บทที่ 297

ในอดีต ผู้ชายที่เคยตามจีบหลีเอียนจะใช้วิธีการแบบหรูหรา เช่น ส่งดอกไม้หรูหรา รถยนต์ราคาแพง หรือเชิญเธอไปยังสถานที่ไฮโซ

พาเธอมาที่แผงลอยข้างถนนเพื่อกินของอร่อย?

ฟังดูเหมือนเป็นวิธีการที่ด้อยค่า

แต่ถึงแม้วิธีนี้จะดูธรรมดาและพื้นๆ สำหรับใครหลายคน ทว่ากลับทำให้หลีเอียนยิ้มอย่างสดใสราวกับดอกไม้บาน

เมื่อมองไปยังตลาดกลางคืนที่คึกคักตรงหน้า หลีเอียนรู้สึกทั้งตื่นเต้นและอยากรู้อยากเห็น

ตั้งแต่เด็กจนโต เธอไม่เคยมาเยือนสถานที่แบบนี้มาก่อน

หากพูดถึงการกิน เธอมักจะทานที่บ้านหรือร้านอาหารระดับหรู

ส่วนการซื้อของ ก็เป็นเฉพาะในห้างสรรพสินค้าหรือร้านแบรนด์เนมเท่านั้น

แต่ที่นี่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของชีวิตปกติธรรมดา ซึ่งทำให้เธอมองไปที่เย่เฟิงพร้อมรอยยิ้ม และเธอก็จับมือเขา

“ไปกันเถอะ!”

นี่เป็นสภาพแวดล้อมที่เขาเคยใช้ชีวิตไม่ใช่เหรอ?

เธออยากสัมผัสประสบการณ์ชีวิตของเขาที่เคยอยู่ในสถานที่แบบนี้!

แต่ในขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยและหัวเราะ พลางเดินเข้าสู่ถนนตลาดกลางคืน กลับเกิดความวุ่นวายขึ้นไม่ไกลนัก

“เก็บค่าเช่าแผงลอย!”

ชายกลุ่มหนึ่งเดินตรงมายังแผงขายของริมตลาด พร้อมพูดกับเจ้าของแผง

กลุ่มชายหนุ่มเหล่