหญ่ อย่างไรก็ต้องมีที่ให้พวกเรายืนหยัดได้”ถึงจะพูดแบบนั้น แต่ในใจของทุกคนกลับรู้สึกไม่สบายใจอย่างมากพวกเขาในตอนนี้ ช่างเหมือนกับสุนัขจรจัดที่ไร้ญาติขาดที่พึ่งพิงเสียงระเบิดต่อเนื่องดังมาจากด้านล่างของภูเขา เสียงเหล่านั้นคือเสียงของค่ายกลพิทักษ์ขุนเขาที่ถูกทำลายถ้าพวกเขามัวรั้งรอต่อไป พวกเฟิ่งชูอิ่งก็จะบุกขึ้นมา แล้วพวกเขาก็ต้องตายกันหมดเพียงแต่ในเรื่องนี้ ความคิดของผู้อาวุโสและเจ้าอารามกลับแตกต่างกันเล็กน้อยพวกเขาสบตากัน แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาหลังจากที่เจ้าอารามและผู้อาวุโสปรึกษาหารือกันแล้ว ก็รีบไปเก็บข้าวของเตรียมหนีออกไปทางเส้นทางลับเพียงแต่ก่อนหน้านี้เฟิ่งชูอิ่งได้ปล้นสะดมคลังสมบัติของอารามเทียนอี้ไปแล้ว อีกทั้งช่วงหลายเดือนมานี้ก็ใช้จ่ายเงินไปเกือบหมด ของมีค่าในอารามก็แทบจะไม่
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 965
“ตอนนี้ถึงนางจะใช้ยันต์ระเบิดได้ ข้าก็ไม่แปลกใจสักนิด”“นางบุกมาแบบโจ่งแจ้งขนาดนี้ คงคิดจะมาถล่มอารามเทียนอี้ของพวกเราแน่”เจ้าสำนักกัดฟันพูด “ถ้าข้ารู้ว่านางเป็นลูกสาวของเหมยตงยวน ข้าคงจะช่วยเทียนซือฆ่านางไปตั้งแต่แรกแล้ว!”เขาถูกเหมยตงยวนตามล่ามาหลายครั้ง รู้มานานแล้วว่าเฟิ่งชูอิ่งกับเหมยตงยวนมีความสัมพันธ์กันอย่างไรเมื่อหลายปีก่อน ตอนที่เขาร่วมมือกับเทียนซือวางแผนฆ่าเหมยตงยวน เขาเคยสะใจแค่ไหน ตอนนี้ก็ทุกข์ทรมานแค่นั้นเขารู้สึกว่าสภาพของตัวเองตอนนี้ดูแย่ยิ่งกว่าหมาจรจัดเสียอีกเขาหลบอยู่ในสำนักทุกวัน ไม่กล้าออกไปไหน กลัวว่าออกไปแล้วจะถูกเหมยตงยวนจัดการก่อนหน้านี้ อารามเทียนอี้เคยรุ่งเรือง มีชื่อเสียงโด่งดัง แต่ตอนนี้กลับต้องหลบซ่อนอยู่ในค่ายกลพิทักษ์ขุนเขา ไม่กล้าออกไปไหนเลยเจ้าอารามแทบคลั่ง แต่ก็ไม่มีความกล้ามากพอจะไปท้าทายเหมยตงยวนผู้อาวุโสมองเขาแล้วพูดว่า “อย่าพูดเรื่องไร้สาระพวกนี้อีกเลย รีบคิดหาวิธีรับมือดีกว่า!”พอพูดแบบนี้ ทุกคนก็เงียบเป็นเป่าสากคนที่อยู่ในอารามเทียนอี้ ล้วนเคยเป็นคนของสำนักลี้ลับเพียงแต่ตอนนั้นเทียนซือได้แบ่งสำนักลี้ลับออกเป็นสองฝ่าย เขาพาค
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 964
แต่พอสบตากับเฟิ่งชูอิ่งและจิ่งโม่เยี่ย เขาก็รู้สึกขี้ขลาดขึ้นมาทันที ได้แต่ก้มหน้ายอมรับชะตากรรมแล้วเอายันต์ไปแปะอีกแผ่นพอแปะเสร็จครั้งนี้เขาก็เผ่นหนีอย่างว่องไว ราวกับติดปีกบินได้เฟิ่งชูอิ่งเห็นปฏิกิริยาของเขาก็อดไม่ได้ที่จะเบ้ปาก เขาไม่จำเป็นต้องวิ่งเร็วขนาดนั้นก็ได้ ระยะเวลาหน่วงของแผ่นยันต์ของนางน่ะเหลือเฟือให้เขาวิ่งออกจากรัศมีการระเบิดครั้งนี้ก็ทำลายกลไกในค่ายกลพิทักษ์ขุนเขาอีกชุดหนึ่งได้อย่างราบรื่นพวกเขาสร้างความวุ่นวายขนาดใหญ่เช่นนี้ แน่นอนว่าย่อมทำให้พวกนักพรตบนเขาตกใจในทันทีก็มีนักพรตคนหนึ่งมาตรวจสอบ "พวกเจ้าเป็นใคร?"เฟิ่งชูอิ่งเท้าเอวแล้วกล่าวว่า "คนที่มารวมหัวกันทำลายอารามเทียนอี้!"เจ้าอาวาสยืนอยู่ด้านหลังเฟิ่งชูอิ่ง สวดมนต์ด้วยท่าทางสงบเสงี่ยม "อมิตาพุทธ"จิ่งโม่เยี่ยยืนอยู่ข้างๆ เฟิ่งชูอิ่ง มือข้างหนึ่งไขว้หลัง แผ่ความเย็นชาออกมาทั่วทั้งร่างเหล่าองครักษ์ด้านหลังเขาดึงกระบี่ออกมาพร้อมเพรียง แสดงออกถึงจิตสังหารอันน่าสะพรึงกลัวนักพรตที่เข้ามาตรวจสอบเห็นท่าทางของพวกเขาก็ถึงกับตาค้าง เพราะฉากนี้มันดูคุ้นๆตอนที่เฟิ่งชูอิ่งพาเจ้าอาวาสมาสร้างความวุ่นวายที่อา
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 963
เขาถามว่า “เจ้าจะระเบิดมันอย่างไร?”เฟิ่งชูอิ่งหยิบยันต์ออกมาอย่างองอาจพร้อมกล่าวว่า “ใช้สิ่งนี้ระเบิด!”จิ่งโม่เยี่ยจ้องมองยันต์ในมือของนางครู่หนึ่ง ไม่รู้ว่าควรจะเอ่ยอะไรออกไปดีเขารู้ว่านางมีความสามารถในการวาดยันต์ที่ยอดเยี่ยม แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่ายันต์จะสามารถใช้ระเบิดได้เจ้าอาวาสถามขึ้นก่อน “แบบนี้มันจะใช้ได้จริงหรือ?”เฟิ่งชูอิ่งกล่าวอย่างใจเย็น “ลองดูก็รู้เอง”เมื่อเจ้าอาวาสได้ยินดังนั้นก็รีบวิ่งกลับมา “ข้าจะลองดู!”เขารักยันต์ที่นางวาดมาก เพราะมันมีประสิทธิภาพสุดยอดจากนั้นเขาก็ถามว่า “ใช้อย่างไร?”เฟิ่งชูอิ่งตอบ “ง่ายมาก แค่แปะยันต์นี้บนรูกำแพงก็พอ”เจ้าอาวาสรับยันต์จากมือของนางทันที แล้วเดินไปแปะยันต์อย่างมีความสุขหลังจากแปะเสร็จ เขารีบถอยหลังไปสองสามก้าว แต่กลับพบว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเขาโน้มตัวเข้าไปดูพร้อมกับพูดว่า “ใช้ได้ไหมเนี่ย?”เฟิ่งชูอิ่งตะโกนอย่างร้อนใจ “หลบเร็ว!”นางไม่คิดว่าเจ้าโง่นี่จะกล้ายื่นหน้าเข้าไปดูหลังจากแปะยันต์เสร็จ เขาอยากตายนักหรือไง?เมื่อครู่นี้เขายังคิดจะหันไปถามนางว่าหลบทำไมแต่เขายังไม่ทันได้พูดออกไป ก็ได้ยินเสียงดังสนั่นพร้อมกับแ
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 962
ให้เฟิ่งชูอิ่งเอ่ยชมเจ้าอาวาสน่ะเป็นไปไม่ได้หรอก นางจึงพับแขนเสื้อขึ้นทันทีเจ้าอาวาสรีบวิ่งไปข้างๆ จิ่งโม่เยี่ย แล้วพูดว่า “ท่านอ๋อง ภรรยาท่านดุร้ายชะมัด กับสหายของท่านนางยังกล้าทำถึงเพียงนี้ ระวังนางจะเหิมเกริมจนท่านปราบไม่อยู่นะ!”จิ่งโม่เยี่ยถามเฟิ่งชูอิ่ง “ให้ข้าช่วยซัดเขาสักทีสองทีไหม?”เจ้าอาวาส “......”เขาลืมไปเลยว่าสองสามีภรรยาคู่นี้มันพวกเดียวกัน!เฟิ่งชูอิ่งหัวเราะลั่น “จัดการเลย!”เจ้าอาวาสยกมือขึ้นทั้งสองข้าง “อย่าเพิ่งๆ ข้ายอมบอกก็ได้!”เดิมทีเขาแค่จะล้อเล่นกับพวกเขาสักหน่อย แต่เรื่องดันกลายเป็นแบบนี้ไปได้!เฟิ่งชูอิ่งมองเขาแล้วพูดว่า “เจ้านี่มันหาเรื่องใส่ตัวเก่งจริงๆ”“บอกมาสิ วิธีดีๆ ของเจ้าคืออะไร?”เจ้าอาวาสตอบว่า “วัดของข้ากับอารามเทียนอี้เคยประลองวิชากันมาหลายปี ดังนั้นเราจึงรู้จักลึกตื้นหนาบางกันดี”“พอเวลาผ่านไปนานวันเข้า ก็ย่อมรู้ความลับของอีกฝ่ายบ้าง”ในโลกนี้ คนที่รู้จักเราดีที่สุดไม่ใช่สหาย แต่เป็นศัตรูบางความลับสหายอาจไม่รู้ แต่ศัตรูจะรู้แน่นอนเฟิ่งชูอิ่งถาม “อารามเทียนอี้มีความลับอะไร?”เจ้าอาวาสยิ้มอย่างลึกลับ “ข้ารู้ทางลัดไปยังวิหารใหญ่ข
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 961
ระยะเวลาเพียงไม่กี่เดือน อารามเทียนอี้ก็ไม่ใช่อารามเทียนอี้ที่หยิ่งผยองเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้วเฟิ่งชูอิ่งเคยมาที่นี่เมื่อครั้งก่อน ได้สั่งสอนเจ้าสำนักและเหล่าผู้อาวุโสไปรอบหนึ่ง ครั้งนี้นางคิดว่าไหนๆ ก็มาแล้ว ทำไมไม่สั่งสอนพวกเขาอีกสักรอบล่ะองครักษ์ข้างกายจิ่งโม่เยี่ยเคาะประตูใหญ่ของอารามเทียนอี้อยู่นาน แต่ก็ไม่มีใครมาเปิดประตู หรือแม้แต่จะชะโงกหน้าออกมาดูด้วยซ้ำเหล่าองครักษ์พยายามจะงัดประตูออก แต่กลับพบว่าประตูบานนี้เปิดไม่ได้เลยเฟิ่งชูอิ่งรู้ว่านี่เป็นเพราะค่ายกลพิทักษ์ขุนเขาถูกเปิดใช้งาน มีเพียงคนข้างในเท่านั้นที่สามารถเปิดประตูได้ คนข้างนอกเข้าบุกรุกเข้าไปไม่ได้ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาไม่สามารถบุกเข้าไปจากที่อื่นได้ เพราะหากบุกเข้าไป อาจจะไปโดนกับดักและทำให้เกิดการบาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมากเหมยตงยวนยืนอยู่ใต้ประตูทางเข้ากับเฟิ่งชูอิ่งและจิ่งโม่เยี่ย กล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า “เดิมทีอารามเทียนอี้เป็นสาขาหนึ่งของสำนักลี้ลับ”“เนื่องจากอยู่ใกล้กับเมืองหลวงมาก ที่นี่จึงเคยมีนักพรตผู้ยิ่งใหญ่ในอดีตของสำนักลี้ลับ มาติดตั้งเขตอาคมขั้นสูงไว้”“เขตอาคมนี้ไม่เพียงแต่สามาร
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 960
จิ่งสือเยี่ยน “......”เขารู้สึกว่าคำพูดของนางแทงใจดำจริงๆเขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า "วรยุทธ์ของข้าก็ไม่ได้ด้อยกว่าเขามากกระมัง?"จิ้งจอกสือซานเหนียงหัวเราะเยาะ "ไม่ เจ้าด้อยกว่าเขามาก!""เจ้าต่อกรกับข้ายังไม่ถึงสิบกระบวนท่า แต่เขากลับเกือบฆ่าข้าได้""เขายังมียันต์วิเศษที่ร้ายกาจอีก เกือบจะฆ่าข้าตายอยู่แล้ว"จิ่งสือเยี่ยนเข้าใจในทันทีว่าบาดแผลบนตัวนางมาจากไหนเขาพูดเบาๆ "สตรีที่จิ่งโม่เยี่ยชอบเชี่ยวชาญศาสตร์ลี้ลับ ยันต์ที่ฟาดเจ้าคงเป็นของที่นางมอบให้จิ่งโม่เยี่ย"ดวงตาของจิ้งจอกสือซานเหนียงฉายแววสนใจ "จริงหรือ? มีสตรีที่เชี่ยวชาญศาสตร์ลี้ลับด้วยหรือ? น่าสนใจจริงๆ!"หลังจากพูดจบนางก็มองจิ่งสือเยี่ยนหัวจรดเท้าแล้วคลี่ยิ้ม "ดูจากสภาพเจ้าแล้วก็คงโดนศาสตร์ลี้ลับเล่นงานมาเหมือนกัน""มิฉะนั้น ด้วยพลังมังกรของเจ้า ข้าคงทำอะไรเจ้าไม่ได้ง่ายๆ และไม่มีทางหยุดเจ้าได้ด้วย"จิ่งสือเยี่ยนรู้สึกถึงอันตรายในทันที เขาเอ่ยถาม "หมายความว่าอย่างไร?"เมื่อเห็นท่าทางของเขา จิ้งจอกสือซานเหนียงก็หัวเราะออกมา เอื้อมมือไปบีบหน้าเขาเบาๆ แล้วพูดว่า "อ้าว โกรธแล้วหรือ?""ดูเหมือนเจ้าจะชอบสตรีผู้นั้นจริงๆ!
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 959
จิ้งจอกสือซานเหนียงรู้สึกว่าแค่จิ่งสือเยี่ยนคนเดียวคงไม่พอ นางกลัวว่าถ้าดูดพลังเขาอีกสักสองสามครั้ง เขาคงเหี่ยวแห้งตายไปแน่ดังนั้นนางจึงคิดว่าควรจะลองเสี่ยงดูสักหน่อย เพราะตอนที่นางจับเขาได้ เขากำลังหลบหนีอยู่จริงๆ เรื่องนี้เขาไม่ได้โกหกนางหลังจากคิดทบทวนอยู่สักพัก นางจึงออกไปจับตัวจิ่งโม่เยี่ย แต่ดันกลายเป็นว่าไปเตะโดนแผ่นเหล็กเสียได้จิ้งจอกสือซานเหนียงบาดเจ็บหนัก จึงเอาความโกรธทั้งหมดไประบายกับจิ่งสือเยี่ยนนางไม่พูดพร่ำทำเพลง พุ่งถลาเข้าไปและกดจิ่งสือเยี่ยนให้อยู่ใต้ร่างจิ่งสือเยี่ยน “......”ความรู้สึกอับอายมันช่างหนักหนาสาหัส!เขาโกรธจนตัวสั่น แต่ก็ขัดขืนอะไรไม่ได้จิ้งจอกสือซานเหนียงใช้วิชากับเขา เขาจึงไม่สามารถหลุดพ้นจากการควบคุมของนางได้สิ่งที่น่ากลัวที่สุดไม่ใช่เรื่องนี้ แต่เป็นเรื่องที่เขาไม่สามารถควบคุมร่างกายของตัวเองได้เลย ร่างกายของเขาตอบสนองอย่างรวดเร็วเดิมทีจิ้งจอกสือซานเหนียงบาดเจ็บสาหัส ตอนนี้จิ่งสือเยี่ยนเป็นเหมือนยาบำรุงชั้นดีสำหรับนางนางในยามนี้จึงไม่คิดจะเกรงใจเขาแม้แต่น้อย ราวกับต้องการจับเขากลืนลงท้องไปทั้งตัวครั้งนี้ต่างจากสองสามครั้งก่อนโดย
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 958
เฟิ่งชูอิ่งคิดว่านี่คือการมองข้ามสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวทุกคนรู้ว่าสถานที่อย่างอารามเต๋าหรือวัดพุทธเป็นเหมือนสิ่งต้องห้ามสำหรับภูตผีปีศาจ ปกติแล้วพวกมันไม่กล้าเข้าใกล้สถานที่แบบนี้แต่จิ้งจอกสือซานเหนียงไม่ใช่ปีศาจทั่วไป นางเป็นปีศาจที่แม้แต่พลังมังกรก็ยังกล้าดูดกลืนในสถานการณ์เช่นนี้ นางจะหนีไปซ่อนตัวที่อารามเทียนอี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเฟิ่งชูอิ่งจึงกล่าวว่า "แม้ค่ายกลพิทักษ์ขุนเขาของอารามเทียนอี้จะแข็งแกร่งมาก แต่มันอาจจะใช้ไม่ได้ผลกับจิ้งจอกสือซานเหนียง""ทหารองครักษ์ค้นหาทั่วภูเขาใกล้เคียงแล้วแต่ก็ยังไม่พบ ถ้าอย่างนั้นก็ลองไปค้นหาอารามเทียนอี้ดูเถอะ"จิ่งโม่เยี่ยเห็นด้วยกับความคิดของนาง จึงให้ทหารองครักษ์ไปค้นหาที่อารามเทียนอี้แต่ทหารองครักษ์กลับมาอย่างรวดเร็วและรายงานว่าค่ายกลพิทักษ์ขุนเขาของอารามเทียนอี้ถูกเปิดใช้งานแล้ว พวกเขาเข้าไปไม่ได้ทั้งจิ่งโม่เยี่ยและเฟิ่งชูอิ่งเคยเห็นพลังค่ายกลพิทักษ์ขุนเขาของอารามเทียนอี้มาแล้ว ตอนนั้นถ้าจิ่งโม่เยี่ยมาช่วยไม่ทันเวลา เฟิ่งชูอิ่งคงโดนยิงจนพรุนเป็นรังผึ้งไปแล้วเฟิ่งชูอิ่งถามด้วยความสงสัยว่า "ปกติค่ายกลพิทักษ์ขุนเขาของอารามเทียนอี้จะ
