Share
บทที่ 1585
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1586
แนชตกใจมาก จากนั้นเขาก็กล่าวว่า “เมื่อสองสามวันก่อนเราได้รับข่าวว่าตระกูลลึกลับชั้นหนึ่งที่ไปที่เขาเหมันต์กระจ่างไม่ได้รับลูกบอลหิน และเราก็ไม่รู้เลยว่าใครเป็นคนได้รับลูกบอลนั้นไป ใครจะคาดคิดว่าจะเป็นคนจากตระกูลเฮมเพอร์ลี!”แนชขมวดคิ้วขณะที่เขาหยุดชั่วคราว จากนั้นเขาพูดต่อว่า “แต่ตระกูลวู๊ดของเราจะช่วยคุณได้ยังไง? พวกคุณบ้ามากที่มาที่นี่กันแค่ไม่กี่คน คุณไม่กลัวว่าเราจะปล้นพวกคุณเหรอ?”ดาร์ซีหัวเราะก่อนจะพูดอีกครั้ง “พูดตามตรง นายท่านวู๊ด เราคิดเรื่องนี้ไว้แล้ว พอล ลูกชายของผมและฉันได้ปรึกษาหารือกันอยู่นานก่อนที่เราจะมีข้อตกลงเป็นเอกฉันท์ว่าตระกูลวู๊ดของคุณเป็นตระกูลที่น่าเชื่อถือที่สุดในขณะนี้ เหตุผลที่เรามาหาคุณแทนที่จะเป็นชนเผ่าโบราณอื่น ๆ ก็เพราะเราไม่รู้จักพวกเขาดีนัก พวกเขาอาจฉวยเอาลูกบอลหินของเราไปก็ย่อมได้ ใช่ไหม?”ดาร์ซีหยุดชั่วขณะก่อนที่จะพูดต่อ “สำหรับตระกูลฮันท์และตระกูลอื่น ๆ พวกเขาไม่เคยช่วยอะไรเรา แล้วยิ่งตอนนี้พวกเขาก็ไม่มีลูกบอลหินอยู่กับตัว แล้วเขาจะช่วยเราไปทำไม? มีเพียงตระกูลวู๊ดเท่านั้นที่ได้ครอบครองลูกบอลหิน และเมื่อวันก่อนเราตระหนักแล้วว่านายน้อยเฟนด์นั้นทรงพล
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1587
เฟนด์ตรวจสอบสิ่งของอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่รอยยิ้มจะปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา “ฮ่า ฮ่า… นายท่านเฮมเพอร์ลี นี่มันมีหญ้าวิญญาณไม่มาก แต่พวกมันก็น่าสนใจทีเดียว ดังนั้นผมจะยอมรับข้อเสนอของคุณ!”สมาชิกของตระกูลเฮมเพอร์ลีรู้สึกโล่งอกเมื่อเห็นว่าเฟนด์ยอมรับข้อเสนอของพวกเขานายท่านเฮมเพอร์ลียืนขึ้นทันทีและแสดงความขอบคุณเฟนด์ “ขอบคุณนายน้อยเฟนด์ เช่นนั้นผมจะฝากลูกชายและคนอื่น ๆ ไว้ที่นี่ด้วยความไว้วางใจ ผมเชื่อว่าพวกเขาจะปลอดภัยอย่างที่นายน้อยเฟนด์รับปาก!”“ฮ่า ฮ่า… ผมรับรองได้เลยว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเขาในขณะที่พวกเขาอยู่กับตระกูลวู๊ด เพราะเราจะพยายามปกป้องพวกเขาอย่างดีที่สุด!” เฟนด์หัวเราะก่อนจะพูดต่ออย่างอ้อยอิ่ง “แต่หากพวกเขาทอดทิ้งตระกูลวู๊ดเสียเอง ผมก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะยังไงเสียเราก็คงล่ามโซ่พวกเขาไว้ไม่ได้ใช่ไหม?”“แน่นอน แน่นอน เราสัญญาว่าจะไม่หนีไปไหน!” ผู้อาวุโสคนหนึ่งจากตระกูลเฮมเพอร์ลีพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ“ถ้าอย่างนั้น ผมจะจัดหาที่พักให้คนของคุณแล้วกัน!” แนชพยักหน้า เขาสั่งให้สมาชิกคนหนึ่งของตระกูลวู๊ดนำพวกเฮมเพอร์ลีออกไปยังที่พักของพวกเขาหลังจากที่อีกฝ่ายออกไปแล้ว แนช ก
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1588
หลังจากจัดที่พักเรียบร้อยแล้ว นายท่านเฮมเพอร์ลีก็จากไปในบ่ายวันนั้น สำหรับนายน้อยเฮมเพอร์ลีและผู้อาวุโสคนอื่น ๆ ก็อยู่ในตระกูลวู๊ดเพื่อศึกษาลูกบอลหินต่อไปอย่างเงียบ ๆแน่นอนว่าเฟนด์ยังไปพูดคุยกับพวกเขาในตอนเย็นและถามเรื่องราวเกี่ยวกับการไปยังเขาเหมันต์กระจ่างปรากฎว่าหลังจากไปถึงเขาเหมันต์กระจ่าง พวกเขาทุกคนต่างแยกย้ายกันลงมือ หลังจากเผชิญกับอันตรายหลายอย่าง นายน้อยเฮมเพอร์ลีก็พลัดหลงกับสมาชิกคนอื่น ๆ ในตระกูลเฮมเพอร์ลี โชคดีที่หลังจากต้องออกเดินทางเพียงลำพัง เขาที่มีระดับพลังยุทธสูงก็สามารถหาต้นไม้โบราณได้ แต่แน่นอนว่าเขาสู้กับต้นไม้โบราณไม่ได้ และในเวลาเดียวกันนั้นก็มีปรมาจารย์คนอื่น ๆ ค้นพบต้นไม้โบราณด้วยเช่นกัน พวกเขาทุกคนต่างโจมตีต้นไม้โบราณและมีหลายคนต้องเสียชีวิตลงท้ายที่สุดผู้อาวุโสจากตำหนักนภา ซึ่งอยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงก็ได้รับลูกบอลหินและกำลังเตรียมที่จะบินหนีไปทว่าคน ๆ นั้นกลับถูกรากของต้นไม้โบราณฆ่าในขณะที่เขากำลังจะหลบหนี และนั่นก็เป็นโอกาสของพอลซึ่งซ่อนตัวอยู่ในความมืดในตอนนั้นมีคนอยู่ไม่มากนัก นอกจากเขาแล้ว คนอื่น ๆ ก็ตายกันไปหมด ดังนั้นจึงไม่มีใครร
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1589
“ว่าแต่ เบนอยู่ไหน? หลายวันก่อนผมยังเห็นเขาฝึกซ้อมอยู่ และดูเหมือนว่าเขาจะจดจ่อกับมันมาก เมื่อสองวันก่อนเขามาขอโอสถจากผมตั้งสองเม็ด!” เฟนด์ก็นึกถึงเบ็นและถามอย่างอยากรู้อยากเห็น“เขาก็ไม่เลวเพราะเขาเป็นปรมาจารย์ขั้นเจ็ดแล้ว เขาฝึกฝนอย่างหนักยิ่งขึ้นเมื่อเขาเห็นว่าฉันทะลวงเข้าสู่ขั้นเริ่มต้นของระดับกึ่งเทพมาได้แล้ว เขายังบอกอีกว่าเขาจะตามคุณทันเพราะตอนนี้คุณไม่ได้ฝึกฝนเพิ่มเติม และกำลังรอพวกเราอยู่!” เซเลน่ายิ้มและมองไปที่เฟนด์อย่างรักใคร่ก่อนที่เธอจะพูดต่อ “ที่รัก ฉันไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่าจะได้ทะลวงไปสู่ขั้นต้นของระดับกึ่งเทพมาก่อนเลย! นอกจากพรสวรรค์ของฉันแล้ว ฉันต้องขอบคุณสำหรับโอสถที่ช่วยให้การฝึกฝน จนทำให้ฉันทะลวงผ่านไปอีกขั้นได้อย่างรวดเร็ว!”“ทั้งหมดนี้เป็นเพราะความพยายามของคุณ แม้ว่าคุณจะมีพรสวรรค์และทรัพยากรยุทธที่ยอดเยี่ยม แต่หากคุณไม่ฝึกฝนอย่างหนัก ทักษะยุทธของคุณก็คงไม่สามารถพัฒนาได้หรอก!” เฟนด์พูดด้วยรอยยิ้มทันใดนั้นเองผู้อาวุโสคนหนึ่งรีบวิ่งออกมาจากบ้านหลังใกล้เคียง และบินเข้ามาด้วยความตื่นเต้น“สุดยอดไปเลย! ฉันทำสำเร็จแล้ว! ในที่สุดฉันก็ทำสำเร็จจนได้! นายน้อยเฟนด์ฉันทำ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1590
สมาชิกตระกูลฮันท์นำคนจากตระกูลลาโกริโอ ตระกูลเชิร์ช และแม้แต่ผู้ที่มาจากตระกูลนอร์มันมายังที่ดินของตระกูลวู๊ด“เฟนด์เราควรทำยังไงดี? พวกเขามากันเยอะทีเดียว! ดูเหมือนพวกเขาจะมาหาเรื่องด้วยสิ!" เควินมีสีหน้ามืดมนหลังจากที่เขาเห็นสถานการณ์เบื้องหน้า แม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ได้นำสมาชิกทั้งหมดมา แต่คนที่มาก็ล้วนเป็นคนในระดับปรมาจารย์ คนจากสี่ตระกูลรวมกันได้ประมาณหนึ่งแสนชีวิต"ไม่ต้องกลัว! ถึงพวกเขาจะมีกันจำนวนมากแต่คนที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงนั้นมีไม่มากนักหรอก เมื่อเร็ว ๆ นี้ สมาชิกตระกูลวู๊ดของเราได้ทะลวงสู่ระดับเทพแท้จริงตั้งหลายคน ยิ่งไปกว่านั้นหลายคนในบรรดาลูกศิษย์ทั้งเก้าของผมก็ทะลวงเข้าสู่ขั้นกลางของระดับเทพแท้จริงได้แล้ว แถมพลังยุทธของพวกเขาก็หาที่เปรียบไม่ได้!" เฟนด์ยิ้มอย่างไม่ทุกข์ร้อน“พวกนั้นไร้ยางอายมาก ตระกูลลึกลับไม่ได้ถูกห้ามให้สู้กันโดยไม่มีเหตุผลอันสมควรหรอกหรือ? พวกเขาจะทำลายข้อตกลงลับนี้รึยังไง?” เควินกำหมัดแน่น "บ้าจริง! น่าเสียดายที่เราไม่อาจติดต่อตระกูลคาเบลโลและตระกูลแลงคาสเตอร์ได้ ไม่มีทางที่คนที่อยู่ห่างไกลขนาดนั้นจะมาช่วยเราได้!""ฮ่า ฮ่า ไม่ต้องห่วงหร
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1591
สีหน้าของผู้อาวุโสทั้งสามคนเปลี่ยนไปเป็นน่าสยดสยองขณะนั้น พอลเอามือไพล่หลังและพูดว่า “เราไม่มีทางเลือกอื่น หากเกิดการปะทะกันขึ้น ไม่ว่าจะเป็นเพราะเราหรือเพราะความขัดแย้งระหว่างตระกูลวู๊ด กับตระกูลอื่น ๆ เราทุกคนก็ควรก้าวออกไปสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับตระกูลวู๊ด! แค่เราสู้ ก็แปลว่าเรายังมีหวังที่จะมีชีวิตอยู่ ถึงเราจะไม่อยากสู้ เราก็ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว!” “แต่ผมเกรงว่าการเอาชีวิตรอดจากการต่อสู้ในครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย พันธมิตรของตระกูลวู๊ดไม่ได้อยู่ที่นี่ หากตระกูลฮันท์มาที่นี่เพียงตระกูลเดียวเดียว ตระกูลวู๊ดก็คงรับมือได้ แต่…แต่นี่ศัตรูกันกันตั้งมีสี่ตระกูล! ที่แย่ไปกว่านั้น สามในสี่ยังเป็นตระกูลลึกลับชั้นหนึ่งอีกต่างหาก! และพวกเขาก็มีจำนวนมากกว่าเราหลายเท่าอีกด้วย เราจะรอดไปได้ยังไง?” เห็นได้ชัดว่าผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งไม่มั่นใจและรู้สึกหวาดกลัวอยู่ในใจ ทำไมเขาถึงเลือกที่จะมาตระกูลวู๊ด และขอความช่วยเหลือจากพวกเขา? ถ้าเขาหาที่ซ่อนห่างไกลได้เอง มันคงจะปลอดภัยกว่านี้มาก! “สิ่งเดียวที่เราทำได้ในตอนนี้ก็คือเชื่อมั่นในตระกูลวู๊ด เฟนด์ต้องมีอะไรบางอย่างแอบซ่อนอยู่แน่ ไม่อย่างนั้นเ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1592
“เรามาที่นี่ทำไมน่ะหรือ? นายท่านวู๊ด เข้าเรื่องเลยแล้วกัน ลูกชายของคุณฆ่าลูกชายทั้งสองคนของผมและทำให้พวกเราหลายตระกูลที่นี่ต้องเผชิญกับสูญเสียครั้งใหญ่ในการแข่งขันครั้งก่อน! ถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องสะสางเรื่องนี้กัน ว่าไหม?”เควนตินหัวเราะออกมาเสียงดัง ความโหดเหี้ยมฉายชัดในดวงตาของเขา“เฟนด์ ในที่สุดเราก็พบคนฆ่าลูกชายทั้งสามคนของฉันแล้ว! และเป็นนายนั่นแหละ! ฉันต้องการคำสารภาพและคำอธิบายจากนาย!”แดริล หัวหน้าตระกูลนอร์แมนยืนมองมาข้างหน้าและถามเฟนด์ด้วยสายตาที่ชั่วร้าย น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง"ใช่! ผมฆ่าพวกเขาทั้งสามคนเอง กฎของการแข่งขันอนุญาตให้ผมทำเช่นนั้นนี่นา อีกอย่างลูกชายของคุณก็ต้องการฆ่าผม จะให้ผมยืนอยู่รอให้พวกเขามาฆ่าผมเฉย ๆ ผมก็ทำไม่ได้หรอก เห็นด้วยไหม?”เฟนด์ยักไหล่อย่างไม่แยแส เขากล้าที่จะยอมรับการกระทำของตัวเองโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย"ฮึ! ไอ้ส*รเลว! เป็นแกนี่เอง! ฉันรู้แล้ว! คุณกล้าที่จะยอมรับว่าฆ่างั้นสินะ?”แดร์ริลเดือดดาลราวกับลาวาเมื่อได้ยินคำสารภาพของเฟนด์ เขาโกรธมากจนกำหมัดแน่น สมาชิกตระกูลนอร์แมนคนอื่น ๆ ต่างจ้องมองไปที่เฟนด์ด้วยความโกรธไม่ต่างกัน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1593
เฟนด์ถากถางข้อเสนอของเควนติน “ก่อนการแข่งขันจะเริ่มขึ้น พวกคุณตั้งกฎและตกลงกันว่าหลังจากการแข่งขันจบลงจะจะไม่มีการแก้แค้นหรือบาดหมางเป็นการส่วนตัว กฎการแข่งขันถูกตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการถือเป็นคำขาด แต่พวกคุณก็ยังกลับคำ แล้วอะไรทำให้คุณคิดว่าผมจะเชื่อพวกคุณ” “เควนติน ฮันท์ คุณประเมินตระกูลวู๊ดของเราต่ำไป! คุณคิดว่าเราจะกลัวพวกคุณเพียงเพราะพวกคุณมีคนมากกว่าเราหรือ? ผมจะบอกคุณให้ ว่าเมื่อสงครามเริ่มต้นขึ้นเมื่อไหร่คุณจะต้องเสียใจที่วันที่คุณมาเหยียบที่ดินตระกูลวู๊ดของเรา!” แนชก็จ้องมองอีกฝ่ายอย่างเย็นชา “คุณก็รู้ว่าลูกชายของผมแข็งแกร่งที่สุดในตระกูลวู๊ด เพราะงั้นคุณจึงอยากหลอกให้เขาเชือดคอตัวเอง คิดว่าเราโง่ขนาดนั้นจริงหรือ?” “นายท่านฮันท์ คุณไม่กลัวที่จะถูกคนทั้งโลกหัวเราะเยาะในสิ่งที่ทำวันนี้เหรอ? ผมเดาว่าว่าคุณคงยังไม่รู้ว่าตระกูลไหนได้รับลูกบอลหินจากเขาเหมันต์กระจ่างไปใช่รึเปล่า? และคุณก็กลัวว่าตระกูลวู๊ดจะค้นพบบางสิ่งจากลูกบอลหินและทะลวงเข้าสู่ระดับเทพสูงสุด เพราะหากเป็นเช่นนั้น มันจะส่งผลกระทบต่ออันดับของตระกูลฮันท์ในบรรดาตระกูลลึกลับทั้งแปด เพราะอย่างนั้นคุณจึงใช้การแก้แค้นเป
Latest chapter
