LOGINShare
บทที่ 36
Last Updated:
2024-12-15 20:58:43
Related chapters
ภรรยาในนาม บทที่ 37
ภรรยาในนาม Ep 37บ่ายโมงวันเดียวกัน..พอกลับมาจากทานข้าวแล้วคฑาก็ตรงเข้ามาที่ห้องทำงานเลยซึ่งรรรรรรก็นั่งทำงานปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือ รู้สึกว่ามีใครบางคนมองมาตลอดเวลา แต่พอเธอมองไปเขาก็รีบก้มหน้าลงทำงาน แต่พอเผลออีกครู่หนึ่งก็เหมือนว่าถูกมองหญิงสาวเลยเงยหน้ามองอีกครั้ง?หรือเขาจะรู้ว่าเราแอบกินอาหารในห้องทำงาน ..ก็ไม่น่าใช่นะเพราะเราทำเบาที่สุดแล้วพอคิดถึงของที่อยู่ในกระเป๋าก็เริ่มน้ำลายสอ ..เธอซื้อมาได้วันละหนึ่งอย่าง วันนี้เลือกมะม่วงสดแต่ก็แอบเสียดายของดองหญิงสาวหาโอกาสที่จะเอาขึ้นมากิน แต่ก็ดูเหมือนว่าเขาจะมองมาตลอด ถ้าจะเอาออกไปกินข้างนอกเดี๋ยวก็ถูกสองคนนั้นพูดแซะอีกนอกห้อง..>>{"ยังอยู่ครับ"} มันคือเสียงนิรันดร์รับโทรศัพท์ และปลายสายก็คืออัญชัญที่โทรมาถามว่าผู้หญิงคนนั้นยังอยู่ที่ทำงานไหม"ใครโทรมาเหรอคะคุณนิรันดร์" ชมพูนุชถามขึ้นเมื่อเห็นนิรันดร์วางสายไป"จะใครอีกล่ะ เรารอดูอะไรสนุกๆ ได้เลย""อยากจะเห็นมันกระเด็นออกจากที่ทำงานเร็วๆ จังเลยค่ะ""อีกไม่นานหรอกเราก็จะได้เห็นแล้ว" ทั้งสองยิ้มแบบมีเลศนัยในห้องทำงาน.."ขอกาแฟหน่อย" หลังจากเงียบมานาน เขาก็เลยได้เอ่ยพูดขึ้นรรรรรรลุกข
Last Updated : 2024-12-15ภรรยาในนาม บทที่ 38
ภรรยาในนาม Ep 38>>{"อะไรนะ..วันนี้คุณพิกุลมาไม่ได้หรือครับ ผมอุตส่าห์เตรียมของที่คุณพิกุลชอบไว้ให้..ไม่เป็นไรครับวันหลังเรานัดทานข้าวกันใหม่นะครับ"} คฑาคุยโทรศัพท์อยู่ครู่หนึ่งก็วางสายไป"ทำไงกับของพวกนี้ดี" ชายหนุ่มมองไปดูผลไม้ที่วางอยู่บนโต๊ะ "คุณชอบทานไหม""คะ?" รรรรรรซึ่งแกล้งทำเป็นไม่สนใจรีบหันไปมอง แต่ไม่ได้มองเขานะ "ทานได้เหรอคะ" พูดแล้วก็น้ำลายแทบจะไหลออกมา"เอาไปทานสิ" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เอื้อมมือไปหยิบเอกสารแล้วเดินออกจากห้องไป"ลาภปากเราแล้วลูก เมื่อวานนี้บ่นอยากกินอยู่พอดีเลย" หญิงสาวรีบลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปนั่งที่โซฟารับแขก"อื้อออ..ซี๊ดดดด..ซาดดดด" มันคือเสียงที่เธอกินผลตะลิงปลิง "สุดยอดจริงๆ เลย เพิ่งรู้ว่ามันอร่อยขนาดนี้นะเนี่ย อ้าาา ซี๊ดดดด" พูดไปด้วยเคี้ยวไปด้วย น้ำของมันแตกกระจายอยู่ในปาก พร้อมกับเครื่องปรุงที่เธอจิ้มเข้าไป "แซ่บมากก"อีกห้องที่อยู่ไม่ไกลกัน.."แอ๊ะ!!แอ๊ะ!!" ชายหนุ่มรีบถุยสิ่งที่เพิ่งจะกัดเข้าไปออกจากปาก แล้วหาอะไรมาเช็ดมันออกให้หมด ..ใช่แล้วเขาแอบหยิบออกมาด้วยหนึ่งลูก อยากรู้ที่เธอพูดว่าเขาลือเรื่องความเปรี้ยวมันจริงไหม "กินเข้าไปได้ยังไงเนี่ย" สายตาค
Last Updated : 2024-12-15ภรรยาในนาม บทที่ 39
ภรรยาในนาม Ep 39"เรื่องนั้นช่างมันเถอะ คุณนิรันดร์ออกไปก่อน" เขาหมายถึงเรื่องที่เธอแอบกินของในห้องทำงาน"ผมเหรอครับ""หรือคุณจะให้ผมออกไป""ไม่ครับบอส" ก่อนที่นิรันดร์จะออกมาก็ได้กรอกสายตามองไปที่รรรรรรแบบไม่พอใจ"บอสนะบอส!" พอออกมานิรันดร์ก็กระแทกก้นนั่งลงเก้าอี้อย่างไม่พอใจ แทนที่บอสจะตำหนิคนที่ทำผิดกฎ แต่กลับไล่ให้เขาออกมาจากห้อง"คุณนิรันดร์เป็นอะไรคะ" ชมพูนุชรีบเดินเข้ามาถาม"ก็มีเรื่องเดียวแค่นั้นแหละ มันเอาอะไรให้บอสกินเนี่ย ทำไมหลับหูหลับตาเชื่อมันอย่างเดียว""หรือว่าจะเป็นประจําเดือน""แหวะ ต่ำ""ก็เป็นไปได้นะคุณนิรันดร์ ฉันเคยได้ยินคนแถวบ้านพูดกัน ว่าเมียน้อยเอาประจําเดือนให้ผัวกิน หลงมันแทบโงหัวไม่ขึ้น""แบบนั้นมีอยู่จริงเหรอ" เสียดายจังเราไม่มีประจำเดือน ..ประโยคหลังได้แต่คิดในใจ เพราะคงจะพูดออกมาไม่ได้ด้านล่างของบริษัท.."ตำรวจมาทำไม" พนักงานหลายคนต่างก็พูดคุยกันเมื่อเห็นนายตำรวจเดินเข้ามา 3-4 นาย"ใครทำอะไรผิดกฎหมายหรือเปล่า""ไม่ใช่หรอกมั้ง""แล้วตำรวจจะมาทำไมล่ะ"ในขณะที่กำลังพูดคุยกันอยู่นั้นตำรวจก็ได้เดินมาที่แผนกต้อนรับของบริษัท"ผมอยากจะมาขอพบผู้หญิงคนนี้ครับ" ตำร
Last Updated : 2024-12-15ภรรยาในนาม บทที่ 40
ภรรยาในนาม Ep 40"คุณทำอะไร" คฑาถามขึ้นในขณะที่เห็นเธอกำลังเก็บของบนโต๊ะทำงาน"ทำไมฉันต้องรอให้คุณไล่ออกด้วย ลาออกก่อนจะดูไม่มีค่ามากกว่าเหรอ""ใครจะไล่คุณออก""ในเมื่อแม่ของคุณเกลียดฉันมากขนาดนี้ คุณคิดเหรอว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้าย ถ้าฉันโดนแจ็คพอตมาครอบครัวฉันจะอยู่ยังไง" เธอหมายถึงว่าครั้งต่อไปถ้าโชคไม่ช่วยเธอแบบนี้แล้วพี่สาวกับหลานของเธอจะอยู่ยังไง"มันจะไม่มีแบบนี้อีกแล้ว""คุณเอาอะไรมารับประกันว่ามันจะไม่มีอีก ..ครั้งนี้อาจจะเป็นโชคดีของฉัน คนเราไม่ได้โชคดีเสมอไปหรอกนะ""คุณต้องการยังไงก็บอกมา""คุณกล้าที่จะทำตามสิ่งที่ฉันต้องการหรือคะ"เสียงสูดลมหายใจเข้าปอดก่อนที่จะพยักหน้าเพื่อเป็นการตอบ"ฉันต้องการให้ดำเนินคดีกับคนผิด.. คุณรู้ใช่ไหมมันไม่ใช่แค่การกลั่นแกล้งกันธรรมดา ถ้าสมมุติว่ายาไอซ์ที่ตำรวจพูดถึงมันอยู่ในโต๊ะทำงานของฉัน ถ้าไม่มีเงินมากพอฉันก็คงต้อง.." พูดแค่นี้เขาคงจะรู้แล้ว หญิงสาวก็เลยหยุดพูด..ชายหนุ่มร่างสูงเดินกลับไปที่โต๊ะทำงานของตัวเอง แล้วยกหูโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อกดโทรออกไปที่..>>{"ทำเรื่องให้พนักงานออกด้วย"}เห็นไหมระหว่างเรากับแม่ เขาต้องเลือกแม่อยู่แล้ว รัน..เธอคิด
Last Updated : 2024-12-15ภรรยาในนาม บทที่ 41
ภรรยาในนาม Ep 41"คุณอยากจะให้ผมทำอะไรก็ว่ามา""ทำสิ่งที่ควรทำ" เธอขอแค่นี้ ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้เลย สิ่งที่ควรทำหมายถึงว่าเขาต้องจัดการกับคนที่เป็นต้นตอของเรื่องนี้ และคนคนนั้นก็คือแม่ของเขาเอง เธอรู้ดีว่าเขาต้องคิดหนักแน่ เพราะยังไงนางก็คือแม่ผู้ให้กำเนิด แต่ถ้าแม่ทำผิดแล้วปล่อยไป ความเป็นคนของเขาก็จะเหลือน้อยลง เพราะนั่นคือเขาเอนเอียงชายหนุ่มพาหญิงสาวลงมาข้างล่าง โดยมีสายตาหลายคู่ที่มองตาม เขาไม่ได้เดินก่อน..ไม่ได้เดินห่าง..แต่เดินเคียงข้างกับเธอ มีบางจังหวะที่เธอก้าวเร็วเกินไป มือของเขากำลังจะโอบไว้กลัวว่าจะสะดุดล้ม แต่ก็ต้องได้รีบชักมือกลับมารรรรรรยอมนั่งรถมาด้วยโดยไม่ถามสักคำว่าเขาจะพาไปที่ไหน[คฤหาสน์หลังใหญ่]"มันเกิดอะไรขึ้นหรือคฑา" กัลยาซึ่งยังไม่รู้เรื่องอะไร ถูกน้องชายโทรตามให้กลับมาที่บ้านเช่นกัน กัลยาก็เลยรีบกลับมาพร้อมกับสามีพอกลับมาถึงก็เห็นว่าที่บ้านไม่ได้มีแค่น้องชาย ยังมีผู้หญิงอีกคน มันก็เลยยิ่งทำให้ผู้เป็นพี่สาวไม่สบายใจ"มีอะไรกัน" อัญชัญซึ่งพอจะรู้เรื่องนี้บ้างแล้ว แต่แกล้งทำเป็นไม่รู้ ยังทำเป็นตีหน้าซื่อแล้วเดินออกมาหน้าบ้านเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น"คุณต้
Last Updated : 2024-12-15ภรรยาในนาม บทที่ 42
ภรรยาในนาม Ep 42หญิงสาวร่างระหงเอื้อมมือไปจับเอากระเป๋าสะพายของตัวเองแล้วลุกขึ้นจากที่นั่งสำหรับญาติผู้ป่วย"คุณจะไปไหน" เป็นห่วงแม่ก็เป็นห่วง แต่นาทีนี้เขาเลือกที่จะเดินตามหลังเธอมา"ฉันจะกลับ""รอก่อนได้ไหมเดี๋ยวไปส่ง""ไม่ต้องไปส่งหรอกค่ะ ฉันกลับเองได้""ผมอยากจะคุยกับคุณเรื่องลูก""ลูก?" พอได้ยินคำนี้เธอถึงกับหยุดเดินแล้วค่อยๆ หันกลับมา "เขาเป็นลูกของฉัน..คุณจะคุยอะไร""รัน""เขาเป็นลูกของฉันแค่คนเดียว" หญิงสาวกำลังจะหันหน้าหนี แต่ถูกมือหนาทั้งสองข้างคว้าร่างให้หันกลับมาก่อน "ผมรู้ว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของผม""เขาจะเป็นลูกคุณได้ยังไงก็ในเมื่อคุณคุมกำเนิดอยู่" ขณะที่พูดหัวใจก็ได้เต้นแรงขึ้นมาเพราะเธอกลัวว่าเขาจะมาแย่งลูกไป เรื่องรับผิดชอบเธอคิดว่าเขาคงไม่ทำอยู่แล้วคฑาก็คิดอยู่ว่าตัวเองคงเผลอหลั่งเข้าไปข้างในบ้างแหละ เพราะมีอยู่จังหวะหนึ่งที่เขาเสียวมากจนเผลอกดแช่ไว้นานแล้วค่อยชักออกมาปล่อยข้างนอกในเมื่อเธอยืนยันว่าจะกลับเขาก็เลยพาลงมาที่รถ และคิดว่าวันหลังค่อยคุยกันเรื่องลูกใหม่"ขึ้นรถ""ฉันบอกแล้วไงว่าจะกลับเอง คุณขึ้นไปดูแม่ของคุณเถอะ""บอกให้ขึ้นรถไง"รรรรรรไม่ยอมขึ้นเธอเดินเลี่
Last Updated : 2024-12-15ภรรยาในนาม บทที่ 43
ภรรยาในนาม EP 43🔞"คุณจะทำอะไร" รรรรรรพยายามก้าวถอยหลังไป เพราะรู้ดีว่าเขาไม่ได้ขู่แน่เรื่องที่จะอุ้มขึ้นรถ"เดี๋ยวก็สะดุดล้มหยุดก้าวนะ" เขาเห็นเธอก้าวถอยหลังแบบไม่ระมัดระวังก็เลยกลัวว่าจะล้ม"คุณนั่นแหละหยุด""ผมหยุดก็ได้..แล้วคุณจะยอมขึ้นรถดีๆ ไหมล่ะ"หญิงสาวมองซ้ายมองขวาตอนนี้คนในซอยบ้านเธอต่างก็มองมา ถ้าเป็นที่อื่นคงไม่ทำตามคำขู่แน่ แต่นี่ซอยเข้าบ้านเลยยอมขึ้นรถออกมากับเขา"จะไปไหน" ที่ถามเพราะจะได้พาไปถูก"คลินิกข้างหน้า""เป็นอะไร" ชายหนุ่มหยุดรถอีกครั้ง เพราะคิดว่าเธอไม่สบายถึงได้ออกไปคลินิก"ฝากท้อง""ฝากท้องที่คลีนิกเนี่ยนะ?""ก็มันใกล้บ้านที่สุดแล้ว"เขาหันกลับไปทำหน้าที่ขับรถใหม่อีกครั้ง และไม่คิดว่าจะจอดคลินิกด้วยพอรรรรรรเห็นว่าเขาไม่จอดก็เริ่มโวยวายขึ้นอีกแต่โวยวายได้เพียงไม่นานเธอก็ต้องหยุดพูด เพราะเขาไม่ตอบโต้อะไรเลย จนกระทั่งขับรถพามาถึงโรงพยาบาลแห่งหนึ่งรถจอดเท่านั้นแหละก็มีคนมาเปิดประตูรถให้ แค่เขาบอกว่าจะพาภรรยามาฝากท้องแพทย์เฉพาะทางด้านนี้ก็รีบเข้ามาเธอแทบจะไม่ได้ทำอะไรจนทุกอย่างผ่านพ้นไป และหมอก็นัดอีกทีเป็นสัปดาห์หน้า ส่วนวันนี้ก็ได้ยามาทานเพื่อบำรุงครรภ์เธอ
Last Updated : 2024-12-15ภรรยาในนาม บทที่ 44
ภรรยาในนาม Ep 44"คุณรีบทำต่อให้เสร็จเถอะ" หญิงสาวพูดพร้อมกับเบือนหน้าออกห่าง ไม่จูบก็ไม่ต้องจูบสิใครจะไปสนใจขนาดนั้น..ก็แค่มันคาใจชายหนุ่มถอดสิ่งที่เชื่อมต่อกันอยู่ออกมา แล้วก็ลุกขึ้นใครจะมีอารมณ์ทำต่อได้ ถูกขัดจังหวะจนลากล้อขนาดนี้แต่พอเขาลุกขึ้นเธอก็รีบนอนหันหลังให้ พร้อมกับดึงผ้าห่มมาคลุมร่างที่เปลือยเปล่าไว้คฑาอยากจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเขาให้เธอฟังว่าทำไมถึงไม่จูบ แต่ไม่รู้จะเริ่มเล่ายังไง ถ้าคนฟังไม่เข้าใจ คงคิดว่าเขาเป็นโรคประสาทชนิดหนึ่งแน่วันต่อมา.."พี่" รรรรรรออกมาจากห้องก็เห็นพี่สาวอยู่ที่คอนโดแล้ว "พี่มาตั้งแต่เมื่อไร""ตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว เห็นว่าเรานอนหลับพี่ก็เลยไม่กวน" คฑาให้พี่สาวของเธอเก็บเฉพาะของจำเป็นแล้วให้คนรถไปรับสายตาของเธอมองไปทั่วห้องเหมือนกับมองหาอะไรสักอย่าง ..แต่ถึงแม้ว่าน้องสาวจะไม่ถามพี่ก็รู้ว่าน้องมองหาใคร.. "บอสออกไปแล้ว บอกว่าให้พี่ดูแลเรา""พี่ไปตกลงกับเขาเมื่อไรว่าจะย้ายมาอยู่คอนโด""พี่ขอโทษที่ไม่ได้ถามเราก่อน"เธอก็เลยไม่พูดอะไรต่อเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะไม่อยากให้พี่ไม่สบายใจว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่..ในใจกลัวว่าเขาทำดีไปเพื่ออยากจะได้ลูก
Last Updated : 2024-12-15
Latest chapter
ภรรยาในนาม บทที่ 122 ตอนจบ
เช้าวันต่อมา.."ขอบพระคุณคุณปู่คุณย่ามากนะคะ""ถ้าอยากมาค้างที่นี่ก็มาได้ตลอดเวลาเลยนะ ปู่กับย่ายินดีต้อนรับเสมอ""ขอบคุณมากเลยนะครับ ส่วนเรื่องประตู เดี๋ยวผมจะให้ช่างมาดูให้""ไม่เป็นไรหรอก แค่เปลี่ยนลูกบิดเฉยๆ ก็ใช้งานได้เหมือนเดิมแล้ว""ให้ช่างมาดูดีกว่าค่ะคุณปู่" รักนรินทร์เกรงใจ มาขออาศัยอยู่บ้านท่านแท้ๆ ยังมาทำของท่านเสียหายอีก"ถ้างั้นก็เอาที่พวกเราสบายใจเลยแล้วกัน เดินทางปลอดภัยนะลูก""ขอบคุณอีกครั้งนะคะ" ทั้งสองไหว้ร่ำลาพวกท่านแล้วก็ออกมา[บ้านภูมิฐาน]ชายหนุ่มพาเธอกลับมาที่บ้านก่อน เพื่อจะมาเปลี่ยนเสื้อผ้าพอมาถึงก็เจอพ่อกับแม่ของเขาอยู่ที่บ้านพอดี"คุณพ่อจะออกไปไหนหรือครับ" เดินเข้ามาก็เห็นผู้เป็นพ่อกำลังจะออกจากบ้าน"ก็เข้าบริษัทน่ะสิ ที่บริษัทโทรมาบอกว่าตามตัวผู้บริหารไม่เจอ""ขอโทษครับ เดี๋ยวผมเข้าไปเอง แต่ขอขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ" เขามัวแต่ยุ่งตามหาเธออยู่ ก็เลยปล่อยปละละเลยเรื่องบริษัทไป"ฉันรออยู่ข้างล่างได้ค่ะ" หญิงสาวชักมือออกเมื่อเขายื่นมาจะจูงเธอขึ้นไปด้วย"จะรออยู่ข้างล่างทำไม..ไม่อาบน้ำก่อนหรือไง""คุณก็ไปอาบเองสิ""ไปด้วยกัน แล้วก็เข้าบริษัทด้วยกัน""ฉ
ภรรยาในนาม บทที่ 121
"ใครเขาจะให้คุณนอนด้วย" หญิงสาวรีบเก็บของบนโต๊ะอาหาร พอเก็บเสร็จก็เดินไปที่ประตูบ้าน "คุณกลับไปเลยนะ ฉันจะล็อกบ้านแล้ว""บอกแล้วไงว่าจะนอนที่นี่ด้วย""แต่นี่มันไม่ใช่บ้านฉันนะ""งั้นก็กลับบ้านสิ""ไม่"จากที่ยืนกอดอกพิงผนังอยู่ชายหนุ่มก็ก้าวเดินไปที่บันได"นี่คุณ!" รักนรินทร์รีบหันไปล็อกบ้านไว้แล้วก็เดินตามเขาขึ้นมา"คุณพักอยู่ห้องไหน""ไม่บอก"ไม่บอกก็ไม่เห็นจะยาก เพราะชั้นบนมีห้องนอนแค่สองห้อง ภูมิฐานเดินไปหน้าห้องนอนหนึ่งในสองนั้น"คุณภูมิหยุดเดี๋ยวนี้นะ!" รักนรินทร์รีบเดินเข้าไปรั้งตัวเขาไว้ก่อนที่จะเปิดประตูห้องนั้น "นี่มันห้องของคุณปู่คุณย่า""คุณก็ไม่บอกแต่ทีแรก" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เอื้อมไปเปิดอีกห้องที่อยู่ข้างกัน หญิงสาวก็เลยรีบตามเข้าไป"ก็ได้แต่ฉันให้คุณค้างแค่คืนนี้คืนเดียวนะ"เขาไม่ตอบ..ให้พ้นคืนนี้ไปก่อนแล้วกัน ถ้ายังรับไหวอยู่ภูมิฐานเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วก็เข้าห้องน้ำ ทำเหมือนบ้านของตัวเองยังไงยังงั้นรักนรินทร์ได้แต่ยืนทำหน้าบูดบึ้งใส่ แต่หัวใจกลับเต้นแรงสวนทางกับสิ่งที่แสดงออกมาเพียงไม่นานภูมิฐานก็ออกมาจากห้องน้ำ เธอก็เลยเข้าไปใช้ต่อพรึบ! "กรี๊ดด" หญิงสาวที่กำลังอา
ภรรยาในนาม บทที่ 120
[คอนโด]เพียงไม่นานรถของภูมิฐานก็มาถึงคอนโด ชายหนุ่มลงจากรถได้ก็รีบตรงขึ้นไปก๊อก ก๊อกแกร็ก! แกร็ก!! เขาไม่มีคีย์การ์ดของห้องนี้ ก็เลยต้องได้เคาะประตูแล้วลองเปิด แต่ข้างในก็ยังเงียบอยู่"รักนรินทร์..คุณมาถึงหรือยังเปิดประตูให้ผมหน่อย" ขณะที่เรียกเขาก็ยังคงเคาะประตู แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับใดๆชายหนุ่มเอาโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาเธอ หลายต่อหลายครั้ง แต่ก็ยังคงเหมือนเดิม[ร้านขายของชำ]"ผมก็ได้ยินคุณแม่บอกว่า ได้ฤกษ์ยามแล้วไม่ใช่หรือครับพี่" เมื่อเกียร์เห็นพี่สาวมาหา ด้วยใบหน้าที่เศร้าหมอง ก็เลยถามเอาความจริง"สงสัยเขาจะยังไม่พร้อม""พี่จะไปสนใจอะไร" เกียร์ของขึ้นทันทีเมื่อได้ยินว่าฝ่ายชายไม่พร้อมที่จะแต่งงานกับพี่สาว"เรื่องนี้เราอย่าไปพูดให้ใครฟังนะ" ที่รักนรินทร์ต้องเล่าให้เกียร์ฟังก็เพราะอยากจะมาขออาศัยอยู่ที่นี่ก่อน ในระหว่างที่รอให้เขาตัดสินใจ พอคิดแล้วดูเหมือนไม่มีค่า ต้องให้ผู้ชายตัดสินใจว่าอยากจะแต่งงานด้วยไหม"ถ้างั้นพี่ก็ค้างที่ห้องผมเลยแล้วกัน..เพราะผมต้องกลับไปค้างที่บ้านของคุณแม่" ข้าวฟ่างไม่ได้มาด้วย เกียร์แค่แวะมาดูร้านช่วยปู่กับย่า"แล้วคุณปู่คุณย่าของเกียร์จะไม่ว่าพี่เหรอ""
ภรรยาในนาม บทที่ 119
"ปล่อยค่ะนี่มันห้องทำงานนะ" พอเป็นอิสระหญิงสาวก็รีบห้ามปรามกลัวว่าเขาจะเลยเถิด"คุณทำเสน่ห์ใส่ผมหรือเปล่าเนี่ย" ยอมรับว่าไม่เป็นอันทำการทำงานเลย เพราะตั้งแต่ได้สัมผัสร่างกายของเธอมา เขาก็โหยหาเธอโดยตลอด"ทำเสน่ห์? อะไรคือทำเสน่ห์คะ" อย่างที่รู้กันอยู่ว่าเธอเติบโตที่ต่างประเทศ เรื่องแบบนี้ที่นั่นเขาไม่เชื่อกันอยู่แล้ว และไม่มีใครพูดถึง แม้แต่พ่อและแม่ สื่อโซเชียลก็ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่สนใจ แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี"ผมแค่ล้อเล่น มันเป็นเสน่ห์จากตัวคุณเอง""คุณรักฉันจริงเหรอ" รักนรินทร์ถามอีกครั้ง เพราะคิดว่าเขาคงอยากจะพูดแค่ต่อหน้าผู้ใหญ่"รักสิ ผมรักคุณ ว่าแต่คุณคิดยังไงกับผม""คิดยังไง?" ใช่แล้วเราคิดยังไงกับเขากันแน่ แต่พอได้ยินเขาบอกรักทำไมถึงดีใจมาก ดีใจจนห้ามน้ำตาของตัวเองไม่ได้"ผมไม่ได้บังคับให้คุณพูดหรอก เรื่องแบบนี้ต้องพูดออกมาจากใจ เหมือนที่ผมบอกคุณไง""คุณพูดจากใจจริงหรือคะ" ก็มันยากที่จะเชื่อนี่ วันนั้นยังทำเหมือนไม่ชอบหน้าเธออยู่เลย"ถ้าพูดแล้วคุณยังไม่เชื่อ งั้นผมทำให้คุณเชื่อเลยแล้วกัน""ทำอะไรคะ"คนตัวโตเดินมาที่ประตู แล้วก็จัดการล็อกมันไว้ แถมไม่ได้ล็อกแค่ลูกบิด เขายังล็อกก
ภรรยาในนาม บทที่ 118
"กระดาษอะไรแปะอยู่ด้านหลัง" รรินธรที่ยืนอยู่ห่างหน่อยมองไปเห็นตอนที่สามียกแพทเทิร์นขึ้นมาดูหมั่บ รักนรินทร์รีบดึงมันออกมา แล้วก็ขยำไว้ในมือ "ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็แค่เจ้านายเขียนโน้ตแก้งานไว้ค่ะ"ภูมิฐานมองที่มือของเธอแบบยิ้มๆ "คุณพ่อกับคุณแม่ทานข้าวมาหรือยังครับ" แล้วเขาก็หันมาชวนพวกท่านคุย"ยังไม่ได้ทานเลย ก็นัดทานข้าวกับพ่อเรานั่นแหละ ไม่รู้ป่านนี้มาหรือยัง""อ้าวหรือครับ พอดีเลยผมกำลังหิว ขอไปร่วมทานด้วยคนนะครับ"ในขณะนั้นโทรศัพท์ของคริสก็ได้ดังขึ้น และคนที่โทรมาก็คือภูสิษฐ์รับโทรศัพท์อยู่ครู่หนึ่งคริสก็หันมาหาภูมิฐาน"ถ้าจะไปทานด้วยกันก็ป่ะ ตอนนี้พ่อกับแม่เราอยู่ข้างล่างแล้ว" ว่าแล้วคริสก็เอื้อมไปจูงแขนภรรยาให้เดินตามมา ส่วนภูมิฐานก็รีบเดินนำหน้าไป เพื่อเปิดประตูห้องให้"แล้วเราไม่ไปเหรอลูก" รรินธรเห็นว่าลูกสาวไม่เดินตาม"ไม่หรอกค่ะ เดี๋ยวรักหาอะไรทานแถวโรงอาหารนี้ก็ได้"ภูมิฐานถึงกับหันกลับมามอง เพราะเขาเดินนำพวกท่านจะออกนอกห้องอยู่แล้ว..หน้าประตูลิฟต์.."ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ามีงานด่วน คงไปร่วมทานข้าวด้วยไม่ได้ เอาไว้โอกาสหน้านะครับคุณพ่อคุณแม่" เขาพูดในขณะที่ประตูลิฟต์กำลังเปิดอ
ภรรยาในนาม บทที่ 117
แกร็ก! แกร็ก!!"ทำไมประตูเปิดไม่ได้ล่ะคะคุณ หรือคีย์การ์ดใช้ไม่ได้แล้ว" คีย์การ์ดเคยเป็นของรรินธรสมัยที่พักอยู่ที่คอนโดนี้ ตอนนั้นเธอไม่ได้คืนให้กับคฑา แต่ก็ไม่ได้ทิ้งยังคงเก็บไว้เป็นอย่างดี"ก็เปิดได้อยู่นะ..แต่เหมือนถูกปิด" คริสใช้คีย์การ์ดเปิดอีกครั้งลองดู"ใครคะ" เสียงคนที่อยู่ด้านในดังออกมา เมื่อได้ยินว่าคนข้างนอกจะเปิดลองดูอีกครั้ง"อ้าวหนูยังไม่นอนเหรอลูก เปิดประตูให้พ่อกับแม่หน่อย" ที่ไม่เคาะเรียกเพราะกลัวจะรบกวนลูกสาว"แป๊บหนึ่งนะคะพ่อ"ที่คริสเปิดประตูเข้ามาไม่ได้ ก็เพราะตอนนั้นภูมิฐานอุ้มรักนรินทร์ยืนอยู่ใกล้ประตู พอได้ยินเสียงแกร๊กเท่านั้นแหละเขาก็รีบใช้มือดันประตูปิดไว้เหมือนเดิม ด้านในมันก็เลยล็อกอีกที ..และตอนนี้ทั้งสองกำลังมัววุ่นใส่เสื้อผ้ากันอยู่แกร็ก~"อ้าวนี่หนูยังไม่อาบน้ำเลยเหรอลูก แม่นึกว่าหนูหลับไปแล้วเสียอีก""ยังค่ะมัวเคลียร์งานอยู่" โกหกแม่จะบาปไหมเรา"ถ้างั้นหนูก็ไปทำงานต่อเถอะลูก ไม่ต้องห่วงพ่อกับแม่หรอก""คุณพ่อจะทำอะไรคะ" รักนรินทร์เห็นพ่อกำลังจะเดินไปเปิดประตูห้องนอน"หนูจะให้พ่อกับแม่นอนห้องไหนล่ะ" คริสถึงกับตกใจแล้วหันกลับมาถามลูกสาว"อีกห้องค่ะพ่อ"
ภรรยาในนาม บทที่ 116
[ร้านอาหารหรู]"ว่าไงเสือ""ใครเสือ เรียกให้ถูกหน่อยสิ" ดวงตาภูสิษฐ์ กรอกมองไปดูภรรยาที่นั่งอยู่ข้างๆ ถ้าจำกันได้สมัยก่อนภูสิษฐ์ก็ไม่ใช่เบาๆ และคนที่กล้าเรียกเขาว่าเสือก็คือ.. "นายก็ไม่เบาเหมือนกันแหละไอ้คุณคริส"ใช่แล้วคนที่คริสมาทานข้าวด้วยก็คือภูสิษฐ์ ทั้งสองรู้จักกันที่ต่างประเทศ หลายสิบปีผ่านมาแล้ว"อุ๊ย" เมื่อได้ยินเพื่อนเอาคืนคริสก็ได้มองมาที่ภรรยาบ้าง พอเห็นสายตาพิฆาตแล้วถึงกับเสียวสันหลังวูบ"แล้วเมื่อไรเด็กๆ จะมากันเนี่ย" สามีทั้งสองยกนาฬิกาขึ้นมาและพูดพร้อมกันโดยที่ไม่ได้นัดหมาย"ไม่มีพิรุธเลยนะคะ""แหะๆ เมียจ๋าา อย่าไปเชื่อไอ้ภูมันเลย""นั่นไงมาแล้ว" เหมือนกรรมการตีระฆังเพื่อพักยก เมื่อเห็นภูมิฐานเดินเข้ามาพอมองเห็นแล้วว่าพ่อกับแม่นั่งอยู่โต๊ะไหนภูมิฐานก็เดินตรงเข้ามา สายตาคมมองดูชายหญิงวัยกลางคนคู่หนึ่งที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกัน"สวัสดีครับ" เขายังไม่รู้หรอกว่าทั้งสองท่านเป็นใครแต่ด้วยมารยาทพอมาถึงก็ยกมือไหว้"หล่อกว่าพ่อเยอะเลยนะเนี่ย" คริสพูดพร้อมกับรับไหว้"ขอบคุณครับ" ชายหนุ่มมองไปที่พ่อ เพื่ออยากจะถามว่าเพื่อนของท่านทำไมเขาถึงไม่รู้จัก"เพื่อนพ่อเพิ่งเดินทางมาจากต่างปร
ภรรยาในนาม บทที่ 115
ภูมิฐานรีบตามออกมา คิดว่าที่เธอรีบออกไปคงเพราะเรื่องดินสอแท่งนั้นแน่แกร็ก! ประตูห้องประชุมถูกเปิดเข้าไปแบบถือวิสาสะ รักนรินทร์คิดว่าไอรยาคงยังอยู่ในห้องประชุมเพราะต้องได้คุยเรื่องแบบต่อทุกคนที่ยังอยู่ในห้องประชุมต่างก็หันมองมาที่ประตู"ฉันได้ยินท่านประธานบอกว่าคุณได้ดินสอด้ามนี้ที่ถังขยะ" รักนรินทร์เดินตรงเข้าไปแล้ววางดินสอลงตรงหน้าของไอรยา"ค่ะ" ไอรยาตอบรับเมื่อเห็นว่าภูมิฐานเดินตามเข้ามาด้วย"ถังไหนคะ""เออ..ถัง? ถังไหนแล้วทำไมคะ""มันวางอยู่บนโต๊ะทำงานของฉันแล้วมันจะไปอยู่ข้างถังขยะได้ยังไง ฉันก็เลยอยากรู้ว่าถังไหน""ถังหน้าห้อง" ถ้าจะบอกว่าถังขยะที่ไกลกว่านั้น กลัวจะไม่น่าเชื่อถือ"คุณเจอตอนไหน""นี่คุณ ฉันไม่มีเวลามานั่งจำเวลาหรอกนะ""ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันจะให้คนตรวจสอบกล้องวงจรปิดเองแล้วกัน""??" ไอรยาลืมคิดเรื่องนี้ไปเลยคนที่อยู่ในห้องประชุมได้แค่นั่งฟัง เพราะไม่รู้ว่าทั้งสองมีเรื่องอะไรกัน"ออกไปก่อนครับ" ภูมิฐานเป็นคนสั่ง เพราะเห็นแล้วว่าศึกครั้งนี้คงไม่สงบง่าย"ไม่ต้องหรอกค่ะ อยู่ฟังด้วยกันนี่แหละ"คนที่กำลังเก็บของจะลุกขึ้นต่างก็นั่งลงที่เดิม เมื่อได้ยินรักนรินทร์สั่งอี
ภรรยาในนาม บทที่ 114
แกร็ก~ "??" พอรู้ว่าใครมาเคาะประตูเท่านั้นแหละ รักนรินทร์ก็รีบปิด..แต่ก็ไม่ทัน"คุณออกจากห้องฉันไปเดี๋ยวนี้เลยนะ"แต่ดูเหมือนว่าภูมิฐานจะไม่สนใจที่เธอไล่ เขายังคงดันประตูแล้วก็แทรกตัวเข้ามา"คุณดื่มเหล้ามาเหรอ?""ขอค้างด้วยหน่อยสิ""คุณเห็นฉันเป็นอะไร""ผมยังไม่รู้ เราคบกันดูก่อนไหม" มันเป็นสิ่งที่เขาคิดไว้ ในระหว่างที่เขายังไม่รู้ใจตัวเองอยากจะอยู่ใกล้เธอให้มากที่สุด"อะไรนะ?""ในระหว่างนี้เราก็คบกันไปก่อน""ฟังดูดีนะ คนเห็นแก่ตัว" ถ้าเขาขอเป็นแฟนเธออาจจะรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง แต่นี่แค่มาขอคบ แถมยังคบกันดูก่อนอีก"แล้วคุณต้องการแบบไหนก็บอกมาสิ""ต้องการให้คุณออกไปจากห้องนี้""คำก็ไล่สองคำก็ไล่ คุณจะให้ผมคิดยังไง""คิดว่าฉันไม่สนใจคุณไง ถ้าสนใจคุณแล้วฉันจะไล่เหรอ""ถ้างั้นแสดงว่าผมคิดกับคุณอยู่ฝ่ายเดียวหรอกหรือ"หญิงสาวทำได้แค่กลืนน้ำลายลงคอ เขาไม่คิดเหรอว่าเธอต้องเล่นตัวไว้บ้าง ถ้ารีบตกลงไป ก็จะดูเหมือนไม่มีค่าไม่มีราคาอะไรเลย"อืม?!" ในขณะที่กำลังใช้ความคิดอยู่นั้นก็ถูกอีกฝ่ายจู่โจมโดยการจูบมือเรียวแนบลงที่แผ่นอกกว้าง นี่เธอโหยหาจูบจากเขาขนาดนี้เลยเหรอ เพราะแรงจะผลักออกก็ยังไม่มีเมื่
