LOGINShare
บทที่ 1064
Related chapters
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1065
เมื่อเห็นเย่เทียนหยู่กลับมา มู่หรงอินก็มีความสุขมากเช่นกัน เพราะนับตั้งแต่พวกเขาพบกัน เธอหวังจริง ๆ ว่าจะได้อยู่กับลูกชายทุกวันแต่เพราะการจากไปของปู่ตระกูลหลิน ลูกชายของเธอจึงใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่เป็นเพื่อนหลินหว่านหรูแทนทว่าตอนนี้ทุกอย่างจบลงแล้วแต่คราวนี้ เห็นได้ชัดว่าเย่เทียนหยู่ตั้งใจมาเพื่อถามเกี่ยวกับข้อมูลบางอย่าง ก่อนที่เขาจะเล่าทุกอย่างที่เหล่าหวังพูดให้ฟังมู่หรงอินถอนหายใจและพูดว่า: “เขาอาจจะไม่ได้โกหกลูก อันที่จริง แม่เองก็สังเกตเห็นเบาะแสมานานแล้ว แต่แม่ไม่เคยยืนยันข้อสงสัยได้เลย”“ปีนั้นที่อาจารย์มารับตัวผมไป แม่ไม่ได้เป็นคนจัดแจงเหรอครับ” เย่เทียนหยู่ถาม“เปล่านะ!”“ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากซ่อนเธอไว้ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า รวมถึงจี้หยกลับด้วย เพราะตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าฉันจะรอดมาได้หรือไม่”มู่หรงอินกล่าวว่า: “สำหรับอดีตราชามังกรที่ยอมรับคุณเป็นลูกศิษย์ของเขา ฉันไม่ทราบเหตุผล ฉันต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการระบุตัวตนของคุณ”“ไม่อย่างนั้นแล้วฉันจะไม่ยอมรับคุณมาหลายปีได้ยังไง เหตุผลที่ฉันไม่ยอมรับคุณเมื่อเร็ว ๆ นี้เพราะฉันต้องทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ก่อน”“ฆ่าเย่ไป๋ชวนเ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1066
“ไม่มีแล้วครับ!” เย่เทียนหยู่ส่ายหน้า“ดูท่าพรสวรรค์ของเจ้าจะมหาศาลจริงๆ แต่เจ้าห้ามภูมิใจมากเกินไป เจ้าต้องพยายามต่อไปอีก เพราะในเมืองหลงตูยังมีผู้แข็งแกร่งที่สุดอยู่อีกคน และความแข็งแกร่งของเขาไม่อ่อนแอไปกว่าชิงหลงแน่นอน” อดีตราชามังกรเตือน“อะไรนะ!”เย่เทียนหยู่ตกใจมาก ชิงหลงเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นจอมยุทธ์อันดับหนึ่งของโลกมาโดยตลอดไม่ใช่หรือ เขาไม่อยากจะเชื่อเลยจริง ๆ: “อาจารย์ ไหนว่าชิงหลงเป็นจอมยุทธ์อันดับหนึ่งของโลกไม่ใช่เหรอครับ”“ชิงหลงเป็นคนที่เก่งมากจริง ๆ ในอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเขา เขาเป็นอันดับหนึ่งของโลก แต่ในแง่ของพลังที่แท้จริง มีคนที่แกร่งกว่าเขาอยู่ไม่มาก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มี”“อย่างน้อย คนคนนั้นที่เมืองหลงตูก็สามารถเอาชนะเขาได้ แต่เขาไม่ได้ปรากฏตัวมานานจนทุกคนลืมตัวตนของเขาไปหมดแล้ว”อดีตราชามังกรถอนหายใจ“เขาคือใครเหรอครับ” เย่เทียนหยู่ถามอย่างสงสัย“หลงเฉิง ผู้ก่อตั้งกองกำลังผู้อารักขาเฟยหลงเว่ย ถ้าจำไม่ผิด ตอนนี้เขาน่าจะอายุอย่างน้อย 150 ปีแล้ว” อดีตราชามังกรค่อย ๆ พูด ขณะเดียวกันก็เหลือบมองชายชราธรรมดาที่นั่งอยู่ที่นั่นตรงหน้าเขา“แล้วก็ เมื่อคุณรู้ส
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1067
ถ้าเย่เทียนหยู่อยู่ที่นี่ เขาคงจะตกใจถ้าพบว่าชายชราแข็งแกร่งกว่าเขามหาศาล และได้ทะลวงระดับพลังถึงขั้นเทพยดาแดนดินไปแล้วสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นคือพลังของอดีตราชามังกรพุ่งสูงขึ้นอย่างบ้าคลั่ง และความแข็งแกร่งของเขาก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เทียบกับชายชราอีกคนแล้ว ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันเลยเห็นได้ชัดว่า อดีตราชามังกรก็อยู่ในขั้นเทพยดาแดนดินเช่นกันที่แท้แล้ว ในปีนั้นเย่เฟิงได้มอบจี้หยกปลอมที่พอที่จะเทียบกับของจริงได้แบบไร้ที่ติเอาไว้ให้ แต่ด้วยพลังของหลงเฉิงและราชามังกรเก่า พวกเขาพบภายในไม่กี่วันว่าจี้หยกนั้นเป็นของปลอมแม้พวกเขาจะพบว่ามันเป็นของปลอม แต่พวกเขาก็ไม่ได้เปิดเผยเรื่องที่พวกเขารู้ ก็เพื่อเป็นการหลีกเลี่ยงไม่ให้คนอื่นจับจ้อง และแอบค้นหามันเงียบ ๆ และในที่สุด พวกเขาก็ได้พบที่อยู่ของจี้หยกของจริงเป็นจี้หยกในมือของเฉินหมิ่น และพวกเขาก็ได้จี้หยกนั่นมาแล้วกระทั่งพวกเขาเอาจี้หยกปลอมที่ดูเหมือนจริงนั่นไปวางคืน ตัวเฉินหมิ่นเองก็ยังไม่รู้สึกถึงความแตกต่างแต่ถึงพวกเขาจะได้จี้หยกของจริงมา แต่หลังจากศึกษาอยู่นาน พวกเขาก็ยังพบวิธีการปลดพลังด้วยความสิ้นหวัง พวกเขาคิดว่าเย่เฟิงได้รับป
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1068
มู่หรงอินรับรู้ได้ถึงความไม่พอใจของลูกชาย แต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก“ผมเข้าใจแล้ว” เย่เทียนหยู่เข้าใจว่าแม่ของเขากำลังทำเพื่อประโยชน์ของตัวเอง แต่อาจารย์ก็ดูแลเขาอย่างดีและยอมให้เขาเป็นราชามังกร ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทำร้ายตัวเองแต่เมื่อเป็นเรื่องของจี้หยก เย่เทียนหยู่ก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า: “มีอะไรมหัศจรรย์เกี่ยวกับสิ่งนั้นเหรอ พ่อของฉันค้นพบมันมานานหลายปีแล้วเหรอ”“ข้าจะพูดอย่างไรดี พ่อของเจ้ายังไม่ได้ทุบมันจนหมด อย่างไรก็ตาม เขาได้รับประโยชน์จากจี้หยก จี้หยกได้ชำระร่างกายของเขาให้บริสุทธิ์และพัฒนาความสามารถของเขาอย่างมาก สำหรับคนอื่น ๆ เขาก็ไม่สามารถเข้าใจได้เช่นกัน”มู่หรงอินพูดอย่างหมดหนทาง“อัศจรรย์ขนาดนั้นเลยเหรอครับ” เย่เทียนหยู่อดไม่ได้ที่จะหยิบจี้หยกออกมา มันดูธรรมดามาก แต่ไม่ว่าจะใช้พลังลมปราณหมุนเวียนหรือเลือดหยดก็ไร้ประโยชน์ช่างเถอะ บางทีของสิ่งนี้อาจไม่ใช่โชคชะตาที่เขาควรได้รับแต่ว่า อาจารย์อยากจะให้เขาหยั่งรู้เจ้าของสิ่งนี้จริงอย่างนั้นเหรอ เขามักแอบรู้สึกว่าเรื่องนี้มีบางอย่างที่อาจอธิบายได้อยู่หลังจากแยกทางกับแม่ หลิวเมิ่งก็โทรศัพท์หาเขา: “พี่เขย
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1069
คราวก่อนเธอถูกเย่เทียนหยู่ตบในโรงพยาบาล มาวันนี้ พอเห็นท่าทางเหี้ยมโหดของเขา แม่ตระกูลหลินก็ตกใจมากจนหน้าซีดเย่เทียนหยู่ต้องรู้เรื่องที่เธอเอาหุ้นทั้งหมดไปแล้วแน่ๆบ้าเอ๊ย ยัยหว่านหรูมันรับปากแล้วไม่ใช่เหรอว่าจะช่วยออกปากพูดแทน ไม่ให้เย่เทียนหยู่มันมาหาเรื่อง แต่มันกลับผิดคำพูดซะได้ เมื่อก่อนไม่น่าไปทำดีกับลูกทรพีนี่เลยจริงๆแต่ในยามนี้ ไม่มีเวลาให้เธอมัวมาสนใจเรื่องนั้น เธอจึงทำได้เพียงอธิบายอย่างรวดเร็ว: “คุณเย่ เข้าใจผิดแล้ว น้าไม่ได้ทำอะไรเลยนะ ทุกอย่างหว่านหรูสมัครใจทำเอง”“สมัครใจเหรอ”“คุณเรียกพฤติกรรมพวกนั้นของตัวเองว่าความสมัครใจเหรอ”“ถ้าไม่ใช่เพราะผมเห็นแก่หว่านหรู พวกคุณคงตายไปนานแล้ว”เย่เทียนหยู่ทิ้งคำพูดเหล่านี้อย่างเย็นชาและเดินเข้าไปข้างในเมื่อเห็นเย่เทียนหยู่จากไป แม่ตระกูลหลินก็แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อพิจารณาจากนี้ เขาอาจจะไม่แก้แค้นตัวเองดูเหมือนว่าเด็กเวรนั่นยังมีมโนธรรมอยู่นิดหน่อย และเธอก็ไม่เสียอาหารมากมายในการเลี้ยงดูเธอหลินหว่านหรูเก็บสิ่งสำคัญของเธอ และกำลังจะจากไปเมื่อเธอเห็นเย่เทียนหยู่ เดินเข้ามา เธอสะดุ้งเล็กน้อย: “เทียนหยู่ ทำไมคุณถึ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1070
“ก็แค่ทรัพย์สินพันกว่าล้าน สำหรับผมแล้ว เป็นไม่ได้แม้แต่เงินค่าขนม เรื่องเงินสำหรับผมก็ไม่ต่างกับตัวเลข สิ่งที่ผมรักคือตัวคุณต่างหาก”“คุณต่างหากที่เป็นสมบัติล้ำค่าที่หาอะไรมาเทียบไม่ได้”เมื่อฟังคำพูดของเย่เทียนหยู่ หลินหว่านหรูก็รู้สึกประทับใจอีกครั้ง ถ้าไม่ใช่สถานการณ์ตอนนี้ไม่สะดวก เธอคงอดไม่ได้ที่จะใช้ร่างกายสื่อสารกับเขาเสียเดี๋ยวนี้“พี่สาวสุดที่รักกับพี่เขย เลิกเผยแพร่ความรักหวานแหวว แล้วช่วยเป็นห่วงใจน้องสาวคนโสดอย่างฉันหน่อยจะได้มั้ยคะ” หลิวเมิ่งที่ยืนอยู่ข้างหลังพูดด้วยรอยยิ้มตาพี่เขยคนนี้ ไม่เคยสนใจการมีอยู่ของเธอเอาซะเลย อิจฉาพี่จริงๆ ถ้าพี่เขยกับเธอแบบนี้บ้างละก็ แต่ให้บอกให้เธอไปตายเธอก็จะทำอย่างเต็มใจใบหน้าของหลินหว่านหรูเปลี่ยนเป็นสีแดง และเธอก็เขินอายที่จะพูดต่อในเมื่อเก็บสัมภาระทั้งหมดของที่นี่เรียบร้อยแล้ว พวกเขาก็เดินออกไปข้างนอกหลังจากผ่านห้องโถงไปและเห็นแม่ตระกูลหลินอยู่ไกลๆ หลินว่านหรูก็ลังเลและเดินตรงไปที่ประตูโดยไม่ก้าวไปข้างหน้าแม่ตระกูลหลินลังเลอยู่นาน แต่เธอก็ยังริเริ่มที่จะเข้ามาและพูดว่า: “หว่านหรู ไม่ว่ายังไงที่นี่จะยังเป็นบ้านของลูกเสมอนะ ล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1071
ยิ่งแม่ตระกูลหลินพูดมากเท่าไร อารมณ์ของเธอก็ยิ่งหุนหันพลันแล่นมากขึ้นเท่านั้น: “คุณคงจะไม่รู้สินะ ว่าหลินซื่อกรุ๊ปตอนนี้มีมูลค่าต่างจากเดิมมาก อย่างน้อยตอนนี้ก็มีมูลค่าหลายพันล้าน”“และเมื่อพิจารณาถึงแนวโน้มการพัฒนาในปัจจุบันแล้ว การจะทะลุถึงหมื่นล้านในอีกไม่กี่ปีก็ไม่เป็นปัญหา”“ในเมื่อมีของพวกนี้อยู่แล้ว เราจะยังต้องการอะไรอีกจากเย่เทียนหยู่!”“แม้ว่าเย่เทียนหยู่จะมีทรัพย์สินนับหมื่นล้าน แต่เขาจะให้เงินหลายพันล้านแก่เราได้มั้ย มันเป็นไปไม่ได้! ไม่ต้องพูดถึง เขาไม่มีทรัพย์สินนับหมื่นล้านเลย”“ดังนั้น บอกเย่เทียนหยู่ให้หนีไปโดยเร็ว และอย่ามารบกวนพวกเราอีกในอนาคต!”หลังจากฟังสิ่งนี้แล้ว หลินหงก็พยักหน้าเห็นด้วยและพูดว่า: “สิ่งที่คุณพูดนั้นสมเหตุสมผล!” แต่เมื่อคิดถึง หลินจื่อตงที่ล้มลง เขาพูดอย่างช่วยไม่ได้: “แต่เจ้าเด็กจื่อตงนี่ เฮ้อ!”“ไม่เป็นไร ตอนนี้เขายังไม่เข้าใจ แต่ไม่นานเขาจะเข้าใจเอง ว่าเราทำไปก็เพื่อเขา”“ใช่ อีกไม่นานเขาจะเข้าใจเอง”เมื่อมีคนขึ้นรถบัสไปสองสามคนหลินหว่านหรูก็นึกถึงคำพูดของแม่เธอและพูดอย่างช่วยไม่ได้: “เทียนหยู่ฝั่งแม่ของฉัน...”“คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไร
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1072
เรียกเขาว่านายน้อย หรือจะเป็นสาวรับใช้?ทั้งสองคนต่างตกตะลึงกับความงามอันโดดเด่นของเธอจูเก่อหลิวหลีเองก็มองเห็นพวกเธอแล้ว และสีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อย ทำไมหลินหว่านหรูถึงมาอยู่ที่นี่ คงไม่ใช่จะย้ายมาอยู่ที่นี่หรอกนะเธอตั้งตารอที่จะได้ติดต่อกับนายน้อยมากขึ้นทุกวัน ในที่สุด นายน้อยก็ยุ่งอยู่กับเรื่องเบื้องหลังการตายของปู่ของหลินหว่านหรู ดังนั้นเธอจึงคิดว่าเธอจะมีโอกาสเมื่อเธอมีเวลาแต่คิดไม่ถึงเลยว่า เขาจะพาหลินหว่านหรูกลับมาอยู่ที่บ้านเย่เทียนหยู่สังเกตเห็นบรรยากาศระหว่างพวกเธอและพูดรีบพูดขึ้นมาทันที: “หว่านหรู ผมขอแนะนำให้คุณรู้จัก เธอชื่อจูเก่อหลิวหลี เป็นลูกศิษย์ของแม่ผมเอง”เมื่อหลินหว่านหรูได้ยินแบบนั้น เธอก็รีบพูดว่า: “สวัสดีค่ะ คุณจูเก่อ!”“คนกันเองทั้งนั้น ไม่ต้องสุภาพหรอกครับ เรียกเธอว่าหลิวหลี่ก็พอ หลิวหลี เรียกเธอว่าพี่สะใภ้หว่านหรูก็ได้นะ” เย่เทียนหยู่พูดตามตรงเพื่อหลีกเลี่ยงความลำบากใจระหว่างพวกเธอใบหน้าของหลินหว่านหรูเปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อย นี่ไม่ต่างอะไรกับการประกาศตัวตนของเธอเลย“ค่ะ!”จูเก่อหลิวหลีตอบตกลงอย่างไม่เต็มใจ แต่เธอทำอะไรไม่ได้เกี่ยวกับเรื่อ
Latest chapter
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1345
เย่เทียนหยู่รู้สึกทำอะไรไม่ถูก ถ้ารู้แบบนี้ ก็คงไม่ให้พวกเธอสองคนดื่มตั้งแต่แรกในขณะเดียวกันนั้นเอง หลิวซือซือที่นั่งอยู่ตรงข้ามก็ยกแก้วในมือขึ้น แล้วพูดออกมาว่า “พี่เย่คะ ฉันมีเรื่องหนึ่งที่อยากจะบอกกับพี่มาโดยตลอด แต่ก็กลับไม่มีโอกาสได้พูดมันออกมาเลย”“งั้นก็อย่าพูดเลยจะดีกว่า” เย่เทียนหยู่นึกถึงเรื่องในอดีตของเขากับหลิวซือซือขึ้นมา ก่อนจะคาดเดาได้อย่างคลุมเครือว่าเธอกำลังจะพูดอะไร“ไม่ได้ค่ะ วันนี้ฉันต้องพูดให้ได้!”“ฉันกลัวว่าถ้าผ่านวันนี้ไปแล้ว ฉันไม่มีโอกาสได้พูดมันอีก”หลิวซือซือพูดด้วยความตื่นเต้นออกไปว่า “พี่เย่คะ ฉันชอบพี่ค่ะ ชอบพี่มาตลอด ฉันชอบพี่มากจริง ๆ!”“ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันต้องไปทวงหนี้กับพี่ ฉันก็ถูกความสง่างามและความมั่นคงอันแข็งแกร่งของพี่ดึงดูดไปแล้วค่ะ ต่อมาพี่ก็คอยช่วยฉันเอาไว้ครั้งแล้วครั้งเล่า นั่นยิ่งทำให้ฉันรู้สึกหัวใจเต้นแรงมากกว่าเดิม ทำให้ฉันชอบพี่มากขึ้นเรื่อย ๆ”“แต่ก็เหมือนว่าพี่จะไม่เคยสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของฉันเลย หลายครั้งที่ฉันอยากจะรุกเข้าหาพี่แต่ก็ไม่กล้า จนกระทั่งพบว่าพี่กับประธานหลินคบกันอยู่ ฉันถึงได้เข้าใจว่าฉันไม่ใช่อะไรสำหรับพี่เล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1344
แม้จะเป็นเพียงเวลาสั้น ๆ แต่ทั้งสองคนก็ได้ยินเรื่องราวที่เกี่ยวกับไป๋เฉิงกรุ๊ป และความน่ากลัวของแก๊งพยัคฆ์ทมิฬมาไม่น้อย ดังนั้นความหวาดกลัวและความรู้สึกหวั่นเกรงที่มีต่อตระกูลไป๋จึงมาจากใจของพวกเธออย่างแท้จริงสองสาวพูดสลับกันไปมา จนเกิดเป็นเสียงที่ดังอึกทึกขึ้น เย่เทียนหยู่แทบไม่มีโอกาสได้พูดเลยด้วยซ้ำ ในที่สุดเขาก็มีโอกาส เขาจึงพูดขึ้นว่า “เอาล่ะ พูดจบรึยัง?”สองสาวพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้“พวกเธอฟังฉันนะ พวกเธอวางใจเถอะ แค่ตระกูลไป๋ พวกมันทำอะไรฉันไม่ได้หรอก” เย่เทียนหยู่พูดออกมาตรง ๆ เดิมทีก็คิดจะบอกว่าไป๋เฉิงกรุ๊ปเป็นของตนอยู่หรอก แต่จู่ ๆ เขาก็เปลี่ยนความคิดถึงอย่างไรตอนนี้ก็อยู่ข้างนอก แถมแก๊งพยัคฆ์ทมิฬและไป๋เฉิงกรุ๊ปเองก็มีชื่อเสียงที่ไม่ดีสักเท่าไหร่คำพูดนี้ แทบจะไม่เห็นตระกูลไป๋อยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย นั่นเป็นถึงหนึ่งในตระกูลที่ทรงพลังที่สุดในเมืองตะวันออกเชียวนะ ในใจของสองสาวจึงรู้สึกไม่ค่อยอยากจะเชื่อสักเท่าไหร่พวกเธอมองหน้ากัน ต่างคนต่างก็คิดว่าที่พี่เย่จงใจพูดแบบนี้ก็เพื่อทำให้พวกเธอสบายใจก็เท่านั้น“เอาล่ะ ไม่ต้องสนใจพวกเขาแล้ว ควรกินก็กิน ควรดื่มก็ดื่มเถอะ” ที
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1343
สีหน้าหลี่ซินเยว่และหลิวซือซือเต็มไปด้วยความรู้สึกทำอะไรไม่ถูก เมื่อกี้ตอนที่พวกเธอนึกถึงความน่ากลัวของตระกูลไป๋ อันที่จริง พวกเธอก็คิดที่จะเตือนเย่เทียนหยู่ไม่ให้ทำร้ายตงซู่อยู่เหมือนกัยแต่เมื่อลองนึกดูอีกที ในสถานการณ์แบบนี้ ด้วยนิสัยของตงซู่ ต่อให้จะหยุดเอาไว้ได้ก็ไม่มีความหมายอยู่ดีเมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้ พวกเธอก็ไม่มีทางให้ถอยกลับอีกต่อไปแล้วเป็นอย่างที่คิด เห็นเพียงตงซู่ที่กำลังร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวด ขณะเดียวกันเขาก็หันไปจ้องเย่เทียนหยู่ด้วยความเกลียดชัง แต่เขาก็รู้ดีว่าตอนนี้ไม่สามารถพูดอะไรได้ ยิ่งไม่ควรทำอะไรบุ่มบ่ามด้วยเช่นกันอย่างไรก็ตาม รอจนกว่าตนจะออกไปจากที่นี่ได้เสียก่อน จากนั้นก็จะต้องรายงานเรื่องนี้ให้ไช่เตา คุณชายเตาได้ทราบ พอถึงตอนนั้น ตนจะต้องทำให้ไอ้เด็กนี่อยู่ไม่สู้ตายให้ได้ผู้คนที่อยู่รอบ ๆ ต่างก็เงียบกริบ ไม่มีใครกล้าส่งเสียงใด ๆ ออกมาเลยแม้แต่น้อย เพราะกลัวว่าจะเผลอทำให้ตัวเองเข้าไปเอี่ยวด้วยใครจะไปคิดล่ะว่า ชายหนุ่มที่ดูสุภาพไม่มีพิษมีภัยข้าง ๆ สาวสวยสองคนนี้จะลงมือได้โหดเหี้ยมมากขนาดนั้น แต่ถึงอย่างไร อีกฝ่ายก็สมควรโดนแล้วแค่เห็นก็รู้เลยว่าไ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1342
เมื่อได้ยินคำสั่ง ลูกน้องทั้งสองคนของเขาก็รีบตั้งท่าเตรียมพร้อมขึ้นทันที ก่อนจะเดินตรงไปหาเย่เทียนหยู่ด้วยท่าทางดุดัน งานที่ต้องจัดการกับคนแบบนี้ มันได้กลายเป็นการเสพติดของพวกเขาไปแล้ว อย่างน้อยพวกเขาก็ชอบความรู้สึกแบบนี้เย่เทียนหยู่ส่ายหัว ก่อนจะลุกขึ้นยืน หากไม่ใช่เพราะกลัวว่าจะทำให้คนอื่นตกใจ ป่านนี้เขาคงจะโบกมือซัดเจ้าพวกนั้นให้กระเด็นไปนานแล้วจากนั้นก็เอาชีวิตของพวกมันมา ณ เดียวนั้นเลย!เมื่อเห็นว่าเย่เทียนหยู่ยังกล้าลุกขึ้นมาพูดท้าทายตนอยู่ ทั้งสองจึงรู้สึกว่าศักดิ์ศรีของพวกเขากำลังถูกดูหมิ่น นั่นจึงทำให้พวกเขารู้สึกโกรธอย่างมาก ก่อนที่ต่อมาทั้งสองจะเหวี่ยงหมัดออกไปพร้อมกันในทันทีผั๊วะ ผั๊วะ!เกิดเสียงผั๊วะดังขึ้นสองครั้งติด ท่ามกลางสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกตกตะลึงของผู้คน เย่เทียนหยู่ใช้ฝ่ามือฟาดพวกเขาจนกระเด็นออกไปก่อนที่ร่างของพวกเขาจะร่วงลงกระแทกพื้นอย่างแรง ร่างกายราวกับกำลังแหลกสลาย รู้สึกเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหวสีหน้าตงซู่ดูตกใจอย่างมาก คิดไม่ถึงว่าเจ้าเด็กนี่จะรู้วิชากังฟูด้วย เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกไปว่า “ไม่แปลกใจเลยที่แกกล้าทำตัวหยิ่งยโสแบบนี้ ที่แท้แ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1341
หลี่ซินเยว่และหลิวซือซือที่กำลังด่ากันอย่างเมามัน กลับคิดไม่ถึงเลยว่าจู่ ๆ เสียงของตงซู่จะดังขึ้นมาข้างหู นั่นจึงทำให้พวกเธอรู้สึกตกใจจนต้องหันมองไปตามเสียงในทันทีเป็นตงซู่จริง ๆ ด้วย!นอกจากนี้ ด้านหลังของเขายังมีเหล่าชายฉกรรจ์ที่ดูดุร้ายอยู่อีกด้วย แค่มองก็รู้เลยว่าไม่ใช่คนดีอะไรสีหน้าของพวกเธอซีดเผือดในทันที!ต้องเข้าใจก่อนว่า พวกเธอเตรียมตัววางแผนจะหนีในวันนี้กัน แต่ตอนนี้ตงซู่กลับมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ เป้าหมายของเขาไม่ต้องพูดก็รู้ หรือต่อให้จะเป็นการพบกันโดยบังเอิญ แต่หากได้ยินสิ่งที่พวกเธอเพิ่งจะพูดออกมาเมื่อสักครู่นี้ เกรงว่าคงไม่มีทางปล่อยพวกเธอไปง่าย ๆ แน่เมื่อตงซู่เห็นสีหน้าตกใจของทั้งสอง เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกมาว่า “ด่าสิ ทำไมไม่ด่าต่อแล้วล่ะ นี่พวกเธอคิดว่าฉันไม่รู้อะไรเลยใช่ไหม?”หลี่ซินเยว่ตัวสั่นเล็กน้อย ก่อนจะรีบลุกขึ้น และพูดออกไปว่า “รุ่นพี่เองเหรอคะ พอดีเมื่อกี้ฉันดื่มมากไปน่ะค่ะ เลยไม่รู้ว่าเผลอพูดอะไรไม่ดีออกไปบ้าง อย่าโกรธกันเลยนะคะ”“หลี่ซินเยว่ จริงอยู่ที่ฉันชอบเธอมาก แต่ฉันก็ไม่โง่ขนาดนั้น เธอคิดว่าฉันไม่รู้เหรอ ว่าพวกเธอเตรียมตัวที่จะหนีในคืนน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1340
หลิวซือซือไม่อยากให้เย่เทียนหยู่รู้เกี่ยวกับปัญหาใหญ่ที่ตนต้องเจอยังไงซะ ตระกูลไป๋ก็เป็นถึงหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่แห่งเมืองตะวันออก จะล่วงเกินตระกูลไป๋เพียงเพราะเรื่องเล็กน้อยของตนไม่ได้“ไม่มีจริง ๆ น่ะเหรอ?”เย่เทียนหยู่สังเกตเห็นว่าเธอมีท่าทีแปลก ๆ เขาจึงพูดขึ้นว่า “หลี่ซิน พวกเธออยู่ด้วยกัน ไหนเธอพูดมาซิ”“ไม่มีอะไรจริง ๆ ค่ะ พี่เย่ ไหนเมื่อกี้พี่บอกว่ามีเรื่องอยากจะถามไงคะ เรื่องอะไรเหรอ?”จู่ ๆ หลี่ซินเยว่ก็รีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันทีโดยไม่ทันตั้งตัวเย่เทียนหยู่จึงเข้าใจได้ในทันที ว่าทั้งสองจะต้องมีเรื่องปิดบังตนอยู่แน่นอน แต่ในเมื่อไม่ยอมพูด เขาเองก็ไม่อยากถามให้มากความ แต่ต้องบอกเลยว่า หลี่ซินเยว่คนนี้ค่อนข้างมีทักษะในการเข้าสังคมมากกว่าหลิวซือซือเสียอีกบวกกับที่เธอเคยทำงานเป็นผู้จัดการระดับกลางของหลินซื่อกรุ๊ปมาก่อน ตอนนั้นเธอเองก็ทำได้ไม่เลวเลยทีเดียวไม่แน่ว่าอาจจะพิจารณาให้เธอขึ้นมารับตำแหน่งผู้บริหารเลยก็ได้ หรือถ้าเธอไม่ไหวจริง ๆ ก็ให้รับตำแหน่งผู้จัดการทั่วไปก็ฟังดูไม่แย่เหมือนกัน แล้วตนก็รับบทบาทท่านประธานไปก็พอ ยังไงซะ บริษัทจะทำกำไรได้หรือไม่ได้ก็ไม่สำคัญอยู่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1339
ไม่นานก็ถึงเวลาเลิกงาน พวกหลี่ซินเยว่ก็พากันเดินทางออกจากบริษัท พวกเธอรู้สึกกังวลอยู่ตลอด เธอกลัวว่าตงซู่จะเล่นตุกติกเพื่อรั้งไม่ให้พวกเธอไปแต่ก็กลับคิดไม่ถึงว่าจะราบรื่นมากขนาดนี้ในตอนนั้นเอง ทั้งคู่ก็ได้รับสายจากเย่เทียนหยู่ หลังจากที่วางสาย หลี่ซินเยว่ก็ถามขึ้นว่า “ซือซือ พวกเราจะกลับไปเก็บของแล้วหนีไปเลย หรือพวกเราจะไปพบกับพี่เย่กันก่อนดี?”หลิวซือซือรู้สึกลังเล หากเป็นคนอื่นเชิญก็คงไม่เป็นไร แต่การที่จะได้ทานข้าวกับพี่เย่สักครั้ง สำหรับเธอนับว่าเป็นโอกาสที่หาได้ยากมากเธอจึงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ไม่งั้นเราก็ไปตามนัดกันก่อนดีไหม ถึงยังไงคืนนี้เราก็สามารถไปได้ทุกเมื่ออยู่แล้ว”“ได้ เอาตามที่เธอว่าเลย”“แต่ว่านะ เรื่องของพวกเรา อย่าได้บอกกับพี่เย่เด็ดขาด”“เข้าใจแล้ว ถึงยังไงที่นี่ก็เป็นเมืองหลวง พี่เย่เองก็ไม่ได้เก่งไปเสียทุกอย่าง พวกเราจะสร้างปัญหาให้เขาไม่ได้” หลี่ซินเยว่เองก็เห็นด้วยอย่างมากทั้งสองตัดสินใจกันอย่างแน่วแน่ ไม่นานพวกเธอก็มองเห็นรถของเย่เทียนหยู่เย่เทียนหยู่เองก็สังเกตเห็นการมาถึงของพวกเธอ ทั้งคู่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาว สวมกระโปรงรัดรูปทรงเอ เผ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1338
เขาถึงขั้นกล้าลงมือกับคุณท่านเย่ ที่เป็นถึงพ่อแท้ ๆ ของตัวเอง!อย่าไรก็ตาม ปัจจุบันตระกูลเย่นับว่ากำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่แน่นอน และอาจจะล้มได้ทุกเมื่อในเมื่อเป็นแบบนี้ เช่นนั้นก็รออีกสักสองสามวันก็แล้วกัน รอจนกว่าพวกงู แมลง มด หนูโผล่หัวออกมาให้หมดเสียก่อน พอถึงตอนนั้นก็ค่อยจัดการรวดเดียว แล้วค่อยมอบความสดใสให้กับตระกูลเย่อีกครั้งนอกจากนี้ ก็เพื่อที่จะรอดูว่าท่านอาจารย์จะมีการเคลื่อนไหวอะไรรึเปล่า มาถึงตอนนี้ อันที่จริงในใจเขาก็เริ่มรู้สึกสงสัยขึ้นมาบ้างแล้วเช่นกันหลังจากว่าง ๆ ไม่มีอะไรทำ เย่เทียนหยู่ก็นึกถึงหม่าต้านขึ้นมาได้ เมื่อพิจารณาจากเหตุการณ์ที่เพิ่งจะผ่านไป ก็ดูเหมือนว่าหม่าต้านคนนี้จะไม่ใช่คนดีอะไร เขาจึงได้สั่งการให้คนไปตรวจสอบคนผู้นี้ดูสักหน่อยจริงด้วย หลี่ซินเยว่กับหลิวซือซือเองก็ทำงานที่ไป๋เฉิงกรุ๊ปไม่ใช่รึไง เช่นนั้นก็เชิญพวกเธอมาก็ได้นี่ จะได้ให้พวกเธอช่วยอธิบายสถานการณ์ในไปเฉิงกรุ๊ปให้ฟังด้วยเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เย่เทียนหยู่ก็หยิบโทรศัพท์ออกมา ก่อนจะกดโทรออกหาหลี่ซินเยว่ทันที เดิมทีตั้งใจจะโทรหาหลิวซือซือ แต่เมื่อนึกถึงความรู้สึกของหลิวซือซือที่มีต่อตน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1337
ในใจโจวฉิงรู้สึกสั่นสะท้านอย่างบอกไม่ถูก ตั้งแต่ต้นจนจบหม่าต้านก็เผยความรู้สึกหวาดกลัวออกมาไม่หยุด นั่นจึงทำให้เธอรู้สึกตกใจไปชั่วขณะการแสดงออกของหม่าต้านหลังจากนั้น ราวกับคนใกล้ตายที่กำลังร้องขอชีวิตไม่หยุดไม่มีผิด ซึ่งมันก็แสดงให้เห็นถึงความกลัวของเขาที่มีต่อคุณเย่ได้เป็นอย่างดีคนคนหนึ่ง เหตุใดถึงทำให้คนอีกคนกลัวได้มากขนาดนี้ แต่นั่นก็ทำให้เธอได้เห็นถึงสถานะและจุดยืนของเขาได้อย่างชัดเจนหลังจากที่โจวฉิงได้สติ ในใจก็กลับรู้สึกเหมือนมีม้ากำลังวิ่งพล่านไปทั่ว ทำให้เธอรู้สึกสั่นสะเทือนอย่างมากในเวลานี้ เธอก็นึกถึงสิ่งที่เย่เทียนหยู่พูดก่อนหน้านั้นขึ้นมาได้ แต่ตอนนั้นเธอก็กลับไม่เชื่อเลยด้วยซ้ำว่าเขาจะสามารถแก้ไขปัญหาได้ด้วยการกดโทรออกเพียงครั้งเดียวเท่าที่เห็นแทบไม่จำเป็นต้องโทรเลยด้วยซ้ำ อารมณ์เหมือนแค่เขาไอออกมาก็สามารถทำให้หม่าต้านวิ่งมาคุกเข่าเพื่อร้องขอชีวิตได้เลยอย่าว่าแต่เธอเลย ขนาดหลินหว่านหรูเองก็ชะงักไปด้วยเช่นกัน แม้เธอจะรู้ดีว่าเย่เทียนหยู่เก่งกาจมาก แต่ก็คิดไม่ถึงเลยว่าเย่เทียนหยู่จะเก่งกาจได้มากถึงเพียงนี้ต้องเข้าใจก่อนว่า โจวฉินเองก็เพิ่งจะพูดไป ว่าตระกูลไป๋เป
