로그인공유
บทที่ 428
관련 챕터
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 429
หนึ่งชั่วโมงหลังจากที่ฉู่เทียนหลงมาถึงบ้านพักหลังนี้ ลูกน้องของเขาก็พาผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาในห้องรับแขกผู้หญิงคนนั้นมีใบหน้าสวยงาม แต่งตัวทันสมัย และดูตื่นตกใจ“พวกแกจะทำอะไร?”“พวกแกต้องการอะไร?”“ปล่อยฉันนะ! บอกไว้เลยว่าฉันเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลสวี่!”“ถ้าตระกูลฉันรู้เรื่อง พวกแกไม่รอดแน่!”หญิงคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่คือสวี่ซีเหยียน เพื่อนสนิทของหลีเอียน“คุณสวี่ ไม่ต้องกังวล ผมแค่เชิญคุณมาช่วยงานเล็กๆ เท่านั้นเอง”ฉู่เทียนหลงลุกขึ้นยืน มองไปที่ใบหน้าสวยของสวี่ซีเหยียนก่อนพ่นควันบุหรี่ใส่เธอ พร้อมยิ้มเย็น“คุณ…คุณเป็นใคร?”สวี่ซีเหยียนถามด้วยน้ำเสียงหวาดระแวง“ผมชื่อฉู่เทียนหลง มาจากตระกูลฉู่ในเมืองหลวง”ฉู่เทียนหลงตอบเมื่อได้ยินแบบนั้น สวี่ซีเหยียนเบิกตากว้าง “คุณ...คุณคือฉู่เทียนหลง คุณชายฉู่?”ตระกูลฉู่ หนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ของเมืองหลวง ทรงอิทธิพลมากกว่าตระกูลชั้นนำในหยุนเฉิงหลายเท่า เมื่อรู้ถึงสถานะของอีกฝ่าย สวี่ซีเหยียนถึงกับเงียบไปทันทีสีหน้าเปลี่ยนเป็นหวาดหวั่น“ใช่แล้ว ผมเอง”ฉู่เทียนหลงพยักหน้าตอบ“คุณชายฉู่เรียกฉันมา...มีอะไรหรือเปล่าคะ? ฉันไม่เคยล่วงเกิ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 430
ในห้องส่วนตัวของร้านอาหาร เย่เฟิงกำลังนั่งดื่มกับฉินเจิ้น ลั่วกันหยุน หลี่เฉิงเฟิง และเจี่ยงเจิ้งทั้งสี่คน“คุณเย่ ผมขอชนแก้วกับคุณ! ฮ่าๆ...”ฉินเจิ้นยกแก้วขึ้น และชนแก้วกับเย่เฟิงด้วยท่าทีทรงตัวไม่อยู่หัวหน้าหน่วยปฏิบัติการดาบมังกรคนนี้ถูกผ้าคล้องไว้ที่แขนลั่วกันหยุนเองก็มีผ้าพันแผลพันรอบศีรษะส่วนหลี่เฉิงเฟิง เดินด้วยไม้เท้า และเจี่ยงเจิ้ง ก็มีผ้าพันรอบเอวหลายชั้นจากการต่อสู้ครั้งก่อน ทุกคนล้วนได้รับบาดเจ็บไม่มากก็น้อยโชคดีที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บถึงขั้นพิการ“ฮ่าๆ ตอนนี้พี่เย่ของเราเจ๋งสุดๆ เลย! ได้ตำแหน่งผู้บัญชาการกิตติมศักดิ์ แถมยังถือป้ายอาญาศักดิ์มังกรแห่งเยียนเซียอีกด้วย!”“เฮ้ย! ต่อไปนี้ต้องเรียกว่าลูกพี่เย่แล้ว!”“พี่เย่เหมาะสมกับเกียรติยศนี้ที่สุด! ฮ่าๆ…”กลุ่มเพื่อนในเครื่องแบบทหารต่างหยอกล้อเย่เฟิงอย่างสนุกสนานเย่เฟิงหัวเราะเบาๆ ก่อนตอบ “อย่ายกยอฉันหน่อยเลย ก็แค่ตำแหน่งกิตติมศักดิ์ธรรมดาเท่านั้นแหละ”“นี่ คุณเย่ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ เลยนะ! เกียรติยศนี้ได้รับมอบจากผู้บัญชาการหยางด้วยตัวเอง แค่นี้ก็ไม่ธรรมดาแล้ว!ส่วนป้ายอาญาศักดิ์มังกรแห่งเยียนเซีย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 431
“เอาล่ะ วันนี้แค่นี้ก่อน มีโอกาสค่อยเจอกันใหม่! ฉันต้องกลับแล้ว”หลังจากทานอาหารมื้อนี้เสร็จ เย่เฟิงก็บอกลาทั้งสี่คนพวกเขาสามารถพักฟื้นในเทียนตูได้อีกสองสามวันหลังจากเสร็จภารกิจ แต่เย่เฟิงต้องรีบกลับเขาได้จองตั๋วเครื่องบินจากเทียนตูไปยังเมืองหลวงของมณฑลเจียงไว้ตอนหนึ่งทุ่มคืนนี้“คุณเย่ จะกลับหยุนเฉิงเลยเหรอ ไม่อยู่เที่ยวที่เทียนตูอีกสักหน่อยเหรอ? ผมพาคุณเที่ยวรอบๆ ให้สมกับเป็นแกบ้านหน่อยสิ”ฉินเจิ้นกล่าวด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น“ไม่ล่ะ! ผมมีภรรยาและลูก กลัวพวกเขาจะเป็นห่วง ครั้งหน้าถ้ามีโอกาส ผมจะพาพวกเขามาเที่ยวที่เทียนตู ถ้าหัวหน้าฉินมีเวลาว่าง บางทีอาจจะต้องรบกวนสักหน่อย”เย่เฟิงส่ายหัวพร้อมพูดด้วยรอยยิ้มเมื่อได้ยินเช่นนี้ ฉินเจิ้นก็ไม่พูดอะไรมากไปกว่านี้ เพียงตบหน้าอกตัวเองแล้วกล่าวว่า “ตกลง! งั้นผมจะรอวันนั้น”“พี่เย่ พวกเราส่งพี่ไปดีไหม”จางเฉิงเฟิงกล่าวด้วยความกระตือรือร้น“ไม่ต้องหรอก! ดูสภาพตัวเองเถอะ พักฟื้นให้ดี ฮ่าๆๆ…”เย่เฟิงตบไหล่เขาเบาๆ แล้วชี้ไปที่ไม้เท้าที่อยู่ข้างมือจางเฉิงเฟิงพร้อมหยอกล้อ“อ่า…”จางเฉิงเฟิงหัวเราะแห้งๆ พร้อมกับเกาหัวตัวเองหลังจากพ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 432
เมื่อเห็นสายเรียกเข้า หลีเอียนก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย รู้สึกขัดใจขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวการพบกันครั้งก่อน ทำให้หลีเอียนรู้สึกผิดหวังในตัวสวี่ซีเหยียน อดีตเพื่อนสนิทของเธออย่างถึงที่สุดแต่หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็ตัดสินใจรับสาย “ซีเหยียน?”“เอียนเอียน คืนนี้ออกมากินข้าวด้วยกันหน่อยสิ! พวกเรานัดเจอกันเถอะ!”ในสาย สวี่ซีเหยียนพูดอย่างกระตือรือร้น“ไม่ล่ะ ฉันกินข้าวแล้ว มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”หลีเอียนปฏิเสธ“เอียนเอียน ฉันรู้ว่าฉันผิดไปแล้ว! ครั้งก่อนเป็นความผิดของฉัน ฉันไม่ควรไปมีปัญหากับสามีของเธอโธ่...เค้าขอโทษน๊า!พวกเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งหลายปี เธอไม่คิดจะตัดเพื่อนกับฉันจริงๆ ใช่ไหม?ออกมากินข้าวเถอะ ฉันจะขอโทษเธออย่างจริงจังไม่ได้เหรอ?”สวี่ซีเหยียนอ้อนวอนด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนจะอ้อน“ฉันว่า…ไม่ต้องหรอก! เอาเป็นว่ารอพรุ่งนี้ตอนกลางวันแล้วกัน ตอนนี้มันดึกแล้ว ฉันไม่อยากออกไปข้างนอก”หลีเอียนลังเล แต่ก็ปฏิเสธไปอย่างสุภาพสวี่ซีเหยียนอ้อนสอนเสียงอ่อน อีกอย่างทั้งสองก็เป็นเพื่อนกันมานานหลายปี ทำให้เธอจะเริ่มใจอ่อนแต่การออกไปตอนกลางคืน ทำให้เธอรู้สึกไม่ค่อยสบายใจที่สำคั
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 433
เมื่อได้ยินสิ่งที่คุณปู่เล่า หลิงเอ๋อร์ก็เบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ “เย่เฟิงคนนั้นเก่งขนาดนั้นเลยเหรอ?”เป่ยเหล่าพยักหน้า พร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงลึกซึ้ง “ถ้าเขาเลือกพัฒนาตัวเองในกองทัพล่ะก็ เขาอาจจะกลายเป็น เทพสงครามฉิงชางคนต่อไปเลยก็ได้!”พูดจบ สีหน้าของเป่ยเหล่าก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม เขากล่าวหนักแน่น “เทียนหลง ห้ามเป็นศัตรูกับเย่เฟิงเด็ดขาด!”ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของเป่ยเหล่าก็ดังขึ้นราวกับคำกล่าวที่ว่าพูดถึงเสือ เสือก็มาเพราะสายนี้เป็นของ ฉู่เทียนหลง!“เทียนหลง แกมาถึงหยุนเฉิงแล้วเหรอ?”เป่ยเหล่าถามฉู่เทียนหลงหยุดคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนตอบ “ยังครับ ผมจะไปพรุ่งนี้!”เขามีบางอย่างที่ต้องจัดการให้เสร็จ และยังไม่อยากให้เป่ยเหล่ารู้กล่าวจบ เขาก็ถาม “ปู่ คนที่ปู่บอกว่าจะรักษาผมได้ พรุ่งนี้เขาจะเริ่มรักษาเลยเหรอครับ?”เป่ยเหล่าตอบ “ฉันจะโทรไปถามเขาดูก่อน ต้องดูว่าเขาสะดวกไหม! เทียนหลง ฉันต้องเตือนแกไว้ก่อนนะ ไม่ว่าแกจะเคยมีเรื่องบาดหมางอะไรกับเขา ต้องวางมันลงให้หมด เข้าใจไหม?”ฉู่เทียนหลงหัวเราะเบาๆ “ผมเข้าใจครับปู่ ถ้าเขารักษาผมหายได้ เขาก็เป็นผู้มีพระคุณของผม จะให้มีปัญหาอ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 434
“ซีเหยียน พรุ่งนี้ฉันมีธุระ วันนี้แค่นี้ก่อนนะ”คำพูดของอีกฝ่ายทำให้หลีเอียนรู้สึกว่า พูดอะไรก็ไม่เข้ากันอีกต่อไปพูดจบ หลีเอียนก็หยิบกระเป๋าของตัวเองขึ้นมา เตรียมจะลุกออกจากที่นั่นแต่ทันทีที่เธอลุกขึ้น ร่างกายกลับเซเล็กน้อย ความรู้สึกวิงเวียนพุ่งเข้ามาอย่างฉับพลันจนเกือบล้มลงไปเธอหันมองเพื่อนสนิทด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยเห็นสวี่ซีเหยียนมีรอยยิ้มบางๆ ที่แฝงไปด้วยความร้ายกาจ “เอียนเอียน อย่าเพิ่งรีบไปสิ ใจร้อนจริง…”“เธอ…ทำอะไรลงไป?”หัวใจหลีเอียนเต้นแรง รู้สึกถึงลางร้ายที่ใกล้เข้ามาทันใดนั้น เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออกโดยไม่คิด แต่สิ่งที่ได้รับกลับเป็นข้อความว่าโทรศัพท์ปลายทางปิดเครื่องในขณะเดียวกัน เย่เฟิงกำลังอยู่บนเครื่องบิน“เอียนเอ๋อร์ เธอโทรหาใครเหรอ? อย่าบอกนะว่าโทรหาไอ้เย่เฟิงนั่น?ตอนนี้มันน่าจะตายไปแล้ว ฮ่าๆๆ…”ในจังหวะนั้นเอง กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาในกระท่อมไม้เล็กๆก่อนที่หลีเอียนจะหมดสติไป เธอเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหยิ่งยโสและแกเล่ห์ของ ฉู่เทียนหลง…อีกด้านหนึ่งหลี่ชื่อ และแม่หลิวกำลังนั่งดูการ์ตูนกับนั่วนั่วตามคำอ้อนวอนของเด็กหญิงต
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 435
การต่อสู้ของผู้เชี่ยวชาญดำเนินไปอย่างรวดเร็ว!ผ่านไปเพียงครึ่งนาที…หลี่ชื่อที่ถูกโจมตีอย่างหนักนอนราบอยู่บนพื้น ปากพ่นเลือดออกมามากมาย มองฉู่สยงด้วยดวงตาเต็มไปด้วยความโกรธและไม่ยินยอม“ไม่น่าเชื่อเลย หลังจากลงจากเขาแล้ว พี่หลี่จะพัฒนาฝีมือขึ้นได้อีก แต่ก็ยังไม่พออยู่ดี!”“พี่กับเย่เฟิงเกี่ยวข้องอะไรกัน ทำไมถึงต้องช่วยเขาด้วย? จึๆ…”ฉู่สยงก้มมองหลี่ชื่อที่บาดเจ็บสาหัสด้วยสายตาเย้ยหยันเขาไม่คิดว่าหลี่ชื่อซึ่งติดอยู่ที่ระดับพลังมืดทมิฬขั้นปลายมาหลายปี จะสามารถก้าวข้ามไปถึงระดับพลังแปรสภาพขั้นต้นได้ในตอนนี้แต่เมื่อเทียบกับเขาที่อยู่ระดับพลังแปรสภาพขั้นสูงสุดและใกล้จะเป็นจอมยุทธ์เต็มตัวแล้ว ฝีมือของหลี่ชื่อก็ยังห่างชั้นกันอยู่มาก“ไอ้สารเลว!”“ตราบใดที่ฉันยัง…มีลมหายใจ ฉันจะไม่…ยอมให้นายเข้าไปเด็ดขาด!”หลี่ชื่อกัดฟันกรอด พยายามลุกขึ้นยืนอีกครั้งด้วยความยากลำบาก เขายืนขวางหน้าฉู่สยงและฉู่เซียว“ถ้าเขาอยากตายนัก ก็จัดให้เขาสิ!”ฉู่เซียวพูดอย่างเย็นชา“ได้!”ฉู่สยงตาเป็นประกายเยือกเย็น เต็มไปด้วยความอำมหิตหลี่ชื่อคำรามเสียงดังแล้วพุ่งเข้าใส่ฉู่สยง แต่ฉู่สยงตะโกนกลับอย่างดุดั
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 436
“แกเป็นใคร?”เย่เฟิงถามด้วยน้ำเสียงตกใจ“ไม่จำเป็นต้องรู้หรอกว่าฉันเป็นใคร! รู้แค่ว่าลูกสาวของแกอยู่ในมือฉัน ถ้าไม่อยากให้เธอตาย ก็บอกมาว่าแกอยู่ที่ไหน?”เสียงอีกฝ่ายหัวเราะเย็นชาก่อนพูดต่อด้วยน้ำเสียงกร้าว “ไอ้ลูกหมา พูดอะไรกับพ่อแกหน่อยสิ!”แต่เมื่อสิ้นเสียง ฝั่งปลายสายกลับเงียบสนิทขณะที่เย่เฟิงรู้สึกสับสน เสียงตะคอกด้วยความโกรธของอีกฝ่ายก็ดังขึ้น “ไอ้เด็กบ้า ทำไมไม่พูดวะ?”ทันใดนั้น เย่เฟิงได้ยินเสียง “อืมอืม” เบาๆเสียงที่ฟังออกว่าเป็นนั่วนั่วที่พยายามกลั้นความเจ็บปวดเอาไว้ ไม่ยอมเปล่งเสียงใดๆ ออกมาในชั่วพริบตา ดวงตาของเย่เฟิงแดงก่ำ หัวใจเหมือนถูกบีบรัดจนเจ็บปวดนั่วนั่วแม้จะยังเด็ก แต่เธอเข้าใจทุกอย่างในสถานการณ์นี้ เธอรู้ว่าคนร้ายต้องการใช้เธอเล่นงานพ่อของเธอ นั่วนั่วจึงพยายามกลั้นเสียงไว้เพื่อไม่ให้พ่อถูกทำร้ายเย่เฟิงตะโกนใส่โทรศัพท์ด้วยความร้อนรน “ไอ้สารเลว หยุดเดี๋ยวนี้! อย่าทำอะไรลูกของฉัน ถ้านายไม่ทำร้ายเธอ ฉันยอมทุกอย่าง!”หลี่ชื่อที่อยู่กับนั่วนั่ว ทำไมถึงปล่อยให้เธอตกอยู่ในมือของคนร้าย?หรือว่าฝีมือของอีกฝ่ายจะแข็งแกร่งเกินไป จนแม้แต่หลี่ชื่อก็ปกป้องนั่วน
최신 챕터
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 490
ต่อมา เขาก็ไปดูสิ่งของในกล่องอื่นๆ สีหน้าแสดงออกถึงความประหลาดใจเป็นอย่างมากแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ปิดฝากล่อง สั่งให้ลูกน้องยกขึ้นรถ ขนของให้เย่เฟิงไปที่สวนจักรพรรดิแล้วสั่งให้เหล่าหยู ไปส่งเจียงหว่านกลับบ้าน จากนั้นก็ขึ้นรถของเย่เฟิง“พี่เขย ของพวกนี้มาจากไหน? คุณไปปล้นธนาคารมาเหรอ?”นั่งอยู่ที่เบาะผู้โดยสาร หลีหยวนถามอย่างตกตะลึงของในกล่องหลายใบนั้น มีมูลค่าอย่างน้อยหลายสิบล้านล้าน คุณชายหลีถึงกับงงไปเลย“พ่อของฉู่เทียนหลงให้เป็นของขวัญ!”เย่เฟิงพูดอย่างเรียบๆเมื่อได้ยินดังนั้น หลีหยวนก็แสดงสีหน้าตกตะลึง แล้วก็ยิ้ม “ดูเหมือนว่าต่อไป ฉู่เทียนหลงคงไม่กล้าคิดถึงพี่สาวผมอีกแล้ว!”พูดจบ เขามองไปที่พี่เขย ดวงตาเต็มไปด้วยความร้อนแรงและการเคารพก่อนหน้านี้ เรื่องที่ฉู่เทียนหลงจับตัวหลีเยี่ยน เขาก็ได้ยินมาจากหลีเอียนและเย่เฟิงตอนนี้เห็นว่าตระกูลฉู่ส่งของขวัญมาจริงๆ หลีหยวนก็ยังคงรู้สึกตกตะลึงอยู่ตระกูลฉู่ ยอมจำนนต่อพี่เขยของเขาแล้วจริงๆ เหรอ?นี่มัน…สุดยอดมากจริงๆ!สำหรับตระกูลหลีทั้งตระกูล ตระกูลฉู่ที่ยิ่งใหญ่ กลับถูกจัดการ?เพียงเพราะ พี่เขยคนเดียว!ณ เวลานี้ เย่เฟิงเปลี่ยนน้ำเสียง พูด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 489
หวังหยวนป้าได้ยินเย่เฟิงถามเช่นนั้น จึงรีบพูดว่า “ถึงแม้ผมจะมีความกล้า มีร้อยชีวิต ผมก็ไม่กล้าเกลียดคุณชายเย่! ยิ่งไปกว่านั้น ลูกคนเลวคนนั้นก็จะทำร้ายผม ถึงแม้ว่าคุณชายเย่จะไม่ฆ่ามัน ผมก็ต้องฆ่ามันอยู่ดี!ฆ่าได้ดี คุณชายเย่ฆ่าได้ดี!ขอบคุณคุณชายเย่ ที่ช่วยกำจัดคนชั่วในบ้านของผม!”ได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนในที่เกิดเหตุต่างก็แสดงสีหน้าเยาะเย้ยพ่อลูกตระกูลหวัง แสดงท่าทางที่น่าเกลียด เผยให้เห็นความต่ำทรามของมนุษยชาติอย่างถึงที่สุดเพื่อเอาชีวิตรอด คนหนึ่งผลักภาระความรับผิดชอบ โยนทุกอย่างให้พ่อของเขาอีกคนหนึ่ง ลูกชายถูกฆ่าตาย กลับตะโกนว่าฆ่าได้ดี!เย่เฟิงหัวเราะเยาะ เดิมทีเขาก็ตั้งใจจะฆ่าหวังหยวนป้า แต่เมื่อจะลงมือ เขาก็นึกถึงเจียงหว่านขึ้นมา“ผมสามารถปล่อยคุณไปได้ แต่หุ้นของคุณในบริษัทเหล้าหวังป้า ต้องโอนให้เจียงหว่านโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย ไม่มีปัญหาใช่ไหม?”“ไม่มีปัญหา! ไม่มีปัญหา! วันนี้คุณหนูเจียงตกใจ ผมควรชดเชยความเสียหายทางจิตใจให้แก่คุณหนูเจียง!”ได้ยินดังนั้น หวังหยวนป้าก็พยักหน้าอย่างรัวๆไม่เพียงแต่ไม่ลังเลหรือสงสาร แต่กลับตื่นเต้นอย่างสุดขีดเขารู้ว่าเมื่อเย่เฟิงตั้งเงื่อนไ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 488
ใครจะคิดว่า หวังว่านเป่าเพื่อที่จะผลักภาระความรับผิดชอบของเขาต่อหน้าเย่เฟิง กลับไปกล่าวโทษพ่อของตัวเองเย่เฟิงหัวเราะเยาะ ดวงตาเต็มไปด้วยความเย็นชา “อภัยให้คุณ? ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้ผมเคยให้โอกาสคุณ แต่คุณกลับไม่เห็นคุณค่า!”พูดจบ เขาก็ลูบแก้มตัวเอง รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้า“อย่างนี้ดีกว่า คุณให้เฮยเซียตบผมสามที งั้นผมก็ตบคุณสามที!”“ถ้าคุณทนได้สามทีโดยไม่ตาย ผมจะปล่อยคุณไป เป็นไง?”หวังว่านเป่าเมื่อได้ยินดังนั้น ก็ตัวสั่น มองไปที่ศพของเฮยเซีย แสดงออกถึงความหวาดกลัวเฮยเซียถูกเย่เฟิงฆ่าตายด้วยหมัดเดียว เขาจะทนต่อหมัดของเย่เฟิงได้ถึงสามทีหรือ?แต่ตอนนี้ เขารู้ว่าเขาไม่มีทางเลือก“ได้! ได้…”“ผมไม่ควรสั่งเฮยเซียให้ตบคุณ ผมควรตบ ควรตบ!”“เฮียเย่ โปรด…โปรดเมตตาด้วย!”หวังว่านเป่าพยักหน้าอย่างสั่นเทา ยังพยายามยิ้มเพื่อเอาใจเย่เฟิงเดินออกไป รอยยิ้มเจ้าเล่ห์และโหดเหี้ยมปรากฏบนใบหน้าเพี้ยะ!ต่อมา ก็ตบหน้าหวังว่านเป่าหลังจากเสียงดังกรอบ ร่างของหวังว่านเป่าก็หมุนไปพร้อมกับฟันที่เปื้อนเลือดหลายซี่!“อ๊า!”หลังจากที่หวังว่านเป่าล้มลง เขาก็ลุกขึ้นอย่างเซๆ ใบหน้าบวมเบี้ยว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 487
ตอนนี้ใบหน้าของพ่อลูกตระกูลหวังเต็มไปด้วยความตกตะลึง และดวงตาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว!เมื่อเห็นฉู่อันเจียงสั่งให้คนนำของขวัญที่มีค่ามหาศาลมาให้เย่เฟิง พวกเขารู้สึกเหมือนฟ้ากำลังถล่มลงมา!คนที่คุณฉู่จะมอบของขวัญให้ นั่นก็คือเย่เฟิง!ก่อนหน้านี้พวกเขาพยายามเอาใจ “บุคคลสำคัญ” คนนี้ แต่ไม่เคยรู้เลยว่า “บุคคลสำคัญ” คนนี้กลับอยู่ตรงหน้ายิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้พ่อลูกตระกูลหวังตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือ ดูเหมือนว่าฉู่อันเจียงไม่ได้แค่ส่งของขวัญ แต่กำลังขอโทษเย่เฟิงด้วยแม้แต่เย่เฟิงบอกว่าจะฆ่าลูกชายของเขา เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ยอมอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างมาก!เพื่อนร่วมชั้นเก่าของเจียงหว่านคนนี้ เป็นใครกันแน่?ถึงสามารถทำให้คนสำคัญของตระกูลฉู่ อดกลั้นได้ขนาดนี้!!ฟึบ!ในขณะนั้น ปรากฏว่าเฮยเซียกระโจนขึ้นมา ใช้ความเร็วสูงสุดในชีวิต พยายามหนีออกจากที่นี่หนี!ฆาตกรผู้นี้ ตอนนี้มีเพียงความคิดเดียวนี้ในใจ!ไม่ต้องพูดถึงว่าฉู่อันเจียงจะช่วยเย่เฟิงจัดการกับเขาหรือไม่ เพียงแค่พลังที่เย่เฟิงแสดงออกมาก่อนหน้านี้ ก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถต่อกรได้ตัวประกันเจียงหว่านไม่เหลือแล้ว อีกฝ่ายจึงไม่ลังเลที่จะ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 486
แต่ฉากต่อไปกลับทำให้ทั้งสามคนต่างตกตะลึงปรากฏว่าฉู่อันเจียงส่งสายตาให้ลูกน้อง ชี้ไปที่เย่เฟิงอีกฝ่ายก็อุ้มเจียงหว่าน เดินไปหาเย่เฟิง “คุณชายเย่ ส่งคนคืนให้กับคุณแล้ว!”ตั้งแต่ฉู่อันเจียงมาถึง เย่เฟิงก็ยืนนิ่งเงียบอยู่ตลอดตอนนี้อุ้มเจียงหว่านมาแล้ว เขาจึงพยักหน้าให้ฉู่อันเจียง “ขอบคุณครับ!”“คุณชายเย่ไม่ต้องเกรงใจครับ! ผมเชื่อว่าแม้ผมจะไม่มา คุณก็มีวิธีจัดการเองได้”ฉู่อันเจียงหัวเราะกล่าวณ เวลานี้ พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียต่างก็ตกใจ!“คุณฉู่! คุณ… คุณนี่…”หวังหยวนป้ามองฉู่อันเจียง แล้วพูดอย่างงงงวยว่า“คุณฉู่ คุณทำไม… ทำไมถึงส่งเจียงหว่านให้เย่เฟิง?”หวังว่านเป่าก็อึ้งไปจนพูดไม่ออก“คุณชายเย่คือคนที่ผมจะส่งของขวัญให้ ของขวัญชิ้นใหญ่ที่พวกคุณเตรียมไว้ ผมส่งให้คุณชายเย่ไม่ถูกต้องหรือ?”ฉู่อันเจียงหัวเราะเยาะ ถามอย่างเยาะเย้ย“อ้า!”ได้ยินดังนั้น พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียก็อึ้งไปสีหน้าแสดงความประหลาดใจอย่างสุดขีด!อะไรนะ?ที่คุณฉู่บอกว่าจะมาส่งของขวัญ คนๆนั้น…คือเย่เฟิงเหรอ?นี่…นี่เกิดอะไรขึ้น?ทำไมถึงเป็นแบบนี้? เป็นไปได้ยังไง?คุณฉู่กำลังล้อเล่นอยู่ใช่ไหม?
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 485
หวังว่านเป่าเห็นสีหน้าเย่เฟิงเปลี่ยนไป คิดว่าเขากลัวดังนั้น จึงรีบข่มขู่เย่เฟิงอีกครั้งแต่ไม่คิดว่า เย่เฟิงจะพูดอย่างนั้น!“เย่เฟิง มึงไม่รู้กลัวตายจริงๆ! ถึงกับไม่แคร์ชีวิตตัวเองเพื่อเจียงหว่านเลยใช่ไหม?”หวังว่านเป่ากัดฟันพูดเย่เฟิงหัวเราะเยาะ กำลังจะพูดอะไรบางอย่างติ๊ด! ติ๊ด! ติ๊ดๆ…แต่ในขณะนั้น เสียงแตรรถดังขึ้นเห็นรถ SUV และรถตู้ 7 ที่นั่งหลายคัน วิ่งเข้ามาทางประตูโรงเหล้าที่เย่เฟิงทำลายอย่างเร็วจากป้ายทะเบียน“เจียง A” เห็นได้ชัดว่ามาจากเมืองเจียงหยาง เมืองเอกรถเหล่านี้จอดลง มีคนลงจากรถชายวัยกลางคนผู้มีอำนาจ คือฉู่อันเจียง!!“เกิดอะไรขึ้น?”ฉู่อันเจียงขมวดคิ้ว มองดูสถานการณ์ แล้วถามด้วยความสงสัยเขามองไปที่พ่อลูกตระกูลหวังที่จับผู้หญิงสวย แล้วมองไปที่เฮยเซียและเย่เฟิงตอนนั้น เย่เฟิงก็มองมา สายตาของทั้งสองก็ปะทะกันเมื่อฉู่อันเจียงเห็นใบหน้าของเย่เฟิง ก็ตกตะลึงบุคคลสำคัญของตระกูลฉู่ ดวงตาเป็นประกาย ใจก็คิดไปต่างๆนานาแล้วก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ยังไม่แสดงท่าทีอะไร“คุณฉู่ คุณมาถึงแล้วเหรอครับ?”หวังหยวนป้าเห็นฉู่อันเจียง จึงรีบทักทายด้วยความอ่อนน้อมหวัง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 484
“กูไม่เชื่อหรอกนะ!”“อ๊าก! อ๊าก!”เฮยเซียตะโกนด้วยความไม่พอใจ ใช้มีดพับแทงอย่างบ้าคลั่งไปที่ส่วนที่อ่อนแอของเย่เฟิง เช่นท้อง!กระทั่งสุดท้าย มีดพับในมือก็งอ แต่ก็ยังไม่เห็นว่ามีเลือดออก“ฆ่าคนยังไม่มีแรง ยังอยากจะเป็นคนเลวอีกเหรอ?”เย่เฟิงเยาะเย้ยตอนนี้ เฮยเซียอึ้งไป!พ่อลูกตระกูลหวังก็แสดงสีหน้าตกตะลึง!แม้แต่เจียงหว่าน ก็มองเย่เฟิงเหมือนมองปีศาจความกังวลและความรู้สึกผิดบนใบหน้าของเธอหายไป ใจก็โล่งขึ้น“ไอ้หนุ่ม มึงเป็นใครกันแน่?”หวังหยวนป้าใบหน้ากระตุก ถามด้วยความสงสัย“ผมบอกอีกครั้ง ปล่อยเจียงหว่าน ผมจะไม่ฆ่าพวกคุณ!”“ไม่งั้น ปีหน้าวันนี้ จะเป็นวันครบรอบการตายของพวกคุณพ่อลูก!”เย่เฟิงพูดด้วยเสียงเย็น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดุร้ายเมื่อได้ยินเช่นนั้น หวังหยวนป้าก็จับเจียงหว่านแน่น กัดฟันพูดว่า “ไอ้หนุ่ม อย่ามาพูดจาขู่กรรโชก!ฉันเตือนมึง ตอนนี้เรายังฆ่ามึงไม่ได้ ไปให้พ้นซะ!ไม่งั้นเฮยเซียฆ่ามึงไม่ได้ เดี๋ยวก็จะมีคนมาฆ่ามึง!”เขามองเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ไม่กลัวที่จะบอกมึง เจ้าหนูคนนี้ เป็นของขวัญที่กูจะให้กับบุคคลสำคัญคนหนึ่ง! เธอไม่ใช่เมียของมึง อย่ามายุ่ง อย่าไป
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 483
“ฮ่าๆๆๆ…สะใจไหม?”หวังว่านเป่าหัวเราะอย่างพึงใจหวังหยวนป้าอุ้มเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ถูกต้องแล้ว เป็นอย่างนั้นแหละ! อย่าขยับ ไม่งั้นz,จะฆ่าเจ้าหนูคนนี้!”เย่เฟิงหายใจเข้าลึกๆ ดวงตาเปล่งประกายความเย็นชาพูดตามตรง ฝ่ามือของเฮยเซียที่ตบหน้าเขา ไม่เจ็บเลยแค่ฝีมือระดับกลาง ไม่สามารถทำร้ายเย่เฟิงได้!แต่นี่ไม่ใช่เรื่องเจ็บหรือไม่เจ็บ แต่เป็นการดูหมิ่น!แต่เจียงหว่านอยู่ในมือของพ่อลูกตระกูลหวัง ปืนจ่ออยู่ที่หัวเธอ เย่เฟิงไม่กล้าลงมือแม้จะถูกตบ ก็รู้สึกอึดอัด แต่เมื่อเทียบกับความปลอดภัยของเจียงหว่าน มันไม่สำคัญเลย!เพี๊ยะ!เพี๊ยะ!ต่อมา เฮยเซียตบหน้าเย่เฟิงอีกสองครั้งด้วยความแค้นและความสะใจ เมื่อครู่ถูกไอ้หนุ่มนี่เตะจนพ่นเลือด เขาก็เก็บความแค้นเอาไว้ ตอนนี้รู้สึกได้ถึงการระบายความแค้น“อู้อู…”เมื่อเห็นเช่นนั้น เจียงหว่านดิ้นรนอย่างแรง เสียงกระวนกระวายดังออกมาจากลำคอดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความโกรธแค้นและความรู้สึกผิด“ฮ่าๆๆ…คันจังเลย!”เย่เฟิงหัวเราะ พูดราวกับไม่ใส่ใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น พ่อลูกตระกูลหวังก็โกรธ“ไอ้เวร! ยังกล้าเยาะเย้ยอีกเหรอ? ลุงเซีย ตบมันให้ตาย! ดูเห
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 482
เฮยเซียยิ้มเยาะแชะ!แต่ในพริบตา เย่เฟิงแค่สะบัดมือ มีดพับในมือของเฮยเซียก็หลุดออกไป!มือที่จับมีดของเฮยเซีย บริเวณโคนนิ้วมือฉีกขาดเลือดไหลรู้สึกถึงแรงที่น่ากลัว ทำให้มือชาทั้งข้าง!สีหน้าของเฮยเซียเปลี่ยนไปทันที แสดงความตกใจตอนนี้ การถอยหลังหนีไปก็สายเกินไป เขาจึงต้องใช้พลังของวิชาเสื้อเกราะเหล็กอย่างไม่ลังเลปัง!พร้อมกับเสียงทึบ เขาก็ถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไปหลังจากล้มลง เขาก็พ่นเลือดออกมา แล้วลุกขึ้นอย่างเซๆ!เย่เฟิงเลิกคิ้ว ดวงตาแสดงความประหลาดใจแม้ว่าเขาจะเตะออกไปแบบไม่ตั้งใจ แต่แรงก็รุนแรงมาก โดยปกติแล้วอีกฝ่ายน่าจะตายหรือบาดเจ็บสาหัสแต่กลับลุกขึ้นได้?ดูเหมือนว่าคนคนนี้ จะเป็นนักรบที่ฝึกฝนการป้องกันร่างกาย?ตอนนั้น หวังว่านเป่าเห็นเฮยเซียถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไป และยังพ่นเลือดออกมา จึงแสดงความหวาดกลัวและตกใจ“ไอ้เวร!”หลังจากด่าไปคำหนึ่ง เขาก็หันหลังวิ่งเข้าไปในวิลล่าเย่เฟิงเห็นดังนั้น ก็จะวิ่งตามไปแต่ในขณะนั้น เห็นคนอีกคนลากผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งออกมาไม่ใช่หวังหยวนป้ากับเจียงหว่าน จะเป็นใครได้อีก?“หยุดเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นผมจะยิงเธอให้ตาย!”หวังหยวนป้าเ
