로그인공유
ตอนที่ 7 เหตุผลที่อยากกลับบ้าน
최신 업데이트:
2025-02-24 21:25:53ออสตินกลับมาถึงห้องก็อาบน้ำและออกมานั่งดื่มที่ห้องรับแขกด้วยความสบายใจเพราะงานที่ติดขัดตั้งแต่ช่วงต้นสัปดาห์นั้นจัดการเรียบร้อยแล้ว ช่วงวันหยุดเขาคงมีเวลาอยู่กับวรรษมนมากขึ้นและเธอก็คงไม่คิดจะหนีออกไปข้างนอกอีก
เขานั่งดื่มพักใหญ่เสียงโทรศัพท์ของวรรษมนที่วางไว้บนโต๊ะหน้าโซฟาก็ดังขึ้นออสตินไม่คิดจะก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเธอเลยแต่คนที่โทรเข้ามาก็ดูจะพยายามติดต่อกับหญิงสาวจนเขารู้สึกรำคาญ
ออสตินลังเลว่าจะกดรับดีไหม แต่คนที่โทรเข้ามาก็วางสายไปอีกครั้งจากนั้นก็มีข้อความปรากฏขึ้นมา เขาเลยถือวิสาสะเปิดอ่าน
‘เมล่อนนอนแล้วเหรอ’
‘พี่กดออดเรียกตั้งนานแต่เมล่อนไม่ยอมออกมาเปิดสักที พี่ซื้อก๋วยเตี๋ยวมาให้ ตอนนี้แขวนไว้หน้าประตูนะ’
‘ถ้าตื่นแล้วก็ออกมาเอาด้วย พรุ่งนี้เจอกันที่ผับนะ มาเร็วๆ หน่อยก็ดีพี่มีเรื่องจะคุยด้วย’
ออสตินอ่านข้อความทั้งหมดซ้ำอีกครั้งเพื่อทำความเข้าใจเพราะไม่ค่อยสันทัดในภาษาไทยเท่าไหร่ ชายหนุ่มเริ่มโมโหเมื่อคิดได้ว่าที่วรรษมนหนีออกไปวันนี้ก็เพราะอยากออกไปเจอคนอื่นแล้วถ้าคืนนี้เขาไม่ไปรับเธอที่ผับป่านนี้เธอกับผู้ชายที่ส่งข้อความมาก็คงจะพากันไปค้างที่บ้าน
มาเฟียหนุ่มไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับคนของตนในเมื่อตอนนี้วรรษมนยอมที่จะเป็นคนของเขาเธอก็ควรจะต้องตัดขาดกับผู้ชายคนอื่น เขาจะไม่สนใจเรื่องในอดีต แต่หลังจากนี้วรรษมนจะต้องมีเขาแค่คนเดียว ถ้าหากหญิงสาวอยากจะไปจากเขาก็ต้องเป็นเพราะเขาไม่ต้องการเธอเท่านั้น
ชายหนุ่มดื่มเหล้าที่เหลือจนหมดแก้วแล้วเดินตรงไปยังห้องของวรรษมนเพราะอยากรู้ว่าเธอกับผู้ชายที่ส่งข้อความมานั้นกำลังแอบทำอะไรลับหลังตนเองอยู่หรือเปล่า
พอเปิดประตูห้องเข้ามาแล้วก็ไม่เห็นคนที่อยากจะคุยด้วยเขาได้ยินเสียงเธออยู่ในห้องน้ำจึงนั่งอยู่บนเตียงด้วยความร้อนใจ
ผ่านไปสักพักวรรษมนก็เปิดประตูห้องน้ำออกมา เธอสวมชุดคลุมอาบน้ำและก้มหน้าเช็ดผมไปด้วยจนไม่รู้ว่าตอนนี้มีใครอีกนั่งรออยู่ แต่เมื่อเดินมาถึงหน้ากระจกก็ต้องตกใจที่เห็นภาพสะท้อนของเขาอยู่ด้านหลัง
“คุณออสติน เข้ามาได้ยังไง”
“เรามีเรื่องต้องคุยกันนะเมล่อน”
“ขอเมล่อนแต่งตัวก่อนได้ไหม คุณไปรอข้างนอกนะคะ”
“ฉันนั่งรอเธออาบน้ำมาเกือบสิบนาทีแล้วยังจะให้รออีกเหรอ” เขาเริ่มโมโหเมื่อเห็นท่าทางที่เหมือนไม่รู้เรื่องของเธอ
“แล้วมันเรื่องด่วนอะไรที่จะต้องมาคุยตอนนี้ล่ะคะ เมื่อกี้ตอนนั่งรถคุณบอกว่าคุณง่วงไม่ใช่เหรอคะ”
“นั้นมันตอนที่ฉันไม่รู้ว่าเธอหนีกลับไปที่บ้านเพราะอะไร”
“เมล่อนก็บอกคุณไปแล้วว่าอยู่ห้องคนเดี๋ยวมันเบื่อก็เลยอยากออกไปหางานทำ”
“ออกไปหางานหรือหาผู้ชายกันแน่”
“คุณหมายถึงอะไรคะ” วรรษมนไม่เข้าใจว่าออสตินกำลังพูดถึงเรื่องอะไร ใบหน้าสวยนั้นเต็มไปด้วยคำถาม
“ก็ไอ้ผู้ชายที่มันไปหาเธอที่บ้านเมื่อกี้ไงถ้าฉันไม่พาเธอกลับมาที่นี่คืนนี้เธอกับมันก็คงได้อยู่ด้วยกัน นี่คงนัดกันไว้ล่ะสิ” ออสตินโมโหเสียงดังลั่น
“ผู้ชายที่ไหนคะ”
“ถามแบบนี้เธอมีผู้ชายหลายคนนักเหรอ” เขาถามด้วยความโมโห
“ที่เมล่อนถามก็เพราะไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงใคร คุณออสตินคะ ถึงคุณจะเป็นเจ้าหนี้แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคุณจะดูถูกฉันได้นะคะ” หญิงสาวเริ่มเถียงกลับ
“ฉันพูดเรื่องจริง อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าเธอกับมันนัดกันไว้ที่บ้าน”
“จะให้บอกอีกกี่ครั้งล่ะว่าฉันไม่ได้นัดใครทั้งนั้น”
“หลักฐานคาตายังจะเถียงนะ หรือเพราะฉันไม่มาหาสักทีเธอก็เลยต้องออกไปหาผู้ชายข้างนอก”
“มันจะมากเกินไปแล้วนะ”
“ฉันว่ามันยังน้อยไปด้วยซ้ำกับผู้หญิงอย่างเธอ ถ้าอยากมากนักเดี๋ยวฉันจะจัดให้จะได้ไม่ต้องออกไปหาผู้ชายคนอื่นอีก” เขาพูดออกมาด้วยความโมโหเพราะรู้สึกเหมือนกำลังโดนวรรษมนหักหลัง ยิ่งเห็นท่าทางใสซื่อก็ยิ่งทำให้เขาโมโหมากขึ้นไปอีกชายหนุ่มลุกขึ้นยืนแล้วดึงคนที่นั่งอยู่บนสตูลหน้ากระจกเข้าหาโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว
“ว้าย คุณจะทำอะไรคะ” วรรษมนถูกเขาดึงขึ้นมาปะทะกับอกแกร่งสองแขนรวบเธอไว้จนหญิงสาวรู้สึกอึดอัด
“ก็ทำสิ่งที่ฉันควรจะทำตั้งนานแล้ว อย่าทำเป็นไม่รู้เรื่องหน่อยเลยเมล่อน”
“คุณเคยบอกว่าจะรอให้เมล่อนพร้อม” เมื่อเห็นท่าทางเขากำลังโกรธเธอจึงพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง เพราะตอนนี้ดูเหมือนว่าออสตินจะไม่ใช่ผู้ชายใจดีคนเดิม
“แต่วันนี้ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ฉันว่าเธอเองก็น่าจะรู้นะว่าผู้ชายเขาไม่ชอบรออะไรนานๆ”
เสียงที่กระซิบข้างแก้มเนียนทำเอาวรรษมนขนลุกและรู้สึกว่าคืนนี้เขาคงไปไม่ปล่อยเธอไปแน่ๆ
ชายหนุ่มกอดเอวเธอไว้ ใบหน้านั้นโน้มเข้าใกล้จนหญิงสาวถอยร่นไปทางด้านหลังแล้วล้มหงายลงไปบนเตียงนอนอย่างไม่ทันได้ระวัง
“ถึงเตียงเธอจะเล็กไปหน่อยแต่มันไม่ใช่ปัญหาหรอกเพราะฉันไม่คิดจะนอนอยู่แล้ว”
“คุณออสติน”
วรรษมนเรียกด้วยเสียงแผ่วเบาหวังให้เขาเปลี่ยนใจแต่ชายหนุ่มกลับทำตรงกันข้ามเพราะตอนนี้เขาคร่อมทับลงมาก่อนจะโน้มใบหน้าเขาใกล้แล้วประกบริมฝีปากหยักลงบนเรียวปากบางที่กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง
“อื้ม...”
เธอพยายามครางประท้วงเมื่อเขาส่งลิ้นร้อนแทะเล็มริมฝีปากทั้งบนร่างจนหญิงสาวยอมเผยอปากออก เขาไม่รอช้าที่จะส่งลิ้นร้อนเขาไปหาความหวานด้านใน
วรรษมนทำตัวไม่ถูกปลายลิ้นเล็กหลบเลี่ยงลิ้นสากแต่นั่นกลับทำให้ออสตินพอใจ เขาเคยเจอแต่ผู้หญิงที่เชี่ยวชาญเรื่องบนเตียงแต่พอเจอจูบไม่ประสาของวรรษมนก็รู้สึกแทบคลั่ง
“จูบเธอหวานนะเมล่อน ฉันชักอย่างรู้แล้วสิว่าส่วนอื่นจะหวานไหม”
มือใหญ่ดึงชุดคลุมอาบน้ำออกให้พ้นทาง ตาคมมองหน้าอกที่อวบอิ่มราวกับมันเป็นของหวาน
“สวยมากนะเมล่อน”
“อ๊ะ!..อื้ม...”
เธอสะดุ้งครางหวานเมื่อสองมือเคล้นคลึงความนุ่มหยุ่นอย่างหนัก ความเสียวแล่นพล่านทั่วทั้งตัวยิ่งเขาบีบแรงเธอก็ยิ่งรู้สึกอยากให้เขาสัมผัสมากขึ้น
ออสตินมองคนที่นอนดิ้นเนื้อตัวแดงระเรื่อแล้วกระตุกยิ้มก่อนจะจูบลงไปบนเรียวปากเธออย่างหนักหน่วงอีกครั้ง แต่ครั้งนี้หญิงสาวนั้นเริ่มจะจูบกลับนั่นยิ่งทำให้เขาพอใจมากยิ่งขึ้น ปากร้อนเริ่มแทะเล็มไปตามผิวเนียนสวยกลิ่นกายสาวที่ปะทะจมูกกระตุ้นเลือดลมในกายของเขาให้มากขึ้น
“อื้ม...”
หญิงสาวสะดุ้งอีกครั้งเมื่อเขาครอบครองยอดเต้างามเข้าปากร้อน ความเปียกชื้นที่ไล้เลียบนยอดอกทำเอาวรรษมนรู้สึกปั่นป่วนไปทั่วท้องน้อย เธอรู้สึกว่าร่างกายนั้นร้อนขึ้นทุกขณะ แม้ว่าในห้องจะเปิดเครื่องปรับอากาศไว้ก็ตาม
เสียงสูดปากและเสียงครางหวานของหญิงสาวช่างน่าฟังจนเขาอยากได้ยินอีกเรื่อยๆ
มือใหญ่เคลื่อนต่ำลงไปตามเอวคอดและสะโพกอวบอิ่มก่อนจะใช้เข่าดันให้เรียวขาทั้งสองข้างแยกออก
“ของเธอยังสวยนะเมล่อน”
เขาจ้องกลีบกุหลาบที่ปิดสนิทแล้วกลืนน้ำลายลงคอ ยิ่งเห็นน้ำหวานไหลซึมก็ยิ่งอยากจะลิ้มลองแต่ก็ต้องอดใจไว้เพราะไม่รู้ว่าเธอผ่านอะไรมาบ้าง
“อ๊ะ...”
หญิงสาวดิ้นพล่านเมื่อเขาใช้ปลายนิ้วลากขึ้นลงไปบนกลีบกุหลาบเธอรู้สึกทั้งเสียวและทรมานอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
“เสียวเหรอเมล่อน”
หญิงสาวไม่ตอบแต่เธอกัดริมฝีปากแน่นด้วยกลัวเสียงครางจะเล็ดลอดออกมาให้เขาได้ยิน
“ถ้าเสียวก็ครางออกมาสิ ฉันอยากได้ยินเสียงเธอครางนะเมล่อน”
ยิ่งเขาพูดเธอก็ยิ่งกัดริมปากแน่นเพราะไม่อยากทำตามที่เขาบอก ออสตินหัวเราะเมื่อเห็นเธอต่อต้าน เขาก้มใบหน้าเข้าหาเต้าอวบอีกครั้งขณะที่นิ้วร้ายก็เริ่มทำงานอย่างชำนาญ
“อื้อ...คุณออสติน...”
ในที่สุดเสียงหวานก็ครางออกมากอีกครั้งอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อเขากดนิ้วเข้าไปกลางกลีบดอกสวยแล้วขยับให้น้ำหวานอาบไปทั่วปลายนิ้ว
관련 챕터
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 8 ทำไมไม่บอก nc
เพียงแค่ปลายนิ้วออสตินก็รู้สึกถึงแรงตอดรัดชายหนุ่มดันเข้าหาเธอลึกขึ้นเพื่อเปิดทางเพราะรู้สึกว่าช่องทางรักนั้นทั้งเล็กและแคบ“อื้อ...เจ็บ”ใบหน้าสวยบิดเหยเกเมื่อนิ้วร้ายดันเขามาด้านในลึกจนรู้สึกอึดอัดเธอพยายามดิ้นแต่ยิ่งดิ้นกลับยิ่งรู้สึกเสียวมากขึ้น“เจ็บหรือเสียวกันแน่เมล่อน”เขาพูดพลางหัวเราะเมื่อเห็นสะโพกเธอเริ่มจะส่ายเข้าหานิ้วที่กำลังควานอยู่ในช่องทางคับแน่น เขาก้มลงจูบเธออย่างเร่าร้อนขณะที่นิ้วก็เคลื่อนไหวเป็นจังหวะ ความเสียวทวีมากขึ้นเมื่อปากร้อนดูดไปตามผิวหนังจนขึ้นรอยแดงก่อนจะดูดดึงเม็ดทับทิมเข้าปากอย่างหิวกระหาย วรรษมนแอ่นอกอิ่มเข้าหาปากร้อนไปตามสัญชาตญาณ “คุณออสติน ไม่ไหว เมล่อนไม่ไหวแล้ว”“ไม่เจ็บแล้วใช่ไหม”“ไม่เจ็บแล้วแต่เมล่อนเสียว ทรมาน”“ตรงนี้ใช่ไหมที่เสียว”เขาเกร็งปลายนิ้วกดเข้าหาจุดกระสันด้านในโพรงถ้ำเป็นจังหวะเร็วขึ้น“อื้อ ตรงนั้น มันสะ เสียว คุนออสติน เมล่อนจะไม่ไหว แรงอีกนิด คุณออสตินอื้อ...”เสียงหวานหลุดครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่อารมณ์ของหญิงสาวพุ่งสูงสุดขีด ปลายนิ้วเท้าจิกเกร็งก่อนจะกระตุกติดกันพร้อมกับลมหายใจหอบเหนื่อยอย่างหนัก ช่องทางรักคล
최신 업데이트 : 2025-02-24มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 9 ไม่เคยง้อ
ออสตินมองคนที่หลับลงอย่างง่ายดายแล้วก็นึกสงสาร เพราะเมื่อครู่เขาค่อนข้างเอาแต่ใจและตักตวงความสุขให้กับตัวเองจนลืมไปเลยว่านี่เป็นครั้งแรกของหญิงสาว ชายหนุ่มไม่เคยแคร์ความรู้สึกของใครแบบนี้มาก่อนเพราะทุกครั้งที่นอนกับคนอื่นเขาก็จะมีสิ่งของและเงินตอบแทนให้กับพวกเธอเพื่อแลกกับความสุข แต่กับวรรรษมนเขาไม่คิดแบบนั้นเพราะเงินสองแสนที่เธอพูดถึงนั้นเขาไปสืบมาแล้วจึงรู้ว่าพี่สาวของเธอเป็นคนเอาไปเพื่อแลกกับการส่งเธอไปทำงานที่กาสิโนอันที่จริงวรรษมนไม่ต้องรับผิดชอบกับเรื่องนี้ แต่ออสตินก็เลือกที่จะไม่บอกเพราะอยากจะเก็บเธอไว้ใกล้ๆ ตัว เขาไม่มีเหตุผลอื่นนอกจากอยากจะนอนกับเธอเพียงเท่านั้นวรรษมนเป็นผู้หญิงที่สวย ผิวพรรณดีอีกทั้งหุ่นก็ตรงใจเขาอย่างที่สุดจากที่คิดว่าจะหาความสุขกับเธอแค่ชั่วครั้งชั่วคราว แต่ตอนนี้ความรู้สึกมันมากกว่านั้นมาเฟียหนุ่มรู้สึกถึงความเป็นเจ้าของรู้สึกหวงแหนและหลงใหลในเสียงหวานยามเรียกชื่อเขาอีกทั้งกลิ่นกายของเธอก็หอมมากกว่าน้ำหอมราคาแพงที่เขาเคยสัมผัส“เธอต้องเป็นแม่มดแน่ๆ” เขาพูดคนเดียวเบาๆ ก่อนจะหอมไปที่แก้มเนียนแล้วหลับตาลงนับเป็นครั้งแรกในรอบหลา
최신 업데이트 : 2025-02-24มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 10 ขออ้อนได้ไหม
“ป้ารู้ไหมว่าไข้ทับระดูคืออะไรอันตรายมากไหม” ออสตินถามป้าแม่บ้านหลังจากที่พยายามหาข้อมูลแล้วก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ “ไข้ทับระดูไม่อันตรายหรอกค่ะ ก็แค่มีไข้ช่วงที่เป็นประจำเดือน ว่าแต่ใครเป็นเหรอคะ หรือว่าหนูเมล่อน” “ครับ” “แล้วเธอปวดท้องด้วยไหม” “ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมเอายาลดไข้ให้เธอแล้ว เห็นเธออยากนอนก็ออกมารอข้างนอก” “เดี๋ยวป้าไปเตรียมกระเป๋าน้ำร้อนมาให้นะคะ เผื่อเธอจะปวดท้อง แล้วเย็นนี้ป้าจะทำข้าวต้มให้ทาน แล้วคุณออสตินล่ะคะเย็นนี้อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม” “ผมเอาข้าวต้มก็ได้ ป้าจะได้ไม่ต้องเหนื่อยทำหลายรอบ” พอป้าแม่บ้านเอากระเป๋าน้ำร้อนไฟฟ้ามาให้ออสตินก็กลับเข้าไปในห้องนอนของตนเองอีกครั้ง “คุณออสติน” เธอรู้สึกตัวเมื่อเขานั่งลงข้างๆ “เป็นไงบ้าง ปวดท้องไหม” “นิดหน่อยค่ะ” “ป้าแม่บ้านฝากกระเป๋าน้ำร้อนมาให้เธอจะเอาไหม” “เอาค่ะ” พอเขายื่นให้เธอก็รีบรับมาแล้วสอดใต้ผ้าห่มก่อนจะวางลวงบนท้องน้อยของตนเอง “ฉันไม่รู้ว่าที่เธอเป็นแบบนี้เพราะเรื่องเม
최신 업데이트 : 2025-02-24มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 11 รักอิสระ
“เย็นนี้คุณจะกลับมาค้างที่นี่ไหมคะ” วรรษมนถามออสตินระหว่างที่กำลังทานอาหารเช้าด้วยกัน เพราะวันนี้เขาต้องออกไปทำงานหลังจากที่อยู่กับเธอตลอดทั้งวันหยุด “ฉันก็ไม่แน่ใจ” ช่วงนี้งานเขาค่อนข้างยุ่งเพราะกำลังก่อสร้างโรงแรมแห่งใหม่ “แต่เมล่อนไม่อยากอยู่คนเดียวเลย ถ้าคุณไม่กลับเมล่อนขอกลับไปอยู่ที่บ้านได้ไหมคะ” “ไม่ได้นะ ฉันว่าที่นั่นมันอันตรายในซอยก็เปลี่ยวมาก” “แต่เมล่อนก็อยู่มาตั้งนานแล้วไม่เห็นมีอันตรายอะไรเลยนี่คะ” “เธออยากจะกลับไปอยู่ที่บ้านเพราะเหงาจริงๆ หรือเพราะคิดจะออกไปเจอคนอื่นกันแน่” แม้จะรู้ว่าวรรษมนไม่เคยมีใครมาก่อนแต่ออสตินก็ยังอดระแวงไม่ได้ “ก็แล้วแต่คุณจะคิดเลยค่ะ เมล่อนขอตัวไปกินยาแล้วนอนพักนะคะ” วรรษมนรู้สึกว่าตนเองจะเอาแต่ใจเกินไปแต่มันก็ช่วยไม่ได้เพราะช่วงที่เป็นรอบเดือนแบบนี้อารมณ์ของเธอก็จะขึ้นๆ ลงอยู่ตลอด ออสตินนั่งทำงานตั้งแต่เช้าจนบ่าย ชายหนุ่มไม่ค่อยมีสมาธิทำงานเท่าไหร่เพราะเอาแต่คิดถึงวรรษมนแต่จะโทรศัพท์ไปหาก็กลัวว่าหญิงสาวจะได้ใจและเขาจะควบคุมอยาก ที่ผ่านมาผู้หญิงของเขาจะอยู่ในพื
최신 업데이트 : 2025-02-25มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 12 บอสอาการแปลกๆ
“สวัสดีค่ะ เลิกงานแล้วเหรอคะ” เสียงปลายสายรีบถามมาอย่างรวดเร็ว“อือ เพิ่งประชุมเสร็จ”“เหนื่อยไหมคะ”“อือ”“ถ้าเหนื่อยก็ไม่ต้องมาหาเมล่อนหรอกค่ะ เมล่อนอยู่คนเดียวได้” เสียงของคนพูดฟังแล้วไม่ค่อยจะเต็มใจเท่าไหร่“ห้ามฉันไปให้หาไม่ใช่จะหนีกลับไปนอนที่บ้านนะ” ออสตินรีบพูดดักทางเพราะคิดว่าวรรษมนจะต้องแอบกลับบ้านๆ“ไม่หรอกค่ะ เมล่อนแค่อยากจะขออนุญาตคุณออสตินลงไปซื้อของใช้ที่มินิมาร์ทหน้าคอนโดได้ไหมคะ”“จะซื้ออะไร ให้ลูกน้องฉันไปซื้อให้สิ”“อย่าเลยค่ะมันเป็นของใช้ผู้หญิง เมล่อนอาย”“งั้นก็ใช้ป้าแม่บ้านสิ”“ถึงป้าเขาจะเป็นลูกจ้างแต่ของบางอย่างเมล่อนว่าซื้อเองดีกว่า”“ทำไมเรื่องเยอะจัง จะซื้ออะไรหรือจะหาข้ออ้างแล้วแอบกลับบ้าน” ชายหนุ่มเริ่มจะหงุดหงิดขึ้นมา“เมล่อนโตแล้วนะคะคุณออสติน เรื่องคุณไม่ให้เมล่อนกลับบ้านเมล่อนก็ไม่กลับหรอกค่ะ”“แล้วจะซื้ออะไร บอกมาสิเดี๋ยวฉันจะซื้อไปให้ก็ได้” ออสตินปรับเสียงให้อ่อนลง“คุณจะกลับมาค้างที่นี่เหรอคะ”“ฉันแค่จะแวะเอาของไปให้ ไม่ต้องทำเสียงดีใจขนาดนั้นหรอก”“ก็แค่รู้ว่าคุณจะมาเมล่อนก็ดีใจแล้วค่ะ คุณจะซื้อของมาให้จริงๆ ใช่ไหมคะ”“ก็ใช่น่ะสิบอกมาว่าจะเอาอะไร
최신 업데이트 : 2025-02-25มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 13 แค่คุณแวะมา
เสียงเปิดประตูทำให้คนที่กำลังเก็บกวาดห้องครัวอยู่รีบเช็ดมือก่อนจะเดินออกมาต้อนรับด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความดีใจ “คุณมาจริงๆ ด้วย” “ฉันบอกจะมาก็ต้องมาสิ นี่ของที่เธอฝากซื้อ” “ขอบคุณนะคะ คุณทำงานเหนื่อยมาทั้งวันแล้วยังใจดีซื้อของมาให้เมล่อนอีก” “ฉันทำให้ขนาดนี้แล้วมีอะไรตอบแทนไหม” “มีสิคะ เมล่อนทำกับข้าวเผื่อคุณด้วยค่ะ” “ฉันไม่ได้หมายถึงกับข้าว” เขารวบคนที่ยืนหน้าระรื่นเข้ามากอดแล้วหอมแก้มเธอเบาๆ ด้วยความมันเขี้ยว “แล้วหมายถึงอะไร” วรรษมนดึงเนกไทเขาออกพลางมองด้วยสายตาหวานเชื่อม เธอรู้ว่าเขาต้องการ “เธอก็รู้ว่าฉันต้องการอะไรจากเธอ” “รู้ค่ะ เมล่อนว่าเอาไว้อีกสองวันนะคะ” “ตั้งสองวันเลยเหรอ ฉันไม่เคยต้องรออะไรนานๆ แบบนี้มาก่อน” เขาแกล้งทำเป็นโมโหแต่ที่จริงก็รู้ว่าเธอยังไม่พร้อม แล้วที่แวะมาหาวันนี้ก็ไม่ได้ต้องการเรื่องอย่างว่าเขาแค่อยากมาดูให้เห็นกับตาว่าเธอยังอยู่ที่คอนโดจริงๆ “เมล่อนรู้ว่ามันนาน แต่คุณก็ต้องเข้าใจเมล่อนด้วยนะคะ เมล่อนเป็นผู้หญิงแล้วผู้หญิงทุกคนก็ต
최신 업데이트 : 2025-02-25มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 14 ผู้หญิงที่แม่เลือก
ออสตินต้องหัวเสียเมื่อได้รับโทรศัพท์จากมารดาสั่งให้เขาไปทานอาหารเย็นที่บ้าน “แม่กลับมาเมื่อไหร่ครับ” เขาถามด้วยความแปลกใจเพราะเมื่อสองวันก่อนตอนที่ท่านโทรศัพท์มาหาท่านก็ไม่เคยพูดเรื่องนี้กับเขาเลย “เมื่อเช้าจ้ะ เดี๋ยวออสตินหาแม่ที่บ้านนะลูกแล้วเราค่อยคุยกันดีไหม” “เอาไว้วันอื่นได้ไหมครับ วันนี้ผมมีนัดแล้ว” เขานัดกับวรรษมนไว้ว่าเย็นนี้จะพาเธอออกไปทานอาหารข้างนอกหลังจากที่ทานอาหารฝีมือของเธอมาสามวันติด “แม่ถามรวีแล้วเธอบอกว่าวันนี้ลูกไม่มีนัดที่ไหน หรือลูกกำลังจะไปหาใคร แม่ได้ข่าวนะว่าพาผู้หญิงไปอยู่ที่คอนโด” “ผมอยากจะรู้จังว่าใครมันเป็นคนคาบข่าวไปบอกแม่” “เรื่องจริงใช่ไหมล่ะ ถึงได้ไม่ปฏิเสธอย่างนี้ เอาล่ะแม่ว่าลูกรีบกลับมาคุยกับแม่ที่บ้านดีกว่าหรือว่าอยากจะให้แม่ไปหาที่คอนโด” “แม่ครับ ที่นั่นเป็นพื้นที่ส่วนตัวของผม” “แม่รู้ว่านั่นเป็นที่ส่วนตัว แม่ถึงเรียกออสตินมาเจอที่บ้าน” “ก็ได้ครับเลิกงานแล้วผมจะไป คุณพ่อมาด้วยไหม” “ไม่จ้ะ” “แม่คงไม่มาหาผมแค่เพราะได้ยินข่าวว
최신 업데이트 : 2025-02-25มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 15 อย่าโกรธนะคะ
เพราะออสตินบอกว่าจะไปทานอาหารเย็นและค้างกับมารดาที่บ้านเย็นนี้วรรษมนเลยไม่ได้ทำกับข้าว หญิงสาวต้มมาม่าทานจากนั้นก็มานั่งดูทีวีต่อเพราะถ้าให้เข้าไปนอนเวลานี้ก็คงยังนอนไม่หลับอยู่ดี เสียงเปิดประตูทำใบหน้าสวยเต็มไปด้วยความสงสัยเธอรีบเดินไปยังประตูแล้วก็ต้องยิ้มก่อนจะวิ่งเข้าไปกอดออสตินด้วยความดีใจ “ดีใจจังค่ะที่คุณกลับมา เหนื่อยไหมคะกินอะไรมาหรือยัง” “ยังเลย มีอะไรให้กินบ้างล่ะ” เขากอดเอวแล้วเดินตรงมายังห้องครัว “ก็คุณบอกจะทานข้าวกับแม่ที่บ้าน เมล่อนก็เลยไม่ได้ทำกับข้าว” “แล้วเมื่อเย็นเธอกินอะไรล่ะ หรือไม่ได้กินข้าว” “เมล่อนไม่ได้กินข้าวค่ะ แต่กินมาม่า” “ทำให้ฉันกินหน่อยสิ” “มาม่าเหรอคะ” “อือ ฉันหิวมากรอเธอทำกับข้าวคงไม่ไหว” “ได้ค่ะ คุณนั่งรอตรงนี้เลยก็ได้ค่ะ แป๊บเดียวก็เสร็จแล้ว” วรรษมนรีบยกหม้อขึ้นตั้งระหว่างรอน้ำเดือดก็เตรียมหมูสับ ลูกชื้นปลาและกุ้งที่เหลือจากเมื่อวานมาเตรียมไว้ก่อนจะหันผักกะหล่ำปลีเพิ่มให้อีกนิดหน่อย ไม่นานนักทุกอย่างก็พร้อมรับประทาน “น่ากิน
최신 업데이트 : 2025-02-25
최신 챕터
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 38 นักศึกษากับมาเฟีย (ตอนจบ)
วรรษมนอยู่อิตาลีเกือบสองสัปดาห์ก็กลับมาเมืองไทยเพราะอีกไม่กี่วันก็จะเปิดเทอม เธอกลับมาพร้อมกับออสตินส่วนบิดามารดาของเขานั้นกำลังจัดการเรื่องธุรกิจและวางแผนจะบินตามมาอยู่ที่เมืองไทยถ้าทุกอย่างที่นั่นเรียบร้อยแล้ว “พี่ออสตินไม่อยู่เมล่อนขอไปเดินซื้อของกับเพื่อนได้ไหมคะ เมล่อนว่าตอนนี้ตัวเองอ้วนขึ้นคงต้องไปซื้อชุดนักศึกษาเพิ่มใหม่หรือว่าจะลดความอ้วนดีคะ” “อ้วนที่ไหนพี่ว่าแบบนี้ดีออกเวลากอดก็เต็มไม้เต็มมือดี ส่วนเรื่องชุดพี่ว่าซื้อใหม่เถอะแล้วอย่าเอากระโปรงสั้นมากนะ เสื้อก็อย่ารัดรูป เขาแค่พอดีตัว” “พี่ออสตินหวงเหรอคะ” “หวงสิ เมียทั้งสวยทั้งเซ็กซี่แบบนี้เป็นใครก็หวง” ตั้งแต่ตกลงว่าจะแต่งงานกับออสตินก็มักจะเรียกเธอว่าเมียจนติดปากแต่วรรษมนก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเธอก็ชอบที่ได้ยินเขาเรียกแบบนี้ ถึงแม้ว่าตอนนี้ยังเป็นแค่เมียลับๆ ของเขาก็ตาม“พี่จะไปนานไหมคะ”“ไปแค่สองวันเองแล้วก็จะรีบกลับมากอดเมีย”“เมล่อนอยากไปด้วยนะคะถ้าไม่ติดว่าต้องเตรียมตัวก่อนเปิดเทอมเมล่อนจะขอไปด้วย”“เอาไว้ครั้งหน้าที่จะเลือกวันไปทำงานให้ตรงกับวันหยุดดีไหมเมล่อนจะได้ไปดูโร
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 37 ของที่ไม่เคยคิดจะเอาออกมา
คุณจิโอวานนี่กลับมายังห้องนั่งเล่นอีกครั้งพร้อมกับกล่องกำมะหยี่อีกหลายกล่อง “นี่มันอะไรคะ” “เปิดดูสิผมว่าคุณน่าจะชอบนะ” เขาบอกภรรยา เธอเปิดกล่องที่วางตรงหน้าออกทุกใบซึ่งในนั้นมีสร้อยเพชรและต่างหูที่เขาชุดกันจะขาดก็แต่สร้อยข้อมือซึ่งเธอรู้ดีกว่าใครว่าสร้อยข้อมือนั้นอยู่ที่ไหน “คุณซื้อทั้งชุดเหรอคะ ฉันนึกว่ามีแต่สร้อยข้อมือ” “ใช่สิ ผมอยากให้คุณใส่ทั้งชุดแต่คุณไม่ยอมสวมเสื้อเปิดคออีกเลย ผมไม่อยากให้คุณคิดมากก็เลยเอาแค่สร้อยข้อมือให้คุณ” ที่ผ่านมาเขาซื้อชุดเครื่องเพชรให้ภรรยามาตลอดแต่ก็จะเก็บสร้อยคอและต่างหูแยกไว้ เขารอวันที่ภรรยาจะกล้าใส่เสื้อที่เปิดให้เห็นคอซึ่งมีรอยแผลนิดเดียวและถ้าไม่สังเกตหรือจ้องนานก็ไม่มีใครเห็น “ขอบคุณนะคะที่ซื้อมาให้ ต่อไปนี้ฉันคงจะได้ใส่ครบชุด” “ผมถามหน่อยสิ ทำไมคุณถึงได้กล้าสวมชุดแบบนี้ล่ะ” “ก็แผลมันนิดเดียวนี่ถ้าไม่มองดีๆ ก็ไม่มีใครเห็นหรอก จริงไหมเมล่อน” “จริงค่ะ ถ้าคุณแม่ไม่บอกหนูก็ไม่เห็น” “ผมกับลูกก็เคยบอกคุณแล้วแต่คุณไม่ยอมฟังเราเลย” “ก็
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 36 ความเปลี่ยนแปลง
กลับมาถึงบ้านวรรษมนและคุณอลิษาก็ช่วยกันเข้าครัวซึ่งวันนี้คุณอลิษาเป็นคนลงมือทำอาหารเองทั้งหมดโดยมีป้าวิไลและวรรษมนคอยเป็นลูกมือ “อร่อยมากเลยค่ะคุณผู้หญิง วิไลว่าวันนี้คุณผู้ชายกับคุณออสตินคงได้ทานข้าวกันหลายจานแน่ๆ” “อย่าลืมตักไปแบ่งกันกินด้วยนะฉันทำเผื่อทุกคน” “ขอบคุณค่ะคุณผู้หญิงมาเรียว่าคงต้องหุงข้าวเพิ่มล่ะคะ กับข้าวฝีมือคุณผู้หญิงอร่อยมากจริงๆ” “อร่อยจริงหรือแกล้งชมกันล่ะมาเรีย” คุณผู้หญิงของบ้านถามเพราะไม่ค่อยมั่นใจเนื่องจากตนเองไม่ได้เข้าครัวมานานหลายปีแล้ว “อร่อยจริงๆ ค่ะ” สาวใช้พยักหน้า เธอเคยทานอาหารไทยมาแล้วแต่ไม่เคยทานอาหารไทยที่อร่อยแบบนี้มาก่อน “ถ้าพวกเธอชอบฉันจะพยายามเข้าครัวบ่อยๆ” คุณผู้หญิงของบ้านยิ้ม “ชอบสิคะ แต่มาเรียกลัวคุณผู้หญิงเหนื่อยคุณผู้หญิงสอนมาเรียได้ไหมคะ มาเรียอยากทำเก่งๆ” “สอนหนูด้วยนะคะหนูก็อยากทำเก่งๆ” วรรษมนอยากเรียนรู้เพื่อจะเอากลับไปทำให้ออสตินทาน “ถ้าอยากจะเรียนกันจริงก็จะสอนให้” “ขอบคุณค่ะคุณผู้หญิง” / “ขอบคุณค่ะแม่” สองสาวที่วัย
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 35 เสียน้ำตา
เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่คุณอลิษาเลือกซื้อเสื้อผ้าอย่างมีความสุข เธอเข้าร้านนั้นออกร้านนี้อยู่นานก็ได้เสื้อผ้ามาเกือบยี่สิบชุดจนวรรษมนต้องโทรศัพท์ตามคนขับรถมาเอาไปเก็บ ส่วนเธอกับมารดาของคนรักก็เดินไปช้อปปิ้งกันต่อ “แม่คะ เราแวะร้านนั้นกันไหม” วรรษมนชี้ไปยังร้านเครื่องประดับแบรนด์ดังที่อยู่ถัดออกไปอีกไม่มากนัก “ก็เอาสิ” เพราะตนเองได้ของที่ถูกใจแล้วก็เลยอยากจะตามใจหญิงสาวบ้าง พอเข้ามาถึงในร้านวรรษมนก็เดินไปยังมุมที่มีสร้อยคอโชว์อยู่เต็มตู้ “เธออยากได้สร้อยเหรอ” “เปล่าค่ะ คุณแม่นั่นแหละค่ะที่ต้องซื้อ” “ฉันเหรอ” “ค่ะ ก็ชุดที่เราซื้อเมื่อกี้คอมันกว้างและคุณแม่ก็ต้องมีสร้อยสวยๆ ไว้ใส่คู่กันนะคะจะให้คอโล่งไม่ได้” “แต่เครื่องเพชรที่บ้านฉันก็มีอยู่แล้ว” “นั่นมันคือเครื่องเพชรสำหรับใส่ออกงานค่ะ แต่ที่เรามาซื้อมัยเป็นสร้อยที่เราจะใส่ได้ทุกวันเอาหลายๆ แบบเลยนะคะจะได้เปลี่ยนไปตามชุดที่เราใส่” “ทีซื้อกระเป๋าเธอทำเป็นว่าแล้วทำไมสร้อยพวกนี้ถึงไม่ว่าล่ะ” “เมล่อนอยากให้คุณแม่แต่งตัวส
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 34 หนึ่งวันกับแม่มาเฟีย
ออสตินพาวรรษมนลงมาจากห้องนอนเพื่อจะพาเธอไปส่งที่โรงแรมแต่ยังไม่ทันได้ออกจากบ้านมารดาของชายหนุ่มก็เรียกทั้งสองเอาไว้ก่อน “เดี๋ยวสิออสติน” “มีอะไรครับแม่” “แม่รู้ว่าวันนี้ลูกจะไปทำธุระกับพ่อ” “ครับแม่ แม่มีอะไรหรือเปล่าถ้าไม่มีผมจะรีบไปส่งเมล่อนก่อนแล้วจะตามพ่อไป” “วันนี้อยากจะไปช้อปปิ้งแล้วบังเอิญว่าไม่มีคนช่วยถือของก็เลยอยากจะให้คนของลูกไปช่วยถือหน่อย” “จะให้หนูไปช่วยถือของใช่ไหมคะ” วรรษมนถามอย่างรู้ทันก็มุกพวกนี้เธอเคยอ่านเจอในนิยายมาเยอะแล้ว “แล้วเธอจะไปถือให้ฉันไหมล่ะ” คุณอลิษาหันมาถามด้วยใบหน้ามึนตึง “ไม่มีปัญหาอยู่แล้วค่ะ กลับไปโรงแรมหนูก็ไม่มีอะไรทำอยู่ดี ไปกับคุณแม่น่าจะสนุกกว่านะคะ” “ถ้าไม่อยากไปก็ไปก็ไม่ต้องฝืนนะเมล่อน” ออสตินกลัวว่าคนรักของตนเองจะลำบากใจ “ไม่หรอกค่ะ เมล่อนเต็มใจคุณรีบไปทำงานเถอะนะคะเดี๋ยวเมล่อนไปกับคุณแม่เองแล้วเจอกันตอนเย็นค่ะ” “งั้นผมไปนะ” ก่อนไปออสตินก็ขโมยหอมแก้มของหญิงสาวอีกฟอดใหญ่ทำให้มารดาของเขาแต่เบะปากด้วยความหมั่นไส้ คุณ
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 33 ขอแค่คำชม
วรรษมนตื่นนอนตั้งแต่เช้าและลงมาด้านล่างก่อนที่เจ้าของบ้านจะตื่นเธอเห็นแม่ครัวกำลังเตรียมอาหารเลยคิดจะเดินเข้ามาช่วย “คุณลงมาทำอะไรตั้งแต่เช้ากันคะ” ป้าวิไลแม่ครัวใหญ่ตกใจที่เห็นว่าคนรักของเจ้านายลงมาตั้งแต่เช้าตรู่ “ป้าเป็นคนไทยเหรอคะ ดีจังตั้งแต่หนูมาที่นี่ก็เจอคนไทยไม่กี่คนเอง” “ป้าเป็นคนไทยจ้ะแต่มาอยู่ที่นี่เกือบสามสิบว่าปีแล้ว” “นานมากเลยนะคะ แล้วป้าทำอะไรคะให้หนูช่วยไหม” “เมื่อวานป้าไปตลาดเอเชียแล้วได้ขนมจีนมาก็เลยจะทำขนมจีนแกงเขียวหวานให้คุณๆ ทานจ้ะ” “ให้หนูช่วยไหมคะ” “หนูทำเป็นเหรอ” “ค่ะ หนูเคยทำให้คุณออสตินทานค่ะ แต่ไม่รู้ว่าจะได้รสชาติเหมือนที่ป้าเคยทำไหม” “หนูทำอย่างที่หนูเคยทำเลย ป้ามาอยู่ที่นี่นานบางครั้งรสชาติก็ไม่เหมือนกับของต้นฉบับเท่าไหร่ แต่ขออย่าให้เผ็ดมากก็พอ” “ป้าจะให้หนูทำจริงๆ เหรอคะ หนูกลัวว่าจะทำออกมาไม่อร่อย” “ไม่ต้องกลัวป้าจะคอยดูอยู่ใกล้ๆ” วรรษมนลงมือทำแกงเขียวหวานอย่างที่ตนเองถนัดโดยมีป้าแม่ครัวและเด็กรับใช้อีกคนยืนดูอยู่ห่างๆ ใช
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 32 เมียลับกับแม่ที่รัก
การเดินทางมาอิตาลีครั้งนี้นอกจากออสตินจะมาทำธุระเรื่องงานแล้วเขายังถือโอกาสมาอวยพรวันเกิดให้กับมารดาของตนเองอีกด้วย ตั้งแต่มาถึงเขาก็ยังไม่เคยพาวรรษมนไปเจอกับบิดามารดาเพราะอยากจะพาเธอไปให้ท่านรู้จักในงานวันเกิดซึ่งจะมีคนมากันหลายคนและมารดาของเขาคงไม่กล้าที่จะหักหน้าเขาหน้าบรรดาเพื่อนและญาติคนอื่น “เมล่อนไม่มั่นใจเลยค่ะ” วรรษมนมองตนเองในกระจกหลังจากแต่งหน้าและสวมชุดราตรีเปิดใหล่สีครีมที่ยาวกร่อมเท้า “สวยแล้ว คุณใส่อะไรก็สวย” ออสตินที่สวมสูทสีเข้มกับเนกไทสีเดียวกับหญิงสาวพูดให้กำลังใจ “เมล่อนไม่ได้หมายถึงชุดที่ใส่ค่ะ แต่หมายถึงการไปงานวันเกิดของแม่คุณวันนี้” “ไหนว่าไม่กลัวอะไรไงครับ” “เมล่อนไม่กลัวอะไรก็จริงแต่เม่ล่อนกลัวแม่คุณนะคะ” “ผมอยู่ทั้งคนคุณจะกลัวอะไรล่ะ” “แล้วงานนี้จะเจอคุณมิเชลไหมคะ เมล่อนกลัวเธอจำได้แล้วจะโกรธเมล่อนเรื่องกระเป๋าค่ะ” “มิเชลก็คงจะมานั่นแหละ แต่แม่ไม่คิดจะจับคู่ผมกับเธอแล้ว” “ทำไมคะ” “ก็ระหว่างที่มิเชลอยู่เมืองไทยเธอชอบออกไปเที่ยวกลางคืนบ่อยๆ แ
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 31 เมื่อย nc
“ออสตินคะ” “มองหน้าผมทำไมคิดว่าที่ผมให้ลงมาเพราะผมจะพอแค่นี้เหรอเมล่อน หันหลังให้ผมสิ” วรรษมนทำตามอย่างว่าง่ายเธอพลิกตัวหันหลังให้เขาก่อนที่เขาจะโน้มตัวเธอให้ราบลงบนโต๊ะให้สะโพกสวยลอยเด่น “เซ็กซี่ชะมัด” ออสตินพึมพำขณะที่สองมือบีบสะโพกปลุกเร้าหญิงสาวอีกครั้ง ปลายท่อนเอ็นที่เขี่ยขึ้นลงบนกลีบกุหลาบก็ทำให้วรรษมนสั่นสะท้าน “อ๊ะ!...อื้อ...” เธอสะดุ้งสุดตัวเมื่อตัวตนของเขามันเข้ามาทีเดียวจนรู้สึกว่าลึกกว่าทุกครั้ง “อ่า...เมล่อน ตอดแรงเลยเสียวเหรอ” “ยังจะถามอีกนะคะ ใครไม่เสียวบ้างล่ะ” “แล้วชอบไหม” “แล้วคุณล่ะคะชอบให้เมล่อนทำแบบนี้ไหม” “อ้า...เมล่อนจ๋า อย่ารัดแรงแบบนี้” เขาครางลั่นเมื่อวรรษมนขมิบช่องทางรักเข้าหาความใหญ่โตของเขา ออสตินพอใจกับผู้หญิงของเขาอย่างที่สุด สองมือเขาประคองสะโพกกลมกลึงไว้ขณะที่สะโพกก็เสยเข้าหาช่องทางอ่อนนุ่มด้วยความกระสันเสียวอย่างที่สุด จังหวะรักครั้งนี้เต็มไปด้วยความดิบเถื่อนและรุนแรง ชายหนุ่มไม่อาจห้ามความรู้สึกของตนเองได้ ทุกจัง
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 30 ทางเลือก nc
เพราะต้องออกเดินทางจากเมืองไทยไปอิตาลีในเวลาตีหนึ่งคืนนี้ทั้งวรรษมนและออสตินจึงเข้านอนตั้งแต่สามทุ่ม พอสี่ทุ่มหญิงสาวก็รู้สึกหิวน้ำจึงลงมายังห้องครัวด้านล่าง พอดื่มเสร็จและกำลังจะหันหลังกลับออสตินก็ตามลงมาพอดี“หิวน้ำเหรอคะ” หญิงสาวเปิดประตูตู้เย็นอีกครั้งแล้วรินน้ำส่งให้เขา“หิวน้ำเมล่อน” เขาหยิบแก้วน้ำในมือเธอไปวางไว้ด้านบนของตู้เย็นก่อนที่จะกอดเธอไว้สองมือบีบสะโพกเบาแล้วดึงเข้าหาตัว“ไม่นะคะ เราคุยกันแล้วนะคะเมล่อนกลัวตื่นไม่ทันไปสนามบิน”“เราไปนอนบนเครื่องก็ได้นะ ถ้าไม่ให้ผมตอนนี้ผมนอนไม่หลับหรอก คุณไม่รู้สึกเลยเหรอว่าน้องชายผมมันกำลังตื่น นะครับ”“ถ้าเมล่อนไม่ยอมล่ะคะ” วรรษมนแกล้งถามไปแบบนั้นทั้งที่ตอนนี้ตัวเองก็มีความต้องการไม่ต่างจากเขา“ผมไม่บังคับแต่จะให้คุณเลือก” “เลือกอะไรคะ”“เลือกระหว่างให้ผมกินคุณตอนนี้หรือจะให้ผมอดทนแล้วไปกินบนเครื่องบิน”“คุณมีทางเลือกให้เมล่อนแค่นี้เหรอคะ เมล่อนว่า....”เสียงหวานยังพูดไม่จบออสตินกดจูบลงบนเรียวปากอย่างเร่าร้อน บดเบียดจนเธอยอมให้เขาส่งลิ้นเข้าไปควานหาความหวานอย่างที่เขาต้องการ กว่าจะยอมปล่อยให้ปากเธอเป็นอิสระเขาก็ทำเธอแทบขาดใจ
