Share
บทที่ 2234
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2235
นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดสำหรับศิษย์ที่จะพิสูจน์ว่าพวกเขาแข็งแกร่งกว่าเฟนด์มากแค่ไหนในทางกลับกันเฟนด์ไม่ได้ใส่ใจกับความคิดเล็กคิดน้อยของพวกเขาเลย เขาหันหน้าหนีและไม่แยแสต่อคนเหล่านั้นแต่ถึงเวลานั้นกริฟฟินดันเข้าใจผิดว่าเฟนด์ทำเช่นนี้เพราะเขากังวลใจ ดังนั้นกริฟฟินจึงออกปากเย้ยหยันอย่างเย็นชา “แน่นอนว่านายคงไม่ได้คิดว่าผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้เป็นเพราะทักษะของนายแข็งแกร่งกว่าทุกคนที่นี่หรอก ใช่ไหม?”เฟนด์ขมวดคิ้ว เขาไม่อยากยุ่งกับแมลงรำคาญตัวนี้จริง ๆ แต่ในทางกลับกันหากเขาไม่ตอบโต้ คนอื่นจะคิดว่าเขากลัวอีกฝ่ายถึงได้ไม่กล้าที่จะตอบเขาหันมาอย่างค่อนข้างโกรธจัด “ผมไม่เคยอยากมีอำนาจเหนือใคร ช่วยหุบปากสักหน่อยได้หรือเปล่า ถ้าอยากจะพิสูจน์ฝีมือกันจริง ๆ ก็มาหาผมสิ เสียเวลาพูดจาไร้สาระไปทำไม?!”ใบหน้าของกริฟฟินแดงด้วยความโกรธขณะที่เขาชี้ไปที่เฟนด์ "ดีมาก! ฉันจะให้นายได้สัมผัสว่าช่องว่างระหว่างทักษะยุทธของเรานั้นห่างไกลกันแค่ไหน!"ขณะที่เขาพูดเช่นนั้น ก็ได้ยินเสียงโครมครามดังขึ้นรอบตัวพวกเขา ศิษย์จากเผ่าปฐมหายนะถูกทุบตีและกระอักเลือดอยู่บนพื้น! เขาเป็นคนที่สองที่เริ่มเคลื่อนไหวหลัง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2236
การเคลื่อนไหวของชายสวมหน้ากากนั้นลื่นไหลอย่างไม่น่าเชื่อ แม้แต่ฝักดาบของเขาก็ยังถูกเก็บไว้อย่างไร้ที่ติ การเคลื่อนไหวของเขาดูคล้ายกับผลงานศิลปะชั้นยอดกริ๊กมีดพร้าถูกใส่กลับเข้าไปในฝัก เขาไม่ได้เก็บอาวุธของเขากลับเข้าไปในแหวนยุทธ แต่ถือมันไว้ในฝ่ามืออย่างหลวม ๆ แทน“พระเจ้า! นั่นมันน่าทึ่งชะมัดเลย นักรบแห่งสุญญะที่อยู่เบื้องหน้าเขาไม่ต่างอะไรจากกองโคลน มันทำให้ฉันรู้สึกว่านักรบแห่งสุญญะที่ฉันเพิ่งสู้ด้วยไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันกับคนที่เขาเจอ!"หลายคนอดไม่ได้ที่จะพึมพำเบา ๆหลายคนเริ่มถกเถียงกันเอง หัวข้อหลักคือการโจมตีของชายสวมหน้ากากมันทำให้ทุกอย่างดูคล้ายกับง่ายเสียเหลือเกิน เมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ ที่ใช้พละกำลังเต็มที่แล้ว มันแตกต่างกันอย่างน่าประหลาดใจ มันทำให้บางคนรู้สึกเทิดทูนและชื่นชมชายสวมหน้ากากอย่างลึกซึ้ง“ฉันรู้จักเขา! เขาเป็นศิษย์ของสำนักวายชนม์ ศิษย์คนอื่น ๆ ทุกคนที่นั่นล้วนปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพ แน่นอนว่าเขามีตำแหน่งสูงในสำนักวายชนม์ ศิษย์คนอื่น ๆ ในสำนักได้ปฏิบัติกับเขาเช่นนั้น เขาก็น่าจะเป็นพวกที่มีความสวรรค์ชั้นยอดเหมือนกัน…”“พอเทียบกับเขาแล้วฉันก็รู้สึกโก
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2237
การแสดงออกของเกรแฮม ยังคงเหมือนเดิมหลังจากการโจมตีและหมุนร่างกายด้วยท่าทางประหลาดในแนวโค้งกลางอากาศ ใบไม้ที่โจมตีนักรบแห่งสุญญะทางด้านซ้ายก่อนหน้านี้ยังไม่จางหายไป ในทางกลับกัน มันยังควบรวมเข้ากับดาบของเกรแฮมไปพร้อมกับการเคลื่อนไหวของเขาเกรแฮมยังมีความเร็วคงที่ และทุกอย่างที่เกิดขึ้นก็ไม่ต่างจากสิ่งที่เกิดขึ้นกับชายสวมหน้ากากก่อนหน้านี้ เกรแฮมเร็วเกินไป และก่อนที่นักรบแห่งสุญญะทางด้านขวาจะมีโอกาสได้ดูดซับพลังจากนักรบทางด้านซ้ายที่ถูกกำจัดไป เกรแฮมก็ทำการโจมตีอีกครั้ง เขาสังหารนักรบคนนั้นในการโจมตีเพียงครั้งเดียวเขาสามารถจัดการกับอีกฝ่ายได้อย่างหมดจด แต่ทว่าเมื่อเทียบกับวิธีที่ชายสวมหน้ากากจัดการกับนักรบแห่งสุญญะแล้ว ก็ดูเหมือนเกรแฮมจะใช้พลังงานมากกว่าอีกฝ่ายเล็กน้อย เห็นอย่างนั้นทุกคนต่างก็รู้ดีว่าพวกเขาสองคนยังไม่ได้แสดงความแข็งแกร่งที่แท้จริงออกมา!นั่นคือส่วนที่น่ากลัว! เพื่อให้สามารถเข้าสู่แหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้ามได้ ก็หมายความว่าอย่างน้อยที่สุดพวกเขาต่างก็อยู่ในขั้นสูงของระดับแรกกำเนิดอย่างแน่นอน นอกจากเฟนด์แล้ว คนอื่น ๆ ต่างก็อยู่ในระดับนั้นด้วยกันทั้งนั้นการแข่งขันน่าจะค
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2238
ในขณะนั้น นักรบแห่งสุญญะทางด้านขวาก็พุ่งเข้ามาพร้อมกับดาบสีม่วงเช่นกัน เมื่อถูกโจมตีจากทางขวาและทางซ้าย ใบหน้าของกริฟฟินก็ซีดลงทันทีศิษย์จำนวนมากล้มเหลวเพราะการโจมตีเช่นนั้น หากพวกเขาไม่สามารถฆ่าหนึ่งในนักรบแห่งสุญญะได้ในทันที อีกร่างก็จะตามมาโจมตีพวกเขาอย่างรวดเร็ว การถูกทั้งสองฝ่ายโจมตีจะทำให้ได้รับบาดเจ็บได้ง่ายอย่างเหลือเชื่อ!อย่างไรก็ตาม กริฟฟินก็ถือเป็นศิษย์ที่ถูกเลือก เขามีทักษะของตัวเอง เขาตะโกนออกไปว่า "เส้นทางเมฆา!" เขาหลีกเลี่ยงการโจมตีจากนักรบแห่งสุญญะทางด้านขวาราวกับว่าเขาเป็นปลา และไม่ลังเลที่จะโจมตีนักรบทางด้านซ้ายครั้งนี้เขาไม่มีความเมตตา กระดูกในมือของเขาเปล่งแสงสีแดงเข้ม ในขณะที่กริฟฟินตะโกนอย่างเดือดดาล "ตายซะ!"จากนั้นกระดูกก็ทิ่มแทงร่างกายของนักรบแห่งสุญญะอย่างโหดเหี้ยม หลังจากเกิดเสียงดังขึ้น นักรบแห่งสุญญะก็กลายเป็นจุดแสงสีม่วงนั่นคือช่วงเวลาที่กดดันที่สุด เขาไม่อาจปล่อยให้นักรบแห่งสุญญะทางด้านขวาดูดซับแสงสีม่วงได้ มิฉะนั้น พลังของนักรบแห่งสุญญะจะเพิ่มขึ้นเท่าทวีคูณ ในท้ายที่สุด เขาจะต้องเผชิญกับแรงกดดันสองเท่า ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่เขายอมให้เกิดขึ้นไม่ได้
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2239
เนลสันซึ่งอยู่ห่างจากเฟนด์เพียงคนเดียวสามารถเอาชนะนักรบแห่งสุญญะที่อยู่ตรงหน้าเขาได้ และทำให้การต่อสู้เสร็จสิ้นลง ทุกคนที่รู้จักเฟนด์ต่างก็จ้องมองเฟนด์ด้วยสายตาอยากรู้อยากเห็น ทำไมเฟนด์ถึงยังไม่เคลื่อนไหว? เขากำลังรอทานอาหารกลางวันอยู่หรือไง?กริฟฟินตะคอกเบา ๆ "เฟนด์ อย่าบอกนะว่านายกลัว? นายกลัวว่านายจะแสดงความอ่อนแอให้พวกเราเห็น? ถ้าอย่างนั้นก็เลิกเสแสร้งทำเป็นใจเย็นได้แล้ว นายทำอย่างกับว่านายสามารถเอาชนะนักรบแห่งสุญญะที่อยู่ต่อหน้านายได้อย่างง่ายดายอย่างนั้นแหละ!”เฟนด์หรี่ตา ไม่แม้แต่จะหันหน้าไปมองกริฟฟิน เขาไม่คิดจะตอบโต้คำเย้ยหยันของอีกฝ่ายอีกต่อไป ถึงกระนั้น ที่เขาไม่ได้เคลื่อนไหวก็เพราะเขากำลังเฝ้าดูการต่อสู้ของคนอื่น ๆ และคาดเดาถึงสิ่งต่าง ๆ อยู่ภายในใจดวงตาของเขาเป็นประกาย เมื่อเขามองไปที่นักรบแห่งสุญญะที่อยู่เบื้องหน้า เนื่องจากเขาไม่ได้โจมตี นักรบแห่งสุญญะจึงสันนิษฐานว่าเฟนด์ยังไม่พร้อม ดังนั้นนักรบแห่งสุญญะจึงไม่เคลื่อนไหวใส่เฟนด์เช่นกันความจริงแล้ว ทักษะของนักรบแห่งสุญญะเป็นเพียงระดับของคนที่เพิ่งก้าวเข้าสู่ขั้นกลางของระดับแรกกำเนิด เมื่อเทียบกับคนส่วนใหญ่แล้ว พวกเขา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2240
ทุกอย่างเกิดขึ้นในพริบตาทีเดียว มันไม่ได้ช้าไปกว่าเกรแฮมและชายสวมหน้ากากเลยแม้แต่น้อย ผู้ที่เห็นการต่อสู้ของเฟนด์ต่างก็เบิกตากว้างเฟนด์สังหารนักรบแห่งสุญญะได้เร็วจนเกินไป เขาทำได้ดีกว่าศิษย์ทั่วไปมากเรียกได้ว่าสูสีกับคนที่แข็งแกร่งที่สุดถึงสองคนได้เลยด้วยซ้ำ นั่นทำให้แต่ละคนถึงกับอ้าปากค้างด้วยความตกใจ“เจ้าเด็กนี่เป็นคนแรกที่มาถึงด่านที่สอง! ฉันจำได้ว่าเขาเป็นคนที่เร็วที่สุด เขาเป็นคนแรกที่หลุดพ้นจากภาพลวงตามาได้ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าทักษะที่เขามีจะไม่ต่างอะไรกับความแข็งแกร่งทางจิตใจของเขาเลย!"“นั่นยังไม่ใช่จุดที่สำคัญที่สุดหรอกนะ ดูที่ระดับพลังยุทธของเขาสิ เขาอยู่เพียงขั้นกลางของระดับแรกกำเนิดเท่านั้น เขาแข็งแกร่งกว่าศิษย์ที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับแรกกำเนิดทุกคนที่นี่ แข็งแกร่งกว่ามากด้วย!”"ในบรรดาทุกคนที่อยู่ที่นี่ ศิษย์สวมหน้ากากจากสำนักวายชนม์และเกรแฮมผู้นำศิษย์ของสำนักสหัสบรรณเป็นเพียงสองคนที่สามารถต่อกรกับเขาได้! ดูจากเสื้อผ้าอาภรณ์ที่เขาสวมใส่อยู่แล้ว เขาน่าจะเป็นคนของตำหนักสองกษัตริย์ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าศิษย์จากสำนักระดับสามจะมีทักษะโดดเด่นเช่นนี้!”กริฟฟินทำหน้าบอกบุ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2241
"ไม่! เสียงนี้มันมีบางอย่างผิดปกติ ทำไมฉันรู้สึกเหมือนมันกำลังพยายามจะฆ่าฉันเลยล่ะ""เกิดอะไรขึ้น? ทำไมฉันยังได้ยินทั้ง ๆ ที่ปิดหูอยู่ได้?!"เสียงกระดิ่งในแต่ละครั้งจะทำให้การไหลเวียนเลือดของพวกเขาเกิดความผิดปกติ มีหลายคนที่รู้สึกได้ถึงเลือดที่กำลังพลุ่งพล่านเมื่อได้ยินเสียงกระดิ่งนั้น และบางคนถึงกับเริ่มอาเจียนออกมาเป็นเลือดเฟนด์ขมวดคิ้ว พยายามใช้พลังงานในการสกัดกั้นการโจมตีที่มาจากเสียงกระดิ่งดังกล่าว นักรบแห่งสุญญะที่อยู่ข้างหน้าเขายังไม่ได้เคลื่อนไหวและมองเขาด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยามในขณะที่เฟนด์กำลังสงสัยว่านอกจากเสียงกระดิ่งดังกล่าวแล้วจะมีอะไรอีก ภาพตรงหน้าที่ที่เขาเห็นก็สว่างวาบขึ้นเมื่อเขาก้าวเข้าสู่พื้นที่พิเศษฉากเบื้องหน้าเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วเกินกว่าที่เขาจะคาดเดาได้ เขาได้แต่สงสัยว่านี่จะเป็นภาพลวงตาอีกครั้งหรือไม่ แต่หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่งก็พบว่าความเป็นไปได้ที่จะเป็นเช่นนั้นลดน้อยลง หากมันเป็นภาพลวงตา เหตุการณ์เบื้องหน้าคงไม่แปรเปลี่ยนไปอย่างฉับพลันได้ถึงขนาดนี้ทุกอย่างเกิดขึ้นกะทันหันเกินไป ในขณะที่ภาพลวงตาทำให้เส้นแบ่งระหว่างความเป็นจริงกับภาพลวงตาคลุมเคร
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2242
ในช่วงเวลาที่น่าตระหนกอย่างที่สุดนั้น เสียงลมหวีดหวิวก็ดังก้องอยู่ในหูของเขา ไม่ว่าใครก็สามารถเข้าใจได้ทันทีว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น เฟนด์ตั้งสติ มุ่งความสนใจไปรอบกาย หากมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น เขาจะสามารถตอบสนองได้ในทันทีลมเริ่มแรงขึ้น มันพัดเอาฝุ่นบนพื้นขึ้นมา ซึ่งบดบังการมองเห็นของเฟนด์ เสื้อผ้าของเฟนด์ปลิวไปตามสายลมลมนี้ไม่เพียงบดบังทัศนวิสัยของเขาเท่านั้น แถมมันยังกลบเสียงที่เกิดขึ้นรอบกายเขาอีกด้วย ทันใดนั้นประสาทสัมผัสทั้งหมดของเฟนด์ก็ถูกปิดลง เขาถอนหายใจยาว จะไม่ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกแล้ว!ลมกรรโชกอีกระลอกพัดมา มันทำให้เฟนด์สูญเสียการทรงตัวและร่างกายของเขาเกือบจะถูกลมพัดปลิวหายไปอยู่รอมร่อเกิดอะไรขึ้น?! เขาไม่รู้เลยว่าลมจะพัดต่อไปอีกนานเท่าไร หรือลมจะพัดพาอันตรายเช่นไรมาหาเขา ในขณะนั้นจิตใจของเขากระสับกระส่ายอย่างที่สุดในขณะที่เขากำลังจะตื่นตระหนก จู่ ๆ ลมก็หยุดพัดลม การหยุดอย่างกะทันหันทำให้เฟนด์งงงวยอยู่ชั่วขณะเมื่อไม่มีลม ฝุ่นก็ค่อย ๆ จมลงกับพื้น และทุกอย่างก็กลับคืนสู่ความเงียบสงัดดังก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตาม ทัศนวิสัยของเขาชัดเจนขึ้นขึ้น เฟนด์ก็ไม่อาจห้ามไม่
Latest chapter
