Share
บทที่ 1405
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1406
“เราควรทำอย่างไรดี? เราจะมีปัญหา ถ้าเขาทะลวงเข้าสู่ระดับการฝึกฝนอื่นไปได้จริง ๆ และดูเหมือนว่าเขาได้ทำแบบนั้นไปแล้วด้วย ตอนนี้รังสีของเขารู้สึกแตกต่างไปจากเมื่อก่อน!”เฮเลน่ามองไปที่เฟนด์ เธอคิ้วขมวดด้วยความกังวลเฟนด์มองไปข้างหลังเขา “ถ้าเราสองคนเอาชนะเขาไม่ได้ คนอื่น ๆ ก็จะเดือดร้อน อย่างนั้นเราถึงได้เปรียบ แต่เราจะทำแบบนี้ต่อไปไม่ได้ คุณไปฆ่าทุกคนในสนามต่อสู้อื่น ส่วนผมจะคิดหาวิธีขัดขวางเขา!”"อะไรนะ!"เฮเลน่าสูดหายใจเข้าเต็มปอดหลังจากที่เธอได้ยินเช่นนั้น "บ้าเหรอ? ตอนนี้เราแทบจะจัดการกับเขาไม่ได้ หากไม่ใช่เพราะเราสองคนร่วมมือกัน เราคงทำเช่นนั้นไม่ได้ ถ้าคุณพยายามที่จะจัดการกับเขาคนเดียว คุณตายแน่!”เธอไม่คิดว่าเฟนด์จะยืนกรานเช่นนี้ “เราไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากฆ่าสมาชิกตระกูลฮันต์ ตระกูลเชิร์ชตระกูลลาโกริโอ” เขากล่าวพร้อมยิ้มอย่างขมขื่น “นี่เป็นโอกาสที่หาไม่ได้ง่าย ๆ หลังจากที่พวกเขาได้ฆ่าคนของเราไปขนาดนั้น เราปล่อยให้พวกเขาไปไม่ได้ อีกอย่างเราจะปล่อยให้คลาวด์รอดชีวิตไปไม่ได้เช่นกัน!”“ฉันรู้ว่าเราปล่อยเขาไปไม่ได้ แต่ขนาดเราสองคนร่วมมือกันก็ยังดูเหมือนจะไม่พอที่จะสู้กับเขาในร
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1407
เฮเลน่ามองไปที่ดาเนียลล่าและเหวี่ยงดาบไปทางฝ่ายตรงข้าม เธอส่งรอยยิ้มออกไปเพื่อไม่ให้น้องสาวของเธอต้องกังวล "ไม่ต้องห่วงนายน้อยลำดับที่หนึ่งตระกูลฮันท์ได้รับบาดเจ็บสาหัส และตอนนี้เฟนด์ก็รับมือเขาได้เพียงลำพังแล้ว เขาขอให้ฉันมาช่วยที่นี่ก่อน แล้วเขาจะตามมาทันทีที่เขาฆ่าคลาวด์ได้!”"จริง ๆ เหรอ? ฉันรู้ว่าเขาทำได้ เยี่ยมมาก ทุกคนเอาเลย!”ดาเนียลล่ามีความสุขเมื่อได้ยินสิ่งนี้ จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของผู้คนเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ พวกเขาพุ่งเข้าหาคู่ต่อสู้อย่างเต็มกำลังคำโกหกสีขาวของเฮเลน่ามีประโยชน์จริง ๆ แรนดัลล์และคนอื่น ๆ ตื่นเต้นกับมันมาก ราวกับว่าอะดรีนาลีนพุ่งพล่านอยู่ในเส้นเลือดของพวกเขา ในทางกลับกัน ฝ่ายตรงข้ามที่ถูกทับถมอย่างนั้นก็ตกอยู่ในความโกลาหล การสู้กลับไม่ใช่เป้าหมายหลักอีกต่อไป มีเพียงความคิดถึงหนทางที่จะหลบหนีเท่านั้นที่ครอบงำจิตใจท่ามกลางความโกลาหล การฆ่าพวกเขาก็ไม่ได้ยากเย็นเท่าไหร่ ในขณะเดียวกัน ตระกูลวู๊ดและพันธมิตรก็แทบไม่สูญเสียใครไป“แกกล้าเผชิญหน้ากับฉันคนเดียวจริง ๆ เหรอ ไอ้นอกคอก ถ้าอย่างนั้นฉันจะจัดการกับแกก่อน!”คลาวด์กำลังจ้องมองที่เฟนด์ด้วยรังสีของความก้า
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1408
“อย่างนั้นเอง เยี่ยมมาก!”ดาเนียลล่าไม่รู้ว่าเฮเลน่าโกหก เธอดีใจเมื่อได้ยินเช่นนั้นทุกคนยังคงฆ่าฝ่ายตรงข้ามต่อไป พวกเขาไม่ปล่อยให้ใครรอไปแม้แต่คนเดียว พวกเขากวาดล้างกองทัพศัตรูออกไปจนสิ้น“นี่มันดีมากเลย เราสูญเสียคนไปไม่ถึงหนึ่งร้อยคน นี่คือชัยชนะของเรา ฮ่าฮ่า!"แรนดัลล์หัวเราะมีความสุขมาก"ถูกต้อง นี่มันดีเลย เราได้ล้างแค้นให้ทุกคนที่เสียชีวิตไปแล้ว!”วีนัสยิ้มอย่างตื่นเต้น เธอรู้สึกราวกับว่าหัวใจกำลังจะระเบิดเพราะความสุข“ครั้งนี้ ตระกูลฮันท์ ตระกูลเชิร์ชและตระกูลลาโกริโอจะต้องเผชิญกับสูญเสียครั้งใหญ่ ฉันแน่ใจว่าพวกเขายังคงมีอัจฉริยะมากมายเหลืออยู่ในตระกูล แต่คนเก่ง ๆ คงมาเข้าร่วมกันแข่งขันกันหมดแล้ว แล้วพอพวกเขาได้รู้ว่าคนเก่ง ๆ พวกนี้ตายจนหมด พวกเขาจะต้องตกใจจนสลบ หรือไม่ร้องไห้จนน้ำตาเป็นเผาเต่า!”ยูลก็ดีใจไม่ต่างกัน ในขณะนั้นเอง ทุกคนก็เริ่มรวบรวมของที่ริบมาจากการต่อสู้ดาเนียลล่าขมวดคิ้วเพราะเธอสังเกตุเห็นว่าเฮเลน่าดูไม่ค่อยมีความสุขนัก เธอกลับขมวดคิ้ว จ้องมองไปทางอื่น“พี่สาว ทำไมเฟนด์ยังไม่กลับมาอีก ถ้าคลาวด์ได้รับบาดเจ็บ ป่านนี้เขาก็น่าจะจัดการหมอนั่นได้ไปนานแล้ว!
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1409
ดาเนียลล่าตามไม่ทัน คลาวด์ในขั้นสูงของระดับเทพแท้จริงนั้นทรงพลังมากอยู่แล้ว ถ้าตอนนี้เขาอยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเทพที่แท้จริงอีกเฟนด์ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมกับเขาแล้ว"อะไรกัน? เฟนด์กำลังตกอยู่ในอันตราย ถ้าเขาถูกฆ่าล่ะ? เขาทำอย่างนั้นได้ยังไง? เมื่อเรากลับไปได้ ฉันจะบอกเรื่องนี้กับพ่อ!”ยูลเริ่มตื่นตระหนก ดวงตาเอ่อคลอไปด้วยน้ำ เธอกำลังจะสติหลุดแม้ว่าเธอกับเฟนด์จะเป็นพี่น้องต่างแม่กัน แต่เขาก็ยังใจดีกับทุกคน และดีกับเธอด้วย อย่างน้อยเขาก็ดีกว่าแลนซ์มาก นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมความกังวลจึงเกิดขึ้นในใจเธอ เมื่อเธอได้ยินว่าเฟนด์ล่อให้คลาวด์ออกไปเพื่อช่วยทุกคน "เฮ้อ ถ้าเขาไม่พาคลาวด์ออกไป คลาวด์ก็คงจะฆ่าทั้งฉันและเขา และเขาจะต้องมาช่วยคนของเขา หากเป็นอย่างนั้น พวกคุณทุกคนจะต้องตายกันหมด!”เฮเลน่าถอนหายใจ “เฟนด์เลือกที่จะเสียสละตัวเองเพื่อช่วยพวกเราทุกคน” เธอกล่าว “แต่เขาบอกว่าดาบบินของเขาเร็วมากและการหลบหนีก็ไม่น่าจะมีปัญหา!”"พี่หมายความว่าอะไร? มันไม่น่าจะมีปัญหาหรือ? แน่นอนว่าดาบเล่มนั้นเร็ว แต่ตระกูลฮันท์เป็นตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาตระกูลชั้นหนึ่ง และพวกเขาก็มีความเป็นมา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1410
แม้ว่าเฮเลน่าจะพูดอย่างนั้น แต่ดาเนียลล่าก็ยังกังวล เธอถอนหายใจเล็ก ๆ ด้วยความโล่งอกอย่างน้อยเฟนด์ก็มีความหวังเล็กน้อย หากเขายื้อได้นานขนาดนั้น ก็ยังพอมีโอกาสที่จะชนะแม้ว่าโอกาสนั้นจะริบหรี่ก็ตาม“เฮ้อ เราควรทำยังไงดี? รอเขาอยู่ที่นี่อย่างเดียวเหรอ?”ในที่สุด ดาเนียลล่าก็ถอนหายใจ และถามเฮเลน่าทุกคนมองไปที่เฮเลน่า อย่างน้อยที่สุด นอกจากเฟนด์แล้วก็มีเธอที่มีระดับการฝึกฝนและพลังต่อสู้สูงสุด อีกอย่าง ทุกคนคิดว่าพวกเขาควรฟังเธอเพราะเธอเป็นคนรักของเฟนด์เฮเลน่ามองทุกคนแล้วพูดช้า ๆ “เฟนด์บอกให้เราออกจากภูเขาโกเบ การแข่งขันกำลังจะสิ้นสุดลงในเร็ว ๆ นี้ ดังนั้นเราควรมุ่งหน้าไปยังเขตรอบนอกของป่า ถ้าเขารอด เขาจะมาหาเรา เราจะต้องรอเขาที่ไหนสักแห่ง!”"เอาล่ะ งั้นแยกย้ายกันก่อนแล้วกัน เราจะเหาะไปเป็นเวลาสองสามชั่วโมงก่อนที่จะพักผ่อนกันในคืนนี้เพื่อรักษาอาการบาดเจ็บของทุกคนและให้ทุกคนได้เติมพลังฉี พรุ่งนี้เช้าเราจะออกเดินทางกันอีกครั้งเพื่อไปยังเขตชายป่า!”ดาเนียลล่าพยักหน้า เธอรู้ว่าตอนนี้เธอทำได้แค่เพียงภาวนาให้เฟนด์“การต่อสู้สิ้นสุดลงแล้ว มีคนตายมากมาย!”ในขณะนั้น ผู้ชมที่เฝ้าดูจุดแสง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1411
“ฮ่าฮ่า! มาเลยนายน้อยคลาวด์! นายไม่อยากล้างแค้นให้น้องชายของนายหรือ? มาดูกันว่าจะจับฉันได้มั้ย ไอ้โง่! ยังอยากแก้แค้นอยู่เหรอ? ฝันไปเถอะ!” ภายในโล่แสงเหนือป่าไปนั้น เฟนด์ควบคุมดาบบินของเขาและเหินไปในอากาศด้วยความเร็วดุจสายฟ้า รักษาระยะห่างที่อีกฝ่ายไม่อาจโจมตีเขาได้ เขาหันกลับมาล้อเลียนอีกฝ่าย “ไอ้ส*รเลว! แกคิดว่าฉันตามแกไม่ทันเหรอ? แค่เพราะแกมีมีอาวุธวิญญาณระดับสูงสุด ก็อย่าอวดเก่งนักเลย!” คลาวด์โกรธจนกัดฟันกรอด จากนั้นเขาก็พลิกฝ่ามือหยิบกระดาษอักษรรูนออกมาและส่งพลังฉีเข้าไป กระดาษอักษรรูนเปล่งแสงบางอย่างออกมาทันที จากนั้นคลาวด์ก็แปะมันลงบนร่างกายของเขา ทันใดนั้นเอง ความเร็วของเขาก็เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า "อะไรวะนั่น?" เฟนด์อ้าปากค้าง เขาไม่เคยเห็นสิ่งนี้มาก่อน เมื่อเห็นว่าระยะห่างระหว่างพวกเขากระชั้นขึ้นเรื่อย ๆ ใบหน้าของเฟนด์ก็ซีดเผือดและดูไม่น่ามอง เขาล้อเลียนอีกฝ่ายไม่ออกแล้วในตอนนี้ ทว่าเขาเหาะจากทุกคนมาไกลแล้ว ในตอนนี้ดาเนียลล่าและคนอื่น ๆ น่าจะปลอดภัยแล้ว แต่เขาพบว่าแม้ตัวเองจะเพิ่มความเร็วจนถึงขีดสุด เขาก็ไม่สามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้ คลาวด์เร็วมาก และเขาก็จะไล่ตามเฟนด์
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1412
“ไอ้เด็กเหลือขอ! ไอ้เลวนี่มีไหวพริบมากเกินไป!”คลาวด์มองไปข้างหน้า เขาโกรธมากที่ตัวเองไล่ตามเขาไม่ทันอีกครั้งแล้วหัวใจของเขารู้ดีว่าเขาต้องฆ่าเฟนด์ให้เร็วที่สุด มิฉะนั้น ผลของโอสถจะหายไปในไม่ช้า เมื่อเม็ดยาใช้ไม่ได้ผล ฝ่ายที่ต้องถูกฆ่าตายคงเป็นเขาฟิ้ว!ความเร็วของเกมส์ไล่ล่าของทั้งคู่รวดเร็วมาก พวกเขาตัดผ่านอากาศไป“ฉันสงสัยว่าฤทธิ์โอสถจะอยู่ในร่างกายของเขาได้นานแค่ไหนกัน? กระดาษวิเศษของเจ้าสารเลวนั่น มันควรจะมีเวลาจำกัดด้วยไม่ใช่รึยังไง?”เฟนด์พึมพำกับตัวเองในขณะที่บินไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง"ไปลงนรกซะ!"ในเวลาเพียงไม่นานคลาวด์ก็ตามเขาทันอีกครั้ง เฟนด์ปรากฏตัวขึ้นในระยะการโจมตีของเขาอีกหน ดังนั้นเขาจึงกำหมัดแน่นและพุ่งออกไปทางเฟนด์อีกครั้งกรร!มังกรขนาดใหญ่สองตัวปรากฏขึ้นภายในไม่กี่วินาที พวกมันตรงมาหาเฟนด์ ขณะคำรามด้วยความโกรธ“มันบ้าอะไรวะ! เขาตามทันอีกแล้ว!”เม็ดเหงื่อหยดลงบนหน้าผากของเฟนด์ เขาต้องหยุดและหันกลับไปต่อสู้อีกครั้งแน่นอนว่าเขาใช้เทคนิคเดียวกับครั้งที่แล้ว เขาร่ายคลื่นประกายดาบทันที และหลบหนีไปด้วยดาบบินออกไปอีกครั้ง“หยุดอยู่ตรงนั้นนะ ไอ้เ*ร!”คลาว
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1413
คลาวด์อยู่อาการบาดเจ็บ เขาดูเหมือนจะเจ็บปวดเป็นอย่างมาก ร่างกายที่กระตุกอย่างรุนแรงของเขาแสดงให้เห็นว่าพลังของเขาลดลงอย่างรวดเร็วจากขั้นสูงสุดไปยังขั้นสูงของระดับเทพแท้จริง และจากนั้นก็จะลงไปสู่ขั้นกลางของระดับเทพแท้จริง... “พระเจ้า พลังของเขาได้ตกลงสู่ขั้นกลางของระดับเทพแท้จริงแล้ว แล้วก็ดูเหมือนจะยังลดลงอยู่อีกใช่ไหม?” เฟนด์เห็นว่าระดับการต่อสู้ของอีกฝ่ายยังคงลดลงหลังจากนั้นอีก เขาก็ตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อย ๆ อย่างนี้เฟนด์จะฆ่าอีกฝ่ายได้ง่ายขึ้นมาก เพียงแค่อดทนรอจนกว่าฤทธิ์ของยาหมดลง เจ้าสารเลวนั่นก็คงเป็นแค่หมาป่วยตัวหนึ่งเท่านั้น ในที่สุดการลดถอยนั้นก็หยุดลง ระดับการต่อสู้ของคลาวด์ลดลงไปยังช่วงเริ่มต้นของระดับกึ่งเทพ และเกือบลดลงไปถึงระดับปรมาจารย์ “โอ้ ขั้นต้นของระดับกึ่งเทพเหรอ?” เฟนด์ยิ้มอย่างมีความสุขและหัวใจของเขาก็โล่งขึ้นมาก ก่อนหน้านี้เขาถูกอีกฝ่ายไล่ล่าอย่างหนักจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด แต่ตอนนี้ผลของยาหายไปแล้ว ในที่สุดเฟนด์ก็ปลอดภัย ฟุ่บ! คลาวด์มองไปที่เฟนด์แวบหนึ่งแล้วหันหลังหนี ทว่าเฟนด์ไม่ปล่อยให้เขาได้ทำเช่นนั้น เฟนด์ปรากฏตัวต่อหน้าเขาในพริบตา “เฮ้ นายคิดว่
Latest chapter
