เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 77
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 78
นักรบสูงสุดเป็นสิ่งมีชีวิตที่ลึกลับที่สุดในกองทัพมาโดยตลอด!แม้ว่าผู้คนจํานวนมากรู้เกี่ยวกับหน้ากากพิเศษของเขามีเพียงไม่กี่คนที่รู้ใบหน้าของเขาทุกครั้งที่หน้ากากรูปมังกรนี้ปรากฏในสนามรบทหารที่แพ้ในการต่อสู้จะมีแรงจูงใจในการต่อสู้ด้วยความมั่นใจทันที มีการกล่าวว่าตราบใดที่หน้ากากนี้ปรากฏขึ้นแสดงให้เห็นว่านักรบสูงสุดได้เข้าร่วมสงครามพวกเขาไม่เคยพ่ายแพ้หน้ากากและผู้สวมใส่ได้กลายเป็นศรัทธาของนักรบทุกคนและจิตวิญญาณการต่อสู้ของพวกเขาพวกเขาวางแผนที่จะประกาศตัวตนของนักรบสูงสุดอย่างเป็นทางการเนื่องจากทุกคนอยากรู้ว่านักรบสูงสุดมีลักษณะอย่างไรอย่างไรก็ตาม ยังไม่ทราบแน่ชัดว่าทําไมมีเพียงเทพเจ้าแห่งสงครามทั้งเก้าเท่านั้นที่ได้รับการแนะนําอย่างเป็นทางการ แต่ไม่ใช่บุคคลในตํานานนี้ณ เวลานั้นเดนนิสกลัวมากจนขาของเขาอ่อนลง เหงื่อที่ไหลหยดออกมาจากหน้าผากของเขานักรบสูงสุด คือคนที่ไม่มีใครดูหมิ่นได้ ตามตํานานของนักรบสูงสุดที่เคยพูดทำเรื่องตลก และทําให้เคราของผู้ปกครองถูกดึงออกมาสองชิ้น หากเป็นผู้อื่นกระทำการดังกล่าว อาจจะกลายเป็นอาชญากรรมที่ร้ายแรง"ฮ่า ฮ่า ถ้าผมอยากจะฆ่าคุณ คุณคงจะไม่คุกเข่า
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 79
"ทุกอย่างเป็นยังไงบ้าง? ทุกคนควรย้ายออกไหม? ฉันไม่ต้องการได้ยินคําตอบอื่นนอกเหนือจาก 'ใช่'! " เคนยิ้มอย่างเย็นชาและพูด"นายน้อยคลาร์ก เราไปกันเถอะ!"ใบหน้าของเดนนิสมืดลง เขาเดินไปยืนต่อหน้าเคน และพูดด้วยเสียงต่ำ "รีบออกไป หากคุณไม่ต้องการให้ครอบครัวคลาร์ก หายไปจากอาณาเขตกลาง!""อะไร... เกิดอะไรขึ้น"เคนดูงุนงง เดนนิสเป็นจอมพลไม่ใช่เหรอ? ทําไมเขาถึงดูกลัวเฟนด์นัก?แดน เจมส์สัน ยอดนักสู้ชั้นแห่งตระกูลคลาร์ก กำลังเกลี้ยกล่อมให้เขาไม่ยั่วยุเฟนด์ อย่างไม่คาดคิดจอมพลคนนี้ก็ยังกลัว และขอให้เขาอย่าทำให้เฟนด์ขุ่นเคือง"ฟังผมนะ ไม่งั้นมันจะเป็นหายนะของครอบครัวคุณ"เดนนิสลดเสียงลงและเอื้อมมือไปด้านข้างหูของเคน เขากระซิบสิ่งที่ร้ายแรงมากก่อนที่จะเดินออกไปข้างนอกเคนตกใจมาก เดนนิสเป็นคนเก่งและมีอำนาจมาก พลังของสถานะของเขาทำให้คนหลายคนหนาวสั่นลงกระดูกสันหลังของหลาย ๆ คน แต่เขากลับกลัวเฟนด์ "อาจจะ..."เคนคิดถึงคําอธิบายที่เป็นไปได้ เฟนด์ได้กลับมาจากกองทัพเป็นไปได้หรือไม่ที่ชายคนนี้ซ่อนตัวตนของเขา และสถานะที่แท้จริงของเขาเป็นที่น่านับถือมากกว่าเดนนิส?ถ้าเป็นเช่นนั้น อย่างน้อยเฟนด์จะมีสถานะข
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 80
เคนเริ่มลังเลและไม่แน่ใจเขาเชื่อว่าเดนนิสไม่ได้โกหก เขาไม่กล้าเล่นการพนันอีกต่อไป ถ้าเขาแพ้พนัน เขาไม่ใช่คนเดียวที่จะตาย ครอบครัวของเขาก็ได้จะรับผลกระทบด้วยกว่าครอบครัวคลาร์กจะมาถึงวันนี้ พวกเขาได้เดินผ่านเส้นทางที่ยากลําบากมาก มันไม่สามารถพังพินาศได้ด้วยมือของเขาแม้ว่าเซลิน่าจะสวย ผู้ชายคนไหนที่เคยเห็นเธอ ก็ตั้งใจที่จะตามจีบเธอ แต่จะยอมทิ้งครอบครัวคลาร์กทั้งหมดเพื่อผู้หญิงมันคุ้มไหม?โชคยังดีที่จังหวะนั้น ฟีโอน่าดึงเฟนด์ไปข้างหลัง เธอดึงเฟนด์เข้าไปอย่างทุลักทุเล ฟีโอน่าพูดกับเขาว่า "เธอบ้าหรือเปล่า เธอพูดอะไรไร้สาระ? "เขาคือนายน้อยแห่งตระกูลคลาร์ก เราไม่สามารถที่จะทําให้เขาขุ่นเคืองได้"เมื่อพูดจบเธอโบกมือให้เคน "นายน้อยคลาร์ก เราคงเข้าใจผิดกัน ไม่เป็นไร ทุกคนแยกย้ายกันไปได้แล้ว!"เคนโล่งใจเมื่อได้ยินประโยคนี้ ดีกว่าต้องคุกเข่าขอโทษถ้าเรื่องนี้แพร่ออกไปเขาจะกลายเป็นตัวตลกของอาณาเขตกลางหรือไม่?"ใช่ ใช่ ใช่ คุณป้าพูดถูก!"คลาร์กพยักหน้า เขามองไปที่เฟนด์แล้วพูดอีกว่า "เฟนด์ ผมไม่ได้อยากไป แต่คุณป้าขอร้องให้ผมไป ดังนั้นอย่าโทษผมเลย!"พอพูดจบ เคนก็วิ่งไปที่รถเขา ไม่นานเขืก็ร
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 81
“ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้น!"ซีน่า วิเคราะห์ทุกอย่างเสร็จแล้ว เบ็นก็พยักหน้า "ไม่เป็นไร" แม้พี่เขยจะดูเหมือนไร้ประโยชน์ แต่เขาก็รู้วิธีรักษาศักดิ์ศรีของเขา เขาปิดประตู ไม่มีใครเห็นอะไรเลย เลยไม่มีอะไรต้องอาย ยังไงก็เป็นเรื่องดีที่บ้านเราไม่จําเป็นต้องถูกรื้อ""ค่ะ เป็นเรื่องดีที่ไม่ต้องรื้อออก อีกสองเดือนให้หลัง พอพี่สาวของคุณได้เงินเดือน เราก็ไปซื้อบ้านกันเถอะ!"ฟีโอน่ายิ้มและพยักหน้า หลังจากที่เธอคิดเรื่องนี้เธอก็พูดว่า “ยังไงซะพี่สาวของเธอก็จะไปทำงานในวันพรุ่งนี้ พวกเราไปซื้อของกินและไปช้อปปิ้งกันดีกว่า แม่อยากซื้อเสื้อผ้าที่ดีกว่านี้!”“ค่ะแม่ ตอนนี้แม่มีเงินแล้ว เงินที่เฟนด์ให้แม่ แม่ยังเหลืออีกตั้งแปดแสนใช่ไหม? แม่ต้องซื้อเสื้อผ้าสวย ๆ แม่เหนื่อยมามากในช่วงไม่กี่ปีมานี้ แม่ควรจะหาซื้อของดี ๆ และดูแลรักษาตัวเองให้ดี!” เบ็นแนะนำแม่อย่างมีความสุขไม่นานฟีโอนา, เบ็น, แอนดรูว์ และซีน่า ก็ออกไปช้อปปิ้งพร้อมกัน… ที่สนามหน้าบ้าน เซเลน่าอยู่เป็นเพื่อนไคลีที่อยู่ไม่ไกลจากเธอมากนักผ่านไปสักพัก เฟนด์ก็ออกมาจากห้องน้ำ เขาได้เปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่แล้ว แม้เสื้อผ้าจะดูเก่าไปนิด แต่ก็ให้
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 82
ผู้ชายคนนั้นพาคนมาเป็นโหล มีดพร้าในมือของพวกเขาดูแพรวพราวเมื่อเซเลน่าเห็นคนมากมาย พกอาวุธเข้ามา เธอตกใจกลัวมากเธอมองไปรอบ ๆ และเห็นไคลีอยู่ที่นั่น เธอพุ่งไปข้างหน้าและดึงไคลีเข้ามาหาเธอ เธอโอบกอดลูกสาวไว้แน่น"สามี เราจะทํายังไงกันดี? มีคนตั้งมากมาย ดูเหมือนว่าพวกเขาไม่ได้มาที่นี่เพราะเจตนาที่ดี!"เซเลน่ากอดไคลีไว้แน่น ๆ ทําเอาขวัญผวาไปตาม ๆ กัน"แม่ไม่ต้องกลัวนะ พ่อจะต้องปราบคนเลวได้ พ่อสุดยอดมาก!"ไคลีพูดด้วยเสียงแบบเด็ก ๆ ตอนอายุสี่ขวบ เธอเป็นเด็กที่ฉลาดมาก เธอคอยปลอบใจเซเลน่าเสมอ"ใช่ พ่อของหนูจัดการกับปัญหานี้ได้อย่างแน่นอน!"เซเลน่าปลอบใจไคลี แต่ความกังวลของเธอก็เพิ่มขึ้น"ไม่ต้องห่วงนะ ผมอยู่ที่นี่จะไม่มีใครแตะต้องคุณ!"เฟนด์ยิ้มอย่างไม่แยแส ก่อนที่เขาจะพูดว่า “ผมมีชีวิตอยู่รอดในสนามรบ ตลอดระยะเวลาห้าปีที่ผ่านมาได้อย่างไร?”"ฮ่า ๆ คุณเทย์เลอร์ เราเจอกันอีกแล้ว"นายน้อยฮิวโก้ พาคนของไปเดินเข้าไปหาเฟนด์ และยืนอยู่ห่างจากเขาห้าเมตร เขายิ้มแล้วมองเซเลน่าแบบหยอกล้อว่า "เธอเป็นผู้หญิงสวยจริง ๆ" คุณดูมีเสน่ห์ขึ้นหลังจากที่คุณอาบน้ํา!"เขาหยุดไปสักพักแล้วพูดต่อว่า "มันเยี
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 83
หลังจากเห็นสีหน้าของเฟนด์กำลังดูถูกพวกเขา หนึ่งในหัวหน้าแก๊งอันธพาลโกรธมากพอเขาพูดจบ สิบกว่าคนก็เดินเข้ามาล้อมเฟนด์"สามี คุณ...คุณจัดการได้ไหม? พวกเขามีมีดอยู่ในมือ!"เซเลน่าตกใจจนถอยหลังไปหลายก้าว เธออดเอามือปิดตาไคลีไว้ไม่ได้อย่างไรก็ตาม ไคลียื่นมือเพื่อผลักมือของเซลีน่าออกไป "เอาเถอะพ่อ หนูอยากเห็นว่าพ่อจะเอาชนะพวกคนไม่ดีได้อย่างไร..."“ฮ่า ๆ ที่รัก ไม่ต้องห่วงหรอก ในฐานะลูกผู้ชาย ผมไม่สามารถพูดได้ว่าผมทําไม่ได้!" เฟนด์หันมามองเซเลน่า หัวเราะและบอกเธอเซเลน่าหน้าแดง คิดว่าเขายังเล่นตลกได้อยู่ตอนนี้"นายน้อยฮิวโก้ เราจะทํายังไงดี เราควรฆ่าเขาหรือยังไง?" คนที่เป็นหัวหน้าแก๊ง ยิ้มแล้วถาม"ฆ่าเขาเหรอ?"นายน้อยฮิวโก้ถึงกับอึ้ง “ไม่ ไม่ ไม่ ถ้ามึงฆ่ามัน มันไม่ง่ายเกินไปสําหรับมันเหรอ? มึงไม่แปลกใจเลยหรอว่าทําไมชายหนุ่มคนนี้จึงมีอํานาจ มันเป็นทหารเกณฑ์ และเป็นสามีของเซเลน่า!"ใบหน้าของเขาหัวเราะเยาะขณะที่เขาพูด "ที่แท้มันก็เป็นสามีของเซลีน่า" ถ้ามันเป็นอย่างนั้น มันต้องสนุกแน่! แค่ต่อยให้มันล้ม แต่อย่าฆ่ามัน ในอนาคตฉันอยากให้มันเห็นว่า ฉันเล่นสนุกกับเมียของมันได้ยังไง!""จึ๊
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 84
เฟนด์ยิ้มเยาะ ขณะที่เขามองคนที่วิ่งเข้ามาหาเขาแม้พวกนั้นจะดูน่ากลัว ทั้งย้อมผมแล้วก็สักลาย แต่ดูตัวผอมบางเฟนด์มองเห็นได้ทันทีว่าคนเหล่านี้อ่อนแอ ไม่ได้ฝึกเป็นประจํา พวกเขาแค่แกล้งถือมีดในมือ ถ้าส่งคนพวกนี้ไปรบ พวกเขาเห็นจะตายเร็วกว่าคนอื่น"ระวังหน่อย สามี!" เซเลน่าตะโกนจากด้านหลัง เธอรู้สึกร้อนใจมากเมื่อเห็นคนมากมายพุ่งเข้าใส่เฟนด์“ฮ่า ๆ เซเลน่า ถ้าคุณตกลงจะเล่นกับผมตอนนี้ ผมจะทําให้พวกเขาเป็นมิตรกับผู้ชายของคุณมากขึ้น คนพวกนี้ควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้ อาวุธก็ไม่มีความเมตตา ถ้าสามีคุณตาย คุณต้องมีชีวิตอยู่ในฐานะแม่ม่ายเท่านั้น! ถึงตอนนั้นคุณอาจจะแต่งงานกับผม หรือคุณจะได้เป็นชู้ลับ ๆ ของผมก็ได้!"นีล มองเซเลน่า เขาอดกลืนน้ำลายไม่ได้ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งและการคาดหวังตอนที่เขาไปรวบรวมพวกอันธพาลพวกนี้ เขาได้ถามเรื่องเกี่ยวกับเซเลน่ามาด้วยจากการสอบถาม เขาจึงรู้ว่าครอบครัวเทย์เลอร์ไม่ต้อนรับสามีของเซเลน่าถ้าเป็นอย่างนั้น การฆ่าเฟนด์ทิ้ง ก็ไม่ต่างอะไรกับการฆ่าคนนอก ครอบครัวเทย์เลอร์ก็จะไม่ชายตามองแม้นิดเดียวในทางกลับกัน เซเลน่าถูกพวกเทย์เลอร์ไล่ออกจากบ้านมาตั้งห้าปีแล้ว
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 85
“นายต้องการอะไรอีก? ฉันคือหนึ่งใน... ฮิวโก้” นีลกัดฟันแน่น พร้อมเปิดเผยตัวตนอีกครั้งเพี๊ยะ!เฟนด์หันไปตบนีลอย่างแรง ฝ่ามือขนาดใหญ่มีแสงสีแดงเปล่งประกายบนใบหน้าของนีล"ผมรู้จักตัวตนของคุณตั้งแต่แรกแล้ว คุณไม่จําเป็นต้องแนะนําตัวเอง!" เฟนด์หัวเราะอย่างเย็นชาว่า"ฉันจะบอกว่าถ้านายกล้าตบฉับ..."เพี๊ยะ!"นาย..."เพี๊ยะ!หลังจากตบติดต่อกันถึงสามครั้ง นีลรู้สึกมึนงงมาก เขามองเห็นดวงดาวทันที แทบจะเป็นลม"พี่ครับ เป็นความผิดของผมทั้งหมด ผมไม่กล้าทําอีกแล้ว!"นีลกลัวการถูกทุบตี เขาคุกเข่าลงกับพื้นอย่างทุลักทุเล แล้วเขาก็เริ่มอ้อนวอนขออภัยโทษ"ถ้าไม่ใช่เพราะลูกสาวของฉัน หัวของนายคงไม่อยู่ที่นี่ตอนนี้หรอก ลูกสาวของฉันก็ไม่จําเป็นต้องเห็นฉากนองเลือดแบบนั้น!".. ..เฟนด์หัวเราะอย่างเย็นชา เขาไม่ได้ใช้กำลังมาก ถ้าเขาตบเขาจริง ๆ หัวของนีลก็จะบินหนีไปได้ในครั้งเดียว นี่แค่ตบหน้าเท่านั้น"พี่ครับ ความผิดผม นายเป็นพี่ชายฉัน ฉันรู้สึกสำนึกผิดแล้ว ได้โปรดปล่อยผมไป!"นีลกลัวมากจนเกือบทําให้กางเกงเปียก เฟนด์เป็นคู่แข่งที่แข็งแกร่ง"โอ้ ผมมีเงิน ผมชดเชยให้คุณได้... เพื่อความอยู่รอด นีลได้หยิบ
บทล่าสุด
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2455
ตราบใดที่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการบ่มเพาะโอสถของเขา ทั้งสองคนจะทำอะไรตามต้องการก็ย่อมได้ สิ่งนั้นไม่กระทบอะไรกับเขาเลย“ถึงฉันจะดูแคลนหมอนี่ แต่เขาก็ยังกล้าเสมอ เขาก็คงจะมีความสามารถอยู่บ้าง เขาน่าจะผ่านสองขั้นตอนแรกได้อย่างไม่มีปัญหา” เกรย์สันพูดอย่างชัดเจนรูดี้มองไปที่เกรย์สันด้วยรอยยิ้มเย็นชาบนใบหน้าแล้วตอบว่า "นายดูมั่นใจกับหมอนี่มากเลยนะ ฉันจะคิดว่าทุกครั้งที่เขาพูดก่อนหน้านี้ล้วนเป็นเรื่องไร้สาระทั้งหมด“ฉันคิดว่าเขาอาจจะไปถึงขั้นที่สองก่อนที่เขาจะล้มเหลวโดยสิ้นเชิง! ฉันอยากเห็นจริง ๆ ว่าถ้าล้มเหลวขึ้นมา เด็กสารเลวคนนี้จะสู้หน้าเราได้ยังไง”เกรย์สันสูดหายใจเข้าลึก ๆ เขารู้สึกได้ว่าความโกรธของรูดี้ที่มีต่อเฟนด์นั้นลึกซึ้งกว่าของเขามากดวงตาของรูดี้ลุกเป็นไฟ เห็นได้ชัดว่าเขาเกลียดเฟนด์มากเพียงใดเกรย์สันหัวเราะอย่างเย็นชา "แล้วมาดูกันว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ฉันคิดว่าเขาน่าจะสามารถไปถึงขั้นตอนสุดท้ายได้ ถ้าเขาสามารถควบรวมอักขระทางยาได้ถึงร้อยเม็ดเขาก็น่าจะมาถึงระดับนั้น"หลังจากที่ทั้งสองพูดเรื่องเหล่านั้นออกมา พวกเขาก็ปิดปากเงียบพร้อม ๆ กับการมองดูเฟนด์โดยไม่พูดอะไรพวกเขามอง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2454
ผู้อาวุโสฮอร์สท์กระแอมเล็กน้อยในขณะที่เขาพูดต่อ “หลังจากที่เธอบ่มเพาะโอสถได้สำเร็จแล้ว ให้นำโอสถมาให้ฉันตรวจสอบ พวกเธอจะมีเวลาในการทดสอบทั้งสิ้นแปดชั่วโมง ถ้าเธอไม่สามารถบ่มเพาะโอสถได้ภายในแปดชั่วโมง ก็จะแปลว่าไม่ผ่านการทดสอบ ดังนั้นอย่าได้ช้าเกินไป”พวกเขาทั้งสามพยักหน้าแทบจะพร้อมกัน หลังจากผู้อาวุโสฮอร์สท์ให้คำแนะนำแล้ว เขาก็จัดให้มีคนงานสองสามคนคอยเป็นคนตรวจ มีผู้ดูแลยืนอยู่ด้านหลังทั้งสามคนเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่ทำอะไรผิดพลาดหลังจากนั้นผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็หันกลับมาและไปหาผู้สอบคนอื่น ๆ รูดี้หรี่ตาลง ขณะที่เขาเหลือบมองเฟนด์และพูดว่า "ขั้นตอนที่สำคัญที่สุดในการบ่มเพาะโอสถระดับหกคือขั้นตอนสุดท้าย แต่ขั้นตอนแรกก็ไม่ง่ายเช่นกัน ถ้านายรู้ว่าทำไม่ได้ ก็อย่าทำให้ต้องสิ้นเปลืองวัตถุดิบเลย ของพวกนี้ล้วนมีราคาค่างวด ต่อให้นายจะขายตัวเองเป็นทาสก็ยังไม่พอให้ซื้อของพวกนี้!”เฟนด์ถอนหายใจออกเบา ๆ หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขาเบื่อเกินกว่าจะอ้าปากพูดด้วยซ้ำ เขาตัดสินใจที่จะเพิกเฉยต่อผู้ชายคนนั้นและทุกสิ่งที่จะออกมาจากปากเขา ถึงโต้ตอบไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดี
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2453
เกรย์สันหรี่ตาลงขณะที่เขามองเฟนด์ด้วยความโกรธเช่นกัน เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ดูเหมือนว่าวันนี้ นายจะมาที่นี่เพื่อหาเรื่องขายหน้าให้กับตัวเองเท่านั้น"หลังจากพูดจบเกรย์สันก็หันหลังกลับและเงียบไป เสียงความขัดแย้งหยุดลง และทุกคนรอบ ๆ ก็เริ่มกระซิบกระซาบกันผู้อาวุโสฮอร์สท์มองเฟนด์อย่างมีความหมาย ราวกับว่าเขามองเฟนด์ในมุมมองที่ต่างออกไป ทันใดนั้นผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็อยากรู้เรื่องของเฟนด์อย่างไม่น่าเชื่อ แต่ในขณะนั้นเขาไม่อาจพูดอะไรออกมาได้เมื่อเขาเห็นว่าทุกคนได้จับกลุ่มกันเรียบร้อยแล้ว ผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็โบกมือแล้วพูดว่า "มากับฉัน!"ทุกคนติดตามผู้อาวุโสฮอร์สท์ไปเป็นกลุ่ม ๆ ผู้อาวุโสฮอร์สท์เข้าไปในเรือวิญญาณ ภายในเรือเต็มไปด้วยผู้คนที่กำลังรีบร้อนพวกเขาเดินตามหลังผู้อาวุโสฮอร์สท์ไปอย่างใกล้ชิด เดินลัดเลาะไปตามทางก่อนจะมาถึงห้องกว้างขวางในที่สุด ห้องกว้างขวางมากจนเรียกได้ว่าห้องโถงเลยทีเดียวทันทีที่พวกเขาก้าวเข้าไปในห้อง ทุกคนก็สามารถสัมผัสได้ถึงรังสีของโอสถที่หนาแน่นรอบ ๆ บรรยากาศ พื้นที่ในห้องนี้ใหญ่เกินพอสำหรับพวกเขาแปดสิบคนเฟนด์ประเมินสถานการณ์เล็กน้อย ห้องนี้ใหญ่พอที่จะรองรับคน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2452
พวกเขาถาโถมข้อกล่าวหาและดูหมิ่นมามากเกินไป ถึงเขาจะไม่อยากโต้เถียงกับคนพวกนี้ แต่เขาก็ยังถูกบังคับให้ต้องเงยหน้าขึ้นมาอย่างช้า ๆ อยู่วันยันค่ำเขามองเข้าไปในดวงตาของรูดี้ซึ่งเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน ราวกับเขาเป็นเพียงแมลงในสายตาของรูดี้เฟนด์หัวเราะอย่างเย็นชา “แล้วนายได้ยินเสียงสุนัขที่เห่าดังที่สุดแล้วหรือยังล่ะ?”คำพูดเหล่านั้นสามารถเยาะเย้ยทุกคนที่นั่นได้สำเร็จ เขาเปรียบเทียบกิลเบิร์ตกับสุนัขและเย้ยหยันทุกคนที่ฟังสุนัขตัวนั้นเห่า มันทำให้การแสดงออกบนใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปกิลเบิร์ตเกือบจะลืมความโกรธของตัวเองไปแล้ว เขาไม่อยากจะเชื่ออะไรด้วยซ้ำว่าเฟนด์จะสามารถขจัดคำดูถูกดูแคลนทั้งหมดลงได้ แต่ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้นกิลเบิร์ตหันกลับมาจ้องมองเฟนด์ด้วยใบหน้าแดงก่ำจากความโกรธเขาอยากจะตะโกนกลับแต่ถูกรองเหรัญญิกปรามไว้ "ดูเหมือนว่านายจะไม่อยากเข้าร่วมการทดสอบแล้วสินะ!"ประโยคนั้นเพียงประโยคเดียวก็ทำให้กิลเบิร์ตไม่อาจพูดอะไรออกมาได้อีก กิลเบิร์ตตระหนักได้แล้วว่าเขาได้ทำให้รองเหรัญญิกขุ่นเคืองอย่างหนักหากเขายังคงยืนกรานที่จะต่อปากต่อคำกับเฟนด์ รองเหรัญญิกอาจจะดึงเขาออกไปจริง ๆ แล้วเขาจะ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2451
“สมองหมอนั่นจะต้องมีอะไรผิดปกติจริง ๆ นั่นแหละ เขาคิดจริง ๆ หรือว่าเขาอยู่ในระดับเดียวกับอีกสองคนที่อยู่ตรงหน้าเขา แค่เพราะไปยืนอยู่กลุ่มเดียวกัน? นั่นน่าจะตลกมากเกินไปหน่อยนะ…”“ฉันนึกว่าการทดสอบจะเข้มงวดและจริงจังเสียอีก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะได้เห็นอะไรแบบนี้ ทำเอาฉันขำจนปวดท้องเลยล่ะ…”แอนดรูว์ขมวดคิ้วอย่างรู้สึกอับอาย รองเหรัญญิกโกรธจนตัวสั่นหลังจากได้ยินคำพูดของกิลเบิร์ต เขานึกอยากจะพุ่งตัวไปไปตบกิลเบิร์ตสักสองสามครั้งกิลเบิร์ตเพิกเฉยต่อชื่อเสียงของวิมานโอสถอย่างเห็นแก่ตัวที่สุด พวกเขาแทบอยากจะมุดดินหนี ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น นี่จะเป็นความอัปยศอดสูที่วิมานโอสถไม่อาจจำกัดทิ้งได้รองเหรัญญิกตะโกนออกไปว่า "หุบปากเดี๋ยวนี้! นายกำลังพูดเรื่องบ้าอะไร ถ้าไม่อยากเข้าร่วมการทดสอบ ก็ไสหัวไปซะ!"รองเหรัญญิกโกรธมาก ขณะที่เขาพูดเช่นนั้น สีหน้าของเขาดูอดสูอย่างไม่น่าเชื่อ เขายังคิดจะฆ่ากิลเบิร์ตให้ตายเสียเดี๋ยวนี้ เมื่อถูกตำหนิเช่นนั้นก็ทำให้กิลเบิร์ตตระหนักได้ว่าเขาพูดผิดไปถึงกระนั้นก็ไม่มีทางที่เขาจะถอนคำพูดเหล่านั้นกลับคืนมา เขากระแอมเบา ๆ ก่อนที่จะรีบหันศีรษะไปซ้ายทีขวาที อย่างไม่กล้
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2450
ไม่มีใครรู้ดีไปกว่ารองเหรัญญิกว่าโอสถระดับหกหมายถึงสิ่งใด ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา วิมานโอสถรับบัณฑิตมาจำนวนนับไม่ถ้วน แต่มีไม่มากนักที่จะได้กลายเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับหกจริง ๆคอนสแตนซ์ยิ้มอย่างมีความหมายขณะที่เขาเอ่ยถาม "รองเหรัญญิกคนนี้มีความสามารถหลากหลายจริง ๆ ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าวิมานโอสถจะมีอัจฉริยะกับเขาด้วย ผมไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย"ริมฝีปากของรองเหรัญญิกกระตุก เขาต้องการอธิบายตัวเอง แต่ถ้าเขาบอกว่าเฟนด์ไม่สามารถสกัดโอสถระดับหกได้ และมีเพียงพรสวรรค์ในการสร้างอักขระทางยาเท่านั้น มันคงจะกลายเป็นเรื่องตลกครั้งใหญ่ และทุกคนคงจะหัวเราะเยาะวิมานโอสถเป็นแน่แต่ถ้าเขายังคงดื้อรั้นต่อไป พอถึงเวลาต้องบ่มเพาะโอสถ เฟนด์ก็จะเปิดเผยความจริงข้อนั้นออกมา เมื่อนั้นความอัปยศอดสูก็จะยิ่งหนักข้อขึ้นเขาถึงกับมือสั่น ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยรู้สึกเหมือนตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากเช่นนี้มาก่อน เขารู้สึกเหมือนกำลังถูกกักขังอยู่ในกำแพงอีกสองด้าน ทุกคนคิดว่ารองเหรัญญิกกำลังวางแผนที่จะใช้ความเงียบเพื่อตอบคำถามเมื่อเห็นกับตาว่ารองเหรัญญิกไม่ตอบอะไรออกมาแต่ทว่าคอนสแตนซ์คล้ายกับจะไม่เ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2449
เฟนด์เป็นคนเดียวที่ยังคงยืนอยู่ ขณะนั้นเขาดูคล้ายกับกำลังลังเลและดูเหมือนกำลังรออะไรบางอย่างอยู่ ขณะที่รองเหรัญญิกพูดจบ ผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็จ้องมองมาอย่างอยากรู้อยากเห็นแม้ว่าดวงตาของเขาจะดูเป็นประกายมากขนาดไหน แต่เฟนด์ก็ยังคงรู้สึกถึงความเฉียบคมภายใน ราวกับว่าเขาจะถูกตัดสิทธิ์หากเขาไม่ขยับริมฝีปากของเฟนด์กระตุกอย่างช่วยไม่ได้ เขารีรอต่อไปไม่ได้แล้ว จึงได้แต่เดินไปยังพื้นที่ที่เขาวางแผนไว้ก่อนหน้านี้ในตอนแรกเฟนด์ไม่ได้ดึงดูดความสนใจใครมากนัก เขาอาจจะเป็นคนสุดท้ายที่ปรากฏตัวขึ้น ไม่มีใครจำเขาได้ ต่อให้เขาจะมาจากวิมานโอสถ แต่นอกจากคนที่เคยพบเขาแล้ว ก็ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นใครขณะที่เขาเคลื่อนตัวไปทางทิศตะวันตกต่อไป ทุกคนก็เริ่มจ้องมองไปที่เขา ใบหน้าของรองเหรัญญิกก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นบูดบึ้งเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าเฟนด์กำลังมุ่งหน้าไปทางใด“ผู้ชายคนนั้นคิดจะไปต่อหลังรูดี้หรือเปล่า? เขาคิดจะพิสูจน์ตัวเองด้วยการกลั่นโอสถระดับหกด้วยหรือ?”“ก็คงเป็นแบบนั้น เว้นแต่เขาจะเป็นคนโง่เง่าที่ไม่ทันได้ฟังกฎการตัดสินให้ดี ไม่งั้นคงไม่เดินไปแบบนั้นหรอก เขาเป็นใคร ทำไมฉันไม่เคยได้ยินอะไรเกี่ยวกับเขาเลย
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2448
กิลเบิร์ตทำท่าราวกับกลืนแมลงวันเข้าไปสองสามตัว เขาคาดหวังว่ารองเหรัญญิกจะพูดคำเหล่านั้นกับเขาเสียอีก แต่กลับกลายเป็นว่ารองเหรัญญิกไม่ละสายตามามองเขาเลยแม้แต่วินาทีเดียวรองเหรัญญิกฝากความหวังทั้งหมดไว้กับเฟนด์ราวกับว่ากิลเบิร์ตและแอนดรูว์มาที่นี่เพื่อเพิ่มจำนวนคนเท่านั้นแอนดรูว์มีสีหน้าขมขื่นเช่นกัน ในอดีตเขาขัดแย้งกับกิลเบิร์ตมามากมาย และความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ไม่อาจพัฒนาไปในทางที่ดีได้แต่ต้องขอบคุณเฟนด์ที่ทำให้เขาสามารถวางเฉยต่อความแค้นทั้งหมดที่เคยมีได้แอนดรูว์พูดด้วยใบหน้าที่มืดมน “รองเหรัญญิก ดูเหมือนคุณจะฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่เฟนด์เลยนะ“แต่คุณก็น่าจะเตือนเฟนด์สักหน่อยว่าต่อให้เขาจะมีพรสวรรค์ค่อนข้างดี แต่ก็ไม่ควรหยิ่งผยองเกินไป”แอนดรูว์โกรธมากในขณะนั้นและอดไม่ได้จริง ๆ ที่จะต้องเอ่ยคำดูแคลนที่สุดเช่นนั้นออกมากิลเบิร์ตกล่าวเสริมอย่างรีบร้อนทันที “แอนดรูว์พูดถูก แม้ว่าพรสวรรค์ของเฟนด์จะค่อนข้างดี แต่เขาก็ไม่ควรหยิ่งผยองนัก คำพูดพวกนั้นไม่ได้ช่วยอะไรเลยสักนิด”เฟนด์ถึงกับพูดไม่ออกเมื่อถูกคนทั้งสองเหยียบย่ำ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเฟนด์ไม่ได้เอ่ยปากเลยสักคำ แล้วเขาจะเอาเวลา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2447
ในตอนแรก คอนสแตนซ์และซีนย์เพียงยืนเคียงข้างกันโดยไม่สนใจเรื่องนี้ พวกเขาต้องการปล่อยให้สถานการณ์ดำเนินต่อไปอย่างที่ควรจะเป็น แต่เมื่อว่าเกรย์สันและรูดี้เริ่มเถียงกันมากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งสองคนก็ถูกบีบให้ต้องทำอะไรสักอย่างพวกเขาถูกบีบให้ต้องแยกรูดี้และเกรย์สันออกจากกัน นั่นก็เพราะ การทะเลาะกันของเด็ก ๆ ควรจะมีขีดจำกัด เพราะหากมันเกินขีดจำกัดไปแล้ว นั่นจะส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของพวกเขา นี่คือสิ่งที่รูดี้และเกรย์สันเองก็ไม่อยากเห็นเป็นเวลาเกือบสิบห้านาทีแล้ว ผู้อาวุโสฮอร์สท์นั่งบนเก้าอี้ ขณะมองดูการทะเลาะวิวาทและการพูดคุยกันอย่างเฉยเมย เมื่อหมดเวลาเขาก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้เสียงปรบมือดังขึ้นตอนที่เขาจะพูดว่า "เอาล่ะ หมดเวลาแล้ว ทุกคนต้องตัดสินใจได้แล้วว่าจะพิสูจน์ความสามารถของตัวเองยังไง”“ฉันไม่คิดว่าฉันจะต้องบอกอะไรพวกนายทุกอย่างหรอกนะ ตอนนี้ก็แยกออกเป็นกลุ่มเสีย ผู้ที่ต้องการรวมอักขระทางยาจะยืนอยู่ทางทิศตะวันออก“ผู้ที่ต้องการแยกแยะวัสดุสามารถยืนอยู่ตรงกลางได้เลย และหากจะพิสูจน์ตัวเองด้วยกันบ่มเพาะโอสถให้ไปยืนที่ทางทิศตะวันตก“ถึงอย่างนั้นฉันก็ต้องขอเตือนทุกคนก่อน หากทุกคนต้องการ
