Se connecterShare
บทที่ 2025
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2026
ผู้ชมได้ยินเสียงระเบิดดังสนั่นที่คุ้นเคย ขณะที่ร่างหนึ่งพุ่งออกมาจากศูนย์กลางคลื่นพลัง ร่างนั้นกระแทกกับเกราะกำบังที่ถูกอัญเชิญไว้ที่ลานประลองพร้อมกับเสียงครวญครางเจ้าของร่างนั้นคือเวสลีย์ และเกราะป้องกันก็ช่วยหยุดเขาไม่ให้กระเด็นออกจากสนามประลองไปเวสลีย์ซึ่งครั้งหนึ่งเคยหยิ่งยโสอย่างที่สุด กลับถูกทำให้อยู่ในสภาพน่าสมเพชไปเสียได้ เขาดูคล้ายกับคนที่จมอยู่ในโคลน เขาเลื่อนลงมาตามกำแพงพลังงานและตกลงบนพื้นด้วยเสียงอันดัง ฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ ในขณะที่เวสลีย์ร่วงลงกับพื้นโดยที่แขนขาทั้งสี่ข้างของเขาลอยขึ้นไปในอากาศ เสื้อผ้าของเขาขาดวิ่นจนไม่เป็นชิ้นดีแสงทมิฬปกคลุมเวสลีย์ไว้ราวกับหมอก มีเลือดไหลออกจากมุมปากของเขาขณะที่ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด ในการโจมตีก่อนหน้านี้ทักษะชุมนุมเจ็ดดาวตกของเวสลีย์เทียบไม่ได้กับทักษะทลายห้วงสุญญะเลยแม้แต่น้อย หลังจากทักษะทลายห้วงสุญญะซึ่งก่อตัวขึ้นด้วยดาบวิญญาณสามเล่มสามารถเอาชนะทักษะชุมนุมเจ็ดดาวตกได้ พลังที่เหลืออยู่ก็เข้าโจมตีเวสลีย์ทันทียิ่งไปกว่านั้นทักษะทลายห้วงสุญญก็ะเป็นการโจมตีทางวิญญาณอีกด้วยราวกับว่าการที่เขาถูกโจมตีโดยไม่ทันคาดคิดน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2027
ไม่ว่าเวสลีย์จะตั้งใจแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถกลั้นเสียงกรีดร้องได้หลังจากเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น แอมโบรสก็หน้าซีดทันที "หยุด! ฉันขอประกาศว่าการต่อสู้จบลงแล้ว! คุณชนะแล้วเฟนด์ ดังนั้นหยุดสิ่งที่คุณกำลังทำอยู่!"แอมโบรสไม่อาจทำได้เพียงเฝ้าดูการโจมตีของเฟนด์ที่บดขยี้เวสลีย์จนยับเยินได้ แม้ว่าหมัดก่อนหน้านี้ของเฟนด์จะหักซี่โครงของเวสลีย์แต่ก็ไม่ได้ทำให้บาดเจ็บสาหัสไปมากกว่านี้ เหงื่อเย็นหยดลงหน้าผากของแอมโบรสขณะที่เขากลัวว่าเฟนด์จะโจมตีต่อไปอีก แต่แม้ว่าเฟนด์จะฟังเขาอย่างไรเสียความเกลียดชังระหว่างเฟนด์และเวสลีย์ก็จะดำเนินไปร้อยเท่าพันทวีอยู่ดี และก่อนการประลองเวสลีย์เองก็ย้ำนักย้ำหนาว่าจะทำให้เฟนด์พิการให้ได้เฟนด์ไม่ใช่คนที่จะให้อภัยและลืมอะไรไปง่าย ๆ นอกจากนี้เขายังมีความสามารถที่น่าประทับใจและไม่ได้ให้ความสำคัญกับความจริงที่ว่าเวสลีย์มาจากตระกูลที่มีชื่อเสียงเลยด้วยซ้ำน่าแปลกที่เฟนด์หยุดโจมตีหลังจากได้ยินคำประกาศของแอมโบรสและค่อย ๆ ยืนขึ้นจากพื้น เขาไม่ได้หันกลับไปมองยังอัฒจันทร์ผู้ชมและเหลือบไปมองเวสลีย์แทน ซึ่งสร้างความประหลาดใจให้กับผู้ชมเป็นอย่างมาก เขาหัวเราะเบา ๆ และพูดอย่างใจเย็น
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2028
ศิษย์นอกสำนักรีบย้ายเวสลีย์ใส่เปลหาม ทุกลานประลองศิษย์นอกสำนักราวห้าหรือหกคน และภารกิจหลักของพวกเขาคือนำศิษย์ที่ได้รับบาดเจ็บหลังจากการต่อสู้ไปทำการรักษาในกรณีฉุกเฉินเฟนด์เลิกคิ้วเมื่อเวสลีย์กำลังจะถูกศิษย์นอกสำนักพาลงมาจากลานประลองและพูดว่า "อย่าลืมเรื่องเดิมพันของเราล่ะ ตามกฎของสนามประลองเดิมพัน นายต้องส่งของเดิมพันที่นายต้องจ่ายภายในสามวัน หากภายในสามวันนายไม่จ่าย จะไม่ใช่แค่ถูกจับขัง แต่นายอาจถูกเนรเทศออกจากตำหนักด้วย”เวสลีย์โกรธเสียจนกระอักเลือดเมื่อได้ยินคำพูดของเฟนด์ เสื้อผ้าบริเวณหน้าอกของเขาถูกย้อมไปด้วยเลือดหมดแล้ว มือของเขาสั่นในขณะที่เขาอยากจะโต้กลับเฟนด์ด้วยบางสิ่งบางอย่างที่น่ากลัว แต่อนิจจา เขาพ่ายแพ้ไปแล้ว และคนที่แพ้จะพูดมากขนาดไหนมันก็ไม่มีประโยชน์ มีแต่จะถูกคนอื่นหัวเราะเยาะเอาเปล่า ๆหลังจากที่เวสลีย์ถูกนำตัวออกไปรักษา เฟนด์ก็เดินลงมาจากลานประลองอย่างช้า ๆ ในขณะนี้ ทุกคนมองที่เฟนด์ด้วยสายตาที่ต่างออกไปขณะที่เฟนด์ได้แสดงในความแข็งแกร่งของตัวเองออกมา มุมมองของพวกเขาก็เปลี่ยนจากการดูถูกกลายเป็นความชื่นชม ตั้งใจมองอย่างจริงจังและอิจฉามากขึ้น บางคนได้แต่เริ่มพูดคุ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2029
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ แอมโบรสก็เริ่มเฝ้ารอที่จะได้เห็นสีหน้าประหลาดใจของเซฟในตอนที่เขาพ้นโทษในขณะเดียวกัน เฟนด์ก็ไม่สนใจเสียงบ่นและการซุบซิบจากคนรอบข้างที่พูดถึงเขา และกลับไปนั่งอยู่ท่ามกลางผู้ชม เขาตัดสินใจว่าเขาจะนั่งดูการต่อสู้ของคนอื่น ๆ ต่อ เพราะวันนี้เขาไม่มีอะไรสำคัญต้องทำ แถมตอนนี้ก็ยังไม่มีคะแนนสะสมติดตัวอีกด้วยเมื่อเขาได้ยินว่าศิษย์ภายในจะมีการต่อสู้ในสนามประลองเดิมพันหลังจากนั้น บรู๊คก็มองไปที่เฟนด์ด้วยความชื่นชมในขณะที่เข้ามานั่งข้าง ๆ ดวงตาของเขาเกือบจะจับจ้องไปที่เฟนด์อย่างไม่วางตามุมปากของเฟนด์กระตุกอย่างช่วยไม่ได้ "นี่คุณกำลังมองหาอะไร?"บรู๊คกระแอมเบา ๆ ด้วยสีหน้าตื่นเต้น “คุณแข็งแกร่งมาก ศิษย์พี่เฟนด์! ผมพลาดไปจริง ๆ ที่คิดว่าคุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเวสลีย์ ใครจะคาดคิดว่าคุณจะเล่นงานเขาจนอ่วมแบบนั้น!”เฟนด์เลิกคิ้วอย่างช่วยไม่ได้และพูดอย่างใจเย็น “ผมก็บอกไปแล้วไม่ใช่เหรอว่าผมจะไม่รับคำท้าถ้าผมไม่มั่นใจว่าจะชนะ?”บรู๊คยังคงตื่นเต้นอย่างมาก “ก็ผมคิดว่าคุณโม้”เฟนด์พูดไม่ออกจนมุมปากกระตุก บรู๊คเป็นคนที่พูดตรงเสียเหลือเกิน แม้แต่โนเอลก็หัวเราะเยาะบรู๊คจนดวงตาของเขาห
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2030
ในความเป็นจริงเฟนด์เล่าเรื่องเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น แต่การโจมตีที่เลวร้ายที่สุดไม่ได้ทำให้ซี่โครงของเวสลีย์หัก ในทางกลับกัน พลังที่เหลือจากทักษะทลายห้วงสุญญะกลับโจมตีร่างกายของเขาและทำให้เกิดบาดแผลทางจิตวิญญาณของเขาด้วย คนอื่นไม่รู้ว่าเฟนด์กำลังฝึกฝนคุณลักษณะใด แต่โนเอลรู้ดีโนเอลลดเสียงลงและแสดงความคิดเห็นว่า “เวสลีย์ต้องทนทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวดทางจิตวิญญาณมากขนาดไหนกัน? หากสาหัสก็ดูเหมือนจะไม่ดีนัก…”เฟนด์เลิกคิ้วและมองโนเอลอย่างมีความหมายหลังจากที่เขาได้ยินสิ่งนี้ เขาเห็นสีหน้าจริงจังของโนเอลและตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่จริงจังไม่แพ้กัน “ผมไม่คิดว่าเขาจะบาดเจ็บสาหัส แม้ว่าทักษะยุทธที่ผมแสดงจะแข็งแกร่งไม่น้อย แต่ทักษะชุมนุมเจ็ดดาวตกก็ไม่ใช่ทักษะกระจอก ๆ มันทำลายการโจมตีส่วนใหญ่ลง และเหลือเพียงการโจมตีเพียงเศษเสี้ยวเดียวเท่านั้นที่พุ่งเข้าสู่ร่างกายของเวสลีย์”โนเอลรู้สึกว่าเฟนด์ไม่เข้าใจสิ่งที่เขาพยายามจะสื่อ เขาอดไม่ได้ที่จะยืดอกและเอนตัวไปทางเฟนด์ “บาดแผลทางวิญญาณนั้นแตกต่างจากบาดแผลบนร่างกาย หากวิญญาณของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส และได้รับความเสียหายถาวรก็ยากที่จะตัดสินได้ แต่ต่อให้ไ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2031
คำพูดของโนเอลดึงดูดความสนใจของเฟนด์และเฟนด์หันกลับมามองเขาด้วยความประหลาดใจ ไม่คาดคิดเลยว่าโนเอลจะรู้จักศิษย์ภายนอกที่เพิ่งได้รับคัดเลือกใหม่ถึงสองคนนี้ โนเอลรู้สาเหตุที่ทำให้เฟนด์ประหลาดใจเมื่อเขาสังเกตเห็นแววตาของอีกฝ่าย “ฉันมาจากตระกูลชนชั้นสูงเหมือนกันนะ แม้ว่าจะไม่ใช่ตระกูลที่ใหญ่โตอะไรแต่ก็ไม่แปลกไม่ใช่เหรอที่ฉันจะรู้จักศิษย์รุ่นเยาว์ที่โดดเด่นสองคนนี้?”เมื่อได้ยินเช่นนั้นเฟนด์ก็หัวเราะเบา ๆ และพยักหน้าเล็กน้อยโดยพูดว่า "คุณแน่ใจเหรอว่าสองคนนี้ถือว่าโดดเด่น?" เฟนด์ไม่ได้พูดสิ่งนี้จากความไร้เดียงสาของตัวเองและทักษะที่มี และเขาก็ไม่ได้ดูแคลนอีกฝ่ายด้วย เขาแค่พูดความจริงออกมาเท่านั้น เฟนด์กำลังพูดจากรูปลักษณ์โดยรวมต่างหาก ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาก็ทำให้ไฟสว่างขึ้นเพียงสี่ดวงในระหว่างการประเมินเท่านั้นเองผลลัพธ์ดังกล่าวไม่ได้โดดเด่นมากนักสำหรับบรรดาศิษย์ภายนอก แต่ดูเหมือนโนเอลจะมีความสัมพันธ์อันดีกับพวกเขาสองคน โนเอลเลิกคิ้วตอบ แม้จะมีความตะหงิดใจเล็กน้อย “พวกเขาค่อนข้างโดดเด่น ฉันรู้เกี่ยวกับผลการประเมินของนาย แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถได้คะแนนเต็ม แต่พวกเขาก็ยังได้ผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยม
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2032
เจอรัลด์ตอบอย่างใจเย็นว่า “ไม่ว่าเราจะขยับตัวทำอะไร เราต้องการคะแนนสะสมของตำหนัก ถ้าเราสองคนมัวแต่อยู่ในตำหนัก เราจะเก็บคะแนนสะสมได้สักกี่คะแนน แม้ว่าเราจะพยายามหนักแค่ไหน? แต่เราจะได้รับคะแนนสะสมมากขึ้นจากการออกไปนอกสถานที่เช่น ป่าดงอสูร”คะแนนสะสมของตำหนักเป็นสิ่งที่ศิษย์ทุกคนต้องการ ในตำหนักแห่งนี้ไม่ว่าพวกเขาจะขยับตัวไปไหน ต่างก็ต้องใช้คะแนนสะสมของตำหนักจำนวนมาก แม้ว่าเฟนด์เพิ่งจะได้รับคะแนนสะสมของตำหนักมาเป็นจำนวนหนึ่งร้อยห้าสิบคะแนนจากการประลองกับเวสลีย์ แต่คะแนนนั้นก็เป็นเหมือนน้ำหยดเดียวในมหาสมุทรและไม่เพียงพอสำหรับเฟนด์การรับคะแนนสะสมของตำหนักมีหลายวิธี โดยปกติแล้ว ศิษย์ภายนอกที่ถูกคัดเลือกเข้ามาใหม่จะอยู่ในตำหนักเพื่อทำงานง่าย ๆ และอาจได้รับคะแนนสะสม เช่นงานบ้านต่าง ๆ ให้กับศิษย์อาวุโส ช่วยช่างหลอมในการผลิตสรรพาวุธ หรือช่วยนักเล่นแร่แปรธาตุในการปรุงยา ศิษย์จะได้รับคะแนนจากงานเหล่านี้แต่คะแนนสะสมดังกล่าวไม่คุ้มกับเวลาที่เสียไป มันน้อยเกินไปสำหรับเจอรัลด์และมอร์ตันกลับกันการออกจากตำหนักและไปล่าสัตว์อสูรในป่าดงอสูรเพื่อเอาแก่นวิญญาณของพวกมันมาแลกคะแนนจะดีกว่ามาก พวกเขาสาม
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2033
นี่คือเหตุผลที่สุดท้ายแล้วโนเอลตัดสินใจที่จะไม่ถามอะไรออกมา อันที่จริง มอร์ตันกับเจอรัลด์ควรจะจากไปได้แล้ว เพราะบทสนทนาของพวกเขาจบลงแล้ว และพวกเขาก็ไม่ได้สนิทชิดเชื้ออะไรกันนักทันใดนั้น มอร์ตันก็ทำราวกับว่าเขาสนิทสนมกับโนเอลและต่อบทสนทนาอีกครั้ง “ป่าดงอสูรเป็นภูเขาที่กว้างใหญ่ที่สุดในเกาะเวสต์ เซอร์ซีอย่างแท้จริง แม้ว่าเราจะสามารถเข้าไปในเขตรอบนอกของชายป่าก็เถอะ แต่เราก็ยังพบกับอันตรายมากมาย โชคดีที่เราแข็งแกร่งพอและเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสได้ ไม่ว่ามันจะอันตรายแค่ไหนก็ตาม”โนเอลพยักหน้าและชมเชยเขา พูดตามตรง เขาอยากจะพูดกับมอร์ตันไปตรง ๆ เขาอยากจะบอกอีกฝ่ายว่าไม่สนใจฟังเรื่องไร้สาระของอีกฝ่ายเลย มอร์ตันและเจอรัลด์ไม่ต้องบอกเขาหรอกว่าป่าดงอสูรนั้นอันตรายแค่ไหน เพราะโนเอลเคยไปที่นั่นมาหลายครั้งแล้วเฟนด์ฟังด้วยความสนใจสูงในขณะที่เขาเตรียมการสำหรับหนทางต่อไปของตัวเอง แต่ขณะที่เฟนด์กำลังฟังการสนทนาของพวกเขา จู่ ๆ มอร์ตันก็เปลี่ยนหัวข้อสนทนา “ศิษย์น้องเฟนด์ นายมาทำอะไรที่นี่นี่”เฟนด์อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วที่มอร์ตันลดระดับความอาวุโสลงโดยเรียกเขาว่า 'ศิษย์น้อง' เฟนด์ไม่รู้ว่ากฎของตำหนักอ
Latest chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2455
ตราบใดที่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการบ่มเพาะโอสถของเขา ทั้งสองคนจะทำอะไรตามต้องการก็ย่อมได้ สิ่งนั้นไม่กระทบอะไรกับเขาเลย“ถึงฉันจะดูแคลนหมอนี่ แต่เขาก็ยังกล้าเสมอ เขาก็คงจะมีความสามารถอยู่บ้าง เขาน่าจะผ่านสองขั้นตอนแรกได้อย่างไม่มีปัญหา” เกรย์สันพูดอย่างชัดเจนรูดี้มองไปที่เกรย์สันด้วยรอยยิ้มเย็นชาบนใบหน้าแล้วตอบว่า "นายดูมั่นใจกับหมอนี่มากเลยนะ ฉันจะคิดว่าทุกครั้งที่เขาพูดก่อนหน้านี้ล้วนเป็นเรื่องไร้สาระทั้งหมด“ฉันคิดว่าเขาอาจจะไปถึงขั้นที่สองก่อนที่เขาจะล้มเหลวโดยสิ้นเชิง! ฉันอยากเห็นจริง ๆ ว่าถ้าล้มเหลวขึ้นมา เด็กสารเลวคนนี้จะสู้หน้าเราได้ยังไง”เกรย์สันสูดหายใจเข้าลึก ๆ เขารู้สึกได้ว่าความโกรธของรูดี้ที่มีต่อเฟนด์นั้นลึกซึ้งกว่าของเขามากดวงตาของรูดี้ลุกเป็นไฟ เห็นได้ชัดว่าเขาเกลียดเฟนด์มากเพียงใดเกรย์สันหัวเราะอย่างเย็นชา "แล้วมาดูกันว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ฉันคิดว่าเขาน่าจะสามารถไปถึงขั้นตอนสุดท้ายได้ ถ้าเขาสามารถควบรวมอักขระทางยาได้ถึงร้อยเม็ดเขาก็น่าจะมาถึงระดับนั้น"หลังจากที่ทั้งสองพูดเรื่องเหล่านั้นออกมา พวกเขาก็ปิดปากเงียบพร้อม ๆ กับการมองดูเฟนด์โดยไม่พูดอะไรพวกเขามอง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2454
ผู้อาวุโสฮอร์สท์กระแอมเล็กน้อยในขณะที่เขาพูดต่อ “หลังจากที่เธอบ่มเพาะโอสถได้สำเร็จแล้ว ให้นำโอสถมาให้ฉันตรวจสอบ พวกเธอจะมีเวลาในการทดสอบทั้งสิ้นแปดชั่วโมง ถ้าเธอไม่สามารถบ่มเพาะโอสถได้ภายในแปดชั่วโมง ก็จะแปลว่าไม่ผ่านการทดสอบ ดังนั้นอย่าได้ช้าเกินไป”พวกเขาทั้งสามพยักหน้าแทบจะพร้อมกัน หลังจากผู้อาวุโสฮอร์สท์ให้คำแนะนำแล้ว เขาก็จัดให้มีคนงานสองสามคนคอยเป็นคนตรวจ มีผู้ดูแลยืนอยู่ด้านหลังทั้งสามคนเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่ทำอะไรผิดพลาดหลังจากนั้นผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็หันกลับมาและไปหาผู้สอบคนอื่น ๆ รูดี้หรี่ตาลง ขณะที่เขาเหลือบมองเฟนด์และพูดว่า "ขั้นตอนที่สำคัญที่สุดในการบ่มเพาะโอสถระดับหกคือขั้นตอนสุดท้าย แต่ขั้นตอนแรกก็ไม่ง่ายเช่นกัน ถ้านายรู้ว่าทำไม่ได้ ก็อย่าทำให้ต้องสิ้นเปลืองวัตถุดิบเลย ของพวกนี้ล้วนมีราคาค่างวด ต่อให้นายจะขายตัวเองเป็นทาสก็ยังไม่พอให้ซื้อของพวกนี้!”เฟนด์ถอนหายใจออกเบา ๆ หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขาเบื่อเกินกว่าจะอ้าปากพูดด้วยซ้ำ เขาตัดสินใจที่จะเพิกเฉยต่อผู้ชายคนนั้นและทุกสิ่งที่จะออกมาจากปากเขา ถึงโต้ตอบไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดี
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2453
เกรย์สันหรี่ตาลงขณะที่เขามองเฟนด์ด้วยความโกรธเช่นกัน เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ดูเหมือนว่าวันนี้ นายจะมาที่นี่เพื่อหาเรื่องขายหน้าให้กับตัวเองเท่านั้น"หลังจากพูดจบเกรย์สันก็หันหลังกลับและเงียบไป เสียงความขัดแย้งหยุดลง และทุกคนรอบ ๆ ก็เริ่มกระซิบกระซาบกันผู้อาวุโสฮอร์สท์มองเฟนด์อย่างมีความหมาย ราวกับว่าเขามองเฟนด์ในมุมมองที่ต่างออกไป ทันใดนั้นผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็อยากรู้เรื่องของเฟนด์อย่างไม่น่าเชื่อ แต่ในขณะนั้นเขาไม่อาจพูดอะไรออกมาได้เมื่อเขาเห็นว่าทุกคนได้จับกลุ่มกันเรียบร้อยแล้ว ผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็โบกมือแล้วพูดว่า "มากับฉัน!"ทุกคนติดตามผู้อาวุโสฮอร์สท์ไปเป็นกลุ่ม ๆ ผู้อาวุโสฮอร์สท์เข้าไปในเรือวิญญาณ ภายในเรือเต็มไปด้วยผู้คนที่กำลังรีบร้อนพวกเขาเดินตามหลังผู้อาวุโสฮอร์สท์ไปอย่างใกล้ชิด เดินลัดเลาะไปตามทางก่อนจะมาถึงห้องกว้างขวางในที่สุด ห้องกว้างขวางมากจนเรียกได้ว่าห้องโถงเลยทีเดียวทันทีที่พวกเขาก้าวเข้าไปในห้อง ทุกคนก็สามารถสัมผัสได้ถึงรังสีของโอสถที่หนาแน่นรอบ ๆ บรรยากาศ พื้นที่ในห้องนี้ใหญ่เกินพอสำหรับพวกเขาแปดสิบคนเฟนด์ประเมินสถานการณ์เล็กน้อย ห้องนี้ใหญ่พอที่จะรองรับคน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2452
พวกเขาถาโถมข้อกล่าวหาและดูหมิ่นมามากเกินไป ถึงเขาจะไม่อยากโต้เถียงกับคนพวกนี้ แต่เขาก็ยังถูกบังคับให้ต้องเงยหน้าขึ้นมาอย่างช้า ๆ อยู่วันยันค่ำเขามองเข้าไปในดวงตาของรูดี้ซึ่งเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน ราวกับเขาเป็นเพียงแมลงในสายตาของรูดี้เฟนด์หัวเราะอย่างเย็นชา “แล้วนายได้ยินเสียงสุนัขที่เห่าดังที่สุดแล้วหรือยังล่ะ?”คำพูดเหล่านั้นสามารถเยาะเย้ยทุกคนที่นั่นได้สำเร็จ เขาเปรียบเทียบกิลเบิร์ตกับสุนัขและเย้ยหยันทุกคนที่ฟังสุนัขตัวนั้นเห่า มันทำให้การแสดงออกบนใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปกิลเบิร์ตเกือบจะลืมความโกรธของตัวเองไปแล้ว เขาไม่อยากจะเชื่ออะไรด้วยซ้ำว่าเฟนด์จะสามารถขจัดคำดูถูกดูแคลนทั้งหมดลงได้ แต่ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้นกิลเบิร์ตหันกลับมาจ้องมองเฟนด์ด้วยใบหน้าแดงก่ำจากความโกรธเขาอยากจะตะโกนกลับแต่ถูกรองเหรัญญิกปรามไว้ "ดูเหมือนว่านายจะไม่อยากเข้าร่วมการทดสอบแล้วสินะ!"ประโยคนั้นเพียงประโยคเดียวก็ทำให้กิลเบิร์ตไม่อาจพูดอะไรออกมาได้อีก กิลเบิร์ตตระหนักได้แล้วว่าเขาได้ทำให้รองเหรัญญิกขุ่นเคืองอย่างหนักหากเขายังคงยืนกรานที่จะต่อปากต่อคำกับเฟนด์ รองเหรัญญิกอาจจะดึงเขาออกไปจริง ๆ แล้วเขาจะ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2451
“สมองหมอนั่นจะต้องมีอะไรผิดปกติจริง ๆ นั่นแหละ เขาคิดจริง ๆ หรือว่าเขาอยู่ในระดับเดียวกับอีกสองคนที่อยู่ตรงหน้าเขา แค่เพราะไปยืนอยู่กลุ่มเดียวกัน? นั่นน่าจะตลกมากเกินไปหน่อยนะ…”“ฉันนึกว่าการทดสอบจะเข้มงวดและจริงจังเสียอีก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะได้เห็นอะไรแบบนี้ ทำเอาฉันขำจนปวดท้องเลยล่ะ…”แอนดรูว์ขมวดคิ้วอย่างรู้สึกอับอาย รองเหรัญญิกโกรธจนตัวสั่นหลังจากได้ยินคำพูดของกิลเบิร์ต เขานึกอยากจะพุ่งตัวไปไปตบกิลเบิร์ตสักสองสามครั้งกิลเบิร์ตเพิกเฉยต่อชื่อเสียงของวิมานโอสถอย่างเห็นแก่ตัวที่สุด พวกเขาแทบอยากจะมุดดินหนี ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น นี่จะเป็นความอัปยศอดสูที่วิมานโอสถไม่อาจจำกัดทิ้งได้รองเหรัญญิกตะโกนออกไปว่า "หุบปากเดี๋ยวนี้! นายกำลังพูดเรื่องบ้าอะไร ถ้าไม่อยากเข้าร่วมการทดสอบ ก็ไสหัวไปซะ!"รองเหรัญญิกโกรธมาก ขณะที่เขาพูดเช่นนั้น สีหน้าของเขาดูอดสูอย่างไม่น่าเชื่อ เขายังคิดจะฆ่ากิลเบิร์ตให้ตายเสียเดี๋ยวนี้ เมื่อถูกตำหนิเช่นนั้นก็ทำให้กิลเบิร์ตตระหนักได้ว่าเขาพูดผิดไปถึงกระนั้นก็ไม่มีทางที่เขาจะถอนคำพูดเหล่านั้นกลับคืนมา เขากระแอมเบา ๆ ก่อนที่จะรีบหันศีรษะไปซ้ายทีขวาที อย่างไม่กล้
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2450
ไม่มีใครรู้ดีไปกว่ารองเหรัญญิกว่าโอสถระดับหกหมายถึงสิ่งใด ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา วิมานโอสถรับบัณฑิตมาจำนวนนับไม่ถ้วน แต่มีไม่มากนักที่จะได้กลายเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับหกจริง ๆคอนสแตนซ์ยิ้มอย่างมีความหมายขณะที่เขาเอ่ยถาม "รองเหรัญญิกคนนี้มีความสามารถหลากหลายจริง ๆ ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าวิมานโอสถจะมีอัจฉริยะกับเขาด้วย ผมไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย"ริมฝีปากของรองเหรัญญิกกระตุก เขาต้องการอธิบายตัวเอง แต่ถ้าเขาบอกว่าเฟนด์ไม่สามารถสกัดโอสถระดับหกได้ และมีเพียงพรสวรรค์ในการสร้างอักขระทางยาเท่านั้น มันคงจะกลายเป็นเรื่องตลกครั้งใหญ่ และทุกคนคงจะหัวเราะเยาะวิมานโอสถเป็นแน่แต่ถ้าเขายังคงดื้อรั้นต่อไป พอถึงเวลาต้องบ่มเพาะโอสถ เฟนด์ก็จะเปิดเผยความจริงข้อนั้นออกมา เมื่อนั้นความอัปยศอดสูก็จะยิ่งหนักข้อขึ้นเขาถึงกับมือสั่น ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยรู้สึกเหมือนตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากเช่นนี้มาก่อน เขารู้สึกเหมือนกำลังถูกกักขังอยู่ในกำแพงอีกสองด้าน ทุกคนคิดว่ารองเหรัญญิกกำลังวางแผนที่จะใช้ความเงียบเพื่อตอบคำถามเมื่อเห็นกับตาว่ารองเหรัญญิกไม่ตอบอะไรออกมาแต่ทว่าคอนสแตนซ์คล้ายกับจะไม่เ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2449
เฟนด์เป็นคนเดียวที่ยังคงยืนอยู่ ขณะนั้นเขาดูคล้ายกับกำลังลังเลและดูเหมือนกำลังรออะไรบางอย่างอยู่ ขณะที่รองเหรัญญิกพูดจบ ผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็จ้องมองมาอย่างอยากรู้อยากเห็นแม้ว่าดวงตาของเขาจะดูเป็นประกายมากขนาดไหน แต่เฟนด์ก็ยังคงรู้สึกถึงความเฉียบคมภายใน ราวกับว่าเขาจะถูกตัดสิทธิ์หากเขาไม่ขยับริมฝีปากของเฟนด์กระตุกอย่างช่วยไม่ได้ เขารีรอต่อไปไม่ได้แล้ว จึงได้แต่เดินไปยังพื้นที่ที่เขาวางแผนไว้ก่อนหน้านี้ในตอนแรกเฟนด์ไม่ได้ดึงดูดความสนใจใครมากนัก เขาอาจจะเป็นคนสุดท้ายที่ปรากฏตัวขึ้น ไม่มีใครจำเขาได้ ต่อให้เขาจะมาจากวิมานโอสถ แต่นอกจากคนที่เคยพบเขาแล้ว ก็ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นใครขณะที่เขาเคลื่อนตัวไปทางทิศตะวันตกต่อไป ทุกคนก็เริ่มจ้องมองไปที่เขา ใบหน้าของรองเหรัญญิกก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นบูดบึ้งเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าเฟนด์กำลังมุ่งหน้าไปทางใด“ผู้ชายคนนั้นคิดจะไปต่อหลังรูดี้หรือเปล่า? เขาคิดจะพิสูจน์ตัวเองด้วยการกลั่นโอสถระดับหกด้วยหรือ?”“ก็คงเป็นแบบนั้น เว้นแต่เขาจะเป็นคนโง่เง่าที่ไม่ทันได้ฟังกฎการตัดสินให้ดี ไม่งั้นคงไม่เดินไปแบบนั้นหรอก เขาเป็นใคร ทำไมฉันไม่เคยได้ยินอะไรเกี่ยวกับเขาเลย
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2448
กิลเบิร์ตทำท่าราวกับกลืนแมลงวันเข้าไปสองสามตัว เขาคาดหวังว่ารองเหรัญญิกจะพูดคำเหล่านั้นกับเขาเสียอีก แต่กลับกลายเป็นว่ารองเหรัญญิกไม่ละสายตามามองเขาเลยแม้แต่วินาทีเดียวรองเหรัญญิกฝากความหวังทั้งหมดไว้กับเฟนด์ราวกับว่ากิลเบิร์ตและแอนดรูว์มาที่นี่เพื่อเพิ่มจำนวนคนเท่านั้นแอนดรูว์มีสีหน้าขมขื่นเช่นกัน ในอดีตเขาขัดแย้งกับกิลเบิร์ตมามากมาย และความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ไม่อาจพัฒนาไปในทางที่ดีได้แต่ต้องขอบคุณเฟนด์ที่ทำให้เขาสามารถวางเฉยต่อความแค้นทั้งหมดที่เคยมีได้แอนดรูว์พูดด้วยใบหน้าที่มืดมน “รองเหรัญญิก ดูเหมือนคุณจะฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่เฟนด์เลยนะ“แต่คุณก็น่าจะเตือนเฟนด์สักหน่อยว่าต่อให้เขาจะมีพรสวรรค์ค่อนข้างดี แต่ก็ไม่ควรหยิ่งผยองเกินไป”แอนดรูว์โกรธมากในขณะนั้นและอดไม่ได้จริง ๆ ที่จะต้องเอ่ยคำดูแคลนที่สุดเช่นนั้นออกมากิลเบิร์ตกล่าวเสริมอย่างรีบร้อนทันที “แอนดรูว์พูดถูก แม้ว่าพรสวรรค์ของเฟนด์จะค่อนข้างดี แต่เขาก็ไม่ควรหยิ่งผยองนัก คำพูดพวกนั้นไม่ได้ช่วยอะไรเลยสักนิด”เฟนด์ถึงกับพูดไม่ออกเมื่อถูกคนทั้งสองเหยียบย่ำ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเฟนด์ไม่ได้เอ่ยปากเลยสักคำ แล้วเขาจะเอาเวลา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2447
ในตอนแรก คอนสแตนซ์และซีนย์เพียงยืนเคียงข้างกันโดยไม่สนใจเรื่องนี้ พวกเขาต้องการปล่อยให้สถานการณ์ดำเนินต่อไปอย่างที่ควรจะเป็น แต่เมื่อว่าเกรย์สันและรูดี้เริ่มเถียงกันมากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งสองคนก็ถูกบีบให้ต้องทำอะไรสักอย่างพวกเขาถูกบีบให้ต้องแยกรูดี้และเกรย์สันออกจากกัน นั่นก็เพราะ การทะเลาะกันของเด็ก ๆ ควรจะมีขีดจำกัด เพราะหากมันเกินขีดจำกัดไปแล้ว นั่นจะส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของพวกเขา นี่คือสิ่งที่รูดี้และเกรย์สันเองก็ไม่อยากเห็นเป็นเวลาเกือบสิบห้านาทีแล้ว ผู้อาวุโสฮอร์สท์นั่งบนเก้าอี้ ขณะมองดูการทะเลาะวิวาทและการพูดคุยกันอย่างเฉยเมย เมื่อหมดเวลาเขาก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้เสียงปรบมือดังขึ้นตอนที่เขาจะพูดว่า "เอาล่ะ หมดเวลาแล้ว ทุกคนต้องตัดสินใจได้แล้วว่าจะพิสูจน์ความสามารถของตัวเองยังไง”“ฉันไม่คิดว่าฉันจะต้องบอกอะไรพวกนายทุกอย่างหรอกนะ ตอนนี้ก็แยกออกเป็นกลุ่มเสีย ผู้ที่ต้องการรวมอักขระทางยาจะยืนอยู่ทางทิศตะวันออก“ผู้ที่ต้องการแยกแยะวัสดุสามารถยืนอยู่ตรงกลางได้เลย และหากจะพิสูจน์ตัวเองด้วยกันบ่มเพาะโอสถให้ไปยืนที่ทางทิศตะวันตก“ถึงอย่างนั้นฉันก็ต้องขอเตือนทุกคนก่อน หากทุกคนต้องการ
