บทที่ 6 

บทที่ 6 

         อัครวัฒน์เดินเข้าห้องน้ำแล้วล้างหน้าด้วยน้ำเย็นๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพื่อลบล้างภาพของคู่หมั้นที่ชุ่มโชกไปด้วยเลือดแดงฉาน สุดท้ายเขาก็ต้องหยุดเพราะมันไม่ได้ช่วยอะไร แต่สิ่งที่ชัดเจนอยู่ในสายตาของเขาขณะนี้อีกภาพคือภาพใบหน้าของชายหนุ่มที่ขอบตาลึกโหลหนวดเคราเฟิ้มรุงรังเรือนดกดำยาวยุ่งเหยิง... ไร้คราบคุณโดมผู้งามสง่าแสนสำอางเช่นหนุ่มเจ้าสำราญที่หญิงสาวครึ่งค่อนโลกใฝ่ฝันถึงเหมือนในวันวาน ดวงตาสีน้ำเงินเข้มนั้นหม่นมัวเต็มไปด้วยความหมองหม่น เมื่อนึกถึงจุดร้าวฉานที่นำไปสู่การสูญเสียที่ไม่ว่าเขาหรือเนวินก็ไม่มีวันได้มันกลับคืนมา... 

จุดร้าวฉานของเขากับเนวินนั้นมาจากการเสียชีวิตของ เนวิกา น้องสาวเนวินซึ่งต่างมารู้กันภายหลังว่าเธอกำลังตั้งครรภ์ได้สามเดือนและอัครวัฒน์ก็ถูกกล่าวหาว่าเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบ ทำน้องสาวของเนวินท้องแล้วไม่ยอมรับทำให้ เนวิกาต้องฆ่าตัวตาย เพราะช่วงเวลานั้นเขากับเนวิกาไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ แต่ความจริงแล้วเขากับเนวิกาไม่เคยมีความสัมพันธ์กันเกินเลยมากกว่าคำว่าเพื่อนเลยสักนิดเดียว แต่ไม่มีใครเชื่อและเนวินก็ฝังใจเจ็บว่าเขาคือต้นเหตุ การตายของเนวิกาและพยายามหาทางแก้แค้นทำร้ายเขามาตลอดทั้งทางตรงและทางอ้อม

จนตอนนี้ที่เนวินทำสำเร็จ เนวินได้ทำลายดวงใจของเขาจนป่นปี้โดยที่ตัวเนวินเองก็เพิ่งรู้ว่า คนที่ทำเนวิกาท้องนั้นคือเพื่อนชายอีกคนซึ่งอยู่ในกลุ่มเพื่อนๆ กลุ่มเดียวกันนั่นเอง และเพื่อนชายคนนั้นก็ฆ่าตัวตายตามเนวิกาไปโดยที่ไม่มีใครรู้ว่าสาเหตุการฆ่าตัวตายของเขาคืออะไร มีเพียงคนเดียวที่รู้ดีคืออัครวัฒน์ซึ่งพยายามจะบอกแก่เนวินหลายครั้งแล้วว่าตนไม่ใช่คนที่ทำเนวิกาท้องแต่เนวินก็ไม่ยอมฟัง สุดท้ายก็เกิดเรื่องเศร้าขึ้น

ในวันที่เขาตามจับตัวเนวินได้และต้องการจัดการกับเนวินขั้นเด็ดขาดนั้นอัครวัฒน์ได้นำหลักฐานทุกอย่างที่ตนพยายามจะบอกแก่เนวินหลายครั้งหลายครามาให้เนวินดูเพื่อยืนยันความบริสุทธิ์ของตนเองและเพื่อให้เนวินตาสว่างว่าสิ่งที่เนวินพยายามทำนั้นมันคือความเข้าใจผิดมาตลอด

ซึ่งก่อนหน้านี้ตัวอัครวัฒน์เองคิดว่าไม่ควรจะรื้อฟื้นเรื่องนี้ขึ้นมาเพราะมันจะเป็นการขุดคนตายมาขายให้อับอาย อะไรที่ควรจะจบสิ้นก็ควรจะจบไป แต่อัครวัฒน์ไม่คิดเลยว่าเนวินจะแค้นเขาถึงขนาดคิดทำร้ายกันจนนำไปสู่การสูญเสียชีวิตเช่นนี้ และเมื่อเนวินได้รับรู้ความจริงทุกอย่างจากจดหมายและเทปวีดีโอของเพื่อนชายคนนั้นที่อัดไว้และได้นำมันมาให้กับอัครวัฒน์ก่อนจะฆ่าตัวตาย ทำให้เนวินถึงกับเข่าทรุดหมดแรงเมื่อทุกสิ่งที่ทุกอย่างที่ทำมานั้นมันมาจากความเข้าใจผิดของตนที่คิดไปเองทั้งสิ้น...

          อัครวัฒน์รู้ดีว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันมาจากทิฐิที่ต่างคิดจะเอาชนะคะคานกันระหว่างเขากับเนวินทั้งสิ้น จึงทำให้ผู้บริสุทธิ์เช่นชลิตาต้องมารับเคราะห์กรรม... นั่นคือสิ่งที่ทำให้ชายหนุ่มทั้งสองรู้สึกผิดอยู่มิวายซึ่งเหตุผลข้อนี้เองทำให้เนวินสำนึกได้ในวาระสุดท้ายของชีวิตที่เนวินเป็นผู้ตัดสินใจจบชีวิตตนเองเพื่อชดใช้ให้แก่ชลิตา

เนวินเลือกที่จะใช้วิธีเดียวกันกับที่ชลิตาใช้เมื่อได้รับรู้ความจริงซึ่งแม้อัครวัฒน์จะแค้นใจมากถึงขนาดจะฆ่าเขาได้แต่เนวินก็เลือกที่จะจบชีวิตตนเองโดยไม่ให้ใครสูญเสียอีกและเพื่อไม่ให้คนที่เขาเข้าใจผิดมาตลอดต้องมาแปดเปื้อนเพราะตน การฆ่าตัวตายของเนวินทำให้อัครวัฒน์เสียใจอยู่บ้างและคิดว่าการสูญเสียมันคงจบสิ้นเพียงเท่านี้ เขายกโทษให้เนวิน...

แต่เหนือสิ่งอื่นใด ผู้ชายคนนั้น คนที่ลักพาตัวชลิตาไปให้เนวินมันยังจะต้องชดใช้...

“ถึงยังไงแกก็จะต้องชดใช้...”

อัครวัฒน์ขบกรามแน่นด้วยความแค้นใจที่ยังไม่ได้สะสางกับผู้สมรู้ร่วมคิดอีกคน... ยิ่งได้รับรู้ว่าชลิตาใจเด็ดถึงขนาดต่อสู้สุดกำลังจนสุดท้ายเธอได้ใช้เศษแจกันจีนโบราณปาดคอของตนเพื่อหนีเงื้อมมือคนที่คิดข่มเหงเธอเขาก็ยิ่งแค้น... เธอปลิดชีพตัวเองด้วยเศษแจกันแตกๆ เพื่อรักษาเกียรติของตน... โอ ชลิตา เธอช่างเป็นผู้หญิงที่ใจคอเด็ดเดี่ยวยิ่งนัก...

หากชายคนนั้นไม่ลักพาตัวเธอไป เธอก็คงไม่จบชีวิตลงอย่างน่าเศร้า ยิ่งคิดอัครวัฒน์ก็ยิ่งแค้นใจ ยิ่งคิดใจของเขาก็ยิ่งเหมือนแหลกสลายไปพร้อมๆ กับควันไฟที่ล่องลอยออกจากปล่องเมรุในวันเผาศพของเธอ... แม้เหตุผลที่เนวินทำร้ายชลิตาจะมาจากความเข้าใจผิด และแม้ว่าเนวินจะชดใช้ความผิดของตนเองด้วยการฆ่าตัวตายไปแล้วก็ตาม แต่ความชั่วร้ายของ มิ่งเมือง ก็จะไม่ได้รับการยกเว้น...

ใครก็ตามที่ทำร้ายคนของดีแลนด์ให้เจ็บช้ำสูญเสีย มันจะถูกลงโทษด้วยวิธีการของดีแลนด์ที่ไม่ต้องพึ่งพากฎหมายให้ยุ่งยากความแค้นนั้นจะต้อง ชดใช้ด้วยชีวิตต่อชีวิต......  

“ฉันจะต้องได้ตัวแกมาลงโทษ... ไอ้มิ่งเมือง ไม่ว่าแกจะหลบอยู่ที่ไหน ไม่นานฉันจะต้องเจอแก...” อัครวัฒน์ขบกรามแน่น หยิบสร้อยคอของคนที่เขากำลังตามล่าหาตัวขึ้นมามองด้วยความเกลียดชังเหมือนว่าคนคนนั้นมายืนอยู่ตรงหน้า มือแกร่งเปิดจี้ห้อยคอออกซึ่งข้างในนั้นมีรูปของชายหนุ่มคนหนึ่งกับเด็กสาวหน้าตาแสนธรรมดา แต่เขากลับสะดุดตากับดวงตากลมโตสุกใสและรอยยิ้มของเธอเหมือนต้องมนต์...

ดวงตาและรอยยิ้มที่ทำให้หัวใจของเขาหวั่นไหวไขว้เขว...