Share
บทที่ 1460
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1461
“เกรงว่านั่นจะไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการ!”เธอไม่คิดว่าโจเอลจะพูดออกมาว่า “ฉันตั้งใจจะแต่งงานกับคุณและแต่งตั้งให้คุณเป็นภรรยาคนที่เก้าของฉัน แน่นอนคุณต้องอยู่กับฉันไปอีกสักพัก!”“ภรรยาคนที่เก้า?”เมื่อเธอได้ยินแบบนั้น มุมปากของลิลลี่ก็กระตุกเล็กน้อย เธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าเขาจะต้องการให้เธอเป็นภรรยาคนที่เก้าของเขาเธอไม่สนใจที่จะแต่งงานกับชายชราคนนี้ มันไม่ใช่เรื่องน่าภูมิใจเลย ถ้าข่าวนี้แพร่ออกไป นอกจากนี้ คงจะมีคนมากมายนินทาเธอลับหลังหากเธอแต่งงานกับเขาเพราะยังไงเสีย เธอก็ไม่เคยรู้จักโจเอลมาก่อน ถ้าเธอแต่งงานกับเขากะทันหันอย่างนี้ เห็นได้ชัดว่าเธอสนใจเพียงแค่ตำแหน่งของเขาอย่างไรก็ตาม เธอคิดว่าเธออยากฆ่าเฟนด์และแนชเพื่อแก้แค้นอย่างไร และคิดว่าหากเธอกลายเป็นภรรยาคนที่เก้า เธอก็จะสามารถสั่งให้นักสู้หลายคนจากตำหนักนภาออกค้นหาลูกชายของเธอได้ เธอจึงรีบตัดสินใจทันที"ก็ได้ ฉันยอมรับข้อเสนอของคุณ!”ลิลลี่พยักหน้า “แต่ในเมื่อฉันกำลังจะเป็นภรรยาคนที่เก้าของคุณ ฉันหวังว่าคุณจะประกาศข่าวนี้ให้ทุกคนทราบและเชิญบุคคลที่มีอำนาจมาร่วมงานแต่งของเรา คุณคิดว่าไง?”“ฮ่าฮ่า แน่นอนอยู่แล้ว ฉันจะไปเยี
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1462
ผู้อาวุโสลำดับที่แปดของตระกูลลาโกริโอรอคอยอย่างเงียบ ๆ หลังจากนั้นไม่นาน ในที่สุดลิลลี่ก็ออกมา"เกิดอะไรขึ้น? ฉันเดาว่าเขาเห็นด้วยกับข้อเสนอ? แต่ทำไมเขาถึงขอให้คุณอยู่ต่อลาะ? มีเรื่องอะไรสำคัญมากที่เขาจะต้องคุยกับคุณคนเดียว”เมื่อเขาเห็นลิลลี่กลับออกมา ผู้อาวุโสลำดับที่แปดก็รีบวิ่งเข้าไปหาอย่างรวดเร็วด้วยความรู้สึกสับสนลิลลี่อารมณ์ไม่ดี เธอยังคงรู้สึกขยะแขยงหลังจากถูกชายชราคนนั้นลวนลามเธอมองไปที่ผู้อาวุโสลำดับที่แปด “ออกไปจากที่นี่กันก่อนเถอะ” เธอพูด “เดี๋ยวฉันจะเล่าทุกอย่างให้ฟัง!”"ก็ได่!"ผู้อาวุโสลำดับที่แปดขมวดคิ้ว เขาบอกได้ว่าตอนนี้ลิลลี่กำลังอารมณ์ไม่ดี ดังนั้นเขาจึงไม่กล้ากดดันเธอต่ออีก เขาหยิบพรมบินออกมา ทั้งสองกระโดดขึ้นไปบนนั้นและบินออกไปไกลหลังจากที่พวกเขาบินมาสักพัก ในที่สุดผู้อาวุโสลำดับที่แปดก็ถามขึ้นว่า “คุณหนูใหญ่ เรายังต้องไปที่ตำหนักอินทรีทะยานหรือเปล่า?”ลิลลี่ไม่ได้ตั้งใจจะไปที่นั่น แต่เธอก็ครุ่นคิดและพูดว่า “ไปกันเถอะ จนถึงตอนนี้เราประสบความสำเร็จมาแล้ว อีกอย่าง เราไม่ควรละทิ้งโอกาสที่จะได้รับหญ้าวิญญาณ ในเมื่ออีกสามตำหนักรู้เรื่องนี้แล้ว ก็น่าจะไม่เป็น
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1463
“นายท่าน คุณหนูใหญ่หายไปสองสามวันแล้ว ทำไมเธอยังไม่กลับมาอีก? เธอไปไหน?”ณ ตระกูลลาโกริโอ พ่อบ้านอดไม่ได้ที่จะถามเทรนตัน“ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน มันก็เป็นเรื่องดีตราบใดที่เธอยังมีความสุข ฉันหวังว่าเธอจะอารมณ์ดีขึ้นเมื่อเธอกลับมาคราวนี้!”เทรนตันยิ้มอย่างขมขื่น “ฉันหวังว่าช่วงนี้ทุกคนจะฝึกฝนกันอย่างหนักนะ?” เขาพูดกับพ่อบ้าน “เหลือเวลาอีกไม่กี่วันก่อนจะไปประชุมที่บ้านของตระกูลคาเบลโล แต่ถึงเราไม่ได้ประชุม เราก็จะมุ่งหน้าไปสู่สถานที่อันตรายทั้งเจ็ดอยู่ดี นั่นเป็นเหตุว่าหากเราเพิ่มพลังการต่อสู้ได้ เราก็ควรทำ เพราะยังไงซะ สถานที่พวกนั้นก็เป็นที่ที่อันตราย สัตว์อสูรบางตัวอาจแข็งแกร่งพอ ๆ กับนักสู้ขั้นสุดท้ายของระดับเทพที่แท้จริงหรือแม้กระทั่งขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริง!”เทรนตันหยุดไปชั่วขณะก่อนจะพูดต่อว่า “เพราะยังไงซะ แม้แต่ฉันก็อาจไม่รอดถ้าฉันเข้าไป!”"ไม่ต้องห่วง ทุกคนกำลังฝึกซ้อมอย่างหนัก อย่างไรก็ตาม คนที่เข้าไปอย่างน้อยก็ต้องอยู่ในระดับกึ่งเทพ ไม่งั้นพวกเขาคงจะตาย!”ฮิลตัน ลาโกริโอ พ่อบ้านของตระกูลพยักหน้าและพูดออกมาในตอนนั้นเอง ทั้งสองก็สังเกตเห็นว่าพรมบินค่อย ๆ มุ่งหน้ามาทางพว
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1464
"อ่า ลูกหมายความว่าไงที่บออกว่ามันแทบไม่ต่างกัน! พ่อคิดว่าลูกแค่ออกไปเที่ยวสนุกข้างนอกเพื่อปรับความคิดของตัวเอง พ่อไม่คิดว่าลูกจะบอกเรื่องนี้กับสี่เผ่าโบราณ!”เทรนตันถอนหายใจอีกครั้ง "ลูกช่างโง่จริง ๆ เรามีสมบัติพวกนี้ แต่ตระกูลลึกลับอื่น ๆ จะต้องเกลียดเราแน่เพราะเราปล่อยให้ข้อมูลรั่วไหล สี่เผ่าโบราณไม่เคยเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องของตระกูลลึกลับ ครั้งนี้เราอาจได้รับผลตอบแทน แต่ในระยะยาวเราจะถูกกดขี่ มันสูญเสียมากกว่าได้ผลประโยชน์!”ขณะที่เทรนตันพูดอยู่เขาก็ค่อย ๆ นั่งลงอย่างสิ้นหวัง “พ่อเข้าร่วมกับตระกูลฮันท์และสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับพวกเขาแทบไม่ได้เลย” เขาพูดต่อ “พ่อไม่คิดว่าลูกจะทำให้พวกเขาเกลียดเราจริง ๆ! อ่า ลูกมีเจตนาดี แต่ลูกไม่ได้ทำอะไรเลย มีแต่จะลากให้พวกเราตกต่ำลง!”เขาไม่คิดว่าลิลลี่จะยิ้มหวานหลังจากที่เธอได้ยินแบบนั้น “พ่อคะ พ่อไม่อาจมองสิ่งต่าง ๆ จากมุมมองเก่า ๆ ของพ่อได้หรอก พ่อต้องคิดถึงอนาคต ในอดีตมันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ ตระกูลลึกลับจำนวนมากและสี่เผ่าโบราณไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของกันและกัน และเราก็ยังคงรักษาข้อตกลงนี้มาเป็นเวลานาน”“แต่ตอนนี้สถานการณ์มันเปลี่ยนไปแ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1465
เทรนตันเกือบจะเป็นลมลงไปตรงนั้น เจ้าตำหนักของตำหนักนภาอายุมากกว่าเขาหลายปี เขาจะต้องเรียกชายแก่คนนั้นว่าลูกเขยเหรอ?เขาเดินเซถอยไปข้างหลังและครู่หนึ่งเขาก็หายใจไม่ออก ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ใช่คนโง่และเข้าใจได้อย่างรวดเร็วถึงการเสียสละของลูกสาวตัวเองนอกจากนี้ เขายังเข้าใจด้วยว่าเรื่องนี้ได้รับการตัดสินแล้ว เขาไม่มีทางเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้ ถ้าเขาไม่เห็นด้วย เขาอาจจะต้องทำสงครามกับตำหนักนภาก็ได้เมื่อเจ้าตำหนักของตำหนักนภามาเยี่ยมเขาพร้อมกับพวกนักสู้และเสนอสินสอด เขาคงไม่อาจขวางพวกเขาไปที่ประตูได้ หากเขาไม่ละทิ้งศักดิ์ศรี เขาคงขุดหลุมศพให้ตัวเอง“ก็ได้ ในเมื่อลูกตัดสินใจเรื่องนี้แล้ว และถ้าทั้งสองเข้ากันได้ดี พ่อก็ไม่ขัดข้อง!”ในที่สุดเทรนตันก็ลุกขึ้นยืนและยิ้มหวาน “ถ้าเรามีตำหนักนภาสนับสนุน ตระกูลลึกลับอื่น ๆ คงไม่กล้าโจมตีเราแม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าเราทำให้ข้อมูลรั่วไหลไปก็ตาม แม้ว่าพวกเขาจะไม่อยากไว้หน้าเรา แต่อย่างน้อยพวกเขาก็ต้องให้เกียรติตำหนักนภา จริงไหม?”"แน่นอน! อีกไม่นานหนูจะกลายเป็นภรรยาคนที่เก้าที่ทรงพลัง!”ลิลลี่กำหมัดแน่น “ถ้าหนูได้ฝึกฝนในสถานที่อย่างตำหนักนภา หนูคงสามา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1466
“ถ้าเป็นแบบนั้น มันอาจจะได้ผลก็ได้!” ในที่สุดความกังวลของเทรนตันก็หาย เขาพยักหน้าด้วยความพึงพอใจจากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้าสองก้าวและลูบไล้ผมของลิลี่ขณะที่เขาคร่ำครวญออกมา “ลูกสาวของพ่อ ลูกโตแล้ว ตอนนี้ลูกรู้วิธีคิดและวางแผน แต่ลูกทุ่มเทเพื่อตระกูลลาโกริโอมากเกินไป”“พ่อกำลังพูดถึงอะไร? หนูคิดว่าโจเอล คอลลินส์เป็นคนจิตใจดี ถึงจะมีข่าวลือว่าเขาเห็นผู้หญิงเป็นของเล่นก็เถอะ แต่ในแง่มุมอื่น ๆ เขาก็ค่อนข้างเป็นคนดี อีกทั้งหลังจากที่หนูแต่งงานกับเขา ตระกูลของเราก็ไม่ต้องกลัวอะไรอีกแล้ว” ลิลี่ประคองตัวเอง และพกพาความมั่นใจไปเต็มเปี่ยมท้ายที่สุดเทรนตันก็พยักหน้าและพูดว่า “เอาล่ะ ลูกคงเหนื่อยมาก ดังนั้นลูกควรไปพักได้แล้ว พ่อจะขอให้ผู้อาวุโสประชุมเกี่ยวกับวัสดุเสริมประสิทธิภาพการต่อสู้พวกนี้นี้และให้ทุกคนแบ่งปันกันเพื่อให้ทุกคนสามารถใช้ของเหล่านี้สำหรับการฝึกซ้อมได้”แน่นอนว่าเจ้าตำหนักนภานั้นได้ชักนำผู้อาวุโสหลายคนมาในตอนเที่ยงของวันถัดไป พวกเขาส่งทรัพยากรเสริมประสิทธิภาพการต่อสู้จำนวนมากมาให้เป็นของขวัญในพิธีหมั้น เมื่อพวกเขามาถึงและตัดสินใจหมั้นหมายทันที จากนั้นงานแต่งงานก็ถูกตัดสินในจัด
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1467
พ่อบ้านไททัสซึ่งอยู่ข้าง ๆ พวกเขาทำหน้านิ่วคิ้วขมวด ในขณะที่เขาแสดงความคิดเห็น “ผมเกรงว่ามันจะไม่ง่ายอย่างนั้น”สีหน้าของเฟนด์หม่นลงในขณะที่เขาเปิดบัตรเชิญและอ่านเนื้อหาก่อนที่จะหันไปหาทุกคนที่อยู่ตรงนั้น “ภรรยาคนที่เก้าคือลิลลี่ ลาโกริโอ!” เขาบอกออกมา“ลิลลี่ ลาโกริโอเหรอ?” รอยยิ้มบนใบหน้าของผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งและผู้อาวุโสคนอื่น ๆ หม่นลงทันทีเมื่อข่าวถูกเปิดเผย พวกเขาตกตะลึงราวกับเห็นผีในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจว่าทำไมแนชถึงมีสีหน้าเคร่งขรึมเช่นนั้นบนใบหน้า ลิลลี่เคยเป็นภรรยาของเขา ซึ่งเป็นนายหญิงคนแรกของตระกูลวู๊ดแม้ว่าลิลลี่จะกระทำความผิดค่อนข้างมากที่ทำให้แนชเสียเกียรติ เมื่อเธอสมรู้ร่วมคิดกับสามผู้อาวุโสในการก่อกบฏ แต่ครั้งหนึ่งเธอกับแนชก็เคยแต่งงานกันมาก่อนพวกเขาจงใจสร้างความลำบากให้แนชในการให้เขาพาตัวเองไปในงานแต่งงานของลิลลี่หรือไม่? คนอื่นจะมองแนชอย่างไร? พวกเขาจะพูดถึงเรื่องนี้กันอย่างไร?“นี่มันเกินไปแล้ว ฉันจะพยายามเข้าใจอยู่หรอกถ้าพวกเขาเชิญตระกูลอื่น แต่ เจ้าตำหนักคอลลินส์ ควรรู้ว่านายท่านของเราเป็นอดีตสามีของลิลลี่ และช่างน่ารังเกียจที่เขาเชิญตระกูลวู๊ดของเรา!” ผ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1468
"ไม่ต้องห่วง ชนเผ่าโบราณทั้งสี่ มีข้อตกลงปากเปล่ากับตระกูลลึกลับอย่างเราอยู่ และเราจะไม่ยุ่งเกี่ยวกัน เป็นไปได้สูงว่าพวกเขาจะไม่ทำอะไรกับเราเลยแม้แต่น้อย” แนชพูดหลังจากคิดทบทวนสถานการณ์ และมากขึ้นเมื่อเขาเห็นว่าผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งมีความวิตกกังวลมากเพียงใด “อย่างไรก็ตาม งานแต่งงานครั้งนี้คงมีคนเข้าร่วมไม่มากนัก ถึงอย่างนั้นเราก็ต้องระมัดระวังเช่นกัน สมาชิกของเผ่าโบราณและตระกูลอื่น ๆ ก็จะเข้าร่วมงานแต่งงานนี้ด้วย ผมถึงแน่ใจว่าพวกเขาจะไม่ทำอะไรน่าอายเช่นนั้นที่นั่น”แนชหยุดชั่วขณะก่อนจะกล่าวเสริมว่า “อย่างไรก็ตาม ระหว่างการเดินทางกลับ เราคงต้องระมัดระวังมากหน่อย เพราะผมเกรงว่าพวกเขาจะซุ่มโจมตีเราระหว่างทางกลับบ้าน ยิ่งกว่านั้นมันคงไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรสำหรับพวกเขา หากจะฆ่าพวกเราสองคน หากพวกเขากำจัดศพได้ ก็ไม่มีอะไรต้องกังวล!”เฟนด์พยักหน้าเห็นด้วย “พ่อ มันจะไม่มีปัญหาหากพ่อ ผม และผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งเข้าร่วมงานแต่งงานในครั้งนี้กันแค่สามคน เพราะหากมีพวกเรามากเกินไป หากคนพวกนั้นซุ่มโจมตีพวกเรา คนที่มีพลังต่อสู้ต่ำกว่าจะถูกสังเวยทันที เรามีโอกาสที่จะเอาชนะพวกเขาได้มากกว่า หากพวกเขาไม
Latest chapter
