LOGINShare
บทที่ 1134
Related chapters
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1135
"อะไรวะ?!" ราชาแห่งสงครามเองก็ต้องตกใจ เมื่อค้นพบว่าเขาต่อยลม เขารู้สึกได้ถึงลมเย็น ๆ ที่พัดผ่านหลังเขาไปหลังจากนั้น แล้วความกลัวก็คืบคลานไปหาเขา"ไม่นะ!" ราชาสงครามลาฟอยพร้อมที่จะหันหลังหนีทันที เมื่อเขาสัมผัสได้ว่ามีอะไรผิดปกติโชคไม่ดี เขาโดนซัดอย่างแรงจากด้านหลังตูม!ด้วยเสียงอึกทึกครึกโครมนั่น ราชาสงครามเจ็ดดาราได้ตายไปแล้ว“เป็นไปได้ยังไง? ราชาแห่งสงครามลาฟอยก็ถูกฆ่าเหมือนกันงั้นเหรอ !” วิลตันหน้าซีดเผือดด้วยความกลัว ทอดด์ที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็ตกใจเช่นกัน เขาคิดว่า ราชาสงครามลาฟอยน่าจะฆ่าเฟนด์ และคนอื่น ๆ ได้อย่างง่ายดาย อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าเขา ก็เป็นตัวพิสูจณ์แล้วว่าเขาคิดผิด“ที่รัก เจ้าหนุ่มเฟนด์นี่เก่งจริง ๆ เลยนะ!” อัลบ้าที่ยืนอยู่ตรงข้าง ๆ เธออ้าปากเหวอเล็กน้อย เธอถึงกับพูดไม่ออกเธอไม่คิดเลยว่าผู้ชายที่ลูกสาวเธอพูดถึงจะปรากฏตัวขึ้นจริง ๆ แถมเขายังเหนือกว่า และทรงอำนาจอีกด้วย“ใช่ เขาแข็งแกร่งมากมากจริง ๆ ! ผมเข้าใจแล้ว… ไม่แปลกใจเลยที่ลูกสาวของเรา…” ซาเวียนก็สั่นสะท้านไปทั้งตัวในตอนนี้ ไม่แปลกใจเลย ที่ลูกสาวของเขาอยากจะแต่งงานกับผู้ชายแบบนี้ ผู้ชายแบบน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1136
ทั้งทอดด์และวิลตันทรุดลงกับพื้นทันทีเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น หน้าของพวกเขาซีดเผือดด้วยความกลัวเฟนด์ค่อย ๆ ก้าวไปหาพวกเขาทีละก้าว มันทำให้พวกเขากลัวจนเหงื่อเย็น ๆ ไหลออกมาจากหน้าผาก ลางแห่งความตายทำให้พวกเขากลัวจนหายใจใม่ออก“ไอ้สารเลว ออกมา แล้วยอมรับความตายซะ!” ในตอนนี้เอง เสียงตะโกนโหวกเหวกก็ดังขึ้นมาจากทางเข้า เสียงนั่นดังราวกับเสียงกริ่ง ที่ค่อย ๆ แทรกซึมเข้าไปในหูของทุก ๆ คน“ใครจะรู้ล่ะ ว่าจะมีปรมาจารย์ระดับกึ่งเทพในเมืองวิญญาณแบบนี้!” แค่ฟังเสียง เฟนด์ก็รู้แล้วว่าเขาต้องเป็นปรมาจารย์ระดับกึ่งเทพแน่ เพราะมีเพียงปรมาจารย์ระดับกึ่งเทพเท่านั้นที่จะทำอะไรแบบนี้ได้ทว่า ระดับกึ่งเทพนั่นไม่ได้มีความหมายอะไรเลยในสายตาเฟนด์ เขาอยู่ในระดับแรกของเทพแท้จริงแล้ว“นั่น...นั่นหัวหน้าพรรคมังกรเขียวนี่ โอ้พระเจ้า เฟนด์ไปยั่วโมโหคนจากพรรคมังกรเขียวเข้าให้งั้นเหรอ?” ซาเวียนตกใจขึ้นมาทันทีเมื่อเขาได้ยินแบบนั้น รอยยิ้มที่มีอยู่จางหายไป กลับแทนทีด้วยความหาดกลัวอย่างไรก็ตาม พอคิด ๆ ดูแล้วก็ไม่น่ามีอะไรให้ต้องห่วง อย่างน้อยปรมาจารย์จากตระกูลนอร์ตัน และพวกบอดี้การ์ดส่วนใหญ่ก็ตายไปแล้ว บอดี้การ์ดที
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1137
ตอนนี้เอง วิลตันก็ยืนขึ้น ก่อนจะยิ้มอย่างเย่อหยิ่ง “เฟนด์ โอ้ เฟนด์… ฉันว่านายไม่น่าจะรู้สินะ ว่าเสือภูเขาที่นายฆ่าไป เป็นสมาชิกของพรรคมังกรเขียวน่ะ? นายกล้าอยู่ต่อจริง ๆ เหรอ? นายกล้าจริง ๆ สินะ! ฮ่าฮ่า… มันไม่สำคัญแล้วว่านายจะฆ่าฉันตอนนี้รึเปล่า สุดท้ายแล้ว พวกนายก็ต้องตายพร้อมฉันอยู่ดีนั่นแหละ! เฮ้อ พระเจ้าคงต้องดูแลตระกูลนอร์ตันอยู่สินะ ที่ทำให้ฉันรู้ว่าก่อนฉันจะตาย นายก็ต้องตายเหมือนกัน!”“ฮ่าฮ่า… นายยังตัวสั่นเหมือนหนูเจอแมวอยู่เลยเมื่อกี้นี้! ใครจะรู้ล่ะว่านายจะทำตัวยโสโอหังได้ไวขนาดนี้“ เฟนด์หัวเราะลั่นออกมาในตอนนี้ “ไม่ต้องห่วงนะ ฉันไม่ฆ่านายตอนนี้หรอก ฉันจะฆ่าคนจากพรรคมังกรเขียวก่อน แล้วค่อยกลับมาฆ่านาย ฉันจะทำให้นายเข้าใจ ว่าทำไมนายถึงกำลังจะตาย และใครกันแน่ที่เป็นคนที่นายจะมายั่วโมโหไม่ได้!”“ได้เลยไอ้น้อง! นายพูดเองนะ!” ทอดด์ตาเป็นประกายเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น ถ้าเฟนด์เลือกที่จะทำอะไรขึ้นมา เขาต้องฆ่าพวกเขาสองคนก่อนแน่ ใครจะรู้ว่าเฟนด์เลือกที่จะฆ่าคนจากพรรคมังกรเขียวก่อน เขาเย่อหยิ่งจริง ๆ บางที เฟนด์อาจถูกฆ่าตายไปก่อน แล้วหลังจากนั้นพวกเขาอาจจะรอดก็ได้ทอดด์จะไม่มีคว
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1138
“ไม่แปลกใจเลย…ไม่แปลกใจเลยจริง ๆ ว่าทำไมนายถึงได้เสนอหน้ามาไวขนาดนี้!” เฟนด์ ยิ้มและก้าวไปข้างหน้า “ก็ได้ ถ้าอย่างนั้น ฉันจะให้โอกาสนาย มาสู้กันตัวต่อตัว!”ลาน่าที่ยืนอยู่ข้าง ๆ พวกเขาก็พูดขึ้นมาว่า “นายนี่มันไร้ยางอายจริง ๆ เลยนะ เราซื้อของที่โรงประมูล แต่หลานชายของนายไม่อยากให้เราออกไปเพราะเขาแพ้ประมูล เขาเลยวางแผนที่จะใช้กำลังแย่งมันไป อีกอย่าง เป็นเรื่องจริงสินะที่ปู่ของเขาเป็นคนชั่วน่ะ!”ในทางกลับกัน อีธานพูดขึ้นมาว่า “พวกนี้เป็นคนจากพรรค จะดีแค่ไหนกันเชียว? ดีเหมือนกันนะที่ฆ่าไอ้พวกขยะไร้ประโยชน์นี่ เพราะจะได้ช่วยกำจัดขยะในเมืองวิญญาณด้วยไง แถมยังทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ในเมืองวิญญาณดีขึ้นอีกด้วย!”“อ้างเยอะจริง หน้าไม่อายเลยนะ!” ใบหน้าของชายชราเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธ เขาพุ่งเขาไปหาเฟนด์ทันที "รับมือ!"ประกายดาบที่แสนเฉียบคมพุ่งตรงไปที่เฟนด์ทันที ขณะที่ชายชราเหวี่ยงดาบของเขา มีพลังฉีจาง ๆ ผสมอยู่กับออร่าดาบด้วย!“นายเป็นปรมาจารย์ที่อยู่ในระดับแรกของสถานะกึ่งเทพจริง ๆ สินะ เป็นการโจมตีที่แข็งแกร่งจริง ๆ !” เฟนด์พูดอย่างเย็นชา หลังจากที่เขามองดูอีกฝ่าย เขาโบกมือ และออร่าดาบ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1139
จู่ ๆ นักสู้ทั้งหมดก็บินขึ้นไปบนฟ้าเพื่อเตรียมพร้อมที่จะฆ่าเฟนด์และคนอื่น ๆ เฟนด์ยิ้มออกมา พลางดูวงกลมสีดำบนท้องฟ้า เขารวมพลังฉีของเขาไปที่ดาบของเขาหึ่ง!ด้วยพลังฉีทำให้ดาบในมือของเฟนด์ส่งเสียงหึ่ง ๆ และสั่นสะเทือนเบา ๆ แล้วคลื่นดาบสีดำก็ค่อย ๆ ลอยขึ้นมา“คลื่นดาบสีดำงั้นเหรอ? พลังฉีอีก!”สีหน้าของหัวหน้าพรรคมังกรเขียวซีดเผือดเมื่อเห็นอย่างงั้น ดูเหมือนว่าเฟนด์จะใช้พลังฉีโจมตีตรง ๆ นี่เป็นทักษะที่อยู่เหนือเทคนิคคลื่นดาบอื่น ๆ มีเพียงนักสู้ที่มีเป็นเทพแท้จริงเท่านั้นที่จะเสกอะไรแบบนี้ขึ้นมาได้“คลื่นดาบ!”เฟนด์เหลียวมองไปที่ชายชุดดำจากพรรคมังกรเขียว ทุกคนกระโดดขึ้นไปบนฟ้า ก่อนที่เขาจะเหวี่ยงคลื่นดาบไปหาพวกเขาในชั่วพริบตา คลื่นดาบสีดำก็พุ่งเข้าไปพวกเขาในพริบตาเดียวเท่านั้น คลื่นดาบฉีนั้นทรงพลังมากปั้ง ปั้ง ปั้ง!เสียงระเบิดที่เปียกโชกก็ดังขึ้นมา ก่อนที่ชายที่อยู่บนฟ้าจะโดนผ่าเป็นสองส่วน ร่างของพวกเขาตกลงกับพื้นจู่ ๆ เลือดก็กระจายไปทั่วทั้งอากาศ แขกมากมายในงานแต่งต่างก็พากันตกใจ พวกเขากรีดร้องด้วยความกลัว ก่อนจะพากันหนีเข้ามุมคนที่กลัวจัดถึงกับเป็นลมล้มพับไปกับพื้น"พร
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1140
“นักรบสูงสุด? เทพสงครามงั้นเหรอ?"มีคน ๆ นึงที่บังเอิญยืนอยู่ตรงทางเข้า เขาถึงกับสูดหายใจดังเฮือกเมื่อได้ยินเช่นนั้น“ไม่แปลกใจเลย ที่ประกายของพวกเขาแปลก ๆ ! ไม่คิดเลยว่าเขาจะเป็นนักรบสูงสุด!”มีคนอุทานขึ้นมา“พี่ ผมได้ยินมาว่าพวกเขาเป็นนักรบสูงสุดกับเทพสงคราม! เฟนด์ต้องเคยเป็นมาก่อนแน่ เพราะเขาแข็งแกร่งมาก ให้ตาย นักรบสูงสุดนี่เป็นไอดอลของผมเลย!”เฮนดริกซ์รีบวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์เมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น เขาตื่นเต้นมากจนแทบจะกระโดดโลดเต้น“เขาเจ๋งมาก ผมอยากแต่งกับเขาจริง ๆ !”เชอร์ลี่ย์ดูเสียสติไปแล้ว พลางมองไปที่เงาของเฟนด์ทว่า เธอเองก็รู้ดีว่าเธอเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาคนนึง เธอไม่เหมาะกับนักรบสูงสุดอย่างเฟนด์เขาเป็นผู้ชายในฝันของสาว ๆ มากมาย“เด็กคนนั้นคือนักรบสูงสุดจริง ๆ …”ซาเวียนเสียงสั่น เขาสงสัยว่าเขาได้ยินผิดหรือเปล่า ก่อนหน้านี้ เขาสงสัยว่าเด็กคนนี้จะมาจริง ๆ รึเปล่า เพราะเขากลัวตระกูลนอร์ตัน เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเฟนด์จะกลายเป็นนักรบสูงสุด“เบาหน่อยพ่อ เรียกใครว่าเด็กนะ? พ่อต้องโดนคนรุมแน่ถ้าไปเรียกเขาแบบนั้น!”เฮนดริกซ์ทำหน้าบูดทันทีเมื่อเขาได้ยินแบบนั้น เขาเตือนพ่
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1141
ทุกคนต่างก็พากันคุกเข่าด้วยความชื่นชม และสีหน้าที่บ่งบอกถึงความขอบคุณของพวกเขาเฟนด์ถึงกับพูดไม่ออก เขายกมือขึ้นไปทางพวกเขา “ยืนขึ้นเถอะ!”หลังจากที่ทุกคนยืนขึ้น เขาก็พูดกับนายท่านซิมเมอร์ว่า “เรามีเรื่องต้องจัดการ นายท่านซิมเมอร์ เราอยู่ที่นี่นานกว่านี้ไม่ได้ รบกวนจัดการซากศพด้วยนะ ส่วนธุรกิจของพรรคมังกรเขียว ก็ยกให้ตระกูลซัมเมอร์แล้วกัน ถ้าใครถาม ก็บอกไป ว่าผมคือนักรบสูงสุด!”ตอนนี้ เขาหันไปมองเชอร์ลี่ย์และคนอื่น ๆ “และธุรกิจของตระกูลนอร์ตัน ก็จะตกไปอยู่ในมือของตระกูลแลงคาสเตอร์ด้วย!”“อย่ากังวลไปเลย ท่านนักรบสูงสุด เรารู้ว่าต้องทำอะไร!”นายท่านซิมเมอร์รู้สึกดีใจ ด้วยคำพูดของเขา ตระกูลซิมเมอร์สามารถกลายเป็นตระกูลที่ทรงอำนาจในเมืองสตาร์เวนได้แน่นอนว่า ในเมื่อเฟนด์พูดว่าตระกูลซิมเมอร์อาจจะต้องดูแลตระกูลแลงคาสเตอร์ด้วย สุดท้ายแล้ว ตระกูลซิมเมอร์ก็ได้ประโยชน์โดยไม่ต้องทำอะไรเลยด้วยซ้ำ เพราะเฟนด์ช่วยชีวิตเชอร์ลี่ย์ไว้หลังจากที่เฟนด์ครุ่นคิด เขาก็พูดขึ้นมาอีกว่า “ใช่ เราได้ทำลายโรงแรมแห่งนี้ และเราจะปล่อยเรื่องนี้ไปเฉย ๆ ไม่ได้ เราจะช่วยชดเชยด้วยเงินหนึ่งพันล้านเหรียญ!”เจ้าของโร
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1142
"จริงเหรอ? น้องโกหกพี่รึเปล่า?”เชอร์ลี่ย์ดีใจมากเมื่อเธอได้ยินอย่างงั้น คงจะดีมากถ้าเธอมีภาพเป็นที่ระลึกในโอกาสแบบนี้ นอกจากนี้แล้ว เพื่อนของเธอหลายคนคงอิจฉาเธอน่าดูถ้าเธอให้พวกเธอดูรูปนี้เฮนดริกซ์ยื่นโทรศัพท์ให้เธอดูอย่างรวดเร็ว รูปถูกถ่ายในช่วงเวลาที่สมบูรณ์แบบ เช่นเดียวกันกับเชอร์ลี่ย์ที่กำลังจูบเฟนด์ แสงในพื้นหลังทำให้ดูราวกับความฝัน"พี่ว่าไง? ไม่เลวเลยใช่ไหมล่ะ? รูปนี้ช่างสมบูรณ์แบบจริง ๆ !”เฮนดริกซ์มีความสุขมาก เมื่อเขาเห็นรอยยิ้มบนหน้าของพี่สาว"รูปนี้เท่าไหร่?”รอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์เปล่งประกาย เธอดูเหมือนสาวน้อยที่ชีวิตกำลังเบ่งบาน“เห ผมแค่ล้มเล่น ผมไม่กล้าขอเงินพี่หรอก ในเมื่อตอนนี้ธุรกิจของตระกูลนอร์ตันก็ตกเป็นของเราแล้ว และพี่ก็ช่วยเราไว้เยอะเลย!”เฮนดริกซ์หัวเราะคิกคัก “พี่น่าทึ่งจริง ๆ ที่ได้รู้ว่าเฟนด์เป็นผู้ชายที่ทรงอำนาจขนาดไหน! น่าเสียดายจริง ๆ ที่เราไม่คู่ควรกับเขา ถ้าผมเป็นผู้หญิงผมคงอยากแต่งงานกับเขาแน่ ไม่เป็นไรนะพี่ น่าเสียดายจริง ๆ แต่เราจะจดจำไว้ว่าทั้งหมดนี่มันเป็นโชคชะตา!”“น้องโตขึ้นเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นจริง ๆ สินะ เป็นผู้ใหญ่กว่าแต่ก่อนมากเลย!”
Latest chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2455
ตราบใดที่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการบ่มเพาะโอสถของเขา ทั้งสองคนจะทำอะไรตามต้องการก็ย่อมได้ สิ่งนั้นไม่กระทบอะไรกับเขาเลย“ถึงฉันจะดูแคลนหมอนี่ แต่เขาก็ยังกล้าเสมอ เขาก็คงจะมีความสามารถอยู่บ้าง เขาน่าจะผ่านสองขั้นตอนแรกได้อย่างไม่มีปัญหา” เกรย์สันพูดอย่างชัดเจนรูดี้มองไปที่เกรย์สันด้วยรอยยิ้มเย็นชาบนใบหน้าแล้วตอบว่า "นายดูมั่นใจกับหมอนี่มากเลยนะ ฉันจะคิดว่าทุกครั้งที่เขาพูดก่อนหน้านี้ล้วนเป็นเรื่องไร้สาระทั้งหมด“ฉันคิดว่าเขาอาจจะไปถึงขั้นที่สองก่อนที่เขาจะล้มเหลวโดยสิ้นเชิง! ฉันอยากเห็นจริง ๆ ว่าถ้าล้มเหลวขึ้นมา เด็กสารเลวคนนี้จะสู้หน้าเราได้ยังไง”เกรย์สันสูดหายใจเข้าลึก ๆ เขารู้สึกได้ว่าความโกรธของรูดี้ที่มีต่อเฟนด์นั้นลึกซึ้งกว่าของเขามากดวงตาของรูดี้ลุกเป็นไฟ เห็นได้ชัดว่าเขาเกลียดเฟนด์มากเพียงใดเกรย์สันหัวเราะอย่างเย็นชา "แล้วมาดูกันว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ฉันคิดว่าเขาน่าจะสามารถไปถึงขั้นตอนสุดท้ายได้ ถ้าเขาสามารถควบรวมอักขระทางยาได้ถึงร้อยเม็ดเขาก็น่าจะมาถึงระดับนั้น"หลังจากที่ทั้งสองพูดเรื่องเหล่านั้นออกมา พวกเขาก็ปิดปากเงียบพร้อม ๆ กับการมองดูเฟนด์โดยไม่พูดอะไรพวกเขามอง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2454
ผู้อาวุโสฮอร์สท์กระแอมเล็กน้อยในขณะที่เขาพูดต่อ “หลังจากที่เธอบ่มเพาะโอสถได้สำเร็จแล้ว ให้นำโอสถมาให้ฉันตรวจสอบ พวกเธอจะมีเวลาในการทดสอบทั้งสิ้นแปดชั่วโมง ถ้าเธอไม่สามารถบ่มเพาะโอสถได้ภายในแปดชั่วโมง ก็จะแปลว่าไม่ผ่านการทดสอบ ดังนั้นอย่าได้ช้าเกินไป”พวกเขาทั้งสามพยักหน้าแทบจะพร้อมกัน หลังจากผู้อาวุโสฮอร์สท์ให้คำแนะนำแล้ว เขาก็จัดให้มีคนงานสองสามคนคอยเป็นคนตรวจ มีผู้ดูแลยืนอยู่ด้านหลังทั้งสามคนเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่ทำอะไรผิดพลาดหลังจากนั้นผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็หันกลับมาและไปหาผู้สอบคนอื่น ๆ รูดี้หรี่ตาลง ขณะที่เขาเหลือบมองเฟนด์และพูดว่า "ขั้นตอนที่สำคัญที่สุดในการบ่มเพาะโอสถระดับหกคือขั้นตอนสุดท้าย แต่ขั้นตอนแรกก็ไม่ง่ายเช่นกัน ถ้านายรู้ว่าทำไม่ได้ ก็อย่าทำให้ต้องสิ้นเปลืองวัตถุดิบเลย ของพวกนี้ล้วนมีราคาค่างวด ต่อให้นายจะขายตัวเองเป็นทาสก็ยังไม่พอให้ซื้อของพวกนี้!”เฟนด์ถอนหายใจออกเบา ๆ หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขาเบื่อเกินกว่าจะอ้าปากพูดด้วยซ้ำ เขาตัดสินใจที่จะเพิกเฉยต่อผู้ชายคนนั้นและทุกสิ่งที่จะออกมาจากปากเขา ถึงโต้ตอบไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดี
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2453
เกรย์สันหรี่ตาลงขณะที่เขามองเฟนด์ด้วยความโกรธเช่นกัน เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ดูเหมือนว่าวันนี้ นายจะมาที่นี่เพื่อหาเรื่องขายหน้าให้กับตัวเองเท่านั้น"หลังจากพูดจบเกรย์สันก็หันหลังกลับและเงียบไป เสียงความขัดแย้งหยุดลง และทุกคนรอบ ๆ ก็เริ่มกระซิบกระซาบกันผู้อาวุโสฮอร์สท์มองเฟนด์อย่างมีความหมาย ราวกับว่าเขามองเฟนด์ในมุมมองที่ต่างออกไป ทันใดนั้นผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็อยากรู้เรื่องของเฟนด์อย่างไม่น่าเชื่อ แต่ในขณะนั้นเขาไม่อาจพูดอะไรออกมาได้เมื่อเขาเห็นว่าทุกคนได้จับกลุ่มกันเรียบร้อยแล้ว ผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็โบกมือแล้วพูดว่า "มากับฉัน!"ทุกคนติดตามผู้อาวุโสฮอร์สท์ไปเป็นกลุ่ม ๆ ผู้อาวุโสฮอร์สท์เข้าไปในเรือวิญญาณ ภายในเรือเต็มไปด้วยผู้คนที่กำลังรีบร้อนพวกเขาเดินตามหลังผู้อาวุโสฮอร์สท์ไปอย่างใกล้ชิด เดินลัดเลาะไปตามทางก่อนจะมาถึงห้องกว้างขวางในที่สุด ห้องกว้างขวางมากจนเรียกได้ว่าห้องโถงเลยทีเดียวทันทีที่พวกเขาก้าวเข้าไปในห้อง ทุกคนก็สามารถสัมผัสได้ถึงรังสีของโอสถที่หนาแน่นรอบ ๆ บรรยากาศ พื้นที่ในห้องนี้ใหญ่เกินพอสำหรับพวกเขาแปดสิบคนเฟนด์ประเมินสถานการณ์เล็กน้อย ห้องนี้ใหญ่พอที่จะรองรับคน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2452
พวกเขาถาโถมข้อกล่าวหาและดูหมิ่นมามากเกินไป ถึงเขาจะไม่อยากโต้เถียงกับคนพวกนี้ แต่เขาก็ยังถูกบังคับให้ต้องเงยหน้าขึ้นมาอย่างช้า ๆ อยู่วันยันค่ำเขามองเข้าไปในดวงตาของรูดี้ซึ่งเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน ราวกับเขาเป็นเพียงแมลงในสายตาของรูดี้เฟนด์หัวเราะอย่างเย็นชา “แล้วนายได้ยินเสียงสุนัขที่เห่าดังที่สุดแล้วหรือยังล่ะ?”คำพูดเหล่านั้นสามารถเยาะเย้ยทุกคนที่นั่นได้สำเร็จ เขาเปรียบเทียบกิลเบิร์ตกับสุนัขและเย้ยหยันทุกคนที่ฟังสุนัขตัวนั้นเห่า มันทำให้การแสดงออกบนใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปกิลเบิร์ตเกือบจะลืมความโกรธของตัวเองไปแล้ว เขาไม่อยากจะเชื่ออะไรด้วยซ้ำว่าเฟนด์จะสามารถขจัดคำดูถูกดูแคลนทั้งหมดลงได้ แต่ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้นกิลเบิร์ตหันกลับมาจ้องมองเฟนด์ด้วยใบหน้าแดงก่ำจากความโกรธเขาอยากจะตะโกนกลับแต่ถูกรองเหรัญญิกปรามไว้ "ดูเหมือนว่านายจะไม่อยากเข้าร่วมการทดสอบแล้วสินะ!"ประโยคนั้นเพียงประโยคเดียวก็ทำให้กิลเบิร์ตไม่อาจพูดอะไรออกมาได้อีก กิลเบิร์ตตระหนักได้แล้วว่าเขาได้ทำให้รองเหรัญญิกขุ่นเคืองอย่างหนักหากเขายังคงยืนกรานที่จะต่อปากต่อคำกับเฟนด์ รองเหรัญญิกอาจจะดึงเขาออกไปจริง ๆ แล้วเขาจะ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2451
“สมองหมอนั่นจะต้องมีอะไรผิดปกติจริง ๆ นั่นแหละ เขาคิดจริง ๆ หรือว่าเขาอยู่ในระดับเดียวกับอีกสองคนที่อยู่ตรงหน้าเขา แค่เพราะไปยืนอยู่กลุ่มเดียวกัน? นั่นน่าจะตลกมากเกินไปหน่อยนะ…”“ฉันนึกว่าการทดสอบจะเข้มงวดและจริงจังเสียอีก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะได้เห็นอะไรแบบนี้ ทำเอาฉันขำจนปวดท้องเลยล่ะ…”แอนดรูว์ขมวดคิ้วอย่างรู้สึกอับอาย รองเหรัญญิกโกรธจนตัวสั่นหลังจากได้ยินคำพูดของกิลเบิร์ต เขานึกอยากจะพุ่งตัวไปไปตบกิลเบิร์ตสักสองสามครั้งกิลเบิร์ตเพิกเฉยต่อชื่อเสียงของวิมานโอสถอย่างเห็นแก่ตัวที่สุด พวกเขาแทบอยากจะมุดดินหนี ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น นี่จะเป็นความอัปยศอดสูที่วิมานโอสถไม่อาจจำกัดทิ้งได้รองเหรัญญิกตะโกนออกไปว่า "หุบปากเดี๋ยวนี้! นายกำลังพูดเรื่องบ้าอะไร ถ้าไม่อยากเข้าร่วมการทดสอบ ก็ไสหัวไปซะ!"รองเหรัญญิกโกรธมาก ขณะที่เขาพูดเช่นนั้น สีหน้าของเขาดูอดสูอย่างไม่น่าเชื่อ เขายังคิดจะฆ่ากิลเบิร์ตให้ตายเสียเดี๋ยวนี้ เมื่อถูกตำหนิเช่นนั้นก็ทำให้กิลเบิร์ตตระหนักได้ว่าเขาพูดผิดไปถึงกระนั้นก็ไม่มีทางที่เขาจะถอนคำพูดเหล่านั้นกลับคืนมา เขากระแอมเบา ๆ ก่อนที่จะรีบหันศีรษะไปซ้ายทีขวาที อย่างไม่กล้
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2450
ไม่มีใครรู้ดีไปกว่ารองเหรัญญิกว่าโอสถระดับหกหมายถึงสิ่งใด ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา วิมานโอสถรับบัณฑิตมาจำนวนนับไม่ถ้วน แต่มีไม่มากนักที่จะได้กลายเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับหกจริง ๆคอนสแตนซ์ยิ้มอย่างมีความหมายขณะที่เขาเอ่ยถาม "รองเหรัญญิกคนนี้มีความสามารถหลากหลายจริง ๆ ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าวิมานโอสถจะมีอัจฉริยะกับเขาด้วย ผมไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย"ริมฝีปากของรองเหรัญญิกกระตุก เขาต้องการอธิบายตัวเอง แต่ถ้าเขาบอกว่าเฟนด์ไม่สามารถสกัดโอสถระดับหกได้ และมีเพียงพรสวรรค์ในการสร้างอักขระทางยาเท่านั้น มันคงจะกลายเป็นเรื่องตลกครั้งใหญ่ และทุกคนคงจะหัวเราะเยาะวิมานโอสถเป็นแน่แต่ถ้าเขายังคงดื้อรั้นต่อไป พอถึงเวลาต้องบ่มเพาะโอสถ เฟนด์ก็จะเปิดเผยความจริงข้อนั้นออกมา เมื่อนั้นความอัปยศอดสูก็จะยิ่งหนักข้อขึ้นเขาถึงกับมือสั่น ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยรู้สึกเหมือนตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากเช่นนี้มาก่อน เขารู้สึกเหมือนกำลังถูกกักขังอยู่ในกำแพงอีกสองด้าน ทุกคนคิดว่ารองเหรัญญิกกำลังวางแผนที่จะใช้ความเงียบเพื่อตอบคำถามเมื่อเห็นกับตาว่ารองเหรัญญิกไม่ตอบอะไรออกมาแต่ทว่าคอนสแตนซ์คล้ายกับจะไม่เ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2449
เฟนด์เป็นคนเดียวที่ยังคงยืนอยู่ ขณะนั้นเขาดูคล้ายกับกำลังลังเลและดูเหมือนกำลังรออะไรบางอย่างอยู่ ขณะที่รองเหรัญญิกพูดจบ ผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็จ้องมองมาอย่างอยากรู้อยากเห็นแม้ว่าดวงตาของเขาจะดูเป็นประกายมากขนาดไหน แต่เฟนด์ก็ยังคงรู้สึกถึงความเฉียบคมภายใน ราวกับว่าเขาจะถูกตัดสิทธิ์หากเขาไม่ขยับริมฝีปากของเฟนด์กระตุกอย่างช่วยไม่ได้ เขารีรอต่อไปไม่ได้แล้ว จึงได้แต่เดินไปยังพื้นที่ที่เขาวางแผนไว้ก่อนหน้านี้ในตอนแรกเฟนด์ไม่ได้ดึงดูดความสนใจใครมากนัก เขาอาจจะเป็นคนสุดท้ายที่ปรากฏตัวขึ้น ไม่มีใครจำเขาได้ ต่อให้เขาจะมาจากวิมานโอสถ แต่นอกจากคนที่เคยพบเขาแล้ว ก็ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นใครขณะที่เขาเคลื่อนตัวไปทางทิศตะวันตกต่อไป ทุกคนก็เริ่มจ้องมองไปที่เขา ใบหน้าของรองเหรัญญิกก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นบูดบึ้งเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าเฟนด์กำลังมุ่งหน้าไปทางใด“ผู้ชายคนนั้นคิดจะไปต่อหลังรูดี้หรือเปล่า? เขาคิดจะพิสูจน์ตัวเองด้วยการกลั่นโอสถระดับหกด้วยหรือ?”“ก็คงเป็นแบบนั้น เว้นแต่เขาจะเป็นคนโง่เง่าที่ไม่ทันได้ฟังกฎการตัดสินให้ดี ไม่งั้นคงไม่เดินไปแบบนั้นหรอก เขาเป็นใคร ทำไมฉันไม่เคยได้ยินอะไรเกี่ยวกับเขาเลย
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2448
กิลเบิร์ตทำท่าราวกับกลืนแมลงวันเข้าไปสองสามตัว เขาคาดหวังว่ารองเหรัญญิกจะพูดคำเหล่านั้นกับเขาเสียอีก แต่กลับกลายเป็นว่ารองเหรัญญิกไม่ละสายตามามองเขาเลยแม้แต่วินาทีเดียวรองเหรัญญิกฝากความหวังทั้งหมดไว้กับเฟนด์ราวกับว่ากิลเบิร์ตและแอนดรูว์มาที่นี่เพื่อเพิ่มจำนวนคนเท่านั้นแอนดรูว์มีสีหน้าขมขื่นเช่นกัน ในอดีตเขาขัดแย้งกับกิลเบิร์ตมามากมาย และความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ไม่อาจพัฒนาไปในทางที่ดีได้แต่ต้องขอบคุณเฟนด์ที่ทำให้เขาสามารถวางเฉยต่อความแค้นทั้งหมดที่เคยมีได้แอนดรูว์พูดด้วยใบหน้าที่มืดมน “รองเหรัญญิก ดูเหมือนคุณจะฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่เฟนด์เลยนะ“แต่คุณก็น่าจะเตือนเฟนด์สักหน่อยว่าต่อให้เขาจะมีพรสวรรค์ค่อนข้างดี แต่ก็ไม่ควรหยิ่งผยองเกินไป”แอนดรูว์โกรธมากในขณะนั้นและอดไม่ได้จริง ๆ ที่จะต้องเอ่ยคำดูแคลนที่สุดเช่นนั้นออกมากิลเบิร์ตกล่าวเสริมอย่างรีบร้อนทันที “แอนดรูว์พูดถูก แม้ว่าพรสวรรค์ของเฟนด์จะค่อนข้างดี แต่เขาก็ไม่ควรหยิ่งผยองนัก คำพูดพวกนั้นไม่ได้ช่วยอะไรเลยสักนิด”เฟนด์ถึงกับพูดไม่ออกเมื่อถูกคนทั้งสองเหยียบย่ำ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเฟนด์ไม่ได้เอ่ยปากเลยสักคำ แล้วเขาจะเอาเวลา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2447
ในตอนแรก คอนสแตนซ์และซีนย์เพียงยืนเคียงข้างกันโดยไม่สนใจเรื่องนี้ พวกเขาต้องการปล่อยให้สถานการณ์ดำเนินต่อไปอย่างที่ควรจะเป็น แต่เมื่อว่าเกรย์สันและรูดี้เริ่มเถียงกันมากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งสองคนก็ถูกบีบให้ต้องทำอะไรสักอย่างพวกเขาถูกบีบให้ต้องแยกรูดี้และเกรย์สันออกจากกัน นั่นก็เพราะ การทะเลาะกันของเด็ก ๆ ควรจะมีขีดจำกัด เพราะหากมันเกินขีดจำกัดไปแล้ว นั่นจะส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของพวกเขา นี่คือสิ่งที่รูดี้และเกรย์สันเองก็ไม่อยากเห็นเป็นเวลาเกือบสิบห้านาทีแล้ว ผู้อาวุโสฮอร์สท์นั่งบนเก้าอี้ ขณะมองดูการทะเลาะวิวาทและการพูดคุยกันอย่างเฉยเมย เมื่อหมดเวลาเขาก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้เสียงปรบมือดังขึ้นตอนที่เขาจะพูดว่า "เอาล่ะ หมดเวลาแล้ว ทุกคนต้องตัดสินใจได้แล้วว่าจะพิสูจน์ความสามารถของตัวเองยังไง”“ฉันไม่คิดว่าฉันจะต้องบอกอะไรพวกนายทุกอย่างหรอกนะ ตอนนี้ก็แยกออกเป็นกลุ่มเสีย ผู้ที่ต้องการรวมอักขระทางยาจะยืนอยู่ทางทิศตะวันออก“ผู้ที่ต้องการแยกแยะวัสดุสามารถยืนอยู่ตรงกลางได้เลย และหากจะพิสูจน์ตัวเองด้วยกันบ่มเพาะโอสถให้ไปยืนที่ทางทิศตะวันตก“ถึงอย่างนั้นฉันก็ต้องขอเตือนทุกคนก่อน หากทุกคนต้องการ
