เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 394
บทที่เกี่ยวข้อง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 395
ถึงแม้ว่าจู้ชิวหนานจะตกใจอยู่ภายในใจ แต่เขาก็จะไม่ยอมรับอย่างเด็ดขาดเห็นได้จากใบหน้าที่เขาแสดงสีหน้าเยาะเย้ย พูดอย่างไม่รู้ไม่ชี้ว่า: “คุณเย่ ต้องบอกเลยว่าจินตนาการของคุณนั้นค่อนข้างจะหลากหลาย แต่ขออภัย ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการคาดเดาของคุณเท่านั้น ไม่มีหลักฐานใดๆ!ในใบสั่งยาของผมก่อนหน้านี้ ก็ไม่มีเนื้อเป็ดแห้งทุกอย่าง เป็นเพียงจินตนาการของคุณเท่านั้น! ถ้าไม่มีอะไรแล้ว กรุณาไปได้เลย ไม่งั้นผมจะแจ้งตำรวจ กล่าวหาคุณบุกรุกบ้านผม!”“ไม่ยอมรับงั้นเหรอ?”เย่เฟิงหัวเราะเยาะ แล้วก็มองหมอเทวดาจู้: “หมอเทวดาจู้ คุณเคยคิดบ้างไหมว่า หลังจากที่คุณช่วยครอบครัวของหลีเทียนกังฆ่าผู้อาวุโสหลี พวกเขาจะทำอย่างไรกับคุณ?เรื่องนี้แน่นอนว่าเป็นเรื่องที่ปิดบังเอาไว้ และคุณก็รู้เรื่องมากเกินไปคุณคิดว่าพวกเขาฆ่าผู้อาวุโสหลีได้ พวกเขาจะปล่อยคุณไปเหรอ?”เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาของหมอเทวดาจู้ก็ฉายแววร้ายกาจ แต่เขาก็ยังหัวเราะเยาะ: “เย่เฟิง ผมไม่เข้าใจเลยว่าคุณกำลังพูดอะไร! ผมช่วยครอบครัวหลีเทียนกังฆ่าคน เป็นเพียงการคาดเดาของคุณเอง!”“มันเป็นความจริงหรือเปล่า ตัวคุณเองก็รู้ดีที่สุด! ผมดูแล้วว่าวันนี้หน้าผ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 1
“พ่อค่ะ โนโนะเจ็บมากเลย! โนโนะจะตายอยู่แล้ว...”“โนโนะไม่รักษาแล้วได้ไหม?”“โนโนะไม่อยากเจ็บปวดแบบนี้อีกแล้ว แล้วก็ไม่อยากให้พ่อต้องมาเสียเงินกับโนโนะแล้วด้วย”“พาโนโนะกลับบ้านหน่อยได้ไหม? โนโนะอยากกลับบ้าน…โนโนะอยากกลับบ้านจริง ๆ นะ…”ในห้องไอซียู มีคนตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งกำลังนอนอยู่ที่นั่น ใบหน้าเล็ก ๆ ที่มีความน่ารักจิ้มลิ้มแต่เดิมนั้นซีดเผือดไปหมด แต่กลับมีเลือดไหลออกจากปากและจมูกอยู่ตลอดเวลา มีจุดเลือดออกทั่วร่างกาย! !มือเล็ก ๆ ข้างหนึ่งพยายามใช้แรงเฮือกสุดท้ายคว้ามือของเย่เฟิงเอาไว้ ดวงตาที่กลมโตของเธอแสดงออกถึงความรู้สึกเจ็บปวดและความคิดถึงอาวรณ์พ่อของเธอ!ดวงตาของเย่เฟิงแดงก่ำ เขารู้สึกเจ็บปวดหัวใจราวกับโดนเข็มทิ่มแทงอย่างไรอย่างนั้น ความเจ็บปวดนั้นเลวร้ายเสียยิ่งกว่าบาดแผลที่ถูกมีดแทงที่ไตด้านซ้ายของเขาเป็นร้อยเป็นพันเท่า“โนโนะลูกรัก พ่อจะหาทางรักษาลูกให้หายให้ได้ เมื่อลูกอาการดีขึ้นแล้ว พ่อจะพาโนโนะกลับบ้าน แล้วก็จะทำปีกไก่โค้กให้โนโนะด้วย โอเคไหม?”เย่เฟิงจับมือเล็ก ๆ ข้างนั้นเอาไว้ เขาพูดด้วยเสียงสะอื้น“พ่อโกหก โนโนะรู้ว่าไม่มีทางรักษาให้หายได้ พ่อเก็บเงินไว้เถอะ หากโนโนะตา
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 2
"อะไรนะ? คนไม่เป็นไร กำลังตื่นแล้วหรือ" ในโรงพยาบาลกลางคนขับรถของหลีเอียนอุทานด้วยความไม่เชื่อ "ผู้บาดเจ็บไม่เป็นไร ดูตอนนี้อาจจะบอบซ้ำนิดหน่อย" คุณหมอที่ใส่เสื้อคลุมสีขาวพยักหน้า "มันจะเป็นไปได้ยังไง? หลังจากที่เขาถูกชน อาการเขาดูสาหัสมากแถมยังไหลเลือดมาก" คนขับมีสีหน้าตกตะลึง "คุณพูดไปแล้ว แค่มีอาการดูน่ากลัว" ความสงสัยแวบเข้ามาในดวงตาของหลีเอียน และหลังจากแน่ใจว่าคุณหมอไม่ได้ล้อเล่น เธอก็พูดเบา ๆ :" งั้นฉันจะไปหาเขา"" ประตูวอร์ดถูกผลักเปิดออก และหลีเอียนเห็นชายคนนั้นนั่งอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลด้วยใบหน้าที่งงงอ เย่เฟิงก็ไม่กล้าเชื่อเช่นกันว่า ตนยังมีชีวิตอยู่ และสภาพร่างกายเหมือนมีบางอย่างผิดปกติ!! ในสมองมีข้อมูลยุ่งๆเยอะแยะ! วิญญาณมังกรมุ่งมั่นสู่เส้นทางเซียน? คัมภีร์จักรพรรดิ์มังกร? วิชาการแอบมองภามังกร?...... ทุกอย่างนี้คือ......? และไตข้างซ้ายซึ่งแต่ก่อนปวดนิดหนึ่ง ก็พ่นความร้อนออกมาในเวลานี้แพร่กระจายไปยังแขนขาทำให้เขารู้สึกสบายมาก ขณะที่เขากําลังจะศึกษามันอย่างรอบคอบ หลีเอียนเดินข้ามา เย่เฟิงเงยหน้าขึ้นและแววตาแห่งความประหลาดใจก็แวบเข้ามาในดวงตาขอ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 3
เอี๊ยด!ปากของเจ้าหย่งคังอ้ากว้างด้วยท่าทางไม่กล้าเชื่อพยาบาลข้างๆก็ตกตะลึงมองอย่างไม่เชื่อเป็นไปได้อย่างไร? จู่ๆ จะฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้อย่างไร?ฉ้อโกงศพ?"พ่อ......นั่นคุณพ่อเหรอ?""พ่ออย่าไป!"ในเวลานี้ นั่วนั่วลืมตาขึ้นด้วยความงุนงงเย่เฟิงออกไปเพื่อหาเงินมาก่อน ซึ่งทําให้เจ้าตัวเล็กเต็มไปด้วยความไม่สบายใจอย่างเห็นได้ชัดเธอแค่ต้องการเมีพ่ออยู่เคียงข้างก่อนที่ตนสิ้นชีวิต"นั่วนั่ว คุณตื่นแล้วจริงๆ!""พ่ออยู่ที่นี่พ่ออยู่กับนั่วนั่ว และไม่ไปไหน!"น้ําตาของเย่เฟิงไหลออกมาอย่างดุเดือด และเขาก็ร้องไห้ด้วยความดีใจ กระแสร้อนก็ไหลเข้าสู่ร่างของนั่วนั่วอย่างไม่นึกถึงชีวิตยิ่งขึ้นตื่นได้แล้ว!มันมีประโยชน์จริงๆ นั่วนั่วฟื้นคืนชีพขึ้นมาจริงๆเย่เฟิงตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น และความรู้สึกของการจากนรกสู่สวรรค์ทําให้เขาซึ่งเป็นผู้ชายร่างใหญ่ ก็ร้องไห้ออกมาดังๆจับมือเล็ก ๆ ของนั่วนั่วไว้แน่น ราวกับจับโลกทั้งใบ เขากลัวว่าทันทีที่เขาปล่อยทั้งหมดนี้จะกลายเป็นภาพลวงตาหากปราศจากประสบการณ์โดยตรง จะไม่มีใครรู้สึกถึงความปีติยินดีของการสูญเสีย และการฟื้นคืนชีพ ตลอดจนความทุกข์และความทุกข
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 4
"ขอบคุณจริงๆ!"ภายนอกวอร์ดเย่เฟิงพูดกับหลีเอียนอย่างจริงจัง“ไม่เป็นไรตอนนี้คุณถือเป็นของฉันแล้ว”หลีเอียนกล่าวอย่างใจเย็น"อืม……"การแสดงออกของเย่เฟิงดูแปลกไปเล็กน้อยหลีเอียนเรียกได้ว่าเป็นเทพธิดาได้ คนที่ทั้งสวยทั้งรวยบอกว่าตนเป็นของเธอ ทำให้เย่เฟิงรู้สึกแปลกๆ นิดหน่อย... ...วินาทีต่อมา ดูเหมือนว่าหลีเอียนจะคิดว่าคำพูดเหล่านี้ดูเพ้อฝันไปเล็กน้อย เธอจึงเปลี่ยนเรื่องและพูดว่า:"ยังไงก็ตาม คุณรู้จักทักษะทางการแพทย์ไหม? ลูกสาวของคุณเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวหรือเปล่า?"เธอได้ยินอย่างชัดเจนจากนอกประตูว่า ลูกสาวของเย่เฟิงดูเหมือนจะสูญเสียสัญญาณชีพ แต่สุดท้ายก็ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งและสภาพปัจจุบันก็ดูค่อนข้างดี!นี่เป็นสิ่งมหัศจรรย์เล็กน้อย!จากนั้นหลีเอียนจึงเกิดความคิด ขึ้นมา“รู้นิดหน่อย”เย่เฟิงลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพยักหน้า“ถ้าอย่างนั้นคุณก็จัดการกับสถานการณ์ของลูกสาวคุณ แล้วมาช่วยฉันด้วย!”ดวงตาที่สวยงามของหลีเอียนเป็นประกายด้วยความตื่นเต้นต่อไปเย่เฟิงกลับไปที่วอร์ดและเกลี้ยกล่อมโนโนะให้นอนสักพักก่อนจะออกเดินทางอย่างระมัดระวังเนื่องจากมีความสัมพันธ์กับหลีเอียน ประธานหวงไ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 5
“โธ่! ผมคิดว่าชีวิตคุณตกอยู่ในอันตราย!”เหรินลิควินโกรธอย่างสิ้นเชิงและพูดอย่างเคร่งขรึมดร. หลิวในเสื้อคลุมสีขาวก็เยาะเย้ย:"อาการของนายน้อยเหรินในโรงพยาบาลของเราคงที่มาก! นายน้อยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดไมอิลอยด์เรื้อรัง ตอนนี้เขาอยู่ในระยะเรื้อรัง ชีวิตของเขาจะตกอยู่ในอันตรายได้อย่างไร!ไอ้หนู คุณมาที่นี่เพื่อหาเรื่องเหรอ?"“ผมไม่ได้บอกว่าเป็นเพราะลูคีเมียนะ! เด็กคนนี้ถูกพิศ!”เย่เฟิงอธิบายในเวลานี้ เขาเทพลังมังกรเข้าไปในดวงตา และเขาสามารถเห็นพิษสีน้ำเงินดำไหลอยู่ภายในร่างกายของเหลียงเหลียงอีกไม่นานก็จะบุกเข้ามาในหัวใจแล้ว!“ไอ้หนู คุณหมายความว่ายังไง?เป็นไปได้ไหมว่าโรงพยาบาลของเราจะวางยาพิษคนไข้!”ดร.หลิวยิ่งโกรธมากขึ้น โดยชี้ไปที่เย่เฟิงและถามอย่างดุเดือด“ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น! อาหารบางชนิดก็เสริมกำลังกันเอง อาจไม่เป็นพิษในตัวเอง แต่หากกินรวมกันอาจถึงแก่ชีวิตได้!”เย่เฟิงส่ายหัว"ล้อเล่น เป็นไปได้ไหมที่สูตรของโรงพยาบาลเอกชนกว๋วต้องของเราจะทำผิดพลาดโง่ ๆ เช่นนี้ "ดร. หลิวพูดอย่างเหยียดหยามและมองไปที่หัวหน้าเหรินด้วยความไม่พอใจ:"เถ้าแก่เหริน คุณอยากฟังเรื่องไร้สาร
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 6
ติ๊ด! ติ๊ด! ติ๊ด! สิบนาทีต่อมา เสียงเครื่องก็สงบลงอีกครั้ง เลือดที่ไหลออกมาจากหัวแม่เท้าขวาของเลี่ยงเลี่ยงมีสีที่สดใสมีสีฟ้าเล็กน้อย หลังจากกินเลือดไก่ อาการของเด็กน้อยก็ดีขึ้นอย่างปาฏิหาริย์! "โอเค ดีจริงๆ!" เหรินลี่ชวิ้นร้องไห้ด้วยความดีใจและตื่นเต้นมาก ดร.หลิวปาดเหงื่อเย็นๆ และหายใจออกยาว ตอนนี้เขาตกอยู่ภายใต้ความกดดันอย่างมาก! หากลูกชายของเหรินประสบปัญหาในโรงพยาบาล ก็ไม่จำเป็นต้องเปิดโรงพยาบาลแห่งนี้แล้ว และตัวเขาเองอาจไม่สามารถเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ได้! “ดร.หลิว ดูเหมือนนายน้อยจะถูกวางยาพิษจริงเหรอ?” หลีเอียนถาม เหรินลี่ชวิ้นจ้องมองดร.หลิว ด้วยความโกรธ:"โรงอาหารในโรงพยาบาลของคุณวางพิษจริงๆหรือ" "ไม่! เป็นไปได้ยังไงเราจะวางยาพิษได้อย่างไร" ใบหน้าของดร.หลิวซีดลง วินาทีต่อมา จากหางตา เขาก็มองเห็นกล่องกระติกน้ำร้อนบนโต๊ะข้างๆ เขา ข้างในมีซุปงูเหลืออยู่! “ซุปงูนี้มาจากไหน?” จู่ๆ หมอหลิวก็นึกถึงอะไรบางอย่างได้จึงถามด้วยความประหลาดใจ “เมียผมทำนี่ให้ลูก เพื่อทำให้ร่างกายแข็งแรง มีอะไรเหรอ?” เหรินลี่ชวิ้นถาม "ผมรู้!ปัญหาอยู่ที่ซุปงูนี่! อาหารในโรงอาหารขอ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 7
ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เย่เฟิงก็มาถึงตลาดเช้าในเขตซีเฉิง มีแผงขายแป้งทอดอยู่ริมถนนทางเข้าตลาด เหตุผลที่เขาเดินทางมาที่นี่ก็เพราะเขารู้ว่า น้ำมันที่ครอบครัวนี้ใช้นั้นดีจริงๆ “เจ้านายขอสองกิโล โอ้ไม่ ห้ากิโล แป้งทอดแค่สิบกิโล...ใส่พัฟเต้าหู้สองชามแล้วแพ็คออกไป!” เย่เฟิงล่าวกับเจ้านาย เจ้าของร้านมองเย่เฟิงอย่างแปลก ๆ:"หนุ่มน้อย คุณไม่ได้มาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาใช่ไหม" เย่เฟิงส่ายหัวอย่างไร้คำพูด:"ไม่งั้นผมจะให้เงินคุณก่อนไหม!" พลังงานของมังกรที่หลั่งไหลออกมาจากไตด้านซ้ายของเขาอย่างต่อเนื่อง ไม่เพียงแต่บำรุงและเสริมสร้างร่างกายของเขาเท่านั้น แต่ยังทำให้ร่างกายของเย่เฟิงเหมือนหลุมลึกที่ต้องการสารอาหารจำนวนมาก นั่วนั่วหิว และเย่เฟิงเองก็หิวยิ่งกว่านั้นอีก! เขารู้สึกเหมือนจะกินวัวทั้งตัวได้! เมื่อได้ยินเย่เฟิงบอกว่าต้องจ่ายก่อน เจ้าของร้านก็โล่งใจ เขาชี้ไปที่กองแป้งทอดที่อยู่ตรงหน้าแล้วพูดว่า"นั่นสินะ แต่ถ้าเพิ่มหนึ่งชิ้นก็น่าจะไม่ถึงสิบกิโลกรัม ผมจะชั่งน้ำหนักให้เท่าไหร่ นับเท่าไหร่” "ดี!" เย่เฟิงพยักหน้า ในเวลานี้ มีคนอีกกลุ่มหนึ่งมาที่แผงขายอาหารเช้าแห่งนี้ด้ว
บทล่าสุด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 395
ถึงแม้ว่าจู้ชิวหนานจะตกใจอยู่ภายในใจ แต่เขาก็จะไม่ยอมรับอย่างเด็ดขาดเห็นได้จากใบหน้าที่เขาแสดงสีหน้าเยาะเย้ย พูดอย่างไม่รู้ไม่ชี้ว่า: “คุณเย่ ต้องบอกเลยว่าจินตนาการของคุณนั้นค่อนข้างจะหลากหลาย แต่ขออภัย ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการคาดเดาของคุณเท่านั้น ไม่มีหลักฐานใดๆ!ในใบสั่งยาของผมก่อนหน้านี้ ก็ไม่มีเนื้อเป็ดแห้งทุกอย่าง เป็นเพียงจินตนาการของคุณเท่านั้น! ถ้าไม่มีอะไรแล้ว กรุณาไปได้เลย ไม่งั้นผมจะแจ้งตำรวจ กล่าวหาคุณบุกรุกบ้านผม!”“ไม่ยอมรับงั้นเหรอ?”เย่เฟิงหัวเราะเยาะ แล้วก็มองหมอเทวดาจู้: “หมอเทวดาจู้ คุณเคยคิดบ้างไหมว่า หลังจากที่คุณช่วยครอบครัวของหลีเทียนกังฆ่าผู้อาวุโสหลี พวกเขาจะทำอย่างไรกับคุณ?เรื่องนี้แน่นอนว่าเป็นเรื่องที่ปิดบังเอาไว้ และคุณก็รู้เรื่องมากเกินไปคุณคิดว่าพวกเขาฆ่าผู้อาวุโสหลีได้ พวกเขาจะปล่อยคุณไปเหรอ?”เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาของหมอเทวดาจู้ก็ฉายแววร้ายกาจ แต่เขาก็ยังหัวเราะเยาะ: “เย่เฟิง ผมไม่เข้าใจเลยว่าคุณกำลังพูดอะไร! ผมช่วยครอบครัวหลีเทียนกังฆ่าคน เป็นเพียงการคาดเดาของคุณเอง!”“มันเป็นความจริงหรือเปล่า ตัวคุณเองก็รู้ดีที่สุด! ผมดูแล้วว่าวันนี้หน้าผ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 394
เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลี่เทียนกังครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้าช้าๆ: “ที่รัก เธอพูดถูก! เรื่องนี้ต้องเก็บเป็นความลับ หมอเทวดาจู้รู้มากเกินไป ต้องกำจัดเขา!”พอพูดจบ เขาก็ฮึดฮัด แล้วโทรออก“หลี่แปด จัดการหมอเทวดาจู้!”“ครั้งนี้ เธออย่าลงมือเอง เพื่อป้องกันไม่ให้ถูกเปิดเผย จ้างมือสังหารไปทำ!”……บ่ายวันนั้น ที่คลินิกจู้คังช่วงนี้หมอเทวดาจู้พักอยู่ที่นี่ และบางครั้งก็มาตรวจคนไข้ด้วยตัวเองตอนนี้เขาอยู่บนห้องชั้นบน แพทย์หญิงสวยที่สวยงามคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่บนตัวเขา ใส่น้ำนันนวดที่บริเวณไตให้เขาแพทย์หญิงสวยคนนั้น เป็น “ลูกศิษย์” ของเขา แต่ความสัมพันธ์ที่สกปรกนั้น ทุกคนต่างก็เข้าใจดี“ฮ่าๆ หมอเทวดาจู้มีความสุขจริงๆ ด้วย!”เสียงเยาะเย้ย ดังขึ้นมาอย่างกะทันหันหมอเทวดาจู้ที่นอนอยู่ก็ตกใจขึ้น แพทย์หญิงสวยที่อยู่บนหลังเขาก็ร้องเสียงหลงปรากฏว่า มีคนเข้ามาในห้อง โดยที่ทั้งสองคนไม่รู้ตัวมาก่อน“เย่... เย่เฟิง? คุณเข้ามาได้ยังไง? คุณจะทำอะไร?”เมื่อหมอเทวดาจู้เห็นคนที่มา ก็ถามด้วยสีหน้าที่สงสัย“อย่าตึงเครียดขนาดนั้นสิ”เย่เฟิงหัวเราะ แล้วมองไปที่แพทย์หญิงสวยดวงตาของหมอเทวดาจู้
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 393
ผู้อาวุโสหลีได้ประกาศแล้ว ว่าจะจัดการประชุมตระกูล ในเวลาสองทุ่ม วันนี้!สมาชิกตระกูลหลี่ทุกคน ต้องเข้าร่วม!แม้กระทั่ง ลูกชายคนโตที่ถูกไล่ออกจากตระกูล ก็ได้รับการแจ้งให้ทราบด้วยแรกเริ่ม สวีเพ่ยเพ่ยไม่อยากเข้าร่วม แต่หลังจากที่หลีเทียนหยางบอกเรื่องที่เย่เฟิงพูดกับเขาในวันนั้น แม่ยายก็ประกาศทันทีว่าจะไป“กลับไปที่ตระกูลหลี่อีกครั้ง? และให้เธอเป็นหัวหน้าตระกูลเหรอ? เสี่ยวเย่พูดอย่างนั้นหรือ?”“ดี งั้นฉันต้องไป! ฉันเชื่อว่าลูกเขยจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง!”สวีเพ่ยเพ่ยพูดหลีเทียนหยางเบ้ปากแรกเริ่ม สวีเพ่ยเพ่ยคัดค้านเรื่องที่ลูกสาวไปคบกับ “ลูกเขย” คนนี้มากกว่าเขาด้วยซ้ำแต่ตอนนี้...นี่ถือว่าเป็นการที่แม่ยายมองลูกเขย ยิ่งมองยิ่งถูกใจใช่ไหม?“ไปเถอะ! ไม่ว่ายังไง ก็ลองไปดูนายหญิงอีกครั้ง! เฮ้อ...”หลีเทียนหยางพยักหน้า เมื่อนึกถึงสภาพที่อ่อนแอและป่วยของแม่ ในครั้งที่แล้ว เขารู้สึกไม่สบายใจเขาไม่ได้คิดที่จะเป็นหัวหน้าตระกูลหลี่คนต่อไป เพียงแค่ต้องการกลับไปที่ตระกูลก็พอถ้าหากสามารถได้รับหุ้นของตระกูลกลับคืนมาเท่าที่ควรจะเป็นของเขา เขาก็พอใจแล้วและในขณะเดียวกันครอบครัวของหลี่เทีย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 392
เย่เฟิงได้ยินดังนั้น จึงแสดงสีหน้าผิดหวัง: “ก็ได้ ช่วยฉันดูด้วย!”“ครับ!”หลี่ชื่อตอบรับหลังจากให้หลี่ชื่อไปแล้ว เย่เฟิงก็ได้รับโทรศัพท์จากหมายเลขที่ไม่รู้จักลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็รับสาย“ใครครับ?”ปลายสาย มีเสียงแหบพร่า: “ฉัน คุณยายของหลีเอียน!”“อ้อ? ผู้อาวุโสหลี?”เย่เฟิงตกใจ แล้วถามด้วยความหมายลึกซึ้งเขารู้ ว่าอีกฝ่ายต้องติดต่อเขามาแน่ตอนนี้ ก็เป็นเช่นนั้น...“ผม เย่เฟิง คำพูดของคุณยังใช้ได้อยู่ไหม?”ผู้อาวุโสหลีถามด้วยเสียงแหบพร่า“คำพูดอะไร?”เย่เฟิงทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ปลายสายนั้น เงียบไปนาน แล้วพูดด้วยเสียงเคร่งเครียด: “ฉันอยากมีชีวิตอยู่! ไม่อยากตาย!”“ฮ่าๆ เข้าใจแล้ว! งั้นผมจะไปหาคุณ”เย่เฟิงหัวเราะ แล้ววางสายในเช้าวันนั้น เมื่อเย่เฟิงไปพบกับผู้อาวุโสหลี เธอดูซูบผอมและอ่อนแอมากดูเหมือนว่า เธอจะสิ้นใจได้ทุกเมื่อเย่เฟิงรู้ว่า เนื่องจากผู้อาวุโสหลีอายุมากแล้ว รวมทั้งร่างกายก็เสื่อมโทรมลงมาก ถึงแม้ว่าหมอเทวดาจู้จะหยุดให้ยารักษาที่ทำให้ “พลังชีวิตลดลง” ผู้อาวุโสหลีก็คงอยู่ได้ไม่นานแล้วสามวัน!ถ้าไม่ทำอะไรเลย ผู้อาวุโสหลีก็จะอยู่ได้อีกสามวัน!นี่คือกา
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 391
“จี้หยกชิ้นนี้อยู่กับพ่อของฉัน ฉันหาเขาไม่เจอเลย! จะทำอย่างไร มีวิธีอื่นไหม?”เย่เฟิงถามด้วยเสียงเคร่งเครียดถ้าหากเป็นคำสาปจริงๆ ไม่ต้องพูดถึงว่าจี้หยกมังกรไม่ได้ผล ถึงจะได้ผลก็สายไปแล้ว!จี้หยกชิ้นนั้น ถูกดูดซึมเข้าไปในร่างกายของเขาไปแล้ว!เย่อินเสวียนได้ยินคำตอบของเย่เฟิง ดวงตาของเธอก็เปล่งประกายออกมาที่จริงแล้ว เธอสงสัยมาตลอดว่าเย่เฟิงไม่ได้พูดความจริงกับเธอ จึงอยากจะลองถามเย่เฟิง เพื่อให้เขาเอาจี้หยกมังกรไปให้ลูกสาวแต่ไม่คิดว่า เขายังพูดแบบนี้ดูเหมือนว่าจี้หยกจะอยู่กับพ่อของเขาจริงๆ?เย่อินเสวียนดูเหมือนจะหมดความสนใจที่จะพูดคุยกับเย่เฟิงอีก จึงส่ายหัว: “ไม่มีแล้ว! เว้นแต่...”“เว้นแต่ว่ายังไง?”เย่เฟิงถามอย่างเสียงดังเย่อินเสวียนมองเย่เฟิง ดวงตาของเธอมีแววเยาะเย้ย: “เว้นแต่ คุณจะไปที่สกุลเย่แห่งพลังอันล้ำลึกจากอดีตกาล และให้หัวหน้าตระกูลเย่เป็นคนแก้คำสาปให้ลูกสาวของคุณ! แต่ฉันสามารถบอกคุณได้ว่า นี่แทบจะเป็นไปไม่ได้”เท่าที่ฉันรู้ คุณปู่ของคุณในสมัยนั้น เป็นคนทรยศตระกูลเย่ ถ้าเธอไปที่สกุลเย่แห่งพลังอันล้ำลึกจากอดีตกาล พวกเขาก็จะฆ่าคุณอย่างไม่ลังเล และไม่มีทางที่จะช่
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 390
เย่อินเสวียนเห็นเย่เฟิงเป็นเช่นนั้น จึงหรี่ตาลง แล้วพยักหน้า: “นี่คือคำสาป! คำสาปที่สืบทอดกันมาหลายพันปี!”“คำสาป? เกิดอะไรขึ้น? บอกฉันทุกอย่างที่เธอรู้!”เมื่อได้ยินเช่นนั้น เย่เฟิงรู้สึกตกใจและตื่นเต้นไปหมด“บอกคุณก็ได้! เรามีนามสกุลเย่เหมือนกัน เพราะจริงๆ แล้วเราต่างก็เป็นทายาทของตระกูลลึกลับที่ทรงพลัง นั่นคือ “สกุลเย่แห่งพลังอันล้ำลึกจากอดีตกาล”สกุลเย่แห่งพลังอันล้ำลึกจากอดีตกาล เพื่อควบคุมไม่ให้ผู้เชี่ยวชาญในตระกูลหลุดออกไป และเพื่อป้องกันไม่ให้ใครทรยศตระกูล จึงมีการให้หัวหน้าตระกูลเย่ ทุกๆ รุ่น ให้สมาชิกตระกูลเย่ดื่มยาชนิดหนึ่งไม่ว่าจะเป็นสายตรงหรือสายรอง ผู้เชี่ยวชาญทุกคนก็ต้องดื่ม!ยานี้ คือคำสาปคำสาปนี้จะไม่ส่งผลกระทบโดยตรงต่อผู้เชี่ยวชาญของตระกูลเย่ที่ดื่มยา แต่จะสืบทอดไปยังลูกหลานรุ่นที่ใกล้ชิดที่สุดภายในสี่รุ่นอย่างสุ่มและลูกสาวของคุณ น่าจะได้รับ “คำสาป” นี้!!”เมื่อได้ยินเช่นนั้น เย่เฟิงเบิกตากว้าง กำลังประมวลผลข้อมูลเหล่านี้ในสมองอย่างรวดเร็วสกุลเย่แห่งพลังอันล้ำลึกจากอดีตกาล?เขากลายเป็น ทายาทของตระกูลลึกลับที่ทรงพลัง?และโรคของนั่วนั่ว กลับกลายเป็นคำสาป
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 389
คืนนั้น เย่เฟิงนอนไม่หลับทั้งคืน!เขาค้นคว้าความทรงจำในสมองอย่างละเอียดถี่ถ้วน รวมถึงวิธีการต่างๆ แม้กระทั่งวิธีการที่ผิดปกติหวังเพียงแค่ จะหาทางออก!แต่ก็ไร้ผลดังนั้นเขาจึงออกไปที่ลานบ้าน ฝึกฝนวิชาลับอย่างบ้าคลั่งเย่เฟิงรู้ว่า ไม่ว่าจะเป็น “วิญญาณมังกรมุ่งมั่นสู่เส้นทางเซียน” หรือ “คัมภีร์จักรพรรดิมังกร” หรือ “วิชาการแอบมองนภามังกร” ในสมองของเขานั้น ถูกปลดปล่อยออกมาเพียงบางส่วนเท่านั้นขั้นสูงกว่านั้น จะค่อยๆ ได้รับรู้เมื่อพลังของเขาเพิ่มขึ้น!อาจถึงเวลานั้น เขาจะสามารถรักษาโรคของลูกสาวได้ และทำให้นั่วนั่วไม่ต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคภัยอีกต่อไปเวลาเที่ยงคืน โทรศัพท์ของเขาสั่นขึ้นเมื่อดูแล้ว เป็นวิดีโอที่ซ่งหย่งไท่ส่งมาในเวลานี้ เย่เฟิงรู้แล้วว่า เขาเข้าใจผิดกับตระกูลซ่งอาการของนั่วนั่ว น่าจะไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลซ่งเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เขารู้สึกผิดอย่างมากกับปฏิกิริยาและคำพูดของตนเองในตอนนั้นเมื่อเปิดดูวิดีโอ ปรากฏเป็นภาพของหยวนหยวนและนั่วนั่วกำลังเล่นกันเด็กหญิงทั้งสองกำลังเล่นอย่างสนุกสนาน นั่วนั่วก็ล้มลงไปกับพื้นอย่างกะทันหันเย่เฟิงถอนหายใจ แล้วโทรหาซ่งหย่งไท
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 388
นายท่านซ่งมองภรรยาของตนเอง แล้วถอนหายใจ สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไรอีก……เย่เฟิงอุ้มนั่วนั่ววิ่งกลับบ้านอย่างรวดเร็ว ตลอดทางก็พุ่งพลังมังกรเข้าไปในตัวนั่วนั่วไม่หยุดแต่ก็ไม่มีผลอะไรเลย!“นั่วนั่ว! นั่วนั่ว... อย่าทำให้พ่อตกใจสิ...”“เป็นอะไรไปเนี่ย?”“ใครทำอะไรกับลูก?”น้ำตาเย่เฟิงไหลออกมา เมื่อเห็นลูกสาวเป็นเช่นนี้ เขารู้สึกเหมือนฟ้าถล่มลงมา!นั่วนั่วตอนนี้ อยู่ในสภาพหมดสติแม้แต่ในขณะที่หมดสติ ใบหน้าเล็กๆ ก็ยังแสดงความเจ็บปวด นึกภาพออกว่านั่วนั่วกำลังทนทุกข์ทรมานขนาดไหนในฐานะพ่อ เย่เฟิงคงจะรู้สึกแย่มากแค่ไหน“พระเจ้า! ทำไม ทำไมถึงทำกับลูกสาวฉันแบบนี้?”“ลูกสาวฉันไม่เคยเป็นอะไรเลย! ทำไม? ทำไม?”ถ้าหากเขาสามารถแบกรับความทุกข์ทรมานนี้แทนลูกสาวได้ เย่เฟิงยินดีที่จะให้ความเจ็บปวดนี้ทวีคูณขึ้นร้อยเท่า และให้มันลงโทษเขาขอเพียงแค่นั่วนั่วมีสุขภาพแข็งแรงและมีชีวิตอยู่ต่อไปหลังจากกลับมา เย่เฟิงไม่สนใจคำถามของลุงหลิว วางนั่วนั่วลงบนโซฟาอย่างทะนุถนอม พูดว่า “อย่าขยับ” แล้วรีบวิ่งเข้าไปในครัวเริ่มต้นด้วยความหวังริบหรี่ ต้มยาสมุนไพรพลังมังกรไม่ได้ผลแล้ว เย่เฟิงหวังว่าตำรับยาบางอ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 387
พลังอำมหิตที่น่าสะพรึงกลัวแผ่ขยายออกมาจากตัวเย่เฟิงเมื่อเห็นนั่วนั่วกลายเป็นเช่นนี้ในบ้านตระกูลซ่ง เขาก็เหมือนสิงโตบ้า จ้องมองคนตระกูลซ่งด้วยสายตาที่ดุร้าย ราวกับว่าจะทำให้ทุกคนต้องเลือดตกยางออกได้ทุกเมื่อคนตระกูลซ่งต่างก็หน้าซีดเผือด หยวนหยวนยิ่งร้องไห้โฮออกมาด้วยความกลัว!"เสี่ยวเย่ พวกเราไม่รู้เหมือนกันว่านั่วนั่วเป็นอะไร เมื่อครู่ยังเล่นสนุกกับหยวนหยวน อยู่ดีๆ ก็เป็นแบบนี้ขึ้นมา"นายท่านซ่งอธิบาย"จะเป็นไปได้ยังไง? ลูกสาวฉันปกติดี พวกคุณไม่ได้ทำอะไร ทำไมนั่วนั่วถึงเป็นแบบนี้?""บอกมา! พวกคุณทำอะไร? ลงยาพิษหรือเปล่า? เอายาแก้พิษออกมา!"เย่เฟิงตะโกนเสียงดังด้วยความโกรธ เหมือนกับเสียสติไปแล้วในตอนนี้นั่วนั่วมีพลังมืดปกคลุมทั่วตัว เย่เฟิงไม่รู้จะทำอย่างไร การส่งพลังมังกรก็ไม่ได้ผล เขาสับสนไปหมดแล้ว"เย่เฟิง อย่าใส่ร้ายป้ายสี! พวกเราไม่ได้ทำอะไรเลย!""ลูกสาวของคุณเป็นแบบนี้ พวกเราก็งงเหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น"ซ่งมู่เสวี่ยดึงหยวนหยวนมาข้างกาย พูดด้วยความไม่พอใจ"ดี! ดี!"“พวกคุณอย่าได้ทำอะไรเลย ไม่งั้นถ้าลูกสาวฉันเป็นอะไรไป ฉันสาบานว่าจะฆ่าล้างตระกูลซ่งทั้งตระกูล!”เย่เฟ
