LOGINShare
[3] ไอ้หมาโง่
Last Updated:
2025-03-20 16:00:11มาเฟียติดสัตว(แพทย์)
ตอนที่ 3 ไอ้หมาโง่ “อ…เอ่อ คือว่า หน้าฉันมีอะไรติดอยู่หรือเปล่าคะ” เธอถามผมด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก ก่อนจะใช้มือข้างที่ว่างลูบใบหน้าสวยของตัวเองไปมา “ป…เปล่าหรอก” “งั้นหรอคะ งั้นคุณช่วยตามฉันมาได้ไหมคะ” “ไปไหน” “ไปคลีนิกค่ะ” “ไปทำไม?” นั่นสิ เธอจะพาผมเข้าคลินิกไปทำไม ก็ในเมื่อเราทั้งสองไม่มีใครได้รับบาดเจ็บจากเหตุการณ์เมื่อกี้เลยด้วยซ้ำ “ก..ก็ พาเจ้าหมาน้อยตัวนี้ไปเช็คอาการไงคะ คุณไม่สงสารมันหรอ ดูสิคะ ตอนนี้มันมองหน้าคุณตาละห้อยเลย” “ห๊ะ!?” เธอเข้าใจภาษาหมาหรือไงว่ะ ถึงบอกว่าหมามันกำลังอ้อนผมอยู่ ที่เห็นก็จะมีแต่ไอ้หมาในอ้อมกอดเธอกำลังทำหน้าโง่อยู่ก็แค่นั้นแหละ “ค่ะ งั้นเราไปกันเถอะ” “เห้ย! เดี๋ยวฉันไม่ไป” ผมรีบปฏิเสธเธอออกไป แต่เธอหาได้ฟังเสียงปฏิเสธของผมไม่ เอาแต่เดินลากจูงมือผมตรงไปตามทางเรื่อยๆ ในเมื่อไม่มีทางเลือกก็เลยเดินตามเธอไปอย่างเลี่ยงไม่ได้ นี่ถ้าใครมาเห็นเขาล้อผมตายเลยน่ะเนี่ย ที่ให้ผู้หญิงที่อ่อนแอแบบนี้เดินลากจูงเอาแบบนี้ 30นาทีผ่านไป คลินิกสัตว์น่ารัก นี่ก็ผ่านมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วหลังจากที่โดนยัยผู้หญิงบ้าเมื่อกี้ลากมาที่คลินิกรักษาสัตว์ด้วยกัน ผมมองไปที่ห้องๆ หนึ่งซึ่งน่าจะเป็นห้องให้การรักษาซึ่งมันเป็นกระจกใสสามารถมองทะลุเข้าไปได้ ผมเห็นเธอก้มๆ เงยๆอยู่ที่ไอ้หมาหน้าโง่นั้นอยู่นานก่อนจะยิ้มออกมาเหมือนกับโล่งใจอะไรสักอย่าง เรื่องที่ผมได้รู้อีกอย่างก็คือเธอเป็นหมอรักษาสัตว์ที่คลินิกแห่งนี้ด้วย ก็นึกว่าเป็นผีบ้าที่รักสัตว์จนไม่รักตัวเองถึงได้วิ่งไปกลางถนนแบบนั้น ตอนแรกก็แปลกใจอยู่นิดหน่อยนึกว่าเธอโกหกเรื่องเป็นหมอ เห็นหน้าตาดูเด็กขนาดนั้นก็คิดว่าเรียนอยู่ม.ปลายอะไรแบบนี้เสียอีก แกร๊ก! เธอเปิดประตูออกมาพร้อมกับจูงหมาตัวนั้นออกมาด้วย และเดินตรงมาหาผมที่นั่งรออยู่ที่โซฟารับรอง “เสร็จหรือยังฉันจะได้กลับ” ก็ไม่รู้ทำไมว่าตัวผมต้องมานั่งเฝ้าเธอแบบนี้ด้วย “เสร็จแล้วค่ะ แต่ฉันมีเรื่องอยากจะขอความช่วยเหลือจากคุณ” “อะไร? แค่ฉันช่วยเธอจากความตายเมื่อกี้ยังไม่พออีกหรอ” “เรื่องนั้นฉันรู้สึกขอบคุณคุณมากๆ เหมือนกัน แต่เรื่องนี้มันคนละเรื่อง และฉันก็กังวลมาก” “เรื่องอะไร?” “คุณช่วยรับเลี้ยงน้องหมาตัวนี้หน่อยได้ไหมคะ” “ไม่!!!” “งื้อออ~ คุณช่วยหยุดคิดสักหน่อยสิคะ ดูสิมันน่ารักมากๆ เลย อีกอย่างมันน่าจะชอบคุณนะคะ ดูสิมันกระดิกหางให้คุณไม่หยุดเลย” “ฉันไม่ถูกกับหมา” “นะคะคุณ ถือว่าช่วยเพื่อนร่วมโลก” “ฉันไม่อยากเป็นเพื่อนกับหมา” “ฮึก คุณไม่สงสารน้องเลยหรอ ดูสิ มันต้องการความรักจากคุณนะ” เอ้า แค่ผมไม่รับไอ้หมาโง่มาเลี้ยงแค่นี้เธอถึงกลับร้องไห้เลยหรอ แล้วผมก็ไม่เคยคิดจะเลี้ยงสัตว์ด้วย อยู่ดีๆ เธอก็เดินเอามายัดเยียดให้ผมเลย “แล้วทำไมเธอไม่เลี้ยงเองล่ะ” “ที่จริงฉันก็อยากเลี้ยงแต่ติดที่ฉันพักอยู่ในคอนโดและไม่สามารถเลี้ยงน้องได้” “ก็ได้ๆ ฉันจะเลี้ยงมันก็ได้” เห็นว่าไอ้หมาโง่มันน่าสงสารอยู่นิดหนึ่งหรอกน่ะ ไม่ได้แพ้น้ำตาเธอสักหน่อย เหอะ! “จริงหรอ คุณจะรับเลี้ยงน้องจริงๆ หรอ” “อือ แต่….” “แต่? แต่อะไรหรอคะ” เธอทำหน้างงพร้อมกับเอียงคอเหมือนไอ้หมาโงที่ยืนอยู่ข้างๆ กันเลย “แต่เธอต้องมาหาฉันทุกครั้งที่ฉันเรียก เพราะฉันเลี้ยงหมาไม่เป็น” “ทุกครั้งเลยหรอคะ” “แล้วแต่น่ะ ถ้าเธอไม่ตกลง ทุกอย่างที่พูดก่อนหน้านี้ก็ถือว่าเป็นโมฆะ” “ตกลงค่ะ ฉันตกลง” เธอรีบตอบตกลงทันทีก่อนที่ผู้ชายตรงหน้าของตัวเองจะเปลี่ยนใจไม่รับเลี้ยงน้องหมาที่ตัวเธอวิ่งไปช่วยมา “หึ!ดีล งั้นก็เอาโทรศัพท์ของเธอมาสิ” “อ…เอาไปทำไมคะ?” “แลกช่องทางการติดต่อน่ะสิ เธอจะได้ไม่หนีฉันตอนที่ฉันจะโทรมาเรียกเธอไง” “ก็ได้ค่า” เธอเอออออย่างงงๆ ก่อนจะล้วงหาโทรศัพท์ในกระเป๋าและส่งไปให้เขา Rrrrrr Rrrrrr Rrrrrr “หึ เรียบร้อยเอาคืนไป” ผมส่งโทรศัพท์คือเธอไปเมื่อและช่องทางการติดต่อไว้ทุกช่องทางแล้ว พร้อมกับโทรเข้าโทรศัพท์ของผมด้วยเสร็จสรรพ “งั้นคุณซื้อพวกอุปกรณ์สำหรับเลี้ยงน้องไปด้วยเลยไหมคะ” “งั้นเอาทุกอย่างที่จำเป็นหมาให้หมดเลย เพราะยังไงฉันก็เลือกไม่เป็นอยู่แล้ว ฝากหน้าที่นี้ให้กับเธอก็แล้วกัน” “ค่ะ เดี๋ยวฉันจะไปเลือกให้เอง ส่วนน้องก็ให้คุณถือเชือกไว้นะคะ” เธอพยักหน้าตกลงพร้อมกับส่งเชือกจูงไอ้หมาโง่นี่มาให้ผม และก็เดินหายเข้าไปในคลินิกอีกครั้ง “นี่ไอ้หมาโง่” โฮ่ง! โฮ่ง! “รู้ไหมว่าแกเป็นภาระฉัน ทำตัวให้มีประโยชน์ด้วยล่ะ” ผมเป็นบ้าแล้วหรือเปล่าเนี่ยที่มายืนคุยกับหมาอยู่แบบนี้ หงิง~ หงิง~ หงิง~ “อะไร? แกร้องแบบนั้นทำไม” อยู่ดีๆ มันก็ร้องเสียงเล็กพร้อมกับเอาหัวของมันมาถูไถที่ขาของผมไปมา “น้องน่าจะอยากให้คุณลูบหัวน้องนะคะ ลองลูบดูสิคะ น้องน่าจะดีใจสุดๆ เลยค่ะถ้าคุณลูบหัวน้อง” พนักงานในคลินิกเดินมาหาผมพร้อมกับบอกให้ผมลูบหัวหมา นี่คนในคลินิกนี้พูดภาษาหมาได้หรอ ทำไมถึงรู้ว่ามันต้องการที่จะสื่ออะไร “หรอ แกอยากให้ฉันลูบหัวแกงั้นหรอไอ้หมาโง่” หงิง~ หงิง~ หงิง~ ปุ๊! ปุ๊! ผมลูบหัวมันสองสามทีพร้อมกับตบแปะเบาๆ ที่หัวมันด้วย เหมือนจะเป็นอย่างที่พนักงานเดินมาบอกจริงๆ นั่นแหละ เพราะทันทีที่ผมลูบหัวมันเมื่อกี้มันก็กระดิกหางใส่ผมใหญ่เลยแถมยังเอาหน้ามาคลอเคลียที่ขาผมหนักขึ้นไปอีก “ลักษณะดูคุ้นๆ น่ะเนี่ย เหมือนหมาที่เคยเห็นต่างประเทศเลย” มันดูเหมือนหมาที่ไม่ควรถูกทิ้งเลยด้วยซ้ำ เพราะมันน่าจะเป็นหมาพันธุ์ของต่างประเทศ แต่ผมไม่มีความรู้เรื่องพันธุ์หมาเลยเนี่ยสิ เอาไว้ค่อยถามเธอทีหลังก็แล้วกันว่ามันเป็นพันธุ์อะไร “คุณจะเอาของเล่นด้วยไหมคะ” ผ่านไปไม่นานเธอก็เดินกลับมาอีกครั้งพร้อมกับของใช้ที่เต็มรถเข็น “เอามาให้หมดนั่นแหละ” “ค่ะ รวมทั้งหมดก็จะอยู่ที่10,850บาทค่ะ จ่ายแบบผ่อนไหมคะ คลีนิกเรารับผ่อนอยู่” “เธอเห็นฉันเป็นคนไม่มีเงินขนาดนั้นเลยหรอไง” เธอดูถูกผมมากเลยน่ะ ให้ผ่อนอย่างนั้นหรอ เหอะ! ราคาแค่นี้มันไม่ทำให้ขนหน้าแข้งผมล่วงแม้แต่เส้นเดียวหรอ แล้วจำไม่ได้หรือไงว่าผมพึ่งโยนเงินให้อุบัติเหตุเมื่อกี้ไปสองแสน “ม…ไม่ใช่นะคะ คือฉันเห็นว่าวันนี้คุณหมดเงินไปเยอะแล้ว เลยกลัวว่าคุณจะลำบากใจ” “เพราะเธอทั้งนั้นนั่นแหละที่ทำให้ฉันต้องมาเสียเงินเยอะขนาดนี้” ผมพูดพร้อมกับยื่นบัตรเครดิตไปให้เธอ “หงึ~ ขอโทษค่ะที่ต้องให้คุณมาเปลืองเงินเพราะฉันอีกแล้ว” ถึงเธอจะพูดออย่างนั้นแต่สุดท้ายก็ยื่นมือมารับบัตรไปจากมือผมอยู่ดี “นี่ไอ้หมาโง่ วันนี้ฉันหมดไปกับแกสองแสนกว่าแล้วน่ะ” เมื่อเธอเดินออกไปผมก็หันไปต่อว่าไอ้หมาโง่ที่ยืนอยู่ข้างผมอีกครั้ง ไม่คิดว่าแค่หมาตัวเดียวจะก่อเรื่องให้ผมหมดเงินได้เยอะขนาดนี้ หงิง หงิง หงิง หงิง “ไม่ต้องเอาหัวมาถูขาฉันเลย” โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง “เฮ้อ~”
Related chapters
มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [4] สุดหล่อโทรมา
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 4สุดหล่อโทรมา“นี่ค่ะ บัตรของคุณ” ฉันเดินเอาบัตรกลับมาให้คุณคนใจดีหลังจากที่ชำระค่าใช้จ่ายต่างๆ เสร็จแล้ว“ขอบใจ” เขาเป็นคนพูดน้อยหรือไงนะ หรือแค่ขี้เกียจพูดกันแน่ บลูเบลล์ได้แต่สงสัยอยู่ภายในใจคนเดียว“คือเรื่องเงินก่อนหน้านี้อ่ะค่ะ คุณจะให้ฉันชดใช้ไหมคะ มันเยอะจริงๆ นะคะคุณ” ดูเหมือนเขาจะไม่ซีเรียสเรื่องเงินสองแสนก้อนนั้นเลย ถ้าเป็นฉันร้องไห้ตรอมใจตายแน่ๆ ถ้าได้ชดใช้เงินมากมายขนาดนั้น“เธออยากจะคืนนักหรือไง”“ก็มันสมควรต้องคืนนี่น่า” ฉันตอบน้ำเสียงอ้อมแอ้ม เพราะดูเหมือนเขาจะเริ่มไม่พอใจที่ฉันไปเซ้าซี้เรื่องเงินนั้นอีกทั้งๆ ที่เขาบอกให้ไม่ต้องชดใช้คืน“งั้นก็ดูแลไอ้หมาโง่ช่วยฉันก็พอแล้ว เพราะฉันน่าจะเลี้ยงมันคนเดียวไม่รอดแน่ๆ” เขาพูดพลางบุ้ยปากไปทางเจ้าหมาตัวน้อยที่นั่งมองเราสองคนสลับไปมาอย่างน่ารัก“เอางั้นจริงๆ หรอคะ”“อือ เธอตั้งชื่อให้มันทีสิ”“มันเป็นหมาของคุณ คุณก็ตั้งเองสิคะ เผื่อฉันตั้งชื่อไม่ถูกใจคุณไง”“งั้นก็ชื่อไอ้โบ้”“ไม่ได้น่ะ!! ฉันตั้งเองก็ได้ งั้นขอเวลาคิดแป๊บหนึ่งค่ะ” เขาจะบ้าหรือไง คิดชื่อได้ห่วยมาก เซ้นส์การตั้งชื่อของเขาถือว่าเข้าขั้น
Last Updated : 2025-03-20มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [5] เรียกรวมพล
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 5เรียกรวมพลบรื๊นนนนนน“นายครับ ทำไมถึงกลับมาดึกขนาดนี้ล่ะครับ” แม็คที่รอนายของตนเองอยู่ เมื่อเห็นรถคันคุ้นตาวิ่งเข้ามาในตัวบ้านเขาก็รีบวิ่งออกไปหาทันที“เกิดเรื่องนิดหน่อย” ซาจิเดินลงจากรถมาพร้อมกับตอบคำถามของลูกน้องคนสนิทไปด้วย เขาเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว มันยังมาเซ้าซี้ถามนั่นถามนี่อยู่ได้“เกิดเรื่อง? พวกไหนครับนาย เดี๋ยวผมจะไปจัดการให้แบบเงียบๆ เอง” เพราะธุรกิจสีเทานั้นทำให้พวกเขาต้องพัวพันกับเรื่องอันตรายอยู่ทุกวินาที ยิ่งเขาบอกว่าเกิดเรื่องไอ้แม็คมันก็แทบจะต่อสายตรงหาลูกน้องให้เตรียมพร้อมออกรบแล้ว“ไม่ใช่ พวกนั้นไม่ได้เคลื่อนไหวอะไร เพียงแค่มีอุบัติเหตุรถชนนิดหน่อย กูเลยเข้าไปช่วย”“ช่วย? นายเนี่ยน่ะไปช่วยคนอื่น” แม็คถามออกมาอย่างประหลาดใจ ตั้งแต่เขารับใช้ผู้เป็นนายอย่างซาจิมาเกือบสิบปี ไม่เคยเห็นว่านายของตนจะเป็นผู้มีจิตใจเมตตาขนาดนั้น จะมีก็แต่แสร้งใจดีออกหน้าสื่อเพื่อสร้างภาพแค่นั้น“เออ หน้าอย่างกูเนี่ยแหละ แล้วมึงก็อย่าถามให้มาก”“ครับ” แม็คไม่กล้าพูดอะไรต่อ เพราะถ้าหากนายของตนได้อารมณ์ขึ้นแล้วมันจะเอาลงยาก“เอ่อ มีกูเรื่องหนึ่งที่จะให้มึงช่วย”“คร
Last Updated : 2025-03-20มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [6] ตัวป่วนขอนอนด้วย
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 6ตัวป่วนขอนอนด้วยแกร๊ก“เฮ้อ วันนี้มันวันซวยอะไรของฉันกันเนี่ย ฮือออออ นึกว่าตัวเองจะได้ตายแล้วซะอีก” ทันทีที่บลูเบลล์เข้ามาในห้องพักของตัวเอง เธอก็รีบกระโดดไปที่เตียงพร้อมกับซุกหน้าลงหมอนใบโตและบ่นพึมพัมๆไปมาไม่หยุด“ถ้าได้ชดใช้เงินสองแสนนั้น มีหวังทำงานชั่วชีวิตเพื่อไปใช้หนี้เขาแน่ๆเลย” บลูเบลล์พลิกตัวเงยหน้าขึ้นไปมองเพดาน พร้อมกับวางมือเกยหัวราวกับคนคิดหนักติ๊ง!“อะ ใครทักมาล่ะเนี่ย เอ๋? ยัยวินัสนี่น่า ทักมามีอะไรหรือเปล่าน่ะ” บลูเบลล์กลัวว่าเพื่อนสนิทของตัวเองจะรอนาน เธอก็เลยตัดสินใจไม่พิมพ์แชทตอบแต่เลือกที่จะกดวิดีโอไปหาแทน“ยัยบลูเบลลลลลล์” รอสายไม่นาน วีนัสเพื่อนของเธอก็กดรับสายอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเสียงเรียกที่ลากยาวเหมือนกำลังเบื่ออยู่“ว่างแล้วหรอ ถึงได้มีเวลาโทรมาหาฉันเนี่ยยัยวีนัส”“ว่างแล้วจ้า”“จริงอ่ะ แล้วแฟนแกไปไหนซะละ”“อยู่ในห้องนอนนั่นแหละ ส่วนฉันก็ออกมาดูซีรีย์ข้างนอก” วีนัสตอบพลางหยิบขนมกินล่อหน้าล่อตาฉันไปด้วย“สบายจังเลยน่ะแกน่ะ ดูสิวันนี้ฉันต้องไปเจอกับอะไรมาบ้าง ถ้าฉันเป็นแมวเก้าชีวิต ตอนนี้น่าจะเหลือแปดชีวิตแล้วล่ะมั้ง” เมื่อเห็
Last Updated : 2025-03-20มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [7] นัดตี้
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 7นัดตี้แผล็บ แผล็บ แผล็บแฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก“อื้อออ อื้มมมมมมม” ซาจิรู้สึกเหมือนว่าตอนนี้หน้าของตัวเองกำลังเปียกและหนักที่ช่วงอกเป็นอย่างมาก เขาเลยต้องพยายามลืมตาตื่นขึ้นมาเพื่อดูว่าอะไรที่มาปลุกเขาตอนนี้หงิง หงิง หงิง“เฮ้อออ มึงเองหรอไอ้หมาโง่ อื้อหือ ไอ้นี่นิ หน้ากูเต็มไปด้วยน้ำลายมึงแล้วเนี่ย ลงไปไกลๆเลย” เขาตื่นมาก็โดนเล่นงาน แถมไอ้ตัวที่เล่นงานเขาก็ส่ายหางไปมาอีกซาจิเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างหัวเสียที่โดนปลุก อีกทั้งหน้าเขาก็เต็มไปด้วยน้ำลายของมันอีก30นาทีผ่านไป“มา ออกมา” ซาจิอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เปิดประตูออกจากห้องพร้อมอัญเชิญหมาโง่ที่นั่งทำหน้างงให้เขาอยู่กลางห้องนอน ก่อนที่มันจะยอมเดินออกมาที่ประตูแต่โดยดีเมื่อโดนสายตาดุๆของซาจิที่มองไป“ไปเลย แล้วไม่ต้องขึ้นมาอีกน่ะมึง” ไอ้หมาโง่มันไม่ยอมเดินเขาเลยไม่ได้สนใจมันต่อ ก่อนจะเดินไปที่บันไดเพื่อลงไปยังชั้นล่าง“ไอ้แม็ค” ผมเรียกลูกน้องคนสนิทที่หันซ้ายหันขวาอยู่หน้าบ้านราวกับกำลังหาอะไรสักอย่างอยู่“ครับนาย มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ” แม็ครีบเดินตรงมาหาคนเป็นนายด้วยท่าทีอิดโรย เมื่อคืนเขาไม่ได้นอนทั
Last Updated : 2025-03-20มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [8] มาหาที่บ้าน
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 8มาหาที่บ้าน13.00น.คลินิกสัตว์น่ารัก“อื้ออออ ง่วงจังเลยค่ะพี่เพ็ญ” ฉันยืดเหยียดร่างกายก่อนจะพูดกับพี่เพ็ญที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ข้างๆฉัน ตอนนี้เข้าสู่ช่วงบ่ายของวัน แต่ไม่มีสัตว์ชนิดไหนเข้ามารักษาเลย เรียกได้ว่าว่างงานสุดๆ แต่เดี๋ยวอีกสักหน่อยก็จะมีมาเรื่อยๆนั่นแหละ“พี่ก็จะหลับแล้วค่ะหมอบลู” พูดเสร็จพี่เพ็ญแกก็หาวโชว์ฉันไปอีกหนึ่งที ก่อนที่เราทั้งสองคนจะหันหน้ามาหัวเราะกัน“ฮ่าๆๆๆ พี่เพ็ญอ่ะ อย่าหาวโชว์บลูสิคะ เดี๋ยวก็หลับกันจริงๆหรอก” ทั้งสองสาวคุยกันเรื่อยเปื่อยจนมีเสียงเคาะประตูของหน้าห้องดังขึ้นก๊อก ก๊อก ก๊อก“หื้ม? คนไข้ตัวใหม่มาแล้วหรอ ไม่เห็นมีแจ้งเตือนในคอมเลย”“เดี๋ยวพี่ไปเปิดดูให้ค่ะ” ฉันพยักหน้ารับ ก่อนจะจัดสภาพของตัวเองให้ดูเรียบร้อยขึ้น“หมอบลู ไม่ใช่คนไข้หรอกค่ะ ยัยแนนมาเคาะห้องค่ะ”“หื้มพี่แนนหรอคะ มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ” ฉันทำหน้างงๆ เพราะพี่แนนที่อยู่แคชเชียร์มาเคาะต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆ“คิกๆ มีสิคะหมอ วันนี้ทุกคนเขานัดกันไปเที่ยวผับค่ะ ยัยแนนเลยเดินมาชวนคุณหมอ ไปด้วยกันนะคะหมอบลู” เหมือนว่าพี่เพ็ญจะตอบตกลงแล้ว เลยทำท่าเดินมาขอร้องฉ
Last Updated : 2025-03-20มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [9] หน้าแดง
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 9หน้าแดงเอี๊ยดดดกึก"เชิญครับคุณหมอ ตอนนี้นายรออยู่ข้างในแล้วครับ" รถกอล์ฟจอดตรงประตูหน้าบ้านที่เธอเรียกมันว่าคฤหาสน์ ก่อนคนที่พาเธอมาจะมาส่งเธอไว้หน้าประตูและขับรถกอล์ฟหนีไปทางเดิม"ฉันมาถูกจริงๆใช่ไหมเนี่ย" บลูเบลล์บ่นพึมพำๆก่อนจะมองเข้าไปด้านในบ้านแต่ก็ไม่เห็นใครเดินผ่านไปมาเลย ตัวเธอเลยตัดสินใจเดินตรงไป แต่แล้วก็มีเสียงเสียงหนึ่งดังขึ้นมาเสียก่อนโฮ่ง! โฮ่ง! โฮ่ง! โฮ่ง!แฮ่ก! แฮ่ก! แฮ่ก!"มันนี่!!!!" ฉันเรียกชื่อเจ้าลูกสุนัขไซบีเรียนเสียงดัง ก่อนจะนั่งยองๆลงเพื่อให้มันวิ่งมาหาฉันหงิง หงิง หงิง หงิง"มันนี่คิดถึงบลูเบลล์หรอ บลูเบลล์ก็คิดถึงมันนี่เหมือนกันน่าาาา~" ตอนนี้มันนี่อ้อนฉันไม่หยุดเลย ทำไมถึงได้ขี้อ้อนขนาดนี้เนี่ย รู้สึกว่าฉันอยากจะขโมยเจ้ามันนี่กลับคอนโดเดี๋ยวนี้ซะเลย"อะแฮ่มๆ" "อุ๊ย! คุณ~ ฉันตกใจหมดเลย" สงสัยว่าฉันจะเล่นกับเจ้าน่ารักตัวนี้นานไปหน่อย เลยไม่ได้สนใจว่าเขาจะมายืนอยู่ตรงหน้าฉันแล้ว แล้วดูท่ายืนของเขาสิไม่รู้ว่าหล่ออยู่แล้วหรือว่าเก็กกันแน่ เฮ้อ~ หัวใจไม่รักดีของฉันมันเต้นจนแทบจะทะลุออกมาอยู่แล้วคนอะไรหล่อราวกับฟ้าประทาน เห็นคนห
Last Updated : 2025-03-20มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [10] แผ่นหลังขาวๆ
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 10แผ่นหลังขาวๆคอนโดลัลลัลลา~ ลัลลัลลา~ ลัลลัลลา~"ใส่ชุดไหนไปดีนะ ไม่ได้ไปเที่ยวผับนานแล้วด้วยสิ" ฉันยืนเลือกชุดอยู่หน้าตู้เสื้อผ้านานสองนาน ก่อนจะหยิบตัวที่ถูกใจมาวางไว้บนเตียงและเดินเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำแต่งตัววันนี้บลูเบลล์เลือกชุดที่ไม่ได้ดูเซ็กซี่มาก แต่ก็ไม่ได้เรียบร้อยจนเกินไป มีเว้าหน้าเว้าหลังบ้างเล็กน้อยพอให้ดูมีเสน่ห์เมื่อเตรียมตัวเสร็จแล้วบลูเบลล์ก็เรียกแท็กซี่หน้าคอนโดให้ไปส่งตามจุดหมายที่พี่ๆในคลินิกนัดไว้20นาทีผ่านไปผับXDSตืดดด!~ ตืดดด!~ ตืดดด!~ทันทีที่ก้าวเข้ามาหลังจากตรวจบัตรเสร็จหูของฉันก็แทบอื้อ เพราะในผับแห่งนี้เปิดเพลงเสียงดังมาก แต่นั่นมันก็ไม่ใช่ปัญหา ปัญหาในตอนนี้ของฉันคือฉันหาพวกพี่ๆไม่เจอข้างในผับแห่งนี้เหมือนรวมคนทั่วประเทศไว้แทบไม่มีที่ว่างเลย แต่สุดท้ายฉันก็ได้มารวมตัวกับพี่ๆเพราะพี่เพ็ญเข้ามาทีหลังฉันพอดี ฉันนึกว่าฉันจะได้เป็นคนสุดท้ายที่มาถึงแล้วซะอีก"อ้าววน้องหมอบลู มาพร้อมยัยเพ็ญหรอ พี่ก็นึกว่าน้องหมอบลูจะไม่มาแล้วซะอีก" ทันทีที่เดินมาถึงโต๊ะพี่ๆในคลินิกก็ยิ้มดีใจทันที สงสัยพวกเขากลัวฉันจะไม่มาตามนัดนั่นแหละ"บลู
Last Updated : 2025-03-20มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [11]กูเป็นผัว มึงเป็นใคร?
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 11กูเป็นผัว มึงเป็นใคร?"หมา!!! ไหนหมาอยู่ไหน ใครมันบังอาจมาปล่อยหมาเข้ามาในผับกูว่ะ!!!" ไลบร้า"ไหนไอ้ซาจิกูไม่เห็นหมาที่มึงพูดสักตัว" ไลบร้าหันไปถามซาจิแต่สายตาของเพื่อนเขายังไม่ได้ละออกจากโซนด้านล่างเลยแม้แต่น้อยแถมหน้าตาตอนนี้เหมือนมันไปโมโหใครมาสักคน"ไรว่ะแมร่ง กูชวนคุยด้วยก็ไม่คุยกับกู น่าเบื่อโว้ยคิดถึงเมีย" ไลบร้ากลับไปนั่งพิงโซฟาดังเดิมก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพิมพ์หาใครบางคนที่ตนคิดถึง ต่างจากอีกคนที่ยังจับจ้องลงไปที่ด้านล่างไม่ละสายตา"ไปไหนวะนั่น แถมยังไปคนเดียวอีก" ซาจิได้แต่บ่นพึมพัมๆจนสุดท้ายเขาเห็นเธอหายลับจากสายตาไปตรงห้องน้ำ"เฮ้อ~ กูเป็นอะไรของกูว่ะเนี่ย จะไปสนใจทำไมนักหนา" เขากลับมานั่งพิงโซฟาดั้งเดิมแต่สุดท้ายสายตาของเขาก็ยังสาดส่องไปที่ด้านล่างอยู่ดี"นี่ไอ้ซาจิ มึงได้ติดต่อไอ้ฟิสซิสสักทีไหม กูเห็นมันกลับไปบ้านนานล่ะ ไม่ติดต่อกลับมาสักที" "หึ! มึงกับกูก็เห็นเท่ากันไหมล่ะ" ที่ผมตอบกลับมันไปอย่างนั้นเพราะข้อความสุดท้ายที่ไอ้ฟิสซิสส่งมาก็อยู่แค่ในไลน์กลุ่ม"ชิส์ วันนี้ไม่สนุกเลย งั้นกูกลับไปหาเมียแล้วนะ คิดถึงเมียโว้ยยยย" "เออ เดี๋ยวกู
Last Updated : 2025-03-20
Latest chapter
มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [65] ของขวัญสุดแสนพิเศษ -END-
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 65ของขวัญสุดแสนพิเศษฟอดดดดด ฟอดดดดด"อื้มมมมมม แก้มเมียเฮียเนี่ยหอมที่สุดเลย" "อื้อออออ หนวดมันทิ่มแก้มบลูอ่าาาาา ทำไมเฮียไม่โกนหนวด""ไม่มีใครโกนให้เฮียนะสิ เฮียก็รออยู่นะเนี่ย" ซาจิพูดเสียงอ่อยก่อนจะซุกใบหน้าคมคายลงที่ซอกคอขาวอย่างออดอ้อน"อื้อออ ฮ่าๆๆๆ จั๊กจี้นะคะเฮีย พอก่อน" บลูเบลล์ดันใบหน้าคมคายออกจากคอของตัวเอง ก่อนจะจับที่แก้มทั้งสองข้างของเฮียแล้วมองเข้าไปที่นัยตาที่กำลังสะท้อนภาพของเธออยู่"มองหน้าเฮียอย่างนี้อยากมีเรื่อง หรืออยากมีลูก""โอ๊ยยย มุกเชยเวอร์ค่ะ" บลูเบลล์ปล่อยมือออกจากหน้าของเฮียซีทันทีก่อนจะลุกขึ้นและจูงมือกันไปที่ห้องน้ำเพื่อโกนหนวดให้เฮียก่อนที่มันจะยาวไปมากกว่านี้"เฮียก็ก้มลงมาหน่อยสิคะ จะยืนเชิดหน้าไปไหน บลูโกนให้ไม่ได้เนี่ย"พรึ่บ"วร๊ายยยยย เฮีย! จะยกก็บอกกันหน่อยสิคะ" เธอตกใจจนหัวใจแทบจะตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม ก่อนจะเอามือกุมท้องไว้ด้วยใจที่เต้นระส่ำ"เฮียไม่ทำหนูตกหรอกนะคนดี" ซาจิพูดจบก็ยื่นหน้าพลางหลับตามาให้บลูเบลล์โกนหนวดให้ตนเอง โดยไม่ได้สังเกตท่าทีของเธอเลยแม้แต่น้อย"เฮ้อ~ ไม่เอาแบบนี้แล้วนะคะ บลูไม่อยากออกข่าวหน้าหนึ่งว
มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [64] Yes, I will
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 64Yes, I will หลายสัปดาห์ผ่านไปบ่ายนักศึกษามากมายที่สวมใส่ชุดครุยสำหรับการจบการศึกษารวมตัวกันอยู่ที่จุดเดียว ก่อนจะทยอยกันออกมาจากหอประชุมเพื่อเดินไปหาบุคคลที่รอแสดงความยินดีสำหรับการประสบความสำเร็จนั้น เช่นเดียวกับหญิงสาวใบหน้าสวยถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอย่างลงตัว เดินถือใบประกาศนียบัตรตามหาคนที่เธออยากเจอมากที่สุดในตอนนี้"อยู่ไหนกันเนี่ย ไหนบอกว่ารอแถวนี้ไง" บลูเบลล์เดินตามหาเฮียซีและครอบครัวของเธอที่ทักแชทมาบอกว่ารออยู่ตรงนี้ เธอว่าเธอก็เดินมาถูกแล้วนะ ทำไมถึงไม่เห็นใครสักคนอยู่แถวนี้เลย"ยัยบลูเบลล์ ฉันปวดฉี่ว่ะ ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" วีนัสที่เดินออกมาจากหอประชุมพร้อมกันสะเก็ดบอกเพื่อนรักที่ยืดคอมองหาใครสักคนอยู่"อื้อๆ ไปเลยๆ" บลูเบลล์ตอบกลับวีนัสไป แต่สายตาของเธอก็ยังกวาดหาทั้งเฮียแล้วก็พ่อแม่อยู่วันนี้เป็นวันที่เธอรอคอยมานานในที่สุดเธอก็เรียนจบสักทีส่วนพ่อแม่กับน้องชายก็ขึ้นมาหาเธอตั้งแต่สองวันที่แล้วแล้ว เธออุตส่าห์อยากจะได้ยินคำแสดงความยินดีจากเฮียคนแรกแท้ๆ แต่ไม่รู้ว่าทุกคนไปอยู่ที่ไหนทำไมถึงปล่อยให้เธอยืนรออยู่แบบนี้เนี่ยบลูเบลล์ไม่ทันได
มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [63] สลบคาอก NC25+++
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 63สลบคาอก NC25+++"นั่งลงมาเลยเด็กดี อึก อื้มมมม อ๊าส์ ตอดดีจริงๆ"บลูเบลล์นั่งยองๆคล่อมตัวของเฮียเอาไว้ก่อนที่ตัวเธอจะค่อยๆกดสะโพกลงมาอย่างช้าๆเพื่อให้ร่องรักครอบครองแก่นกายของเฮียเข้าไปทีละนิด และสุดท้ายมันก็สามารถกลืนกินแท่งเนื้อขนาดใหญ่เข้าไปจนหมดสุดโคนปึก"อึก อร๊ายยย อ๊า อื้ออออ เฮียอ๊า บลูจุก อ๊ะ อื้อออออ" เพียงแค่เธอนั่งลงจุดสุดความจุกก็แล่นเข้ามาเล่นงานท้องน้อยของเธอ เธอไม่เคยชอบท่าร่วมรักท่านี้เลย เป็นท่าที่ทรมานที่สุดลองมาจากท่าลิงอุ้มแตง"อื้อออ ซี๊ดดดด อ๊า รัดเฮียแน่นเกินไปแล้วเด็กดี อื้มมมมม ซี๊ดดด เฮียขยับเลยนะ เฮียทนไม่ไหวแล้ว""อึก อื้อออ ค่ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อร๊ายยยยย อ๊าๆๆๆๆๆๆ" เมื่อได้รับคำอนุญาตซาจิก็จับเข้าที่บั้นท้ายก่อนจะล็อคตัวของบลูเบลล์เอาไว้ จากนั้นเขาก็กระแทกแก่นกายเสยขึ้นไปเต็มแรงตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก"อ๊ะ อ๊ะ อื่อออ เฮีย อ๊า เบาหน่อย อื้อออ จุก อ๊าส์ อะ อร๊ายยยยย" เมื่อความเสียววิ่งผ่านไปทั่วร่างกายตัวของเธอก็แทบไม่มีแรง ได้แต่นอนซบอยู่ที่แผงอกแกร่งพร้อมกับร้องครางอย่างไม่เป็นภาษา ทุกครั้งที่แท่งเนื้อของเฮียแท
มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [62] งานวิวาห์
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 62งานวิวาห์1 เดือนต่อมา"หล่อที่สุดเลย~ แฟนใครเนี่ย คิกๆๆ" บลูเบลล์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนเธอที่ตอนนี้กำลังปฏิบัติหน้าที่ในการเป็นพิธีกรของงานแต่งพี่ฟิสซิสและพี่เจ้าเอยอยู่วันนี้เป็นวันแห่งความสุขของพี่ๆทั้งสอง ซึ่งเธอก็ได้มาแสดงความยินดีในฐานะแขก แถมพี่เจ้าเอยวันนี้ยังสวยสุดๆราวกับเจ้าหญิงเลยด้วย ไม่คิดเลยว่าคุณแม่ลูกสองจะสวยได้ขนาดนี้ตึก ตึก ตึก"มองอะไรขนาดนั้นครับคนดี แล้วเมื่อกี้ถ่ายภาพอะไรเฮีย ทำไมหัวเราะคิกคักไปด้วย" ซาจิเดินมาตอนไหนไม่รู้ ก่อนจะโอบเอวของบลูเบลล์เอาไว้เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ เพราะพวกผู้ชายในงานส่งสายตามาให้เมียเขาไม่หยุดไม่หย่อน จนแทบอยากจะระเบิดงานแต่งของไอ้ฟิสซิสทิ้งซะเดี๋ยวนี้"บลูถ่ายรูปแฟนของบลูสิคะ วันนี้หล่อเป็นพิเศษเลย แล้วก็บลูมองพี่เจ้าเอยอยู่ค่ะ วันนี้พี่เจ้าเอยสวยมากๆเลยราวกับเจ้าหญิงในเทพนิยาย แล้วก็ดีใจที่พี่ๆทั้งคู่ได้สมหวังกันสักที หลังจากที่เผชิญเรื่องอะไรมามากมาย""หึหึ สองคนนั้นมันขาดกันไม่ได้หรอก แถมยังมีโซ่ทองคล้องคอกันตั้งสองเส้นอีก""คิกๆ เป็นคู่ที่เหมาะสมราวกับกิ่งทองใบหยกเลยค
มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [61] หวานแหววยามค่ำคืน
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 61หวานแหววยามค่ำคืนพรึ่บ"หึหึ คนน่ารักหลับสนิทไม่รู้เรื่องเลยน่า~"ซาจิเดินเข้ามาสอดตัวในผ้าห่มผืนเดียวกับบลูเบลล์หลังจากที่เขากินข้าวกับพ่อแม่และขึ้นมาอาบน้ำเสร็จแล้ววันนี้ถือเป็นวันที่เหนื่อยทั้งกายและก็ใจเขามากที่สุด แต่มันก็จะเกิดขึ้นได้แค่วันนี้วันเดียวเท่านั้นแหละ เรื่องเลวร้ายแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นเป็นครั้งที่สองอย่างแน่นอน"ฟอดดดด หลับฝันดีนะเด็กดีของเฮีย" หลังจากที่บลูเบลล์ร้องไห้จนหลับไปนั้น เธอก็หลับยาวจนถึงตอนนี้เลย อย่างน้อยก็ทำให้เขาหายกังวลได้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นไม่กระทบถึงจิตใจเธออย่างหนักจนเก็บมาละเมอฝันZzzzzz Zzzzzz Zzzzzzเสียงลมหายใจเข้าออกของทั้งสองประสานกันไปมา วันนี้ซาจิเผลอหลับไปยังไม่รู้ตัวด้วยความเหนื่อยสะสมที่เขาโหมงานหนักและวันนี้ที่เกิดเรื่องอะไรมากมาย ทำให้เขาหลับแบบไม่รู้ตัวเลย โดยที่อีกคนที่เขาคิดว่าหลับอยู่นั้น ได้ตื่นขึ้นมานั่งอยู่บนเตียงอย่างงงๆ"อึก อื้ออออออ ปวดหัวจัง" บลูเบลล์ตื่นมาในสภาพงัวเงียก่อนจะมองดูที่นาฬิกาว่าตอนนี้เวลาเท่าไหร่"โอ้โห เฮียไม่ปลุกเลยหรอเนี่ย" บลูเบลล์ลุกขึ้นจากเตียงด้วยสภาพงุนงงก่อนจะเดินเข้าไ
มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [60] อย่าเข้มแข็งอีกเลย ร้องไห้บ้างก็ได้
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 60อย่าเข้มแข็งอีกเลย ร้องไห้บ้างก็ได้รถตู้คันหรูวิ่งเข้ามาในบริเวณบ้าน ก่อนที่สัตว์เลี้ยงของเขาจะวิ่งออกมารับอย่างดีใจโฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง โฮ่งแฮ่ก แฮ่ก แฮ่กครืดดดดดดตึก ตึก ตึก ตึก"มันนี่~ ฮือออออ บลูคิดถึงมันนี่ที่สุดเลย" บลูเบลล์เห็นหมาน้อยที่เธอรักมากวิ่งมาเธอก็รีบเปิดประตูแล้ววิ่งมากอดมันทันที เธอนึกว่าจะไม่ได้มาเจอหน้าของมันนี่อีกแล้ว ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้มันจะฝังใจเธอไปตลอดชีวิตแผล็บ แผล็บ โฮ่ง โฮ่งบลูเบลล์ทั้งกอดทั้งหอมเจ้าหมาไซบีเรียนจอมซนอยู่หน้าบ้านจนหนำใจ ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปกอดเอวแกร่งของซาจิที่ยืนรออยู่หน้าบ้าน"เฮีย~" บลูเบลล์เรียกซาจิเสียงละห้อย ก่อนจะซุกใบหน้าลงที่อกแกร่งอย่างสำนึกผิด"อะไรกัน อ้อนจะเอาอะไร หื้ม?" ซาจิลูบหัวปลอบบลูเบลล์อย่างอ่อนโยน ก่อนจะจุ๊บลงไปที่ผมหนึ่งที"งื้ออออ วันนี้บลูขอโทษที่ทำให้เรื่องมันวุ่นวาย ขอโทษที่ทำให้เฮียลำบาก"หมับ!ซาจิเห็นคนตัวเล็กพร่ำพูดคำขอโทษออกมาแบบนั้นก็จับที่ใบหน้าหวานให้มาสบตากับตนเอง ก่อนจะพูดในสิ่งที่ตนคิดออกไป"หนูฟังนะบลูเบลล์ อย่าโทษตัวเอง ถ้าจะโทษให้โทษเฮีย เฮียปล่อยหนูไปเอง แล้วอีก
มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [59] คลิปโป๊ว่อนเน็ต
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 59คลิปโป๊ว่อนเน็ตย้อนไปก่อนหน้าไม่นาน"ไอ้เหี้ยแม็คมึงขับเร็วๆหน่อยได้ไหมวะ" ซาจิด่ากราดลูกน้องคนสนิทอย่างเหลืออด ตอนนี้ใจเขาเต้นระส่ำไปหมด กลัวไปหมดทุกอย่าง กลัวว่าสิ่งไม่ดีจะเกิดขึ้นกับเมียเขา"ครับนาย" แม็คตอบรับพร้อมกับเหยียบคันเร่งให้เร็วที่สุด ซึ่งความเร็วก็ไม่ได้เพิ่มจากก่อนหน้านี้แม้แต่น้อยแต่เขานั้นเข้าใจคนเป็นนายดี ว่าตอนนี้เป็นห่วงนายหญิงมากแค่ไหน เขาก็เป็นห่วงไม่แพ้กัน ทุกอย่างเกิดขึ้นไวมาก และไม่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้นกับนายหญิง ช่วงนี้ทั้งฝั่งของนายและฝั่งของไอ้โชตะมีเรื่องบาดหมางกันเรื่อยๆในการส่งของให้กับลูกค้า แต่ไม่คิดว่ามันจะเล่นแรงถึงขนาดนี้ สงสัยวันนี้จะเป็นวันตายของพวกมันจริงๆ เพราะครั้งนี้นายเขาน่าจะไม่เอามันไว้ให้รกโลกแน่ๆ"บลูเบลล์ อดทนนะที่รัก เฮียขอร้อง เฮียจะไปหาหนูให้ไวที่สุด" ซาจิเอาแต่จ้องถนนเบื้องหน้าเพื่อให้มันจะได้ถึงจุดหมายไวๆ ก่อนเขาจะเจอโกดังรางภายในป่าที่พวกมันส่งโลเคชั่นมาให้"ถึงแล้วครับนาย""บอกให้รถที่ไอ้ดีนขับชนประตูเข้าไปเลย แล้วก็กราดยิงพวกมันไปก่อน" ซาจิสั่งเสียงเข้ม ก่อนที่เขาจะหยิบปืนพกติดมือพร้อมกับสำรองอีกสองก
มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [58] อยู่ในเงื้อมมือพวกบ้า
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 58อยู่ในเงื้อมมือพวกบ้าตึก ตึก ตึก ตึก ตึกเสียงของรองเท้าส้นสูงของหญิงคนหนึ่งที่เป็นเจ้าของใบหน้าสวยและรูปร่างที่ดูดี เธอเดินเข้ามาข้างในสถานที่ที่ทรุดโทรม ก่อนจะมองหญิงสาวที่เธอเกลียดชังราวกับสิ่งใด ความรักเธอไม่สมหวังเป็นเพียงเพราะผู้หญิงตรงหน้าของเธอเพียงคนเดียว ทุกอย่างที่เธอหมายปองได้หายวับไปในพริบตา“หึ นังนี่นะหรอ มารความรักของฉัน หน้าตาก็ไม่ได้ดีเด่อะไร สาดน้ำใส่มันสิ รออะไรล่ะย๊ะ” เธอแผดเสียงแหลมแสบหูใส่ชายที่ยืนอยู่รอบๆ ก่อนจะยกยิ้มอย่างสะใจซ่าาาาาาา ซ่าาาาาาา“อื้ออออ แค่กๆ แค่กๆ อะไรเนี่ย อื้อออ พวกเธอเป็นใคร” บลูเบลล์สะดุ้งตื่นด้วยความเย็นที่สาดกระเซ็นเข้าร่างกาย เธอลืมตาก็ต้องตกใจที่ตัวเองนั่งอยู่กับพื้นที่ไหนสักที่ โดยที่เบื้องหน้าของเธอมีผู้หญิงใบหน้าสวยคนหนึ่งที่เธอรู้สึกคุ้นหน้าอย่างแปลกประหลาดข้อมือและขาของเธอถูกมัดอย่างแน่นจนรู้สึกเจ็บ แถมพวกผู้ชายรอบข้างผู้หญิงคนนั้นยังรู้น่ากลัวมากๆ “เหอะ ตื่นแล้วหรอกะหรี่” “นี่เธอ เรารู้จักกันหรือไง มาด่ากันอย่างนี้ก็ได้หรอ” เธอถึงกับตะลึงในสิ่งที่คนไม่เจอหน้ากันมาก่อนทักทาย แถมยังเป็นคำ
มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [57] ขอเพียงเธอฉันยอมให้ทุกอย่าง
มาเฟียติดสัตว(แพทย์)ตอนที่ 57ขอเพียงเธอฉันยอมให้ทุกอย่างย้อนกลับมาเมื่อ 2 ชั่วโมงก่อนหน้านี้ลั้ลลา~ ลั้ลลา~ ลั้ลลา~บลูเบลล์เดินลงมาจากชั้นสองของห้องทำงานเฮียมาที่ด้านล่างอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะเจอกับดีนที่เตรียมรถไว้ให้เธอเรียบร้อยแล้ว"คิกๆ ขอบคุณมากๆนะคะพี่ดีน แล้วไหนกุญแจของบลูค่ะ""เอ่อ...นายอนุญาตให้ขับไปเองจริงๆใช่ไหมครับนายหญิง?" ดีนถามอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ ส่วนตัวของเขาไม่ค่อยจะเชื่อเท่าไหร่ว่านายอนุญาตแล้วจริงๆ แต่ก็ไม่อยากจะไปขัดคนที่มีอำนาจเหนือมากกว่านายตัวเองได้ เพราะกลัวว่าจะไม่ได้ทำงานที่นี่แล้ว"ค่ะ เฮียซีอนุญาตบลูแล้ว เดี๋ยวบลูจะไปทำงานสายแล้วนะคะ""เอ่อครับๆ นี่ครับกุญแจ" ดีนมองรถคันหรูที่เขาเตรียมมาให้ลับไปจากสายตา เขารู้สึกเป็นกังวลยังไงไม่รู้ ไม่อยากจะปล่อยให้นายหญิงไปคนเดียวอย่างนี้เลยจริงๆ ดีหน่อยที่ยังน้อยเขาก็เลือกคันที่มีเซฟตี้ดีที่สุดในบรรดารถของนายที่มีแล้ว ทั้งกระจกกันกระสุนและระบบเซฟตี้เมื่อรถหยุดทำงานหรือระบบขัดข้อง"เฮ้อ ว่าแล้วก็เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย อีตาหมออาร์ตนั่นก็ทิ้งงานไว้ให้เยอะไม่ใช่ย่อยเลย เมื่อไหร่จะมีหมอสัตวแพทย์คนใหม่เข้ามาประจำคลินิก
