Share
บทที่ 1811
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1812
“หมัดมังกรคู่! แกมีทักษะนี้? เป็นไปได้ยังไง?" ในขณะที่ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งและหัวหน้าเผ่ากระหายเลือดกำลังสับสนเกี่ยวกับสถานการณ์นี้ ผู้อาวุโสลำดับที่สี่ก็ประหลาดใจไม่แพ้กัน เขาคาดไม่ถึงว่าเด็กสารเลวตรงหน้าจะรู้และได้รับทักษะยุทธของเผ่ากระหายเลือดไปไว้ในครอบครอง! ยิ่งกว่านั้น หมัดมังกรคู่ที่บ้าคลั่งนี้จัดเป็นหนึ่งในทักษะที่ยากที่สุดที่พวกเขาส่วนใหญ่อยากจะมีไว้ในครอบครอง! “โถ่! ก็ไม่ยากอะไรนี่ ผมฆ่าคนของคุณและดึงตำรายุทธมาจากแหวนยุทธของเขา และแน่นอนว่าผมก็สามารถเรียนรู้และได้รับทักษะยุทธนี้มาได้ไงล่ะ!” เฟนด์หัวเราะเบา ๆ อย่างไม่ไยดี น้ำเสียงและสีหน้าที่ไม่สะทกสะท้านของเขาทำให้ผู้อาวุโสลำดับที่สี่ตกตะลึงถึงขีดสุด ว่ากันตามที่เฟนด์พูด นั่นก็หมายความว่าเขาเพิ่งเรียนรู้และฝึกฝนทักษะนี้มาได้ไม่นานมานี้ไม่ใช่หรือ? เด็กสารเลวคนนี้เป็นอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะอย่างแน่นอน! “สารเลว แกเป็นใครกันแน่? ไม่มีทางที่จะมีอัจฉริยะเช่นนี้ในกองทัพทั้งเก้าแน่!” ผู้อาวุโสลำดับที่สี่กัดฟันและจ้องมองเฟนด์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความอาฆาตพยาบาทและความเกลียดชัง ถ้าไอ้สารเลวนี่มีชีวิตอยู่ต่อไป ในอนาคตคงไม่ม
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1813
“นายน้อยเฟนด์ คุณฆ่าตาเฒ่าที่อยู่ในขั้นที่เก้าระดับเทพสูงสุดจริง ๆ เหรอ?” เมโลดี้มองไปที่เฟนด์ด้วยความคาดหวังที่เขียนไว้ทั่วใบหน้าของเธอแนชและคนอื่น ๆ ก็มองไปที่เฟนด์เช่นกัน เพราะพวกเขาอยากรู้ตอนจบของเรื่องนี้จริง ๆยิ่งไปกว่านั้น นั่นเป็นหนึ่งในผู้อาวุโสของเผ่ากระหายเลือดและอาจถือเป็นหนึ่งในผู้ที่มีพลังสูงสุดของเผ่ากระหายเลือดเฟนด์พยักหน้า “ใช่ ผมฆ่าเขาไปแล้ว ตอนนี้ต่อให้ผมจะต้องสู้กับหัวหน้าเผ่ากระหายเลือด ผมก็ไม่กลัวเพราะผมอาจจะฆ่าเขาได้ก็ได้ แต่หากคนของพวกเขามากันมากเกินไปก็คงไม่ไหว ผมคงไม่สามารถปกป้องพวกคุณได้ เอาล่ะ เราต้องไปเดี๋ยวนี้!”เฟนด์รีบพาคนเหล่านั้นออกไปจากสถานที่ทันทีที่เขาพูดจบประมาณสิบนาทีหลังจากที่พวกเขาออกไป มีคนประมาณสิบกว่าคนปรากฏตัวขึ้นที่นั่น คนเหล่านี้ล้วนเป็นผู้อาวุโสของผู้พิทักษ์ของเผ่ากระหายเลือด พวกเขาทั้งหมดมองไปที่ศพบนพื้นด้วยใบหน้าที่เศร้าและขุ่นเคือง"ลำดับที่สี่!" ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งบินลงมาและคุกเข่าต่อหน้าผู้อาวุโสลำดับที่สี่โดยตรง "ลำดับที่สี่! ทำไม… ทำไมคุณถึงตายได้น่าสยดสยองเช่นนี้! ลำดับที่สี่ ใครเป็นคนฆ่าคุณ ผมจะล้างแค้นแทนคุณให้ได้!
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1814
เมื่อผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งพูดเช่นนี้ เอ็ดเวิร์ดก็ตกอยู่ในที่นั่งลำบาก เขายอมรับว่ากองทัพทั้งเก้านั้นเป็นหนามยอกอกของพวกเขา และพวกเขาต้องการที่จะถอนรากถอนโคนกองทัพทั้งเก้ามานานแล้วก่อนหน้านี้พวกเขาวางแผนที่จะฆ่าผู้คนที่เข้ามาจากดินแดนรกร้างแบบซึ่ง ๆ หน้า และกองทัพทั้งเก้าจะต้องเข้าร่วมการต่อสู้อย่างแน่นอน เนื่องจากพวกเขาเป็นสมาชิกของกองกำลังปฏิภาคี พวกเขาจะออกมาสู้แน่ แม้ว่าจะเป็นแค่การแสดงก็ตามทีพวกเขาแอบแจ้งกองกำลังอื่น ๆ ที่เป็นสมาชิกของกองกำลังภาคีให้มาช่วยพวกเขาแล้ว นี่จะทำให้พวกเขามั่นใจได้ว่าจะสามารถกำจัดกองทัพทั้งเก้าได้อย่างไม่ยากเย็นดูจากเวลาแล้ว เขาประเมินว่าศิษย์จากเผ่าดาบราชันย์น่าจะกำลังมาถึงในไม่ช้า และเขาก็ต้องการรอนั้นก่อน ทว่าผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งและสมาชิกคนอื่น ๆ โกรธเพราะการตายของผู้อาวุโสลำดับที่สี่ ดูเหมือนว่านอกจากโจมตีกองทัพทั้งเก้าแล้ว เขาจะไม่มีทางเลือกอื่นอีก“อย่างนั้นก็ได้ แต่อย่างน้อยเราก็ต้องหาเหตุผลถูกไหม? มันคงไม่ดีเท่าไหร่แน่ ๆ หากเราไม่มีเหตุผลที่จะทำเช่นนั้น!” เอ็ดเวิร์ดคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดอย่างหน้านิ่วคิ้วขมวด “เพราะอย่างไรเสีย เราก็เ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1815
"ถูกต้อง! เราไม่เคยเห็นอัจฉริยะที่มีพรสวรรค์เช่นนี้มาก่อน!” หลายคนเริ่มหัวเราะ“แน่นอนสิ นี่คือพี่ใหญ่ของผม!” แรนดัลล์ยังมีสีหน้าภาคภูมิใจในขณะที่เขาพูดอย่างมีความสุข “ในที่สุดผมก็ทะลวงเข้าสู่ขั้นที่หนึ่งในระดับเทพสูงสุดได้ น่าเสียดาย การจะไล่ตามพี่ชายของผมได้นั้นมันยากเกินไป ผมคิดว่าในช่วงชีวิตนี้คงเป็นไปไม่ได้!”"ถูกต้อง! ถ้านายน้อยเฟนด์ไม่มอบทักษะศิลปยุทธให้แก่เรา เราจะสามารถทะลวงเข้าสู่ขั้นที่หนึ่งระดับเทพสูงสุดได้อย่างไร?!” ผู้อาวุโสอีกคนของตระกูลแลงคาสเตอร์กล่าวอย่างมีความสุข อายุขัยของเขาหลังจากทะลวงเข้าสู่ขั้นที่หนึ่งในระดับเทพสูงสุดเพิ่มขึ้นเป็นสองร้อยปีแล้ว อายุขัยที่เพิ่มขึ้นเช่นนี้เป็นเรื่องน่าตื่นเต้นอย่างยิ่งสำหรับชายชราเช่นเขาซึ่งอยู่ในวัยเจ็ดสิบปีแล้วอีกทั้งหลังจากที่เขาทะลวงผ่านไปได้ เขาก็ดูอ่อนกว่าวัยขึ้นมาก“หากพวกคุณอยากตอบแทนน้ำใจ ในการต่อสู้ต่อไปก็ต้องสู้กันแบบสุดชีวิต เฟนด์กับคนอื่น ๆ กำลังซื้อเวลาให้เรา เพื่อให้เราได้ทะลวงได้เร็วขึ้นด้วยทรัพยากรเสริมพลังยุทธที่เราได้รับ เมื่อถึงเวลา ผมมั่นใจว่าเราไม่อาจหลบหนีจากการต่อสู้ครั้งใหญ่ได้ และเราไม่รู้ว่าสมาชิกของ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1816
“วิเศษไปเลย! พวกเขาปล่อยเราไปจริง ๆ เหรอ?” ผู้นำตระกูลลึกลับชั้นสามตื่นเต้นมากจนน้ำตารื้น พวกเขาจะไม่ถูกเผ่ากระหายเลือดตามล่าอีกต่อไปแม้ว่าเฟนด์และคนอื่น ๆ จะทะลวงผ่านแต่ละขั้นไปได้อย่างรวดเร็ว แต่ก็มีผู้เสียชีวิตอยู่ไม่น้อยและพวกเขาก็เหลือกันอยู่ไม่กี่คน แม้ว่าจะมีสมาชิกในขั้นที่หนึ่งระดับเทพสูงสุดเพิ่มขึ้น แต่ก็ยังไม่อาจเทียบกับคู่ต่อสู้ของเผ่ากระหายเลือดได้ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ว่าพลังยุทธของเฟนด์และของคนอื่น ๆ จะสูงเพียงใด แต่พวกเขาจะไม่มีวันเทียบเคียงกับปรมาจารย์ของเผ่ากระหายเลือดได้นั่นเป็นเหตุผลที่พวกเขารู้สึกราวกับถึงคราวฆาต หากการต่อสู้ยังดำเนินต่อไปเช่นนี้ และการเอาจะชีวิตให้รอดนั้นก็ไม่ใช่เรื่องง่ายแต่พวกเขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าสมาชิกของเผ่ากระหายเลือดจะล่าถอยไปตอนนี้“ประหลาดเสียจริง ทำไมพวกเขาทั้งหมดถึงล่าถอยออกไปได้?” อีธานขมวดคิ้ว เขางงกับสิ่งที่เกิดขึ้นแซมคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดว่า “ไม่ว่าจะยังไง การล่าถอยไปเช่นนี้ก็ถือป็นเรื่องดี ใกล้จะถึงเวลาบ่ายแล้ว และหากเราผ่านช่วงบ่ายไปได้ พวกเขาก็จะไม่กลับมาตามล่าเราในตอนกลางคืนอีก ถึงกระนั้นเราทุกคนก็ควรเพิ่มระดับพลังยุท
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1817
"ถูกต้อง หากพวกคุณคิดจะไปจากที่นี่ก็ไปได้เลย และเรายังพร้อมอ้าแขนรับผู้ที่ต้องการอยู่ต่อด้วย แต่ถ้าพวกคุณเลือกที่จะจากไปตอนนี้ แล้วต้องเผชิญกับเผ่ากระเลือดในภายหลัง ก็อย่าโทษตระกูลวู๊ดของเราหากเราไม่ช่วยคุณ” โยลันดาพูดเสริม “นายน้อยเฟนด์มีแผนอยู่แล้ว ถึงได้ขอให้เรารอที่นี่ ถ้าพวกคุณอยากจะออกไปตอนนี้ เราก็จะไม่รั้งพวกคุณไว้!”"ถูกต้อง!" ผู้อาวุโสอีกคนของตระกูลวู๊ดกล่าวเสริม “ผู้อาวุโสโยลันดาพูดถูก หากท่านใดคิดจะแยกตัวออกไปตอนนี้ ก็เชิญได้เลย พูดกันตรง ๆ การที่พวกเรามีกันมากเกินไปก็ไม่ใช่เรื่องดี และบางคนก็อาจเป็นตัวถ่วงของเราด้วย การที่คนน้อยลงน่าจะง่ายกับเรามากกว่า!”ทุกคนก้มหน้า ไม่มีใครกล้าออกไปหลังจากได้ฟังคำพูดของพวกเขาพวกเขาไม่ใช่คนโง่ หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากเฟนด์และคนอื่น ๆ พวกเขาก็คงจะรอดไปได้ยากแม้ว่าพวกเขาจะออกจากผืนป่านี้ไปแล้วก็ตาม ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาก็ยังไม่รู้ว่าสมาชิกของเผ่ากระหายเลือดได้ส่งศิษย์มาคุ้มกันบริเวณป่าบ้างหรือไม่เมื่อสังเกตเห็นว่าไม่มีใครยืนกรานในเรื่องนั้นอีกต่อไป เฮเลน่าจึงเดินไปข้างหน้าและพูดอย่างยิ้มแย้มว่า “พวกเรา ตระกูลคาเบลโลจะไม่ไปไหนแน่นอ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1818
“เป็นไปได้ยังไง? นายน้อยเฟนด์สังหารผู้อาวุโสของเผ่ากระหายเลือดไปคนหนึ่งงั้นเหรอ? นั่นหมายความว่านายน้อยเฟนด์จะสามารถต่อสู้กับหัวหน้าเผ่าของพวกเขาได้งั้นหรือ” สมาชิกบางคนของตระกูลลึกลับรู้สึกตกใจอย่างมากเมื่อได้ยินเรื่องนี้“เยี่ยมมาก! ตอนนี้เรามีปรมาจารย์อยู่กับเราหลายคน เมื่อรวมกับผู้ที่ทะลวงเข้าสู่ขั้นที่หนึ่งและขั้นที่สองระดับเทพสูงสุดของที่นี่ เราก็เป็นทีมที่ค่อนข้างแข็งแกร่ง สมาชิกของเผ่ากระหายเลือดจะไม่ทำให้เราทุกข์ร้อนได้ง่ายนัก!” เฮเลน่ายิ้มอย่างมีความสุข ทุกคนรู้สึกโล่งใจและมั่นใจ เมื่อรู้ว่ามีหลายคนที่มีพลังยุทธสูง และเฟนด์ยังสามารถฆ่าผู้อาวุโสของเผ่ากระหายเลือดได้คนหนึ่งด้วย“พระเจ้า ผู้นำตระกูลของเรา… ผู้นำตระกูลของเราก็อยู่ในขั้นที่หกในระดับเทพสูงสุดเหมือนกันงั้นเหรอ?” สมาชิดตระกูลคาเบลโลล้วนรู้สึกยินดีกับเรื่องดังกล่าวนี้ และผู้อาวุโสหลายคนก็ถึงกับตัวสั่นขณะที่พวกเขาพูด พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าอเล็กซานเดอร์ คาเบลโล หัวหน้าตระกูลของพวกเขาจะทะลวงเข้าสู่ขั้นที่หกระดับเทพสูงสุดได้“ใช่ และต้องขอบคุณเฟนด์ ถ้าเขาไม่ให้ยาฉัน ฉันคงทะลวงไปเร็วขนาดนี้ไม่ได้หรอก! หากยาเหล่านี้ถูก
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1819
จากนั้น ออเรียลก็เรียกสมาชิกของตำหนักเทพยดา “คำนับเจ้าตำหนักคนใหม่ของทุกคน!”ตำหนักเทพยดาทั้งหมดซึ่งนำโดยผู้อาวุโสทำความเคารพอย่างกึกก้อง “ยินดีกับเจ้าตำหนักคนใหม่ในการก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งด้วย!”ในขณะเดียวกัน ออเรียลก็หยิบเอาสัญลักษณ์เจ้าตำหนักของเธอออกมาและส่งต่อให้เมโลดี้"เอาล่ะ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันจะขอรับเสื้อคลุมของเจ้าตำหนักไปแล้วกัน” ในที่สุดเมโลดี้ก็พยักหน้ารับสัญลักษณ์นั้นไป “ทุกคนโปรดลุกขึ้นเถิด ต่อไปเราต้องฝึกฝนไปด้วยกันให้ดี แม้ว่าพื้นที่นี้จะเป็นสถานที่ที่ดีในการฝึก แต่ทุกคนก็ทราบดีว่ามีกองกำลังภาคีกำลังหมายหัวเราอยู่ และเราอาจเผชิญหน้ากับอันตรายที่มากขึ้นในอนาคตด้วย ไม่ว่าในตำหนักของเราจะเหลือกันมากน้อยขนาดไหน แต่ฉันก็หวังว่าทุกคนจะสามัคคีกันและร่วมแรงร่วมใจกัน!”ออเรียลยิ้มด้วยความพอใจเมื่อทุกคนยืนขึ้น “เจ้าตำหนักเมโลดี้ ตอนนี้เธอเป็นเจ้าตำหนักแล้ว ไม่ใช่สตรีศักดิ์สิทธิ์ของเราอีกต่อไป ถอดผ้าคลุมออกเดี๋ยวนี้เลย”ใบหน้าของเมโลดี้ขึ้นสีชาดด้วยความเขินอาย ถึงกระนั้นเธอจะพยักหน้าก่อนจะค่อย ๆ ถอดผ้าคลุมที่เธอสวมมาหลายปีออกหลาย ๆ คนจากตระกูลอื่น ๆ ตั้งตารอที่จะได้เห็นรูป
Latest chapter
