บทที่ 1308

คนเรามีความเห็นแก่ตัวโดยธรรมชาติ อย่าว่าแต่สูตรยาเม็ดระดับสามเลย เขาจะไม่ปล่อยให้นายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์เห็นสูตรยาเม็ดระดับสองด้วยซ้ำ

นั่นเป็นเหตุผลที่ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งตระกูลคาเบลโลเก็บหนังสืออย่างระมัดระวังอยู่เสมอ แม้แต่นายท่านคาเบลโลก็ไม่สามารถเข้าถึงได้ง่าย ๆ สิ่งที่เขาทำได้มากที่สุดคือพลิกกระดาษไปสองสามหน้าก่อนที่จะต้องส่งคืนหนังสือ

นั่นเป็นเหตุผลที่ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งตระกูลคาเบลโลไม่ลังเลแม้แต่เสี้ยววินาทีก่อนที่จะปฏิเสธทุกสิ่ง

"ช่างเถอะ ลืมมันไปเสีย ในเมื่อผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งตระกูลคาเบลโลไม่ไว้ใจพวกเราขนาดนัน แต่มีบางสิ่งที่คุณไม่อาจค้นพบได้ด้วยตัวเอง!”

เควนตินโบกมืออย่างไม่มีความสุขอย่างเห็นได้ชัด

"ถูกต้อง คุณถือหนังสือเล่มนั้นมาตั้งนาน แต่คุณก็ยังไม่พบอะไรเลยหลังจากผ่านเวลามาขนาดนี้ ผมว่าหนังสือเล่มนั้นคงจะมีแค่บันทึกการรักษาด้วยยาและสูตรยานิดหน่อย แต่คงไม่มีเรื่องการทะลวงสู่ระดับมหาเทพ!”

นายใหญ่ฮันท์ก็ยิ้มเช่นกัน “แต่ตั้งแต่คุณพูดเรื่องนี้ขึ้นมา ใคร ๆ ก็เดาได้ว่ายาเม็ดระดับสามและหญ้าวิญญาณระดับสี่นั้นมีอยู่จริง—และระดับมหาเทพนั้นมีอยู่จริงด้วย ท้ายที