LOGINShare
บทที่ 82
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 83
หลังจากเห็นสีหน้าของเฟนด์กำลังดูถูกพวกเขา หนึ่งในหัวหน้าแก๊งอันธพาลโกรธมากพอเขาพูดจบ สิบกว่าคนก็เดินเข้ามาล้อมเฟนด์"สามี คุณ...คุณจัดการได้ไหม? พวกเขามีมีดอยู่ในมือ!"เซเลน่าตกใจจนถอยหลังไปหลายก้าว เธออดเอามือปิดตาไคลีไว้ไม่ได้อย่างไรก็ตาม ไคลียื่นมือเพื่อผลักมือของเซลีน่าออกไป "เอาเถอะพ่อ หนูอยากเห็นว่าพ่อจะเอาชนะพวกคนไม่ดีได้อย่างไร..."“ฮ่า ๆ ที่รัก ไม่ต้องห่วงหรอก ในฐานะลูกผู้ชาย ผมไม่สามารถพูดได้ว่าผมทําไม่ได้!" เฟนด์หันมามองเซเลน่า หัวเราะและบอกเธอเซเลน่าหน้าแดง คิดว่าเขายังเล่นตลกได้อยู่ตอนนี้"นายน้อยฮิวโก้ เราจะทํายังไงดี เราควรฆ่าเขาหรือยังไง?" คนที่เป็นหัวหน้าแก๊ง ยิ้มแล้วถาม"ฆ่าเขาเหรอ?"นายน้อยฮิวโก้ถึงกับอึ้ง “ไม่ ไม่ ไม่ ถ้ามึงฆ่ามัน มันไม่ง่ายเกินไปสําหรับมันเหรอ? มึงไม่แปลกใจเลยหรอว่าทําไมชายหนุ่มคนนี้จึงมีอํานาจ มันเป็นทหารเกณฑ์ และเป็นสามีของเซเลน่า!"ใบหน้าของเขาหัวเราะเยาะขณะที่เขาพูด "ที่แท้มันก็เป็นสามีของเซลีน่า" ถ้ามันเป็นอย่างนั้น มันต้องสนุกแน่! แค่ต่อยให้มันล้ม แต่อย่าฆ่ามัน ในอนาคตฉันอยากให้มันเห็นว่า ฉันเล่นสนุกกับเมียของมันได้ยังไง!""จึ๊
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 84
เฟนด์ยิ้มเยาะ ขณะที่เขามองคนที่วิ่งเข้ามาหาเขาแม้พวกนั้นจะดูน่ากลัว ทั้งย้อมผมแล้วก็สักลาย แต่ดูตัวผอมบางเฟนด์มองเห็นได้ทันทีว่าคนเหล่านี้อ่อนแอ ไม่ได้ฝึกเป็นประจํา พวกเขาแค่แกล้งถือมีดในมือ ถ้าส่งคนพวกนี้ไปรบ พวกเขาเห็นจะตายเร็วกว่าคนอื่น"ระวังหน่อย สามี!" เซเลน่าตะโกนจากด้านหลัง เธอรู้สึกร้อนใจมากเมื่อเห็นคนมากมายพุ่งเข้าใส่เฟนด์“ฮ่า ๆ เซเลน่า ถ้าคุณตกลงจะเล่นกับผมตอนนี้ ผมจะทําให้พวกเขาเป็นมิตรกับผู้ชายของคุณมากขึ้น คนพวกนี้ควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้ อาวุธก็ไม่มีความเมตตา ถ้าสามีคุณตาย คุณต้องมีชีวิตอยู่ในฐานะแม่ม่ายเท่านั้น! ถึงตอนนั้นคุณอาจจะแต่งงานกับผม หรือคุณจะได้เป็นชู้ลับ ๆ ของผมก็ได้!"นีล มองเซเลน่า เขาอดกลืนน้ำลายไม่ได้ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งและการคาดหวังตอนที่เขาไปรวบรวมพวกอันธพาลพวกนี้ เขาได้ถามเรื่องเกี่ยวกับเซเลน่ามาด้วยจากการสอบถาม เขาจึงรู้ว่าครอบครัวเทย์เลอร์ไม่ต้อนรับสามีของเซเลน่าถ้าเป็นอย่างนั้น การฆ่าเฟนด์ทิ้ง ก็ไม่ต่างอะไรกับการฆ่าคนนอก ครอบครัวเทย์เลอร์ก็จะไม่ชายตามองแม้นิดเดียวในทางกลับกัน เซเลน่าถูกพวกเทย์เลอร์ไล่ออกจากบ้านมาตั้งห้าปีแล้ว
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 85
“นายต้องการอะไรอีก? ฉันคือหนึ่งใน... ฮิวโก้” นีลกัดฟันแน่น พร้อมเปิดเผยตัวตนอีกครั้งเพี๊ยะ!เฟนด์หันไปตบนีลอย่างแรง ฝ่ามือขนาดใหญ่มีแสงสีแดงเปล่งประกายบนใบหน้าของนีล"ผมรู้จักตัวตนของคุณตั้งแต่แรกแล้ว คุณไม่จําเป็นต้องแนะนําตัวเอง!" เฟนด์หัวเราะอย่างเย็นชาว่า"ฉันจะบอกว่าถ้านายกล้าตบฉับ..."เพี๊ยะ!"นาย..."เพี๊ยะ!หลังจากตบติดต่อกันถึงสามครั้ง นีลรู้สึกมึนงงมาก เขามองเห็นดวงดาวทันที แทบจะเป็นลม"พี่ครับ เป็นความผิดของผมทั้งหมด ผมไม่กล้าทําอีกแล้ว!"นีลกลัวการถูกทุบตี เขาคุกเข่าลงกับพื้นอย่างทุลักทุเล แล้วเขาก็เริ่มอ้อนวอนขออภัยโทษ"ถ้าไม่ใช่เพราะลูกสาวของฉัน หัวของนายคงไม่อยู่ที่นี่ตอนนี้หรอก ลูกสาวของฉันก็ไม่จําเป็นต้องเห็นฉากนองเลือดแบบนั้น!".. ..เฟนด์หัวเราะอย่างเย็นชา เขาไม่ได้ใช้กำลังมาก ถ้าเขาตบเขาจริง ๆ หัวของนีลก็จะบินหนีไปได้ในครั้งเดียว นี่แค่ตบหน้าเท่านั้น"พี่ครับ ความผิดผม นายเป็นพี่ชายฉัน ฉันรู้สึกสำนึกผิดแล้ว ได้โปรดปล่อยผมไป!"นีลกลัวมากจนเกือบทําให้กางเกงเปียก เฟนด์เป็นคู่แข่งที่แข็งแกร่ง"โอ้ ผมมีเงิน ผมชดเชยให้คุณได้... เพื่อความอยู่รอด นีลได้หยิบ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 86
"อ้อ! คุณอย่าเอาเรื่องที่เกิดขึ้น ไปเล่าให้แม่และคนอื่นฟังนะ พวกเขาจะได้ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้!" เฟนด์คิดในใจแล้วบอกกับเซเลน่าเซเลน่าพยักหน้า "ใช่ ครั้งนี้เราทําผิดต่อนายน้อยของครอบครัวฮิวโก้ ถ้าแม่รู้เรื่องนี้ แม่อาจจะต่อว่าคุณอีกก็ได้!"แล้วเธอก็มองไคลีในอ้อมแขน แล้วพูดว่า "ไคลี อย่าบอกคุณยายกับคุณย่านะว่า พ่อของหนูเพิ่งเอาชนะคนไม่ดีมา"“โอเคค่ะ!” พยักหน้าอย่างเชื่อฟังตอนนั้นเองที่โจแอนกับแม่บ้านของเธอ ไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะ เพิ่งกลับมา"ไคลีมาดูสิ ดูซิว่าย่าเอาอะไรมาให้เรา!"โจแอนยื่นแท่งซานจาเคลือบน้ำตาลให้ไคลีด้วยความสุข"ว้าว ซานจาเคลือบน้ำตาล!"ไคลี่รู้ตื่นเต้นที่ได้เห็น ซานจาเคลือบน้ำตาล ตอนที่เซเลน่าวางเธอลงกับพื้น เธอรีบวิ่งไปหาโจแอน"อีกอย่าง พรุ่งนี้คุณจะต้องไปทํางาน คุณไม่อยากซื้อเสื้อผ้าที่ดีกว่านี้เหรอ" เซเลน่ามองไปที่เฟนด์"เรื่องนั้นไม่จําเป็น เสื้อผ้าของผมตอนนี้สวยมาก มันไม่ได้มีรอยฉีกขาด แค่อายจะดูเก่าไปหน่อย!" เฟนด์หัวเราะ เขาไม่ค่อยใส่ใจเรื่องเสื้อผ้าและอาหารมากนักสิ่งที่เขาอยากทํามากที่สุดคือการชดเชย สิ่งที่เขาเป็นหนี้แม่ของเขาและเซเลน่าแม
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 87
ฟีโอน่าถึงกับอึ้งและพูดต่อไปว่า "แกไม่กลัวคุณทันย่า เขาหลอกมันเหรอ" แต่ฉันกลัว ดังนั้นฉันจึงมาดูด้วยตัวเอง แล้วถ้าเขากลับมาโกหกเราล่ะ?""เบ็น ฉันคิดว่าสิ่งที่แม่พูดมันสมเหตุสมผลมาก เราจะทําอย่างไรถ้าเขาถูกนายจ้างปฏิเสธ ไม่ได้ไปทํางาน แต่กลับบ้านมาโกหกเรา ดังนั้นวิธีที่ยืนยันที่ดีที่สุดก็คือ แวะมาดูว่าเขาจะเริ่มทํางานได้ไหม!"พวกเขาทั้งสามคนยืนอยู่ใกล้กัน ซีน่าพยักหน้าสั่งให้ทั้งสามคนมองประตูเฟนด์ขับรถสกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าของเขา กําลังจะเตรียมตัวเข้าไปในคฤหาสน์อย่างไรก็ตาม บอดี้การ์ดที่เฝ้าประตูอยู่จํานวนหนึ่งเข้าสกัดไว้"ชายหนุ่มคุณกำลังทำอะไรอยู่? นี่มันดูเหมือนสถานที่ที่รถสกู๊ตเตอร์ไฟห้าจะเข้าไปได้ไหม? รู้ไหมที่นี่คือที่ไหน? คฤหาสน์ตระกูลเดรก! นี่มันใช่สถานที่ ที่คนขับรถสกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าสามารถเข้าไปได้หรือเปล่า?”คนหนึ่งมองเฟนด์ แล้วพูดอย่างดูถูกเฟนด์จอดรถข้างทาง เขาลงมาจากรถแล้วถามว่า "ถ้าสกู๊ตเตอร์ของผมขับเข้าไปข้างในไม่ได้ ผมจะจอดไว้ที่ไหนได้บ้าง?"..."ฮ่า ๆ ฮ่า ๆ หนุ่มน้อย นายตลกจัง!"อีกคนหัวเราะออกมาดัง ๆ "คฤหาสน์ของตระกูลเดรกใหญ่มาก และมีที่จอดรถพิเศษ ต่อให้เราเป็นบอดี้กา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 88
เมื่อบอดี้การ์ดได้ยินสิ่งที่เฟนด์พูด พวกเขาแทบเป็นลมชายคนนี้คุยโวว่าเขาได้เงินเดือน 20 ล้านเหรอ?"ฮ่า ๆ นายโม้ได้ดีจริง ๆ นะ! แม้แต่ผู้บังคับบัญชาการของเราก็ยังไม่ได้รับค่าจ้างสูงขนาดนี้!"ร่างสูงโบกมือ หลังจากที่หัวเราะและพูดว่า "ชายหนุ่ม ออกไปจากที่นี่ซะ ฉันไม่มีความอดทนมากขนาดนั้น ที่จะมาฟังนายโม้!""ฮ่า ฮ่า ฮ่า ใช่ หนุ่มคนนี้น่าสนใจมาก ทำงานเดือนหนึ่งได้เงินเดือนเงิน 20 ล้าน? เงินเดือนของผู้บญชาการ มีประมาณ 2 ล้านกว่า ๆ เขาบอกว่าเขาได้เงินเดือน 20 ล้าน!"บอดี้การ์ดคนอื่นก็เริ่มหัวเราะออหมาเสียงดังเช่นกัน"ผมมาหาคุณทันย่า มันเป็นวันแรกที่ผมมาที่นี่ ผมไม่อยากที่จะมีปัญหา!"เฟนด์ไม่อยากใส่ใจพวกเขา เขาอ้อมพวกเขาและกําลังจะเดินเข้าไป“นายกําลังมองหาความตายอยู่หรือ?"บอดี้การ์ดคนนึงหมดความอดทนแล้ว เขาบีบกําปั้นใหญ่ของเขาให้มีขนาดเท่าถุงทราย ชดเข้าตรงที่หน้าของเฟนด์ รวดเร็วมาก พร้อมกับเสียงลมกรรโชกแรงบูม!เนื่องจากคู่ต่อสู้ได้ลงมือแล้ว เฟนด์ก็สู้ไม่ถอย เขาใช้หมัดเดียวล้มคู่ต่อสู้ไปหลายก้าว"ทําไมพวกเขาต้องทะเลาะกัน?"ในร้านน้ำชา ฟีโอน่ามองตรงทางเข้า สูดลมหายใจเข้าลึกๆ...
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 89
"มันสมเหตุสมผลแล้วเพราะผู้ชายคนนี้มีพลังมาก ถ้าเขาอยากได้แค่เงินเดือน 20,000 ถึง 30,000 คุณทันย่าต้องตอบตกลงกับเขาแน่นอน ใครจะไปรู้ว่าเขาจะโลภขนาดนี้ คุณทันย่าหลอกเขา และไม่ยอมให้เขาเข้าไป เขาก็ยังจะบุกเข้าไป!"ซีน่าบอกอีกว่า "ตอนนี้เขานอกจากจะเป็นบอดี้การ์ดไม่ได้แล้ว มันคงจะดีไม่น้อยถ้าสิ่งนี้ไม่ได้ทําร้ายครอบครัวคุณ!""มันจบแล้ว ถ้าเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น หมายความว่ารถภายในหนึ่งล้านคันที่สัญญาไว้กับฉันจะหายไปใช่ไหม?”เบ็นมีสีหน้าหดหู่และเศร้าหมอง เขาคิดว่าจะได้รถดี ๆ สักคัน แต่ดูเหมือนว่าความฝันของเขาจะพังทลายไปแล้ว"คุณยังคิดถึงรถคันนั้นอยู่หรือเปล่า? ผมไม่ได้จริงจังเมื่อเขาพูดอย่างนั้น!"ซีน่าเอามือกอดที่อกแล้วบอกว่า"กลับไปกันเถอะ ฉันจะเป็นบ้าจริง ๆ ! ยิ่งดูยิ่งโกรธ!"ฟีโอนาโกรธมาก เมื่อเธอมองบอดี้การ์ดที่หน้าประตูถูกเฟนด์ตีจนล้มลงกับพื้น เธอแทบอาเจียนออกมาเป็นเลือด ในสถานการณ์แบบนี้ จะไม่ทําผิดต่อตระกูลเดรกได้ยังไง?ทั้ง 3 คน ได้ขึ้นรถแท็กซี่ออกไปทันที"นาย...นาย...นายแย่แน่ จะบอกอะไรให้นะ...แก...แกจบแล้ว!"หลังจากบอดี้การ์ดตัวสูงพูด เขาเอาวิทยุสื่อสารออกมาและตะโกนว่า "พี่
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 90
“คนของคุณไม่ยอมให้ผมผ่านเข้าไป และเขาก็เป็นคนลงมือก่อน!”เฟนด์ยิ้มอย่างเย็นชา เขาสูบบุหรี่เกือบหมดแล้ว พอดับลงเขาก็ใช้นิ้วดีด มันก็บินลงไปในถังขยะที่อยู่ไม่ไกลนัก"ฮ่า ๆ ไหนเธอบอกเรามาว่าทำไมคนของเราถึงต้องยอมให้คุณเข้ามา? เธอคิดว่าเธอเป็นใคร? เธอดูไม่เหมือนคนมีเงินเลย บอกเรามาว่าคุณมาที่นี่เพื่ออะไร"ผู้ช่วยผู้บัญชาการฮาร์วีย์ หัวเราะและถามว่า"ฮาร์วีย์ หนุ่มคนนี้บอกว่าเขาเป็นบอดี้การ์ดที่คุณทันย่าจ้างมา และเขาบอกว่าเขามีเงินเดือน 20 ล้าน เราไม่เชื่อเขา จึงขัดขวางเขาไม่ให้เข้าไป แล้วเขาก็บุกเข้ามา"สองสามคนที่ลุกขึ้นจากพื้นนั้น ยากที่จะมองสีหน้าของพวกเขาและตะโกนบอกทางนั้นทันที. ... ."เดือนนึง 20 ล้านเหรอ?"ชายผู้ชื่อฮาร์วีย์หัวเราะอย่างเยือกเย็นเมื่อได้ยินประโยคนี้ว่า "หนุ่มน้อย เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะต้องโกหกอย่างไร… น่าสมเพชจริงๆ!""ผู้บัญชาการฮาร์วีย์ขอพบได้เจอเขาก่อน ผมไม่ได้ขยับกล้ามเนื้อมานานมากแล้ว!"เขาเป็นคนตัวสูง ใบหน้าอ้วน สีหน้าดูน่ากลัว ความสูงของเขาประมาณ 1.9 เมตร เขาดูแข็งแรงมากเขากําหมัดเดินหน้าไปได้ไม่กี่ก้าว"ดีเหมือนกัน สอนบทเรียนแก่ชายหนุ่มคนนี้ จงเอาชนะ
Latest chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2455
ตราบใดที่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการบ่มเพาะโอสถของเขา ทั้งสองคนจะทำอะไรตามต้องการก็ย่อมได้ สิ่งนั้นไม่กระทบอะไรกับเขาเลย“ถึงฉันจะดูแคลนหมอนี่ แต่เขาก็ยังกล้าเสมอ เขาก็คงจะมีความสามารถอยู่บ้าง เขาน่าจะผ่านสองขั้นตอนแรกได้อย่างไม่มีปัญหา” เกรย์สันพูดอย่างชัดเจนรูดี้มองไปที่เกรย์สันด้วยรอยยิ้มเย็นชาบนใบหน้าแล้วตอบว่า "นายดูมั่นใจกับหมอนี่มากเลยนะ ฉันจะคิดว่าทุกครั้งที่เขาพูดก่อนหน้านี้ล้วนเป็นเรื่องไร้สาระทั้งหมด“ฉันคิดว่าเขาอาจจะไปถึงขั้นที่สองก่อนที่เขาจะล้มเหลวโดยสิ้นเชิง! ฉันอยากเห็นจริง ๆ ว่าถ้าล้มเหลวขึ้นมา เด็กสารเลวคนนี้จะสู้หน้าเราได้ยังไง”เกรย์สันสูดหายใจเข้าลึก ๆ เขารู้สึกได้ว่าความโกรธของรูดี้ที่มีต่อเฟนด์นั้นลึกซึ้งกว่าของเขามากดวงตาของรูดี้ลุกเป็นไฟ เห็นได้ชัดว่าเขาเกลียดเฟนด์มากเพียงใดเกรย์สันหัวเราะอย่างเย็นชา "แล้วมาดูกันว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ฉันคิดว่าเขาน่าจะสามารถไปถึงขั้นตอนสุดท้ายได้ ถ้าเขาสามารถควบรวมอักขระทางยาได้ถึงร้อยเม็ดเขาก็น่าจะมาถึงระดับนั้น"หลังจากที่ทั้งสองพูดเรื่องเหล่านั้นออกมา พวกเขาก็ปิดปากเงียบพร้อม ๆ กับการมองดูเฟนด์โดยไม่พูดอะไรพวกเขามอง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2454
ผู้อาวุโสฮอร์สท์กระแอมเล็กน้อยในขณะที่เขาพูดต่อ “หลังจากที่เธอบ่มเพาะโอสถได้สำเร็จแล้ว ให้นำโอสถมาให้ฉันตรวจสอบ พวกเธอจะมีเวลาในการทดสอบทั้งสิ้นแปดชั่วโมง ถ้าเธอไม่สามารถบ่มเพาะโอสถได้ภายในแปดชั่วโมง ก็จะแปลว่าไม่ผ่านการทดสอบ ดังนั้นอย่าได้ช้าเกินไป”พวกเขาทั้งสามพยักหน้าแทบจะพร้อมกัน หลังจากผู้อาวุโสฮอร์สท์ให้คำแนะนำแล้ว เขาก็จัดให้มีคนงานสองสามคนคอยเป็นคนตรวจ มีผู้ดูแลยืนอยู่ด้านหลังทั้งสามคนเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่ทำอะไรผิดพลาดหลังจากนั้นผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็หันกลับมาและไปหาผู้สอบคนอื่น ๆ รูดี้หรี่ตาลง ขณะที่เขาเหลือบมองเฟนด์และพูดว่า "ขั้นตอนที่สำคัญที่สุดในการบ่มเพาะโอสถระดับหกคือขั้นตอนสุดท้าย แต่ขั้นตอนแรกก็ไม่ง่ายเช่นกัน ถ้านายรู้ว่าทำไม่ได้ ก็อย่าทำให้ต้องสิ้นเปลืองวัตถุดิบเลย ของพวกนี้ล้วนมีราคาค่างวด ต่อให้นายจะขายตัวเองเป็นทาสก็ยังไม่พอให้ซื้อของพวกนี้!”เฟนด์ถอนหายใจออกเบา ๆ หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขาเบื่อเกินกว่าจะอ้าปากพูดด้วยซ้ำ เขาตัดสินใจที่จะเพิกเฉยต่อผู้ชายคนนั้นและทุกสิ่งที่จะออกมาจากปากเขา ถึงโต้ตอบไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดี
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2453
เกรย์สันหรี่ตาลงขณะที่เขามองเฟนด์ด้วยความโกรธเช่นกัน เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ดูเหมือนว่าวันนี้ นายจะมาที่นี่เพื่อหาเรื่องขายหน้าให้กับตัวเองเท่านั้น"หลังจากพูดจบเกรย์สันก็หันหลังกลับและเงียบไป เสียงความขัดแย้งหยุดลง และทุกคนรอบ ๆ ก็เริ่มกระซิบกระซาบกันผู้อาวุโสฮอร์สท์มองเฟนด์อย่างมีความหมาย ราวกับว่าเขามองเฟนด์ในมุมมองที่ต่างออกไป ทันใดนั้นผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็อยากรู้เรื่องของเฟนด์อย่างไม่น่าเชื่อ แต่ในขณะนั้นเขาไม่อาจพูดอะไรออกมาได้เมื่อเขาเห็นว่าทุกคนได้จับกลุ่มกันเรียบร้อยแล้ว ผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็โบกมือแล้วพูดว่า "มากับฉัน!"ทุกคนติดตามผู้อาวุโสฮอร์สท์ไปเป็นกลุ่ม ๆ ผู้อาวุโสฮอร์สท์เข้าไปในเรือวิญญาณ ภายในเรือเต็มไปด้วยผู้คนที่กำลังรีบร้อนพวกเขาเดินตามหลังผู้อาวุโสฮอร์สท์ไปอย่างใกล้ชิด เดินลัดเลาะไปตามทางก่อนจะมาถึงห้องกว้างขวางในที่สุด ห้องกว้างขวางมากจนเรียกได้ว่าห้องโถงเลยทีเดียวทันทีที่พวกเขาก้าวเข้าไปในห้อง ทุกคนก็สามารถสัมผัสได้ถึงรังสีของโอสถที่หนาแน่นรอบ ๆ บรรยากาศ พื้นที่ในห้องนี้ใหญ่เกินพอสำหรับพวกเขาแปดสิบคนเฟนด์ประเมินสถานการณ์เล็กน้อย ห้องนี้ใหญ่พอที่จะรองรับคน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2452
พวกเขาถาโถมข้อกล่าวหาและดูหมิ่นมามากเกินไป ถึงเขาจะไม่อยากโต้เถียงกับคนพวกนี้ แต่เขาก็ยังถูกบังคับให้ต้องเงยหน้าขึ้นมาอย่างช้า ๆ อยู่วันยันค่ำเขามองเข้าไปในดวงตาของรูดี้ซึ่งเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน ราวกับเขาเป็นเพียงแมลงในสายตาของรูดี้เฟนด์หัวเราะอย่างเย็นชา “แล้วนายได้ยินเสียงสุนัขที่เห่าดังที่สุดแล้วหรือยังล่ะ?”คำพูดเหล่านั้นสามารถเยาะเย้ยทุกคนที่นั่นได้สำเร็จ เขาเปรียบเทียบกิลเบิร์ตกับสุนัขและเย้ยหยันทุกคนที่ฟังสุนัขตัวนั้นเห่า มันทำให้การแสดงออกบนใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปกิลเบิร์ตเกือบจะลืมความโกรธของตัวเองไปแล้ว เขาไม่อยากจะเชื่ออะไรด้วยซ้ำว่าเฟนด์จะสามารถขจัดคำดูถูกดูแคลนทั้งหมดลงได้ แต่ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้นกิลเบิร์ตหันกลับมาจ้องมองเฟนด์ด้วยใบหน้าแดงก่ำจากความโกรธเขาอยากจะตะโกนกลับแต่ถูกรองเหรัญญิกปรามไว้ "ดูเหมือนว่านายจะไม่อยากเข้าร่วมการทดสอบแล้วสินะ!"ประโยคนั้นเพียงประโยคเดียวก็ทำให้กิลเบิร์ตไม่อาจพูดอะไรออกมาได้อีก กิลเบิร์ตตระหนักได้แล้วว่าเขาได้ทำให้รองเหรัญญิกขุ่นเคืองอย่างหนักหากเขายังคงยืนกรานที่จะต่อปากต่อคำกับเฟนด์ รองเหรัญญิกอาจจะดึงเขาออกไปจริง ๆ แล้วเขาจะ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2451
“สมองหมอนั่นจะต้องมีอะไรผิดปกติจริง ๆ นั่นแหละ เขาคิดจริง ๆ หรือว่าเขาอยู่ในระดับเดียวกับอีกสองคนที่อยู่ตรงหน้าเขา แค่เพราะไปยืนอยู่กลุ่มเดียวกัน? นั่นน่าจะตลกมากเกินไปหน่อยนะ…”“ฉันนึกว่าการทดสอบจะเข้มงวดและจริงจังเสียอีก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะได้เห็นอะไรแบบนี้ ทำเอาฉันขำจนปวดท้องเลยล่ะ…”แอนดรูว์ขมวดคิ้วอย่างรู้สึกอับอาย รองเหรัญญิกโกรธจนตัวสั่นหลังจากได้ยินคำพูดของกิลเบิร์ต เขานึกอยากจะพุ่งตัวไปไปตบกิลเบิร์ตสักสองสามครั้งกิลเบิร์ตเพิกเฉยต่อชื่อเสียงของวิมานโอสถอย่างเห็นแก่ตัวที่สุด พวกเขาแทบอยากจะมุดดินหนี ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น นี่จะเป็นความอัปยศอดสูที่วิมานโอสถไม่อาจจำกัดทิ้งได้รองเหรัญญิกตะโกนออกไปว่า "หุบปากเดี๋ยวนี้! นายกำลังพูดเรื่องบ้าอะไร ถ้าไม่อยากเข้าร่วมการทดสอบ ก็ไสหัวไปซะ!"รองเหรัญญิกโกรธมาก ขณะที่เขาพูดเช่นนั้น สีหน้าของเขาดูอดสูอย่างไม่น่าเชื่อ เขายังคิดจะฆ่ากิลเบิร์ตให้ตายเสียเดี๋ยวนี้ เมื่อถูกตำหนิเช่นนั้นก็ทำให้กิลเบิร์ตตระหนักได้ว่าเขาพูดผิดไปถึงกระนั้นก็ไม่มีทางที่เขาจะถอนคำพูดเหล่านั้นกลับคืนมา เขากระแอมเบา ๆ ก่อนที่จะรีบหันศีรษะไปซ้ายทีขวาที อย่างไม่กล้
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2450
ไม่มีใครรู้ดีไปกว่ารองเหรัญญิกว่าโอสถระดับหกหมายถึงสิ่งใด ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา วิมานโอสถรับบัณฑิตมาจำนวนนับไม่ถ้วน แต่มีไม่มากนักที่จะได้กลายเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับหกจริง ๆคอนสแตนซ์ยิ้มอย่างมีความหมายขณะที่เขาเอ่ยถาม "รองเหรัญญิกคนนี้มีความสามารถหลากหลายจริง ๆ ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าวิมานโอสถจะมีอัจฉริยะกับเขาด้วย ผมไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย"ริมฝีปากของรองเหรัญญิกกระตุก เขาต้องการอธิบายตัวเอง แต่ถ้าเขาบอกว่าเฟนด์ไม่สามารถสกัดโอสถระดับหกได้ และมีเพียงพรสวรรค์ในการสร้างอักขระทางยาเท่านั้น มันคงจะกลายเป็นเรื่องตลกครั้งใหญ่ และทุกคนคงจะหัวเราะเยาะวิมานโอสถเป็นแน่แต่ถ้าเขายังคงดื้อรั้นต่อไป พอถึงเวลาต้องบ่มเพาะโอสถ เฟนด์ก็จะเปิดเผยความจริงข้อนั้นออกมา เมื่อนั้นความอัปยศอดสูก็จะยิ่งหนักข้อขึ้นเขาถึงกับมือสั่น ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยรู้สึกเหมือนตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากเช่นนี้มาก่อน เขารู้สึกเหมือนกำลังถูกกักขังอยู่ในกำแพงอีกสองด้าน ทุกคนคิดว่ารองเหรัญญิกกำลังวางแผนที่จะใช้ความเงียบเพื่อตอบคำถามเมื่อเห็นกับตาว่ารองเหรัญญิกไม่ตอบอะไรออกมาแต่ทว่าคอนสแตนซ์คล้ายกับจะไม่เ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2449
เฟนด์เป็นคนเดียวที่ยังคงยืนอยู่ ขณะนั้นเขาดูคล้ายกับกำลังลังเลและดูเหมือนกำลังรออะไรบางอย่างอยู่ ขณะที่รองเหรัญญิกพูดจบ ผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็จ้องมองมาอย่างอยากรู้อยากเห็นแม้ว่าดวงตาของเขาจะดูเป็นประกายมากขนาดไหน แต่เฟนด์ก็ยังคงรู้สึกถึงความเฉียบคมภายใน ราวกับว่าเขาจะถูกตัดสิทธิ์หากเขาไม่ขยับริมฝีปากของเฟนด์กระตุกอย่างช่วยไม่ได้ เขารีรอต่อไปไม่ได้แล้ว จึงได้แต่เดินไปยังพื้นที่ที่เขาวางแผนไว้ก่อนหน้านี้ในตอนแรกเฟนด์ไม่ได้ดึงดูดความสนใจใครมากนัก เขาอาจจะเป็นคนสุดท้ายที่ปรากฏตัวขึ้น ไม่มีใครจำเขาได้ ต่อให้เขาจะมาจากวิมานโอสถ แต่นอกจากคนที่เคยพบเขาแล้ว ก็ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นใครขณะที่เขาเคลื่อนตัวไปทางทิศตะวันตกต่อไป ทุกคนก็เริ่มจ้องมองไปที่เขา ใบหน้าของรองเหรัญญิกก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นบูดบึ้งเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าเฟนด์กำลังมุ่งหน้าไปทางใด“ผู้ชายคนนั้นคิดจะไปต่อหลังรูดี้หรือเปล่า? เขาคิดจะพิสูจน์ตัวเองด้วยการกลั่นโอสถระดับหกด้วยหรือ?”“ก็คงเป็นแบบนั้น เว้นแต่เขาจะเป็นคนโง่เง่าที่ไม่ทันได้ฟังกฎการตัดสินให้ดี ไม่งั้นคงไม่เดินไปแบบนั้นหรอก เขาเป็นใคร ทำไมฉันไม่เคยได้ยินอะไรเกี่ยวกับเขาเลย
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2448
กิลเบิร์ตทำท่าราวกับกลืนแมลงวันเข้าไปสองสามตัว เขาคาดหวังว่ารองเหรัญญิกจะพูดคำเหล่านั้นกับเขาเสียอีก แต่กลับกลายเป็นว่ารองเหรัญญิกไม่ละสายตามามองเขาเลยแม้แต่วินาทีเดียวรองเหรัญญิกฝากความหวังทั้งหมดไว้กับเฟนด์ราวกับว่ากิลเบิร์ตและแอนดรูว์มาที่นี่เพื่อเพิ่มจำนวนคนเท่านั้นแอนดรูว์มีสีหน้าขมขื่นเช่นกัน ในอดีตเขาขัดแย้งกับกิลเบิร์ตมามากมาย และความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ไม่อาจพัฒนาไปในทางที่ดีได้แต่ต้องขอบคุณเฟนด์ที่ทำให้เขาสามารถวางเฉยต่อความแค้นทั้งหมดที่เคยมีได้แอนดรูว์พูดด้วยใบหน้าที่มืดมน “รองเหรัญญิก ดูเหมือนคุณจะฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่เฟนด์เลยนะ“แต่คุณก็น่าจะเตือนเฟนด์สักหน่อยว่าต่อให้เขาจะมีพรสวรรค์ค่อนข้างดี แต่ก็ไม่ควรหยิ่งผยองเกินไป”แอนดรูว์โกรธมากในขณะนั้นและอดไม่ได้จริง ๆ ที่จะต้องเอ่ยคำดูแคลนที่สุดเช่นนั้นออกมากิลเบิร์ตกล่าวเสริมอย่างรีบร้อนทันที “แอนดรูว์พูดถูก แม้ว่าพรสวรรค์ของเฟนด์จะค่อนข้างดี แต่เขาก็ไม่ควรหยิ่งผยองนัก คำพูดพวกนั้นไม่ได้ช่วยอะไรเลยสักนิด”เฟนด์ถึงกับพูดไม่ออกเมื่อถูกคนทั้งสองเหยียบย่ำ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเฟนด์ไม่ได้เอ่ยปากเลยสักคำ แล้วเขาจะเอาเวลา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2447
ในตอนแรก คอนสแตนซ์และซีนย์เพียงยืนเคียงข้างกันโดยไม่สนใจเรื่องนี้ พวกเขาต้องการปล่อยให้สถานการณ์ดำเนินต่อไปอย่างที่ควรจะเป็น แต่เมื่อว่าเกรย์สันและรูดี้เริ่มเถียงกันมากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งสองคนก็ถูกบีบให้ต้องทำอะไรสักอย่างพวกเขาถูกบีบให้ต้องแยกรูดี้และเกรย์สันออกจากกัน นั่นก็เพราะ การทะเลาะกันของเด็ก ๆ ควรจะมีขีดจำกัด เพราะหากมันเกินขีดจำกัดไปแล้ว นั่นจะส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของพวกเขา นี่คือสิ่งที่รูดี้และเกรย์สันเองก็ไม่อยากเห็นเป็นเวลาเกือบสิบห้านาทีแล้ว ผู้อาวุโสฮอร์สท์นั่งบนเก้าอี้ ขณะมองดูการทะเลาะวิวาทและการพูดคุยกันอย่างเฉยเมย เมื่อหมดเวลาเขาก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้เสียงปรบมือดังขึ้นตอนที่เขาจะพูดว่า "เอาล่ะ หมดเวลาแล้ว ทุกคนต้องตัดสินใจได้แล้วว่าจะพิสูจน์ความสามารถของตัวเองยังไง”“ฉันไม่คิดว่าฉันจะต้องบอกอะไรพวกนายทุกอย่างหรอกนะ ตอนนี้ก็แยกออกเป็นกลุ่มเสีย ผู้ที่ต้องการรวมอักขระทางยาจะยืนอยู่ทางทิศตะวันออก“ผู้ที่ต้องการแยกแยะวัสดุสามารถยืนอยู่ตรงกลางได้เลย และหากจะพิสูจน์ตัวเองด้วยกันบ่มเพาะโอสถให้ไปยืนที่ทางทิศตะวันตก“ถึงอย่างนั้นฉันก็ต้องขอเตือนทุกคนก่อน หากทุกคนต้องการ
