เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 428
บทที่เกี่ยวข้อง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 429
หนึ่งชั่วโมงหลังจากที่ฉู่เทียนหลงมาถึงบ้านพักหลังนี้ ลูกน้องของเขาก็พาผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาในห้องรับแขกผู้หญิงคนนั้นมีใบหน้าสวยงาม แต่งตัวทันสมัย และดูตื่นตกใจ“พวกแกจะทำอะไร?”“พวกแกต้องการอะไร?”“ปล่อยฉันนะ! บอกไว้เลยว่าฉันเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลสวี่!”“ถ้าตระกูลฉันรู้เรื่อง พวกแกไม่รอดแน่!”หญิงคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่คือสวี่ซีเหยียน เพื่อนสนิทของหลีเอียน“คุณสวี่ ไม่ต้องกังวล ผมแค่เชิญคุณมาช่วยงานเล็กๆ เท่านั้นเอง”ฉู่เทียนหลงลุกขึ้นยืน มองไปที่ใบหน้าสวยของสวี่ซีเหยียนก่อนพ่นควันบุหรี่ใส่เธอ พร้อมยิ้มเย็น“คุณ…คุณเป็นใคร?”สวี่ซีเหยียนถามด้วยน้ำเสียงหวาดระแวง“ผมชื่อฉู่เทียนหลง มาจากตระกูลฉู่ในเมืองหลวง”ฉู่เทียนหลงตอบเมื่อได้ยินแบบนั้น สวี่ซีเหยียนเบิกตากว้าง “คุณ...คุณคือฉู่เทียนหลง คุณชายฉู่?”ตระกูลฉู่ หนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ของเมืองหลวง ทรงอิทธิพลมากกว่าตระกูลชั้นนำในหยุนเฉิงหลายเท่า เมื่อรู้ถึงสถานะของอีกฝ่าย สวี่ซีเหยียนถึงกับเงียบไปทันทีสีหน้าเปลี่ยนเป็นหวาดหวั่น“ใช่แล้ว ผมเอง”ฉู่เทียนหลงพยักหน้าตอบ“คุณชายฉู่เรียกฉันมา...มีอะไรหรือเปล่าคะ? ฉันไม่เคยล่วงเกิ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 430
ในห้องส่วนตัวของร้านอาหาร เย่เฟิงกำลังนั่งดื่มกับฉินเจิ้น ลั่วกันหยุน หลี่เฉิงเฟิง และเจี่ยงเจิ้งทั้งสี่คน“คุณเย่ ผมขอชนแก้วกับคุณ! ฮ่าๆ...”ฉินเจิ้นยกแก้วขึ้น และชนแก้วกับเย่เฟิงด้วยท่าทีทรงตัวไม่อยู่หัวหน้าหน่วยปฏิบัติการดาบมังกรคนนี้ถูกผ้าคล้องไว้ที่แขนลั่วกันหยุนเองก็มีผ้าพันแผลพันรอบศีรษะส่วนหลี่เฉิงเฟิง เดินด้วยไม้เท้า และเจี่ยงเจิ้ง ก็มีผ้าพันรอบเอวหลายชั้นจากการต่อสู้ครั้งก่อน ทุกคนล้วนได้รับบาดเจ็บไม่มากก็น้อยโชคดีที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บถึงขั้นพิการ“ฮ่าๆ ตอนนี้พี่เย่ของเราเจ๋งสุดๆ เลย! ได้ตำแหน่งผู้บัญชาการกิตติมศักดิ์ แถมยังถือป้ายอาญาศักดิ์มังกรแห่งเยียนเซียอีกด้วย!”“เฮ้ย! ต่อไปนี้ต้องเรียกว่าลูกพี่เย่แล้ว!”“พี่เย่เหมาะสมกับเกียรติยศนี้ที่สุด! ฮ่าๆ…”กลุ่มเพื่อนในเครื่องแบบทหารต่างหยอกล้อเย่เฟิงอย่างสนุกสนานเย่เฟิงหัวเราะเบาๆ ก่อนตอบ “อย่ายกยอฉันหน่อยเลย ก็แค่ตำแหน่งกิตติมศักดิ์ธรรมดาเท่านั้นแหละ”“นี่ คุณเย่ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ เลยนะ! เกียรติยศนี้ได้รับมอบจากผู้บัญชาการหยางด้วยตัวเอง แค่นี้ก็ไม่ธรรมดาแล้ว!ส่วนป้ายอาญาศักดิ์มังกรแห่งเยียนเซีย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 431
“เอาล่ะ วันนี้แค่นี้ก่อน มีโอกาสค่อยเจอกันใหม่! ฉันต้องกลับแล้ว”หลังจากทานอาหารมื้อนี้เสร็จ เย่เฟิงก็บอกลาทั้งสี่คนพวกเขาสามารถพักฟื้นในเทียนตูได้อีกสองสามวันหลังจากเสร็จภารกิจ แต่เย่เฟิงต้องรีบกลับเขาได้จองตั๋วเครื่องบินจากเทียนตูไปยังเมืองหลวงของมณฑลเจียงไว้ตอนหนึ่งทุ่มคืนนี้“คุณเย่ จะกลับหยุนเฉิงเลยเหรอ ไม่อยู่เที่ยวที่เทียนตูอีกสักหน่อยเหรอ? ผมพาคุณเที่ยวรอบๆ ให้สมกับเป็นแกบ้านหน่อยสิ”ฉินเจิ้นกล่าวด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น“ไม่ล่ะ! ผมมีภรรยาและลูก กลัวพวกเขาจะเป็นห่วง ครั้งหน้าถ้ามีโอกาส ผมจะพาพวกเขามาเที่ยวที่เทียนตู ถ้าหัวหน้าฉินมีเวลาว่าง บางทีอาจจะต้องรบกวนสักหน่อย”เย่เฟิงส่ายหัวพร้อมพูดด้วยรอยยิ้มเมื่อได้ยินเช่นนี้ ฉินเจิ้นก็ไม่พูดอะไรมากไปกว่านี้ เพียงตบหน้าอกตัวเองแล้วกล่าวว่า “ตกลง! งั้นผมจะรอวันนั้น”“พี่เย่ พวกเราส่งพี่ไปดีไหม”จางเฉิงเฟิงกล่าวด้วยความกระตือรือร้น“ไม่ต้องหรอก! ดูสภาพตัวเองเถอะ พักฟื้นให้ดี ฮ่าๆๆ…”เย่เฟิงตบไหล่เขาเบาๆ แล้วชี้ไปที่ไม้เท้าที่อยู่ข้างมือจางเฉิงเฟิงพร้อมหยอกล้อ“อ่า…”จางเฉิงเฟิงหัวเราะแห้งๆ พร้อมกับเกาหัวตัวเองหลังจากพ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 432
เมื่อเห็นสายเรียกเข้า หลีเอียนก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย รู้สึกขัดใจขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวการพบกันครั้งก่อน ทำให้หลีเอียนรู้สึกผิดหวังในตัวสวี่ซีเหยียน อดีตเพื่อนสนิทของเธออย่างถึงที่สุดแต่หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็ตัดสินใจรับสาย “ซีเหยียน?”“เอียนเอียน คืนนี้ออกมากินข้าวด้วยกันหน่อยสิ! พวกเรานัดเจอกันเถอะ!”ในสาย สวี่ซีเหยียนพูดอย่างกระตือรือร้น“ไม่ล่ะ ฉันกินข้าวแล้ว มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”หลีเอียนปฏิเสธ“เอียนเอียน ฉันรู้ว่าฉันผิดไปแล้ว! ครั้งก่อนเป็นความผิดของฉัน ฉันไม่ควรไปมีปัญหากับสามีของเธอโธ่...เค้าขอโทษน๊า!พวกเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งหลายปี เธอไม่คิดจะตัดเพื่อนกับฉันจริงๆ ใช่ไหม?ออกมากินข้าวเถอะ ฉันจะขอโทษเธออย่างจริงจังไม่ได้เหรอ?”สวี่ซีเหยียนอ้อนวอนด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนจะอ้อน“ฉันว่า…ไม่ต้องหรอก! เอาเป็นว่ารอพรุ่งนี้ตอนกลางวันแล้วกัน ตอนนี้มันดึกแล้ว ฉันไม่อยากออกไปข้างนอก”หลีเอียนลังเล แต่ก็ปฏิเสธไปอย่างสุภาพสวี่ซีเหยียนอ้อนสอนเสียงอ่อน อีกอย่างทั้งสองก็เป็นเพื่อนกันมานานหลายปี ทำให้เธอจะเริ่มใจอ่อนแต่การออกไปตอนกลางคืน ทำให้เธอรู้สึกไม่ค่อยสบายใจที่สำคั
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 433
เมื่อได้ยินสิ่งที่คุณปู่เล่า หลิงเอ๋อร์ก็เบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ “เย่เฟิงคนนั้นเก่งขนาดนั้นเลยเหรอ?”เป่ยเหล่าพยักหน้า พร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงลึกซึ้ง “ถ้าเขาเลือกพัฒนาตัวเองในกองทัพล่ะก็ เขาอาจจะกลายเป็น เทพสงครามฉิงชางคนต่อไปเลยก็ได้!”พูดจบ สีหน้าของเป่ยเหล่าก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม เขากล่าวหนักแน่น “เทียนหลง ห้ามเป็นศัตรูกับเย่เฟิงเด็ดขาด!”ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของเป่ยเหล่าก็ดังขึ้นราวกับคำกล่าวที่ว่าพูดถึงเสือ เสือก็มาเพราะสายนี้เป็นของ ฉู่เทียนหลง!“เทียนหลง แกมาถึงหยุนเฉิงแล้วเหรอ?”เป่ยเหล่าถามฉู่เทียนหลงหยุดคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนตอบ “ยังครับ ผมจะไปพรุ่งนี้!”เขามีบางอย่างที่ต้องจัดการให้เสร็จ และยังไม่อยากให้เป่ยเหล่ารู้กล่าวจบ เขาก็ถาม “ปู่ คนที่ปู่บอกว่าจะรักษาผมได้ พรุ่งนี้เขาจะเริ่มรักษาเลยเหรอครับ?”เป่ยเหล่าตอบ “ฉันจะโทรไปถามเขาดูก่อน ต้องดูว่าเขาสะดวกไหม! เทียนหลง ฉันต้องเตือนแกไว้ก่อนนะ ไม่ว่าแกจะเคยมีเรื่องบาดหมางอะไรกับเขา ต้องวางมันลงให้หมด เข้าใจไหม?”ฉู่เทียนหลงหัวเราะเบาๆ “ผมเข้าใจครับปู่ ถ้าเขารักษาผมหายได้ เขาก็เป็นผู้มีพระคุณของผม จะให้มีปัญหาอ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 1
“พ่อค่ะ โนโนะเจ็บมากเลย! โนโนะจะตายอยู่แล้ว...”“โนโนะไม่รักษาแล้วได้ไหม?”“โนโนะไม่อยากเจ็บปวดแบบนี้อีกแล้ว แล้วก็ไม่อยากให้พ่อต้องมาเสียเงินกับโนโนะแล้วด้วย”“พาโนโนะกลับบ้านหน่อยได้ไหม? โนโนะอยากกลับบ้าน…โนโนะอยากกลับบ้านจริง ๆ นะ…”ในห้องไอซียู มีคนตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งกำลังนอนอยู่ที่นั่น ใบหน้าเล็ก ๆ ที่มีความน่ารักจิ้มลิ้มแต่เดิมนั้นซีดเผือดไปหมด แต่กลับมีเลือดไหลออกจากปากและจมูกอยู่ตลอดเวลา มีจุดเลือดออกทั่วร่างกาย! !มือเล็ก ๆ ข้างหนึ่งพยายามใช้แรงเฮือกสุดท้ายคว้ามือของเย่เฟิงเอาไว้ ดวงตาที่กลมโตของเธอแสดงออกถึงความรู้สึกเจ็บปวดและความคิดถึงอาวรณ์พ่อของเธอ!ดวงตาของเย่เฟิงแดงก่ำ เขารู้สึกเจ็บปวดหัวใจราวกับโดนเข็มทิ่มแทงอย่างไรอย่างนั้น ความเจ็บปวดนั้นเลวร้ายเสียยิ่งกว่าบาดแผลที่ถูกมีดแทงที่ไตด้านซ้ายของเขาเป็นร้อยเป็นพันเท่า“โนโนะลูกรัก พ่อจะหาทางรักษาลูกให้หายให้ได้ เมื่อลูกอาการดีขึ้นแล้ว พ่อจะพาโนโนะกลับบ้าน แล้วก็จะทำปีกไก่โค้กให้โนโนะด้วย โอเคไหม?”เย่เฟิงจับมือเล็ก ๆ ข้างนั้นเอาไว้ เขาพูดด้วยเสียงสะอื้น“พ่อโกหก โนโนะรู้ว่าไม่มีทางรักษาให้หายได้ พ่อเก็บเงินไว้เถอะ หากโนโนะตา
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 2
"อะไรนะ? คนไม่เป็นไร กำลังตื่นแล้วหรือ" ในโรงพยาบาลกลางคนขับรถของหลีเอียนอุทานด้วยความไม่เชื่อ "ผู้บาดเจ็บไม่เป็นไร ดูตอนนี้อาจจะบอบซ้ำนิดหน่อย" คุณหมอที่ใส่เสื้อคลุมสีขาวพยักหน้า "มันจะเป็นไปได้ยังไง? หลังจากที่เขาถูกชน อาการเขาดูสาหัสมากแถมยังไหลเลือดมาก" คนขับมีสีหน้าตกตะลึง "คุณพูดไปแล้ว แค่มีอาการดูน่ากลัว" ความสงสัยแวบเข้ามาในดวงตาของหลีเอียน และหลังจากแน่ใจว่าคุณหมอไม่ได้ล้อเล่น เธอก็พูดเบา ๆ :" งั้นฉันจะไปหาเขา"" ประตูวอร์ดถูกผลักเปิดออก และหลีเอียนเห็นชายคนนั้นนั่งอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลด้วยใบหน้าที่งงงอ เย่เฟิงก็ไม่กล้าเชื่อเช่นกันว่า ตนยังมีชีวิตอยู่ และสภาพร่างกายเหมือนมีบางอย่างผิดปกติ!! ในสมองมีข้อมูลยุ่งๆเยอะแยะ! วิญญาณมังกรมุ่งมั่นสู่เส้นทางเซียน? คัมภีร์จักรพรรดิ์มังกร? วิชาการแอบมองภามังกร?...... ทุกอย่างนี้คือ......? และไตข้างซ้ายซึ่งแต่ก่อนปวดนิดหนึ่ง ก็พ่นความร้อนออกมาในเวลานี้แพร่กระจายไปยังแขนขาทำให้เขารู้สึกสบายมาก ขณะที่เขากําลังจะศึกษามันอย่างรอบคอบ หลีเอียนเดินข้ามา เย่เฟิงเงยหน้าขึ้นและแววตาแห่งความประหลาดใจก็แวบเข้ามาในดวงตาขอ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 3
เอี๊ยด!ปากของเจ้าหย่งคังอ้ากว้างด้วยท่าทางไม่กล้าเชื่อพยาบาลข้างๆก็ตกตะลึงมองอย่างไม่เชื่อเป็นไปได้อย่างไร? จู่ๆ จะฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้อย่างไร?ฉ้อโกงศพ?"พ่อ......นั่นคุณพ่อเหรอ?""พ่ออย่าไป!"ในเวลานี้ นั่วนั่วลืมตาขึ้นด้วยความงุนงงเย่เฟิงออกไปเพื่อหาเงินมาก่อน ซึ่งทําให้เจ้าตัวเล็กเต็มไปด้วยความไม่สบายใจอย่างเห็นได้ชัดเธอแค่ต้องการเมีพ่ออยู่เคียงข้างก่อนที่ตนสิ้นชีวิต"นั่วนั่ว คุณตื่นแล้วจริงๆ!""พ่ออยู่ที่นี่พ่ออยู่กับนั่วนั่ว และไม่ไปไหน!"น้ําตาของเย่เฟิงไหลออกมาอย่างดุเดือด และเขาก็ร้องไห้ด้วยความดีใจ กระแสร้อนก็ไหลเข้าสู่ร่างของนั่วนั่วอย่างไม่นึกถึงชีวิตยิ่งขึ้นตื่นได้แล้ว!มันมีประโยชน์จริงๆ นั่วนั่วฟื้นคืนชีพขึ้นมาจริงๆเย่เฟิงตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น และความรู้สึกของการจากนรกสู่สวรรค์ทําให้เขาซึ่งเป็นผู้ชายร่างใหญ่ ก็ร้องไห้ออกมาดังๆจับมือเล็ก ๆ ของนั่วนั่วไว้แน่น ราวกับจับโลกทั้งใบ เขากลัวว่าทันทีที่เขาปล่อยทั้งหมดนี้จะกลายเป็นภาพลวงตาหากปราศจากประสบการณ์โดยตรง จะไม่มีใครรู้สึกถึงความปีติยินดีของการสูญเสีย และการฟื้นคืนชีพ ตลอดจนความทุกข์และความทุกข
บทล่าสุด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 433
เมื่อได้ยินสิ่งที่คุณปู่เล่า หลิงเอ๋อร์ก็เบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ “เย่เฟิงคนนั้นเก่งขนาดนั้นเลยเหรอ?”เป่ยเหล่าพยักหน้า พร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงลึกซึ้ง “ถ้าเขาเลือกพัฒนาตัวเองในกองทัพล่ะก็ เขาอาจจะกลายเป็น เทพสงครามฉิงชางคนต่อไปเลยก็ได้!”พูดจบ สีหน้าของเป่ยเหล่าก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม เขากล่าวหนักแน่น “เทียนหลง ห้ามเป็นศัตรูกับเย่เฟิงเด็ดขาด!”ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของเป่ยเหล่าก็ดังขึ้นราวกับคำกล่าวที่ว่าพูดถึงเสือ เสือก็มาเพราะสายนี้เป็นของ ฉู่เทียนหลง!“เทียนหลง แกมาถึงหยุนเฉิงแล้วเหรอ?”เป่ยเหล่าถามฉู่เทียนหลงหยุดคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนตอบ “ยังครับ ผมจะไปพรุ่งนี้!”เขามีบางอย่างที่ต้องจัดการให้เสร็จ และยังไม่อยากให้เป่ยเหล่ารู้กล่าวจบ เขาก็ถาม “ปู่ คนที่ปู่บอกว่าจะรักษาผมได้ พรุ่งนี้เขาจะเริ่มรักษาเลยเหรอครับ?”เป่ยเหล่าตอบ “ฉันจะโทรไปถามเขาดูก่อน ต้องดูว่าเขาสะดวกไหม! เทียนหลง ฉันต้องเตือนแกไว้ก่อนนะ ไม่ว่าแกจะเคยมีเรื่องบาดหมางอะไรกับเขา ต้องวางมันลงให้หมด เข้าใจไหม?”ฉู่เทียนหลงหัวเราะเบาๆ “ผมเข้าใจครับปู่ ถ้าเขารักษาผมหายได้ เขาก็เป็นผู้มีพระคุณของผม จะให้มีปัญหาอ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 432
เมื่อเห็นสายเรียกเข้า หลีเอียนก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย รู้สึกขัดใจขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวการพบกันครั้งก่อน ทำให้หลีเอียนรู้สึกผิดหวังในตัวสวี่ซีเหยียน อดีตเพื่อนสนิทของเธออย่างถึงที่สุดแต่หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็ตัดสินใจรับสาย “ซีเหยียน?”“เอียนเอียน คืนนี้ออกมากินข้าวด้วยกันหน่อยสิ! พวกเรานัดเจอกันเถอะ!”ในสาย สวี่ซีเหยียนพูดอย่างกระตือรือร้น“ไม่ล่ะ ฉันกินข้าวแล้ว มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”หลีเอียนปฏิเสธ“เอียนเอียน ฉันรู้ว่าฉันผิดไปแล้ว! ครั้งก่อนเป็นความผิดของฉัน ฉันไม่ควรไปมีปัญหากับสามีของเธอโธ่...เค้าขอโทษน๊า!พวกเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งหลายปี เธอไม่คิดจะตัดเพื่อนกับฉันจริงๆ ใช่ไหม?ออกมากินข้าวเถอะ ฉันจะขอโทษเธออย่างจริงจังไม่ได้เหรอ?”สวี่ซีเหยียนอ้อนวอนด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนจะอ้อน“ฉันว่า…ไม่ต้องหรอก! เอาเป็นว่ารอพรุ่งนี้ตอนกลางวันแล้วกัน ตอนนี้มันดึกแล้ว ฉันไม่อยากออกไปข้างนอก”หลีเอียนลังเล แต่ก็ปฏิเสธไปอย่างสุภาพสวี่ซีเหยียนอ้อนสอนเสียงอ่อน อีกอย่างทั้งสองก็เป็นเพื่อนกันมานานหลายปี ทำให้เธอจะเริ่มใจอ่อนแต่การออกไปตอนกลางคืน ทำให้เธอรู้สึกไม่ค่อยสบายใจที่สำคั
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 431
“เอาล่ะ วันนี้แค่นี้ก่อน มีโอกาสค่อยเจอกันใหม่! ฉันต้องกลับแล้ว”หลังจากทานอาหารมื้อนี้เสร็จ เย่เฟิงก็บอกลาทั้งสี่คนพวกเขาสามารถพักฟื้นในเทียนตูได้อีกสองสามวันหลังจากเสร็จภารกิจ แต่เย่เฟิงต้องรีบกลับเขาได้จองตั๋วเครื่องบินจากเทียนตูไปยังเมืองหลวงของมณฑลเจียงไว้ตอนหนึ่งทุ่มคืนนี้“คุณเย่ จะกลับหยุนเฉิงเลยเหรอ ไม่อยู่เที่ยวที่เทียนตูอีกสักหน่อยเหรอ? ผมพาคุณเที่ยวรอบๆ ให้สมกับเป็นแกบ้านหน่อยสิ”ฉินเจิ้นกล่าวด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น“ไม่ล่ะ! ผมมีภรรยาและลูก กลัวพวกเขาจะเป็นห่วง ครั้งหน้าถ้ามีโอกาส ผมจะพาพวกเขามาเที่ยวที่เทียนตู ถ้าหัวหน้าฉินมีเวลาว่าง บางทีอาจจะต้องรบกวนสักหน่อย”เย่เฟิงส่ายหัวพร้อมพูดด้วยรอยยิ้มเมื่อได้ยินเช่นนี้ ฉินเจิ้นก็ไม่พูดอะไรมากไปกว่านี้ เพียงตบหน้าอกตัวเองแล้วกล่าวว่า “ตกลง! งั้นผมจะรอวันนั้น”“พี่เย่ พวกเราส่งพี่ไปดีไหม”จางเฉิงเฟิงกล่าวด้วยความกระตือรือร้น“ไม่ต้องหรอก! ดูสภาพตัวเองเถอะ พักฟื้นให้ดี ฮ่าๆๆ…”เย่เฟิงตบไหล่เขาเบาๆ แล้วชี้ไปที่ไม้เท้าที่อยู่ข้างมือจางเฉิงเฟิงพร้อมหยอกล้อ“อ่า…”จางเฉิงเฟิงหัวเราะแห้งๆ พร้อมกับเกาหัวตัวเองหลังจากพ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 430
ในห้องส่วนตัวของร้านอาหาร เย่เฟิงกำลังนั่งดื่มกับฉินเจิ้น ลั่วกันหยุน หลี่เฉิงเฟิง และเจี่ยงเจิ้งทั้งสี่คน“คุณเย่ ผมขอชนแก้วกับคุณ! ฮ่าๆ...”ฉินเจิ้นยกแก้วขึ้น และชนแก้วกับเย่เฟิงด้วยท่าทีทรงตัวไม่อยู่หัวหน้าหน่วยปฏิบัติการดาบมังกรคนนี้ถูกผ้าคล้องไว้ที่แขนลั่วกันหยุนเองก็มีผ้าพันแผลพันรอบศีรษะส่วนหลี่เฉิงเฟิง เดินด้วยไม้เท้า และเจี่ยงเจิ้ง ก็มีผ้าพันรอบเอวหลายชั้นจากการต่อสู้ครั้งก่อน ทุกคนล้วนได้รับบาดเจ็บไม่มากก็น้อยโชคดีที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บถึงขั้นพิการ“ฮ่าๆ ตอนนี้พี่เย่ของเราเจ๋งสุดๆ เลย! ได้ตำแหน่งผู้บัญชาการกิตติมศักดิ์ แถมยังถือป้ายอาญาศักดิ์มังกรแห่งเยียนเซียอีกด้วย!”“เฮ้ย! ต่อไปนี้ต้องเรียกว่าลูกพี่เย่แล้ว!”“พี่เย่เหมาะสมกับเกียรติยศนี้ที่สุด! ฮ่าๆ…”กลุ่มเพื่อนในเครื่องแบบทหารต่างหยอกล้อเย่เฟิงอย่างสนุกสนานเย่เฟิงหัวเราะเบาๆ ก่อนตอบ “อย่ายกยอฉันหน่อยเลย ก็แค่ตำแหน่งกิตติมศักดิ์ธรรมดาเท่านั้นแหละ”“นี่ คุณเย่ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ เลยนะ! เกียรติยศนี้ได้รับมอบจากผู้บัญชาการหยางด้วยตัวเอง แค่นี้ก็ไม่ธรรมดาแล้ว!ส่วนป้ายอาญาศักดิ์มังกรแห่งเยียนเซีย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 429
หนึ่งชั่วโมงหลังจากที่ฉู่เทียนหลงมาถึงบ้านพักหลังนี้ ลูกน้องของเขาก็พาผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาในห้องรับแขกผู้หญิงคนนั้นมีใบหน้าสวยงาม แต่งตัวทันสมัย และดูตื่นตกใจ“พวกแกจะทำอะไร?”“พวกแกต้องการอะไร?”“ปล่อยฉันนะ! บอกไว้เลยว่าฉันเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลสวี่!”“ถ้าตระกูลฉันรู้เรื่อง พวกแกไม่รอดแน่!”หญิงคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่คือสวี่ซีเหยียน เพื่อนสนิทของหลีเอียน“คุณสวี่ ไม่ต้องกังวล ผมแค่เชิญคุณมาช่วยงานเล็กๆ เท่านั้นเอง”ฉู่เทียนหลงลุกขึ้นยืน มองไปที่ใบหน้าสวยของสวี่ซีเหยียนก่อนพ่นควันบุหรี่ใส่เธอ พร้อมยิ้มเย็น“คุณ…คุณเป็นใคร?”สวี่ซีเหยียนถามด้วยน้ำเสียงหวาดระแวง“ผมชื่อฉู่เทียนหลง มาจากตระกูลฉู่ในเมืองหลวง”ฉู่เทียนหลงตอบเมื่อได้ยินแบบนั้น สวี่ซีเหยียนเบิกตากว้าง “คุณ...คุณคือฉู่เทียนหลง คุณชายฉู่?”ตระกูลฉู่ หนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ของเมืองหลวง ทรงอิทธิพลมากกว่าตระกูลชั้นนำในหยุนเฉิงหลายเท่า เมื่อรู้ถึงสถานะของอีกฝ่าย สวี่ซีเหยียนถึงกับเงียบไปทันทีสีหน้าเปลี่ยนเป็นหวาดหวั่น“ใช่แล้ว ผมเอง”ฉู่เทียนหลงพยักหน้าตอบ“คุณชายฉู่เรียกฉันมา...มีอะไรหรือเปล่าคะ? ฉันไม่เคยล่วงเกิ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 428
“ผู้ที่ถือครองป้ายอาญาศักดิ์มังกรแห่งเยียนเซียนี้ จะมีสิทธิ์สั่งการหน่วยรบและกำลังพลระดับต่ำกว่ากองพัน รวมถึงมีสิทธิ์ในการป้องกันและตอบโต้แบบไม่จำกัด!”“หากมีใครกล้าเข้ามาคุกคามชีวิตหรือทรัพย์สินของคุณ หรือของครอบครัวและเพื่อนของคุณ ไม่ว่าคนเหล่านั้นจะมีสถานะหรืออำนาจเพียงใด คุณสามารถตอบโต้ได้โดยไม่ต้องกังวลถึงผลลัพธ์!”พูดจบ ชายวัยกลางคนในตำแหน่งสูงยืนตรง แล้วทำความเคารพเย่เฟิงด้วยท่าทางจริงจังฉินเจิ้นและทุกคนที่อยู่ในบริเวณนั้น ต่างพร้อมใจกันยืนตรงและทำความเคารพเย่เฟิงอย่างเป็นระเบียบเย่เฟิงยืนตัวตรง ก่อนทำความเคารพตอบกลับทุกคนด้วยความหนักแน่นอีกด้านหนึ่งฉู่เทียนหลงมาถึงหยุนเฉิงพร้อมกับฉู่เซียว และฉู่สยงสองพี่น้อง รวมถึงบอดี้การ์ดและผู้ติดตามจำนวนมากทนายลวี ซึ่งรอรับพวกเขาอยู่ รีบเข้ามาทักทายด้วยท่าทางประจบประแจง“คุณชายฉู่ มาถึงแล้วเหรอครับ? ฮ่าๆ…”ฉู่เทียนหลงแค่นเสียงเย็นใส่ ก่อนจ้องทนายลวีด้วยความไม่พอใจ “ถ้าต้องรอคนไร้ประโยชน์อย่างนายจัดการ เรื่องนี้คงไม่มีวันสำเร็จ! ครั้งนี้ ฉันจะกำจัดเย่เฟิงให้สิ้นซาก และเอาหลีเอียนมาเป็นของฉัน!”สิ้นเสียง เขาก็เผยสีหน้าเหี้ยมโหด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 427
“แบล็คดันเต้และฮาเดส? พวกเขาไม่ใช่แค่มือสังหารระดับแนวหน้าขององค์กร ‘น้ำตาแห่งพระเจ้า’ เท่านั้น แต่ยังติดอันดับที่หกและแปดในบัญชีรายชื่อ ‘ยมทูต’ ระดับนานาชาติอีกด้วย!”“พวกเขาตายที่นี่?”“และถูกคุณเย่สังหาร?”สมาชิกหน่วยดาบมังกรหลายคนแสดงสีหน้าตกตะลึงและไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เห็น“ใช่ พวกเขานั่นแหละ! ส่วนอีกสองคนเป็นยอดฝีมือจากประเทศญี่ปุ่น ซึ่งน่าจะเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ซ่อนตัวและไม่เปิดเผยตัวตนมาก่อนแม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าอีกสองคนเป็นใคร แต่พวกเขาก็อยู่ในระดับเดียวกับแบล็คดันเต้และฮาเดส!”ยอดฝีมือทั้งสี่...ทั้งหมดถูก...”ฉินเจิ้นหยุดพูด และหันไปมองเย่เฟิงวินาทีต่อมา สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นจริงจัง เขายืนตัวตรงแล้วตะโกนเสียงดัง “ทุกคน! แสดงความเคารพต่อคุณเย่!”เขาไม่อาจจินตนาการได้เลยว่า หากยอดฝีมือทั้งสี่นี้มีส่วนร่วมในการต่อสู้ที่ค่ายพัก ฝ่ายของพวกเขาจะต้องเผชิญกับอะไรแบล็คดันเต้และฮาเดส เป็นบุคคลที่มีพลังระดับปรมาจารย์ขั้นสูง เป็นอันตรายระดับสูงสุดในวงการนานาชาติหรือก็คือ เย่เฟิงเพียงคนเดียว สามารถรับมือและสังหารพวกเขาทั้งสี่ได้!ขอแค่มีคนใดคนหนึ่งในสี่คนนี้บุกเข้าไปโจมตีใน
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 426
ความบ้าคลั่งของเย่เฟิงก่อนหน้านี้ ได้สร้างความหวาดกลัวจนทำให้ศัตรูจำนวนมากเสียขวัญและจิตใจพังทลายแม้พวกมันจะมีจำนวนมากกว่า แต่รูปแบบการต่อสู้ของพวกมันกลับแตกกระเจิงจากที่เคยล้อมค่ายพักและครองความได้เปรียบ ตอนนี้กลับกลายเป็นเหมือนฝูงแมลงวันที่ไร้ทิศทางไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน...ฉัวะ!ในช่วงท้ายของการต่อสู้ที่ดุเดือด การต่อสู้ได้เปลี่ยนเป็นการปะทะระยะประชิดฉินเจิ้นใช้มีดทหารแทงทะลุลำคอของนินจาคนหนึ่งตุบ!เสียงร่างล้มกระแทกพื้นดังขึ้น พร้อมกับการสิ้นสุดการต่อสู้ในค่ายพักหลังจากสูญเสียทหารจากเขตรักษาความปลอดภัยหยุนเฉิงไปกว่าครึ่ง และหน่วยดาบมังกรเสียสมาชิกไป 5 คน ในที่สุดพวกเขาก็สามารถสังหารและขับไล่ศัตรูทั้งหมดได้บางคนตาย บางคนหนีรอดไป“พักสิบนาที จัดการบาดแผล!”“จากนั้นเก็บกวาดพื้นที่และตรวจสอบผู้บาดเจ็บและเสียชีวิต!”ฉินเจิ้นถอนหายใจอย่างโล่งอก ก่อนจะทรุดเข่าลงสั่งการแม้แต่ทหารที่รอดชีวิตก็ล้วนอยู่ในสภาพเหนื่อยล้าและบาดเจ็บทั่วร่าง“คุณเย่...”ในตอนนั้นเอง มีคนมองไปยังอีกทิศทางและเอ่ยขึ้นมาสิ้นเสียง ทุกคนต่างชะงัก แล้วหันไปมองในทิศทางที่เกิดพลังการต่อสู้อันรุน
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 425
นอกวงล้อม!ร่างสี่ร่างปรากฏขึ้นตรงหน้าเย่เฟิง!หรือจะพูดให้ถูกต้องคือ เย่เฟิงเพียงร่างเดียว ยืนขวางหน้าร่างทั้งสี่นั่นเขากำลังหยุดพวกมันจากการมุ่งหน้าไปยังค่ายพักในบรรดาร่างทั้งสี่ มีสองคนที่มีใบหน้าแบบชาวเอเชีย พวกเขาเป็นยอดฝีมือจากประเทศญี่ปุ่นอีกสองคนมีผมหยิก ผิวขาว และดวงตาลึกโหล พวกเขาเป็นชาวตะวันตกหลังจากทาคุโนะ ซากิ และโอดะ ชินเก็น สองยอดฝีมือจากประเทศญี่ปุ่นได้เดินทางมายังเยียนเซียแล้วขาดการติดต่อครั้งนี้ เพื่อให้บรรลุเป้าหมายในการชิงตัวเสิ่นจี่ ฝ่ายประเทศญี่ปุ่นไม่เพียงแค่ส่งองค์กรนักฆ่าและยอดฝีมือจากประเทศตัวเองมาเท่านั้น แต่ยังจ้างยอดฝีมือระดับโลกด้วยเงินจำนวนมหาศาลชายร่างผอมสูงจากประเทศญี่ปุ่นที่ยืนอยู่ทางซ้ายสุด มีสีหน้าซีดแดงเล็กน้อย และดูเหมือนร่างกายกำลังสั่นสะเทือนจากภายในเมื่อครู่เขาได้ปะทะกับเย่เฟิงไปแล้วครั้งหนึ่ง ซึ่งเป็นที่มาของแรงระเบิดและพลังงานที่กระจายไปทั่วทั้งสี่คน ยืนเผชิญหน้ากับเย่เฟิงด้วยแรงกดดันแม้ใบหน้าจะยังเต็มไปด้วยความมั่นใจ แต่ลึกๆ แล้วก็แฝงไปด้วยความระวังเมื่ออยู่ในระดับยอดฝีมือเช่นนี้ พวกเขาจะไม่ประมาทศัตรูคนใดเด็ดขาดยิ่งไป
