เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 316
บทที่เกี่ยวข้อง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 317
“ลุง... ไม่มีอะไรครับ แค่เรื่องเข้าใจผิดเล็กน้อย...”เฉาเว่ยไม่ใช่คนโง่ เขารู้ทันทีว่าเฉาเหนียนต้องมีเรื่องสำคัญที่ต้องพึ่งพาเย่เฟิง“ใช่ค่ะ แค่เรื่องเข้าใจผิด... ไม่มีอะไรจริงๆ...”หลิวเมิ่งเหม่ยพูดด้วยสายตาลอกแลก“ประธานเฉา แค่เด็กๆ ทะเลาะกันนิดหน่อยค่ะ”ผู้อำนวยการหลี่การพูดด้วยท่าทีลนลาน“ไม่มีอะไร? พวกคุณสองคนไม่ใช่เหรอที่บอกว่าจะให้ลูกสาวฉันถูกไล่ออก แล้วยังขู่ฉันว่าจะอยู่ในหยุนเฉิงไม่ได้?”“ส่วนคุณ ผู้อำนวยการ ไม่ใช่เหรอที่บอกว่าลูกสาวฉันเป็นลูกคนไม่มีคุณภาพ ต้องถูกไล่ออก?”“แล้วตอนนี้ทำไมบอกว่าไม่มีอะไรแล้วล่ะ?”เย่เฟิงพูดด้วยสีหน้าเรียบเย็นเมื่อได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าของเฉาเหนียนเปลี่ยนทันที เขาโกรธจัดเพี๊ยะ! เพี๊ยะ!ฝ่ามือสองข้างฟาดลงบนหน้าของเฉาเว่ยและหลิวเมิ่งเหม่ยอย่างแรง“ไอ้โง่! พวกแกกล้าขู่คุณเย่เหรอ?”เฉาเว่ยและหลิวเมิ่งเหม่ยกุมแก้มตัวเองไว้ สีหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว“ลุงเหนียน... ผม... ผมแค่พูดเล่นครับ”เฉาเว่ยพูดตะกุกตะกักหลิวเมิ่งเหม่ยน้ำตาคลอ ก้มหน้าไม่กล้าสบตาใครส่วนซินซิน เด็กชายตัวอ้วน มองพ่อแม่ถูกตบจนกลัว น้ำตาไหลพรากแต่ไม่กล้าร้องไห้ออกเ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 318
“เราผิดไปแล้ว! โปรดให้อภัยพวกเราด้วย... ฮือ ฮือ...”หลิวเมิ่งเหม่ยเช็ดน้ำตาพลางอ้อนวอนอย่างน่าสงสารส่วนซินซิน เด็กชายตัวอ้วนก็เข้ามาใกล้ด้วยท่าทีหวาดกลัวและน้อยใจ พร้อมจะขอโทษนั่วนั่วเย่เฟิงยังคงมีสีหน้าเรียบเฉย ก่อนจะโบกมืออย่างเบื่อหน่าย “เด็กไม่ต้องแล้ว! ถ้าเขายังไม่เชื่อฟัง ลูกสาวฉันจะจัดการเอง!”แม้เย่เฟิงจะโกรธ แต่เขาไม่ได้คิดจะถือสาหาความกับเด็ก“ใช่ครับ ใช่ครับ ขอบคุณคุณเย่!”“ซินซิน ขอบคุณลุงเร็วเข้า!”เฉาเว่ยและหลิวเมิ่งเหม่ยก้มหัวขอบคุณซ้ำๆซินซินก้มโค้งด้วยท่าทางเรียบร้อย “ขอบคุณครับลุง... นั่วนั่ว ขอโทษนะ...”“ไม่เป็นไร...”นั่วนั่วในอ้อมแขนของเย่เฟิง ยิ้มพร้อมส่ายหัว แม้ก่อนหน้านี้จะมีสีหน้าขมขื่น“คุณเย่ แล้วพวกนี้ล่ะ คุณอยากจัดการยังไง?”เฉาเหนียนชี้ไปที่ผู้อำนวยการหลี่การและคุณครูซู พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นทั้งสองสะดุ้งสุดตัว มองเย่เฟิงด้วยความกังวลและหวาดกลัว“คุณเย่ ขอโทษค่ะ! ฉันสัญญาว่านั่วนั่วจะได้รับการดูแลอย่างดีที่สุดในโรงเรียน!”“ใช่ค่ะ! ต่อไปนี้จะไม่มีใครกล้ารังแกนั่วนั่วในห้องเรียนแน่นอน!”ผู้อำนวยการและคุณครูซูพูดพร้อมกันด้วยน้ำเสียงอ้
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 319
ผู้อำนวยการหลี่การ สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่ยินยอมและโกรธแค้น ตะโกนออกมาด้วยเสียงสะอื้น“ทำไมต้องไล่ฉันออก? ถ้านายไม่ลงมือทำร้ายคน ฉันก็ไม่ต้องพูดเรื่องไล่ลูกสาวนายออก!”“ประธานเฉา! ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นเพื่อนของคุณ ลูกชายคุณถูกทำร้าย ฉันช่วยครอบครัวเฉา ไม่ถูกต้องหรือคะ? ทำไมถึงต้องไล่ฉันออกด้วย?”คุณครูซูก็พูดเสริมด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “ใช่แล้ว! ทำไมไม่ให้โอกาสพวกเราบ้าง?”เฉาเหนียนขมวดคิ้วก่อนจะหัวเราะเย็นๆ “อ้อ? พวกคุณยังกล้ามีเหตุผลอีกเหรอ?”“แน่นอนสิคะ! ประธานเฉา เรื่องวันนี้เราอาจผิด แต่ความผิดนี้ไม่น่าถึงขั้นไล่ออก! จริงไหมคะ?”ผู้อำนวยการหลี่การพูดอย่างไม่ยอมแพ้ พร้อมยืนขึ้นมาสู้เต็มที่เย่เฟิงหัวเราะเย็นๆ “เหตุผล? พวกคุณเพิ่งจะเริ่มพูดถึงเหตุผลตอนนี้เหรอ?ตอนที่พวกคุณไล่ลูกสาวผมออกเพียงเพราะอยากเอาใจคนใหญ่คนโต ตอนนั้นพวกคุณเคยพูดถึงเหตุผลหรือเปล่า?ไม่ต้องพูดเลยว่าพวกคุณมีเหตุผลหรือไม่ ถึงมีก็ไม่มีผลอะไร ผมมาที่นี่ไม่ได้มาเพื่อคุยเหตุผล ผมมาเพื่อปกป้องลูกสาวผม!”เขาหันไปมองเฉาเหนียนพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด “ประธานเฉา ถ้าคุณอยากให้ผมช่วย เรื่องแรกที่คุณต้องทำคือไล่คนสอง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 320
“รวมครั้งนี้ที่ผมช่วย คุณต้องจ่ายรวมสองพันล้าน!”เมื่อได้ยินคำนี้ เฉาเหนียนบ่นในใจด่าลูกชายเฉาเริ่นที่คอยแต่สร้างปัญหาให้สีหน้าของเขากระตุกเล็กน้อย ก่อนจะพูดอย่างยากลำบาก “อีกสองพันล้าน? คุณเย่ แบบนี้ไม่แพงไปหน่อยเหรอครับ?”“อืม! ผมก็ว่ามันแพงไป งั้นไม่ต้องช่วยก็แล้วกัน!”เย่เฟิงพูดพร้อมพยักหน้าเล็กน้อยและหัวเราะเย็นๆคำพูดนี้ทำให้เฉาเหนียนแทบอยากร้องไห้ เขาไม่คิดว่าเย่เฟิงจะไม่ยอมต่อลองเลยแม้แต่นิดเดียว และกำลังจะเดินออกไปทันทีความจริงแล้ว จำนวนเงินสองพันล้านที่เย่เฟิงเรียกเก็บ เฉาเหนียนก็ไม่ได้รู้สึกว่ามากเกินไป เพราะหนึ่งพันล้านนั้นคือค่าชดเชยจากลูกชายของเขา และอีกพันล้านคือค่าช่วยเหลือในครั้งนี้แต่ด้วยสัญชาตญาณของนักธุรกิจ เขาก็แค่พยายามลองต่อรองดูเท่านั้น ใครจะคิดว่าเย่เฟิงจะไม่เล่นตามเกมเลย“ไม่! ไม่แพง! สองพันล้าน! ตกลงสองพันล้าน! คุณเย่ ได้โปรดช่วยครอบครัวผมด้วยเถอะครับ!”เฉาเหนียนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจังความหวาดกลัวในครั้งก่อนที่ครอบครัวเกือบต้องเผชิญกับหายนะจาก "กระจกสะท้อนเลือด" ยังทำให้เขารู้สึกขนลุกจนถึงตอนนี้เขารู้ดีว่า ถ้าหากเย่เฟิงไม่ช่วย ครอบครัวเข
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 321
เมื่อเย่เฟิงพูดจบ หลี่ชื่อ ช่างจัดสวนที่แท้จริง ก็รับรู้ว่าตัวเองถูกจับได้แล้วคำถามที่เขาถามกลับนั้น เป็นเหมือนการยอมรับความจริงกลายๆเฉาเหนียนสีหน้าเปลี่ยนไปในทันที เขาถอยหลังหนึ่งก้าวด้วยสัญชาตญาณ ราวกับหลี่ชื่อคือสัตว์ร้ายที่พร้อมจะทำลายทุกสิ่งสายตาที่เฉาเหนียนมองหลี่ชื่อนั้นเต็มไปด้วยความกลัวและโกรธเมื่อเทียบกับพวกนักเลงที่ใช้กำลังตรงๆ เฉาเหนียนกลับรู้สึกว่าหลี่ชื่อยิ่งน่ากลัวกว่า เพราะเขามีวิธีการร้ายกาจที่มองไม่เห็นและไร้เสียง“ในฐานะหมอดูฮวงจุ้ย คุณไม่คิดจะช่วยคนขจัดเคราะห์และสร้างความเป็นสิริมงคล กลับมาจัดวางฮวงจุ้ยฆ่าฟันเพื่อทำร้ายคน คุณไม่คิดว่ามันต่ำทรามไปหน่อยเหรอ?”เย่เฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา“อาจารย์หลี่ ผมไม่ได้มีเรื่องอะไรกับคุณ คุณทำแบบนี้กับครอบครัวผมทำไม?”เฉาเหนียนถามด้วยความโกรธและตกใจ“ไม่มีเรื่อง? ฮ่าๆ คุณลืมไปแล้วเหรอ ว่าครั้งหนึ่งคุณเคยทำอะไรเลวร้ายเอาไว้?”หลี่ชื่อหัวเราะเสียงเย็น พร้อมมองเฉาเหนียนด้วยสายตาเกลียดชัง“คุณเป็นใครกันแน่? มีเรื่องอะไรกับผม?”เฉาเหนียนถามด้วยน้ำเสียงประหลาดใจและหวาดกลัวหลี่ชื่อเผยสีหน้าดุดัน เต็มไปด้วยความเคียดแค้น
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 322
เฉาเหนียนตะโกนด่าออกมา“อะไร? ช่วยชีวิตฉันเหรอ? แค่หวังเงินล้วนๆ! ห้าพันล้านเลยนะ นี่มันชัดๆ ว่าขู่กรรโชก! ลูกชายฉันหาเรื่องเขาเองก็สมควรแล้ว!”ลู่ไฉ่หยุนถุยน้ำลายใส่พื้น ก่อนจะมองเย่เฟิงด้วยสายตาเหยียดหยาม“พอได้แล้ว หยุดพูดไร้สาระ! ไฉ่หยุน สองคนนี้ต้องจัดการ ใช่ไหม?”ตอนนั้นเอง อาจารย์เยียน โบกมือ ก่อนจะหัวเราะเย็นๆ มองไปยังเย่เฟิงและหลี่ชื่อลู่ไฉ่หยุนพยักหน้าและพูดด้วยความโกรธ“ใช่! ไอ้หมาหลี่นี่ ฆ่ามันทิ้งไปเลย! ส่วนไอ้เย่ สั่งสอนมันให้เข็ดหลาบ แล้วบีบเอาห้าพันล้านคืนมา!”“ไม่มีปัญหา!”อาจารย์เยียนตอบรับ ก่อนจะลงมือทันที พุ่งเข้าหาเย่เฟิงและหลี่ชื่อพร้อมกับพลังที่น่ากลัวเขาคือยอดฝีมือ ระดับพลังมืดทมิฬช่วงท้ายหลี่ชื่อแค่นเสียงเย็น พร้อมรับมือทันทีเมื่อรู้ว่าคู่ต่อสู้หมายจะเอาชีวิตปัง! ปัง! ปัง!ในพริบตา สองยอดฝีมือพุ่งชนกัน เสียงหมัดและพลังปะทะกันดังก้องลู่ไฉ่หยุนและเฉาเริ่นกัดฟันมองการต่อสู้ พูดสาปแช่งเสียงดัง“ไอ้หมานี่ไม่นึกเลยว่าจะมีฝีมือบ้าง!”“แต่ต่อหน้าอาจารย์เยียน ยังไงมันก็สู้ไม่ได้แน่!”“กล้าจัดฮวงจุ้ยฆ่าฟันเล่นงานพวกเรา วันนี้แหละวันตายของมัน!”เฉาเห
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 323
หลี่ชื่อ ซัดหมัดเข้าที่หน้าอกของอาจารย์เยียน ทำให้ยอดฝีมือตระกูลลู่กระอักเลือดกระเด็นไปไกล“ระดับพลังมืดทมิฬช่วงท้าย?”อาจารย์เยียนพยายามยันตัวลุกขึ้น หลังจากกระอักเลือดอีกครั้ง พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ“แค่นายก็คิดจะฆ่าฉัน?”หลี่ชื่อแค่นเสียงเย็น พร้อมปล่อยพลังอำมหิตออกมาจากตัว“คุณไฉ่หยุน รีบพาคุณเฉาและคุณหนูเฉารีบหนีไป! ฉันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ได้แค่ถ่วงเวลาไว้เท่านั้น!”อาจารย์เยียนกัดฟันก่อนจะพุ่งเข้าหาหลี่ชื่ออีกครั้งครอบครัวเฉาถึงกับยืนนิ่งด้วยความตกตะลึง“เป็นไปได้ยังไง? อาจารย์เยียนสู้ช่างจัดสวนคนนี้ไม่ได้จริงๆ เหรอ?”เฉาเริ่นพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ“ทำยังไงดี? เรารีบหนีกันเถอะ!”ลู่ไฉ่หยุนดูเหมือนจะตกอยู่ในความหวาดกลัวเฉาเหนียนหันไปมองเย่เฟิง ก่อนถามด้วยน้ำเสียงกังวล“คุณเย่... คุณ... คุณจัดการหลี่ชื่อได้ไหม?”เย่เฟิงยิ้มเล็กน้อย “ถ้าผมทำไม่ได้ ผมจะยังยืนอยู่ที่นี่ทำไม?”คำตอบที่เต็มไปด้วยความมั่นใจของเขาทำให้เฉาเหนียนรีบอ้อนวอนทันที“คุณเย่ ได้โปรดรีบจัดการเจ้าคนร้ายคนนี้เถอะ!”เย่เฟิงพูดเสียงเรียบ “ผมบอกแล้ว ถ้าไม่มีห้าพันล้าน เรื่องนี้จบไม่ได้!”“ได้! ห้าพ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 324
"แกพูดอะไร? บอกว่าพลังฉันห่วยแตกงั้นเหรอ?""ไอ้หนุ่ม แกอยากตายใช่ไหม! ฉันจะฆ่าแกให้ได้!"คำพูดของเย่เฟิงเหมือนเหยียบหางของหลี่ชื่อ ทำให้เขาเดือดดาลจนหน้าบิดเบี้ยว ก่อนจะพุ่งเข้าหาเย่เฟิงด้วยความโกรธ"พ่อ! นี่เป็นโอกาส เรารีบหนีกันเถอะ! พ่อเชื่อจริงๆ เหรอว่าเย่เฟิงจะสู้ไหว?"เฉาเริ่นพูดพร้อมหันมองรอบๆ ด้วยแววตาหวาดหวั่น"เจ้าเด็กนี่บ้าไปแล้ว ดันไปยั่วโทสะมัน! ให้มันตายไปเถอะ อย่างน้อยก็ดึงเวลาให้เราได้หนี!"ลู่ไฉ่หยุนพูดเสริม"หนี? จะหนีไปไหน? ถ้าวันนี้จัดการไม่ได้ ต่อให้เราหนีไปสุดขอบโลกก็ไม่รอดอยู่ดี!"เฉาเหนียนพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียดในขณะนั้น หลี่ชื่อพุ่งเข้าถึงตัวเย่เฟิง พร้อมซัดหมัดเข้าใส่หัวของเขาอย่างเต็มแรงเสียงหมัดแหวกอากาศจนเกิดเป็นเสียงระเบิดเล็กๆ ก่อนจะเข้าใกล้เย่เฟิงในพริบตาแต่ในช่วงเสี้ยววินาที เย่เฟิงก็ขยับ!เขาปล่อยหมัดสวนออกไป เรียบง่ายและตรงไปตรงมา ปะทะเข้ากับหมัดของหลี่ชื่อโดยตรงปัง!เสียงดังก้องเหมือนฟ้าผ่าตามมาแขนของหลี่ชื่อบิดเบี้ยวอย่างเห็นได้ชัด เขากระเด็นถอยหลังไปหลายก้าวเมื่อหยุดยืนได้ แขนขวาของเขาก็อ่อนแรงเหมือนเส้นก๋วยเตี๋ยวที่ไร้เรี่ยว
บทล่าสุด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 455
เย่เฟิงที่มองเห็นบาดแผลของคุณชายกู่เมื่อครู่ ก็รู้แน่ชัดว่าโรงพยาบาลนี้ไม่มีทางรักษาเขาได้แน่!หึๆ ท่าทีของสวี่ซีเหยียนกับพ่อของเธอ ทำให้เย่เฟิงรู้สึกถึงโอกาสที่จะฆ่าคนได้อยากให้คุณชายกู่รอดชีวิตงั้นเหรอ?ชักจะสนุกแล้วสิ!หลังจากนั้น เย่เฟิงก็ทุ่มสมาธิช่วยหลี่ชื่อต่อไป โดยส่งพลังมังกรเข้าสู่ร่างของเขา พร้อมกับใช้วิชาเข็ม “เก้าพลิกฟื้นพลังหยาง” จากคัมภีร์มังกรทองหลี่ชื่อที่เดิมทีแพทย์ตัดสินว่าไม่มีทางรอด ตอนนี้กลับฟื้นตัวอย่างน่าอัศจรรย์ไม่รู้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน...หลี่ชื่อค่อยๆ ลุกจากเตียง แม้ใบหน้าจะยังซีดเล็กน้อย แต่เขากลับสามารถยืนและเดินได้แล้ว"พักฟื้นอีกสักระยะ แล้วนายจะหายดี!"เย่เฟิงยิ้มพลางพูดหลี่ชื่อจ้องมองเย่เฟิงด้วยน้ำตาคลอเบ้า แววตาเต็มไปด้วยความสำนึกบุญคุณทันใดนั้น เขาคุกเข่าข้างหนึ่งลงกับพื้น "คุณเย่ ขอบคุณที่ช่วยชีวิตผม! ผมไม่มีอะไรจะตอบแทนคุณได้เลย!"เย่เฟิงรีบดึงเขาขึ้นมา "พูดแบบนั้นทำไม? ฉันช่วยนายก็เพราะนายบาดเจ็บเพื่อปกป้องลูกสาวของฉัน"หลี่ชื่อยิ้มกว้างอย่างซื่อๆ ก่อนจะพูดต่อด้วยความแน่วแน่ "แต่สำหรับผม คุณเย่คือผู้ให้ชีวิตใหม่ ผมยอมมอบชีวิตนี้ให
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 454
หลีเอียนรีบดึงนั่วนั่วให้ถอยออกมา ดวงตาจ้องไปยังอีกฝ่ายด้วยความโกรธ เธอไม่คิดเลยว่าฝ่ายนั้นจะหยิ่งยโสถึงขั้นใช้กำลังโดยไม่พูดจาเย่เฟิงแค่นหัวเราะเบาๆ มือข้างหนึ่งยังคงส่งพลังมังกรเข้าสู่ร่างหลี่ชื่อ ส่วนแขนอีกข้างสะบัดออกไปปัง!เสียงกระแทกดังสนั่น พร้อมกับแรงลมสะท้าน แขนของเย่เฟิงปะทะกับขาของชายวัยกลางคนในชุดขาวอย่างจังตึง ตึง ตึง!ชายวัยกลางคนถอยหลังไปสามก้าว ก่อนจะทรงตัวได้แต่เย่เฟิงยังคงนั่งอยู่ตรงนั้นอย่างมั่นคง ราวกับภูผาที่ไม่สะทกสะท้าน"อยากจะหยิ่งยโส ก็ต้องมีความสามารถพอด้วย!""ฉันบอกแล้วว่าเพื่อนของฉันยังต้องรักษาตัวอยู่ที่นี่""ไสหัวไป!"เย่เฟิงพูดเสียงเย็น น้ำเสียงแฝงอำนาจสุดขีดชายวัยกลางคนในชุดขาวมีสีหน้าหนักใจ จ้องมองเย่เฟิงด้วยความลังเล"ไอ้หนุ่ม แกรู้ไหมว่าแกกำลังหาเรื่องกับใคร?""ตอนนี้คุณชายของฉันกำลังอยู่ในภาวะวิกฤต ฉันจะยังไม่จัดการแกตอนนี้""แต่เรื่องวันนี้ ฉันจะจำไว้แน่นอน!"เขากัดฟันพูด ก่อนจะหันไปสั่งหัวหน้าแผนกฉุกเฉิน "ยังจะยืนเซ่ออยู่ทำไม? ย้ายไปห้องฉุกเฉินห้องอื่นเดี๋ยวนี้!""ครับๆ ได้เลยครับ!"หัวหน้าแผนกฉุกเฉินรีบพยักหน้า สีหน้าแสดงความ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 453
หัวหน้าแผนกฉุกเฉินเดินเข้ามาอย่างเร่งรีบ สีหน้าเต็มไปด้วยความหงุดหงิดและร้อนรน!ด้านหลังของเขามีทีมแพทย์และพยาบาลหลายคนกำลังเข็นเตียงคนไข้เข้ามาบนเตียงนั้นมีชายหนุ่มที่ร่างกายเต็มไปด้วยเลือดนอนอยู่ สภาพของเขาดูอาการสาหัสมากข้างๆ และด้านหลังเตียงคนไข้มีคนติดตามมาด้วยหลายคน ทุกคนต่างมีสีหน้าเคร่งเครียด“เร็ว! ช่วยคุณชายของพวกเราด้วย!”ชายวัยกลางคนในชุดขาวที่ดูมีภูมิฐานตะโกนด้วยน้ำเสียงร้อนรน“รีบช่วยคุณชายกู่สิ! ทำไมในห้องฉุกเฉินยังมีคนอื่นอยู่? รีบไล่พวกมันออกไป!”เสียงแหลมสูงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความหยิ่งผยองและก้าวร้าว“พวกนี้เป็นใครกัน? รีบไล่พวกเขาออกไปซะ! ถ้าการรักษาคุณชายกู่ล่าช้า โรงพยาบาลต้องรับผิดชอบ!”ชายวัยกลางคนในชุดสูทพูดด้วยน้ำเสียงเผด็จการเมื่อได้ยินเสียงอึกทึก เย่เฟิงที่กำลังรักษาหลี่ชื่ออยู่ก็หันกลับไปมองด้วยสายตาเย็นชาดวงตาอันแหลมคมของเขาหรี่ลงเล็กน้อย แววเย็นยะเยือกฉายชัดบนใบหน้าผู้หญิงสวยคนหนึ่งยืนอยู่ข้างเตียงคนไข้ด้วยท่าทีร้อนรนและหวาดกลัวสวี่ซีเหยียน!ผู้หญิงคนนี้!เธอดูโทรม ผมเผ้ายุ่งเหยิง เสื้อผ้าเลอะเปรอะไปด้วยคราบเลือ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 452
"โอเค ลูกรัก ไม่ร้องนะ พ่อจะเข้าไปดู แล้วจะไม่ปล่อยให้คุณลุงหลี่ต้องตายแน่นอน"เย่เฟิงเช็ดน้ำตาบนแก้มนั่วนั่ว จากนั้นรีบเดินเข้าไปในห้องฉุกเฉินหลีเอียนก็รีบตามเขาไปทันทีขณะนั้นเอง หมอที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องฉุกเฉินเมื่อครู่ได้ยินสิ่งที่เย่เฟิงพูด ก็พากันส่ายหน้าพวกเขาเชื่อว่าเย่เฟิงแค่พูดปลอบใจเด็กเท่านั้น"ถ้าคนไข้แบบนี้ยังช่วยได้ล่ะก็ เขาต้องเป็นเทพเจ้าแล้ว! เราเองยังช่วยไม่ได้ เขาจะเปลี่ยนอะไรได้ล่ะ?"หัวหน้าแผนกฉุกเฉินพูดพลางมองเย่เฟิงด้วยความไม่พอใจภายในห้องฉุกเฉินหลี่ชื่อยังคงนอนนิ่งอยู่บนเตียง เลือดซึมออกมาจากปากและจมูกอุปกรณ์และท่อทุกอย่างถูกถอดออกหมดแล้ว มีเพียงผ้าขาวคลุมร่างไว้!เห็นได้ชัดว่าทางโรงพยาบาลยอมแพ้ในการรักษาและเตรียมจะเก็บศพแต่ในขณะนั้นเอง ราวกับมีบางสิ่งดลใจ หรือไม่ก็เป็นอาการฟื้นตัวชั่วคราวก่อนตายเมื่อเย่เฟิงเข้ามา หลี่ชื่อที่หมดสติไปแล้ว กลับลืมตาขึ้นมาเขามองเห็นเย่เฟิงและนั่วนั่วที่ยืนอยู่ข้างเตียง ใบหน้าเต็มไปด้วยความยินดี"คุณ...คุณเย่ คุณช่วย...คุณหนูนั่วนั่ว...กลับมาได้แล้วใช่ไหมครับ?""ผมมันไม่ได้เรื่อง...ทำให้คุณเย่ผิดหวัง...แต่คุ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 451
รถ SUV หลายคันกำลังแล่นอยู่บนถนนมุ่งหน้าจากหยุนเฉิงไปยังเมืองหลวงของมณฑลในรถคันหนึ่ง ฉู่เทียนหลงยกมือขึ้นกุมหน้าที่บวมแดง สีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธแค้นและบิดเบี้ยวดวงตาของเขาแหลมคมและดูป่วยไข้เหมือนกับสภาพจิตใจที่ผิดปกติของเขา“ไอ้แก่บ้า กล้าตบหน้าฉันเพื่อปกป้องคนนอก!”ฉู่เทียนหลงกัดฟันพูดอย่างเจ็บแค้นทันใดนั้น เขาหันไปมองทนายลวีที่นั่งข้างๆ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงโหดร้าย “นาย ลงไปจากรถเดี๋ยวนี้!”ทนายลวีสะดุ้งด้วยความตกใจ รีบพูดด้วยน้ำเสียงสั่นกลัว “คะ…คุณชายฉู่ เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ?”“ฉันต้องการให้นายอยู่ที่หยุนเฉิงต่อไป และใช้ภรรยาเก่าของเย่เฟิงสร้างปัญหาระหว่างเขากับหลีเอียน!”ดวงตาของฉู่เทียนหลงเต็มไปด้วยแววเจ้าเล่ห์ทนายลวีได้ยินดังนั้นก็หน้าซีดทันที “คะ…คุณชายฉู่ เย่เฟิงจะฆ่าผมเอาได้นะครับ!”“ไอ้เวร! ฉันไม่ได้ให้นายไปสู้กับเขา! ถ้านายไม่ทำ ฉันจะฆ่านายตอนนี้เลย!”“อย่าคิดว่าไม่ช่วยฉันแล้วเย่เฟิงจะไว้ชีวิตนาย!”ฉู่เทียนหลงดึงผมของทนายลวีแล้วตะโกนใส่ด้วยความโกรธทนายลวีตัวสั่นไปทั้งร่าง “ครับ...ครับ!”ไม่กี่วินาทีถัดมา รถหยุดลง ทนายลวีกระโดดลงจากรถทันทีในใจของเขาทั้งก
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 450
ใบหน้าของเป่ยเหล่าเต็มไปด้วยความรู้สึกละอายและสำนึกผิด เขาพูดอ้อนวอนอย่างจริงใจว่า “ผมปล่อยอาหลงไปแล้ว! ผมรู้ว่าถ้าคุณเย่เจอเขาเข้า จะต้องฆ่าเขาแน่ๆแต่ยังไงเขาก็เป็นหลานชายของผมนะ!คุณเย่ ผมได้ลงโทษเขาอย่างหนักแล้ว ตระกูลฉู่จะชดเชยให้คุณอย่างสาสม!เห็นแก่ที่หลีเอียนและลูกสาวของคุณปลอดภัยไม่เป็นอันตราย เห็นแก่หน้าผมเถอะ ได้ไหมครับ ปล่อยอาหลงไปสักครั้งเถอะ?ถือว่าผมยอมเสียหน้า ขอร้องคุณแล้ว!”หลิงเอ๋อร์กัดริมฝีปากแล้วพูดอ้อนวอนเย่เฟิงด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “เย่เฟิง ฉันรับรองว่าพี่เทียนหลงจะไม่ก่อเรื่องอีกแล้ว! เห็นแก่ความสัมพันธ์ของเรา ปล่อยเขาสักครั้งเถอะนะคุณปู่ตั้งใจจะ…”เธอเล่าแผนการที่เป่ยเหล่าวางไว้ให้เย่เฟิงฟัง“พี่เทียนหลงมีปัญหาด้านร่างกายตั้งแต่เด็ก ทำให้จิตใจเขาออกจะสุดโต่ง แต่จริงๆ แล้วเขาน่าสงสารมาก!ครั้งนี้เขาแค่หุนหันพลันแล่นไปหน่อย คุณ...ช่วยอย่าจัดการเขาถึงตายได้ไหม?”หลิงเอ๋อร์กล่าวหลังจากฟังจบ เย่เฟิงหัวเราะเย็นชา สีหน้าบ่งบอกถึงความโกรธ “เขาน่าสงสารงั้นเหรอ? แล้วคนที่ถูกเขาทำร้ายล่ะ ไม่มีใครน่าสงสารหรือไง?ร่างกายมีปัญหา มันคือข้ออ้างให้เขาเป็นคนชั่วได้หร
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 449
เมื่อหลีเอียนเห็นฉู่เทียนหลงถูกคุณปู่ของเขาเองไล่ออกไปอย่างน่าอับอาย ความรู้สึกตกใจในตอนแรกก็เปลี่ยนเป็นความภาคภูมิใจภาคภูมิใจในตัวผู้ชายของเธอ!แม้ว่าเย่เฟิงจะไม่ได้มาเอง แต่ก็เหมือนเขาสามารถปกป้องเธอจากที่ไกลๆ ได้หลีเอียนไม่คาดคิดเลยว่า การที่คุณปู่และน้องสาวของฉู่เทียนหลงมาที่นี่จะเป็นเพราะเรื่องของเย่เฟิง ทั้งยังสั่งสอนฉู่เทียนหลงอย่างหนักพร้อมไล่เขาไปด้วยในขณะเดียวกัน อีกฝั่งหนึ่ง เย่เฟิงขับรถพานั่วนั่วมาถึงที่หมายและค้นหาทุกซอกทุกมุม แต่กลับไม่พบร่องรอยของฉู่เทียนหลงใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเครียดและไม่สบายใจ!เขารู้ตัวว่ามาช้าไป ฉู่เทียนหลงได้ย้ายที่ไปเรียบร้อย!เมื่อคิดว่าหลีเอียนตกอยู่ในมือของสัตว์เดรัจฉานอย่างฉู่เทียนหลง เย่เฟิงก็เริ่มรู้สึกกระวนกระวายถ้าหลีเอียนได้รับบาดเจ็บหรืออันตรายใดๆ เขาไม่มีทางให้อภัยตัวเอง และฉู่เทียนหลงจะต้องตายอย่างโหดเหี้ยม!แม้กระทั่งทั้งตระกูลฉู่ ก็จะต้องถูกกวาดล้างจนไม่เหลือใคร!แต่ในขณะนั้นเอง ก็มีเงาสามร่างเดินเข้ามาเป่ยเหล่าและหลิงเอ๋อร์พาหลีเอียนมาที่นี่!“เย่เฟิง…”หลีเอียนมองเย่เฟิงที่มาตามหาเธอที่นี่ เสียงของเธอสั่นเล็
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 448
แต่ทำไมใบหน้าของเขาถึงกลับมาปกติได้ขนาดนี้??ก่อนหน้านี้ในสายโทรศัพท์ เป่ยเหล่าเคยบอกฉู่เทียนหลงว่า หมอเทวดาได้รักษาใบหน้าที่เสียโฉมของเขาให้กลับมาปกติแต่ฉู่เทียนหลงไม่คิดเลยว่า ผลลัพธ์จะดีขนาดนี้!ทันใดนั้นเขายิ่งคาดหวังที่จะได้เจอกับหมอเทวดาผู้นี้มากขึ้นไปอีก“คุณปู่ พวกเด็กๆ ด้านนอกอาจไม่รู้จักคุณปู่กับหลิงเอ๋อร์ คุณปู่บอกผมสิ ผมจะได้ลงไปรับเอง!”“ทำไมต้องถึงขั้นมีเรื่องกับพวกไร้ประโยชน์นั่นด้วย?”ฉู่เทียนหลงคิดว่าคนพวกนั้นมีตาหามีแววไม่ ที่ขวางทางคุณปู่และหลิงเอ๋อร์ไม่ให้เข้ามา ดังนั้นทั้งสองจึงได้บุกเข้ามาทันทีเขาพูดพร้อมหัวเราะ ก่อนจะมองไปข้างหลังเป่ยเหล่า “คุณปู่ หมอเทวดาคนนั้นอยู่ไหนล่ะครับ?”เพี๊ยะ!ยังไม่ทันพูดจบ เป่ยเหล่าก็ฟาดฝ่ามือลงไปที่หน้าของฉู่เทียนหลงอย่างแรง!ฉู่เทียนหลงถึงกับหมุนตัวไปหนึ่งรอบ ครึ่งหน้าบวมฉึ่ง มองปู่ด้วยความตกตะลึงและไม่เข้าใจ“คุณปู่ ตบหน้าผมทำไมครับ?”ใบหน้าของเป่ยเหล่ามืดครึ้มราวกับพายุ เขาชี้ไปที่หลีเอียนซึ่งถูกมัดอยู่บนเตียง ก่อนตะโกนใส่ฉู่เทียนหลง “ทำไมถึงตบแกน่ะเหรอ? แกมันไอ้สัตว์นรก ใครให้แกจับภรรยาของคุณเย่มาไว้ที่นี่? แกบ้าหรือ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 447
ก่อนหน้านี้เป่ยเหล่าเคยบอกกับฉู่เทียนหลงว่า หมอเทวดาที่จะมารักษาเขานั้นไม่เพียงแค่เก่งเรื่องการแพทย์ แต่ยังมีฝีมือในวิชาต่อสู้ที่น่าทึ่งในสายโทรศัพท์เมื่อครู่ เป่ยเหล่าก็พูดถึงเรื่องนี้กับฉู่เทียนหลงอีกครั้งอย่าง “มีนัย”ทันใดนั้น ฉู่เทียนหลงก็รู้สึกถึงความหวังที่จะกำจัดเย่เฟิงอีกครั้ง!หมอเทวดาที่สามารถต่อกรกับมหาปรมาจารย์ทั้งสี่?คนระดับนี้ การฆ่าเย่เฟิงคงไม่ใช่เรื่องยากอะไรดังนั้นตอนนี้ ฉู่เทียนหลงจึงกลับมามีท่าทีไร้ยางอายอีกครั้ง!เขาถึงขั้นวางแผนว่าหลังจากคุณปู่พาหมอเทวดามาแล้ว จะโทรเรียกเย่เฟิงมาเพื่อจัดการเขาให้ตายตรงนี้ท่าทีบ้าคลั่งและมั่นใจเกินเหตุของฉู่เทียนหลง ทำให้หลีเอียนมองเขาด้วยความไม่แน่ใจและตกใจอะไรนะ?ฉู่เทียนหลงยังมีทางหายอดฝีมือแบบนี้ได้อีกเหรอ?“ฉู่เทียนหลง ไอ้สัตว์เดรัจฉาน! ถ้าแกกล้าทำร้ายเย่เฟิง ฉันจะไม่ปล่อยแกไว้แน่ ถึงจะเป็นผีก็ไม่เว้น!”หลีเอียนกัดฟันด่าออกมา“ฮ่าๆๆ รอให้ไอ้หน้าขาวตาย แล้วเธอมาเป็นผู้หญิงของฉัน เธอจะเปลี่ยนใจเอง”ฉู่เทียนหลงยิ้มกว้างด้วยความลำพองใจทันใดนั้น เขากลืนน้ำลายอีกครั้ง มองหลีเอียนด้วยแววตาเร่าร้อนและกระหายคุณชาย
