เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 7 เหตุผลที่อยากกลับบ้าน
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-24 21:25:53ออสตินกลับมาถึงห้องก็อาบน้ำและออกมานั่งดื่มที่ห้องรับแขกด้วยความสบายใจเพราะงานที่ติดขัดตั้งแต่ช่วงต้นสัปดาห์นั้นจัดการเรียบร้อยแล้ว ช่วงวันหยุดเขาคงมีเวลาอยู่กับวรรษมนมากขึ้นและเธอก็คงไม่คิดจะหนีออกไปข้างนอกอีก
เขานั่งดื่มพักใหญ่เสียงโทรศัพท์ของวรรษมนที่วางไว้บนโต๊ะหน้าโซฟาก็ดังขึ้นออสตินไม่คิดจะก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเธอเลยแต่คนที่โทรเข้ามาก็ดูจะพยายามติดต่อกับหญิงสาวจนเขารู้สึกรำคาญ
ออสตินลังเลว่าจะกดรับดีไหม แต่คนที่โทรเข้ามาก็วางสายไปอีกครั้งจากนั้นก็มีข้อความปรากฏขึ้นมา เขาเลยถือวิสาสะเปิดอ่าน
‘เมล่อนนอนแล้วเหรอ’
‘พี่กดออดเรียกตั้งนานแต่เมล่อนไม่ยอมออกมาเปิดสักที พี่ซื้อก๋วยเตี๋ยวมาให้ ตอนนี้แขวนไว้หน้าประตูนะ’
‘ถ้าตื่นแล้วก็ออกมาเอาด้วย พรุ่งนี้เจอกันที่ผับนะ มาเร็วๆ หน่อยก็ดีพี่มีเรื่องจะคุยด้วย’
ออสตินอ่านข้อความทั้งหมดซ้ำอีกครั้งเพื่อทำความเข้าใจเพราะไม่ค่อยสันทัดในภาษาไทยเท่าไหร่ ชายหนุ่มเริ่มโมโหเมื่อคิดได้ว่าที่วรรษมนหนีออกไปวันนี้ก็เพราะอยากออกไปเจอคนอื่นแล้วถ้าคืนนี้เขาไม่ไปรับเธอที่ผับป่านนี้เธอกับผู้ชายที่ส่งข้อความมาก็คงจะพากันไปค้างที่บ้าน
มาเฟียหนุ่มไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับคนของตนในเมื่อตอนนี้วรรษมนยอมที่จะเป็นคนของเขาเธอก็ควรจะต้องตัดขาดกับผู้ชายคนอื่น เขาจะไม่สนใจเรื่องในอดีต แต่หลังจากนี้วรรษมนจะต้องมีเขาแค่คนเดียว ถ้าหากหญิงสาวอยากจะไปจากเขาก็ต้องเป็นเพราะเขาไม่ต้องการเธอเท่านั้น
ชายหนุ่มดื่มเหล้าที่เหลือจนหมดแก้วแล้วเดินตรงไปยังห้องของวรรษมนเพราะอยากรู้ว่าเธอกับผู้ชายที่ส่งข้อความมานั้นกำลังแอบทำอะไรลับหลังตนเองอยู่หรือเปล่า
พอเปิดประตูห้องเข้ามาแล้วก็ไม่เห็นคนที่อยากจะคุยด้วยเขาได้ยินเสียงเธออยู่ในห้องน้ำจึงนั่งอยู่บนเตียงด้วยความร้อนใจ
ผ่านไปสักพักวรรษมนก็เปิดประตูห้องน้ำออกมา เธอสวมชุดคลุมอาบน้ำและก้มหน้าเช็ดผมไปด้วยจนไม่รู้ว่าตอนนี้มีใครอีกนั่งรออยู่ แต่เมื่อเดินมาถึงหน้ากระจกก็ต้องตกใจที่เห็นภาพสะท้อนของเขาอยู่ด้านหลัง
“คุณออสติน เข้ามาได้ยังไง”
“เรามีเรื่องต้องคุยกันนะเมล่อน”
“ขอเมล่อนแต่งตัวก่อนได้ไหม คุณไปรอข้างนอกนะคะ”
“ฉันนั่งรอเธออาบน้ำมาเกือบสิบนาทีแล้วยังจะให้รออีกเหรอ” เขาเริ่มโมโหเมื่อเห็นท่าทางที่เหมือนไม่รู้เรื่องของเธอ
“แล้วมันเรื่องด่วนอะไรที่จะต้องมาคุยตอนนี้ล่ะคะ เมื่อกี้ตอนนั่งรถคุณบอกว่าคุณง่วงไม่ใช่เหรอคะ”
“นั้นมันตอนที่ฉันไม่รู้ว่าเธอหนีกลับไปที่บ้านเพราะอะไร”
“เมล่อนก็บอกคุณไปแล้วว่าอยู่ห้องคนเดี๋ยวมันเบื่อก็เลยอยากออกไปหางานทำ”
“ออกไปหางานหรือหาผู้ชายกันแน่”
“คุณหมายถึงอะไรคะ” วรรษมนไม่เข้าใจว่าออสตินกำลังพูดถึงเรื่องอะไร ใบหน้าสวยนั้นเต็มไปด้วยคำถาม
“ก็ไอ้ผู้ชายที่มันไปหาเธอที่บ้านเมื่อกี้ไงถ้าฉันไม่พาเธอกลับมาที่นี่คืนนี้เธอกับมันก็คงได้อยู่ด้วยกัน นี่คงนัดกันไว้ล่ะสิ” ออสตินโมโหเสียงดังลั่น
“ผู้ชายที่ไหนคะ”
“ถามแบบนี้เธอมีผู้ชายหลายคนนักเหรอ” เขาถามด้วยความโมโห
“ที่เมล่อนถามก็เพราะไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงใคร คุณออสตินคะ ถึงคุณจะเป็นเจ้าหนี้แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคุณจะดูถูกฉันได้นะคะ” หญิงสาวเริ่มเถียงกลับ
“ฉันพูดเรื่องจริง อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าเธอกับมันนัดกันไว้ที่บ้าน”
“จะให้บอกอีกกี่ครั้งล่ะว่าฉันไม่ได้นัดใครทั้งนั้น”
“หลักฐานคาตายังจะเถียงนะ หรือเพราะฉันไม่มาหาสักทีเธอก็เลยต้องออกไปหาผู้ชายข้างนอก”
“มันจะมากเกินไปแล้วนะ”
“ฉันว่ามันยังน้อยไปด้วยซ้ำกับผู้หญิงอย่างเธอ ถ้าอยากมากนักเดี๋ยวฉันจะจัดให้จะได้ไม่ต้องออกไปหาผู้ชายคนอื่นอีก” เขาพูดออกมาด้วยความโมโหเพราะรู้สึกเหมือนกำลังโดนวรรษมนหักหลัง ยิ่งเห็นท่าทางใสซื่อก็ยิ่งทำให้เขาโมโหมากขึ้นไปอีกชายหนุ่มลุกขึ้นยืนแล้วดึงคนที่นั่งอยู่บนสตูลหน้ากระจกเข้าหาโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว
“ว้าย คุณจะทำอะไรคะ” วรรษมนถูกเขาดึงขึ้นมาปะทะกับอกแกร่งสองแขนรวบเธอไว้จนหญิงสาวรู้สึกอึดอัด
“ก็ทำสิ่งที่ฉันควรจะทำตั้งนานแล้ว อย่าทำเป็นไม่รู้เรื่องหน่อยเลยเมล่อน”
“คุณเคยบอกว่าจะรอให้เมล่อนพร้อม” เมื่อเห็นท่าทางเขากำลังโกรธเธอจึงพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง เพราะตอนนี้ดูเหมือนว่าออสตินจะไม่ใช่ผู้ชายใจดีคนเดิม
“แต่วันนี้ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ฉันว่าเธอเองก็น่าจะรู้นะว่าผู้ชายเขาไม่ชอบรออะไรนานๆ”
เสียงที่กระซิบข้างแก้มเนียนทำเอาวรรษมนขนลุกและรู้สึกว่าคืนนี้เขาคงไปไม่ปล่อยเธอไปแน่ๆ
ชายหนุ่มกอดเอวเธอไว้ ใบหน้านั้นโน้มเข้าใกล้จนหญิงสาวถอยร่นไปทางด้านหลังแล้วล้มหงายลงไปบนเตียงนอนอย่างไม่ทันได้ระวัง
“ถึงเตียงเธอจะเล็กไปหน่อยแต่มันไม่ใช่ปัญหาหรอกเพราะฉันไม่คิดจะนอนอยู่แล้ว”
“คุณออสติน”
วรรษมนเรียกด้วยเสียงแผ่วเบาหวังให้เขาเปลี่ยนใจแต่ชายหนุ่มกลับทำตรงกันข้ามเพราะตอนนี้เขาคร่อมทับลงมาก่อนจะโน้มใบหน้าเขาใกล้แล้วประกบริมฝีปากหยักลงบนเรียวปากบางที่กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง
“อื้ม...”
เธอพยายามครางประท้วงเมื่อเขาส่งลิ้นร้อนแทะเล็มริมฝีปากทั้งบนร่างจนหญิงสาวยอมเผยอปากออก เขาไม่รอช้าที่จะส่งลิ้นร้อนเขาไปหาความหวานด้านใน
วรรษมนทำตัวไม่ถูกปลายลิ้นเล็กหลบเลี่ยงลิ้นสากแต่นั่นกลับทำให้ออสตินพอใจ เขาเคยเจอแต่ผู้หญิงที่เชี่ยวชาญเรื่องบนเตียงแต่พอเจอจูบไม่ประสาของวรรษมนก็รู้สึกแทบคลั่ง
“จูบเธอหวานนะเมล่อน ฉันชักอย่างรู้แล้วสิว่าส่วนอื่นจะหวานไหม”
มือใหญ่ดึงชุดคลุมอาบน้ำออกให้พ้นทาง ตาคมมองหน้าอกที่อวบอิ่มราวกับมันเป็นของหวาน
“สวยมากนะเมล่อน”
“อ๊ะ!..อื้ม...”
เธอสะดุ้งครางหวานเมื่อสองมือเคล้นคลึงความนุ่มหยุ่นอย่างหนัก ความเสียวแล่นพล่านทั่วทั้งตัวยิ่งเขาบีบแรงเธอก็ยิ่งรู้สึกอยากให้เขาสัมผัสมากขึ้น
ออสตินมองคนที่นอนดิ้นเนื้อตัวแดงระเรื่อแล้วกระตุกยิ้มก่อนจะจูบลงไปบนเรียวปากเธออย่างหนักหน่วงอีกครั้ง แต่ครั้งนี้หญิงสาวนั้นเริ่มจะจูบกลับนั่นยิ่งทำให้เขาพอใจมากยิ่งขึ้น ปากร้อนเริ่มแทะเล็มไปตามผิวเนียนสวยกลิ่นกายสาวที่ปะทะจมูกกระตุ้นเลือดลมในกายของเขาให้มากขึ้น
“อื้ม...”
หญิงสาวสะดุ้งอีกครั้งเมื่อเขาครอบครองยอดเต้างามเข้าปากร้อน ความเปียกชื้นที่ไล้เลียบนยอดอกทำเอาวรรษมนรู้สึกปั่นป่วนไปทั่วท้องน้อย เธอรู้สึกว่าร่างกายนั้นร้อนขึ้นทุกขณะ แม้ว่าในห้องจะเปิดเครื่องปรับอากาศไว้ก็ตาม
เสียงสูดปากและเสียงครางหวานของหญิงสาวช่างน่าฟังจนเขาอยากได้ยินอีกเรื่อยๆ
มือใหญ่เคลื่อนต่ำลงไปตามเอวคอดและสะโพกอวบอิ่มก่อนจะใช้เข่าดันให้เรียวขาทั้งสองข้างแยกออก
“ของเธอยังสวยนะเมล่อน”
เขาจ้องกลีบกุหลาบที่ปิดสนิทแล้วกลืนน้ำลายลงคอ ยิ่งเห็นน้ำหวานไหลซึมก็ยิ่งอยากจะลิ้มลองแต่ก็ต้องอดใจไว้เพราะไม่รู้ว่าเธอผ่านอะไรมาบ้าง
“อ๊ะ...”
หญิงสาวดิ้นพล่านเมื่อเขาใช้ปลายนิ้วลากขึ้นลงไปบนกลีบกุหลาบเธอรู้สึกทั้งเสียวและทรมานอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
“เสียวเหรอเมล่อน”
หญิงสาวไม่ตอบแต่เธอกัดริมฝีปากแน่นด้วยกลัวเสียงครางจะเล็ดลอดออกมาให้เขาได้ยิน
“ถ้าเสียวก็ครางออกมาสิ ฉันอยากได้ยินเสียงเธอครางนะเมล่อน”
ยิ่งเขาพูดเธอก็ยิ่งกัดริมปากแน่นเพราะไม่อยากทำตามที่เขาบอก ออสตินหัวเราะเมื่อเห็นเธอต่อต้าน เขาก้มใบหน้าเข้าหาเต้าอวบอีกครั้งขณะที่นิ้วร้ายก็เริ่มทำงานอย่างชำนาญ
“อื้อ...คุณออสติน...”
ในที่สุดเสียงหวานก็ครางออกมากอีกครั้งอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อเขากดนิ้วเข้าไปกลางกลีบดอกสวยแล้วขยับให้น้ำหวานอาบไปทั่วปลายนิ้ว
บทที่เกี่ยวข้อง
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 8 ทำไมไม่บอก nc
เพียงแค่ปลายนิ้วออสตินก็รู้สึกถึงแรงตอดรัดชายหนุ่มดันเข้าหาเธอลึกขึ้นเพื่อเปิดทางเพราะรู้สึกว่าช่องทางรักนั้นทั้งเล็กและแคบ“อื้อ...เจ็บ”ใบหน้าสวยบิดเหยเกเมื่อนิ้วร้ายดันเขามาด้านในลึกจนรู้สึกอึดอัดเธอพยายามดิ้นแต่ยิ่งดิ้นกลับยิ่งรู้สึกเสียวมากขึ้น“เจ็บหรือเสียวกันแน่เมล่อน”เขาพูดพลางหัวเราะเมื่อเห็นสะโพกเธอเริ่มจะส่ายเข้าหานิ้วที่กำลังควานอยู่ในช่องทางคับแน่น เขาก้มลงจูบเธออย่างเร่าร้อนขณะที่นิ้วก็เคลื่อนไหวเป็นจังหวะ ความเสียวทวีมากขึ้นเมื่อปากร้อนดูดไปตามผิวหนังจนขึ้นรอยแดงก่อนจะดูดดึงเม็ดทับทิมเข้าปากอย่างหิวกระหาย วรรษมนแอ่นอกอิ่มเข้าหาปากร้อนไปตามสัญชาตญาณ “คุณออสติน ไม่ไหว เมล่อนไม่ไหวแล้ว”“ไม่เจ็บแล้วใช่ไหม”“ไม่เจ็บแล้วแต่เมล่อนเสียว ทรมาน”“ตรงนี้ใช่ไหมที่เสียว”เขาเกร็งปลายนิ้วกดเข้าหาจุดกระสันด้านในโพรงถ้ำเป็นจังหวะเร็วขึ้น“อื้อ ตรงนั้น มันสะ เสียว คุนออสติน เมล่อนจะไม่ไหว แรงอีกนิด คุณออสตินอื้อ...”เสียงหวานหลุดครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่อารมณ์ของหญิงสาวพุ่งสูงสุดขีด ปลายนิ้วเท้าจิกเกร็งก่อนจะกระตุกติดกันพร้อมกับลมหายใจหอบเหนื่อยอย่างหนัก ช่องทางรักคล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 9 ไม่เคยง้อ
ออสตินมองคนที่หลับลงอย่างง่ายดายแล้วก็นึกสงสาร เพราะเมื่อครู่เขาค่อนข้างเอาแต่ใจและตักตวงความสุขให้กับตัวเองจนลืมไปเลยว่านี่เป็นครั้งแรกของหญิงสาว ชายหนุ่มไม่เคยแคร์ความรู้สึกของใครแบบนี้มาก่อนเพราะทุกครั้งที่นอนกับคนอื่นเขาก็จะมีสิ่งของและเงินตอบแทนให้กับพวกเธอเพื่อแลกกับความสุข แต่กับวรรรษมนเขาไม่คิดแบบนั้นเพราะเงินสองแสนที่เธอพูดถึงนั้นเขาไปสืบมาแล้วจึงรู้ว่าพี่สาวของเธอเป็นคนเอาไปเพื่อแลกกับการส่งเธอไปทำงานที่กาสิโนอันที่จริงวรรษมนไม่ต้องรับผิดชอบกับเรื่องนี้ แต่ออสตินก็เลือกที่จะไม่บอกเพราะอยากจะเก็บเธอไว้ใกล้ๆ ตัว เขาไม่มีเหตุผลอื่นนอกจากอยากจะนอนกับเธอเพียงเท่านั้นวรรษมนเป็นผู้หญิงที่สวย ผิวพรรณดีอีกทั้งหุ่นก็ตรงใจเขาอย่างที่สุดจากที่คิดว่าจะหาความสุขกับเธอแค่ชั่วครั้งชั่วคราว แต่ตอนนี้ความรู้สึกมันมากกว่านั้นมาเฟียหนุ่มรู้สึกถึงความเป็นเจ้าของรู้สึกหวงแหนและหลงใหลในเสียงหวานยามเรียกชื่อเขาอีกทั้งกลิ่นกายของเธอก็หอมมากกว่าน้ำหอมราคาแพงที่เขาเคยสัมผัส“เธอต้องเป็นแม่มดแน่ๆ” เขาพูดคนเดียวเบาๆ ก่อนจะหอมไปที่แก้มเนียนแล้วหลับตาลงนับเป็นครั้งแรกในรอบหลา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 10 ขออ้อนได้ไหม
“ป้ารู้ไหมว่าไข้ทับระดูคืออะไรอันตรายมากไหม” ออสตินถามป้าแม่บ้านหลังจากที่พยายามหาข้อมูลแล้วก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ “ไข้ทับระดูไม่อันตรายหรอกค่ะ ก็แค่มีไข้ช่วงที่เป็นประจำเดือน ว่าแต่ใครเป็นเหรอคะ หรือว่าหนูเมล่อน” “ครับ” “แล้วเธอปวดท้องด้วยไหม” “ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมเอายาลดไข้ให้เธอแล้ว เห็นเธออยากนอนก็ออกมารอข้างนอก” “เดี๋ยวป้าไปเตรียมกระเป๋าน้ำร้อนมาให้นะคะ เผื่อเธอจะปวดท้อง แล้วเย็นนี้ป้าจะทำข้าวต้มให้ทาน แล้วคุณออสตินล่ะคะเย็นนี้อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม” “ผมเอาข้าวต้มก็ได้ ป้าจะได้ไม่ต้องเหนื่อยทำหลายรอบ” พอป้าแม่บ้านเอากระเป๋าน้ำร้อนไฟฟ้ามาให้ออสตินก็กลับเข้าไปในห้องนอนของตนเองอีกครั้ง “คุณออสติน” เธอรู้สึกตัวเมื่อเขานั่งลงข้างๆ “เป็นไงบ้าง ปวดท้องไหม” “นิดหน่อยค่ะ” “ป้าแม่บ้านฝากกระเป๋าน้ำร้อนมาให้เธอจะเอาไหม” “เอาค่ะ” พอเขายื่นให้เธอก็รีบรับมาแล้วสอดใต้ผ้าห่มก่อนจะวางลวงบนท้องน้อยของตนเอง “ฉันไม่รู้ว่าที่เธอเป็นแบบนี้เพราะเรื่องเม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 11 รักอิสระ
“เย็นนี้คุณจะกลับมาค้างที่นี่ไหมคะ” วรรษมนถามออสตินระหว่างที่กำลังทานอาหารเช้าด้วยกัน เพราะวันนี้เขาต้องออกไปทำงานหลังจากที่อยู่กับเธอตลอดทั้งวันหยุด “ฉันก็ไม่แน่ใจ” ช่วงนี้งานเขาค่อนข้างยุ่งเพราะกำลังก่อสร้างโรงแรมแห่งใหม่ “แต่เมล่อนไม่อยากอยู่คนเดียวเลย ถ้าคุณไม่กลับเมล่อนขอกลับไปอยู่ที่บ้านได้ไหมคะ” “ไม่ได้นะ ฉันว่าที่นั่นมันอันตรายในซอยก็เปลี่ยวมาก” “แต่เมล่อนก็อยู่มาตั้งนานแล้วไม่เห็นมีอันตรายอะไรเลยนี่คะ” “เธออยากจะกลับไปอยู่ที่บ้านเพราะเหงาจริงๆ หรือเพราะคิดจะออกไปเจอคนอื่นกันแน่” แม้จะรู้ว่าวรรษมนไม่เคยมีใครมาก่อนแต่ออสตินก็ยังอดระแวงไม่ได้ “ก็แล้วแต่คุณจะคิดเลยค่ะ เมล่อนขอตัวไปกินยาแล้วนอนพักนะคะ” วรรษมนรู้สึกว่าตนเองจะเอาแต่ใจเกินไปแต่มันก็ช่วยไม่ได้เพราะช่วงที่เป็นรอบเดือนแบบนี้อารมณ์ของเธอก็จะขึ้นๆ ลงอยู่ตลอด ออสตินนั่งทำงานตั้งแต่เช้าจนบ่าย ชายหนุ่มไม่ค่อยมีสมาธิทำงานเท่าไหร่เพราะเอาแต่คิดถึงวรรษมนแต่จะโทรศัพท์ไปหาก็กลัวว่าหญิงสาวจะได้ใจและเขาจะควบคุมอยาก ที่ผ่านมาผู้หญิงของเขาจะอยู่ในพื
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 12 บอสอาการแปลกๆ
“สวัสดีค่ะ เลิกงานแล้วเหรอคะ” เสียงปลายสายรีบถามมาอย่างรวดเร็ว“อือ เพิ่งประชุมเสร็จ”“เหนื่อยไหมคะ”“อือ”“ถ้าเหนื่อยก็ไม่ต้องมาหาเมล่อนหรอกค่ะ เมล่อนอยู่คนเดียวได้” เสียงของคนพูดฟังแล้วไม่ค่อยจะเต็มใจเท่าไหร่“ห้ามฉันไปให้หาไม่ใช่จะหนีกลับไปนอนที่บ้านนะ” ออสตินรีบพูดดักทางเพราะคิดว่าวรรษมนจะต้องแอบกลับบ้านๆ“ไม่หรอกค่ะ เมล่อนแค่อยากจะขออนุญาตคุณออสตินลงไปซื้อของใช้ที่มินิมาร์ทหน้าคอนโดได้ไหมคะ”“จะซื้ออะไร ให้ลูกน้องฉันไปซื้อให้สิ”“อย่าเลยค่ะมันเป็นของใช้ผู้หญิง เมล่อนอาย”“งั้นก็ใช้ป้าแม่บ้านสิ”“ถึงป้าเขาจะเป็นลูกจ้างแต่ของบางอย่างเมล่อนว่าซื้อเองดีกว่า”“ทำไมเรื่องเยอะจัง จะซื้ออะไรหรือจะหาข้ออ้างแล้วแอบกลับบ้าน” ชายหนุ่มเริ่มจะหงุดหงิดขึ้นมา“เมล่อนโตแล้วนะคะคุณออสติน เรื่องคุณไม่ให้เมล่อนกลับบ้านเมล่อนก็ไม่กลับหรอกค่ะ”“แล้วจะซื้ออะไร บอกมาสิเดี๋ยวฉันจะซื้อไปให้ก็ได้” ออสตินปรับเสียงให้อ่อนลง“คุณจะกลับมาค้างที่นี่เหรอคะ”“ฉันแค่จะแวะเอาของไปให้ ไม่ต้องทำเสียงดีใจขนาดนั้นหรอก”“ก็แค่รู้ว่าคุณจะมาเมล่อนก็ดีใจแล้วค่ะ คุณจะซื้อของมาให้จริงๆ ใช่ไหมคะ”“ก็ใช่น่ะสิบอกมาว่าจะเอาอะไร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 13 แค่คุณแวะมา
เสียงเปิดประตูทำให้คนที่กำลังเก็บกวาดห้องครัวอยู่รีบเช็ดมือก่อนจะเดินออกมาต้อนรับด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความดีใจ “คุณมาจริงๆ ด้วย” “ฉันบอกจะมาก็ต้องมาสิ นี่ของที่เธอฝากซื้อ” “ขอบคุณนะคะ คุณทำงานเหนื่อยมาทั้งวันแล้วยังใจดีซื้อของมาให้เมล่อนอีก” “ฉันทำให้ขนาดนี้แล้วมีอะไรตอบแทนไหม” “มีสิคะ เมล่อนทำกับข้าวเผื่อคุณด้วยค่ะ” “ฉันไม่ได้หมายถึงกับข้าว” เขารวบคนที่ยืนหน้าระรื่นเข้ามากอดแล้วหอมแก้มเธอเบาๆ ด้วยความมันเขี้ยว “แล้วหมายถึงอะไร” วรรษมนดึงเนกไทเขาออกพลางมองด้วยสายตาหวานเชื่อม เธอรู้ว่าเขาต้องการ “เธอก็รู้ว่าฉันต้องการอะไรจากเธอ” “รู้ค่ะ เมล่อนว่าเอาไว้อีกสองวันนะคะ” “ตั้งสองวันเลยเหรอ ฉันไม่เคยต้องรออะไรนานๆ แบบนี้มาก่อน” เขาแกล้งทำเป็นโมโหแต่ที่จริงก็รู้ว่าเธอยังไม่พร้อม แล้วที่แวะมาหาวันนี้ก็ไม่ได้ต้องการเรื่องอย่างว่าเขาแค่อยากมาดูให้เห็นกับตาว่าเธอยังอยู่ที่คอนโดจริงๆ “เมล่อนรู้ว่ามันนาน แต่คุณก็ต้องเข้าใจเมล่อนด้วยนะคะ เมล่อนเป็นผู้หญิงแล้วผู้หญิงทุกคนก็ต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 14 ผู้หญิงที่แม่เลือก
ออสตินต้องหัวเสียเมื่อได้รับโทรศัพท์จากมารดาสั่งให้เขาไปทานอาหารเย็นที่บ้าน “แม่กลับมาเมื่อไหร่ครับ” เขาถามด้วยความแปลกใจเพราะเมื่อสองวันก่อนตอนที่ท่านโทรศัพท์มาหาท่านก็ไม่เคยพูดเรื่องนี้กับเขาเลย “เมื่อเช้าจ้ะ เดี๋ยวออสตินหาแม่ที่บ้านนะลูกแล้วเราค่อยคุยกันดีไหม” “เอาไว้วันอื่นได้ไหมครับ วันนี้ผมมีนัดแล้ว” เขานัดกับวรรษมนไว้ว่าเย็นนี้จะพาเธอออกไปทานอาหารข้างนอกหลังจากที่ทานอาหารฝีมือของเธอมาสามวันติด “แม่ถามรวีแล้วเธอบอกว่าวันนี้ลูกไม่มีนัดที่ไหน หรือลูกกำลังจะไปหาใคร แม่ได้ข่าวนะว่าพาผู้หญิงไปอยู่ที่คอนโด” “ผมอยากจะรู้จังว่าใครมันเป็นคนคาบข่าวไปบอกแม่” “เรื่องจริงใช่ไหมล่ะ ถึงได้ไม่ปฏิเสธอย่างนี้ เอาล่ะแม่ว่าลูกรีบกลับมาคุยกับแม่ที่บ้านดีกว่าหรือว่าอยากจะให้แม่ไปหาที่คอนโด” “แม่ครับ ที่นั่นเป็นพื้นที่ส่วนตัวของผม” “แม่รู้ว่านั่นเป็นที่ส่วนตัว แม่ถึงเรียกออสตินมาเจอที่บ้าน” “ก็ได้ครับเลิกงานแล้วผมจะไป คุณพ่อมาด้วยไหม” “ไม่จ้ะ” “แม่คงไม่มาหาผมแค่เพราะได้ยินข่าวว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 15 อย่าโกรธนะคะ
เพราะออสตินบอกว่าจะไปทานอาหารเย็นและค้างกับมารดาที่บ้านเย็นนี้วรรษมนเลยไม่ได้ทำกับข้าว หญิงสาวต้มมาม่าทานจากนั้นก็มานั่งดูทีวีต่อเพราะถ้าให้เข้าไปนอนเวลานี้ก็คงยังนอนไม่หลับอยู่ดี เสียงเปิดประตูทำใบหน้าสวยเต็มไปด้วยความสงสัยเธอรีบเดินไปยังประตูแล้วก็ต้องยิ้มก่อนจะวิ่งเข้าไปกอดออสตินด้วยความดีใจ “ดีใจจังค่ะที่คุณกลับมา เหนื่อยไหมคะกินอะไรมาหรือยัง” “ยังเลย มีอะไรให้กินบ้างล่ะ” เขากอดเอวแล้วเดินตรงมายังห้องครัว “ก็คุณบอกจะทานข้าวกับแม่ที่บ้าน เมล่อนก็เลยไม่ได้ทำกับข้าว” “แล้วเมื่อเย็นเธอกินอะไรล่ะ หรือไม่ได้กินข้าว” “เมล่อนไม่ได้กินข้าวค่ะ แต่กินมาม่า” “ทำให้ฉันกินหน่อยสิ” “มาม่าเหรอคะ” “อือ ฉันหิวมากรอเธอทำกับข้าวคงไม่ไหว” “ได้ค่ะ คุณนั่งรอตรงนี้เลยก็ได้ค่ะ แป๊บเดียวก็เสร็จแล้ว” วรรษมนรีบยกหม้อขึ้นตั้งระหว่างรอน้ำเดือดก็เตรียมหมูสับ ลูกชื้นปลาและกุ้งที่เหลือจากเมื่อวานมาเตรียมไว้ก่อนจะหันผักกะหล่ำปลีเพิ่มให้อีกนิดหน่อย ไม่นานนักทุกอย่างก็พร้อมรับประทาน “น่ากิน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25
บทล่าสุด
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 25 เรื่องจริงทั้งหมดใช่ไหม
กลับมาถึงคอนโดมิเนียมวรรษมนก็รีบทำกับข้าวและเตรียมน้ำให้กับออสตินเพราะคิดว่าอีกสักพักเขาก็คงจะกลับมาแต่รอจนสี่ทุ่มก็ยังไม่มีแม้แต่เงาของชายหนุ่ม หญิงสาวอดคิดไม่ได้ว่าเขาไปนอนกับผู้หญิงที่ชื่อมิเชลหรือเปล่า จากที่คิดว่าไม่เป็นไรก็เริ่มน้อยใจขึ้นทีละนิด เธอนอนมองโทรศัพท์และอยากจะวิดีโอคอลไปหาแต่ก็กลัวว่าถ้าเห็นเขาอยู่กับผู้ให้หญิงคนนั้นแล้วตนเองจะรับไม่ได้ กว่าวรรษมนจะข่มตาหลับก็เกือบจะเที่ยงคืน ออสตินกลับมาถึงคอนโดมิเนียมหลังเที่ยงคืนเล็กน้อยเพราะหลังจากพามิเชลช็อปปิ้งแล้วยังต้องพาเธอไปทานข้าวและฟังเพลงต่อและคิดว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะได้ทำแบบนี้เนื่องจากเขาสั่งคนที่โรงแรมแล้วว่าห้ามไม่ให้มิเชลเข้าไปยุ่งวุ่นวายที่โรงแรมอีกและมารดาของเขาก็เลิกล้มความคิดที่อยากให้มิเชลเป็นลูกสะใภ้เพราะเธอทำอะไรหลายๆ อย่างที่มารดาเขาไม่ชอบ ทั้งห้องปิดไฟมืดเขาเปิดตู้เย็นเพื่อจะหาน้ำดื่มก็เห็นว่ามีกับข้าวอยู่หลายอย่างไม่ต้องเดาก็รู้ว่าวรรษมนทำไว้รอเขา ชายหนุ่มอยากจะเข้าไปหาเธอเข้าไปอธิบายว่าเพราะอะไรเขาถึงไม่บอกเธอว่ากลับมาถึงกรุงเทพแล้วและอยากบอกหญิงสาวถึง
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 24 ก็รักไปแล้วจะยอมได้ยังไง
พอออกจากร้านกระเป๋ามาแล้วมิ้นต์ก็หยุดเดินกะทันหันจนคนที่เดินตามมาข้างหลังชนเข้าอย่างจัง “จะหยุดทำไมไม่บอกก่อนล่ะมิ้นต์”“เรามีเรื่องต้องคุยกันนะเมล่อน” มิ้นต์พูดด้วยสีหน้าจริงจัง“เรื่องอะไร”“ก็เรื่องในร้านกระเป๋าเมื่อกี้ไง เกิดอะไรขึ้นกันแน่”“เดี๋ยวเราเล่าให้ฟังนะ ตอนนี้เรารีบตามสองคนนั้นไปเลือกเสื้อผ้าก่อนเถอะ”“ต้องเล่าจริงๆ นะ”“จริงสิ เดี๋ยวซื้อเสื้อผ้าเสร็จแล้วไปหาอะไรกินกัน เมล่อนจะได้เล่าให้ทุกคนฟังพร้อมกันดีไหมล่ะ”“ก็ต้องดีสิ งั้นก็รีบไปกันเถอะ”วรรษมนและมิ้นต์เดินไปยังแผนกเสื้อผ้า พอไปถึงก็ช่วยกันเลือกชุดให้กับอายหลายชุด ก่อนจะพากันมายังร้านอาหารญี่ปุ่นเพราะมิ้นต์อยากจะทานซาซิมิ“เล่ามาเลยเมล่อน”“เล่าอะไรกันเหรอมิ้นต์”“ก็เล่าเรื่องในร้านกระเป๋าน่ะสิจินนี่”“เกิดอะไรขึ้นที่ร้านกระเป๋าเหรอ”“ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งจะซื้อกระเป๋าสองใบแต่นางก็ลีลาเลือกไม่ได้สักทีว่าจะเอาสีไหนพอผู้ชายบอกว่าจะซื้อให้สองสีนางก็ดีใจแล้วหันเกาะแขนผู้ชายแล้วตอนนั้นเมล่อนก็บอกพนักงานว่าจะซื้อกระเป๋าสองใบนั้น ที่นี่นางก็ไม่ยอม นางบอกนางจองไว้แล้ว แต่เพื่อนเราก็ไม่ยอมเหมือนกัน”“ก
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 23 อยากได้ต้องได้
วรรษมนดูหนังกับเพื่อนจบก็ออกมายังโซนที่เป็นร้านค้าเพราะมิ้นต์อยากได้กระเป๋าคอลเล็กชันใหม่ที่เพิ่งวางขาย “กระเป๋าอะไรใบนิดเดียวราคาตั้งหลายหมื่น” อายพูดขึ้นเมื่อเห็นราคากระเป๋าแต่ละใบที่แพงจนเธอไม่กล้าจะหยิบขึ้นมาดู “กระเป๋าแบรนด์เนมแบบนี้แหละอาย แต่เราซื้อไปแล้วก็ขายต่อได้นะ ราคาไม่เคยตกด้วย” “แต่พวกเรายังเรียนอยู่จะเอาเงินที่ไหนมาซื้อล่ะ บ้านพวกเราไม่รวยเหมือนที่บ้านมิ้นต์” “บ้านเราก็มิ้นต์ไม่รวยเท่าไหร่หรอกแต่ที่มีเงินมาซื้อกระเป๋าแบรนด์เนมพวกนี้ก็เพราะทุกครั้งที่ปิดเทอมหรือมีวันหยุดยาวเราก็จะช่วยที่บ้านทำงานด้วยแม่ก็เลยแบ่งเงินให้น่ะ” บ้านของหญิงสาวมีธุรกิจหลายอย่างทั้งคอนโดมิเนียมที่ให้ต่างชาติเช่า แผงให้เช่าในตลาดสด ห้องแถวและอาคารพาณิชย์อีกหลายแห่ง “มีธุรกิจนี่ก็ดีเหมือนกันนะ เราอยากมีแบบนี้บ้างจัง” “อายก็มีแล้วนี่ ขายของออนไลน์ไงล่ะ” “มันต่างกันน่ะสิ ขายของออนไลน์ถ้าวันไหนไม่ไลฟ์หรือสินค้าไม่น่าสนใจคนก็ซื้อน้อย แล้วตอนนี้คนก็ทำเยอะมากแล้วบางคนก็แต่งตัวสวยเชียวอย่างอายหน้าบ้านๆ แบบนี้ก็ยากหน่อย
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 22 ผู้หญิงแปลกๆ
เวลาในแต่ละวันไม่ได้ผ่านไปอย่างไร้ค่า ถึงแม้ว่าตอนนี้ออสตินจะยังไม่กลับมาจากกาสิโนที่สามเหลี่ยมทองคำเพราะนอกจากเขาจะไปดูกาสิโนแล้วเขายังซื้อโรงแรมที่นั่นเพิ่มอีกหนึ่งแห่ง เลยทำให้ยังไม่สามารถกลับมากรุงเทพได้ แม้ว่าตัวจะอยู่ไกลแต่ชายหนุ่มก็ยังพยายามปลีกเวลาวิดีโอคอลมาหาวรรษมนเกือบทุกวัน เขารู้สึกหายเหนื่อยเมื่อได้เห็นหน้าของหญิงสาว “ตอนนี้ทำขนมได้กี่อย่างแล้วล่ะเมล่อน” “หลายอย่างแล้วค่ะ แต่ยังไม่ค่อยอร่อย เมล่อนคงไม่มีฝีมือด้านนี้เลย” ในทุกวันวรรษมนจะนั่งรถตู้ของออสตินมายังโรงเรียนสอนทำเบเกอรี่ แต่ก็เพียงแค่เดินผ่านเพราะเธอแอบออกทางด้านหลังโรงเรียนเพื่อไปยังโรงเรียนสอนการต่อสู้โดยมีภูมิพาไปส่วนลูกน้องคนอื่นก็ได้แต่รออยู่ที่โรงเรียนสอนทำเบเกอรี่เพราะฉะนั้นฝีมือการทำขนมของวรรษมนจึงยังไม่พัฒนา “ใจเย็นๆ นะค่อยเรียนเดี๋ยวก็เก่งเอง” “ออสตินคะ ถ้าเมล่อนเรียนแล้วแต่ยังทำไม่อร่อยคุณจะไม่ว่าอะไรใช่ไหม” “ไม่หรอกเพราะผมไม่ได้คาดหวังแต่ที่ให้ไปเรียนเพราะไม่อยากให้คุณอยู่ว่างๆ แล้วเรื่องเรียนขับรถล่ะตกลงว่าได้เรียนไปกี่ชั่วโมงแล้
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 21 อิสระไม่มีจริง
วรรษมนนัดเจอเพื่อนที่หน้าโรงหนังซึ่งพอหญิงสาวมาถึงเพื่อนๆ ก็มารอกันอยู่ก่อนแล้ว“อาย มิ้นต์ ไม่เจอกันเกือบเดือนสวยขึ้นนะเนี่ย” หญิงสาวทักทายเพื่อนทั้งสองคนที่นั่งรออยู่ก่อน“เมล่อนนี่ปากหวานตลอดเลยนะ เธอก็สวยขึ้นเหมือนกันนะแล้วดูสิทั้งชุดทั้งกระเป๋ารองเท้าแบรนด์เนมทั้งตัวเลยนะ ไปรวยมาจากไหน”“ของปลอมทั้งนั้นแหละ”“ไม่ต้องมาโกหกเลยเราดูออกนะอันไหนของจริงของปลอม” มิ้นต์ซึ่งที่บ้านฐานะดีกว่าใครพูดขึ้น“บอกพวกเรามาเลยว่าไปรวยมาจากไหนเมล่อน” อายคาดคั้น“ไม่ได้รวยหรอก ของพวกนี้ของพี่สาวเราน่ะ”“ไหนว่าพี่สาวหนีไปแล้ว”“ก็ใช่นะ นางหนีไปแล้วแต่ของพวกนี้นางไม่เอาไปเราเลยหยิบมา” “ทิ้งไว้แต่ของแพงแบบนี้สงสัยว่าพี่เธอคงจะไปได้ดี” “ก็คงอย่างนั้นมั้ง แล้วจินนี่ไปไหนล่ะทำไมยังไม่มาอีก” “นางมาแล้วแต่ขอไปเข้าห้องน้ำแล้วก็คงโทรรายงานแฟนนั่นแหละ” “อ้อ” วรรษมนพยักหน้าเพราะเข้าใจเพื่อนดี “ไม่รู้จินนี่ทนได้ยังไงนะ มีแฟนหรือมีพ่อก็ไม่รู้ไปไหนทำอะไรก็ต้องโทรรายงานตลอด ถ้ามีแฟนแบบนี้เราขอไม่มีดีกว่า” อายส่ายศีรษะเพราะเธอเป็นคนไม่ชอบให้ใครมาจู้จี้
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 20 อย่าบอกออสติน
จากที่นัดกับวรรษมนว่าจะรีบกลับไปหาเธอออสตินก็ต้องผิดนัดเพราะกาสิโนที่สามเหลี่ยมทองคำมีปัญหา “ผมขอโทษนะเมล่อน” เขาพูดอย่างสำนึกผิด “เมล่อนเข้าใจค่ะ แต่คุณจะไปหลายวันไหมคะ” “ไม่แน่ แต่จะรีบจัดการทุกอย่างให้เร็วที่สุดนะ” “เมล่อนอยากไปกับคุณจังค่ะ ให้เมล่อนไปด้วยได้ไหมคะ” “งานของผมมันอันตรายนะ ถ้าเมล่อนมาด้วยผมก็คงทำงานได้ไม่เต็มที่เพราะห่วงหน้าพะวงหลัง” “เมล่อนคงเหงาแย่เลยนะคะ” “ไม่เหงาหรอก เมล่อนก็ไปเรียนทำขนมอย่างที่อยากเรียนไง ผมจะให้ภูมิเป็นคนคอยรับส่ง” “ได้ค่ะ เมล่อนขอใช้เงินที่คุณโอนให้นะคะ” “ผมให้แล้วเมล่อนจะเอาไปทำอะไรก็ได้ ถ้าไม่พอก็บอก หรือรูดบัตรก็ได้นะ” “เมล่อนไม่ชอบรูดบัตรเพราะมันไม่เห็นว่าเราจ่ายไปมากแค่ไหนและเหลือเงินแค่ไหน” “ผมตามใจเมล่อนเลย ผมต้องไปขึ้นเครื่องแล้วนะ” “เดินทางปลอดภัยนะคะ” วรรษมนทำหน้าเซ็งเมื่อเขาวางสายไปแล้วหญิงสาวเข้าไปแช่น้ำในอ่างที่เตรียมไว้ให้เขาก่อนจะออกมานั่งคุยกับเพื่อนในไลน์กลุ่มซึ่งเพื่อนๆ นัดกันไปดูหนังตอนบ่
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 19 ยัดเยียด
“เย็นนี้คุณจะไปทานข้าวเย็นกับคุณแม่ก็ได้นะคะ” เพราะตลอดสองวันนี้เธอได้ยินมารดาของเขาโทรศัพท์มาหาตลอด หญิงสาวเลยไม่อยากให้มารดาเขาไม่ชอบเธอตั้งแต่ยังไม่รู้จักกัน “ผมไปทานกับท่านก็ได้ แต่ผมจะกลับมาค้างที่นี่นะ รอผมได้ไหม” “ผม…” เธอรู้สึกแปลกกับคำที่เขาใช้แทนตัวเอง “ไม่ชอบเหรอ” “ชอบค่ะ ดูเหมือนเราสนิทกันมากขึ้น” “ผัวเมียก็ต้องสนิทกันอยู่แล้ว เมล่อนก็เลิกเรียกผมว่าคุณออสตินได้แล้วนะ เรียกแค่ออสตินได้ไหม” เขาเดินเข้าใกล้จนหญิงสาวได้กลิ่นน้ำหอมอันเป็นเอกลักษณ์ออกมาจากตัวเขา กลิ่นน้ำหอมราคาแพงที่ผสมกับกลิ่นของเขามันเป็นกลิ่นที่เธอชอบที่สุด วรรษมนรู้สึกดีทุกครั้งที่เขาอยู่ใกล้แบบนี้ “ก็ได้ค่ะ ขยับอีกนิดสิคะเมล่อนจะช่วยติดกระดุมให้จะได้รีบไปทำงาน” หญิงสาวพูดพลางช่วยเขาติดกระดุมเสื้อ แต่พอสายตาเห็นแผงอกของชายหนุ่มที่มีแต่รอยเล็บใบหน้าสวยก็ร้อนเห่อด้วยความเขินอาย “ฝีมือใครกันนะที่ทำผมเป็นแบบนี้” เขาถามขณะที่สองมือกอดเธอไว้อย่างหลวมๆ จมูกโด่งหอมไปที่แก้มแดงระเรื่อทั้งสองข้าง “เจ็บไหมคะ เมล่อนไม่ได
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 18 แบบไหนก็คือเมีย
“เมียลับเหรอคะ” “ใช่ ฉันมีเหตุผลที่บอกใครไม่ได้” ออสตินถอนหายใจเพราะไม่รู้จะเริ่มพูดยังไงให้วรรษมนเข้าใจถึงความจำเป็นที่เขาต้องปิดบังไว้ “เมล่อนไม่อยากรู้เหตุผลหรอกนะคะ แค่คุณให้สถานะเมียเมล่อนก็ดีใจแล้วค่ะ เมล่อนไม่สนใจคำต่อท้ายเลยขอแค่ระหว่างที่เมล่อนเป็นเมียคุณจะไม่ทิ้งให้เมล่อนอยู่คนเดียวก็พอ” วรรษมนไม่ต้องการอะไรเลยไม่ว่าจะเป็นเงินทองหรือของใช้เธอต้องการแค่มีเขาอยู่ข้างๆ ก็พอ “ขอแค่นี้เองเหรอ” พอได้ยินสิ่งที่หญิงสาวพูดออสตินก็ยิ่งรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เขาไม่ควรมองข้ามและเห็นเธอเป็นแค่คู่นอนอย่างที่ผ่านมา เขาไม่อยากจะยอมรับเลยว่าตอนนี้ตนเองนั้นรู้สึกกับวรรษมนมากกว่าความหลงใหลแต่เขากำลังรักเธอแม้จะไม่เคยรักใครมาก่อนแต่ความรู้สึกที่มีให้วรรษมนนั้นเขาคิดว่ามันคือความรัก ความห่วงใยและหวนแหนเธอกว่าใครทั้งหมด ยิ่งเห็นหญิงสาวไม่เรียกร้องไม่ต้องอะไรเขาก็ยิ่งรักเธอมากขึ้นเรื่อยๆ “ค่ะ” “ฉันสัญญาาว่าจะมีแค่เธอนะ” เขากระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นก่อนจะบอกหญิงสาวถึงเหตุผลที่ตนเองไม่อยากให้ใครรู้ว่าเธอเป็นภรรยาของเขา ออสตินไ
มาเฟียหลงเมียลับ ตอนที่ 17 ร้องขอ nc
“อื้อ เบาๆ นะคะ”หญิงสาวจับแขนที่ขนาบข้างลำตัวแน่น เมื่อความเป็นชายของเขากำลังลากวนอยู่บนเกสรสาว ใบหน้าสวยแดงซ่านเมื่อจ้องกับตาคมที่มองมาพอดี“ฉันจะเบาถ้าเธอไม่รัดแน่นนะเมล่อน อ่า..เมล่อน เธอรัดแน่น” เสียงทุ้มครางแหบพร่าเมื่อส่วนปลายรุกล้ำเข้าไปในโพรงสาวเพียงนิดแล้วถูกความอ่อนนุ่มโอบรัดเป็นจังหวะและดูดกลืนความเป็นชายเข้าไปทีละนิด ออสตินกัดฟันกรอดพยายามจะข่มใจของตนเองไม่ให้ทำรุนแรงเพราะอยากจะมอบความสุขเพื่อตอบแทนความรักที่หญิงสาวมีให้ กว่าเขาจะพาตัวตนเข้าจนสุดก็แทบแย่ “ออสติน เมล่อนเจ็บ” “ฉันเบาที่สุดแล้วนะ เธอตอดแรงเป็นบ้า” “อื้อ...” หญิงสาวครางและพยายามกัดฟันแน่นความเจ็บกำลังลดลงแต่สิ่งที่เพิ่มคือความเสียวซ่าน “ฉันว่าเธอหายเจ็บแล้วนะเมล่อน” เขายิ้มมุมปากก่อนจะกดจูบลงมาอย่างเร่าร้อน วรรษมนตอบรับจูบของเขาด้วยความเต็มใจ นั่นยิ่งทำให้ออสตินพอใจมากยิ่งขึ้น ถึงแม้จะจูบเธอไม่กี่ครั้งแต่หญิงสาวก็เรียนรู้ที่จะตอบสนองเขาได้อย่างที่เขาต้องการ ชายหนุ่มขยับสะโพกอย่างช้าๆ ปากก็มอบจูบให้เธออย่า
